βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον τᾶς πόλι-

ος Βαβύλος Αἰακίδα. εἰ δέ τις ἅπτοι-

το ἐπὶ καταδουλισμῶι Δημητρίας, βέ-

ποτρέχουσα οἷς κα θέλη. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον τᾶς πόλιος Ἀ[ντάνωρ Ἀντά]-

νορος. εἰ δέ τις ἅπτοιτο Δω[ρ]ήματος ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον πα[ρεχόντων τῶι θε]-

ῶι τὰν ὠνὰν ἅ τε ἀποδομένα Νίκαια καὶ ὁ βεβαιωτὴρ Ἀντάνω[ρ. εἰ δέ τις καταδουλί]-

ζοιτο Δώρημα, κύριος ἔστω σ[υ]λέων ὁ παρατυχὼν ὡς ἐλευθέραν ἐ[οῦσαν ἀζάμιος ὢν]

σα Σωσικράτεια παρὰ Νεικαίου, ἐπεί κά τι πάθη Νεικαῖος. βεβαιωτῆρες κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος

Κλέων Κλευκρίτου Ἐρειναῖος, Τιμόκριτος Εὐκλείδα Δελφός. εἰ δέ τις ἅπτοιτο ἐπὶ καταδου-

λισσμῶι Σωσικρατείας, βέβαιον παρεχόντων τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος Νει-

στράτου, Φίλαγρος Διοδ[ώ]ρου, [Ν]ίκαρ[χ]ος Ἰόλλα Ἀμφ[ισ]σεύς,

Ἀλέξανδρος Τισέα Κυτεινιεύς, Χαρίδα[μος]

Ἀνδρομένεος, Φιλοκράτης Φιλοδά-

τ̣ὸ ἐξωτηρίος, τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶν τριῶν, καὶ τὰν τιμὰν ἀπέχει πᾶσαν. βεβαιω-

τῆρες κατὰ τὸ σύνβολον Σάτυρος Κάρπου Δελφός, Τισίας Ἀγακλέος Χαλεύς·

ἐφ’ ὧτε ἐλευθέραν εἶμεν Σωσύλαν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων, καθὼς ἐπί-

σ̣τευσε Σωσύλα τῶι θεῶ τὰν ὠνάν. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Σωσύλας ἐπὶ καταδου-

λισμῶ, βέβαιον παρεχόντω ἅ τε ἀποδομένα Θεαρὶς τῶι θεῶ τὰν ὠνὰν καὶ

τὴρ κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος Δαμοφάνης Ἀρίστω-

νος. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ζωπύρας ἐπὶ καταδουλισμῶι,

β̣έβαι̣ον παρεχόντων τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀπο-

καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων ποιοῦντα ὅ κα θέ-

λη καὶ ἀποτρέχοντα ἇ κα θέλη. εἰ δέ τις ἐφάπτοι-

το Ἀπολλωνίου ἐπὶ καταδουλισμῶ, κύρ̣ιος̣ ἔστ[ω]

των, ποιοῦσαν ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέχουσαν ἇ κα

θέλη. εἰ δέ τις [ἐφ]άπτοιτο Ῥόδας ἐπὶ καταδουλισμῶ,

κύριος ἔστω ὁ παρατυχὼν συλέων ὡς ἐλευθέ-

θέρους εἶμεν καὶ ἀνεφάπτους ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον.

εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ἀγαθαρχίος ἢ Εὐγενείας ἢ Καλλιμάχου ἢ Νι-

καίου ἐπὶ καταδουλισμῶ, ἀποτεισάτω τῶ Ἀπόλλωνι ἀργυρίου μνᾶς [τ]ριά-

τὰν ἰδίαν θρεπτὰν Ἀφροδεισίαν δωρεάν, ἐφ’ ὧ[ιτε ἐλευ]-

θέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ [πά]ντω[ν]. εἰ δέ τις ἐ[φάπ]-

[τ]οιτο Ἀφροδεισίας ἐπὶ καταδουλισμῶ, ὁ βεβαιωτὴρ βέ[βαι]-

[χρ]όνον ποιοῦσαν ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέχουσαν

ἇ κα θέλη. εἰ δέ τις καταδουλίζοιτο Ζωπύρ[αν],

[κ]ύριος ἔστω ὁ παρεντυχὼν συλέων Ζωπύραν [ἀνυ]-

[ποτρέχουσα οἷς κα θέλη. βεβ]αιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον τᾶς πόλιος Ἀριστόδαμο[ς Σ]ωτάκ[ου].

[εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο ἐπὶ κατα]δουλισσμῶι Λυσοῦς, βέβαιον παρεχόντων τῶι θεῶι τὰν ὠ-

[νὰν ὅ τε ἀποδόμενος Ἀστία]ς καὶ ὁ βεβαιωτὴρ Ἀρισ[τ]ό[δα]μ[ο]ς. εἰ δὲ μὴ παρέχοιν βέβαιο[ν]

[χει πᾶσαν, ἐφ’ ὧιτε ἐ]λεύθε̣ρον εἶμεν Σ[κ]όπαν καὶ ἀνέφαπτον ποι[έ]οντα ὅ κα θέ-

[λη· εἰ δέ κά τις ἅπτοιτο Σκόπα, κύριο]ς ἔσ[τ]ω [Σ]κόπας συλέων αὐσωτὸ[ν] ἐ[π’] ἐλευθερίαι καὶ πᾶ[ς]

[ὁ παρεντυχὼν ὁμοίως ἔστ]ω κύριος συλῆν ἐπὶ τὸν θεὸν ἐπ’ ἐλευ[θ]ερίαι Σκόπαν ἀζάμι-

[ἄρχοντος Εὐδώρου, μ]ηνὸς Ἀμαλίου, ἀπέδοτο Τίσ[ι]χον Ὀρθαίου, συνευδοκ[έ]-

[οντος Ἀστοξέν]ου, τῶι Ἀ[π]όλλωνι τῶι Πυθίωι σῶμα γυναικῆον ἇ[ι ὄνομα]

[Φιλωτὶς ἐν]δογενῆ τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶ[ν] τριῶν καὶ ἡμιμ[ναίου],

[καὶ τὰν τιμὰ]ν ἔχει. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον τᾶς [πόλιος]

[τ]ὸν πάντα βίον [καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων ποιέων ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέχων οἷς κα θέλη. εἰ]

[δ]ὲ τις ἐπι[λ]αμβάνοιτ[ο — — — — — ἐπὶ καταδουλισμῶι — — — — — κύριος ἔστω]

[σ]υλέων ὁ παρατυχ[ὼν ἐπ ἐλευθερίαι ἀζάμιος ὢν καὶ ἀνυπόδικος πάσας δίκας]

θέλη· βεβαιωτὴρ κ[α]τὰ τὸν νόμον τᾶς πόλιο[ς Σώ]-

στρατος [Σω]τ[ύ]λου. [εἰ] γέ τ̣ι̣ς ἅπ[το]ιτο Εὐκλήας ἐπὶ κα[τα]-

[δο]υλισμῶι, βέβαιον π[α]ρεχόντων τ[ῶ]ι θεῶι τὰν

[καὶ ἀποτρέχοντες οἷς κα] θέλωντι. [βεβαιωτὴρ κατὰ τον νόμον τᾶς πόλιος]

[— — — — — — — — — — — —]ευς. εἰ [δέ τις ἐφάπτοιτο — — — — — — — — —]

[— — — — — ἐπὶ καταδουλ]ισσμῶι, βέ[βαιον παρεχόντων τῶι θεῶι τὰν]

[ἀπὸ πάντων τὸ]ν πάντα χ[ρόνον. βεβαιωτὴρ κατὰ]

[τὸν νόμον Εὔδ]οκος Πρ[αξία. εἰ δέ τις καταδουλί]-

[ζοιτο — — — —]ιαν, κυρία ἔ[στω συλέουσα αὐσωτὰν]

παρασκευάζει καὶ κοινᾶι τᾶι πόλει καὶ καθ’ ἰδίαν ἀεὶ τοῖς ἐντυγχανόντοις τῶν πολειτᾶν

ἐν ἃ κά τις αὐτὸν παρακαλῆ συνποτιγινόμενος μετὰ πάσας προθυμίας καὶ λέγων καὶ πράσ-

σων διὰ παντὸς περί τε τοῦ ἱεροῦ καὶ τᾶς πόλιος ἁμῶν· ἀγαθᾶι τύχαι· δεδόχθαι τᾶι πόλει τῶν

[ωνα κ]αὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον. βεβαιωτῆ[ρ]ες

[κατ]ὰ [τὸν] νόμον Ξένων Πολύωνος, Πάτρων Θρασέα. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο

[Σαραπί]ων[ο]ς ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον παρεχόντων τὰν ὠνὰν τῶι

[․․․․․]ου̣, ἐφ’ ὧιτε ἐλεύθερον εἶμεν Σωσίαν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πά-

[ντα χρόνον ποιέοντι ὅ κα θέ]λη καὶ ἀποτρέχοντι οἷς κα θέλη. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Σωσί[α] ἐπὶ κατ[α]-

[δουλισμῶι, βέβαιον παρεχόν]τω τῶι̣ θε̣ῶ̣ι̣ τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος καὶ ὁ βεβαιωτήρ· εἰ δὲ [μὴ παρέχοιν]

[τα βίον ποιέουσαν ὅ κα θέληι καὶ ἀ]ποτρέχουσαν οἷς κα θέλη[ι. βεβαιωτὴρ κ]ατὰ τὸν νόμον

[— — — — — — — εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο — — — — — ἐπὶ καταδου]λισ[μῶι, βέβαιον]

[παρεχό]ντω τῶι θεῶι τὰν ὠ[νὰ]ν ἅ τε [ἀποδομένα — — — — — — — —]ΚΑ[— — — — —]

[τ]ῶ[ι Ἀ]πόλλ[ωνι τῶι Πυθίωι σῶμα γυναικεῖον] κ[ορ]άσιο[ν] ἇ[ι] ὄνομα Σωσίχα τὸ γένος ἐνδογε-

[νῆ τιμᾶς ἀργυρίου — — — — — —. βεβαιωτὴρ — —]τιμος [․․․]ωνος. [εἰ] δέ τι[ς] ἐφάπτοιτο [Σ]ωσίχας

[ἐπὶ καταδ]ου[λι]σμῶι, [βέ]βαι[ον παρεχόντω τ]ῶι θεῶι τὰν [ὠνὰν ὅ] τε [ἀ]ποδόμενος καὶ ὁ βε[β]α[ιω]-

[κλῆς — — — — — — — — — — — — καθὼς ἐπίστευσε Εἰσιὰς τ]ῶι θεῶι [τ]ὰν [ὠνὰν ἐφ’ ὧιτ]ε [ἐλ]ευθ[έ]ραν εἶ-

[μεν καὶ ἀνέφ]απτο[ν ἀπὸ] πάν[τ]ων τὸμ πάντα βίον· εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο [Εἰσι]άδος

[ἐπὶ καταδου]λι̣σ̣μ̣ῶ[ι, βέβαιον πα[ρε]χ[όν]τω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος κ̣αὶ ὁ βεβαιω-

γραμμ[ατ]εύοντος δὲ βουλᾶς Φ[ι]λοξέ[νου τ]οῦ Νικομάχου, ἐπὶ τοῖσδε ἀπέδο-

το Μυρ[τὶς Ἀ]ντιχάρεος, [συνευδοκ]έοντος καὶ τοῦ ἀνδρὸς αὐτᾶς

Σωσι[γέ]ν[εο]ς, τ̣ῶι Ἀπόλλων[ι] τ[ῶι Π]υθίωι σῶμα γυναικεῖον ἐνδογενές,

[καὶ ἀποτρέχουσα οἷς κα θέλ]η̣ι· [β]εβαιωτῆρε̣ς κ̣ατὰ τὸν νόμον τ̣[ᾶς πόλιος]

[․․․․․․․․․․․․․․]νδικ[․․․․․]δ[․]τ[․․․. εἰ δέ τις ἐφάπτοι]το Εὐπ̣ο̣ρία[ς] ἐπ[ὶ]

[καταδουλι]σ̣μῶι, κύρ̣ιο[ς ἔστ]ω̣ [ὁ παρατυχ]ὼν [σ]υλέων Ε[ὐπορίαν ὡς ἐλευθέραν]

εῶ̣ι, ἐφ’ [ὧι]τε ε̣[ἶμε]ν̣ ἐλε[υ]θέρα κ[αὶ ἀν]έφ[α]πτο[ς]. β[ε]βα[ι]ω-

[τὴρ κατὰ τὸν νόμον — — — — — —]ς̣. εἰ δέ τ[ι]ς ἐ[φ]άπτ[οι]-

[το Ε]ὐπορίας ἐ[πὶ κ]ατα[δου]λι[σ]μῶ[ι̣], βέβαι[ο]ν παπε[χόν]-

[τὰ ἓξ ἔτη] ἀνεγκλήτως, ἐλεύθερος ἔστω Σώπολις καὶ ἀποτρεχέ-

τω οἷς κα θέλη. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Σωπόλιος ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέ-

βαιον παρεχόντω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν οἵ τε ἀποδόμενοι καὶ ὁ βεβαιω-

Σύνετον καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον. εἰ δέ

τις ἐφάπτοιτο Συνέτου ἐπὶ καταδουλισμῶι, κύριος ἔστω ὁ πα-

ρατυχὼν συλέων ὡς ἐλευθέραν οὖσαν ἀζάμιος ἐὼν ὁ

[τὸν πάντα] β[ί]ον πο[ι]έ̣ο̣υσαν ὅ κα θ[έληι κ]αὶ ἀ[ποτρέ]-

χου[σ]αν ο[ἷ]ς κα θέ[ληι. εἰ δέ τις ἐφά]πτοιτο Διο-

ν[υσίας ἐπὶ καταδ]ουλισ[μῶι, κύριος] ἔ[στ]-

[τοῦ Ξ]έν̣ων̣ος, Τιμοκ[ρ]άτεος τοῦ Α[․․]

[․6-7․․]Δ̣․Ν̣Ε̣Ο̣․Δ̣․ΟΤ̣Ι․․․Σ̣ΑΝ̣․․․․Ω̣

[․․․․]Σ̣Ε̣Κ̣․․․․Υ̣Δ̣Λ̣Ε̣․․․․․․․․․․․․Η̣․

[νον ποιο]ῦσ[α]ν ὁ [κα] θέλη καὶ ἀποτρέχου-

[σαν οἷ]ς κα [θέλη]ι̣. [εἰ] δέ τις ἐφάπτοιτο

[ἐπὶ καταδουλι]σμῶ Ῥό[δ]ας, βέβαιον

[τε] ἐλευθέραν εἶμεν Ἀφροδισίαν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων ποιο[ῦσ]αν ὅ κα θέλ[η καὶ] ἀποτ[ρ]έχουσα οἷς [κα θ]έλη, ἐπ[εὶ]

[δέ κα] τελ[ευτά]σ[η Σ]τρατώ. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ἀφροδισίας ἐπὶ καταδουλισμῶι, β̣έ̣βαιον πα̣-

[ρεχόντων τὰ]ν ὠνὰν τῶι θεῶι ἅ τε ἀποδομένα καὶ οἱ βεβαιωτῆρες· εἰ δὲ μή, πράκτιμοι ἐόντω[ν μνᾶν] δέκα καὶ ὁμο[ίως]

πτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον π[οιο]ῦσα ὅ κα θέλη καὶ [ἀποτρέχουσα οἷς κα θέλη].

βεβαι[ωτὴ]ρ κατὰ [τ]ὸν ν[όμ]ον τᾶς π[όλι]ος Ξένων Ἀρίστων[ο]ς ΦΕ[․]. [εἰ δέ] τι[ς ἐφάπτοιτο]

[Ἀφροδισίας ἐ]πὶ καταδο[υ]λισμ[ῶι, β]έβαιον παρεχόντων τ[ὰ]ν ὠν[ὰν τῶι θεῶι ὅ τε] ἀποδό-

ε̣ὔχρ̣η̣στον αὐτοσαυτὸν παρασκευάζει καὶ κοινᾶι καὶ κα[θ’] ἱδ[ί]-

[α]ν [περ]ὶ ὧν κά τις αὐτοῦ τυγχάνη χρείαν ἔχων, σπουδᾶς̣ [κ]αὶ φ̣ι̣λ̣ο̣-

[τιμίας] οὐ̣θ[ὲν] ἐν[λε]ί[π]ω[ν], ὅπως οὖν καὶ ἁ πόλις φαίνηται τιμ[έου]-

[εἶμεν τοὺς Ἡρακ]λειώτας τῶν Αἰτωλῶν ἐπεὶ τυγχάν[η]ι

[․․․․․․․․․․․․․․․․] καὶ εἴ τίς κα ἀποστέλληται πρεσβεία

[․․․․․․․․․․․․․․․․․․]αιον διαλέγεσθαι ὑπὲρ αὐτῶν κατὰ

τ’ ἰδίαν τοῖς ἐντυγχανόντοις τῶν πολ[ι]τᾶν· ἐ̣ν̣ ἃ̣

κά τις αὐτὸν παρακαλῆ, συμποτιγινόμενος με̣τὰ

πάσας προθυμίας ἐν οἷς κα τυγχάνωντι χρε[ί]αν ἔ-

δότω ἀργυρίου μνᾶς τρεῖς Ἀγαθοκλέα καὶ Εὐγενέα καὶ ἀπο[λελυμέ]-

να ἔστω τᾶς παραμονᾶς. εἰ δέ τις [ἐ]φ[ά]πτοιτο Ὀνασιφό[ρου ἐπὶ κα]-

ταδουλισμῶι, βέβαιον παρεχέτωσαν τῶι θεῶι τὰν ὠνὰ[ν αἵ τε ἀπο]-

[θερος καὶ ἀνέφ]απτος ἔσται ἀπὸ πά[ντω]ν τὸν πάντα χρόνον, ποιῶν ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέχων οἷς κα θέ-

[λη. εἰ δέ τις ἐ]φάπτοιτο Ἀγαθοκλέος [ἐπὶ κ]αταδουλισμῶι, βέβαιον παρεχόντω τὰν ὠνὰν τῶ θεῶ ὅ τε

[ἀποδόμ]ε̣νος Ἁβρόμαχος καὶ ὁ βεβαι[ωτὴ]ρ Εὔδωρος· εἰ δὲ μὴ παρέχοιν βέβαιον τὰν ὠνὰν τῶ θεῶ, πρά-

[ἅ κ]α θέλῃ καὶ ἀποτρέχο[ντα οἷς κα θέλῃ].

[εἰ] δέ τις ἐφάπτοιτο Σω[στράτου ἐπὶ καταδου]-

[λ]ισμῶι, βέβαιον παρ[εχόντω τῷ θεῷ τὰν]

Ἀγασικράτης· ἔδοξε τοῖς ἱερομνήμοσι, τὴν αὐτὴν εἶναι προδικίαν καὶ ἀσφάλειαν Δάμωνι καὶ αὐτῶι καὶ τοῖς ὑπάρχουσιν αὐτῶι, κα[ὶ πολέμου καὶ εἰρή]-

νης, ἥμπερ καὶ τῶι ἀδελφῶι Ἀγαθοκλεῖ· ἐὰν δέ τις αὐτὸν ἄγηι ἢ τῶν τούτου τι, τὸμ μὲν ἄγοντα ἀποτεῖσαι χιλίους στατῆρας ἱερ[οὺς τῶι Ἀπόλλωνι, καὶ]

Δάμωνι ὑπόδικον εἶναι ἐν ἱερομνήμοσιν· τὴν δὲ πόλιν τῶν Δελφῶν καὶ τῶν ἄλλων ὃς ἂν παρ[ατυγχάνηι Ἀμφικτιό]ν̣ω̣ν̣ [Δ]άμω[νι κυρίους εἶναι πράσσον]-

τας, ἐὰμ μή τις ἄγηι πρὸς ἴδιον συμβόλαιον ἐγκαλῶν τι αὐτῶι Δάμωνι· ἀναγράψαι δ̣ὲ̣ [τ]ὸ ψ[ήφισμα τόδε — — — — — — — — — τὸν γραμματέα?]

τῶν ναοποιῶν ἐν τῶι ἱερῶι τοῦ Ἀπόλλωνος.

... τὴν δὲ πόλιν τῶν Δελφῶν καὶ τῶν ἄλλων ὃς ἂμ παρ[ατυγχάνηι Δελφῶν ἢ ξέ]νων [Δ]άμω[νι, κυρίους εἶναι κωλύον]-

τας, ἐὰμ μή τις ἄγηι πρὸς ἴδιον συμβόλαιον ἐγκαλῶν τι αὐτῶι Δάμωνι· ...

[κ]αὶ τ[οῖ]ς εὐεργετοῦσι τὸν θεὸν καὶ τοὺς Ἀμφικτύονας·

ἐὰν δέ τις ἀ[δι]κ[ήσ]ηι τινὰ αὐτῶν, ὑπόδικον εἶναι ἐν [τοῖς Ἀ]μφι-

[κτύοσ]ιν κατὰ τὸν νόμον, ἐπειδὴ φαίνονται εὐεργετηκότ[ες]

τὰν ὠνάν, ὅπως ἐλευθέρα ἦται Νικοβούλα ἐπί κα μεταλλάξῃ τὸν βίον Εὐκράτης·

εἰ δέ τις καταδουλίζοιτο Νικοβούλαν μεταλλάξαντος Εὐκράτεος τὸν βίον, κυρί-

α ἔστω ἅ τε πόλις τῶν Δελφῶν καὶ ἄλλος ὁ θέλων συλέοντες καὶ προϊστάμε-

οἷς κα θέλῃ ἐλεύθερος ἐών. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος

Ἄθαμβος Ἀθανίωνος. εἰ δέ τίς κα ἐφάπτηται Χρησίμου ἐπὶ κατα-

δουλισμῶι, βέβαιον παρεχόντων τῶι θεῶι τὰν ὠονὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδό-

ῶι τὰν ὠνάν. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον Ἄθαμβος Ἀθανίωνος. εἰ δέ

τις ἐφάπτοιτο Εὐνόου ἢ καταδουλίσζοιτο, κύριος ἔστω ὁ παρατυγ-

χάνων συλέων καὶ ἀποβιαζόμενος Εὔνουν ὡς ἐλεύθερον ὄντα ἀζά-

τα βίον, ποιέουσα ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσα οἷς κα θέλῃ. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νό-

μον τᾶς πόλιος Ἄρχων Καλλία. εἰ δέ τις ἅπτοιτο ἐπὶ καταδουλισμῷ Ἀγαθοκλείας,

βέβαιον παρεχέτω ὅ τε ἀποδόμενος Θεύξενος καὶ ὁ βεβαιωτὴρ Ἄρχων τῶι θεῶι

ὠνὰν τῶι θεῷ ἐφ’ ὅτῳ ἐλευθέραν εἶμεν τὸν πάντα χρόνον ποιοῦσαν ὅ κα θέλῃ

καὶ ἀποτρέχουσαν ᾇ κα θέλῃ. εἰ δέ τις καταδουλίζοιτο Σωσίχαν, κύριος ἔσ-

τω ὁ παρεντυχὼν συλέων Σωσίχαν ἀνυπόδικος ὢν καὶ ἀζάμιος πάσας

θεῶν καὶ οἱ πρυτάνεις καὶ ἄρχοντες καὶ [τ]ὰ ἄλλα ἀρχεῖα καὶ οἱ λαμπαδισταί, ἀφ’ ἑκάστας φυλᾶς ἄν-

δρες δέκα· καταγραψάτωσαν δὲ τοὺς λαμπαδίξοντας οἱ ἁγεμόνες τᾶν φυλᾶν· εἰ δέ τις τῶν ἁ-

γεμόνων μὴ παράσχοι εὐτάκτους τοὺς λαμπαδίξοντας, πράκτιμος ἔστω τᾶι πόλει ἀργυρίου δέκα

τὸν δαμόσιον πίνακα, καθὼς νομίζεται· ὁ δ[ὲ] δρόμος γινέσθω ἐκ τοῦ γυμνασίου ἄχρι ποτὶ τὸν βω-

μόν, ὁ δὲ νικέων ὑφαπτέτω τὰ ἱερά· εἰ δέ τ[ι]ς, τῶν ἁγεμόνων καταγραψάντων τοὺς ἐν ἁλικίαι, μὴ

θέλοι πειθαρχεῖν δυνατὸς ὤν, πράκτιμο[ς ἔ]στω τῶι ἁγεμόνι καὶ τοῖς ἄλλοις λαμπαδισταῖς ἀ[ρ]-

[ἄσυλον] εἶμεν αὐτὸ τὰ ἀπ’ Αἰτωλῶν καὶ τῶν ἐν Αἰτωλίαι κατοικεόντων καὶ μηθένα ἄγειν μηδὲ ῥυσ[ι]-

[άζειν ἐ]ντὸς τῶν ὁρίων· εἰ δέ τίς κα ἄγῃ ἢ ῥυσιάξῃ ἢ ἀποβιάξαιτο ἢ διεγγυάσῃ, ὑπόδικον εἶμεν ἐν τοῖ[ς]

[συνέδρ]οις τῶι ἀδικηθέντι καὶ ἄλλωι τῶι θέλοντι ἐν ταῖς ἐκ ποτιστάσιος δίκαις· ἀποστέλλειν δ[ὲ]

[θεωρ]οὺς ἐν Πέργαμον, ἐπε[ί] κα ἁ θυσία καθήκηι τᾶι Ἀθάναι τᾶι Νικαφόρωι· τᾶς δὲ ἐκπονπᾶς ἐπι-

χρόνον καὶ μηδενὶ μηδὲν ποθήκων κατὰ μηδέ-

να τρόπον. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Εὐαμέρου ἐπὶ κατ[α]-

δουλισμῷ βέβαιον παρεχόντω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν

καὶ ἀπολελυμένα τᾶς παραμονᾶς, κ̣[αὶ ἐξουσίαν ἐχέτω Κλεὼ καὶ μέ]νουσα καὶ χωριζο[μέ]-

να ὅπᾳ κα θέλῃ. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Κλεοῦς ἐ[πὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον πα]ρεχόντω τὰν ὠνὰ[ν τῶι]

θεῶι οἵ τ[ε] ἀποδόμενοι καὶ ὁ βεβαιωτὴρ καὶ ὡσ[αύτως κύριος ἔστω ὁ παρατυχὼ]ν συλέων Κλε[ὼ]

τοῦ Δωροθέου, Σωστράτου τοῦ Διονυσίου. μάρτυροι [οἵ τε ἱερεῖς τοῦ Ἀπόλλωνος Νικόστρατο]ς Ἄρχων[ος, Ξε]-

νόκριτος Μένητος καὶ ὁ νακόρος Κλεόμαντις Δ[είνωνος καὶ ἰδιῶται — — —][․3-4․]

Νικάνωρ Λυσιμάχου, [Κα]λ̣λ̣[ί]σ[τρ]α[το]ς Αἰα[κίδα, — — — — — — — — — — — —].

Ἀπόλλωνος Νικόστρατος Ἄρχωνος, Καλ̣[λί]-

σ̣[τρ]ατος Αἰακίδα, καὶ ὁ νακόρος Κλεό̣μ̣α̣[ντις]

[Δίνωνος, κ]αὶ ἰδιῶται Πολέμαρχ[ος — — — — —],

εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάν[των τὸ]ν πάντα χρόνον ποιοῦν[τα ὃ κα θέλῃ]

[κ]αὶ ἀποτρέχοντα οἷς κα θέλῃ· εἰ [δέ τις ἐ]φάπτοιτο ἐπὶ καταδουλισ[μῶι Μη]-

[ν]οδώρου βέβαιον παρεχόντω [τῷ θεῷ] τὰν ὠνὰν Κλεοπάτρα καὶ ὁ ἀ[νὴρ]

ποιοῦσαν ὅ κα θέλῃ κα[ὶ ἀποτρέχ]ουσαν οἷς κα θ[έλῃ. βεβαιωτὴρ]

[κ]ατὰ τοὺς νόμους τᾶς πό[λιος Διο]νύσιος Ἀστοξ[ένου· εἰ δέ τις]

ἐμάπτοιτο Φιλοξένας ἐπ[ὶ κατα]δουλισμῶι βέ[βαιον παρε]-

[τὰ]ν τιμὰν ἀπέχει πᾶσαν. βεβαιωτὴρ [κατὰ]

τοὺς νόμους τᾶς πόλιος Ἄ[ρχων] Νικοσστράτου. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ὀνα-

[σιφόρ]ου ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρε-

κ[αὶ ἀνέφ]απτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον, ποιοῦ[ντα ὅ κα θέ]-

λ[ῃ καὶ ἀπ]ο̣τρέχοντα οἷς κα θέλῃ. εἰ [δ]έ τις ἐφάπτ[οιτο]

Φ[αρνάκε]ος ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον παρ[εχόν]-

[στρ]άτα, ποησάτωσαν Θεόδωρος καὶ Ἀφροδισία τὰ ποτὶ γ[ᾶν] πάντα καὶ ἐλεύθεροι ἔστωσαν καὶ ἀνέφαπτοι

[καὶ μ]ηθενὶ μηθὲν ποθει[κ]ότες. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Θεο[δώ]ρ[ου ἢ Ἀ]φροδεισίας ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχόν-

[τω τῶι θε]ῶι τὰν ὠν[άν] οἱ ἀποδόμενοι καὶ οἱ βεβαιωτῆρες. ὁμοίω[ς] δὲ [καὶ ὁ παρατυχὼ]ν κύριος ἔστω συλέων Θεόδωρον καὶ Ἀφροδισί[αν]

[․․6․․․ ἐ]λευθερ[․․․ ἀζάμι]ος ὢν καὶ ἀνυπόδικος πάσας δίκας [καὶ ζαμίας. μά]ρτυροι οἵ τε ἱερεῖς τοῦ Ἀπόλλωνος Νικ[όσ]-

[τρατος Ἄρχω]νος, Ξενό[κριτος Μένητ]ος καὶ [ἰ]δ[ιῶ]ται Νικόβουλ[ος — — — —, Κλε]όμαντις Δίνωνος, Σατυρίων Σατύρ[ου].

ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον,

ποιοῦσαν ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσαν ᾇ κα θέλῃ. εἰ δέ τις ἐφάπτοι-

το Εἰσιάδος ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχόντωι τῷ θεῶι τὰν

ραὺς τοῦ Ἀπόλλ[ω]νος Νικόστρατος Ἄρχωνος, καὶ ἰδιῶ[τ]αι Καλ-

λίας Εὐκλ[ε]ίδα, Φίλων Στρατάγου, Κλεό[μ]αντις Δίνωνος, Εὐκλείδας

Αἰακίδα, Βαβύλος Σελεύκου.

μηθέν. μάρτυρες οἵ τε ἱε[ρεῖς τοῦ Ἀπόλλωνος Καλλίστρατος, Φίλων, καὶ]

Κλεόμαντις, Φιλιστίων, Ἀ̣σ̣τ̣όξεν̣[ος, — — — —].

[μνᾶν — — — — καὶ τὰν τιμὰν ἀπέχοντι πᾶσαν. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς]

[νόμους τ]ᾶς πό[λιος] Κλέων Νικία. εἰ δέ τ̣[ις ἐ]φάπτοιτο Σωτηρίχα[ς ἐπὶ]

[καταδου]λισμῶι βέβαιον παρεχόντω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν αἵ τε ἀ-

[νίκου, καθὼς ἐπίστευσε Σωσιπάτρα τῷ θεῷ] τὰν ὠνάν, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθ[έρα εἶμεν καὶ ἀνέφ]απτος ἀπὸ πάντων τὸν πά[ν]-

[τα χρόνον μηδενὶ μηδὲν ποθήκουσα κατὰ μηδ]ένα τρόπον. εἰ δέ τι[ς ἐφάπτοιτο Σωσιπά]τρας ἐπὶ καταδουλισμῶι, [βε]-

[βαιον παρεχόντω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν οἵ τε ἀποδόμεν]οι καὶ ὁ β[εβ]αιωτή[ρ. ὁμοίως δὲ καὶ ὁ παρατυχὼ]ν κύριος ἔστω συλέω[ν Σωσι]-

[ν]α, ἀπὸ τήνου τοῦ χρόνου ἐλεύθερος ἔστω Θεόξενος καὶ μηθενὶ ποθείκω[ν]

μηθὲν, καὶ ἐξουσίαν ἐχέτω ποιῶν ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχων ᾇ κα θέλῃ. εἰ δέ τις ἐ-

φάπτοιτο Θεοξένου ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχέτω τῷ θεῶι τὰν ὠνὰν ὅ τ[ε]

ρομάχου, καθὼς ἐπίστευσ[αν τ]ῷ θεῷ τὰν ὠνὰν Θεόξενος καὶ ὁ ἀπελευθερισθεὶς Στέφανος, ἐφ’ ᾧτε ἐλε[ύ]-

[θε]ρος εἶμ̣[ε]ν καὶ ἀνέφαπτο[ς ἀπὸ π]άντων̣ τ̣ὸν πάντα χρόνον, ποιῶν [ὃ κ]α [θέ]λῃ. εἰ δέ τις ἐφ[ά]πτ[ο]ι̣[τ]ο Στεφά-

νου ἐπὶ [κατ]αδουλισμῷ, βέβαιον παρεχ[όν]τω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος καὶ ὁ βεβαιω[τήρ]· ὡσαύτως δὲ κα[ὶ ὁ]

ρὶς καὶ μηθενὶ μηθὲν ποθήκουσα. εἰ δέ τινα ἔγγονα γενηθείη ἐξ Εὐαμερίος ἐν τῷ

τᾶς παραμονᾶς χρόνῳ, ἐλεύθερα ἔστω καὶ μηθενὶ μηθὲν ποθήκοντα. εἰ δέ τις ἐφά-

πτοιτο Εὐαμερίος ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχόντω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν ἅ τε

φός, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέρους εἶμεν καὶ ἀνεφά[πτου]ς ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρό-

νον ποιοῦν[τ]ες ὅ κα θέλωντι καὶ ὑπάγοντες [ᾇ κα] θέλωντι. εἰ δέ τις ἐφάπτοι[το]

τῶν προγε[γρ]αμμένων σωμάτων ἐπὶ κατ[αδου]λισμῷ, βέβαιον [π]αρεχέτωσα[ν]

Ἀριστοκλέας Φιλονείκου. ε[ἰ]

[δ]έ τις ἐφάπτοιτο Ἰταλία[ς]

[ἐ]πὶ καταδουλισμῷ, βέβα[ι]-

[․․c.10?․․․. βεβα]ιωτὴρ [κατὰ τ]οὺς νόμους τᾶς π[ό]-

[λιος Διονύσιος? Ἀσ]τοξένου. εἰ δέ τις ἐ[φ]άπτοιτο ἐπὶ

[καταδουλισμῶι] Σωτείμας, βέβ[α]ιον παρ[εχ]όντω τῶι

[θ]έρους εἶμεν καὶ ἀνεφά[πτους ἀπὸ πάντων, καθὼς ἐπίστευσαν — — καὶ Φρόνησις τὰν ὠνὰν τῶι θε]-

ῶι. βεβαιωτὴρ κατὰ το[ὺς νόμους τᾶς πόλιος — — — — —. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο — — — — — ἢ]

Φρονήσιος ἐπὶ κατα[δουλισμῶι, βέβαιον παρεχόντω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν οἵ τε ἀποδό]-

ε̣ ἐλεύθερον εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν [π]άντα βίον ποι-

[έο]ντα ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχοντα ᾇ κα θέληι. εἰ δέ τις [ἐφ]άπτοιτο Ἀ-

φροδεισίου ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρε[χ]έτωι τῶι

ἐχέτω ἐπιτιμέουσα τρό[πῳ]

ᾧ κα θέλῃ. εἰ δέ τις ἐφάπτο[ι]-

το ἐπὶ καταιδουλισμῷ καταδουλισμῷ, βέ-

[μους τᾶς πόλιος Ε]ὐκλείδας Αἰακίδα, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέραν εἶμεν Βώταν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν

[πάντα χρόνον, πο]ιοῦσαν ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσαν ᾇ κα θέλῃ· εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Βώτας ἐπὶ [κατα]δουλισ-

[μῶι, κύριος ἔστ]ω ὁ παρατυχὼν συλέων Βώταν ὡς ἐλευθέραν οὖσαν ἀζάμιος ὢν καὶ ἀνυπόδικ[ος πά]-

[τωσ]αν δὲ Πολύνικος κ[αὶ] Ἐπίνικος Εἰράνᾳ ποιοῦ[ντ]ες τὸ ἐπιτασσόμενον πᾶν ἀνεν[κλήτως. εἰ δὲ μὴ ποι]έο[ισ]αν τὸ

[ἐπιτ]ασσόμενον π[ᾶν ἀνεν]κλήτως, κυρία ἔστω Εἰράνα ἐπιτιμ[έουσα τρόπωι ὧι κα θέ]λῃ. εἰ δέ τι[ς ἐφά]πτοιτο Πο-

[λυνίκ]ου ἢ Ἐπινίκου, β[έβα]ιον παρεχέτω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ἅ τ[ε ἀποδομένα] καὶ ὁ βεβαιωτήρ. κ[ύρ]ιος δὲ ἔστω

[Β]ώτα, Σωκράτεια, Σωσίας τῶι θεῷ τὰν ὠνὰ[ν] ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέρους εἷμεν καὶ ἀνεφάπτους ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον ποιοῦντα[ς] ὅ

κα θέλωντι καὶ ἀποτρέχοντας ᾇ κα θέλωντι· εἰ δέ [τι]ς ἐφάπτοιτο Βώτας ἢ Σω[κρατ]είας ἢ Σωσία ἐπὶ καταδουλισμῶι βέβαιον παρε-

χόντω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος καὶ ὁ βεβα[ιωτ]ήρ· ὁμοίως δὲ καὶ ὁ πα[ρατυ]χὼν κύριος ἔστω συλέων τὰ προγεγραμ[μένα]

νομα Ζωσίμα, συνευαρεστεούσας καὶ τᾶς θυγατρὸς αὐτῶν Σωτηρίος, ἐπὶ παραμονᾷ. βεβαιωτὴρ κατὰ το[ὺ]ς νόμους Εὐ-

[κ]λείδας Ἡρακλείδα. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ζωσίμας ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον παρεχόντω τῶι θεῶ[ι τ]ὰν ὠνὰν

[ο]ἵ τε ἀποδόμενοι, καὶ ὁ βεβαιωτὴρ βεβαιούτω. κύριος δὲ ἔστω καὶ ἄλλος συλέων Ζωσίμαν ἀζάμιος ὢ[ν κ]αὶ ἀνυπό-

Πύρρος καὶ Καλλινίκα τῶι Ἀπόλλωνι τῶι Πυθίωι σῶμα ἀνδρῖον ᾧ ὄνομα Μενεκράτης τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶν δέ[κα κ]αὶ τὰν τιμὰν

[ἀπ]έχοντι πᾶσαν. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος Ἀμύντας Εὐα[γ]γέλου. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Μενεκ[ράτ]εος ἐπὶ κατα-

[δου]λισμῶι βέβαιον παρεχόντω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν οἵ τε ἀποδόμενοι καὶ ὁ βεβαιωτὴρ. κύριος δὲ ἔστω κ[αὶ] ἄλλος συλέων Με-

πινον Στράταγος, ἔ̣στ[ωσ]αν τὰ προγεγραμμένα σώματα π[ά]ντα ἐλεύθερα καὶ ἀνέφα̣-

πτα ἀπὸ πάντων τ[ὸ]ν π[άν]τα βίον. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον πα̣-

ρεχόντω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος καὶ οἱ βεβαιωτῆρες. ὁμοίως δὲ καὶ ὁ πᾳ-

Τιμάνδρα τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ὥστε ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀν[έφα]πτον ἀπὸ πάν[των]

τὸν πάντα χρόνον. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Τιμάνδρας ἐπὶ κα[τ]αδου[λισμῶ]ι, βέβαιον πα[ρε]-

χόντω τὰν ὠνὰν τῶι θεῶι οἵ τε ἀποδόμενοι καὶ ὁ βεβαιωτήρ· [κύριος δὲ ἔ]στω κα[ὶ ὁ πα]-

το περὶ Σωτηρίν, ἔστω Ξενοκράτεα ἐλευθέρα, μηδενὶ μηδὲν ποθήκουσα [κ]ατὰ μηδ[ένα]

τρόπον. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ξενοκρατέας ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχόν[τω τῷ θεῷ]

τὰν ὠνὰν ἅ τε ἀποδομένα καὶ ὁ βεβαιωτήρ. ὁμοίως δὲ καὶ ὁ παρατυχὼν κύρ[ιος ἔστω συλέ]-

ξουσίαν ἐχέτω ἐπιτειμέουσα Εὔκλεα τρόπῳ ᾧ κα θέλῃ. εἰ δέ τι ἀνθρώπινον γένηται περὶ Ε[ὔ]-

κλεαν, ἀπολελύστω Φιλτάτη τᾶς παραμονᾶς, καὶ μηδενὶ μηδὲν ποθηκέτω. εἰ δέ τις ἐφάπτ[οι]-

το Φιλτάτης ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχέτω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν οἵ τε ἀποδόμενοι καὶ ὁ

[θ]εθερα ἐλεύθερα εἶμεν καὶ ἀνέφαπτα ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον, μηθενὶ μηθὲν ποθήκοντα κατὰ μηθέ-

[ν]α τρόπον. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ἑρμαίου ἢ Ἄρχωνος ἐπὶ καταδουλισσμῷ, βέβαιον παρεχόν-

[τ]ω τῷ θεῶι καὶ τοῖς πεπιστευκότοις τὰν ὠνὰν ἅ τε ἀποδομένα καὶ ὁ βεβαιωτήρ· καὶ ἄλλος ὁ π[α]ρατυχὼν ἐν ἐ-

[καὶ] ἀνέφαπτα ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον, μ[η]δενὶ μηδὲν ποθεί[κο]ντα κατὰ μηδένα τρόπον.

[εἰ δ]έ̣ τις ἐφάπτοι[τ]ο τῶν προγεγραμμένων σωμάτων ἐπὶ καταδο[υ]λισμῷ, β[έ]βαιον παρεχόντω τῶι θεῶι

[τ]ὰν ὠνὰν καὶ τοῖς πεπιστευκότοις τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος καὶ οἱ βεβαιωτήρες· καὶ ἄλλος ὁ παρατυχὼν ἐν

ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀν[έ]φαπτον ἀπὸ πάντων τὸν

πάντα χρόνον. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ξενοκρατέας ἐπὶ

καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχέτω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδό-

[τωσα]ν̣ ἐπιτιμέοντες τρόπ[ῳ] ᾧ κα θέλωντι πλὴν μὴ πωλέοντες. εἰ δέ [τ]ι πάθῃ Ἀπολλωνία ἢ Ἑρμία[ς],

[ἐλεύθ]εροι ἔστωσαν Ὡραῒς καὶ Ἀφροδίσιος καὶ ὑπαγέτωσαν πᾷ κα θέλωντι. ε[ἰ δ]ὲ τις ἐφάπτοιτο Ὡραΐδος ἢ

[Ἀφροδ]ισίου ἐπὶ καταδουλισμῷ, κύριος ἔστω ὁ παρατυχὼν συλέων ἐλαυθέρους, ἀζάμιος ὢν καὶ ἀνυπόδικ[ος]

[τᾶς παραμ]ονᾶς χρόνῳ Ι[․3-4․][․4-5․]αι ὀνομάτων ὑπαρχόντων Τ̣[․․8-9․․․]Α [․5-6․․]ατατηνα. [ε]-

ἰ δέ τις ἐφάπ[τοιτο Ῥοψείας ἐπὶ καταδ]ουλ[ισμῷ], βέβαιον πα[ρεχόντω] τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν [ὅ τ]ε ἀποδόμε-

νος καὶ ὁ βεβαιωτ[ήρ. ὁμοίως δὲ καὶ ὁ παρα]τυχὼν κύριος ἔστ[ω συλέων Ῥόψει]αν ἐλευθέραν, [ἀζ]άμιος ὢν καὶ [ἀνυ]-

[τιμ]ᾶς ἀργυρίου μνᾶν τριῶν, καὶ τὰν τιμὰν ἀπέχω πᾶσαν. βεβαιωτ[ὴρ κατὰ τοὺς]

[νό]μους τᾶς πόλιος Λέων Ξενοφάντου. εἰ δέ τις ἐφάπτοι[το Σωστράτου]

ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον παρεχόντω τῷ θεῶι τὰν ὠνὰ[ν ὅ τε ἀποδό]-

[ἀργυρίου μνᾶν — —], καὶ τὰν τειμὰν ἀπέχομεν πᾶσα[ν. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος — — —]-

[․․․] Διονυσίου. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ὀνασιφόρου ἐπὶ καταδουλισ[μῷ, βέβαιον παρεχόντω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν οἵ τε ἀ]-

[πο]δόμενοι καὶ ὁ βεβαιωτὴρ, καθὼς ἐπίστευσε Ὀνασίφορον [τῷ θεῷ τὰν ὠνάν. ὁμοίως δὲ καὶ ὁ παρατυχὼν κύ]-

[τᾶ]ς ζω[ᾶς] χρόνον, ποιοῦσα τὸ ἐπιτασόμενον αὐτοῖς πᾶν ἀ-

[ν]ενκλήτως. εἰ δέ τις χωρισσμὸς αὐτοῖς γένοιτο, παραμεινά-

τω Σωτηρίχα Σωσικράτει· εἰ δὲ συνφωνέοισαν, ἔστω ἁ παραμον-

ὰ τοῖς ἀμφοτέροις. εἰ δέ τι γένοιτο ἀνθρώπινον περὶ Σωσικράτη

καὶ ἐπιβάλλοι τις χεῖρες Σωτηρίχᾳ, ἐχέτω ἐξουσίαν Σωτηρίχα,

[δ]οῦσα τῶν τροφήων τὸ ἥμισον ἢ [τ]ρία ἡμιμνῆα, ἐλευθέραν εἶμ-

[εν]. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Σωτηρίχας ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαι-

[ον] παρεχόντω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος καὶ ὁ βε-

τᾶς πόλιος Ὀρέστας Διοδώρου, ἐπὶ τοῖσδε ὥστε παρα[μένειν τὰ προ]γεγραμμένα σώματα [Κρ]ινο[ῖ πά]ν-

τα τὸν τοῦ ζῆν αὐτᾶς χρόνον, ποιοῦντα τὸ ἐπιτασσό[μενον πᾶν ἀνε]γκλήτως. εἰ δέ τις ἀπειθέοι [τῶν]

προγεγραμμένων, ἐξουσίαν ἐχέτω Κρινὼ ἐπιτειμέ[ουσα τῶ]ι ἀπειθέοντι τρόπῳ ᾧ [κα] θ[έλῃ. εἰ]

καστον αὐτῶν Ἀρίστωνι τῷ υἱῷ Κρινοῦς ἀργυρίου μνᾶς τρ[εῖς, κ]αὶ ἀνέφαπτα ἀπὸ πάντων μηθε-

νὶ μηθὲν ποθήκοντα κατὰ μηδένα τρόπον. εἰ δέ τις ἐφά[πτοιτο] τῶν ἀπελευθερισμένων σωμάτων

ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχέτω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν [․․c.8․․․][․․]ΑΙΟ[․] ΙΛΙ[․․․9-10․․․]

[τοὺς νόμ]ους τᾶς πόλιος Μελισσίων Διονυσίου, καθὼς ἐπίστευσαν τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν [Ξένων καὶ Παράμονος ἐφ’ ᾧτε ἐλεύ]-

[θεροι] εἶμεν καὶ ἀνέφαπτοι ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον ποιοῦντες ὅ κα θέλωντι. εἰ δέ τις ἐφάπ[τοιτο Ξέ]-

νωνος ἢ Παραμόνου ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχόντω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν οἵ τε ἀποδόμενοι καὶ ὁ βεβαι[ω]-

νᾶς, δότω τᾶς ἀπολύσιος ὅ κα διαπείσῃ παραχρῆμα, καὶ τᾶς παραμονᾶς ἀπολελυμένον ἔστω, ὡς εἰ καὶ

μετὰ τὸν θάνατον ἀπολύοιτο τᾶς δεδωκούσας τὰν παραμονάν. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο τῶν προγεγραμ-

μέ[νω]ν σωμάτων μετὰ τὸ τᾶς παραμονᾶς βέβαιον παρεχόντω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν ἅ τε ἀποδομένα καὶ ὁ

[συνευαρεστεόντων καὶ τῶν υἱωνῶν αὐ]τοῦ Γλαυκία τοῦ Λύσ[ω]νος, Σωπ[․․․․․]ς Ἑρμαίου, τῷ Ἀ[πόλλωνι τῷ Πυ]θίῳ [σῶμα — — — — — — — ὄνομα — — — —]

[τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶν πέν]τε καὶ τὰν τιμὰν ἀπέχω πᾶσαν. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος [Ἀ]στόξενος Διο[νυσίου. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο — — — ἐπὶ καταδου]-

[λισμῷ, βέβαιον παρεχ]έτω τῷ θεῶι τὰν ὠνὰν οἵ τε ἀποδόμενοι καὶ ὁ βεβαιωτήρ. κύριος δὲ ἔστω καὶ ὁ παρατυχὼν συλέ[ων — — — — ἐλευθερ—, ἀζάμιος]

[μεν καὶ ἀνε]φάπτους τὸν πάντα χρόνον, ποιοῦσας ὅ κα θέλωντι καὶ ἀποτρεχούσας ᾇ κα θέλωντι. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους τ̣[ᾶς πόλιος]

[Βαβύλος Λ]αιάδα. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Εὐαμερίος ἢ Εὐλογίας ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον παρεχόντω [τῶι] θεῶι τὰν ὠνὰν οἵ τ[ε] ἀπ[ο]δ̣ό[μενοι καὶ ὁ]

[βεβαι]ωτὴρ Βαβύλος· κύριος δὲ ἔστω καὶ ἄλλος ὁ παρατυχὼν συλέων Εὐαμερὶν καὶ Εὐλογίαν ἀζάμιος ὢν καὶ ἀνυπόδικος πάσας δ[ίκας καὶ ζαμί]-

τῶι Ἀπόλλωνι τῶι Πυθίωι σῶμα ἀνδρεῖον, τὸ γένος Λιλαιεύς, ὧι ὄνομα Νουμήνιος, τιμᾶς ἀργ[υρί]ου μνᾶν δέκα, καὶ τὰν τ[ιμὰν ἀπέχει]

[π]ᾶσαν. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος Ἀντιγένης Ἀρχία. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Νουμηνίου ἐπὶ καταδουλισμῶι, [βέβαιον παρεχόντω]

[τ]ῶι θεῶι τὰν ὠνὰν οἵ τε ἀποδόμενοι καὶ ὁ βεβαιωτήρ· κύριος δὲ ἔστωι καὶ ἄλλος ὁ παρατυχὼν συλέων Νουμήνιον, [ἀζάμιος ὧν καὶ ἀ]-

[Ἐ]πίνικος Νικοστράτου. εἰ δέ

[τ]ις ἐφάπτοιτο Ἀφροδεισίου ἐ-

[π]ὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρε-

δέ κά τι γενηθῇ περὶ Θεόφιλον ἀνθρώπινον, ἔστωι Νικὼ ἐλευθέρ[α],

μὴ ποθήκουσα μηθενὶ μηθέν. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Νικοῦς ἐπὶ καταδουλισμῶ[ι, βέ]-

βαιον παρεχόντωι τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος καὶ ὁ βεβαιωτήρ· ὁμοίως δὲ

[— — — — — — — — — — — —]ΡΟΔ[․]Ο[— — — — — — — — — —]

[— — — — — — — — — —]. εἰ δέ τις ἐ[φάπτοιτο — — — — —]

[— — — — — — — — — ]ΦΕΙ[— — — — — — — — — — — — — — —]

[․․ σῶμα ἀνδρεῖ]ον οἰ[κ]ογενὲς [ᾧ ὄνομα Φίλαγρο]ς, [τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶν — — — καὶ τ]ὰ̣ν̣ τ̣ι̣[μὰν ἀπέχει πᾶ]-

[σαν. βεβαιωτὴρ κ]ατ[ὰ] τοὺ̣ς [νό]μ̣[ου]ς τᾶ[ς πό]λ̣ιος Λ[— — εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο ἐπὶ] καταδουλισμῷ, [βέβαι]-

[ον παρεχόντω] τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν ὅ τε [ἀπ]οδόμενος καὶ ὁ [βεβαιωτήρ, καὶ ὁ] παρατυχὼν ἐξουσ[ίαν ἐ]-

[ρ]ους εἶμεν καὶ ἀνεφάπτους ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρό[νον. β]εβαιωτὴρ κατὰ τοὺς [ν]ό[μ]ου[ς] τᾶς πόλιος Νικίας Φιλονίκου.

εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ἀρίστωνος ἢ Διοκλέος ἐπὶ καταδο[υλισμ]ῷ, βέβαιον παρεχόντω τῷ [θε]ῷ τὰν ὠνὰν [ὅ] τε ἀποδόμε-

νος καὶ ὁ βεβαιωτήρ. ὁμοίως δὲ καὶ ὁ παρατυχὼν κύριος ἔσ[τω] συλέων Ἀρί[στ]ω[να] καὶ Διοκλῆ ἐπ’ ἐλευθερίᾳ ἀζάμιος ὢ[ν]

μους τᾶς πόλιος Ἐπίνικος Νικοστράτ[ου, καθὼς ἐπίστευσε Καλλιόπα τῷ] θεῷ τὰν ὠνὰν, ἐφ’ ᾧ ἐλευθέραν

εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντ[α χρόνον. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο] Καλλιόπας ἐπὶ καταδουλ[ι]-

σμῷ, βέβαιον παρεχέτω τῷ θεῷ τὰν ὠν[ὰν ὅ τε ἀποδόμενος καὶ ὁ βεβαιωτήρ]. ὁμοίως δὲ καὶ ὁ π[α]-

[τ]οὺς νόμους τᾶς πόλιος Με-

[λ]ισσίων Διονυσίου. εἰ δέ τις

[ἐ]φάπτοιτο Ἀντιγόνας ἐπὶ κα[τα]-

[νον μηθενὶ μηθὲν ποθήκοντα κατὰ μ]ηδένα τ[ρόπον],

[ποιῶν ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχων οἷς κ]α θέλῃ. εἰ [δέ τις]

[ἐφάπτοιτο — — — — ἐπὶ καταδουλισ]μῷ, βέβ[αιον πα]-

ῶται Με[․․․․․․18-19․․․․․․․]α̣ς, Βαβύλος, [Κλεό]-

μαντις [—?—]. vac.

[πόλι]ος Βαβύλος Αἰακίδα, καθὼς ἐπίστευσαν τῷ θεῷ τὰς ὠνὰς Ἀριστίων καὶ Τρυφέρα. vac.

[κ]αὶ Σωστράτα, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέρους εἶμεν καὶ ἀνεφάπτους τὸν πάντα χρόνον. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο ἐπὶ καταδουλισ-

[μ]ῷ Ἀριστίωνος καὶ Τρυφέρας καὶ Σωστράτας, βέβαιον παρεχόντων τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν οἵ τε ἀποδόμενοι καὶ ὁ βε[βαι]-

καὶ ἀνυπόδικος πάσας δίκας καὶ ζαμίας. μάρτυροι οἵ τε ἱερεῖς Καλλίστρατος, Φίλων, καὶ ἰδιῶται Εὐκλείδας Αἰακίδα, Βα-

βύλος Λαιάδα, Κλεόμαντις Δίνωνος, Σωτηρίδας Ξένωνος. παραμεινάτωσαν δὲ τὰ προγεγραμμένα

σώματα Εὐκλείδᾳ καὶ Μηνοδότᾳ τὸν τᾶς ζωᾶς αὐτῶν χρόνον, ποιοῦντα τὸ ἐπιτασσόμενον τὸ δυνα-