γυναικὶ αὐτοῦ Ματέρνᾳ καὶ τέκνοις αὐτοῦ

Λέοντι καὶ Ἑρμ̣ῆτι καὶ Θεοδώρᾳ καὶ τοῖς ἐκ Ματέρ-

νας καὶ ᾗ ἀνεθρεψάμην Χαιρούσῃ· ἑτέρῳ δὲ

τὸν τύμβον ἑαυτῷ καὶ γυναικί μου καὶ

ἀδελφῷ μου Λέοντι καὶ γυναικὶ αὐτοῦ καὶ

ἀδελφῇ τῆς γυναικός μου· ἑτέρῳ δὲ

τὴν πρᾶξιν πᾶσαν πρᾶσσε, ἔσται γάρ ἄμεινον̣·

τόν τε νοσέοντα θεοὶ σώσουσιν ἀπὸ κλείνης

κα̣ὶ τὸν ἐν ἄ̣λλῳ δήμῳ ἐόντα ἥξειν θεὸς αὐδᾷ̣.

[ὅ]σ̣σ̣α̣ θέ̣λεις, κ̣α̣ί̣ σ̣[ο]ι τὰ̣ δε̣δογμ̣έ̣ν̣α̣ π̣ά̣ντ̣α̣ τ̣ε̣λ̣ε̣[ῖ]τ̣[αι]·

λ̣[ύ]σ̣ει̣ δ̣’ ἐκ δεσ̣[μῶ]ν̣ κ̣α̣ὶ τὸν ν̣οσ̣έ̣ο̣ν̣τ̣α̣ δὲ σώσ̣ει.

ϛϛδδγʹ κ̣γʹ Εὐφρ̣ο̣σύνη̣ς.

[τ]έ̣σσα̣ρ̣ες ἑ̣ξε̣ῖται, πέμ̣πτος̣ χεῖος̣ τά̣δε α̣ὐδᾷ̣·

ὡ̣ς̣ ἄ̣ρ̣ν̣α̣ς̣ κ̣ρ̣α̣τοῦσ̣ι λύκοι κρα̣τερ̣οί τε̣ λ̣έο[ν]τ̣ε̣ς

β̣ο̣[ῦ]ς̣ ἕ̣λικ̣α̣ς, π̣ά̣ν̣τ̣ων̣ το̣ύτων δ’ ἔ̣τι κ̣α̣ὶ σ̣ὺ κρα̣τ̣ήσ[ε]ι[ς]

ἀνέθηκε[ν]

λέοντα τὸν

ἂνδρα αὐτῆς

εὐχὴ Βασηλήου πρεσβυτέρου τε[λι]-

όθη τὸ πρεσβυτέριον ὑπὸ Λέοντος

τοῦ ἁγιοτάτου μητροπολίτου ἕος Κοσταν-

εὐχὴ Κιλδινικ[ί]λο ἰσστρ[α]τ(ευσαμένου) στρατευσαμένου [․․․․․․․․․․] Λέοντ[—

ἡ μνήμη

Νέοντος.

☩ ἔθα κατάκη-

τε Πανταλέο-

ν· ἐκυμίθη μηνὴ

Γενοαρήου ἠς τὰς

[αἶ]ψα τέλο̣[ς] βιό̣τ[ο]υ

πλήσαντα νέον

κὲ Τύραννος

Κ(ύ)ρ(ι)ε βούθυ το͂ δ(ού)λο σ(ου) Λέον.

Λέον ἀνάξιος ․․․․․

οἱπέρπατα ἁ[μαρτὼν ․․․ καὶ]

[αἶ]ψ̣α τέλο̣[ς] βιό̣τ[ο]υ

πλήσαντα νέον

κὲ Τύραννος

ἀνέθηκε[ν]

λέοντα τὸν

ἄνδρα αὐτῆς

νοῦ Μακε-

δόνα νέον.

vac.

Λέον Λέων ἀνάξιος [τῆς γῆς]

οἱπερπατᾶν / α[ἰνῶς]

εν τὴν λάρνακα σὺ[ν]

τῷ βωμῷ κὲ τῷ λ[έ]-

οντι ἑαυτῷ κὲ γυ[νε]-

κὶ κὲ τῇ

§ 18 αγγδδ Ὠκεανοῦ.

[ιεʹ] ποταμοῦ παραρέοντος ἐγγύς, ὦ ξένε,

διψῶν ὀκνεῖς πεῖν· πεῖνε, καὶ μηδὲν φοβοῦ·

․υ․․․τος τὸ κρεῖσσον εὔδιον φάος

․․․․․․ δὲ ἀκάρπως οὐ χρέον σε νῦν ξένον.

§ 32 γγγγϛ Κατοχῆς.

ὁ δῆμος ἐτείμησεν

Κόνωνα Νινε[ι] νέον, νεανίαν

ἀ[γ]αθόν, προγόνων παναρέτων

Ἐπιστατέοντος Πλειστάρχου

τοῦ Πλειστάρχου Ὀλβέως.

σομαι μηδένα ἕτερον τεθῆναι εἰς τὸ μνῆ-

μα τὸ Ἀρίου πλέον αὐτῆς τῆς Ἄβας καὶ μετὰ

αὐτὴν ἄλλον μηδένα, ἢ ὁ παρὰ ταῦτα ποι-

Ἱερωνύμου

νέον τὸν

εἰρήναρχον.

☩ σωματοθήκη Παντολέοντος Πέτρου ☩

ἀρχιδιακ(όνου) κ(αὶ) ἰητροῦ. ☩

☩ σοματοθίκη

Παντολέοντος

υεἱοῦ Βασιλίου

καὶ Κόνονος κερα-

μέον υἱῶν Ἀνατολ-

ικοῦ κεραμέως.

Σ̣[αμψὼν συνέτριψεν τὸν λέοντα καὶ οὐδὲν ἦν]

ἐν [ταῖς χερσὶν αὐτοῦ ]. Judges [Vat.] 14.6

[Σαμψὼν εἶδεν συναγωγὴν μελισσῶν ἐν τ]ῷ στόματι

[τοῦ λέοντος καὶ ἔφαγε καὶ ἔδωκεν τῷ πατ]ρ̣ὶ καὶ τῇ

[μητρὶ αὐτοῦ — — — — — — — — — — — — —]γ̣ον. Judges [Vat.] 14.8-9

βάσκανος ἐξήρπαξε μίτος κρυερὸς δ’ Ἀίδης τε

καὶ νέον ὄντα κατέσχε τὸν εὐεπίης ὑποφήτην.

εἰ δὲ πολύν με χρόνον ζωοῖς μίμνειν φθόνος αἰνός·

☩ Νέονως εἰ-

ατροῦ ἰατροῦ κὲ Εἱ-

καὶ γὰρ καὶ θανάτοιο πλέον τίς ἐνείκατο τέρμα,

ὄφρα πέλας λείπι καὶ νέκυν ἀντίπαλον;

☩ πάντα Χάρω(ν) ἄπληστε,

τί τὸν νέον ἥρπασας οὕτως; /

Ἄνδρων οὐχὶ σὸς ἦν,

ἀλλ’ οὔτε μείζω κόμπον ἐξοίσω λόγων

οὔτ’ ἐνδέοντα τῆς ἀληθείας ἐγώ,

ἐπεὶ γὰρ ἔξω ΛΥΛΟΛΟΥΣ σκηνωμάτων.

ἀλλ’ οὔτε Μ․Ι․ω κόμπον ἐξοίσω λόγων

οὔτ’ ἐνδέοντα τῆς ἀληθείας ἐγώ

ἐπεὶ γὰρ ἔξ̣ω ἐγ̣ὼ? Α․ΛΟΛΟΥΣ σκηνωμάτων

[τοῦτο τὸ κιθάρι]σ̣μα? ἀνέθηκεν.

[Μοῦσα, λαβ’ ἀργαλ]έον ἄγγελον τόν[δε]·

[ὡς αἰνοῦ]μεν Ἄ[δ]ωνιν ὑπὸ χθόνα πα[τρίδ’]

πριστευ λαμπαδευ στενακτὰ θάψατε τὸν προγεγραμμένον ἐπὶ τοῦδε τοῦ φιμω-

τικοῦ καταθέματος. ἐνορκίσζω ὑμῖν τὸν βασιλέοντα τῶν κωφῶν δεμόνων ἀκούσα-

τε τοῦ μεγάλου ὀνόματος, ἐπιτάσσι γὰρ ὁ μέγας Σισοχωρ ὁ ἐξάγων τοῦ Ἅδους τὰς

[ἐκ κώμης ․2-3․]ασου χαριστέ[ριον] καὶ εὐχόμενος v κεραμεὺς vac. [δι]ὰ συνέργου

Κλέο[νος] vac. Μ[νασέ]ου?

[— — τοῦ δ]ήμου τοῦ Σαλα[μι]νίων καὶ ποι-

[— — π]αντὸς [— — — — —]ου Διοκρέον-

[τ— — — —]ους καὶ [το]ὺς προέδρους το

Πτολεμαῖον Τιμοκρέοντος

Ἀθηναῖον

[σου· ἐπὶ χειρῶν ἀροῦσίν] σε, μήπωτε [πρ]οσκόψῃς πρ[ὸ]ς λίθον τὸν πόδαν vac.

[σου· ἐπ’ ἀσπίδα καὶ βασ]ιλείσκον ἐπιβήσῃ κ[αὶ] καταπατήσῃς λέοντα καὶ δράκον-

[τα· ὅτι ἐπ’ ἐμὲ ἤλπισεν κ]αὶ ῥύσωμε αὐτόν· σκεπάσω αὐτὸν ὅτι ἔγνω τὸ [ὄν]ομά μου.

[(e.g.) Ὀνάσι]ον τὴν vac. | Πυθο[κρέοντος]

[θεοῖς πᾶσ]ι καὶ πάσαις̣ | ε̣[ὐχήν].

[ὑ]πὲρ τῆς ∙ Σε[ραπ]ων-

[ύ]μου ∙ καὶ Λέο[ντ]ος

[σ]ωτηρίας ∙ Φιλό[δημ]ος Φιλό[τιμ]ος(?)

Θέων Θέο-

νος Θέωνος χρηστέ,

χαῖρε.

Ἑκάτων Λέ-

οντος χρησ-

τέ, χαῖρε.

Ἀπόλλωνι Λακευτῆι Ἄρισστους

μαντίαρχος ὑπὲρ Κλέονος

[τ]οῦ υἱοῦ

Ἀπολλώνιος Ἀπολλώνιε Λέοντος

Στρατονικεῦ χρηστὲ

καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ Στασίοι[κον],

Βοΐσκον, Ἀριστοκρέοντα, Ἀρίστ[αρ]-

χον, Στασιοίκου τὸν υἱόν, Τιμο[κράτην],

Ἰάσονα Ἀριστοκρέοντ[ος]

τὸν φιλόπατριν καὶ γυμνασίαρχον

[εἰσήγα]γαν v ὕδωρ τὸ

[ἐκρέον ἐκ] τ̣ῆς ἐν Λίμναις

[πηγῆς — — — — — — —]

Κρέον(τος).

Κρέοντ-

ος.

καὶ ἐξ οὗ τὴν τοιαύτην ἑαυτῷ ἔσχον αἴτησιν καὶ ταῦτα

διελογισάμην, ἕως οὗ ἐφθάσαμην τὸ Ῥοσονχοσρὸν, δέκα ἡμέραι πλέον

οὐ διῆλθον, καὶ σύ, ἅγιε, οὐ διὰ τὸ εἶναί με ἄξιον ἀλλὰ διὰ τὴν σὴν

[— — — —] ἔ[γρ[αψα [τ]οὺς Ῥωμα[ίου]ς (καὶ) τοσ[— — —]

[— — — ἵνα] ἐπὶ π[λ]έον γνῶ ἐκελεύσαμεν [— — —]

[— — — ἐ]πὶ πόρταν παγῆναι (καὶ) καθὼς εἰς τό τι τι[τλάριν — — —]

α ἑτοιμασθίσεταί σοι διὰ παντὸς. περὶ δὲ οὗ ἔγραψάς μοι τοῦ ἐλθεῖν

πρὸς σὲ δέον ἐστὶ δι’ ὃ ἀπεστάλην ἐνταῦθα πληρῶσαι καὶ μετὰ τὸ

πληρῶσαι ἀναληφθῆναί με πρὸς τὸν ἀποστείλαντά με π(ατέ)ρα.

[— — —] ἔ[γρ]αψα [τ]οὺς Ῥωμα̣[ίου]ς (καὶ) τοσ̣[— — — —]

[— — ἵνα] ἐπὶ π[λ]έον γνῶ ἐκελεύσαμεν [— — — — — — —]

[— — ἐ]πὶ πόρταν παγῆναι (καὶ) καθὼς εἰς τὸ τι[τλάριν — — —]

οἵδε ποτ’ Αἰγαίοιο βαθύρροον οἶδμα πλέοντες

Ἐκβατάνων πεδίῳ κείμεθ’ ἐνὶ μεσάτῳ.

εἵλετο σ[ατρ]άππην ε[ἰδοτ’ ὀν]ησίφορα.

δαψιλέσ[ιν] πα[γ]αῖς σ[υν]εναγμένον, [ὃς νέο]ν ὕ[δωρ]

Γονδ[είσῳ νείμα]ς πλουσιόρουν ἔθετο.

ἠδ’ υἱὸν κύδι-

μον νέον ἱ[ε]-

ρὸ[ν] λιπόντα φά-

Σειμίῳ Σείμῳ? καὶ Συμβετύλῳ καὶ Λέοντι θεοῖς πατρῴοις τὸ

ἐλαιοτρόπιον σὺν κατασκευῇ πάσῃ ἐκ τῶν τῶν θεῶν προσ-

ἔτους μυʹ, μηνὸς Ἱπερβερετέου Ὑπερβερεταίου κʹ, Φλ. Φιλέον Φιλέων.

— — —

⏑–⏑ Ἑ[λ]λήσποντ̣ος Εἴλιον ν̣έ̣ο[ν]·

ἄ̣λλα̣[ι]ς̣ [δ’] Ἐπειοὶ πυγμάχον κατέστεφον.

[ἐδο]μήθη(?) τὸ Τυ-

χέον.

Ἰουλία ἐν ταύτηι Θυ[βριὰς Θυμβριὰς ἔστι ταφῆι].

[ἣ] ξείνη, τὸν ξε͂ινον ἐφ[ελκομένη νέον υἱόν],

κατθανεν, ὡς ἄμφω τύ[μβον ἔχουσιν ἕνα].

☩ ὑπὲρ εὐχῆς κ(αὶ) σωτηρίας

[Παν]τ[α]λέ[ο]ντος κομ[ε]ρκ[ι]αρ(ίου) ἔτ(ους) ζλ[ω]ʹ.

[οἷά τε βοῦς ἀ]ροτῆρες ὑπὸ ζυγὰ τέμνεται γαῖαν

[αἰὲν δουλ]οσύνης στυγερὴν τρομέοντες ἀνάγκη[ν].

[ἔτους — —ʹ, μη]νὶ Σεμ(τεμβ)ρ(ίο)υ(?)

[κ(αὶ) τῶν ἐνδ]ώξον ἀρχανγέλον

[κ(αὶ) τῶν κορυ]φέον ἀποστόλον

[e.g. ἀνέστ]η ὁ πύργος οὗτως.

Γάϊος

Θέο-

νο[ς]

ἄλυ[πε]

τῶν χειμερείων ῥ[ῦμ’(?)] ὁ νεώκτιστος πάλιν

βλέπειν δέδωκεν ἀρραγές τε καὶ νέον

χρυσὸν παρασχ[ὼν] Σωσίβιός τε μέγας·

λι πορφυρέων, ἀκολούθως καὶ

ἐπικρίματι Δομιτίου Λέοντος

Προκιλλιανοῦ τοῦ λαμπροτά-

νον καὶ τόξα π-

όθων φορέοντα.

... π-

οθὴν φορέοντα.

Λέον λέον?

[εὐθάρσως θαρραλέως ἀρ]οτῆρες, ὑπὸ ζυγὰ τέμνεται τέμνετε γαῖαν, /

[μηκέτι δουλ]οσύνης στυγερὴν τρομέοντες ἀνάγκην //

"Je suis le prêtre Syméon dont la mémoire soit bénie".

ρουσα Παντω-

λέοντος κλη-

ρικοῦ

☩ ὑπὲρ εὐχῆς (καὶ) σωτηρίας

Π[αν]τ[α]λέ[ο]ντος κομ[ε]ρ[κι]α(ρίου), ἔτου(ς) ζπʹ(?) ζλ[ω]ʹ = 525/6 ac, IGLSyr.

οἰκτρὸν δὲ Αἰτωλὸς κούρην κώκυσε Μάχαιος,

ἀλλὰ πλέον θνητοῖς οὐδὲν ὀδυρομένοις.

ἦ μὴν ἀμφοτέρους γε παλαίπλουτοι βασιλῆες

τὸ πᾶν ἔργον τοῦ τίχους

ἀνενεώθη ἐν χρ(όνοις) Φλ(αουίου) Λέοντος

τοῦ μεγαλοπρ(επεστάτου) ἄρχ(οντος), ἰνδ(ικτιῶνος) αʹ δʹ?.

Ἀ[ρταμιτ]-

ίου Ἀ[γριαν]|ίου Κρέ-

οντος.

οἰκτρὸν δὲ Αἰτωλὸς κούρην κώκυσε Μάχαιος,

ἀλλὰ πλέον θνητοῖς οὐδὲν ὀδυρομένοις.

ἦ μὴν ἀμφοτέρους γε παλαίπλουτοι βασιλῆες

ὄφρα δὴ ἄμφω καὶ μετὰ τέρμα βίου

νέον ἠδ’ ἀσκύλευτον αὖθις ἔχοιτε πλοῦτον.

ἀ̣λ̣λὰ καὶ ζη̣[μιῶ]ν̣ται δεκαπλαῖς αἷς ἂν ποιῶνται βλ̣ά̣β̣α̣[ις. — — — (?)]

vac, ἡ αὐτὴ̣ [Λυσα]ν̣ίαι, Λ̣έοντι, Διον̣ίκωι.

[β]ασιλεὺς Ἀ̣ν̣τίοχος̣ Ἡλιοδ[ώ]ρ̣ω[ι] χ[αίρ]ειν. τῆς ἐπισ̣τ̣[ολῆς ἧς]

[ὑ]πετάγ̣[η ἡ πρὸς Μαρ]σ̣ύ̣αν. ἡ αὐ̣τ̣ὴ Θεοδό̣τωι τ[ῆ]ς [πρ]ὸς Λυ̣σανία̣[ν,]

Ἀπολλοφάνει̣ τῆς π̣[ρὸς Λέοντα, Π]λ̣ο̣υ̣τογέν̣[ει] τῆς πρὸς̣ Διόνικο̣ν̣.

κρίσεως μηδὶς ῥίψῃ ὧδε μήτε λίμ-

ψανον μήτε ὀστέον χωρὶς ἐμοῦ.

σὸν μένος, οὐτιδανὸς γεγαὼς βροτός; ἀλλά σε μᾶλλο(ν)

ὠκεανὸν πυρόεντα νέον θέμις ἐστὶ καλεῖσθαι.

παιάνα καὶ γενέτην γλυκερῶν δοτῆρα ῥεέθρων.

Καισαρέως ἄλλου θόλον

καλεῖν Λέοντος

ὡς Ἀλεξάνδρου

εν τὸν

λέοντ-

α κὲ τὸ-

θ̣άμβος ὁμοῦ καὶ θαῦμα παρερχομένοισιν ἐτύχθην· / πᾶν γὰρ ἀκοσμίης λέλυτα̣ι̣ ν̣έφος, ἀντι δὲ λήμης / τῆς προτέρης πάντη με θεοῦ χάρις ἀμφιβέβηκεν. / καί ποτε τετραπόδων

ὁ̣πόσα μογέοντα δαμείη / ἐνθάδε ῥιπτομένων ὀδμὴ διεγείρειρετο διεγείρετο λυγρή. / ☩ πολλάκι καὶ παριών τις ἑῆς ἐδράξατο ῥινὸς / καὶ πνοιῆς πό[θ]ον εἶρξε

κ̣ακοσμίην ἀλεείνων. / νῦν δὲ δι’ ἀμβροσίοιο πέδου περόωντες ὁδεῖται / δεξιτέρην παλάμην σφετέρῳ προσάγουσι μετώπῳ, / σταυροῦ τιμήεντο[ς ἐπὶ σφρ]ηγῖδα τελοῦντες. /

τόνδε νέον οἱ τύμβον ἀνὴρ ὥριστος ἔδειμε,

Τίρωνος ἀρτιεπὴς υἱωνός, φίλο̣ς ὄλβιός τε,

Ἀπολλώνιος Ἰσχυρίωνος

γραμματεύων Πανταλέ-

οντι τῶν ὁμοτίμων τοῖς

συγγενέσι καὶ οἰκονό-

ῶι μεγάλωι τὸ προάσ-

τιν καὶ τοὺς λέοντος λέοντας.

(ἔτους) κβʹ, Παχὼνς βʹ.

μεγάλωι τὸ προάστιν καὶ τ-

οὺς λέοντας λέοντος. (ἔτους) κβʹ, Παχών.

[παρα̣]γράφειν ἀλλὰ [μ̣]ηι[δ̣’] ἄλλο τι τῶι καθόλου χωρὶς τοῦ κρεῖναι τὸν ἔπαρχον· v κελεύωι δὲ καὶ τοῖς στρατηγοῖς μηδὲν παρὰ ἐγλογιστῶν μεταλαμβάνειν χωρὶς ὑ[π̣ο]-

[θήκ]ης ἐπάρχου. καὶ οἱ ἄλλοι δὲ πραγματικοί, ἐάν τι εὑρεθῶσι ψευδὲς ἢι παρὰ τ[ὸ] δέον παραγεγραφότες, καὶ τοῖς ἰδιώταις ἀποδώσουσιν ὅσον ἀπῃτήθησαν καὶ τὸ ἴσ[ο̣ν]

[ἀποτί̣σ̣]ο̣υ̣σ̣ι̣ [ε̣]ἰς τὸ δημόσιον. v τῆς δ’ αὐτῆς κακοτεχνίας ἐστὶν καὶ ἡι λεγομένηι κατὰ σύνοψιν ἀπαίτησι[ς], ο̣ὐ πρὸς τὴν οὖσαν ἀνάβα[σι]ν̣ [v]

[θέν̣τ̣]ων προσγενημάτων, ὥστε [μη]δὲν ἐπ’ αὐτῶν κ̣αινίζεσθαι. περὶ δὲ τῶν ἀρχαιοτέ[ρ̣ων] ἐ̣κ̣[θ̣]έσεων, ἐνκει[μένω]ν ὑμ[ῶ̣]ν, αἷς [τ̣ι̣νες ὥστε]

[ἐκπράσ]σ̣ε̣ι̣ν ἢ ὁ̣ρ̣ί̣σαι πολλάκις ο[ὐδὲν] πλέ[ο]ν περιε[ποί]ησαν πλὴν ἀργυρισμοῦ τῶν πραγμ[ατικ]ῶν καὶ τῆς τῶ[ν ἀνθρώ]π̣ω̣ν ἐπιτ̣[ρί̣ψ̣εως, Καί]-

[σαρι Σ]ε̣[β̣α]στῶ̣[ι] Α̣[ὐ]τοκράτορι γράψ[ωι μ̣]ετὰ τῶν ἄλλω[ν ὅ̣]σα αὐτῶι δήλωι τῶι μόνωι δυναμ[ένω̣]ι τὰ τοιαῦτα ὁλ[οσχερ]ῶς [ἐ̣]κκόπ̣τ[ε̣ιν, οὗ εἰσι]

κούρη Νικομάχοιο Λέοντι μ’ ἔτικτεν Ἀπολλῶν

Ποντία· ἐσβέσθην δ’ ἑπτακαιεικοσέτης

ἔχοις τόδε· τέκνα δὲ λείπω |

τρίζυγα καὶ ποθέοντα

ἄνδρα λέλοιπα δόμοις.

πρόσθ’ ἐνιαυτο̣ύς | Σαραπίωνα

νέον τε καὶ ἀρτιγένειον ἐόντα |

μοῖρ’ ὀλοὴ θανάτοιο κατήγα-

τὸν σοφὸν ἐν Μούσαις

καὶ νέον Ἡρακλέα. |

τί πλέον ἐστ’ εἰς τέκνα πονεῖν, ἢ πρὸς τί προτιμᾶν,

εἰ μὴ Ζῆνα κριτὴν ἕξομεν̣, ἀλλ’ Ἀΐδην;

ἀγορανομίαν ἀπέδωκε τῇ πόλει καλῶς·

οὑμὸς πατήρ ἐσθ’ οὗτος· ἐπίσημος πλέον

ἱπποτροφῶν ἐγένετο νίκαις μυρίαις.

εἰς ἐνέρους ὁσίην ἀσπίδα τηλέβιον

δυσμενέων ὑπὸ χερσί· τί σοι πλέον, αἰνό-

τατ’ ἀνδρῶν, | ἐστίν, ὅτι ζωῆς τῆσδέ με

ποταμὸν Σεβαστὸν ἀπὸ Σχεδίας ἤγαγεν

δι’ ὅλης τῆς πόλεως ῥέοντα, ἐπὶ ἐπάρχου

τῆς Αἰγύπτου Γαίου Ἰουλίου Ἀκύλαι Ἀκύλα,

Σχεδίας ἤγαγεν ἐπὶ σταδί̣[ου]ς δ̣ιακοσίους,

ῥέοντα δι’ ὅλης τῆς πόλεως̣, ἐπὶ ἐπάρχου

τῆς Αἰγύπτου vac. Γαίου Ἰουλίου Ἀκύλα,

[συνν]άων θεῶν [μεγίστ]ων τὸ ἐπ[αγαθ]ὸν γόνιμ[ον]

νέον ὕδωρ σὺν τῇ καρπ[οφό]ρ[ῳ γ]αίῃ μετὰ πά-

σης χαρᾶς καὶ ἱλαρίας, ἐπὶ Διδύμου ἱερέως

Κατιλίου.

Καίσαρι ποντομέδοντι καὶ ἀπείρων κρατέοντι

Ζανὶ τῶι ἐκ Ζανὸς πατρὸς Ἐλευθερίωι,