[βεβαιωτὴ]ρ κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος Ἀθανίων Κλεοξενίδα κα[θὼς ἐπίστευσε τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν],

[ἐφ’ ᾧ ἐλεύθ]ερος εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρό[νον. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Πα]-

[ραμόνου ἐ]πὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχόντω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν α[ἵ τε ἀποδόμεναι καὶ ὁ βε]-

[βουλ]ευόντων Αἰακίδα τοῦ Εὐκλείδα, Νείκωνος τοῦ Νεικαίου, ἐπὶ τοῖσδε ἀν[α]τί[θ]ητι [Κλε]-

[όμαντις Δίν]ωνος̣ [ὠν]ὰν Εἰσιάδος ἐπ’ ἐλευθερίᾳ τειμᾶς ἀργυρίου μνᾶν δύο. βεβαιωτὴρ [κα]-

[τὰ τοὺς νόμ]ους τᾶς πόλιος Αἰακίδας Εὐκλείδα. παραμεινάτω δὲ Εἰσιὰς [Κλε]ομάν[τει πάν]-

[τα τὸν τᾶς ζ]ωᾶς [χρ]όνον πᾶν ποιοῦσα τὸ ἐπιτασσόμενον πᾶν ὡς δούλα. εἰ δὲ μὴ παραμ[ένοι]

[Εἱσιὰς ἢ μὴ π]οιέοι [τὸ] ἐπιτασσόμεν[ον], ἐξουσίαν ἐχέτω Κλεόμαντις ἐπιτειμέων τρόπ[ῳ ᾧ]

[κα θέλῃ καὶ ψο]φέων καὶ διδέ[ων] καὶ πωλέων. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Εἰσιάδος ἐπὶ κατα[δου]-

[λισμῷ, βέβαι]ον παρεχέτω [τ]ῷ [θεῷ ὁ] β[εβαιωτήρ· κ]ύριος δὲ ἔστω καὶ ἄλλος συλέων Εἰθιά[δα]

[․3-4․]αντου, καθὼς ἐπίστευσε Σωσίπατρος τῷ θεῷ τὰν ὠνάν, ἐφ’ ᾧτε ἐλ[εύθερος εἶμεν]

[καὶ ἀ]νέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Σω[σιπάτρου ἐπὶ]

[κα]ταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχόντω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν οἵ τε ἀποδόμενοι [καὶ ὁ βεβαιωτήρ].

νόμους τᾶς πόλιος Β[αβύλος Αἰ]-

ακίδα. εἰ δέ τις ἐφάπτο[ιτο Εὐα]-

μερίος ἐπὶ καταδουλισ[μῷ, βέ]-

τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶν τριῶν, καὶ τὰν τιμὰν ἔχει πᾶσαν. βεβαιωτὴρ

κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος Εὐκλείδας Ἡρακλείδα. εἰ δέ τις ἐφάπτοι-

το Τρυφαίνας ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον παρεχέτω τῶι θεῶι τὰν ὠ-

ἄρχοντος Διοκλέος τοῦ Φιλιστίωνος, μηνὸς Εἰλαίου, τάδε φρονῶν καὶ νῶν, Κλεόμαντις Δίνωνος

ἀπέλυσε τᾶς παραμονᾶς Εἰσιάδα τὰν ἰδίαν θρεπτάν, καὶ ἀπέχω τὸ ἐν τᾷ παραμονᾷ καταγεγραμένον χρῆμα,

κ̣αὶ τὸν γεγενημένον ἐν τᾷ παραμονᾷ ἐξ αὐτᾶς υἱὸν Νικόστρατον, ὃν καὶ μετωνόμασα θέσει Κλεόμαντιν, ὅπως ἔωνται ἐλεύθεροι

ἀπὸ παντὸς τοῦ βελτίστου καὶ μηδενὶ μηδὲν ποθηκότες κατὰ μηδένα τρόπον. ἐπὶ δέ κά τι πάθῃ ἀνθρώπινον Κλεόμαντις,

ἔστωσ[αν] τὰ καταλιφθέντα ὑπ’ αὐτοῦ πάντα Σωσύλᾳ ἐν χρήσει. καὶ εἰ τί κα πάθῃ Σωσύλα, ἔστωσαν πάντα Εἰσιάδος καὶ Κλεομάντιος,

[— — — τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέρους εἶμ]εν καὶ ἀνεφάπτους ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον.

[βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος — — — — Ἀ]στοξένου. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο τούτων ἐπὶ καταδ-

[ουλισμῶι, βέβαιον παρεχόντω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀπο]δόμενος καὶ ὁ βεβαιωτήρ. ὁμοίως δὲ καὶ ὁ παρατυ-

[κ]εῖον ᾧ ὄνομα Φρόνησις τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶν τρίων καὶ τὰν [τιμὰν ἀπέχει πᾶσαν. βεβαιωτὴρ Διόδωρος — — — ἐφ’ ᾧ]-

τε [ἀν]έπαφο[ν εἶμ]ε[ν] Φρόνησιν ἀπὸ πάντων, καθὼς ἐπεπίστευσε ἐπίστευσε [τῷ θεῷ τὰν ὠνάν. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Φρονήσιος ἐπὶ κατα]-

δουλισμῷ, ὅ τε βεβαιωτὴρ Διόδωρος βέβαιον πα[ρεχέ]τω τῷ θεῷ [τὰν ὠνάν, καὶ ὁμοίως ὁ παρατυχὼν κύριος ἔστω συλέων Φρό]-

τω ποιῶν ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχων [ᾇ]

κα θέλῃ. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ζω[πύ]-

ρου ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαι[ον]

κόστρατος καὶ Ξενόκριτος καὶ ὁ ν[α]-

κόρος Κλεόμαντις καὶ ἰδιῶται Δω[ρό]-

θεος Διοδώρου, Καλλίας Πυ[․․․․], [Πο]-

Μενεκράτεια ἀγενὴς ὑπάρχουσα, ἔστωσαν τὰ προγεγραμμένα σώματα πάντα ἐλεύθερα μηθενὶ μηθὲν ἐκτείσαντα ΟΣ[․․․․]Μ̣ΕΙΝΩΝΤΙ ἐν τᾷ παραμονᾶ, [ἀλλὰ ἐξουσίαν ἐχέτωσαν ποιέοντ]α ὅ κα θέλωντι καὶ ἀποτρέχοντα ᾇ κα θέ-

λωντι. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο τῶν προγεγραμμένων σωμάτων ἐπὶ καταδουλισμῷ, κύριος ἔστω πᾶς ὁ παρατυχὼν σ[υλέω]ν καὶ ἀφαιρείμενος ἐν [ἐλευθερίαν ἀζάμιος ὢν καὶ ἀνυπόδικο]ς πάσας δίκας καὶ ζαμίας· καὶ οἱ ἱερεῖς

τοῦ Ἀπόλλωνος οἱ ἐσόμενοι τόκα ἐξουσίαν ἐχέτωσαν ἀφαιρείμενοι ἐν ἐλευθερίαν ὡς ἐλεύθερα. μάρτυροι οἵ τε ἱερεῖς τοῦ Ἀπ[όλ]-

Δελφοὶ ἔδωκαν Μενάνδρωι Δαιδάλου Ἀκαρνᾶνι ἀπὸ Θυρρείου,

κατὰ δὲ χρηματισμὸν Κασσωπαίωι, τῶι γραμματικῶι, αὐτῶι καὶ ἐγγόνοις

προξενίαν, προμαντείαν, προδικίαν, ἀσυλίαν, ἀτέλειαν, προεδρίαν ἐν πάν-

βίον, ποιοῦσαν ὃ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσαν οἷς κα θέλῃ, καθὼς ἐπίστευσε Εὐφροσύνα τῶι θεῶι τὰν

ὠνάν. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Εὐφροσύνας ἐπὶ καταδουλισμῶι Εὐφροσύνας ἐπὶ καταδουλισμῶι, οἵ

τε ἀποδόμενοι καὶ οἱ βεβαιωτῆρες βέβαιον παρεχόντω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν, καὶ ὁμοίως ὁ παρατυ-

κριτος Μένητος, καὶ ὁ νακό-

ρος Κλεόμαντις Δείνωνος,

καὶ ἰδιῶται Δωρόθεος Διοδώ-

ναι, ἐλεύβερος ἔστω̣ Διογένης καὶ μηθενὶ

μηθὲν ποθείκων. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Διο-

γένεος ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχόν-

[τασσόμενον πᾶν ἀνεγκλήτως] ἕως κα ζῇ Κλεονίκα. εἰ δὲ μὴ παραμε[ί]ναι ἢ μὴ ποέοι τὸ ἐπιτασσόμεν[ον, ἐξουσίαν ἐχέτω] Κλεονίκα ἐπιτιμέουσα τρόπωι

[ὧι κα θέλῃ, ἀζάμιος καὶ ἀνυπόδ]ικος οὗσα. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Εὐαμερίος ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβα[ιον παρεχ]έτω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ἅ τε

[ἀποδομένα καὶ ὁ βεβαιωτὴρ]. ὁμοίως δὲ καὶ ὁ παρατυχὼν κύριος ἔστω συλέων Εὐαμε[ρὶν ὡς] ἐλευθέραν ο[ὖσαν, καὶ αὐσαυτ]ὰν συλέουσα κυρία ἔ-

ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον, ποιοῦσαν ὅ κα θέλῃ, καὶ ἀπο-

τρέχουσαν οἷς κα θέλῃ. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Παραμό-

νας ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον παρεχόντω τῶι

ὠνὰν ἐφ’ ὧιτε ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάν-

των. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Σωτηρίος ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαι-

ον παρεχόντω τὰν ὠνὰν τῶι θεῶι ἅ τε ἀποδομένα καὶ ὁ βεβαιωτ[ήρ].

τὰν ὠνὰν ἐφ’ ὧιτε ἐλευθέρα εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάν-

των. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Καταθυμίου ἐπὶ καταδουλισμῷ, κύρι-

ος ἔστω ὅ τε βεβαιωτὴρ καὶ ἄλλος ὁ παρατυχὼν συλέων ὡς ἐ-

καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον. βεβαιωτὴρ [․․․9?․․․․]

Ἀστοξένου. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Εὐλογίας ἐ[πὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον]

παρεχέτω τῷ θε[ῷ τὰν] ὠνὰν ἅ τε ἀπο[δομένα καὶ ὁ βεβαιωτήρ].

[ῶι, ἐφ’ ᾧτε ἐλε]υθέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων, ποιοῦσαν ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσαν οἷς κα θέλῃ. βεβαιωτὴ[ρ]

[κατὰ τοὺς νό]μους τᾶς τας πόλιος Εὔδωρος Νικοστράτου. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο ἐπὶ καταδουλισμῶι Θεσπιάδος, βέβαι-

[ον παρεχέ]τω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος καὶ ὁ βεβαιωτὴρ, καὶ ὁμοίως ὁ παρατυχὼν κύριος ἔστω συλέων Θ[εσπι]-

Σωτηρίς. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους [— — — — —]

[․․․․․]ν[․․]ος. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο [Σωτηρίος]

ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχόν[τω τῷ θε]-

ν. βεβαιωτὴρ κατὰ [τοὺς ν]όμ[ους] τᾶς πόλιος [Πολέμα]-

ρχος Δάμωνος. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο ἐπὶ κατα[δουλι]-

σμῷ Ἀμβροσσίου, [βέβαιον πα]ρεχόντων τῷ θε[ῷ τὰν]

[θέλων]τι. εἰ δέ τι γένοιτο ἀνθρώπινον περὶ Ἀρισστόνικον πρῶτον, μένουσαν Ἀντιγόναν κατ’ αὐ-

[σαυτ]άν, ἔσστω ἁ παραμονά· εἰ δ’ ἄνδρα λάβοι, ἔσστωσαν Μνῆς καὶ Εὐφροσύνα ἐλεύθεροι. εἰ δέ τις

[ἐφά]πτοιτο ἐπὶ καταδουλισμῷ Μνέος καὶ Εὐφροσύνας, βέβαιον παρεχέτω τῶ θ[εῷ τ]ὰν ὠνὰν οἵ τε ἀπ[ο]-

Δαμοστράταν δωρέαν, ἐφ’ ὧιτε ἐλευθέρα[ν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον]

ἀπὸ πάντων. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Δαμοστράτας [ἐπὶ καταδουλισμῶι],

κύριος ἔστω ὁ παρατυχὼν συλέων ὑπὲρ τὸν θεὸν καὶ [ἀφαιρείμενος]

τᾷ παραμονᾷ καὶ ἔστωσαν [τὰ προγεγραμμένα σώματα ἐλεύθερα, ποιοῦντα ἅ κα θέλωντι καὶ ἀποτρέ]-

χοντα ᾇ κα θέλωντι. εἰ δέ [τις ἐφάπτοιτο τῶν προγεγραμμένων σωμάτων ἐπὶ καταδουλισμῷ, κύρι]-

ος ἔστω καὶ ὁ παρατυ[χὼν συλέων — — — — — — — — — — — — ὡς ἐλεύθερα ὄντα, ἀζάμιος ὢν]

[πόλιος Κλ]έων Ἥρυος. παραμινάτω δὲ Γρῖπος Εὐάνδρω[ι ἕως]

[κα ζῇ Εὔαν]δρος. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Γρίπου ἐπὶ καταδο[υλι]-

[σμῶι, βέβαιο]ν παρεχέτω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμ[ενος]

χρόνον ποιῶν ὅ κα θέ[λῃ καὶ ἀποτρέχων οἷς κα θέλῃ. βεβαιωτ]ὴρ κατὰ τὸν νόμον τᾶς

πόλιος Εὔιος Νίκωνο[ς. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Προθύμου ἐπὶ κα]ταδουλισ[μ]ῷ, βέ-

βαιον παρεχέτω τὰν [ὠνὰν τῷ θεῷ ὅ τε ἀποδόμενος Φιλόξε]νος καὶ ὁ βεβαι-

τᾷ ὠνᾷ γεγραμμέν[ον ἀ]ργύριον καὶ ἀπολελυμ-

ἐνος ἔστω τᾶς πα[ραμ]ονᾶς. εἰ δέ τις ἐφάπ-

[τοι]το Σωσικράτεος ἐ[πὶ καταδ]ουλισμῷ,

θέρα εἶμεν καὶ ἀνέφ[απτος ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον, μηδενὶ μηδὲν ποθήκουσα κα]-

τὰ μηδένα τρόπον. εἰ δέ [τις ἐφάπτοιτο — — ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχόντω τῶι θε]-

ῶι τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος [καὶ ὁ βεβαιωτὴρ· ὁμοίως δὲ καὶ ὁ παρατυχὼν κύριος ἔστω συλέων]

θέρα εἶμεν καὶ̣ ἀνέφα̣π̣[τος ἀπὸ πάντων τὸν] π̣ά[ν]τα χρόνον κ[αὶ μηδενὶ μηδὲν προσήκουσα κα]-

τὰ μηδένα τρόπον· εἰ δέ τις ἐ̣[φάπτοιτο Ἀ]ρ̣ι̣στόλας ἐπὶ κατα[δουλισμῷ, βέβαιον παρεχέτω τῶι θε]-

ῶι τὰν ὠνὰν ὃ τε ἀποδόμενος κα[ὶ ὁ βεβαιωτ]ή̣ρ· ὁμοίως δὲ καὶ ὁ παρατ[υχὼν κύριος ἔστω συλέων]

[Διονυ]σία τῷι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπ[τ]ον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον. βεβ[αιωτὴρ]

[κ]ατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος Εὐκλείδας Ἡρακλείδα. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Διονυσίας ἐπὶ καταδ[ουλισ]-

[μ]ῶι, βέβαιον παρεχόντω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος καὶ ὁ βεβαιωτήρ· ὁμοίως δὲ καὶ ὁ παρατυχὼν κύριος [ἔσ]-

[οἷς κα] θέλῃ. παραμεινάτω δὲ Ἀφροδείσιος Εὐαινέτῳ καὶ Σωσίχᾳ ποιῶν τὸ ἐπιτασσόμενον πᾶν τὸ δυνατόν· εἰ δὲ μὴ ποιέοι, ἐξουσίαν ἐχέτωσαν Εὐ-

αίνετος καὶ Σωσίχα ἐπιτιμέοντες τρόπῳ ᾧ κα θέλωντι πλὰν μὴ πωλέοντες. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ἀφροδεισίου ἐπὶ κα-

[τα]δουλισμῷ, βέβαιον παρεχόντω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν οἵ τε ἀποδόμενοι καὶ ὁ βεβαιωτήρ· ὁμοίως δὲ καὶ ὁ παρατυχὼν κύ-

[οντα ὅ κα θέλῃ] καὶ ἀποτρέχοντα ᾇ κα θέλῃ Κτήσωνα. βεβαιωτὴρ

[κατὰ τοὺς ν]όμους τᾶς πόλιος Ἐπίνικος Νικοστράτου. εἰ δέ τις

[ἐφάπτοι]το Κτήσωνος ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχόντω

τωσαν οἱ προγεγραμμένοι τὰ ποτὶ γᾶν πάντα, καθὼς ἔ-

[θος ἐστὶ]ν, καὶ ἔστωσαν ἐλεύθεροι ἀπὸ πάντος τοῦ [βε]λ[τίστου],

μηδενὶ μηδὲν ποθηκο[— — — — — — — — — — — — — — — — — —]

συλέων ἐπ’ ἐλευθερίᾳ κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος Δ[ωρόθεο]ς Διοδώρου ἐφ’ ᾧτε

ἀνέφαπτον εἶμεν Εὐφρόσυνον καὶ ἐλεύθερον τὸν π[άντα βίον. εἰ] δέ τις ἐφάπτοιτο Εὐφρο-

σύνου ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχέτω τῷ θ[εῷ τὰν] ὠνὰν οἱ βεβαιωτῆρες

[․․]τρόπῳ ᾧ κα θέλῃ. ἐπὶ δέ κά τι ἀνθρώπινον γένηται περὶ Εὐρώπαν, ἐλευ[θέρα ἔστ]ω Δόξα μηθενὶ μηθὲν ποθήκουσα κατὰ μηθέ-

[να τρό]πον. εἰ δέ [τις ἐ]φάπτοιτο Δόξας ἐπὶ κατα[δουλισ]μῷ, βέβαιον παρεχόντω τ[ῷ θεῷ τὰν] ὠνὰν ἅ τε ἀποδομένα καὶ ὁ βεβαιωτήρ.

[ὁμοίως δὲ καὶ ὁ παρατυγ]χάνων ν κύ[ριος ἔστω συλέων Δόξαν ὡς ἐλευθέραν οὖσαν, ἀζάμιος ὢν καὶ ἀνυπόδικος π]άσας δί[κα]ς

ραν, δότω Σωτηρὶς τ̣[ειμ]ᾶς Μενεκράτει ἀργυρίου μνᾶν, καὶ ἔστω ἐλευθέρα.

εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο [Σωτηρίος] ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχόντω τῷ θεῶι

τὰν ὠνὰν ἅ τε [ἀποδομένα καὶ ὁ] βεβαιωτὴρ βεβαιούτω· ὡσαύτως δὲ κύριος ἔστω καὶ

τοὺς νόμους τᾶς πόλι[ος — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]

του. εἰ δέ τις ἐφάπ[τοιτο Φιλοῦς καὶ Φίλωνος ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον]

παρεχόντω τῷ θεῷ [τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος Πρό]-

[π]άντων τὸν πάντα βίον ποιοῦντας [ὅ κα θέλωντι καὶ ἀποτρέχοντας ᾇ]

[κ]α θέλωντι. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Σωσίχ[ας ἢ Φιλώτα ἐπὶ καταδουλισμῶι, βε]-

[β]αιον παρεχόντωι τῶι θεῷ τὰν ὠνὰν [οἵ τε ἀποδόμενοι Θεόξενος καὶ — — —]-

νάν, ἐφ’ ᾧτε ἐλ[ευθέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον, ποιέου]-

σα ὅ κα θέλῃ καὶ ἀπ[οτρέχουσα οἷς κα θέλῃ. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο — — — ἐπὶ κατα]-

δουλισμῷ, βέβαιον πα[ρεχόντω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος καὶ ὁ βεβαιωτὴρ].

κλεα ἐπιτιμέουσ[α Ὀνασιφόρῳ τρόπῳ ᾧ κα θέλῃ. ἐπεὶ δέ κά τι ἀνθρώπινον γένηται περὶ Διόκλεαν, ἐλευ]-

θέρα ἔστω Ὀνα̣[σίφορον — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο]

Ὀνασιφόρου, βέ[βαιον παρεχόντω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν ἅ τε ἀποδομένα Διόκλεα καὶ ὁ βεβαιωτὴρ — — — — —. ὁμοίως]

των τὸν πά[ντα χρόνον ποιο]ῦσαν ὅ [κ]α θέλῃ καὶ ἀπο[τρέχ]ουσαν ᾇ κα θ[έλῃ. εἰ δέ]

τις ἐφάπτοιτο [Ἀ]γαθοκλέας ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον πα[ρεχόντω]

τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν οἵ τε ἀποδόμενοι καὶ ὁ βεβαιωτὴρ. ὁμοίως δ[ὲ καὶ ὁ]

[ρ]ος Δωροθέου, Ἁβρόμαχος Ξεναγόρα, Πολέμαρχος Δάμωνος [καὶ ἰδιῶ]-

ται Ἁγίων Δίωνος, Κλεόμαντις Δίνωνος, Εὐκλίδας Ἡρακλίδα, [— — —]-

[․]ας Εὐκλίδα, Μελισίων Διονυσίου.

[ἐλεύθερον εἶμεν] Ἀντίοχον καὶ ἀνέφαπτον ἀπ[ὸ] πάντων τὸν πάν[τα]

[βίον, ποιῶν ὅ] κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχοντα ᾇ κα θέ[λ]ῃ. εἰ δέ τις ἐφάπτο[ιτο]

[Ἀντιόχου ἐπὶ κ]α[τ]αδουλισμῶι, βέβαιον παρεχόντωι τῶι θεῶ[ι τὰν]

[τε ἐλεύθερον εἶμεν καὶ ἀνέφαπτο]ν ἀπὸ πάντων τὸν πάντα β[ίον].

[εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο — — — — ἐπὶ καταδου]λισμῶι, βέβαιον παρεχόν[τω]

[τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος καὶ ὁ βε]βαιωτὴρ. ὁμοίως δὲ καὶ ὁ [παρα]-

εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον, καὶ μένων καὶ

ἀποτρέχοντα ᾇ κα θέλῃ. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Θεοδώρου ἐπὶ κατα-

δουλισμῷ, κύριος ἔστω ὁ παρατυχὼν συλέων Θεόδωρον ἐπ’ ἐλευθε-

μώ, ἐλευθέρα ἔστωι Στράτω καὶ ἀπολ[ελυμένα τᾶς παραμονᾶς, καὶ ἐ]-

ξουσίαν ἐχέτω καὶ μένουσα καὶ [ἀποτρέχουσα ᾇ κα θέλῃ. εἰ δέ τις]

ἐφάπτοιτο ἐπί καταδουλισμῶι Στρα[τοῦς, βέβαιον παρεχόντω τῶι θεῶι]

[φαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον. βεβαιωτὴρ] κατὰ τοὺς

[νόμους τᾶς πόλιος — — — — — — — — — εἰ δέ τις ἐ]φάπτοιτο Εὐ-

[— — — ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον παρεχόντω]ν τῶι θεῶι τὰν ὠ-

[οι ἢ μὴ ποέοι τὸ ἐπιτασσόμενον, κύριος ἔστω]ι Λάδικος Ζωΐλῳ ἐπιτιμέων, ἀζάμιος ὢν καὶ ἀνυπόδικος πάσας δίκας καὶ ζαμίας. ἐπει δέ κα τι ἀνθρώπινον γέ-

[νηται περί Λάδικον, ἐλεύθερος ἔστω Ζωΐλ]ος κατὰ πᾶν καὶ μένων καὶ χωριζόμενος ᾇ κα θέλῃ. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ζωΐλου ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον π-

[αρεχόντω τὰν ὠνὰν τῶι θεῶι ὁ ἀποδόμε]νος καὶ ὁ βεβαιωτὴρ Νικαῖος. ὁμοίως δὲ καὶ ὁ παρατυχὼν κύριος ἔστω συλέων Ζωΐλον ὡς ἐλεύθερον ὅντα, ἀζάμιος

[δέ] κά τι ἀνθρώπινον γένηται περὶ Ἀστόξενον καὶ Δαμώ, ἐλεύθερος ἔστω

[Ἀρισ]τοκράτης. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ἀριστοκράτεος ἐπὶ καταδουλισμῷ,

[βέβα]ιον παρεχόντω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν οἵ [τε ἀ]ποδόμενοι, καὶ ὁ βεβαιωτὴρ

[πάντα βίον], ποιῶν ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχ[ων ᾇ κα θέλῃ, ποθήκων]

[μηθενὶ μ]ηθὲν μηδὲ καθ’ ὁποῖον τρόπο[ν. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο]

[Εὐφροσύνου] ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον π[αρεχόντ]ω [τῷ θεῷ]

[πάντα χρόνον, ποιούσας ὅ κα θέλωντι καὶ ἀποτρεχούσας ᾇ κ]α θέλωντι.

[εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ἀφροδισίας ἢ — — — — ἐπὶ καταδουλισ]μῷ, βέβαιον πα-

[ρεχόντω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν ἅ τε ἀποδομένα καὶ οἱ βεβαι]ωτῆρες. ὁμο[ί]-

[τα χρόνο]ν, ποιούσας ὅ κα θέλωντι κ[αὶ ἀποτρεχούσας οἷς κα θέ]-

[λωντι. ε]ἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Τρυφέ[ρου καὶ Σμύρνας ἐπὶ καταδουλισ]-

[μῶι, βέ]βαιον παρεχόντωι τῷ θεῶι τ[ὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος καὶ]

[Ν]ικόστρατος, Ξενόκριτος· ἰδιῶται Φίλων Στρατάγου, Καλ[λίας Εὐ]-

[κ]λείδα, Κλεόμαντις, Φιλιστίων, Δωρόθεος Διοδώρου, Πο[λέμαρ]-

[χ]ος Δάμωνος.

[τε ἐλ]ευθέρους εἶμεν καὶ ἀνεφάπτους ἀπὸ πάν[των. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλι]-

[ος Κρι]τόλαος Σωτήρου. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Φιλα[ργύρου ἢ — — — — — ἐπὶ καταδουλισμῶι],

[βέβαιο]ν παρεχόν[τ]ω τὰν ὠνὰν οἵ τε ἀποδόμενοι κ[αὶ ὁ βεβαιωτήρ. ὁμοίως δὲ καὶ οἱ]

δὲ Νουμήνιος Εἰρανίωνι καὶ Τρυφέρῳ, ποιῶν τὸ ἐπιτασ[σόμενον πᾶν τὸ δυνατόν. εἰ δὲ μὴ, κύριοι ἔστωσα]ν Εἰρανί-

[ων κ]αὶ Τρύφερον ἐπιτιμέοντες τρόπῳ ᾧ κα θέλωντ[ι, πλὰν μὴ πωλέοντες. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Νουμηνίου ἐπὶ καταδο]υ-

[λισμῷ], βέβαιον παρεχέτωσαν τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν [οἵ τε ἀποδόμενοι καὶ ὁ βεβαιωτήρ. ὁμοίως δὲ καὶ ὁ παρατυχὼν κύριος ἔσ]τω

[μους τᾶς] πόλιος Διόδωρος Δω[ρ]οθέου, καθὼς ἐπίστ[ευσε Νίκαρχος τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν ἐφ’ ᾧτε ἐλεύθερον εἶμεν]

[καὶ ἀ]νέφαπτον ἀπὸ πά[ντων τ]ὸν πάντα χρόνον. εἰ δ[έ τις ἐφάπτοιτο Νικάρχου ἐπὶ καταδουλισμῷ, κύριος ἔστω συ]-

[λέων] αὐτός τε αὐσωτὸν [καὶ ἄλ]λος ὁ παρατυχών, ἀζά[μιος ὢν καὶ ἀνυπόδικος· ὡσομοίως δὲ καὶ ὁ βεβαιωτὴρ]

θέλῃ. Λυκίσκος δὲ μὴ πα[ραμεινάτω Ε]ὐνομίᾳ, ἀλλὰ ἔστω ἐλεύθ[ερος μηθενὶ]

μηθὲν ποθήκων. εἰ δέ τι[ς ἐφάπτοι]το Ἰσαργύρου ἢ Λυκίσκο[υ ἐπὶ κατα δουλισμῷ],

βέβαιον παρεχέτωσαν τὰν ὠνὰν [τῶι θεῶι τ]ὰν ὠνὰν ἅ τε ἀποδομ[ένα καὶ οἱ βεβαιωτῆρες].

[παιδάρι]ο̣ν ᾧ ὄνομα Θεόξενος τιμ[ᾶς ἀργυρίου μνᾶν — — — — καὶ τὰν τιμὰν ἀπέχοντι]

[πᾶσαν. βεβ]αιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους [— — — — — — — —. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Θεοξένου]

[ἐπὶ καταδου]λισμῷ, βέβαιον [π]αρεχόν[τω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν οἵ τε ἀποδόμενοι καὶ ὁ βεβαι]-

ον ᾇ ὄνομα Ῥόδα, τιμᾶς ἀ[ργυρίου μνᾶν τριῶ]ν καὶ τὰν τειμὰν [ἔχει πᾶσαν. βεβαιωτὴρ κα]-

τὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιο[ς Κλεόμαντις Δ]είνωνος. εἰ δέ τις [ἐφάπτοιτο Ῥόδας ἐπί κα]-

ταεδουλισμῷ καταδουλισμῷ, βέβαιον π[αρεχόντ]ω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν οἵ [τε

[τόν. εἰ δὲ μὴ ποέοι, ἐξουσίαν ἐχέτω Θ]εοδότα ἐπιτειμέουσα τρόπῳ ᾧ κα θέλῃ. ἐπεὶ δέ κα τι ἀνθρώπι-

[νον γένηται περὶ Θεοδόταν, ἐλ]ευθέρα ἔστω Σωσικράτεα καὶ μηθενὶ μηθὲν ποθήκουσα. εἰ δέ τις ἐφά-

[πτοιτο Σωσικρατέας ἐπὶ καταδουλισμ]ῷ, βέβαιον παρεχόντω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν ἅ τε ἀποδομένα

[θέλῃ. εἰ δὲ θέλοι] Σωσὼ προαπελθεῖν ἀπὸ Λαδίκας, δότω Λαδίκᾳ ἀργυρίου μνᾶς τρεῖς· εἰ δέ τι ἀνθρώπινον γέ-

[νοιτο περὶ Λαδίκ]ας, ἐ̣[λευ]θέρα ἔστω Σωσὼ καὶ μηθενὶ μηθὲν ποθήκουσα. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Σωσῶς ἐπὶ κατα-

[δουλισμῷ, βέβα]ιον παρεχόντω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν ἅ τε ἀποδομένα καὶ ὁ βεβαιωτήρ· ὁμοίως δὲ καὶ ὁ παρατυχὼν κύρι-

[πᾶσ]αν. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος Σέλευκος

[Βαβ]ύλου. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Παραμόνας ἐπὶ καταδουλισ-

[μ]ῷ, βέβαιον παρεχόντω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν οἵ τε ἀποδόμε-

[ἐχέτω — —]καια ἐπιτιμέουσα Βοίᾳ τρόπῳ ᾧ κα θέλῃ. ἐπεὶ δέ κα τ[ι ἀνθρώπινον γέν[ηται περὶ — — καιαν, ἐλευ]-

[θέρα ἔστ]α̣ι Βοία μηδενὶ μηδὲν ποθήκουσα. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτ[ο] Βοίας ἐπὶ καταδ[ουλισμῳ, βέβαιον]

[παρεχόν]τω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν ἅ τε ἀποδομένα καὶ ὁ βεβαιωτήρ. Ὡσομοίως δὲ καὶ ὁ παρατυχὼν κύριος

[ι]ο̣ῦντες ἅ κα θέλωντι, καὶ ἀποτ[ρ]έχοντες ᾇ κα θέλωντι. βεβαιωτήρες κατὰ τοὺς νόμους τ[ᾶ]-

[ς πόλ]ι̣ος Πολέμαρχος Δάμω̣νος, Εὐκλείδας Ἡρακλείδα. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ἀγάθ-

[ωνος ἢ] Φι[λ]οκράτεος ἐπὶ κατ[α]δουλισμῶι, βέβαιον παρεχόντω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ὅ τ[ε]

[εἰ δὲ μὴ ποέοι, ἐξουσία]ν ἐχέτ[ω Δαντὼ ἐφιτιμέουσα τρόπῳ ᾧ κα θέ]λῃ, πλὰν

[μὴ πωλέουσα. εἰ δέ τις] ἐφάπτ[οιτο Διαβουλίου ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέ]βαιον

[παρεχέτωσαν τῷ θεῷ] τὰν ὠν[ὰν ἅ τε ἀποδομένα καὶ ὁ βεβαιωτήρ. ὁ]μοίως δὲ

καὶ ἀποτρέχων ᾇ κα θέ[λῃ], ποθηκὼς μηθενὶ μηθὲν μηδὲ καθ’ ὁπ[οῖον τρόπον. εἰ]

δέ τις ἐφάπτοιτο Σω[σιβίου] ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχό[ντω τῷ θεῷ τὰν]

ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμεν[ος καὶ ὁ β]εβαιωτήρ. ὁμοίως δὲ καὶ ὁ παρατυχ[ὼν κύριος ἔστω]

βαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος Ἀντιγενείδας Δίων[ος].

εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Διοκλέας ἐπὶ καταδουλισζμῷ, βέβαιον παρεχ[έ]-

τω τῶι θεῷ τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος καὶ ὁ βεβαιωτήρ. ὡσομ[οί]-

Διόκλεα Ἀλκίμου, συνευαρεσστούσας καὶ τᾶς θυγατρὸς αὐτῶν Σωσ[— — τῷ Ἀπόλ]-

λωνι τῷ Πυθίῳ σῶμα γυναικῆον ᾇ ὄνομα Ἐρωτίς, τὸ γένος οἰκογενές, [τιμᾶς ἀργυρί]-

[ο]υ μνᾶν πέντε, καὶ τὰν τειμὰν ἀπέχοντι πᾶσαν. βεβαιωτὴρ κατὰ το[ὺς νόμους τᾶς]

[π]όλιος Πολέμαρχος Δάμωνος, καθὼς ἐπίστευσε Ἐρωτ[ὶς τῷ θεῷ τὰν ὠνάν],

[ἐ]φ’ ᾧτε ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πά[ντα βίον. παραμεινά]-

τω δὲ Ἐρωτὶς Σόφωνι καὶ Διοκλέᾳ ἕως [κα ζῶντι, ποιοῦσα τὸ ἐπιτασσόμενον]

[πᾶν] τὸ δυνατὸν [— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]

[γένηται π]ερὶ Πολυκράτη καὶ Φιλώ, ἐλεύθερος ἔστω Φιλέρως.

[εἰ δέ τις] ἐφάπτοιτο Φιλέρωτος ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρέχον-

[τω τῷ θε]ῷ τὰν ὠνὰν οἵ τε ἀποδόμενοι καὶ ὁ βεβαιωτὴρ βεβαιούτω. ὡσαύ-

[Νικόστ]ρατος Ἄρχωνος, ἰδιῶται Δωρόθεος Διοδώρου, Πολέμαρχος Δάμωνος,

[Νίκων Ἀρισ]ταγόρα, Κλεόμαντις Δείνωνος, Ἀντιφ[ά]νης Ἀρίσ[σ]των[ος].

τεσσάρων καὶ τὰν τιμὰν ἀπέχει πᾶσαν. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς ν[όμους]

τᾶς πόλιος Ἁβρόμαχος Ξεναγόρα. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Εὐπορίας ἐ[πὶ κα]-

ταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχόντω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν οἵ τε ἀποδόμεν[οι]

[Φιλ]λέας Ξενοκράτεος Ἀμβρόσσιος, συμπαρόντων

[αὐτ]ῶι τῶν φροντιστᾶν Καλλίππου τοῦ Κλείππου Κο-

[ρων]έως καὶ Εὐξιθέου τοῦ Εὐξιθέου Ὑαμπολίου, τῶι Ἀπόλ-

[τὸν] πάντα βίον. βεβαιωτῆρες Ἀμβρόσσιος μὲν Δάμων Ἀπελ-

[λαί]ου, Δελφὸς δὲ Σώστρατος Διονυσίου. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο

[Συ]μφόρου ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον παρεχόντω τῶι

νος Νικόστρατος Ἄρχωνος, Ξενόκριτος Μένητος,

καὶ ὁ νεωκόρος Κλεόμαντις, καὶ ὁ προστάτας Ἁβρόμαχος

Ξεναγόρα, Πολυτιμίδας Ἀθάμβου, Νίκων Ἀρισταγόρα,

ναν, ἐλεύθερος ἔστω Νίκανδρος καὶ ἀπολελυμένος τᾶς παραμόνας καὶ ἐξου-

σίαν ἐχέτω καὶ μένων καὶ χωριζόμενος ὅπᾳ κα θέλῃ. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Νικά[ν]-

δρου ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχόντω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν οἵ τε ἀποδόμενοι

[μὴ ποιέοι π]ᾶν [․]ιο τὸ ἐπιτασσόμενον, ἐξουσίαν ἐχέτω [Γλ]α[υκί]ας ἐπιτιμέων τρόπῳ ᾧ κα θέλῃ πλὰν [μὴ πω]-

[λέων. εἰ] δέ τις ἐφάπτοιτο Σωτηρίος ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχόντω τῶι θεῷ τὰν ὠνὰν οἵ τε ἀπο[δόμε]-

[νοι κ]αὶ ὁ βεβαιωτήρ. ὁμοίως δὲ καὶ ὁ παρατυχὼν κύριος ἔστω συλέων Σωτηρὶν ἐπ’ ἐλελευθερίᾳ ἐλευθερίᾳ ἀζάμι[ος ὢν]

τιμέοντες Τ[— — — — — — — — — — — — — — — —. εἰ δέ]

τις ἐφάπτοι[το — — φ]ωνος ἐπὶ καταδ[ουλισμῷ, βέβαιον πα]-

ρεχέτωσα[ν τῷ θεῷ τ]ὰν ὠνὰν οἵ τε ἀποδόμενοι [καὶ ὁ βε]-

[μὴ πωλέοντ]ες. εἰ δέ τι ἔγγονον [γέ]νοιτο ἐκ Θεοξένας ἐν τῷ τᾶ[ς παραμονᾶς χρόνῳ, ἐλεύθερον ἔστω καὶ μηθενὶ μηθὲν ποθῆ]-

[κων. εἰ δέ] τις ἐφάπτοιτο Θεοξένας [ἐ]πὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον π[αρεχόντω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν οἵ τε ἀποδόμενοι καὶ ὁ βεβαιω]-

[τήρ. ὁμοίω]ς δὲ καὶ ὁ παρατυχὼν [κ]ύριος ἔστω συλέων Θεοξέ[ναν ὡς ἐλευθέραν, ἀζάμιος ὢν καὶ ἀνυπόδικος πάσας δίκας]

ξανδρείαι καὶ Αἰγύ[πτωι βασιλεύοντα καὶ πρὸς τὸν βασιλέα τὸν ἐν Κυ]ρήνῃ βασιλεύοντα καὶ πρ[ὸς] τοὺς βασιλεῖς τοὺς ἐν Συρίαι βασιλεύον[τας, οἷς πᾶσι]

φιλία καὶ συμμαχία ἐ[στὶ πρὸς τὸν δῆμον τὸν Ῥωμαίων, γράψας διασαφησά]τω καὶ ὅτι δίκαιόν ἐ[στιν αὐ]τοὺς φροντίσαι μὴ ἐκ τῆς βασιλείας αὐτ[ῶν μήτε] τῆ[ς]

χώρας ἢ ὁρίων πειρατὴ[ς μηδεὶς ὁρμήσῃ, μηδὲ οἱ ἄρχοντες ἢ φρούραρχοι οὓς κ]αταστήσουσιν τ[οὺς] πειρατὰς ὑποδέξωνται, καὶ φροντίσαι, ὅσον [ἐν αὐ]τοῖς ἐσ[τι]

τοῦτο, ὁ δῆμος ὁ Ῥωμαίω[ν ἵν’ εἰς τὴν ἁπάντων σωτηρίαν συνέργους ἔχῃ προθύμους]. γράμματα [πρὸς τ]οὺς βασιλεῖς κατὰ τὸν νόμον τοῦτον ἀποστελ[λόμ]ενα τοῖς ἀ[πὸ]

[Ῥο]δίων πρεσβευτ[αῖ]ς, [τοῖς ἤδη μέλλουσιν εἰς τὴν ἑαυτῶν πατρίδα ἀναχωρήσειν, ἀποδότω. —— ὕπατο]ς ὁ περὶ τούτων ἔχων τὴν ἐπιμέλειαν φροντίσῃ [τῆ]ς ἀσφαλεία[ς αὐ]-

[τῶν τοῖς νόμοις καὶ δι]καίοις [ἀκολούθως. εἰ δὲ ὕστερον ἀπό τινος τῶν συμμάχων πρεσβεῖαι κατασ]ταθήσονται, καὶ δεήσει ὡς ἂν προαιρῶνται, πρὸς τὴ[ν] σύνκλητον ὡ[σαύ]-

[τως προε]κφερέτω, καὶ ἡ σύγκλητ[ος καθὼς ἂν αὐτῇ δοκῇ εἶναι ἐκ τῶν δημοσίων πραγμάτων π]ίστεώς τε ἰδίας βουλευέσθω· ὅσα τε ὑπὲρ τούτου [τ]οῦ πράγματος ἡ [σύγ]-

κλητος [δ]ογματίσῃ, ἄρχων ἢ ἀντά[ρχων πᾶς φροντιζέτω διδότω τε ἐργασίαν ἐκ τοῦ δοκοῦντ]ος εἶναι ὅπως οὕτως γένηται. —— ὕπατος, ὧι ἂν γέ[ν]ηται ὅσα [τ]ε [ἀν ὁ καιρὸς αἰ]-

τῇ ὅπως οὗτος ταῖς πρεσβε[ίαις ἀποκρίνηται, τοῖς πρεσβευταῖς τοῖς παρὰ τοῦ δή]μου τοῦ Ῥοδίων, οἵτινες ἂν ἐν Ῥώμῃ ὦσιν, σύγκλητον ἐκτὸ[ς τῆς]

συντάξεως δότω· τούτους [τε τοὺς πρεσβευτάς, πρόφασιν μηδεμίαν προβαλόμενος, ἐκτ]ὸς τῆς συν[τ]άξεως εἰς τὴν σύγκλητον εἰσαγέτω, [τ]ῆς τε συ[γκλήτου]

δόγμα φροντισάτω ἵνα γένη[ται διεγνωσμένον, ἐπειδὰν τοὺς πρεσβευτάς, εἴτε νό]μος ἐστὶν εἴτε δήμου γνώμη ἐστίν, εἰσαγειοχὼς ᾖ· τοῦ[τ]ό τε ἀζ[ημίῳ αὐτῷ]

[ἐ]ξέστω ποιῆσαι. —— στρατ[ηγὸς ὕπατος ἢ ἀνθύπατος, ὃς ἂν πορεύηται ε]ἰς Ἀσίαν ἐπαρχείαν, Γαίωι Μαρίωι καὶ Λευκίωι Οὐαλερίωι [ὑπάτοις], ἐπειδὴ ἐν τῇ ἐπα[ρχ]είᾳ ἐ[γέ]-

σονται ἑστ[η]κότες ἀναγινώσ[κειν ἰσόπεδοι οἱ βουλόμενοι. καὶ ἄλλ]ως ἢ οὕτως γραψάτω ἵνα ταῦτα [․․․․․․]ου[․․․․․․․․․․․․․․․․․]οι οἷς ἂν ἄρχωσιν ταῦτα πο[ησά]-

τωσαν, ὅσοι ἂν κατὰ τοῦτον τὸν [νόμον ․․․․․․․․․․․․․․․․․․ ὅπως οὕτως γένη]ται φροντισάτωσαν. —— στρ[ατηγὸς δ’ ὡσαύτως ὕπατος ἢ ἀνθύ]πατος, οἵτινες κατὰ τοῦτο[ν]

τὸν νόμον, εἴτε δήμου γνώμη εἴηι [εἴτε νόμος, τῶν ἐπιόντων ἐτῶν ἐν Μα]κεδονίαι ἐπαρχείαν ἕξει, εὐ[θὺς ․․․․․․․․․․․․․․․․․․ εἰς Θρά]ικην, ἧς Τῖτος Δείδιος ἡγούμενο[ς]

ἐκράτησεν, πορευθήτω· τοῦ τε ἐπάν[ω ․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․]τω, ταύτην τε τὴν ἐπαρχ[είαν ․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․ φροντισά]τω τε, καθὼς ἂν αὐτῶι δοκῇ κα-

λῶς ἔχειν, ὅπως τὰς δημοσίας προ[σόδους αἳ ἂν ․․․․․․․․․․․․․․ ἐν τῇ ἐπαρχε]ίαι ὦσιν καρπεύων τ[․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․ δ]εήσει· οὗτός τε ἑκάστου ἐνιαυ-

[θυνος] ἔστω ἕως ἂν εἰς Ῥώμην ε[ἰσέλθῃ ․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․]ν σ[υμβόλαια ․․․․․․․․․․․․․․․․․․ κα]τὰ τοῦτον τὸν νόμον δεῖ π[οι]-

[εῖν] ποείτω, μήτε τις ἄρχων [μήτε τις ἀντάρχων αὐτὸ]ν κα[τακωλυέτω, ὅπως, ἐν οἷς τα]ῦτα κατὰ τὸν νόμον τοῦ-

[τον] δεῖ γείνεσθαι, ἔλασον ὅ ἐστι [τεταγμένον γένητα]ι. —— στρατ[ηγὸς ὕπατος ἢ ἀνθύπατος, ᾧ] ἢ Ἀσία ἢ Μακεδονία ἐπαρχεία ἐστίν,

[ταῦτ]α ἀρχὴν ἕξουσι ἐκτὸς ἐπάρχων, οὗτοι ἐν ἡμέραις πέντε ταῖς ἔγγιστα [ὀμοσάτω, αἷς ἂ]ν εἰς τὴν ἀρχὴν εἴσεται, οἵτινές τε αὐτῶν ἐν Ῥώμ[ῃ]

[εἰσίν]· ὀμοσάτω τὸν Δία καὶ τοὺς θεοὺς τοὺς πατρώιους ποιήσειν ὅσα ἐν τούτωι τῶι νόμωι κατακεχώρισται πάντα ποιήσειν, καὶ φροντίσαι ὅπως γέ-

[νητα]ι, μήτε ὑπεναντίον τούτωι τῶι νόμωι ποιήσειν, μήτε ποιήσειν ὧι τις ἄλλος ποιήσῃ, μήτε ἄλλως ποιήσειν ἢ ἐν τούτῳ τῶι νόμωι ἐστὶν ὅπως γένη-

[ται]. —— ὑπεναντίον τούτῳ τῷ νόμῳ μή τις ποείτω ἄνευ δόλου πονηροῦ· ὅσα τέ τινας κατὰ τοῦτον τὸν νόμον δεῖ ποεῖν, ποεῖτε· μήτε τις ποείτω ᾧ ο[ὗ]-

[τ]ος ὁ νόμος κατὰ παρεύρεσιν ἀκυρωθῇ ἄνευ δόλου πονηροῦ, μήτε τις ποείτω μήτε ἐπικρινάτω ὧι ἔλασσον ὅσα δεῖ κατὰ τοῦτον τὸν νόμον γέν[η]ται· κα[ὶ]

οὓς δεῖ ποιεῖν, ὀμνύειν δεῖ, ποιείτωσαν καὶ ὀμνυέτωσαν ἢ ὧι ἔλασσον ἢ ἄλλως τι γένηται ἄλλως ἢ ἐν τούτωι τῶι νόμῳ γεγραμμένον ἐστίν· τῶι τε ὑ-

πεναντίον τούτωι τῶι νόμωι ποιοῦντι ἢ ἐπικρίναντι, ὅσα τε κατὰ τοῦτον τὸν νόμον μὴ ποήσῃ ἢ μὴ κατὰ τοῦτον τὸν νόμον ὀμόσῃ, ὅπως αὐτῶι

[ἀζ]ημίωι μὴ ἐξῇ εἶναι, μήτε ἔλασσον ἐάν τις αὐτὸν κρῖναι βούληται ἐξέστω. —— ἐάν τις ὑπεναντίον τῶι νόμωι τούτωι [τ]ι ποιήσῃ, εἴτε τι οὓς δεῖ κατ[ὰ]

[το]ῦτον τὸν νόμον τι ποιῆσαι ὀμόσαι μὴ ποιήσῃ ἢ μὴ ὀμόσῃ, ἐάν τε τις τούτωι τῶι νόμωι ἔλασσον ποιήσῃ, ἢ ἄλλως ὑπενα[ν]τί[ο]ν ποιήσῃ ἢ ἐν τούτωι τῷ ν[ό]-

[μω]ι γεγραμμένον ἐστίν, ποιήσῃ ἢ ἐπικρίνῃ ἢ παρανομήσῃ δόλωι πονηρῶι, οὗτος νόμων σηστερτίων μυριάδας εἴκο[σ]ι ζημιούσθω κ[αθ’] ἕκαστον εἶδος ὃ ἂν παρανομή-

σῃ· καὶ ἐάν τι μὴ ποιήσῃ ἄλλως ἢ ἐν τούτωι τῶι νόμωι γεγραμμένον ἐστί[ν], καὶ ὃ ἂν ἄ[λλ]ως ποιήσῃ ἢ ἐν τῶι νόμω[ι] τούτῳ κατ[α]κεχώρισται, τῶι δήμωι τοῦτ[ο]

τὸ χρῆμα ὀφειλέτω δοῦναι· ταῦτά τε τὰ χρήματα ὁ βουλόμενος, ὅστις ἐ[ν] ταύτηι τῆι πολιτείαι γ[ε]γενημένος ἐστὶν ἐλεύθερος, ὅσοις κατὰ τοῦτον τὸν νό-

μον χρήματα ἐναιτήσειν καὶ κρίνεσθαι ἐξῇ, οὗτοι ἀγέτωσαν καὶ κρινάτωσαν, τό τε ὄνομα καταφερέτωσαν πρὸς τὸν περὶ τούτων· μήτε τις ἄρχων μήτε [τις]

ἀντάρχων ποιείτω ὧι ἔλασσον κριθῇ, μήτε κωλυέτω ὧι ἔλασσον ταῦτα τὰ χρήματα εἰς ἀμφισβήτησιν γένηται καὶ ἀπαιτηθῇ, καὶ κριτήριον γένητ[αι, καὶ]

ξανδρείαι καὶ Αἰγύπ̣[τωι βασιλεύοντα καὶ πρὸς τὸν βασιλέα τὸν ἐν Κυ]ρήνῃ βασιλεύοντα καὶ πρ[ὸ]ς̣ τοὺς βασιλεῖς τοὺς ἐν Συρίαι βασιλευον[τας οἷς πᾶσι]

φιλία καὶ συμμαχία ἐ[στὶ πρὸς τὸν δῆμον τὸν Ῥωμαίων, γράψας διασαφησά]τω καὶ ὅτι δίκαιόν ἐ[στιν αὐ]τοὺς φροντίσαι, μὴ ἐκ τῆς βασιλείας αὐτ[ῶν μήτε] τῆ[ς]

χώρας ἢ ὁρίων πειρατὴ[ς μηδεὶς ὁρμήσῃ, μηδὲ οἱ ἄρχοντες ἢ φρούραρχοι, οὓς κ]αταστήσουσι̣ν̣, τ̣[οὺς] πειρατὰς ὑποδέξωνται, καὶ φροντίσαι, ὅσον [ἐφ’ αὑ]τοῖς ἐσ[τι]

τοῦτο, ὁ δῆμος ὁ Ῥωμαίω[ν ἵν’ εἰς τὴν ἁπάντων σωτηρίαν συνεργοὺς ἔχῃ προθύμους]. γράμματα [πρὸς] τοὺς βασιλεῖς κατὰ τὸν νόμον τοῦτον ἀποστελ[λόμ]ενα τοῖς ἀ[πὸ]

[Ῥ]ο̣δ̣ί̣ω̣ν̣ π̣ρ̣ε̣σβευτ̣α̣ῖς, [ὅταν μέλλωσιν εἰς τὴν ἑαυτῶν πατρίδα ἀναχωρήσειν, ἀποδότω. —— ὕπατο]ς ὁ περὶ τούτων ἔχων τὴν ἐπιμέλειαν φροντίσῃ [τῆ]ς ἀσφαλεία[ς αὐ]-

[τῶν τοῖς νόμοις καὶ δι]καίοις [ἀκολούθως. εἰ δὲ καὶ ὕστερον ὑπό τινος τῶν συμμάχων πρεσβεῖαι κατασ]ταθήσονται καὶ δεήσει, ὡς ἂν προαιρῶνται, πρὸς τὴν̣ σύνκλητον ὧ[δε(?) εἰσ]-

[άγειν, ἐ]κ?φερέτω, καὶ ἡ σύγκλητο̣[ς, καθὼς ἂν αὐτῇ δοκῇ εἶναι ἐκ τῶν δημοσίων πραγμάτων π]ίστεώς τε ἰδίας, βουλευέσθω· ὅσα τε ὑπὲρ τούτου [τ]οῦ πράγματος ἡ [σύγ]-

κλητος δογματίσῃ, ἄρχων ἢ ἀντά[ρχων πᾶς διδότω ἐργασίαν ἐκ τοῦ δυνατοῦ δοκοῦν]τος εἶναι, ὅπως οὕτως γένηται. —— ὕπατος, ὧι ἂν γέ[ν]ηται, ὅσα [δ]έ̣[δοκται]

τῇ συγκλήτῳ ὅπως οὗτος ταῖς πρεσβε[ίαις παραγγέλλῃ, τοῖς πρεσβευταῖς τοῖς παρὰ τοῦ δή]μου τοῦ Ῥοδίων, οἵτινες ἂμ(!) ἐν Ῥώμηι ὦσιν, σύνκλητον ἐκτὸ[ς κοινῆς]

συντάξεως δότω· τούτους [τε τοὺς πρεσβευτάς, πρόφασιν μηδεμίαν προβαλόμενος, ἐκτ]ὸς τῆς συν[τ]άξεως εἰς τὴν σύγκλητον εἰσαγέτω· [τ]ῆς τε συγ[κλήτου]

δόγμα, φροντισάτω, ἵνα γένητ̣[αι αὐθημερόν, ἐπειδὰν αὐτοὺς κατὰ τοῦτον τὸν νόμον, εἴτε νό]μος ἐστὶν εἴτε δήμου γνώμη ἐστίν, εἰσαγειοχὼς ᾖ· τοῦ[τ]ό τε ἀζ[ημίωι αὐτῶι]

[ἐ]ξέστω ποιῆσαι. —— στρατ[ηγὸς ὕπατος ἢ ἀνθύπατος, ὃς ἂν πορεύηται ε]ἰς Ἀσίαν ἐπαρχείαν Γαίωι Μαρίωι καὶ Λευκίωι Οὐαλερίωι ὑ̣[πάτοις, οἷς ἡ] ἐπαρ̣χεία ἐ̣[γέ]-

σονται ἑστακότες ἀναγινώσ[κειν ὀρθῶς ἰσόπεδοι οἱ πλεῖστοι. καὶ μὴ ἄλλ]ως ἢ οὕτως γραψάτω, ἵνα ταῦτα ․c.5․σ̣ου․․․․․․c.16․․․․․․οι, οἷς ἂν ἄρχωσιν, ταῦτα ποη[σά]-

τωσαν, ὅσοι ἂν κατὰ τοῦτον τὸν [νόμον, ὅπως οὕτως γένη]ται, φροντισάτωσαν. ——. στρ[ατηγὸς ἢ ἀντιστράτηγος ἢ ἀνθύ]πατος, οἵτινες κατὰ τοῦτον̣

[τὸν νόμον], εἴτε δήμου γνώμη εἴηι(!) [εἴτε νόμος, τῶν ἐπιόντων ἐτῶν ἐν Μα]κεδονίαι ἐπαρχείαν ἕξει, εὐ[θύς, ὅταν εἰς ἀρχὴν εἰσέλθῃ, εἰς Θρά]ικην, ἧς Τίτος Δείδιος ἡγούμενο[ς]

ἐκράτησεν, πορευθήτω· τοῦ τε ἐπάν[ω γεγραμμένου φροντισ]ά̣τω, ταύτην τε τὴν ἐπαρχε[ίαν ․․․․․․․c.18․․․․․․․ φροντισά]τω τε, καθὼς ἂν αὐτῶι δοκῇ κα-

λῶς ἔχειν, ὅπως τὰς δημοσίας προ[σόδους, αἳ ἂν ἐν πάσῃ ταύτῃ τῇ ἐπαρχω]ίαι ὦσιν καρπεύωντ[αι, οὕτως ὡς ἂν βεβαιότατον ᾖ αὐξάνεσθαι δ]εήσει· οὗτός τε ἑκάστου ἐνιαυ-

[θυνος?] ἔστω, ἕως ἂν εἰς Ῥώμην ε[ἰσέλθῃ ․․․․․․c.17․․․․․․․ ἐντεῦθ]ε̣ν? συ̣[μβόλαια, σὺν οἷς αὐτὸν κα]τὰ τοῦτον τὸν νόμον δεῖ π[οι]-

[εῖν], ποείτω, μήτε τις ἄρχων̣ μ̣[ήτε τις ἀντάρχων αὐτὸ]ν κα[τακωλυέτω, ὅπως, σὺν οἷς τα]ῦτα κατὰ τὸν νόμον τοῦ-

[τον] δεῖ γείνεσθαι, ἔλασον(!), ὅ ἐστιν [τεταγμένον, ποιῆ]ι. —— στρατ[ηγὸς ὕπατος ἢ ἀνθύπατος, ᾦ] ἢ Ἀσία ἢ Μακεδονία ἐπαρχεία ἐστίν,

[ταῦτ]α ἀρχὴν ἕξουσι ἐκτὸς ἐπάρχων οὗτοι ἐν ἡμέραις πέντε ταῖς ἔγγιστα [ταύταις αἷς ἂ]ν εἰς τὴν ἀρχὴν εἴσεται, οἵτινές γε αὐτῶν ἐν Ῥώμ[ῃ

[ἔσται], ὁμοσάτω τὸν Δία καὶ τοὺς θεοὺς τοὺς πατρώιους ποιήσειν, ὅσα ἐν τούτωι τῶι νόμωι κατακεχώρισται, πάντα ποιήσειν καὶ φροντίσαι, ὅπως γέ-

[νητα]ι, μήτε ὑπεναντίον τούτωι τῶι νόμωι ποιήσειν, μήτε ποιήσειν, ὧι τις ἄλλος ποιήσῃ, μήτε ἄλλως ποιήσειν ἢ ἐν τούτῳ τῶι νόμωι ἐστίν, ὅπως γένη-

[τα]ι. —— ὑπεναντίον τούτῳ τῷ νόμῳ μή τις ποείτω ἄνευ δόλου πονηροῦ, ὅσα τέ τινας κατὰ τοῦτον τὸν νόμον δεῖ ποεῖν, ποεῖτε, μήτε τις ποείτω, ᾧ ο[ὗ]-

[τ]ος ὁ νόμος κατὰ παρεύρεσιν ἀκυρωθῇ, ἄνευ δόλου πονηροῦ, μήτε τις ποείτω μήτε ἐπικρινάτω, ὧι ἔλασσον ὅσα δεῖ κατὰ τοῦτον τὸν νόμον γέν[η]ται· κα[ὶ]

οὓς δεῖ ποιεῖν, ὀμνύειν δεῖ, ποιείτωσαν καὶ ὀμνυέτωσαν μὴ ἔλασσον ἢ ἄλλως ποιήσειν ἢ ἐν τούτῳ τῷ νόμῳ γεγραμμένον ἐστὶν ἢ ᾧι ἔλασσον ἢ ἄλλως τι γένηται ἄλλως ἢ ἐν τούτωι τῶι νόμῳ γεγραμμένον ἐστίν· τῶι τε ὑ-

πεναντίον τούτωι τῶι νόμωι ποιοῦντι ἢ ἐπικρίναντι, ὅσα τε κατὰ τοῦτον τὸν νόμον δεῖ ποιεῖν μὴ ποήσῃ ἢ μὴ κατὰ τοῦτον τὸν νόμον ὀμόση․, ὅπως αὐτῶι

[ἀζ]ημίωι μὴ ἐξῇ εἶναι, μήτε ἔλασσον ἐάν τις αὐτὸν κρῖναι βούληται, ἐξέστω. —— ἐάν τις ὑπεναντίον τῶι νόμωι τούτωι [τ]ι ποιήσῃ, εἴτε τι οὓς δεῖ κατ[ὰ]

[το]ῦτον τὸν νόμον τι ποιῆσαι ὀμόσαι, μὴ ποιήσῃ ἢ μὴ ὀμόσῃ, ἐάν τέ τις τούτωι τῶι νόμωι, ᾧ τις ἄλλος ἔλασσον ὀμόσῃ ποιήσῃ, ἢ ἄλλως ὑπενα[ν]τί[ο]ν ποιήσῃ ἢ ἐν τούτωι τῷ ν[ό]-

[μω]ι γεγραμμένον ἐστίν, ποιήσῃ ἢ ἐπικρίνῃ ἢ παρανομήσῃ δόλωι πονηρῶι, οὗτος νόμων σηστερτίων μυριάδας εἴκο[σ]ι κ[αθ’] ἕκαστον εἶδος, ὃ ἂν παρανομή-

σῃ, καὶ ἐάν τι μὴ ποιήσῃ ἄλλως ἢ ἐν τούτωι τῶι νόμωι γεγραμμένον ἐστί[ν], καὶ ὃ ἂν ἄ[λλ]ως ποιήσῃ ἢ ἐν τῶι νόμωι τούτῳ κατ[α]κεχώρισται, τῶι δήμωι μωι τοῦτ[ο]

τὸ χρῆμα ὀφειλέτω δοῦναι· ταῦτά τε τὰ χρήματα ὁ βουλόμενος, ὅστις ἐ[ν] ταύτηι τῆι πολιτείαι γ[ε]γενημένος ἐστὶν ἐλεύθερος, ὅσοις κατὰ τοῦτον τὸν νό-

μον χρήματα ἐν αἰτήσει ἔχειν καὶ κρίνεσθαι ἐξῇ, οὗτοι ἀγέτωσαν καὶ κρινάτωσαν τό τε ὄνομα καταφερέτωσαν πρὸς τὸν περὶ τούτων, μήτε τις ἄρχων μήτε [τις]

ἀντάρχων ποιείτω, ὧι ἔλασσον κριθῇ, μήτε κωλυέτω, ὧι ἔλασσον ταῦτα τὰ χρήματα εἰς ἀμφισβήτησιν γένηται καὶ ἀπαιτηθῇ, καὶ κριτήριον γένητ[αι, καὶ]

[πόλιν ἁμῶν, ἀεί τινος ἀγαθοῦ π]αραίτιος γινόμενος καὶ [κοινᾶι καὶ ἰ]δίαι τοῖς

[ἐντυγχανόντοις τῶν πολιτ]ᾶν ἐν ἃ κά τις αὐτὸν παρακαλῇ, σπου[δᾶς κ]αὶ φιλοτιμί-

[ας οὐθὲν ἐλλείπων· ὅπως οὖ]ν καὶ ἁ πόλις φαίνηται τιμέουσα τοὺς ἀξίους τῶν ἀν-

[δὲ καὶ ποτὶ τὰ]ν π[όλι]ν ἁμῶν, εὔχρηστον αὐτοσαυτὸν παρασκευάζει καὶ κ[οι]νᾶι καὶ κατ’ ἰδίαν τοῖς

[ἐντυγχανό]ντ[οι]ς τ[ῶν] πολιτᾶν, περὶ [ὧ]ν κά τις αὐτοῦ τυγχάνῃ χ[ρε]ίαν ἔ[χων], φανερὰν ἐνδεικ[νύ]-

[μενος τὰν ἰδ]ίαν ἐκ[τ]ένειαν· ἀγαθᾶι τύχαι· δεδόχθαι τᾶι πόλει τῶν Δελφῶν ἐπαινέσαι Ἰσα-

αὐτοσαυτὸν παρασκευάζει καὶ κοιν[ᾶι καὶ κα]τ’ ἰδίαν τ[οῖς] ἐντ[υγ]χανόντοις

τῶν πολιτᾶν, περὶ ὧν κά τις αὐτοῦ τυ[γχάνηι χρε]ίαν ἔχ[ων], φανερὰν ἐνδ[ει]κ[νύ]-

μενος [τ]ὰν ἰδίαν ἐκτένειαν· ἀγαθᾶ[ι τύχαι· δεδόχθ]αι τ[ᾶι] πόλει τῶν Δε[λφῶν] ἐπαι-

[ατελεῖ τᾶι πόλ]ει, καὶ τοῖς ἐντυγχανόντοις τῶν πολιτᾶν εὔχρηστον αὑτὸν παρασκευάζει

[κατὰ κοινὸν καὶ κατ’] ἰδίαν περὶ ὧν κά τις αὐτοῦ τυγχάνῃ χρείαν ἔχων· ἀγαθᾶι τύχαι· ἐ[παινέ]σαι

[Καλλιστόνικον Ξένω]νος Ὀπούντιον, καὶ ὑπάρχειν αὐτῶι καὶ ἐκγόνοις προξενίαν, προμαντεί-

στον ἐν παντὶ καιρῶι παρασκ[ευ]άζων καὶ κοινᾶι τᾷ πόλει καὶ καθ’ ἱδίαν τοῖς ἐντυγχανόντοις τῶν

πολειτᾶν ἐν ἅ κά τις αὐτὸν παρακαλῇ, συνποτιγινόμενος μετὰ πάσας

προθυμίας ἐν οἷς κα τυνχάνωντι χρείαν ἔχοντες, καὶ λέγων καὶ

καὶ κοινᾷ τᾷ πόλει καὶ καθ’ ἱδίαν τοῖς ἐντυγχανόντοις

τῶν πολιτᾶν ἐν ἅ κά τις αὐτὸν παρακαλῇ, συνποτιγινό-

μενος μετὰ πάσας προθυμίας ἐν οἷς κα τυγχάνωντι

νόμους· Λαιάδας Β[αβύλου. εἰ δέ]

τις ἐφάπτοιτο Ἀφρο[δεισίου ἐπὶ]

καταδουλισμῷ, βέβαιον [παρεχόν]-

[ἐ]πι[τασσόμεν]ον πᾶν τὸ δυνατόν· εἰ δὲ μὴ ποι[έοι]ν τὸ ἐπιτασσόμενον ὑπὸ Νικαγ[ό]ρα,

[ἐξ]ουσίαν ἐχέτ[ω ἐπι]τι[μ]έ[ων τρόπ]ῳ ᾧ κα θέλῃ, πλὰν μὴ πωλέων. εἰ δέ τις ἐ[φάπτοιτο]

[Σ]ωτηρίος, Σωσοῦς, Σωτηρίδα, [Σωσι]νίκου, Ἐπικτή[σιο]ς, Μηνογένεος ἐπὶ κατα[δουλισμῶι],

νον. βεβαιωτὴρ κατὰ [τοὺς νόμους τᾶς πόλιος]·

Δωρόθεος Διοδώρο[υ. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Σωτη]-

ρίος ἐπὶ καταδουλισ[μῶι, κύριος ἔστω συλέ]-

[μέουσα αὐτὰν τρόπῳ] ᾧ κα θέλῃ. εἰ δέ τι πάθοι Εἰσιδώρα, ποιησάτω Σωτηρίχα τὰ ποτὶ γᾶν

[πάντα, καθὼς ὁ νόμ]ος ἐστί. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Σωτηρίχας ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχόν-

[τω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰ]ν ἅ τε ἀποδομένα καὶ οἱ βεβαιωτῆρες· ὁμοίως δὲ καὶ ὁ παρατυχὼν κύριος ἔστω σ[υ]-

[το κ]αὶ νεωτερισμοὺς ἐποίει, καταδ[εικνὺς ἣν σχοίη ἀπέχθειαν πρὸς τοὺς βελ]-

[τίστ]ους· ἐξ ὧν συμβέβηκε[ν] τοὺς Πε[ρραιβοὺς καὶ Θεσσαλοὺς δειναῖς ἐμπε]-

[σεῖν σ]υμφοραῖς, τούς τε βαρβάρους φο[βερωτέρους ἔτι ἐπιστῆναι. καί, μεγά]-

[σεν ἐνεδρεύ]ειν [κ]αθ’ ὃν καιρόν, ἀπολυόμ[ενος εὐχήν, εἰς Δελφοὺς ἧκεν, οὐ φρον]-

[τίσας τῆς τοῦ] θεοῦ πᾶσιν τοῖς παραγινομ[ένοις νενομισμένης καθιερώσεως, οὐδὲ]

[τηρήσας ἣν] σχοίη παρὰ πάντων ἀνθ[ρώπων ἀσφάλειαν τὸ ὑμέτερον ἱερὸν ἐν τοῖς]

ἅν κα θέλῃ κατ’ αὐτῶν —— ἐλεύθερα εἶμεν καὶ ἀνέφαπτα τὸν πάντα βίον, μηδενὶ μηδὲν προσήκον-

τα κατὰ μηδένα τ[ρ]όπον. —— εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχέτω [τῷ θ]εῷ τὰν ὠ-

νὰν ὅ τε ἀποδόμενος καὶ ὁ βεβαιωτήρ· καὶ ὁ παρατυχὼν κύριος ἔστω συλέων κ[αὶ ἀ]φαιρούμε-

[τὶ τοὺ]ς θεοὺς εὐσέβειαν καὶ αὐτοσαυτὸν εὔχρηστον ἐμ παντὶ καιρῶι παρασ[κευάζ]-

[ων καὶ] κοινᾶι τᾶι πόλει καὶ ἰδίαι τοῖς ἐντυνχανόντοις τῶν πολιτᾶν εἰς ἅ κά τις αὐτ[ὸν παρα]-

[καλῆι], καὶ τοῖς ἀφικνουμένοις Δελφῶν ποτὶ τὸν βασιλῆ Πτολεμαῖον συνεργείμε[νος με]-

[τέρας πόλιος καὶ αὐτοσα]υτῶν, τῶ[ν δ]ὲ ἐνκλημάτων ἃ μὲ[ν] διέλυσαν σπ[ο]υδᾶς καὶ φιλοτιμίας οὐ-

[δὲν ἐλλείποντες, ἃ δὲ ἔκ]ριναν ἀπὸ [το]ῦ βελτίστου πλεῖστ[ο]ν λόγον ποιείμενοι καὶ τοῦ δικαίου καὶ κα-

[θήκοντος· ἀγαθᾶι τύχ]αι· δεδό[χ]θαι τ[ᾶ]ι πόλει τῶν Δελφῶ[ν] ἐπαινέσαι μὲν τὸν δᾶμον τὸν Ἑρμιο-

στον ἐμ παντὶ καιρῶι παρασκευάζων καὶ κοινᾶι τᾶι πόλει καὶ καθ’ ἰδίαν τοῖς ἐντυγχανόντοις τῶν πο-

λειτᾶν ἐν ἅ κά τις αὐτὸν παρακαλῆι συμ[ποτι]γινόμενος μετὰ πάσας προθυμίας ἐν οἷς κα τυγχάνωντι χρ[εί]-

αν ἔχοντες καὶ λέγων καὶ πράσσων [δ]ιὰ παντὸς περὶ τοῦ ἱεροῦ καὶ τᾶς πόλιος τῶν Δελφῶν, σπουδᾶς

[καὶ δὶς μονοκέλητι κρά]τ̣η̣σέ τε καὶ τόσον ε̣[ὖχος]

[εἷλ’ ὅσον οὔτις βὰς Πυθίο] ἐ̣ς τέμενος.

[ὡ]ς τάδε Φωκεῦσιν καὶ ἐπὶ πλέον ἄνυσας [ἄλλα],

γείτονά τις μαθέτω χαλκὸν ἐπόντα [βλέπων].

[ὡ]ς τάδε Φωκεῦσιν καὶ ἐπὶ πλέον ἄνυσας [ἆθλα]

γείτονα, τὶς μαθέτω χαλκὸν ἐπόντ’ [ἀθρέων]

[ὅ]σσα δὲ Φωκεῦσιν καὶ ἐπὶ πλέον ἄνυσας [ἔργα]

[μ]είζονά τις μαθέτω κ̣αινὸ̣ν ἔπος κα[τιδών].

[ὅ]σσα δὲ Φωκεῦσιν καὶ ἐπὶ πλέον ἄνυσας [ἔργα]

[μ]είζονά τις μαθέτω κ̣αινὸ̣ν ἔπος κα[τιδών].

τόνγε μετ’ εὐδόξ[ο]υ̣ πάντες ἐλευ̣θ̣ε̣ρ̣[ί]α̣ς.

ἀλλά τ[ις αὖ] Ξάν[θ]ι̣π̣πον ἰδὼ[ν] Ἀμφα[ρέ]του υἱὸν

φάσθω· ἴδ’ [ὡς] μεγάλαι [τ]οῖς ἀγαθοῖς [χ]άριτες.

τόν γε μετ’ εὐλο[γίας] πάντες ἐπευ[χόμεν]οι.

ἀλλ[ά νύ τις Ξ]ά[νθ]ι[ππ]ον ἰδὼ[ν] Ἀμφ[αρέ]του υἱὸν

φάσθω· ἰδ[έ, ὡς] μεγάλαι τοῖς ἀγαθοῖς [χ]άριτες.

τόνγε μετ’ εὐδόξ[ο]υ̣ πάντες ἐλευ̣θ̣ε̣ρ̣[ί]α̣ς.

ἀλλά τ[ις αὖ] Ξάν[θ]ι̣π̣πον ἰδὼ[ν] Ἀμφα[ρέ]του υἱὸν

φάσθω· ἴδ’ [ὡς] μεγάλαι [τ]οῖς ἀγαθοῖς [χ]άριτες.

τόν γε μετ’ εὐδ̣ο[κί]α̣[ς] πάντες ἐπ̣ευχό̣μ̣[εν]ο̣ι̣.

ἀλλά τ[ις αὖ(?) Ξ]άν[θιπ]πον ἰδὼ[ν] Ἀμφα[ρέ]του υἱὸν

φάσθω· ἰδ[ὲ ὡς] μεγάλαι τοῖς ἀγαθοῖς [χ]άριτες.

[ἁ πόλις τ]ῶν Δελφῶν ΙΙΟΣ[․․․]ΟΝ[․․․․]Δ̣ΙΟΝΙΙΛ̣ΙΟΝ

[vacat?] τ̣α̣μίαν καὶ ἀντιστράτηγον vac.

Ἀπόλλωνι Πυθίωι.