τὰ παιδία αὐτοῦ· ἑτέρῳ δὲ οὐδ[ενὶ ἐξέσται] κηδεῦσαί τινα ἕ[τερον ἐν ταῖς]

σοροῖς πλέον ᾧ ἂν αὐτὸς βου[ληθῇ· εἰ δὲ] μή, ὁ ὑπεναντίον [ποιήσας ἀπο]-

τείσει τῷ ἱερωτάτῳ ταμείῳ [(δην.) —ʹ καὶ τῷ ἐκ]ζητοῦντι (δην.) ͵ε. [ταύτης τῆς]

εἵσατέ μοι βωμὸν π[αν]θηέα τῇδ’ ἐνὶ χώρῃ,

[ε]ἰς αὐγὰς ἀθρέοντα πολυσκόπου ἠελίοιο,

εὐαγίας δ’ ἐπὶ τοῦδε τε[λ]είετε μηνὸς ἑκάστο[υ],

ζωῆς κ(αὶ) θανάτου κλῆρος ἐν οἷς πέλεται.

τῆσδε μαθημοσύνης Ἐπιτύνχανον ἴδριν ἔοντα,

πνοιῆς δ’ ἀ[π]λάνκτους εἰδότα μαντοσύνας,

εἵσατέ μοι βωμὸν π[αν]θηέα τῇδ’ ἐνὶ χώρῃ,

εἰς αὐγὰς ἀθρέοντα πολυσκόπου ἠέλιοιο·

εὐαγίας δ’ ἐπὶ τοῦδε τε[λ]είετε μηνὸς ἑκάστου,

☩ [—]σον τὸν δοῦλον θ(εο)ῦ Θεοφιλ(—) κ(ὲ) — — —

τ[ὸ]ν καλέοντ[α σέ τ[ὸ]ν καὶ Λέοντ[α? — — —]

ἐστεφάνωσε πόλις

κλεινὸν ἔο̣ν̣τα ἀρ̣ετῆι

θνήισκω θνήσκω δ’ ε̣ὐ̣ί̣π̣ποις ἐμ

∙ Μ. ∙ Οὐμμιδία ∙ Οὐμμιδιανὴ ∙ Μ. ∙ Ἰουλίῳ

∙ Θρασυλέοντι ∙ φιλτάτῳ ∙ ἀνδρὶ ∙ ❦

καὶ ∙ Μ. ∙ Οὐμμιδίῳ Νεικηφόρῳ πατρὶ

ξείνω μοι πιοθέοντι ποθέοντι φράσον̣ φίλε

ἥτις ὧδ’ ἐστι. | Κυνηγίαν λάμπουσαν καὶ

ἐδωρήσατο πόλι τό ποτε κίμενον εἷσα Γέραος, | νῦν δ’

εἰς νέον ἤγαγε Ἡρακλέην Διὸς ὕοντος. |

Δείφιλος Ἡρακλέοντος

Ἑρμογένει τῶ υἱῶ μνή-

νε δ’ ἐν λοχίαις ἔλιπεν δέ τε νή-

πιον υἱὸν / Κ̣ράσσον παῖδα νέ̣-

ον τὸν ἐν ὀρφανότητι λιπόν-

τα / ἀλλὰ Θεό̣τροπος ἔνθα

τρὶς

Πανταλέοντι

Π̣απίου τῶ ἑαυτοῦ

[ἐξα]δελφοῖς Αὐρ. Παπί-

[α Παν]ταλέοντος καὶ Αὐρ.

[Ἀσκλ]ηπιάδη Παντα-

[λέον]τος μνήμης

[χ]άριν.

ατο εὐ[χ]ὴν θεῷ Δι-

εὶ λέοντα κὲ ἀπέδ-

[ωκεν(?) — — —]

μνημεῖον ἕτερος οὐ τεθήσεται, οὐδὲ συνγενὴς οὐδὲ ἐξω-

τικὸς, πλέον Παπίας ὁ ἐπιγράψας ἢ τέκνον αὐτοῦ.

εἰ δέ τις τολμήσει θεῖναί τινα, θήσει προστείμου

ἔστιν τις μέγας ὢν ἐν κτή-

μασιν; οὐ πλέον οὗτος, /

ταὐτὸ μέτρον γαίης πρὸς

ταῦτα, φίλοι μετὰ ταῦτα τί

γὰρ πλέον; οὐκέτι ταῦτα· /

στήλλη ταῦτα λαλεῖ καὶ λί-

ἔστιν τις μέγας ὢν ἐν κτή-

μασιν· οὐ πλέον οὗτος, /

ταὐτὸ μέτρον γαίης πρὸς

ταῦτα, [φ]ίλοι· μετὰ ταῦτα τί

γὰρ πλέον; οὐκέτι ταῦτα. /

στήλλη ταῦτα λαλεῖ καὶ λί-

☩ νωνυμίην φορέοντα, ἀτερπέα χῶρον ἐόντα,

γουν[ὸν κ]εκμηῶτα ἑοῖς κτεάττεσσιν κτεάτεσσιν ἐγίρας,

νερὲ τί φθονῖς;

οὐδὲν πλέον ἢ

τήκις ἑαυτόν τήκι σεαυτόν?.

δ’ ἀπελίφθην / ἀνδρός τ’ ἡδὲ̣

τέκνου οὐδὲν πλέον ἢ δά-

κρυ’ οὗσα. /

ἐνθάδε γῆ κατέχει νέον ἀνέ-

ρα, ᾧ πατρὶς ἦεν / καλὴ

διὰ συνδρομῆς

Λέοντος προτοπρεσβυτέρου.

δα εὐεργέτην

νέον ἥρωα.

[τοῦ Μην]οκρίτου̣

[νέον ἥρ]ωα vac.

[ἀναστήσ]αντος Γ̣λύ[κωνος]

λοδαπῇ διέσωσε v

νέον Πυθό[— — —]

βήμ̣α̣σ̣[ι — — —]ι̣οις

λοδαπῇ διέσωσε

νέον Πυθόχ[ρηστον]. /

βήμ̣α̣σ̣[ιν ο]ὖ̣ν̣ [ἱε]ροῖς

ἀντεποίησε [— — —]

ποθέοντες [— — — ἐτιμ]ή̣σ-

ατο μέγιστον [— — —]

[ὅσσα] θέλεις, καί σοι τὰ̣ [δεδογμένα πάντα τελεῖται]·

[λύσει] δ’ ἐγ δεσμῶν, κα[ὶ τὸν νοσέοντα δὲ σώσει].

vac. ϛϛ̣δ̣[δγʹ ∙ κγʹ ∙ Εὐφροσύνης. vac.]

τέσσα̣[ρες ἑξεῖται, πέμπτος χεῖος· τάδε φράζει]·

ὡς ἄρ[νας κατέχουσι λύκοι κρατεροί τε λέοντες]

βοῦς ἕ̣[λικας, πάντων τούτων καὶ σὺ κρατήσεις]

κοῦρον ἀφ’ Ἡρακλέους

ἢ Ἀκάμαντα νέον, /

τοῖς ἰδίοις ἔργοις

μησεν Π. Αἴλιον Κλαυ-

διανὸν Νίγερα νέον

ἥρωα.

ρε καλὸν Εὐκλάδι%⁸⁰ον

νέον· / οἴμμοι, κλαίει σε τεκοῦσα,

ἐπεὶ πολὺ φίλτατος ἦσο /

τοῦτο γέρας λάχομεν· / καὶ λίπομεν

δύο τέκνα, νέον δέ γε Ἀρτεμίδωρον, /

ὃς χάριν εὐσεβίης τεῦξεν τύμβον

μανικὸν Βρετανικὸν

Σεβαστὸν νέον Ἥλιον

ἡ προκεκριμένη τοῦ Μοξε-

τὸ ζῆν

τροφὴ πότος τε ἤ τι [καὶ πλέον] /

πρεσβύτατοι κὲ ὁμήλικες ἠδὲ νέοι τε, /

δῆριν πρὸς τίναν ἔσχον; οὐ πρὸς νέον οὐδὲ

γέροντα· / τιμῇ τῇ μεγάλῃ παρὰ πάτρης πα-

πρεσβύτατοι κὲ ὁμήλικες ἠδὲ νέοι τε, /

δῆριν πρὸς τιναν ἔσχον; οὐ πρὸς νέον οὐδὲ

γέροντα· / τιμῇ τῇ μεγάλῃ παρὰ πάτρης πα-

θα̣ρσῶν ἐνχείρει καὶ ἐφ’ ἐλπίδος ἐστὶν ὁ χρησμός,

ὦ ξένε· μα̣νύει καὶ τὸν νοσέοντα σεσῶσθαι·

εἰ δέ τι μαντεύη̣ χρέος, ὃ χρήζεις, ἀπολήμψη.

ὅσσα θέλεις, καί σοι τὰ̣ δεδογμένα πάντα τελεῖτ[αι]·

λύσει δὲ ἐκ δεσμῶν καὶ τὸν νοσέοντα̣ δὲ σώσει.

ϛϛδδγ κγ Εὐφροσύνης.

τέσσαρες ἑξεῖται, πέμπτος χεῖος· τάδε φράζει·

ὡς ἄρνας κατέχουσι λύκοι κρατεροί τε λέοντες

βοῦς ἕλικας, πάντων τούτων καὶ σὺ κρατήσεις

εἰς ἴχνη βαίνων

πρόσθεν κερδαλέον οὔποτε

χρυσὸν ἔθου.

τόσσην ἐν σταδίοις ἐστό[ρ]εσεν στρατι[ήν],

ἄρκτ[ο]υς πορδά[λι]άς τε κατέ[κ]τανεν ἠ[δ]ὲ λέ[οντας],

[σ]φῶν κτεάνων πάτρην πρ[ε]σβυτέρην θέμενο[ς]·

τοὔνεκα καὶ βασιλῆες ἐπιστέλλειν ἐπένευ[σαν],

αἱ δ’ ἀρεταὶ τούτου καὶ προ[γ]όνων πλέον[ες].

σῆμα δὲ, κεἰ τέχν[α] Φρύ[γι]ον λίθον ἔργῳ ἐλέ[γχει],

τόσσην ἐν σταδίοις ἐστόρ̣εσεν στρατι[ήν],

ἄρκτο̣υς πορδά[λι]άς τε κατέκ̣τανεν ἠδὲ λέ[οντας],

σ̣φῶν κτεάνων πάτρην πρεσβυτέρην θέμενο[ς]·

τοὔνεκα καὶ βασιλῆες ἐπιστέλλειν ἐπένευ[σαν],

αἱ δ’ ἀρεταὶ τούτου καὶ προγ̣όνων πλέον[ες].

σῆμα δέ, κεἰ τέχνα Φρύγιον λίθον ἔργῳ ἐλέ[γχει],

σ̣τήλην τοι καὶ τοῦτον ἐπευχάδιον θέτο βωμ[ὸν]

Πρωτίων Ἀσκαίης τῶι μεδέοντι θεῶι,

τὸν Μοῦσαι θρέψαντ̣ο, σὺ δ’ ὦ παροδεῖτα προσεύ[ξαι]

λπίδος ἐστὶν ὁ χρησμός, / ω[ς(?)] τι

μανύει(?) καὶ τὸν νοσέοντ’ [ἀνασ]ώ-

[σ]αι· / εἰ δέ τι μαντεύῃ χρ․[․] χρ[η]-

ὅσσα θέλε̣ις, καί σοι τὰ δεδογμένα πάντα τελεῖται

λύσει δ’ ἐκ δεσμῶν καὶ τὸν νοσέοντα δὲ σώσει.

XLVII. ϛϛδδγ, κγʹ, Εὐφροσύνης·

ἐτείμησεν Βρύονα Ιανγβει

νέον, ἄνδρα γένει καὶ ἀξίᾳ ἐν

τοῖς πρώτοις καταριθμηθέ̣ν̣—

Βαβεις Πανταλέοντος Ἀμφίο[νι — — —]

Κάστορος τῷ ἀνδρὶ καὶ Μνησιθέῳ Ἀμφε[ίονος(?) τῷ υἱῷ καὶ]

Βιάνορα Ἀττά-

λου νέον Βιά-

νορος Τηλε-

Παπας Πανταλ[έοντος]

καὶ Αὐρ. Λούκιος ὁ ἀδελφὸς α[ὐ]-

ἀ̣ρετῆς θάλος ἀθανάτοι[ο], |

τ̣ὸν νέον Ἀμβρόσιον μνή-

[μ]η συνέφυνε παλαιοῖς· |

τὴν εὐχὴν

Σάλμων Θ[έ]ονος(?)

ἱερεὺς Διὸς καὶ προθύ-

— — —ίδδιος Καλλικλ[έος]

Πανταλέοντος γο-

νεοῦσιν ἰδίοις μνήμης

Ἑρμαῖον

νέον

πάτρης πε-

Νέρωνα Κλαύδ[ιον Καίσαρα Σεβασ]-

τὸν Γερμανικὸ[ν Αὐτοκράτορα νέ]-

ον Ἥλιον θ[εὸν ἐπιφανῆ]

vacat

τὸν θυμιατισ-

τηρον καὶ κέον

ἐκ τῶν ἰδίων.

ἣν δ’ ἐσορᾷς στήλην, θήκα̣[ν]-

το φίλοι ποθέοντες· /

οὔνομα δ’ εἰ ζητεῖς· Ἑρμῆν

σεται ∙ τοῦ μήτε πρὸ καιροῦ τοὺς στρατιώτας ἐπὶ προ❦-

φάσει τῶν κρατίστων ἀνθυπάτων προεκθέοντας ἐν-

οχλεῖν ὑμεῖν̣ μ̣ήτε τὰς πόλεις καταλείποντας πορ-

μ[ῶν γράμματα καὶ — — —]․Ι̣Ε̣Π̣Ο̣․․Λ̣ΚΕ̣ΙΤΕ· ∙ κεκ̣[ε]λευκεῖναν κατασχε-

θῆναι [— — — πα]ρὰ τὸ δέον ἔπραξεν,

ἀλλ’ ἐπε̣[ὶ — — — ἔδοξ]έν μοι καλῶς ἔχειν

ὅσσα θέλεις καί σοι τὰ δεδόγμενα πάντα τελεῖται,

[λύ]σει δ’ ἐκ δεσμῶν καὶ τὸν νοσέοντ’ ἀνασώσει.

κ[γʹ. ϛϛ]δδγ. Εὐφροσύνης.

τέσσαρες ἑξεῖται καὶ χεῖος μάνθαν’ ἀκουά[ν]·

ὡς ἀρνῶν κρατέουσι λύκοι κρατεροί τε λ[έοντες]

βοῦς ἕλικας, πάντων τούτων δ’ ἔτι καὶ [θάνατος σὺ],

μος Ἀρτεμίδω-

ρον Λέοντος ἄν-

δρα εὐσχήμονα

[δή]μου δόγμ[ατι].

Αὐρ. Ὅπλωνα γʹ ν[έον]

τὸν ἀξιολογώτατον

εἰ δέ κε πάντες ὁμοῦ πείπτωσιν τρ%⁸¹εῖ%⁸¹οι ὁμοῖοι·

ἥδε νέον τίκτουσα βρέφος ξηροὺ%⁸¹ς ἔχε μαστούς·

ἀλλὰ πάλιν βλάστησε καὶ ἀπέρρε%⁸¹υσε γάλακτος·

θαρσῶν ἐνχείρι· καὶ ἐφ’ ἐλπίδος ἐστὶν ὁ χρ[η]σμός,

ὦ ξ%⁸¹ένε, μανύει καὶ τὸν νοσέοντα σεσῶσθαι.

εἰ δέ τι μαντεύῃ χρέος, ὃ χρῄσζεις, ἀπολήμψῃ.

τὴν πρᾶξιν ταύτην μήπω πράξεις· οὔκ ἐστί σοι ἐσθ̣[λόν]·

τὸν ξεῖνον νοσοέοντα νοσέοντα σῴζειν θεὸς αὐδᾷ·

εἰ δὲ φόβος τις ἔνεστιν, οὐκ ἔσται σοι κακὸν οὐθέν.

ϛϛϛϛα κε Μητρὸς Θεῶν·

ὡς ἀρνῶν κ%⁸¹ρατ̣έ%⁸¹ουσ̣ι λύκοι κρατεροί τε λέοντε[ς]

βοῦς ἕλικας, πάντων τούτων δ’ ἔ[τ]ι καὶ σὺ κρατήσ̣[εις],

Νέρωνα Κλαύδ[ιον Καίσαρα Σεβασ]-

τὸν Γερμανικὸ[ν Αὐτοκράτορα νέ]-

ον Ἥλιον θ[εὸν ἐπιφανῆ]

vacat

Ὄβριμον Κόνωνος

νέον ἀρετῆς ἕνε-

κεν καὶ εὐνοίας

Πολεμωνιανὸν Ὄβρι-

μον νέον· τὸν δὲ ἀν-

δριάντα ἀνέστησεν

κον Αὐρήλιον Ὀβριμιανὸν Κ̣[ό]-

νωνα νέον, ἄνδρα τῶν πα̣[ρ’ ἡ]-

μεῖν πρωτευσάντων, γ[ένους]

Τρώϊλον Οβριμου νέον,

καλὸν καὶ ἀγαθόν, ἡ σορὸς

Μίδαν Κιλλαρα%⁸¹-

μωτος νέον.

Ὄβριμον Πλά[τωνος νέ]ον(?)

νεανίαν κό[σμιόν τε κ]αὶ

ἀπρὶξ δ’ ὁμοῖον ἐργομόχθοις φροντίσιν,

σθεναρὸν ὄντως, ἀγιτὸν καὶ τερπνέον,

τοῖον τάχ’ ὡς λίξαντος λήξαντος ταχῶς δίξαντος? εὔχεσθαι ὅπως

[τ]ὴν καὶ δόξαν ἀνηκόντων καὶ πρότερον μὲν ὀψωνι-

[ασ]θεὶς δραχμὰς χιλίας ἐφ’ ἕτη πλέονα μεγάλας ἀ-

[ποδ]είξεις ἐποιήσατο τῆς ἑαυτοῦ ἐπιμελείας, δια-

τῷ κ[αὶ] Θ̣ε̣μ̣ούτῳ Ἀρτεμιδώρου, τ[ῷ φύ]-

σει [ἀδ]ελφῷ αὑτοῦ· μετὰ δὲ τὸ ν[έον]

τεθ[ῆν]αι καὶ τὸ ἐντὸς πτῶμα βού[λο]-

☩ Κ(ύρι)ε βοήθη τὸν δοῦ(λόν) σου

Λέοντα·

ὁ Χρ(ιστ)οῦ πά(ππα)ς.

Ὄβριμον Πλά[τωνος νέ]ον,

νεανίαν κό[σμιόν τε κ]αὶ

[τ]ὴν καὶ δόξαν ἀνηκόντων καὶ πρότερον μὲν ὀψωνι-

[ασ]θεὶς δραχμὰς χιλίας ἐφ’ ἕτη πλέονα μεγάλας ἀ-

[ποδ]είξεις ἐποιήσατο τῆς ἑαυτοῦ ἐπιμελείας, δια-

[ο]υργὸν Γάϊον Ἰούλιον Ῥο[ῦ]-

[φ]ον Νέον, εὐσεβῆ φιλοκα[ί]-

[σ]αρα καὶ φιλόπατριν, πα-

[τ]έσαρα δ’ ἑξεῖται, πένπ[τ]ος χεῖος· τάδ[ε φ]ράσει·

ὡς ἄρνων κρ[ατ]έουσι λύκοι [κ]ρατεροί [τε] λέοντες

[β]οῦς ἕλικας πάντας, τούτων δ̣’ [ἔ]τι καὶ σὺ κ[ρ]ατ̣ή̣σ[ε]ις,

τῷ κ[αὶ] Θ̣ε̣μ̣ούτῳ Ἀρτεμιδώρου τ[ῷ φύ]-

σει [ἀδ]ελφῷ αὐτοῦ· μετὰ δὲ τὸ ν[έον]

τεθ[ῆν]αι καὶ τὸ ἐντὸς πτῶμα βού[λο]-

ἀνέστησεν ἑαυ-

τὸν λέοντα καὶ

τὴν γυναῖκα Τάτα-

Μηνόφιλος

Ἡρακλέοντι

ἀ̣δελφῷ μνῆς μνήμης

[— — — ἐ]ψηφισμένοις, καὶ τὸν ποταμὸν δὲ τὸν ῥέο[ντα — — —]

[Γ]ά̣ϊον Καίσαρα Νέον Θεόν,

υἱὸν Σεβαστοῦ Θεοῦ Καίσαρος,

☩ ἐκοιμήθι(σαν) ὑ δοῦ(λοι) τοῦ [θ(εο)ῦ] Κων(σταν)τ(ῖ)ν(ος) χαρτουλάριος

[καὶ ὁ] υ(ἱ)ὸς Λέον χαρτοφύλ[αξ καὶ ἀπὸ] ὐκονόμον

μη(νὶ) Αὐγούστο εἰς τ(ὰς) ϛʹ ἰνδ. ιαʹ ἔτ(ους) ͵ϛχκϛʹ.

κνα αὐτῶν καὶ

έοντα θρεπτὸ[ν]

τὰ δὲ τέκνα α[ὐτ]ῶ[ν ἐν]-

ἐπειδὴ Δαπάρας Κείσου μνημέον αὑτοῦ κατασκευασάμενος, ἐν ᾧ ταφήσεται καὶ οἱ ἔκγονοι αὐτο-

ῦ, μετήλλαξε τὸμ βίον πρότερον εἲ (ἢ) τὴν ἐπιγραφὴν ποιήισεσθαι, ἡ δὲ θυγάτηρ αὐτοῦ

[καὶ Εὐτ]ύχουτι Ἱππολόχου καὶ Σ․․․σε καὶ Ἡλιοδώρω κ[αὶ τοῖς ἐ]γγόνοις

․․υν․οι․η διὰ τ[ῶ]ν [․․ων ἀ]νοῖ[ξ]αι [δ]έον((?), ἄλλω δὲ οὐδενὶ εἰ μὴ αὐτ[ῶ Μ]νη-

— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — Ἱππολοχ․․

βούλομαι Λέοντα δὶς Ἑ[ρμα]κότου Ἀπερλίτην

καὶ Ἄφφιν Ζωσίμου δὶς Φι[λ]ολόγο Κανδύβισ[σαν].

․․․․․․․λλ․ν․α․ν [ἁ]μαρτολὸς ἔστο θεοῖς χθονίοις

καὶ ὀφειλέτο Σιμηνέον το͂ δήμο  αʹ.

Ἐμβρόμου δὶς τοῦ Νήνιοις

[τὴν πρᾶξιν πᾶσαν πρᾶ]σσε̣· ἔ̣[σται γὰρ ἄμει]-

[νον· τόν τε νοσέοντα] θεοὶ σώ̣[σουσι ἀπὸ]

[κλείνης, καὶ τὸν ἐν ἄλλῳ δήμῳ ἐόντα ἥξειν]

μου μητέ̣ρα. ? Αὐρ(ηλία) Ζωσίμη Νάν̣η με[τὰ] τοῦ υἱ-

οῦ μου Λέοντος δὶς

τοῦ κὲ Ἐλαείτου.

[․․․․c.12․․․․ ἐπε]σ̣κ̣εύασεν τὸ τρίτο[ν] τῆς καμάρας αὑ-

[τῷ καὶ γυναικὶ αὐ]τ̣οῦ Ἀγατητύχῃ Ἀγαθητύχῃ καὶ τέκνοις αὐτοῦ Λέον-

[τι? καὶ ․․․c.9․․․ κ]αὶ εἰς τὴν εὐώνιμον εὐώνυμον θήκην ε̣[ἰ]σ̣ιό̣ν̣των

θεᾷ Δήμητρ[ι].

τὸ ἀνγέον Με-

νάνδρου καὶ

καὶ γραμματέως Ἡφαιστίωνος τοῦ̣

Παρδαλέοντος· ἐπεὶ συνφέρον ἐσ-

τὶν καὶ καλῶς ἔχον κατασκευάσ[αι]

Τ̣οαλλις Πειγασεως (δραχμὰς) νʹ, Σωσίπο-

λις Ζήνωνος (δραχμὰς) νʹ, Ἡφαιστίων Παρδαλ[έ]-

οντος (δραχμὰς) νʹ, Θέων Μηνοδώρου (δραχμὰς) κεʹ,

Μηνόδωρος Παρδαλέοντος (δραχμὰς)? ρʹ,

Δίκαιος Ἑρμαίου (δραχμὰς) ρʹ, Ἕρμων Ἀντι[γό]-

τρος Δικαίου (δραχμὰς) κεʹ, Κρίτων Ἀγροί-

του (δραχμὰς) κεʹ, Μαρσύας Παρδαλέον-

τος (δραχμὰς) κεʹ, Πολέμων Μίδου (δραχμὰς) κεʹ,

φῶντος (δραχμὰς) ιʹ, Μενεκλῆ[ς]

Ἑρμολέοντος (δραχμὰς) ιʹ.

vacat

γυναικὸς αὐτοῦ Τληπολέμ[ι]-

ος Λέοντος καὶ ὁ ἔκγονός

μου Λέων Διοδώρου, καὶ Πάπ̣-

πος μετὰ τῆς γυναικὸς Ἀρ-

σάσιδος Λέοντος καὶ ὁ ἔκγο-

νός μου Λέων Πάππου, καὶ

Τηλεμάχου πάππο[ν? — — — — — — — —]

Τηλέμαχον τὸ νέον(?) π[— — — — — —]

in summa fascia crepidinis:

[ἡ σ]ωματοθήκη Κλαυδίου Λέοντος τοῦ καὶ Εὐπειθίου,

infra in tabula:

καὶ τὸν ἄ̣ν̣δ̣ρα αὐτῆς Α̣ὐρ(ήλιον) Ἀνδρόνει-

κον τὸν κ̣α̣ὶ Λέοντα καὶ τὰ τέκνα αὐ-

τῶν· ἐὰν δέ τις ἕτερον θά̣ψῃ ἐν α̣ὐ-

τὴν σωματοθήκην ἐωνήσατο Αὐρ(ήλιος) Ζώσ̣ι̣μος Πλ̣ίστω̣ν̣Ι̣Ι̣ος(?) Πλίστωνος? δ̣ιὰ τῶν ἀρχείων ἐν τῇ [τρί]τ̣?ῃ τοῦ Ἀπελλαίου μηνὸς

ἀρχ(ιερέως) Πρωτολέοντος δίς· εἰς ἣν ἐντα̣[φήσονται καὶ αὐτὸς καὶ ἡ γυν]ὴ αὐτοῦ Αὐρ(ηλία) Ἐξουσία ∙ καὶ οἷς ἂν αὐτὸς

[ἐπιτρέψῃ· ἑτέ]ρῳ δὲ οὐδενὶ ἐξέσται θάψαι τινὰ ἐν αὐτῇ

ἡ σωματο[θήκη Μ(άρκου)]

Αὐρ(ηλίου) ∙ Λέοντος [ἀμισ]-

θὶ δωρηθεῖ[σα ὑπὸ]

μηδὲ θάλ̣α̣σ[σ]α̣ πλοτ[ή], ἀλλ’ ἐ[ξό]λ[ης εἴη],

ἀπ[ο]τίσει [δὲ κ]α[ὶ] Πατ̣α̣ρέον̣ τ̣[ο͂ δήμο 𐆖 —ʹ]

ὦ̣? χέρεται χαίρετε.

[νεικήσα]ς [παίδω]ν̣ π̣ά̣-

[λην ἀγ]ῶν[ος νέ?]ον ἐπ[ε]ι̣[σ]-

[αχ]θ̣έντος ἐν τῷ ἐπὶ

κος [Ἑλ?]ένῳ καὶ γυναικὶ αὐτοῦ Δρακοντίδι

καὶ πα̣ιδίῳ τῆς Ῥόδας Λέοντι, ἑτέρῳ δὲ οὐ-

δενί. vacat

καὶ μητρὶ καὶ γυναικὶ καὶ τέκνοις καὶ συντρό-

φῳ μου Λέοντι, ἑτέρῳ δὲ οὐδενί, ἐκτὸς εἰ μὴ ἐνγρά-

φως τινὶ ἐπιτρέψω, ἢ ὁ βιασάμενος κηδεῦσέ τινα

τεσκευάσαμεν τὸν τύμβον ἑαυτοῖς καὶ

τέκνοις ἡμῶν Θεοτείμῳ καὶ Λέοντι καὶ τέκνοις αὐ-

τῶν καὶ νύμφῃ ἡμῶν Ἀμμίᾳ· ἑτέρῳ δὲ οὐδενὶ ἐξὸν ἐνκη-

[κα]τ̣έσ̣τ̣η̣[σ]ε̣ μ̣νι̣μ̣ῖ̣ο̣[ν] Ἑ̣ρ̣μ̣[ο]νόῃ̣? ἑ̣αυτῇ

καὶ τοῖς τέκνοις̣ μου καὶ τῷ ἀνδρ̣ί μου Λέον[τ]ι

καὶ τῷ ἀδελφῷ μου Ῥ․․․․άλλῳ Ῥαγωθ̣άλλῳ? καὶ ἐγγο-

Ἑρμεῖ καὶ Ζωσιμᾷ καὶ γυναικί μου Ζωσίμῃ Μεγίστου

καὶ υἱῷ αὐτῆς Εὐπόρῳ καὶ θρεπτῷ μου Λέοντι· ἑτέ-

ρῳ δὲ οὐδενὶ ἐξὸν ἐνκηδεῦσαί τινα, εἰ μή τινι ἐγὼ