Σαβεῖνος

ζωγράφος

ἐτῶν

νευτής·

περιὼν ἔγρα-

ψα καὶ ἐνθάδε

Σουχᾶς

νομογρά-

φος ἐβίω-

Ἀπολλώνιος Ἰσχυρίωνος

γραμματεύων Πανταλέ-

οντι τῶν ὁμοτίμων τοῖς

νην ὑπὸ τοῦ Ἀνικήτου ἐν τῶι ἱερῶι

γραφὴν τοῦ κατ’ ἄνδρα.

νίᾳ στρατηγῶι Ἀρσινοείτου

χαίρειν· τὸ ὑπογεγραμμένον

ἔκθεμα πρόθες ἐν οἷς καθήκει

θεν τοῦ ἱεροῦ πήχεσιν πεντήκοντα, ἐχούσας ἐπι-

γραφὰς ἐνδόξως ὧι μὴ πρᾶγμα μὴ εἰσίναι, ὑπέρ

τε σοῦ, μέγιστε βασιλεῦ, εἱς τὸ μηδένα εἰσβι-

θεν τοῦ ἱεροῦ πήχεσιν πήχεσιν πεντήκοντα

ἐχούσας ἐπιγραφὰς ἐνδόξως ὧ[ι] μὴ πρᾶγμα

μὴ εἰσίναι, ὑπέρ τε σοῦ, μέγιστε βασιλεῦ, εἰ-

γεγονότι πρὸς αὐτὴν χρηματισμῶι ἀν-

τίγραφον συνεσφράγισται· μηδενὶ οὖν

ἐπίτρεπε εἰσβιάζεσθαι εἰς τὰ δηλού-

ναι δὲ καὶ στήλας λιθίνας πρὸ ἑκατε-

ρου ἱεροῦ κύκλῳ, δι’ ᾧν ἐνγραφήσεται

τὰ ὑφ’ ὑμῶν, μέγιστοι βασιλεῖς, προστε-

σὺν τῶι πρὸς αὐτὴν προστεταγμένωι τὸ ἀντ[ί]-

γραφον ὑπόκειται· κατακολού̣θει οὗν τοῖς προσ-

τεταγμένοις· ἔρρωσο· (ἔτους) βʹ, Φαμενὼθ γʹ.

των ἀποβιάζεσθαι, τὸν δὲ φανησόμενον

θανάτωι ἔνοχον εἶναι· ὑπὲρ ὧν καὶ γραφῆ-

ναι Διοσκουρίδηι τῶι συγγενεῖ καὶ στρατηγῶι

νηνεγμένης δ’ ἐφ’ ἡμᾶς σὺν τῶι πρὸς αὐτὴν προστε-

ταγμένωι τὸ ἀντίγραφον ὑπόκειται· κατακολού-

θει οὖν τοῖς προστεταγμένοις· ἔρρωσο· (ἔτους) βʹ, Φαμεν(ὼθ) γʹ.

βιάζεσθαι, τὸν δὲ φανησόμενον θανάτωι ἔν[ο]-

χον εἶναι· ὑπὲρ ὧν καὶ γραφῆναι Διοσκουρίδηι τῶ[ι]

συγγενεῖ καὶ στρατηγῶι τοῦ νομοῦ προνοηθῆν[αι]

[ἐφ’ ἡμᾶς] σὺν τῶι πρὸς αὐτὴν προστεταγ[μένωι, τὸ ἀ]ντί-

[γραφον ὑ]πόκειται· κατακολούθει οὖν [τοῖς προ]στε[τα]γμέ-

[νοις· ἔρρωσο]· (ἔτους) βʹ, Φαμενὼθ γʹ.

[τινο]ῦν τ[ρόπον ἐκ τούτω]ν ἀποβιάζε[σθα]ι, τὸν δὲ φ̣α̣ν̣η̣[σό]-

[μ]ενον θα[νάτωι ἔνοχον] εἶναι· ὑπὲ[ρ ὧν κ]αὶ γραφῆναι [Δι]οσ[κου]-

[ρί]δηι τῶι συγ[γενεῖ καὶ στ]ρατηγῶι [τοῦ ν]ομοῦ προνοηθῆ-

τάτου· Πρώταρχος

ἔγραψεν· ἐπ’ ἀγαθῶι,

[(ἔτους)] ιβʹ, Φαρμοῦθι ιβʹ.

τος φροντιστοῦ·

Ἥρων ἔγραψεν ἐ-

π’ ἀγαθῶι· (ἔτους) ιβʹ

γιωναρὶς γ Κυραναικῆς, ἀνοικοδόμησεν τὸ ἱερὸν ἰδίαις δαπάναις ὑπὲρ ἑαυτοῦ

καὶ τῆς γυναικὸς Γαΐας Ὀ̣υ̣α̣λ̣ε̣ρίας καὶ τῶν τέκνων, ἐπ’ ἀγαθῶι, [(ἔτους) ιθʹ Παχ(ὼν) κδʹ· Νί]κανδρος ἔγραψε.

ἰδίων, Ἀπ̣[ολ]λ̣ωνίου̣ κ̣ωμ̣ο-

γραμματέως καὶ Διδύ̣μ̣ου̣

τοῦ υἱοῦ καὶ Ἰσιδώρου ἀ̣δελ-

πιάδου Μακεδόνος τῶν κατοίκων ἱππέων.

ἔγραψε Πτολεμαῖος Διδύμου

κοινὸς γραμματεύς.

ἀνοικοδομῆσαι τοῦτο τοῖς ἰδίοις ἀνηλώ-

μασι καὶ ἐπιγράψαι ὑπέρ σου, δέσποτα

βασιλεῦ, ὅπως αἵ τε [θ]υσίαι καὶ αἱ [σπ]ονδα[ὶ]

τάξαι Θήριδι τῶι συγγενεῖ καὶ ὑ[π]ομνη-

ματογράφωι, ὅπως γράψῃ τῶ[ι] τ[ο]ῦ νομοῦ

στρατηγῶι καὶ οἷς καθήκ[ει, ε]ἰδὼς

καὶ τοῦ τῆς πρὸς αὐτὴν χρηματισμοῦ

τὸ ἀντίγραφον· τούτου δὲ γενο-

μένου ἔσομαι εὐεργετημένος·

(ἔτους) ιγʹ · Θήριδος · γεινέσθω.

ἔγραψε Πτολεμαῖος Διδύμου

κοινὸς γραμματεύς.

σοῦ τε, μέγιστε βασιλεῦ, καὶ τῶν προγόνων

ἰκόνων γραπτῶν, τῶν τε θυσιῶν καὶ σπονδῶν

καὶ τῶν ἄλλων τῶν νομιζομένων ὑπέρ τε σοῦ,

λιθίνας ἐκκεκολαμμένας τοῖς θ’ ἑλληνικο[ῖς]

καὶ ἐνχωρίοις γράμμασιν πρὸ τοῦ λιθίνου προ-

πύλου τοῦ ἱεροῦ, προστάξαι Πτολεμαίωι τῶι

συγγενεῖ καὶ ὑπομνηματογράφωι καὶ ἐπιστρα-

τήγωι γράψαι Λυσανίαι τῶι συγγενεῖ καὶ στρα-

τηγῶι τοῦ νομοῦ κατακολουθήσαντα τοῖς

— — —Ι Δίδυμος ἱε̣[ρογραμ]-

[ματε]ὺς ἐνθάδε Ζ̣Η̣— — —

[— — ἱερ]ατικὰ γράμμ[ατα — —]

[— — ὕμ]νους καὶ εὐχὰ[ς — —]

άδου τοῦ Ἀσκλ[η]πιάδου αἱρέσε̣-

ως, προστατοῦντος καὶ γραμ-

ματεύοντος Πτολεμαίου τοῦ

τ̣οῦ ἐπικ̣α̣λουμένου Ἀλ̣ε̣ξάνδρο̣υ̣ τ̣οῦ υἱ̣οῦ θ̣εο[ῦ] Φ̣ι̣λ̣ο̣μ̣ή̣[τορο]ς̣ Σ[ωτῆρος],

Ἡλιοδωρος Πτολ̣ε̣μ̣α̣ί̣ου Μ̣ακε[δ]ὼν (ἑκατοντ)ά(ρουρος) καὶ ἐπιστ̣άτης καὶ̣ ἀ̣ρχιφ[υλα]κ̣ίτης κ[αὶ κωμογραμη]-

ματεὺς τῆς κ̣ώμ̣η̣ς τὸ λί̣θι̣νον πρόπυλο̣ν Π[ν]εφερῶι̣ θεῶ̣ι̣ με̣γίστωι κ̣αὶ ἐπηκ̣[όωι εὐχήν(?)]

Ἡράκλειος ἔγραψα.

ἐὰν ὑπὲρ ἄλλων πεντή-

ζήσῃ εὐτυχὴς

ὁ γράψας τ(αῦτα).

ης·

ἔγραφεν

Ἀμμώνιος.

Κώνωπος

ζωγράφος

ἦλθε.

Δωρίων.

τὸ προσκύνημα τοῦ γράψοντος γράψαντος.

Ναυκράτης μ’ ἔγραψε — — —.

[Στασί]οικος μ’ ἔγραφεν ὁ Σελαμίνιος.

[ἐ]π̣ι̣στολῆς σὺν τῶι ὑποτεταγμένωι προστά-

[γματ]ι̣ τὰ ἀντίγραφα ὑμεῖν ὑποτέταχα, ἵν’ εἰδό-

[τες κ]α̣τακο̣[λ]ουθῆτε καὶ μηδὲν ὑπεναντίον τοῖς προσ-

[ως, χαίρειν· οὗ̣ ἐ̣π̣ὶ̣] τῆς πόλεως προέθηκα διατάγμα-

[τος τὸ ἀντίγραφον ἔ]πε̣μψά̣ σ[οι· β̣]ο̣ύ̣λ̣ομαι οὖν [σ]ε ἐν

[τόπωι φανερῶ̣ι̣ ἔν̣] τε τῆι μητροπόλει τοῦ νομοῦ καὶ καθ’ ἑ-

[κάστην κώμ̣η̣]ν̣ α[ὐ]τ̣ὸ προθεῖναι σαφέσι καὶ εὐσήμοις

[γράμμασιν̣] καὶ φρο[ν]τίσα̣ι̣ ἵνα γέ̣νηται ταῦ[τ’] ἐμοῦ. [vv]

Γναῖος Οὐ[εργί]λιος Καπίτων λέγει· vac.

τὸ τε[τ̣ρ̣]απλάσειον μέρος δώσωι ἐκ τῆς τοῦ κατακριθέντο̣ς οὐσί[α]ς.

οἱ [δὲ β]ασιλικοὶ γραμ[μ]α̣τεῖς καὶ κωμογραμματεῖς καὶ τοπογραμ-

[ματ]εῖς κατὰ νομὸν π̣άντα ὅσα [δ]α̣πανᾶται ἐκ τοῦ νομοῦ εἴς τινα

ἢ̣ πέπρακ̣ται παραλόγως ἢ ἄλλο τ[ι] ἀν̣α̣γρ̣αφ̣[έ]σθω̣σ̣αν καὶ ἐν̣ ἡ̣[μέρ]α̣ι[ς]

ἑξήκοντα ἐπιδότωσαν, οἱ δ’ ἐπὶ τ[ῆ]ς Θηβαΐδος̣ δ̣ι̣ὰ τ̣ετρα̣μ̣ή̣ν̣ου̣, εἰς τὰ̣

σαντος γείν[εσθαι — c.8 — κεχει]-

ρογραφημέ̣[ν — — — c.15 — — — τῶι]

στρατηγῶι ἐ̣π̣ι̣[δότωσαν — c.7 — ἐν ἑ]-

των, εἰ και[— — — c.17 — — — γέ]-

νοιτο, τ[ο]ύτους [δ̣ὲ — c.8 — ἀναγρά]-

φεσθαι, [κ]αὶ [π̣έ̣μ̣πειν — — — c.12 — — —]

κ̣ολάσεως [ἐ̣π̣ι̣— — — c.16 — — —]-

ται τῶν [χ̣ε̣ι̣ρογραφ— — — c.12 — — —]-

[ε̣ι̣]ν μοι μετα[․]μ[— — c.10 — — καὶ ὅσα ἔ]-

γραψ̣α προτίθεσθ̣[αι σαφῶς ἐν τῆι μη]-

τ̣ρ̣ο̣πόλει τοῦ ὅλου ν[ομοῦ καὶ κατὰ]

[τοὺ]ς [μὲν] τ[ρ]απεζ̣είτας τῶν νομῶν τῶν

[ἐκεῖ τοὺς τ]ῶν λόγων ἀναγραφὴν ἐπικε-

[φαλαίαν ποιο]υ̣μένους πέμπειν ἐμοί τε καὶ

[τῆς πεμφθείσης μοι ὑπὸ τοῦ κυρίου ἡγεμόνος]

[ἐπιστολῆς σὺν τῶι διατάγματι τὰ ἀντίγραφα]

[ὑμεῖν ὑποτέ]τ̣α̣χ̣α̣ ἵν’ ε̣ἰ[δ]ῆ̣τ̣ε̣ [καὶ ἀπολαύητε]

Οὐηστεῖνος Σωτῆρι v [χ]αί[ρ]ειν v[vv οὗ διατάγ]-

[μ̣ατ]ο[ς̣] ἐν Ἀλ[εξ]ανδρείᾳ ἐκέλ̣[ευ̣σ̣α, ἀντίγρα]-

φόν σ̣[ο]ι̣ ἔ̣π̣[εμ]ψ̣α ὃ̣ β̣ούλομα[ί] σ̣ε̣ [ἐν] τῶ[ι προδηλοτ̣ά̣]-

τοῦ πεμφ[θ̣έ̣]ντος μοι διατάγμ[ατ]ος ὑπὸ [τοῦ κυρίου ἡγεμόνος]

Τιβερίου Ἰουλίου Ἀλε[ξ]άνδρου τὸ ἀν[τ]ίγραφον ὑμ̣εῖ[ν ὑπέταξα],

ἵν’ εἰδότες ἀπολαύητε τῶν εὐεργεσ[ιῶ]ν. (ἔτους) βʹ Λουκίου Λειβίου Σε̣[β]α̣σ[τοῦ]

καὶ γεινώσκη[τε] ὅ̣τι [ἐφρόντισα τῶν πρὸς τὴν ὑμετέραν βοήθει]-

αν ἀνηκόντων, προ[έγραψα ἀναγκαίως περὶ ἑκάστου τῶν]

ἐ̣πιζητουμένων, ὅσ[α ἔξεστί μοι κρείνειν καὶ ποιεῖν, τὰ δὲ]

Ἰούλιος Δημήτριος, στρατηγὸς Ὀάσεως Θ[ηβ̣α̣ΐ̣]δος v τοῦ πεμφθέντος μοι διατάγματος ὑπὸ τοῦ κυρίου ἡγεμόνος vv

Τιβερίου Ἰουλίου Ἀλεξάνδρου τὸ ἀντίγραφον ὑμεῖν ὑπέταξα, ἵν’ εἰδότες ἀπολαύητε τῶν εὐεργεσιῶν. (ἔτους) βʹ Λουκίου Λιβίου Σεβαστοῦ Σουλπικίου

Γάλβα Αὐτοκράτορος Φαῶφι αʹ Ἰουλίᾳ Σεβαστῆι. vvv Τιβέριος Ἰούλιος Ἀλέξανδρος λέγει vv πᾶσαν πρόνοιαν ποιούμενος τοῦ διαμένειν τῶι προσήκον̣τι κα-

τα ἐπανορθούμενος· v ἵνα δὲ εὐθυμότεροι πάντα ἐλπίζητε παρὰ τοῦ ἐπιλάμψαντος ἡμεῖν ἐπὶ σωτηρίᾳ τοῦ παντὸς ἀνθρώπων γένους εὐεργέτου Σεβαστοῦ Αὐτοκράτορος Γάλβα τά τε πρὸς σωτηρίαν

[κ̣]αὶ τὰ πρὸς ἀπόλαυσιν, καὶ γινώσκητε ὅτι ἐφρόντισα τῶν πρὸς τὴν ὑμετέραν βοήθειαν ἀνηκόντων, προέγραψα ἀναγκαίως περὶ ἑκάστου τῶν ἐπιζητουμένων, ὅσα ἔξεστί μοι κρεί-

νειν καὶ ποιεῖν, τὰ δὲ μείζονα καὶ δεόμενα τῆς τοῦ Αὐτοκράτορος δυνάμεως καὶ μεγαλειότητος αὐτῶι δηλώσωι μετὰ πάσης ἀληθείας, τῶν θεῶν ταμιευσαμένων εἰς τοῦτον τὸν

τόρειον, ἔξωι τῶν ὀφειλόντων εἰς τὸν κυριακὸν λόγον. ἵνα δὲ μηιδαμόθεν βαρύνηι τὰς πρὸς ἀλλήλους συναλλαγὰς τὸ τῶν δημοσίων ὄνομα μηδὲ συνέχωσι τὴν κοινὴν πίστιν

οἱ τῆι πρωτοπραξίᾳ πρὸς ἃ μὴ δεῖ καταχρώμενοι, καὶ περὶ ταύτης ἀναγκαίως προέγραψα· ἐδηλώθηι γάρ μοι πολλάκις ὅτι ἤδηι τινὲς καὶ ὑποθήκας ἐπείρασαν ἀφελέσθαι νομίμως

γεγονυίας καὶ ἀποδεδομένα δάνεια παρὰ τῶν ἀπολαβόντων ἀναπράσσειν πρὸς βίαν καὶ ἀγορασμοὺς ἀναδάστους ποιεῖν ἀποσπῶντες τὰ κτήματα τῶν ὠνησαμένων ὡς

συμβεβληκότων τισὶν ἀναβολικὰ εἰληφόσ[ι] ἐκ τοῦ φίσκου ἢι στρατηγοῖς ἢι πραγματικοῖς ἢι ἄλλοις τῶν προσοφειλ̣ηκότων τῶι δημοσίωι λόγωι· v κελεύωι οὗν, ὅστιςς ἂν ἐνθάδε

ἐπίτροπος τοῦ κυρίου ἢι οἰκονόμος ὕποπτόν τινα ἔχηι τῶν ἐν τοῖς δημοσίοις πράγμασιν ὄντων, κατέχεσθαι αὐτοῦ τὸ ὄνο[μ̣]α ἢι προγράφειν, ἵν[α μηδ]εὶς τῶι τοιούτωι συνβάλληι, v

ἢι μέρηι τῶν ὑπαρχόντων αὐτοῦ κατέχειν ἐν τοῖς δημοσίοις γραμματοφυλακίοις πρὸς ὀφείλημα. ἐὰν δέ τις μήιτε ὀνόματος κατεσχημένου̣ μ̣ήτε τῶν ὑπαρχόντων κρατου-

μένων δανίσηι νομίμως λαβὼν ὑποθήκην, ἢι φθάσηι ἃ ἐδάνισεν κομίσασθαι ἢι καὶ ὠνήσηταί τι, μὴι κατεχομένου τοῦ ὀνόματος μηδὲ τοῦ ὑπάρχοντος, οὐδὲν πρᾶγμα ἕξει. vvv

τὴν πρωτοπραξίαν φυλάσσειν· v ἐνετεύχθην δὲ καὶ περὶ τῶν ἀτελειῶν καὶ κουφοτελειῶν, ἐν αἷς ἐστιν καὶ τὰ προσοδικά, ἀξιούντων αὐτὰς φυλαχθῆναι, ὡς ὁ θεὸς Κλαύδιος vv

ἔγραψεν Ποστόμωι ἀπολύων, καὶ λεγόντων ὕστερον κατακεκρίσθαι τὰ ὑπὸ ἰδιωτῶν πραχθέντα ἐν τῶι μέσωι χρόνωι μετὰ τὸ Φλάκκον κατακρεῖναι καὶ πρὸ τοῦ τὸν θεὸν vv

Κλαύδιον ἀπολῦσαι· v ἐπεὶ οὖν καὶ Βάλβιλλος καὶ Οὐηστεῖνος ταῦτα ἀπέλυσαν, ἀμφοτέρων τῶν ἐπάρχων ἐπικρίματα φυλάσσωι, καὶ ἐκείνων κατηκολουθηκότων τῆι v

τῆς οὐσίας ἀναλαμβάνεσθαι. ἀδικώτατον [γ̣ά̣]ρ ἐστιν πολλοῖς ἐπάγοντα κινδύνους ὑπὲρ οὐσιῶν καὶ τῆς ἐπ[ιτ̣]ιμίας αὐτὸν διὰ παντὸς ἀνεύθυνον εἶναι. v καὶ καθόλου δὲ

[κ]ε̣λ̣ε̣ύ̣σ̣ομαι τὸν γνώμονα τοῦ̣ ἰ̣[δ]ί̣ου λ̣ό̣γ̣ο̣υ̣ [κεῖσθ]αι, τὰ καινοποιηθέ̣ν̣τα παρὰ τὰς τῶν Σεβαστῶν χάριτας ἐ[π̣α̣]νο[ρ̣θ̣]ω̣σάμεν̣ο̣ς̣. προγράψω[ι δὲ φ̣ανερῶς ὅπως τοὺς ἤδηι ἐξ]-

ελεγχθέντα[ς̣] συκοφάντας ὡς ἔδει ἐτιμωρησάμην. οὐκ ἀγνοῶι δ’ ὅτι πολλὴν πρόνοιαν ποιεῖσθε καὶ τοῦ τὴν Αἴγυπτον ἐν̣ εὐσταθείᾳ [δ̣]ι̣α̣μ̣[ένειν̣], ἐξ ἧς̣ [μεγάλως βαρύνεσθε· ἃς μὲν οὖν]

[κατ̣]εκρίθηι, ταῦτα εἰς τὴν προτέραν τάξιν ἀποκαταστήσωσιν, παρέντες αὐτῶν τὴν ἀπαίτησιν, ἃ καὶ ἐπὶ τὸν διαλογισμὸν ἀχθέντα ἐκ τῶν [ἀ̣γορῶν ἀπο]-

[λύωι]· ἐ̣κ̣ώ̣λ̣[υ]σα δ̣’ ἔτι καὶ πρότερον καὶ τὴν ἄμετρον ἐξουσίαν τῶν ἐγλογιστῶν διὰ τὸ πάντας αὐτῶν καταβοᾶν ἐπὶ τῶι παραγράφειν αὐτοὺς πλεῖστα ἐκ τ[ῆ̣ς ὁ]-

[μοιώσεως̣] ἐξ οὗ συνέβαινεν αὐτοὺς μὲν ἀργυρίζεσθαι, τὴν δὲ Αἴγυπτον ἀνάστατον γείνεσθαι. καὶ νῦν τοῖς αὐτοῖς παραγγέλλωι μηδὲν ἐξ ὁμοιώμα[τος]

[παρα̣]γράφειν ἀλλὰ [μ̣]ηι[δ̣’] ἄλλο τι τῶι καθόλου χωρὶς τοῦ κρεῖναι τὸν ἔπαρχον· v κελεύωι δὲ καὶ τοῖς στρατηγοῖς μηδὲν παρὰ ἐγλογιστῶν μεταλαμβάνειν χωρὶς ὑ[π̣ο]-

[θήκ]ης ἐπάρχου. καὶ οἱ ἄλλοι δὲ πραγματικοί, ἐάν τι εὑρεθῶσι ψευδὲς ἢι παρὰ τ[ὸ] δέον παραγεγραφότες, καὶ τοῖς ἰδιώταις ἀποδώσουσιν ὅσον ἀπῃτήθησαν καὶ τὸ ἴσ[ο̣ν]

[ἀποτί̣σ̣]ο̣υ̣σ̣ι̣ [ε̣]ἰς τὸ δημόσιον. v τῆς δ’ αὐτῆς κακοτεχνίας ἐστὶν καὶ ἡι λεγομένηι κατὰ σύνοψιν ἀπαίτησι[ς], ο̣ὐ πρὸς τὴν οὖσαν ἀνάβα[σι]ν̣ [v]

[σεῖν δὲ βούλ]ο̣μ̣α̣ι καὶ προθύμως γεωργεῖν τοὺς ἀνθρώπου[ς̣, εἰδότα]ς ὅτι πρὸς τὸ ἀληθὲς τῆς οὔσης ἀναβάσεως καὶ τῆς βεβρ̣ε̣γ̣μ̣[έ]-

[νης γῆς, κα]ὶ̣ ο̣ὐ πρὸς σ[υ̣]κοφαντίαν τῶν κατὰ σύνοψιν παραγραφ[ο̣μ̣έ]νων ἡι ἀπαίτησις ἔσται. ἐὰν δέ τις ἐξελεγχθῆι ψευσάμ̣[ενος αὐτήν],

[τὸ κάθ]ε̣κ̣τον τριπλάσι[ο]ν ἀποδώσει. v ὅσοι μὲν γὰρ ἐφοβήθησαν ἀ[κ]ο̣ύσαντες περὶ ἀναμετρήσεως τῆς ἐν τῆι Ἀ[λε]ξανδρέω[ν̣ χώρᾳ καὶ]

[ἐκπράσ]σ̣ε̣ι̣ν ἢ ὁ̣ρ̣ί̣σαι πολλάκις ο[ὐδὲν] πλέ[ο]ν περιε[ποί]ησαν πλὴν ἀργυρισμοῦ τῶν πραγμ[ατικ]ῶν καὶ τῆς τῶ[ν ἀνθρώ]π̣ω̣ν ἐπιτ̣[ρί̣ψ̣εως, Καί]-

[σαρι Σ]ε̣[β̣α]στῶ̣[ι] Α̣[ὐ]τοκράτορι γράψ[ωι μ̣]ετὰ τῶν ἄλλω[ν ὅ̣]σα αὐτῶι δήλωι τῶι μόνωι δυναμ[ένω̣]ι τὰ τοιαῦτα ὁλ[οσχερ]ῶς [ἐ̣]κκόπ̣τ[ε̣ιν, οὗ εἰσι]

[αἴτι]α̣ι τῆς πάντων ἡ[μ̣]ῶν σωτηρίας ἡι δι̣[η]ν̣εκὴς [εὐ]ε̣ργεσία καὶ πρόνοια. vvvv ἔ̣[το]υ̣ς v πρώτο[υ̣ Λουκ]ί̣ο̣υ̣ Λειβίο[υ vvv]

κρίναντες φιλί[αις αἷσι(?) κ]ατηγλάισαν.

[Ἡρ]ώδης ἔ̣γ̣ραψεν.

ἦν δὲ ὡς ἐτῶν κεʹ.

ἔγραψε Κάλλις.

ἤδη̣ [κα]ὶ θ̣υ̣[σία]ς τε καλὰς π̣οιοῦμεν παρ’ ὑμῖν.

αὐτὰρ ἐγὼ[ν] ἔγραψα καὶ εἴασα, ὄφρα ἴδοιτε,

υἱὸς Φανίου τε καὶ Ἑρμίου κασιγνήτοιο.

․․․․․ΑΙ Δίδυμ̣ος ἐν ἀνθρώποις, καλέομαι γὰρ

[καὶ — —]ΩΝ· ἀλλὰ ἐπὶ προθύροισιν ἔγραψα.

καὶ τίνα φῂς τοῦτον, πατρὸς δὲ τίνος προθανόντα;

γ̣νώσει πάντα σαφῶς γράμμα διερχόμενος.

Ἑρμαίου φίλο̣ν υἱὸν̣ [ὃς] Ἑ̣ρ̣μ̣οκράτης ἐκαλεῖτο,

σοῦ δ’ ἐμὲ τῆς μελέης ἐστέρεσεν θάνατος,

πένθος ἐμοῖσι δόμοις καὶ δάκρυα λυγρὰ λιπούσης

τέκνων τ’ ὀρφανικῶν νήπιον ἡλικίην.

Ἀφροδισία χρηστή, χαῖρε.

Ἡρώδης ἔγραψεν.

παῖδά με Δωσιθέαν τὴν Οἰκ[⏕ –⏑⏑ –×]

λεύσσων εἰς ξεστῆς γράμ[ματα ταῦτα(?) πέτρης].

Θαλλοῦς ἐμ μεγάροισιν ἔγημ[έ(?) με –⏑⏑ –×]

"It appear to name the grave of a woman, also 'cheek' and 'neck';

but that the words were the ends of hexameters is about all that is

γράμματα καὶ στήλην

κεχαπαγμένα σῆς ἀρετῇσι |

τὸ νεκραγωγόν, ὦ φίλ’, ἐν πέδωι γόνυ

κολαπτὸν ἄθρει γράμμα διπτύχοις κόραις·

πατὴρ μὲν Εἰρηναῖος, ἁ δέ τοι πατρὶς

χρὴ μέν σε προλιπόντα καλὸν φάος ἠελίοιο

καὶ γ̣ρ̣αφίδος τέχνας οὐ τελέσαντα γέρας

στέργειν δακρύσαντας ἐπ’ ἤματι τῶιδε, φέριστε,

στῆθι λάον κατενῶπα τελώριον

ἐν τριόδοισι, | ξεῖνε, καὶ εὑρήσεις γρ-

άμματι ῥηγνύμενον· | ἠὺ δ’ ὄπα προχέ-

ων στενάχιζέ με τὴν προμολοῦσαν |

ἐπὶ Θεοδώρου Δημητρίου ἐν-

άρχου γραμματέως βουλῆς καὶ

Ἀσκληπιάδου ἱεροποιοῦ.

σῆς ἀρετῆς μνήμην, πανυπείροχε κοίραν’ Ὄσιρι,

στήληι ἀναγράψας σηκοῦ ἐπὶ προπύλοις

ἄνθεμα τοῦθ’ Ἕλλησι καὶ ἐνδαπίοισιν ἀμοιβὴν

ὡς ἂν ἰσαρίθμων Πιερίσιν στίχων κατάσχηις

νοῦν, ἀποκνίσας εὐξύνετον γράμμ’ ἀφ’ ἑκάστου,

ὅρμησον ἐφ’ ἣν τέθεικε χειραγωγὸν ἀρχήν·

Ἀντιπάτρ-

α δ’ ἐπέγραψ-

ε θεασαμέ-

ὡς δ’ εἶδον, θυμός μευ ἀγάσσα-

το καὶ τάδ’ ἔγραψα |

ἐξ Ἐμίσης Κρονίδης

Ἀστάκιος [θ]εράπων πανδέρκεος Ἑρμείαο

[ἀθ]ρήσας σύριγγας ἐθαύμασα καὶ τάδ’ ἔγραψα.

Εὔοδον, εἶτ’ αὐτοὶ στείχετε σωιζόμενοι.

Φείδων Ἀμβρύωνος ὁ Κρὴς ἀνέθηκε τὸ γράμμα

καὶ τιμάς, ἥρως, ὧι δίδου εὐτυχίαν.

Πασίθεμις μ’ ἀνέγραψεν

ὁ Μαλτάδα Λιπαραῖος Paneion el-K.: Ἀπταραῖος Κρής.

Ἀντίοχος,

ὦ̣ι δίδου εὐτυχίαν, γ̣ραμμ’ ἀ[νέθηκε τόδε(?)].

Σανσνῶς γράφει ὁ υἱὸς Ψενο[— —]·

σέβου τὸ θεῖον, θῦε πᾶσι

acrostich, ll. 1-22: Μάξιμος δεκουρίων ἔγραψα.

Ἑλλάδος τι κἀγὼ βραχὺ λείψανον νομίζων,

γραπτὸν ἀπὸ σοφῆς ἔπνευσα ψυχῆς μου νόημα·

ῥάβδῳ δέ τις οἷα κατὰ μέλος δέμας δονηθ̣είς,

καὶ τάδε σοι στείχοντα χαράσσειν μ’ αὐτὸς ἔλεξας

καὶ σοφὰ γράμματα πᾶσιν ἀθωπεύτως ἐσορᾶσθαι.

— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —

[εἴκοσι] καὶ δυσ̣ὶ̣ τοῖς πρώτοις γράμμασι πειθόμενος.

σπείσω πάντοτ’ ἐγὼ τοῖς δυσὶ τῶν προκοπῶν.

ἰ δεῖ ἀναγνῶναι καὶ τοὔνομα τοῦ γράψαντος

δὶς̣ τὰς διακοσίας ψήφισον ἴκ̣ο̣σι μίαν.

τὸ προσκύνημα τοῦ γράψαντος

καὶ τοῦ ἀναγνόντος σήμερον

Ἰσίδωρος

ἔγραψε.

Ἰσίδωρος

ἔγραψε.

εὐχῶν ἠδ’ ὕμνων τε θεοὶ κλύοντες ἐμεῖο,

Ἰσίδωρος

ἔγραψε.

δῆλον τοῦτ’ ἐστίν ὅτι ὄρνεα ἔκλυεν αὐτοῦ,

ὡς οἱ τῶν ἱερῶν γράμμ’ ἀναλεξάμενοι

φάσκουσίν ποτε τοῦτον ἐπ̣ιστείλαντα κορώνην,

ἀσφαλέως δὲ μαθών τε παρ’ ἀνδρῶν τῶν ἱστορούντῶν

ταῦτα καὶ αὐτὸς ἐγὼ πάντ’ ἀναγραψάμενος

ἡρμήνηυσ’ Ἕλλησι θεοῦ δύναμίν τε ἄνακτος,

Ἰσίδωρος

ἔγραψε.

νετων ☩ και

του γραψαντο[ς].

ημων Ουαλεντινιανου και Ουαλεντος

και Γρατιανου των αιωνιων αυγουστων

εν τη ευτυχεστατη αυτων δεκαετηριδει τετρα-

☩ αγιε ☩ Κολλου[θε]

συνεργος γενου τ[ω γραψαν]-

τι σμ(ι)λ̣(η) (και) τω κτιστι κ[αι Παυλ]-

παντες ο αναγινωσκων ταυ-

τα τα γραμματα ευξασ-

θαι υπερ εμου. εγω ελα-

εις θεος ο βοηθων

απα Ισ[α]ακ [․․․]γραφω

οδοσιου

γραμμα-

τικου·

απο κωμης Νω[․․]ις μητροπολις

η Βοστρα. υτυχως [τω γρ]αψαντι και τω ανα-

γινω[σ]κοντει.

δε και συνευ[χονται αυτοις αναγ]-

καιως δια γν[ωμης των αδελφων γραφειν]

εσπουδασα [ινα την ευσεβη πιστιν την ενε]-

και εν τω αυτω τοπω εταχθη

η γραφη τουτου του ταβλιου

της ανανεωσεως εν μηνι

πεντεκαιδεκατης ινδικ(τιωνος).

𐆠 εγραφη δι’ εμου Ισακιου. ☩

και αγιωτ(ατου) απα [—name— επισκοπου]

Φιλων. εγραφ[η

της πεντε κα[ι δεκατης ινδικτιωνος(?)].

των εν αυτω (και) ρυσοι ημας τη πανουργια διαβολην

monogram ακυ(—) καστρου Φιλων.

l. 5: ὁ]μολογοῦ[μεν

l. 6: ἐγὼ ὁ [γ]ράψα[ς

l. 2: Ιησου

l. 3: [ε]γραψα

Θξʹ, σελλενι ιθʹ Χοι(α)κ. σ̣[ω]τ(ε)ρ, αναπαυσω̣(ν)

[και τον] γραφοντα.

monogram: Πετρου.

monogram: μητηρ του θεου.

monogram: Ε̣ΩϹου.

[ψυ]χην του τουλου σου

] διακο(νου) γραμα-

[τεως] του αγιου Ιχουω

μητρόθεν δὲ Αὐρηλίου Πολυκλέους γενομένου ἀρχιερέως τῶν κυρίων Σεβαστῶν̣

καὶ βασιλικοῦ γραμματέως Μαρεώτου καὶ Ἀχιλλάμμωνος ἀρχιερατεύσαντος καὶ ἀ[γο]-

ρανομήσαντος· ἐξανεψίου Αὐρηλίου Ἀσκληπιάδου γενομένου γυμνασιάρχου καὶ στρατηγοῦ̣

ρέως Ἁδριανείου καὶ Σεβαστῶν καὶ Ἀρείου γενομένου ἀρχιερέως Ἁδριανείου

καὶ βασιλικοῦ γραμματέως Βουσειρίτου καὶ Σαραπίωνος τοῦ καὶ Ἀμμω-

νίου γενομένου ἀρχιερέως θεοῦ Αἰλίου Ἀντωνίνου καὶ τῶν

τος καὶ ἐξηγητεύσαντος καὶ Ἀσκληπιάδου γενομένου γυμνασιάρχου καὶ βα-

σιλικοῦ γραμματέως Σεβεννύτου ἄνω τόπων καὶ Ἀλεξάνδρου γυμνασιαρχήσαντος· τῆς δὲ μητρὸς,Ἰσι-

δώρου ἀρχιερατεύσαντος καὶ στρατηγήσαντος Ἀπολλωνοπολίτου καὶ Ἰσιδώρου τοῦ καὶ

κυρίων Σεβαστῶν vac. hedera

γενομένου βασιλικοῦ γρ(αμματέως)

νομοῦ Ἑρμοπολίτου,

ἀγαθῇ τύχηι.

[ἀ]ν̣τίγραφον ὑπομνηματισ[μ]ῶ̣ν Μαρκίου Μοισια̣κοῦ τοῦ πρὸς τῷ

ἰ̣δ̣ί̣ω λόγῳ. (ἔτους) εʹ Ἁδριανοῦ Καίσαρο̣[ς τοῦ κ]υ̣ρίου, Θὼθ κζʹ· Οὐλπίου

Ποτάμωνος καὶ τῶν σὺν αὐτῷ ἀ̣[πὸ πολιτ]ε̣ύματος Λυ̣κίων ἐπὶ παρόντι

Διονυσίῳ γραμματεῖ κωμογραμ[ματέως ․․․ τοῦ Μ]αρεώτου εἰπόντων μνη-

ματοφυλακίαν προσήκουσαν αὐτ̣[οῖς — —ca.10— —] οὐ δεόντως ὑπὸ Διονυσίου

τοῦ παρόντος γραμματέως τ̣ῶν [— —ca.15— —]Ι̣Ο̣Ι̣ [αὐτ]ο̣ῖ̣ς̣ δ̣ι̣δ̣άξαι καὶ

— — — traces — — —

χου κοσμητοῦ ἐξηγητο̣ῦ

ὑπομνηματογράφου

[β]ουλευτοῦ τῆς λαμπρο-

τος φροντιστοῦ·

Ἥρων ἔγραψεν ἐ-

π’ ἀγαθῶι· (ἔτους) ιβʹ

Σαβεῖνος

ζωγράφος

ἐτῶν

ὑπὲρ Τιβερίου Καίσαρος

Σεβαστοῦ Ἀπο[λλ]ώνιος κωμογραμματεὺ[ς] ὑπὲ-

ρ ἑαυτοῦ καὶ γυναιξὶ(!) καὶ τέκη τέκνα(!) ὅλα ἐποίησεν τὴν

νις β(ενεφικιάριος) τὸν κῆπον ἐκ θεμελίου ἀνῳ-

κοδόμησεν καὶ ἐζωγράφησεν σὺν τοῖς

φυτοῖς, ἐποίησεν ἐκ τοῦ ἰδίου,

νις β(ενεφικιάριος) τὸν ναὸν οἰκο̣[δόμησεν καὶ]

ἐζωγράφησ̣εν τὴν [— — —]-

θιν ἐποίησεν ἐκ τοῦ [ἰδίου].

Καικιλία Τρεβοῦλλα

ἔγραψα ἀκούσασα τοῦδε Μέμνονος.

ἔθραυσε Καμβύσης με τόνδε τὸν λίθον,

[οἰκουρὸ]ν πέτρου, φωνὴν δ’ ἀπὸ πέτρου ἔθη̣[κε]·

[ταῦτ’ ἔγραψα] ἔγωγε Γ̣έμελλος̣ ἀμοιβαδὶς ἔνθ̣[α],

[σὺν κεδν]ῇ̣ ἀλόχῳ Ῥουφίλλῃ καὶ τεκέεσσιν̣.

audit Memnonem hora I pr(idie) Idus Mart(ias)

et honoravit eum versibus Graecis

infra scriptis:

— —ων βα-

[σιλι]κὸς γ̣ρ-

[αμματεὺς]

— — —

[․․․․]κ̣ουσι α[ὐ]τὸς ὁ ἱκετεύων [τὸ]ν̣ θε̣ὸν

[εἶνα]ι̣ [ἵ]λεον κα[ὶ] εὐμενῆ̣· ἔγραψα ἐπωχού-

με̣νος μετὰ Φθομόν̣[θο]υ Ἀ̣μ̣μ̣ωνίου ἀδελ-

τέκνα

αὐτοῦ οἱ δύο τοῦ προγεγρα(μμένου)

Δήμου στρατιώτου.

ησαν [τ]ὴ[ν γλυ]φὴν

καὶ τὴ̣ν̣ ζω[γρ]αφίαν τ[ο]ῦ [σ]τ[ύλο]-

υ εὐσε[β]ίας χάριν [ἐ]π’ ἀ[γαθ]ῶι,

ἅπερ διὰ τοῦ πραιποσίτου τοῦ ἐν Σοήνῃ διατρίβον[τ]ος [ὑμ]ετέρας [ἐργ]ασ[εί]ας β[ίῃ κ]ατέ-

χεσθαι ἐδήλ̣ωσεν, γράμματα πρὸς τὸν τῆς ἐπαρχείας ἡγ̣ούμ[ενον] δοθῆ[να]ι [ἐκελεύσαμεν]

ἵνα τὴν ἀδικίαν ταύτην παρὰ τὸ ἔθ̣ο[ς] συνηθείας ἀποστρέ[ψῃ] καὶ κωλύσ[ῃ] ἵνα ύμεῖς

․․․․․․․ ἐν διαστέματι κατέχεσθε καὶ σφόδρα ἠξιώσατε ἵνα τὴν δ[ω]ρεὰν ἡμῶν, [ἣν] εἰς τὴν

μνήμην ἐποιήσασθαι, ἰσχυρὰ[ν] ὑμῆν καὶ ἀχερέαν διαφυλαχθῆναι κελεύσομεν, γράμματα

πρὸς τὸν ἡμέτερον [καθολικὸν] δοῦ[ν]αι ἐκελεύσαμεν [ἵ]να τὴν ἡμετέραν δωρεὰν

αὐτοὺς τὸ ἱκανὸν ποιεῖν πάσης [ἀδικίας — — — —]

τῶν γραμμάτων vac. ἑρμηνεί[α].

Αὐτοκράτωρ Καῖσαρ Γαίος Αὐρήλιος Οὑαλέρι-

ἱαρᾶι ἐν πέτραι τὸ Κατίλιος ἁγνὸν ἔθηκε

γράμμ’, ἀπ’ Ἀλεξάνδρου δεῦρο μολὼν πόλιος,

καὶ μέγαν ἐκ μεγάλων Τουρράνιον, ἄνδρα δίκαιον,

σὺν τοῖς προγε-

γραμμένοις

φίλοις καὶ προσ-

—— εἰμὶ δ’ ἐγὼ Σερηνός, βόηθος ἀγακλυτοῦ Πτολεμαίου ——

ὁμοῦ σὺν Φήλικι καὶ Ἀπολλωνίῳ ζωγράφῳ,

χρησμοῖς Ἀπόλλωνος ἀνικήτοιο ἄνακτος,

τέκνοις καὶ τοῖς ἀδελφοῖς αὐ-

τοῦ. τὸ προσκύνημα τοῦ γρά-

φοντος. ΚΜ̣

acrostich, ll. 1-22: Μάξιμος δεκουρίων ἔγραψα.

Ἑλλάδος τι κἀγὼ βραχὺ λείψανον νομίζων,

γραπτὸν ἀπὸ σοφῆς ἔπνευσα ψυχῆς μου νόημα·

ῥάβδῳ δέ τις οἷα κατὰ μέλος δέμας δονηθ̣είς,

καὶ τάδε σοι στείχοντα χαράσσειν μ’ αὐτὸς ἔλεξας

καὶ σοφὰ γράμματα πᾶσιν ἀθωπεύτως ἐσορᾶσθαι.

— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —

[εἴκοσι] καὶ δυσ̣ὶ̣ τοῖς πρώτοις γράμμασι πειθόμενος.

των αὐτὸν πάντων καὶ τοῦ

γράψαντος καὶ τοῦ ἀναγεινώσ-

κοντος παρὰ θεῷ μεγείσ-

καὶ Μάρκου Κατ[․․․]λ̣ι[․․]του[․․․․․․․․․]

τ̣ο̣ῦ̣ γ̣ρ̣α̣ψ̣α̣ν̣[τος].

ίου καὶ Γερμανοῦ καὶ Κυρίνου καὶ τῆς ἀ-

δε[λ]φῆς Ἰουλίου καὶ τοῦ γράψαντος καὶ τοῦ

ἀναγινώσκοντος παρὰ τῷ κυρίῳ Μανδού-