[νί]κα καὶ Αἰολὶς κυριεύουσαι αὐτοσαυτᾶν καὶ ποιέουσ[α]ι ὅ κα θέλωντι καὶ ἀποτρέχουσαι

οἷς κα θέλωντι, καθὼς ἐπίστευσαν τῶι θεῶι τὰν ὠνάν· εἰ δέ τίς κα ἅπτηται ἐπὶ καταδουλισμῶι

Βερενίκας ἢ Αἰολίδος τελευτασάσας Καλλίδος, βέβαιον παρεχέτω ὁ βεβαιωτὴρ τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν

ἢ Κάλλιππος, ἐλευθέρα ἔστω Σωσίχα κυριεύουσα αὐτοσαυτᾶς καὶ ἀποτρέχουσα οἷς κα θέληι, καθὼς

ἐπίστευσε Σωσίχα τῶι θεῶι ταν ὠνάν. εἰ δέ τίς κα ἅπτηται ἐπὶ καταδουλισμῶι Σωσίχας τελευτα-

σάντων Νικοβούλας καὶ Καλλίππου, βέβαιον παρεχόντων οἱ βεβαιωτῆρες τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν

σε Εὐπορία τὰν ὠνὰν τῶι θεῶι, ἐφ’ ὧιτε αὐτὰν ἐλευθέραν εἶμεν

καὶ ἀνέφαπτον τὸν πάντα βίον, ποιοῦσαν ὅ κα θέληι. εἰ δέ τίς κα ἐφά-

πτηται Εὐπορίας, κύριοι ἐόντω οἱ ἄρχοντες καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ περιτυγ-

ἀπὸ πάντων. βεβαιωτὴρ κατὰ τον νόμον τᾶς πό-

λιος· Καλλικλῆς. εἰ δέ τις ἐνάπτοιτο Εὐτύχου ἐπὶ

καταδουλισμῶι, κύριος ἔστω ὁ παρατυχὼν συλέ-

τὴρ κατὰ τὸν νόμον· Εὐκράτης Καλλίκωνος Δελφός.

εἰ δέ τις καταδουλίζοιτο Ἀλέξανδρον, βέβαιον πα-

ρεχέτω ὅ τε ἀποδόμενος Κλεόδικος καὶ ὁ βεβαιωτὴρ

σαι ὅ κα θέλωντι καὶ ἀποτρέχουσαι οἷς κα θέ[λ]ωντι,

καθὼς ἐπίστευσαν τῶι θεῶι τὰν ὠνάν. εἰ δέ τίς

κα ἅπτηται ἐπὶ καταδουλισμῶι Ἀφροδισί[ας]

ρα εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸμ πάντα βίον, ποιέουσα ὅ κα θέληι καὶ ἀποτρέχουσα οἷς κα

θέληι. βεβ[α]ιωτὴρ ες κατὰ τὸν νόμον· Κ vacat 16 Μνάσων Ξένωνος Δελφός. εἰ δέ τίς κα ἅπτη-

․․․ται ἅπτηται Φαινίκας, βέβαιον παρεχόντω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος Κλέων καὶ ὁ βεβαιωτὴρ

πο πάντων, ποέουσα ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέχουσα οἷς κα θέλη. βεβαιωτήρ· Ἀρχέλας Θηβαγόρα, κατὰ τὰν συμβολὰν καὶ τοὺς νό-

μους. εἰ δέ τις ἄγοι Ζωΐλαν ἢ καταδουλίζοιτο, βέβαιον παρεχόντω ὅ τε ἀποδόμενος Ἐπικρατίδας καὶ ὁ βεβαιωτὴρ τῶι θεῶι.

καὶ ὁμοίως κύριος ἔστω ὁ παρατυγχάνων συλέων Ζωΐλαν ἐπὶ τὸν θεὸν ἀζάμιος ἐὼν καὶ ἀνυπόδικος πάσας δίκας καὶ ζα-

χοντας οἷς κα θέλωντι. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον·

Κλέανδρος Τείσωνος Δελφός. εἰ δέ τις καταδουλίζοιτο

Νέωνα ἢ Σωσώ, βέβαιον παρεχόντων ὅ τε ἀποδόμενος Ἀρχέ-

λωντι καὶ ἀποτρέχοντες οἷς κα θέλωντι. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον·

Κλέων Δίωνος. εἰ δέ τίς κα ἅπτηται Θέωνος ἢ Ἴριος ἢ Θευδώρας, βέβαιον

παρεχόντων τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν οἵ τε ἀποδόμενοι Ἀριστόμαχος καὶ Εὐκλῆς

νίκας κατ’ ἐνιαυτὸν ταῖς ὡρίοις, καθὼς ἐπίστευσε

τῶι θεῶι τὸν ὠνάν. εἰ δέ τίς κα ἅπτηται ἐπὶ καταδου-

λισμῶι Πραξινικίδος τελευτασάσας Κλευνίκας,

τρέχοντες οἷς κα θέλωντι, καθὼς ἐπίστε[υ]-

σαν τῶι θεῶι τὰν ὠνάν· εἰ δέ τίς κα ἅπτητα[ι]

ἐπὶ καταδουλισμῶι Πυῤῥία ἢ Ὀνάσου ἢ Παρθ[ε]-

Ἀπόλλωνι τὰν ὠνὰν αὐτοσαυτῶι, ἐφ’ ὅτωι εἶμεν ἐλεύθερος καὶ ἀνέφαπτο[ς ἀπ]ὸ πάντων τὸν

πάντα χρόνον. εἰ δέ τις καταδουλίζοιτο Γλαυκίαν, κύριος ἔστω ὁ παρατυχὼν σ[υλέ]ων Γλαυκίαν

ἐπ’ ἐλευθερίαν. βεβαιωτήρ· Πολύκριτος. μάρτυροι· Καλλίας, Πασίων· Ἀμύντας· Κα[λλ]ίερος, Λαιάδας,

λιος· Θεογένης Ἱεροκλέος. βέβαιον δὲ παρεχόντω τὰν ὠνὰν τῶι θεῶι οἵ τε ἀποδ[ό]μενοι Ἱεροκλῆς, Ἱερόκλεια,

ὁ βεβαιωτὴρ Θεογένης. εἰ δέ τίς κα ἀνθάπτηται Κλεοῦς, κύριος ἔστω ὁ ἀντιτυχὼν [σ]υλέων ὡς ἐλευ-

θέραν οὖσαν, καθὼς ἐπίστευσεν τὰν ὠνὰν τῶι θεῶι Κλεώ, ἀζαμίοις ὄντοις καὶ ἀνυποδίκοις πάσας

εἶμεν καὶ αὐτὰν καὶ τὰ παιδάρια ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον, ποιοῦντας ὅ κα θέλωντι

καὶ οἰκεούσας εἷ κα θέλωντι καὶ ἑρπούσας οἷς κα θέλωντι. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο τοῖς τρίοις,

ἔστω ὁ παρατυχὼν συλέων ὡς ἐλευθέρους.

κεῖον ἇι ὄνομα Σύριον, τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶ[ν] τριῶν, καθὼς ἐπίστευσε Σύριον τὰν ὠνὰν τῶι θεῶι. βεβαιωτ[ὴ]ρ κατὰ τοὺς

νόμους· Ἀστόξενος Διονυσίου. εἰ δέ τις ἐνάπτοιτο Συρίου, κύριος ἔσ[τ]ω ὁ [θέ]λων συλέων ἐ[π’] ἐλευθερία[ν] καὶ ὁ βε-

βαιωτὴρ βεβα[ι]ούτω. παραμεινάτω δὲ Σύριον παρὰ Φίλωνα ἄχρι κα ζῆ Φίλων ποιοῦσα τὰ δυνατὰ πάντα καὶ νυ-

ῶν ὅ κα θέλη. βεβα[ιωτ]ὴ[ρ κα]τὰ τοὺς νόμους· Ἁρμόδαμος Πολεμάρχου. βέβαιον δὲ παρεχέτωσαν τ[ὰ]ν ὠνὰν

τῶι θεῶι ὅ τε ἀποδόμενος Ἀριστοκλῆς καὶ ὁ βεβαιωτὴρ Ἁρμόδαμος. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Σωτίωνος, κ[ύ]ριος

ἔστω [ὁ π]αρατυνχάνων συλέων ὡς ἐλεύθερον ὄντα Σωτίωνα ἀζάμιος [ἐ]ὼν πάσας δίκας

Νικοβούλου, Σωκράτ[ης] Κλεωνύμου

Ἐριναῖοι. εἰ δέ τίς κα ἅπτ[ητ]αι Κλεαγόρ[ας]

ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέ[βαιο]ν παρεχόν-

τῶν καὶ ποιέοντες ὅ κα θέλωντι καὶ ἀποτρέχοντες οἷς κα θέλωντι, καθὼς

ἐπίστευσαν τῶι θεῶι τὰν ὠνάν. εἰ δέ τίς κα ἅπτηται ἐπὶ καταδουλισμῶι Νικία ἢ Φιλο-

ξένου ἢ Ἀρίστωνος ἢ Αἰνήσας τελευτάσαντος Κλέωνος, βέβαιον παρεχόντων οἱ βε-

τὰν ὠνὰν τῶι θεοῖ, ἐφ’ ὧιτε αὐτὰν ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτ-

ον τὸν πάντα βίον, ποιοῦσαν ὅ κα θέληι. εἰ δέ τίς κα ἐφάπτηται Σωσί-

χας, κύριοι ὄντω οἱ ἄρχοντες καὶ οἱ ἱαρεῖς καὶ τοὶ περιτυνχάνοντες.

βεβαιωτῆρες κατὰ τὸν νόμον· Ἄσανδρος Σωπόλιος καὶ Ἀστόξενος Διο-

νυσίου. εἰ δέ τις αὐτᾶς ἐφάπτοιτο ἐπὶ καταδουλισμῶι, κύριος ἔστω συλέ-

ων ὁ παρατυχὼν ὡς ἐλευθέραν οὖσαν ἀζάμιος ὢν καὶ ἀνυπόδικος

κατὰ τὸν νόμον τᾶς πόλιος· Ἀρχέλας Πυθοφάνεος. εἰ δέ

τίς κα ἅπτηται Ἀριστόλας ἐπὶ καταδουλισμῶι,

βέβαιον παρεχόντω τῶ θεῶ τὰν ὠνὰν οἵ τε ἀποδόμε-

ἀποτρέχοντες οἷς κα θέλωντι. βεβαιωτήρ· Εὐξίας Ξενοφῶ-

ντος, κατὰ τὸν νόμον. εἰ δέ τίς κα ἅπτηται Στρατονίκας

ἢ Στρατονίκου, βέβαιον παρεχόντων τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀ-

σε Φίλαγρος τὰν ὠνὰν τῶι θεῶι, ἐφ’ ὧιτε ἐλεύθερος εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸμ πάντα χ[ρ]όνον,

ποιῶν ὅ κα θέλη [κ]αὶ ἀπ[ο]τρέχων οἷς κα θέλη. βεβαιωτῆρες κατὰ τὸν νόμον· Ἀλκῖνος, Κλέων Δίω[ν]ος. εἰ δέ τίς κα ἅπτη-

ται Φιλάγρου, βέβαιον παρε[χ]όντω τὰν ὠ[ν]ὰν τῶ θεῶ ὅ τε ἀποδόμενος Ἀρχιάδας καὶ οἱ βεβαιωτῆρες Ἀλκῖνος, Κλέων·

ἀργυρίου μνᾶν τεττάρων, καθὼς ἐπίστε[υ]σε Ὀλβία τῶ θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ὧιτε ἐλευθέρα εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸμ πάντα χρό-

νον, ποιοῦσα ὅ κα θέληι καὶ ἀποτρέχουσα οἷς κα θέληι. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον καὶ τὰν συμβολάν· Ξενέας Βαβύλου Δελφός. εἰ δέ τίς κα ἅπτηται Ὀλβίας ἐπὶ καταδου-

λισμῶι, ὑπόδικος ἔστω Ὀλβίαι. καὶ ὁμοίως βέβαιον παρεχέτω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀπο[δ]όμενος Λαμπρίας καὶ ὁ βεβαιωτὴρ Ξενέας· εἰ δέ κα μὴ παρέχωντι βέβαιον τὰν ὠ-

Θεύφιλος κολάζων ὧι κα θέληι τρόπωι ἢ ὅ κα Θεύφιλος κελεύση. ἐπεὶ δέ κα τελευτάσηι Θεύφιλος, ἐλεύθερος ἔστω Πρόθυμος κυριεύων αὐτοσαυτοῦ καὶ ποιέων ὅ κα θέληι κα[ὶ] ἀπο-

τρέχων οἷς κα θέληι, ποιήσας τὰ νομιζόμενα τὰ ἐν τὰν ταφὰν καὶ ἀλλαθεάδας, καθὼς ἐπίστευσε τῶι θεῶι τὰν ὠνάν. εἰ δέ τίς κα ἅπτηται Προθύμου ἐπὶ καδουλι-

σμῶι τελευτάσαντος Θευφίλου, βέβαιον παρεχέτω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ὁ βεβαιωτὴρ Καλλικλῆς κατὰ τὸν νόμον. εἰ δέ κα μὴ παρέχηι βέβαιον τὰν ὠνὰν τῶι θεῶι, πράκτι-

λάζουσα ὧι κα θέληι τρόπωι ἢ ὅν κα Λάρισα κελεύση, πλὰμ μὴ πωλησάτω· εἰ δέ [τί] κα πάθη Λάρισα, ποιησάτω τὰ νομιζόμενα πάντα Μιθραδάτης ἐκ τῶν Λαρίσας

ἐξ ὧν κα ἔχη βέλτιστιστα βέλτιστα ἐν τῶι πρώτωι ἐνιαυτῶι, εἴ κα ὁ καιρὸς αὐτῶι ἐκποιῆ, καὶ εἴ τί κα ἦται περισσὸν τῶν Λαρίσας, αὐτὸς ἐχέτω, εἴ κα μὴ ὁ υἱὸς αὐτᾶς ἐπανέλθη·

εἰ δέ κα ἐπανέλθη πρὸ τοῦ τὰ νομιζόμενα συντελέσαι, παραδοὺος παραδοὺς Μιθραδάτης τὰ Λαρίσας πάντα τ[ῶι] υἱῶι τῶι Λαρίσας ἐλεύθερος ἔστω· εἰ δέ κα μὴ παρα[γένη]-

ται, ποιήσας τὰ νομιζόμενα Μιθραδάτης ἐλεύθερος ἔστω καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸμ πάντα χρόνον, κυριεύων αὐτοσαυτοῦ καὶ ἀποτρέχων οἷς κα θέληι· εἰ [δέ τίς]

κα ἅπτηται Μιθραδάτεος ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον παρεχέτω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ὁ βεβαιωτὴρ Μνάσων· εἰ δέ κα μὴ παρέχηι βέβαιον τῶ[ι θ]εῶι τὰν ὠνάν, [πράκτι]-

ρος εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸμ πάντα χρόνον, ποέων ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέχων οἷς κα θέλη. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον· Κλεόδαμος

Κλέωνος. εἰ δέ τίς κα ἅπτηται Πλάτορος ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον παρεχόντω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος Ἀμύντας καὶ ὁ βεβαιωτὴρ

Κλεόδαμος· εἰ δὲ μή, πράκτιμοι ὄντω Πλάτορί τε αὐτῶι καὶ ἄλλωι τῶι θέλοντι ὑπὲρ Πλάτορα κατὰ τὸν νόμον. ὁμοίως δὲ καὶ οἱ παρατυγχάνοντες

τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶν τεσσάρων, καθὼς ἐπίστευσε Σόβαρον τὰν ὠνὰν αὐσαυτᾶς τῶι Ἀπόλλωνι, ἐφ’ ὧιτε ἐλευθέρα εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων

τὸμ πάντα χρόνον, ποιοῦσα ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέχουσα οἷς κα θέλη. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον τᾶς πόλιος· Καλλικλῆς Τίμωνος Δελφός. ἐξέστω δέ, εἴ τις ἐφά-

πτοιτο Σοβάρου, συλῆν τὸν ἐντυγχάνοντα ὡς ἐλευθέραν οὖσαν Σόβαρον ἀζαμίωι ὄντι καὶ ἀνυποδίκωι πάσας δίκας καὶ ζαμίας. μάρτυροι· οἱ ἱερεῖς τοῦ Ἀπόλ-

ἄρχοντος Αἰακίδα μηνὸς Ἰλαίου, ἐπὶ τοῖσδε ἀπέδοτο Νίκων Θεοξένου τῶι Ἀπόλλωνι τῶι Πυθίωι σῶμα γυναικεῖον ἇι ὄνομα Ἰωνίς, τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶν τριῶν, καθὼς

ἐπίστευσε Ἰωνὶς τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ὧιτε ἐλευθέρα εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸμ πάντα χρόνον. βεβαιωτήρ· Κλεόδαμος Κλέωνος. ἐξέστω δέ, εἴ τις

ἐφάπτοιτοιτο ἐφάπτοιτο Ἰωνίδος, συλῆν τὸμ παρατυγχάνοντα ὡς ἐλευθέραν οὖσαν Ἰωνίδα ἀζαμίωι ὄντι καὶ ἀνυποδίκωι πάσας δίκας καὶ ζαμίας. ἀπέδο-

καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸ τὸμ πάντα χρόνον Ἡδύλαν, νομιζομέναν θυγατέρα Δωρήματος καὶ ποέουσαν Δωρήματι ὅσα νομίζεται τοῖς γονέοις.

εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ἡδύλας, ἐξουσίαν εἶμεν Δωρήματι καὶ ἄλλωι τῶι θέλοντι συλῆν Ἡδύλαν ὡς ἐλευθέραν ἀζαμίοις ὄντοις καὶ ἀνυποδίκοις πάσας

δίκας καὶ ζαμίας. βεβαιωτήρ· Κλεόδαμος. μάρτυροι· οἱ ἱερεῖς Ἄθαμβος, Ἀμύντας καὶ οἱ ἄρχοντες Εὐκράτης, Ξενέας, Δαμοκράτης, ἰδιῶται Ἀνδρόνικος Φρικίδα, Ἀριστίων Ἄγωνος, Μαντίας [Δα]μοχάρεος, Καλλίερος.

τὸμ πάντα χρόνον. βεβ[αι]ω[τῆ]ρες κατὰ τὸν νόμον τᾶς πόλιος· Ἀρίστων Νικοδώρου, Νικόδωρος Ἀρίστωνος, Μαντίας

Κλευδάμου. εἰ δέ τις ἅ[π]τ[ο]ιτο Ἀφροδισίας ἐπὶ καταδουλισμῷ κατενεγκάσας τὸν ἔρανον καθὼς γέγ[ρα]πται καὶ ἀβλα-

βέος γενομένου Ἰατάδα ἐκ τᾶς ἐγγύας, παρεχόντω βέβαιον τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος [Ἰατάδα]ς καὶ [ο]ἱ βεβαιω-

ἐπίστευσε Κτήσων τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ὧιτε ἐλεύθερος εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸμ πάντα βίον, ποιέων ὅ κα θέλῃ. [βεβαιω]τὴρ

κατὰ τὸν νόμον· Ἄσων Νικοβούλου. εἰ δέ τίς κα ἅπτηται Κτήσωνος ἐπὶ καταδουλισμῶι, [β]έβαιον παρεχόντων τῶι θ[εῶι τὰν] ὠν[ὰν] ὅ τε

ἀποδόμε[ν]ος Δαμοσθένης καὶ οἱ βεβαιωτῆρες. εἰ δέ κα μὴ παρέχωντι, πράκτιμοι ἐόντων

του· συνεπαινεούσας τᾶς ματρὸς

Καλλιβούλας. εἰ δέ τίς κα ἅπτηται

Νικαίας, βέβαιον παρεχόντων τῶι

οἷς κα θέλη, καθὼς ἐπίστευσε τῶι θεῶι τὰν ὠνάν. εἰ

δέ τίς κα ἅπτηται Ἱστιοῦς ἐπεί κα [τε]λευτάση

Φίλων, βέβαιον παρεχέτω ὁ βεβαι[ω]τὴρ τῶι θε-

τὰ τὸν νόμον· Βαβύλος Αἰακίδα Δελφός, Ἀμφισσεῖ-

ς εῖς Μεγακλῆς, Θηβαγόρας, Δωρόθεος. εἰ δέ τίς κα

ἐφάπ[τ]ηται Φίλωνος, βέβαιον παρεχόντων

ἐπίστευσε τῶ[ι] θεῶι τὰν ὠνὰν Ζωπύρα, ἐφ’ ὧιτε ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπ[τ]ον ἀπὸ πάν-

των τὸμ πάντα βίον. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον· Πολέμαρ[χ]ος Παυσανία Δελφός. [εἰ] δέ τίς κα

ἅπτηται Ζωπύρας, βέβα[ι]ον παρεχόντων τοῖς θεοῖς τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδό[μ]ενος Μνασίλα-

καὶ ἀν[έφα]πτος [ἀ]πὸ πάντ[ω]ν τὸν πάντα [χ]ρόνον, ποιέων ὅ κ[α θέ]-

λη καὶ ἀ[πο]τρέ[χω]ν οἷς κα [θ]έλη. εἰ δέ τίς [κ]α ἐφάπτηται Τηρ[έος]

[εἴ]τε [τῶ]ν ἐπινόμων τῶν Κλεοβούλα[ς ․․] εἴτε ἄλλος τις, βέβαιον

[παρε]χόντω [τ]ὰν ὠν[ὰ]ν ἅ τε ἀποδομένα Κλεοβούλα ἢ οἱ ἐπίνομοι οἱ

οτρέχουσαν οἷς κα θέλη. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους τᾶς

πόλιος· Νικίας Κάλλωνος. εἰ δέ τις καταδουλίζοιτο Ἀφροδισίαν,

κύριοι ὄντω συλέοντες κατὰ τὰν ὠνὰν καὶ ἀναγραφὰν τὰν ἐν τῶι

ποιῶν ὅ κα θέλη κα[ὶ] ἀποτρέχων οἷς κα θέλη. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον τᾶς πό-

λιος· Τίμων Καλλικλέος. εἰ δέ τίς κα ἐνάπτηται Μήδου ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέ-

βαιον παρεχόντω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος Καλλικλῆς καὶ ὁ βεβαιω-

κ[α]ὶ ἀποτρέχοντες οἷς κα θέλωντι. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον τᾶς πόλιος· Ἀνδρόνι-

κος Φρικίδα. εἰ δέ τίς κα ἐφάπτηται Νέωνος ἢ Χαρία ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον παρεχόν-

των τῶι θεῶι [τ]ὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος Πατρέας καὶ ὁ βεβαιωτὴρ Ἀνδρόνικος·

ἐλευθέρα ἔστω Εὐφροσύνα κυριεύουσα αὐτοσαυτᾶς καὶ ἀποτρέχουσα οἷς κα θέλη, καθὼς ἐπίστευσε τῶι [θ]εῶι τὰν

ὠνάν. εἰ δέ τίς κα ἅπτηται ἐπὶ καταδουλισμῶι Εὐφροσύνας τελευτάσαντος Εὐκράτεος, βέβαιον παρεχέτω

ὁ βεβαιωτὴρ τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν κατὰ τὸν νόμον. ὁμοίως δὲ καὶ οἱ παρατυγχάνον[τ]ες κύριοι ἐόντων συλέοντες ὡς ἐ-

σε τῶ θεῶ, ἐφ’ ὧιτε ὤστε? ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον τὸν πάντα βίον, ποιέουσαν ὅ κα θέληι.

εἰ δέ τίς κα ἐφάπτηται Ἀνθρακίου, κύριος ἔστω συλέων ὁ παρατυχὼν ὑπὲρ τὸν θεόν.

βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον· Μενεκλῆς Ξενάνθου Ἀμφισσεύς, Ἵππων Ἀθανίωνος Δελφός.

ἔστω Στράτιον κυριεύουσα αὐτοσαυτᾶς καὶ ποιέουσα ὅ κα θέληι καὶ ἀποτρέχουσα οἷς κα θέλη, καθὼς ἐπίστευσε Στράτιον

τῶι θεῶι τὰν ὠνάν. εἰ δέ τίς κα ἅπτηται ἐπὶ καταδουλισμῶι Στρατίου τελευτάσαντος Θευξένου, βέβαιον παρεχόντων

οἱ βεβαιωτῆρες τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν κατὰ τὸν νόμον. ὁμοίως δὲ καὶ οἱ παρατυγχάνοντες κύριοι ἐόντων συλέοντες

κυριεύουσα αὐτοσαυτᾶς καὶ ποιέουσα ὅ κα θέληι, κα-

θὼς ἐπίστευσε Ἀμμία τῶι θεῶι τὰν ὠνάν. εἰ δέ τίς

κα ἅπτηται Ἀμμίας ἐπὶ καταδουλισμῶι τελευτασάσα[ς]

τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶς, ὥστε εἶμεν ἐλεύθερον καὶ ἀνέφαπτον

ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον. εἰ δέ τις ἐνάπτοιτο ἢ ἄγοι, κύριος

ἔστω ὁ παρατυχὼν συλέων ὑπὲρ τὸν θεὸν ὡς ὄντα ἐλεύθερον

θη ὁ χρόνος τὰ ἔτη ὀκτὼ καὶ παραμείνη Σωτήριχος παρὰ Ἀμύνταν τὸν ἀποδόμενον

καὶ τὸν υἱὸν Ἀμύνταν, ἀποτρεχέτω Σωτήριχος οἷς κα θέλη. εἰ δέ τίς κα ἅπτηται Σωτηρί-

χου, βέβαιον παρεχόντω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος Ἀμύντας καὶ ὁ υἱὸς αὐτοῦ Ἀμύν-

ἀποτρέχουσαν οἷς κα θέ[λη. βε]βαιωτὴρ κατὰ τὸν ν[όμο]ν· Πραξίας Εὐδόκου

Δελφός. εἰ δέ τίς κα καταδουλίζηται Ἵλαρον, βέβαιον παρ[εχ]έτω ὅ τε ἀποδόμε-

νος Σωσύλος καὶ ὁ βεβαιωτὴρ Πραξίας· εἰ δέ κα μὴ [παρ]έχωντι, πράκτι-

θεροι ἐόντω Σωσίβιος, Σωτίων, Σωσὼ κυριεύοντες αὐτοσαυτῶν καὶ ἀποτρέχοντες οἷς κα θέλωντι καὶ ποέον-

τες ὅ κα θέλωντι, καθὼς ἐπίστευσαν τῶι θεῶι τὰν ὠνάν. εἰ δέ τίς κα ἅπτηται Σωσιβίου ἢ Σωτίωνος ἢ Σωσοῦς

ἐπεί κα τελευτάση Νικώ, βέβαιον παρεχόντω οἱ βεβαιωτῆρες τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν κατὰ τὸν νόμον. ὁμοίως

καὶ Λαοδίκα τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ὧιτε ἐλευθέρους εἶμεν καὶ ἀνεφάπτους ἀπὸ πάν-

των τὸμ πάντα βίον. καὶ εἴ τις ἐνάπτοιτο αὐτῶν, ὁ παρατυχὼν συλέων κύριος ἔστω καὶ οἱ βεβαιωτῆ-

ρες βεβαιούντων τῶι θεῶι τὰν ὠνάν. εἶμεν δὲ ἐλευθέρους αὐτοὺς ἀπὸ τᾶσδε τᾶς ἁμέρας, ποέον-

πτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον, ποιέουσαν ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέχου[σαν]

οἷς κα θ[έ]λη. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον τᾶς πόλιος· Ἀστίας Ἀμινία. εἰ δέ τις ἐφά[πτοι]-

το Παραμονᾶς ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον παρεχόντων τῶι θεῶι τὰν ὠνὰ[ν ἅ τε]

ὅ κα θέληι, καὶ ἀποτρέχειν οἷς κα θέληι. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν

νόμον τᾶς πόλιος· Ἀριστίων Ἄγωνος. εἰ δέ τίς κα ἅπτηται

Σωτηρίδος ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον παρεχέτω τῶι θεῶ[ι]

λάου. ἐπεὶ δέ κα διεξέλθη ὁ χρόνος, ἀποτρεχόντω ἐλεύ-

θεροι Λυκίσκα καὶ Καλλίμαχος. εἰ δέ τίς κα ἅπτηται Λυ-

κίσκας ἢ Καλλιμάχου, βέβαιον παρεχόντω τῶι θεῶι

οἰκέουσα καὶ πολιτεύουσα εἷ κα αὐτὰ θέλη. ἁ δὲ πρότερον ὠνὰ ἃν εἶχε Λαμ-

πρίας Βιότας ἀρμένα καὶ ἀτελὴς ἔστω. εἰ δέ τίς κα ἐφάπτηται Βιότας, οἵ τε βεβαι-

ωτῆρες συνεπισχυόντω Βιόται καὶ ἄλλος ὁ θέλων κύριος ἔστω συλέων Βιό-

τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ὧιτε [ἐλεύθερος ε]ἶμ[εν κ]αὶ ἀ-

νέφαπτος ἀπὸ πάντων ἕως κα [ζῆ Πυρρία]ς. εἰ δέ τίς [κα] ἐφά-

πτηται Πυρρία ἐπὶ καταδουλισμῶι, [βέβαιον] παρεχόντ[ων τῶι]

πάθη Δαμώ, ἐλευθέρα ἔστω Εὐφροσύνα κυριεύουσα αὐτοσαυτᾶς καὶ ποιέου-

σα ὅ κα θέληι, καθὼς ἐπίστευσε τῶι θεῶι τὰν ὠνάν. εἰ δέ τίς κα ἅπτηται ἐπὶ κατα-

δουλισμῶι Εὐφροσύνας τελευτασάσας Δαμοῦς, βέβαιον παρεχέιτω παρεχέτω ὁ βεβαιω-

τᾶς πόλιος· Ἀρχέ[ας] Νικοβούλου, Φιλοκράτης Ξένω-

νος. εἰ δέ τίς κα [ἐφ]άπτηται Θευδώρας καὶ Σωσι-

κλείας ἢ Θευξ[έ]νου, βέβαιον παρεχόντων τῶι θεῶι

μενον πᾶν [τ]ὸ δυνατὸν ἀνεγκλήτως. βεβαιωτῆρες κατὰ τὸν νόμον· Φιλο-

κράτης Θευφράστου, Ξένων Γλαύκου, Βάκχιος Ἄγρωνος. εἰ δέ τις αὐτᾶς ἐφά-

πτοιτο ἐπὶ καταδουλισμῶι, κύριος ἔστω συλέων ὁ παρατυχὼν ὡς ἐλευθέραν οὖ-

ἐλεύθερος εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων ἕως κα βιώη, ποιέων ὅ κα θέ-

ληι καὶ ἀποτρέχων οἷς κα θέληι. εἰ δέ τίς κα ἐφάπτηται Μηνοφίλου, βέβαιον πα-

ρεχόντων τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος καὶ ὁ βεβαιωτὴρ τῶι θεῶι. καὶ ὁμοίως

ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέχων οἷς κα θέλη. βεβαιωτήρ· Πραξίας Εὐδόκου Δελφός, κατὰ τὰν συμβολὰν καὶ τοὺς νό-

μους. εἰ δέ τίς κα ἐφάπτηται Εὐθυμένεος, βέβαιον παρεχόντω τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος καὶ ὁ βεβαιωτὴρ

τῶι θεῶι. καὶ ὁμοίως ὁ παρατυνχάνων κύριος ἔστω συλέων Εὐθυμένη ἐπὶ τὸν θεὸν ὡς ἐλεύθε-

Σωσίας κυριεύων αὐτοσαυτοῦ καὶ ποέων ὅ κα θέλη, καθὼς ἐπίστευσε

τῶι θεῶι τὰν ὠνάν. εἰ δέ τίς κα ἅπτηται Σωσία̣ ἐπὶ καταδουλισμῶι

τετελευτακούσας Ἀγησοῦς, βέβαιον παρεχέτωσαν οἱ βεβαιωτῆ-

οὕς κα συνέλωνται· ὅ τι δέ κα οὗτοι κρίνωντι ὀμόσαντες, κύριον ἔστω. εἰ δέ τί κα πάθη Ἐχέμηλος, ἐλευθέρα ἔστω Ἀφροδισία

κυριεύουσα αὐτοσαυτᾶς καὶ ποιέουσα ὅ κα θέληι καὶ ἀποτρέχουσα οἷς κα θέληι, καθὼς ἐπίστευσε τῶι θεῶι τὰν ὠνάν. εἰ δέ τίς κα ἅ-

πτηται ἐπὶ καταδουλισμῶι Ἀφροδισίας τελευτάσαντος Ἐχεμήλου, βέβαιον παρεχόντων οἱ βεβαιωτῆρες τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν κα-

βροσύνα τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ὧι αὐτὰν ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον,

ποιοῦσαν ὅ κα θέλη. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο ἐπὶ καταδουλισμῶι — —. ὁμοίως δὲ καὶ ὁ παρατυχὼν κύριος ἔστω συλέων

Ἁβροσύναν ὡς ἐλευθέραν οὖσαν ἀζάμιος ὢν καὶ ἀνυπόδικος πάσας δίκας καὶ ζαμίας. βεβαιωτῆρες κα-

νος Γαλάταν, τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶν τεσσάρων, καθὼς ἐπίστευσε Σώσανδρος τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ὧιτε ἐλεύθερος εἶμεν καὶ ανέφαπτος ἀπὸ πάν-

των τὸμ πάντα χρόνον, ποέων ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέχων οἷς κα θέλη. βεβαιωτὴρ κατὸν νόμον τᾶς πόλιος· Ξενοκράτης Σωσίκου. εἰ δέ τίς κα ἅπτηται Σωσάν-

δρου ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον παρεχόντω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος Νικίας καὶ ὁ βεβαιωτὴρ Ξενοκράτης· εἰ δέ κα μὴ παρέχωντι τὰν

ἀργυρίου μνᾶν δύο καὶ ἡμιμναίου, καθὼς ἐπίστευσε Νίκων τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ὧιτε ἐλεύθερος εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸμ πάντα χρόνον, ποέ-

ων ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέχων οἷς κα θέλη. βεβ[αι]ωτὴρ κατὰ τὸν νόμον τᾶς πόλιος· Μαντίας Δαμοχάρεος. εἰ δέ τίς κα ἅπτηται Νίκωνος ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαι-

ον παρεχόντω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος Νικίας καὶ ὁ βεβαιωτὴρ Μαντίας· εἰ δέ κα μὴ παρέχωντι τὰν ὠνὰν βέβαιον τῶι θεῶι, πράκτιμοι ἐόντω

Μένανδρος ζῆ Ζωπύρα καὶ Τίμανδρος ποιέοντες τὸ ποτιτασσόμενον τό δυνατὸν Μενάνδρω. ἐπεὶ δέ κα τελευτάση Μέναν-

δρος, ἐλεύθεροι ἐόντω καὶ — — ἀνέφαπτοι ἀπὸ παντὸς Ζωπύρα καὶ Τίμανδρος. εἰ δέ κά τις ἐφάπτοιτο, κύριος ἔστω ὁ ἀντιτυνχάνω[ν]

ὑπὲρ τὸν θεὸν καὶ ὁ βεβαιωτὴρ βεβαιούτω. μάρτυρες· οἱ ἱερεῖς τοῦ Ἀπόλλωνος Ἄθανβος, Ἀμύντας καὶ οἱ βουλευταὶ Μελισσίων, Ξένων,

ἐλευθέρα ἔστω Σωσίχα τὸν πάντα βίον κυριεύουσα αὐσαυτᾶς, καθὼς ἐπίστευσε Σωσίχα τῶι θεῶι τὰν ὠνάν.

βεβαιωτήρ· Ξενόστρατος, εἴ κα κατενέγκη τὸ ἀργύριον. εἰ δέ τίς κα ἅπτηται Σωσίχας ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον παρεχέ-

τω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ἅ τε ἀποδομένα Δαμοκράτεια καὶ ὁ βεβαιωτὴρ Ξενόστρατος. εἰ δέ κα μὴ παρέχωντι βέβαιον τὰν

τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ὧιτ’ ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων, ποιέουσα ὅ κα θέληι καὶ

ἀποτρέχουσα οἷς κα θέληι. βεβαιωτήρ· Δαμένης, κατὰ τὸν νόμον. εἰ δέ τίς κα ἅπτηται Νικασοῦς,

βέβαιον παρεχόντων τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ἅ τε ἀποδομένα Ἀριστοκράτεια καὶ ὁ βεβαιωτὴρ Δα-

νι τῶι Πυθίωι, τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶν ἕξ, ὥστε ἐλεύθερα εἶμεν καὶ ἀ-

νέφαπτα τὸν πάντα βίον, ποέοντα ἅ κα θέλωντι· εἰ δέ τίς κα ἐπιλαμβά-

νηται ἐπὶ καταδουλώσει, κύριος ἔστω ὁ παρατυχὼν συλέων ὑπὲρ τὸν θε-

ἄρχοντος Μελισσίωνος μηνὸς Βυσίου, ἐπὶ τοῖσδε ἀπέδοντο Ἄγων Ἀρι-

στοδάμου, Μυρτὶς Ἀθανίωνος Δελφοὶ τῶι Ἀπόλλωνι τῶι Πυθίωι σῶμα ἀν-

δρεῖον ὧι ὄνομα Ἑρμογένης, τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶν τριῶν, καθὼς ἐπίστευσε

καὶ ποιέυουσαι ποιέουσαι ὅ κα θέλωντι καὶ ἀποτρέχουσαι οἷς κα θέλωντι, καθὼς

ἐπί[σ]τευσαν τῶι θεῶι τὰν ὠνάν· εἰ δέ τίς κα ἅπτηται ἐπὶ κατα-

δ[ο]υλισμῶι Κλύτας ἢ Στρατονίκας τελευτάσαντος Στρατο-

βίον, ποιέων ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέχων οἷς κα θέληι. εἰ

δέ τίς κα ἐφάπτηται Χαρία ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον

παρεχόντων τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν οἵ τε ἀποδόμε-

ρα εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸμ πάντα βίον, ποιέου[σα]

ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέχουσα οἷς κα θέλη. εἰ δέ τίς κα ἅπτηται Σ[ω]-

σικρατείας ἐπὶ καταδουλ[ισμ]ῶι, βέβαιον παρεχόντων τῶι θεῶι [τὰ]ν

τῆρες κατὰ τὰν συμβολάν· Νεόστρατος Παλαίωνος Δελφό[ς, Ἐπιχαρί]-

δας Εὐδάμου Λιλαιεύς. ε[ἰ] δέ τις ἐφάπτοιτο Δημητρίου ἐπὶ καταδουλισ[μῶι, βέ]-

βαιον παρεχόντω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος Ἀγασικλῆς καὶ [οἱ βεβαι]-

ρες κατὰ τα τὰν συμβολάν· Ἐμμενίδας Δεξικράτεος Δελφός, Πολύκριτος Καλλιξένου Μυα-

νεύς. εἰ δέ τις καταδουλίζοιτο Σῶσον, βέβαιον παρεχόντων ὅ τε ἀποδόμενος Καλλίξενος καὶ

οἱ βεβαιωτῆρες τῶι θεῶι τὰν ὠνάν· εἰ δέ κα μὴ παρέχωντι, πράκτιμοι ὄντω κατὰ τὰν συμβολάν.

σε Ζωΐλα καὶ Ἀπολλόδωρος και Ἀνδρομένης τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, τιμᾶς ἀρ-

γυρίου μνᾶν ἑπτά. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον· Δίων Ἀλέξωνος. εἰ δέ τις

ἐφάπτοιτο Ζωΐλας ἢ Ἀπολλοδώρου ἤ Ἀνδρομένεος ἐπὶ καταδουλισμῶι, κύριοι ἔστω-

θέληι. βεβαιωτῆρες κατὰ τὸν νόμον· Ἄθαμβος Ἀθανίωνος Δελφός, Θηβαγόρας Ἀρχελάου Ἀμ-

φισσεύς. εἰ δέ τίς κα ἅπτηται Περιγένεος ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον παρεχόντων τῶι θεῶι τὰ[ν]

ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος Δωρόθεος καὶ οἱ βεβαιωτῆρες Ἀθαμβος καὶ Θηβαγόρας. εἰ δέ κα μὴ πα-

νόμον τᾶς πόλιος· Ἀντιχάρης Ἀζαράτ[ο]υ

Δελφός. εἰ δέ τίς κα ἐνάπτηται Ἀρτέμωνος ἐπὶ

καταδουλισμῶι, βέβαιον παρεχόντων τῶι θεῶι

καθὼς ἐπίστευσε τῶι θεῶι τὰν ὠνάν.

εἰ δέ τίς κα ἅπτηται ἐπὶ καταδουλισμῶι

Ἀγαθία τελευτάσαντος Κλέωνος, βέβαι-

ον, ποιέουσα ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέ-

χουσα οἷς κα θέλη. εἰ δέ τις ἐφά-

πτοιτο Στρατονίκας ἐπὶ καταδου-

α θέ[λ]η καὶ ἀποτρέχων ο[ἷ]ς κα θέλη. βεβαιωτὴρ

κατὰ τόν νόμον· Φίλων Ἀριστέα. εἰ δέ τίς κ[α]

ἐφάπτηται Ἀγαθοκλέος, βέβαιον παρεχέ-

νόμον τᾶς πόλιος· Δαμένης Ὀρέστα ς.

εἰ δέ τίς κα ἐνάπτηται Ἀγάθωνος ἐπὶ

καταδουλισμῶι, βέβαιομ παρεχόντω

νόμον· Εὔαρχος Μενέστα, Πραξίας Εὐδόκου Δελ-

φοί. εἰ δέ τίς κα ἅπτηται Ἀγαθοκλέος, βέβαιον παρε-

χόντων τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος Θρασύ-

τρέχοντα οἷς κα θέληι. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον·

Φερένικος Νικοβούλου Ἐριναῖος. εἰ δέ τίς κα ἅπτηται

Ἀγαθοκλέος, βέβαιον παρεχόντων τῶι θεῶι

ρες κατ[ὰ τ]οὺς νόμους τᾶς πόλιος· Ἀστόξενος Διονυσί-

ου Δελφ[ό]ς, Εὐθύδαμος Πασίνου Ἀμφισσεύς. εἰ δέ τις

καταδουλίσζοιτο καταδουλίζοιτο Σωσίφιλον, κύριος ἔστω ὁ πα-

έουσα ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέχουσα οἷς κα θέληι, καθὼς ἐπίστευ-

σε τῶι θεῶι τὰν ὠνάν. εἰ δέ τίς κα ἅπτηται ἐπὶ καταδου-

λισμῶι Δαματρίας τελευτάσαντος Κλευδάμου καὶ Καλλι-

κατὰ τὸν νόμον τᾶς πόλιος· Ἀριστί-

ων Ἄγωνος. εἰ δέ τίς κα ἐφάπτη-

ται Σαραπιάδος ἐπὶ καταδουλισ-

χοντα οἷς κα θέλη. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος· Ἰα-

τάδας Πάτρωνος. εἰ δέ τίς κα ἐφάπτηται Προθύμου ἐπὶ κα-

ταδουλισμῶι, βέβαιον παρεχόντων τῶι θεῶι τὰν οἵ τε

Σαφφὼ καὶ ἀνέφαπτον τὸν πάντα βίον, ποιοῦσαν ὅ κα θ[έ]λη κα[ὶ] ἀποτρέχουσαν ο[ἷ]ς κα θέ-

λη. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον τᾶς πόλιος· Νικόμαχος Δεξίππου. εἰ [δ]έ τις ἅπτοιτο [Σ]αφ[φ]οῦ[ς]

ἐπὶ καταδουλισμῶ, βέβαιον παρεχέτω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος καὶ ὁ βε[β]αιωτὴρ·

των τὸν πάντα βίον, ποιέοντας ὅ κα θέλωντι. βεβα[ι]ωτῆρες κατὰ τὸν νόμον· Πα-

τρέας Ἀνδρονίκου Δελφός, Καλλίξενος Ἀλεξάνδρ[ο]υ Ἡρακλεώτας. εἰ δέ τίς κα ἐφά-

πτηται Δωρίδος ἢ Ἀπολλοδώρου ἐπὶ καταδουλισμῶ, βέβαιον παρεχόντων τῶι θε-

ἐλεύθερος εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων. βεβαιωτήρ· Ἀστό-

ξενος Διονυσίου. εἰ δέ τις ἐνάπτοιτο Ἡρακλείδα ἐπὶ καταδουλισ-

μῶ, κύριος ἔστω ὁ παρατυχῶν συλέων ὡς ἐλεύθερον ὄντα. μάρτυροι·

κατὰ τὸν νόμον τᾶς πόλιος· Δρομοκλείδας Ἁγίωνος, Ἀστόξενος Διονυσίου, Δίων

Ἀλέξωνος. εἰ δέ τίς κα ἐφάπτηται Δάμωνος ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον παρ[ε]-

χόντω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν οἵ τε ἀποδόμενοι Διονύσιος καὶ Πολίτας καὶ οἱ βεβαιω-

τρέχουσα οἷς κα θέλη. βεβαιωτὴρ κατὸν νόμον τᾶς πόλιος· Διονύσιος [Ἀ]σάνδρου.

εἰ δέ τίς κα ἐφάπτηται Νύσας ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον παρεχόντω τῶι θεῶι

τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος Ἀστόξενος καὶ ὁ βεβαιωτήρ· εἰ δὲ μὴ παρέχοιεν βέβαιον τὰν

κροῖς ἀγωνοθετέοντος Νικέα τοῦ Δαμαρμένου Οἰανθέος μηνὸς τετάρτου, ἐπὶ τοῖσδε

ἀπέδοτο Καλλικράτεια Δεξικράτεος Τριτίς, συνευδοκέοντος καὶ τοῦ ἀνδρὸς Δαμοφίλου,

τῶι Ἀπόλλωνι τῶι Πυθίωι σῶμα ἀνδρεῖον ὧι ὄνομα Φιλοκράτης τὸ γένος Ἀπειρώταν, τι-

τα χρόνον, ποιέων ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέχων οἷς κα θέ[λ]η. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νό-

μον τᾶς πόλιος· Ἀριστίων Ἄγωνος. εἰ δέ τίς κα ἐφάπτηται Σωτηρίχου ἐπὶ καταδου-

λισμῶι, βέβαιον παρεχόντω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος Ἀστόξενος

ὠνάν, ἐφ’ ὧιτε ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πο πάντων τὸν πάντα βίον. βεβαι-

ωτὴρ κατὰ τὸν νόμον· Ἄθαμβος Ἁβρομάχου. εἰ δέ τίς κα ἅπτηται Ἀμβροσίας

ἐπὶ κατα-

των τὸν πάντα χρόνον, ποιοῦντα ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέχοντα οἷς κα θέλη. βεβαιω-

τὴρ κατὰ τὸν νόμον τᾶς πόλιος· Ἀστόξενος Διονυσίου. εἰ δέ τις ἅπτοιτο

[Μη]νᾶ ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον παρεχόντω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ὅ τε

βεβαιωτῆρες κατὰ τὸν νόμον· Καλλίστρατος,

Ἀριστόμαχος Δελφοί. εἰ δέ τίς κα ἅπτηται Κλεονίκας,

βέβαιον παρεχόντω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος

φράστοι, Ξένωνι Κῶμος, ἑκατέροι τὸ μέρος. εἰ δὲ τοῦ ἐπιλοίπου

ἀργυρίου τις ἐνάπτοιτο Κώμου ἢ ἀντιποιέοιτο κατενένκαντος

τὸ ἀργύριον, κύριοι ἐόντω οἱ βουλευταὶ καὶ ὁ θέλων συλέων

ἐφ’ ὧι ἐλευθέρα εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος, ποιοῦσα ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέ-

χουσα ἇ κα θέλη. εἰ δέ τίς κα ἐφάπτηται ἐπὶ καταδουλώσει Κλεοῦς,

βέβαιον παρεχόντω τὰν.

τὰν ὠνάν, ἐφ’ ὧιτε ἐλεύ[θερο]ν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων

τὸμ πάντα βίον, ποιέων [ὅ κα] θέληι· εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ἰάσωνος ἐπ[ὶ]

καταδουλ[ι]σμῶι, κύριος ἔ[στω] συλέων ὁ παρατυχὼν ἀζάμιος ὢν καὶ ἀ-