ὑπὲρ σωτηρίας κυρίου Καίσαρος Τίτου Αἰλίου Ἁδριανοῦ Ἀντωνείνου

Σεβαστοῦ Εὐσεβοῦς ὁ ναὸς ἐκ τῶν ἱερατικῶν ἐκτίσθη, ἔτους ὀκτωκαι-

δεκάτου Ἀντωνείνου Καίσαρος, προνοησαμένων Ἀριστείδου Θαιμου, Οαιθελου

[— — — Οὐ]ήρου ὑπατικ-

[οῦ — — — ἐκτί]σ̣θη.

νιου Αρ[— — — — — —]

ἐκτίσθη [— — — — — —].

κὲ Αζειζ̣ου̣ Ο̣νενου̣

κὲ Δρακόντις Αζιζου.

To the left of l. 2: ἐτ|υχο͂ς ἐυτυχῶς ἔτ|υχε?.

[— — — — — —]συν υἵασι τύμβος ἔχε[ι]. /

[— — — — —] θυγατρὸς φροντισάν[των(?)]

[— — — — —] Δειναίου Κανα̣θ̣η(νοῦ).

Γαυδέντις (ἑκατόνταρχος) καὶ

Ανεφαθη σύν-

λίου τῶν Αμταρης

ἐκτίσθη ὁ περιστη-

ρεών.

κυρίου ἡμῶν Μ(άρκου) Αὐρ(ηλίου)

Πρόβου Σεβ(αστοῦ) ἔτ(ους) ζʹ ἐκτίσθη

ἡ ἱερὰ καλυβὴ ὑπὸ κοινοῦ

ξιμος ἀδελφὸ[ς]

ἔκτισαν εὔν̣ο̣[οι]

left: τὸ μνημῖον

— — — — — — ἐκ-

[τίσθη(?) — — —] ἐξ

[ἰδίων(?) — — — (δην.)] μ(ύρια) φʹ

Ῥοῦφος ἀδελφὸ-

ς ἀνέκτισαν Διῒ πα-

τρῴῳ θεῷ εὐσε-

Κ̣αι.(?) Κόμοδος καὶ Μά[ξιμος] στρα(τιῶται) στρα(τιώτης)? λεγ(εῶνος) ΙΙΙ Κυρι(ναϊκῆς)

ἀνέκτισαν ᾠκο[δ]ομὴν πατρὸς ἡ-

μῶν Σαδου Σαμειθου.

Θεόδωρος Μάλχου

κτῖσεν τόδε μνῆμα, μειμού-

μενος πατέρ[α] ἑὸν, ὃς κτεῖσεν

τιμιωτάτων πρεσβυτέρων ἡ ἐκλησία sic

[σ]ὺν τῷ φωτιστηρίῳ καὶ τοῦ μαρτυρίου

μετὰ πάσης ἐπικοσμήσεως ἐκ θεμελίων

ἐκτίσθησαν σπουδῇ Εὐφρασίου διακόνου

καὶ οἰκονόμου καὶ τῶν λοιπῶν διακόνων.

[ὧδε πεφυτευ]μένων δένδρων·

[ἐὰν δέ τις π]αρευρέσει ᾕτινι οὖ[ν]

[ἢ μηχανῇ το]ύτων τι εὑρεθῇ π̣[οιῶν],

τρίωτα καὶ ἀκα-

ταχρημάτιστα

ἐπὶ τὸν αἰεὶ χρόνον.

γυναικὸς Ἡραΐδος οἰκία καὶ τάφο̣ς̣

ἀκαταχρηματιστὰ καὶ ἀνεξαλλοτριωτὰ

ἐπὶ τὸν ἁπάντα χρόνον.

δου μερίδος τὸ ιηʹ (ἔτος)

κατηρτίσατο δίδοσθαι

παρά τε ἑαυτοῦ καὶ τῶν

τῆς Ἡρακλείδου μερίδος κατηρ-

τίσθηι δίδοσθαι παρά τε ἑαυτοῦ

καὶ τῶν ὑπασχολουμένων ἐν

τούτους μὲν ἀπολύωι· ἐὰν

δέ τις ἐξελεγχθῆι τὰ ὑπ’ ἐμοῦ

ἅπαξ κεκριμένα ἢ προστα-

Πνεφερῶτι καὶ Πετεσούχωι θεοῖς μεγίστοις, ἐπεὶ ἐπὶ Ἰουλίου

Οὐηστίνου τοῦ κρατίστου ἡγεμόνος, (ἔτους) ζʹ ἱεροῦ 〚Ν̣έ̣ρ̣[ωνος]〛

Κλαυδίου Καίσαρος Σεβαστοῦ Γερμανικοῦ [Α]ὐτοκράτορος, Ἐπείφι ιγʹ.

μετενηνεγμένης δ’ ἐφ’ ἡμᾶς σὺν τῶι

γεγονότι πρὸς αὐτὴν χρηματισμῶι ἀν-

τίγραφον συνεσφράγισται· μηδενὶ οὖν

τος τοῦ Κεφαλᾶ-

τος φροντιστοῦ·

Ἥρων ἔγραψεν ἐ-

βασιλεῦ, ὅπως αἵ τε [θ]υσίαι καὶ αἱ [σπ]ονδα[ὶ]

ἐπιτελῶνται, κτ[ι]σθέντος τοῦ σημαι-

νομένου ἱεροῦ ὑπέρ τε σοῦ καὶ τῶν προ-

περιέχουσα τῆς ἐντε[ύ]ξεως

καὶ τοῦ τῆς πρὸς αὐτὴν χρηματισμοῦ

τὸ ἀντίγραφον· τούτου δὲ γενο-

ἐσώ[θη]

Ἄριστις

κολυμβητὴς

Ἀρίστις ἀφίκετο.

Τίμαρχος.

Ποῖνιξ Φοῖνιξ. Ἀρίστις.

ἐναργέα

αὖτις ....

[κάστην κώμ̣η̣]ν̣ α[ὐ]τ̣ὸ προθεῖναι σαφέσι καὶ εὐσήμοις

[γράμμασιν̣] καὶ φρο[ν]τίσα̣ι̣ ἵνα γέ̣νηται ταῦ[τ’] ἐμοῦ. [vv]

Γναῖος Οὐ[εργί]λιος Καπίτων λέγει· vac.

χ̣εσθαι τοὺς διερχομένους, ὑποκ̣είμενόν τε μηδένα μηδὲν πράτ-

τειν ἔξω τῶν ὑπὸ Μαξίμου σταθέντων. [ἐ]ὰν [δ̣]έ τις δῶι̣ ἢ ὡς δε-

δομένον λογίσηται καὶ εἰσπράξηι δημοσίᾳ, τοῦτον τὸ δ̣ε̣κ̣απλοῦν

ν[ο̣ν̣τ̣α̣ς] ἐ̣[κ̣] τῶν ὑποκ[ε]ιμένων τινὰ [μ̣ή̣]τε διδό[ν]αι,

ἀδιάφορον δὲ κἂν ἄλλη τις π[ρ̣ὶν ἐ̣ν̣]ο̣ρ̣ί̣α̣ τα[ύ]την

the first sixteen lines have been lost through erosion

Αὐτοκρ̣ά̣τ̣ορος [Γ]ά̣λβ[α τά τε πρὸς σωτηρίαν καὶ τὰ πρὸς ἀπόλαυσιν],

καὶ γεινώσκη[τε] ὅ̣τι [ἐφρόντισα τῶν πρὸς τὴν ὑμετέραν βοήθει]-

αν ἀνηκόντων, προ[έγραψα ἀναγκαίως περὶ ἑκάστου τῶν]

[τας πραγ]ματε̣ύ̣ε̣σθαι [τ]οὺς [δυνατούς. πέπεισμαι δὲ ὅτι οὐδ’]

[εἰς τὸ μ]έλλον [ἄ̣κ̣]οντ[ά]ς τ[ι]ς ἄ[ξει τελώνας ἢ μισθωτάς],

[ἀλλὰ δια]μ̣ισθώσει τοῖς [βουλομένοις ἑκουσίως προσέρχεσθαι],

τα ἐπανορθούμενος· v ἵνα δὲ εὐθυμότεροι πάντα ἐλπίζητε παρὰ τοῦ ἐπιλάμψαντος ἡμεῖν ἐπὶ σωτηρίᾳ τοῦ παντὸς ἀνθρώπων γένους εὐεργέτου Σεβαστοῦ Αὐτοκράτορος Γάλβα τά τε πρὸς σωτηρίαν

[κ̣]αὶ τὰ πρὸς ἀπόλαυσιν, καὶ γινώσκητε ὅτι ἐφρόντισα τῶν πρὸς τὴν ὑμετέραν βοήθειαν ἀνηκόντων, προέγραψα ἀναγκαίως περὶ ἑκάστου τῶν ἐπιζητουμένων, ὅσα ἔξεστί μοι κρεί-

νειν καὶ ποιεῖν, τὰ δὲ μείζονα καὶ δεόμενα τῆς τοῦ Αὐτοκράτορος δυνάμεως καὶ μεγαλειότητος αὐτῶι δηλώσωι μετὰ πάσης ἀληθείας, τῶν θεῶν ταμιευσαμένων εἰς τοῦτον τὸν

της πραγματείας ἀχθῆναι μετ’ ἀνάγκης ἐπιβληθέντων αὐτοῖς τῶν τελῶν. διόπερ καὶ αὐτὸς οὔτε ἤ̣γαγόν τινα εἰς τελωνείαν ἢι μίσθωσιν οὔτε ἄξωι, εἰ̣δὼς τοῦτο

συμφέρειν καὶ ταῖς κυριακαῖς ψήφοις τὸ μετ̣ὰ προθυμίας ἑκόντας πραγματεύεσθαι τοὺς δυνατούς. v πέπεισμαι δὲ ὅτι οὐδ’ εἰς τὸ μέλλον ἄκοντάς τις ἄξει τελώνας

ἢι μισθωτάς, ἀλλὰ διαμισθώσει τοῖς βουλομένοις ἑκουσίως προσέρχεσθαι, μᾶλλον τὴν τῶν προτέρων ἐπάρχων αἰώνιον συνήθειαν φυλάσσων ἢι τὴν πρόσκαιρόν τινος ἀδικίαν

γεγονυίας καὶ ἀποδεδομένα δάνεια παρὰ τῶν ἀπολαβόντων ἀναπράσσειν πρὸς βίαν καὶ ἀγορασμοὺς ἀναδάστους ποιεῖν ἀποσπῶντες τὰ κτήματα τῶν ὠνησαμένων ὡς

συμβεβληκότων τισὶν ἀναβολικὰ εἰληφόσ[ι] ἐκ τοῦ φίσκου ἢι στρατηγοῖς ἢι πραγματικοῖς ἢι ἄλλοις τῶν προσοφειλ̣ηκότων τῶι δημοσίωι λόγωι· v κελεύωι οὗν, ὅστιςς ἂν ἐνθάδε

ἐπίτροπος τοῦ κυρίου ἢι οἰκονόμος ὕποπτόν τινα ἔχηι τῶν ἐν τοῖς δημοσίοις πράγμασιν ὄντων, κατέχεσθαι αὐτοῦ τὸ ὄνο[μ̣]α ἢι προγράφειν, ἵν[α μηδ]εὶς τῶι τοιούτωι συνβάλληι, v

ἢι μέρηι τῶν ὑπαρχόντων αὐτοῦ κατέχειν ἐν τοῖς δημοσίοις γραμματοφυλακίοις πρὸς ὀφείλημα. ἐὰν δέ τις μήιτε ὀνόματος κατεσχημένου̣ μ̣ήτε τῶν ὑπαρχόντων κρατου-

μένων δανίσηι νομίμως λαβὼν ὑποθήκην, ἢι φθάσηι ἃ ἐδάνισεν κομίσασθαι ἢι καὶ ὠνήσηταί τι, μὴι κατεχομένου τοῦ ὀνόματος μηδὲ τοῦ ὑπάρχοντος, οὐδὲν πρᾶγμα ἕξει. vvv

τε εἴ τι κριθὲν ἀπελύθηι ἢι ἀπολυθήσεται ὑπὸ τοῦ πρὸς τῶι ἰδίωι λόγωι τεταγμένου, μηκέτι ἐξεῖναι τούτωι εἰσαγγέλλειν κατηγόρωι μηδὲ εἰς κρίσιν ἄγεσθαι, ἢι ὁ τοῦτο ποιήσας ἀπαραιτή-

τως ζημιωθήσεται. οὐδὲν γὰρ ἔσται πέρας τῶν συκοφαντημάτων, ἐὰν τὰ ἀπολελυμένα ἄγηται ἕως τις αὐτὰ κατακρείνηι. ἤδηι δὲ τῆς πόλεως σχεδὸν ἀοικήτου γενομένης διὰ τὸ

πλῆθος τῶν συκοφαντῶν καὶ πάσης οἰκίας συνταρασσομένης v ἀναγκαίως κελεύωι, ἐὰν μέν τις τῶν ἐν ἰδίωι λόγωι κατηγόρων ὡς ἑτέρωι συνηγορῶν εἰσάγηι ὑπόθεσιν, παρίστασθαι ὑπ’

αὐτοῦ τὸν προσαγγείλαντα, ἵνα μηδὲ ἐκεῖνος ἀκίνδυνος ἦι. ἐὰν δὲ ἰδίωι ὀνόματι κατενεγκὼν τρεῖς ὑποθέσεις μὴι ἀποδείξηι, μηκέτι ἐξεῖναι αὐτῶι κατηγορεῖν, ἀλλὰ τὸ ἥμισυ αὐτοῦ

[θήκ]ης ἐπάρχου. καὶ οἱ ἄλλοι δὲ πραγματικοί, ἐάν τι εὑρεθῶσι ψευδὲς ἢι παρὰ τ[ὸ] δέον παραγεγραφότες, καὶ τοῖς ἰδιώταις ἀποδώσουσιν ὅσον ἀπῃτήθησαν καὶ τὸ ἴσ[ο̣ν]

[ἀποτί̣σ̣]ο̣υ̣σ̣ι̣ [ε̣]ἰς τὸ δημόσιον. v τῆς δ’ αὐτῆς κακοτεχνίας ἐστὶν καὶ ἡι λεγομένηι κατὰ σύνοψιν ἀπαίτησι[ς], ο̣ὐ πρὸς τὴν οὖσαν ἀνάβα[σι]ν̣ [v]

[Νίλου, ἀ]λ̣λ̣ὰ πρὸς σύνκρισιν ἀρχαιοτέρων τινῶν ἀναβάσε[ω̣ν, καίτοι] τῆς ἀληθείας αὐτῆς οὐδὲν δοκεῖ δικαιότερον εἶναι· θαρ%⁸⁰-

[σεῖν δὲ βούλ]ο̣μ̣α̣ι καὶ προθύμως γεωργεῖν τοὺς ἀνθρώπου[ς̣, εἰδότα]ς ὅτι πρὸς τὸ ἀληθὲς τῆς οὔσης ἀναβάσεως καὶ τῆς βεβρ̣ε̣γ̣μ̣[έ]-

[νης γῆς, κα]ὶ̣ ο̣ὐ πρὸς σ[υ̣]κοφαντίαν τῶν κατὰ σύνοψιν παραγραφ[ο̣μ̣έ]νων ἡι ἀπαίτησις ἔσται. ἐὰν δέ τις ἐξελεγχθῆι ψευσάμ̣[ενος αὐτήν],

[τὸ κάθ]ε̣κ̣τον τριπλάσι[ο]ν ἀποδώσει. v ὅσοι μὲν γὰρ ἐφοβήθησαν ἀ[κ]ο̣ύσαντες περὶ ἀναμετρήσεως τῆς ἐν τῆι Ἀ[λε]ξανδρέω[ν̣ χώρᾳ καὶ]

[τῶι νομ̣ῷ̣] Μενελαΐτηι ἀρχαίας γῆς, [ε]ἰς ἣν οὐδέποτε σχοινίον κα[τ]ηνέχθηι, μὴι μάτην εὐλ[α̣β̣]είσθωσαν· οὔτε [γὰρ ἐ̣]τολμήσε [π̣οτέ τις ποι]-

[ήσασθα̣]ι τὴν ἀνα[μ]έτρησιν οὔτε [π̣ο̣]ιήσεται. μένειν γὰρ ὀφεί[λ̣]ει τ̣[ὸ] ἐξ αἰῶνος αὐτῆς δίκ[α̣ιον. τ̣ὸ̣] δ’ αὐτὸ ἵστημι [καὶ π]ερὶ τῶν το[ύτοις προστε]-

ἀθανάτων δ’ αὐτῶν ἔργον ἀπειρέσιον·

[τ̣ο̣․․․․ο̣ν̣]ις Ἑρμείας θεῖος ποτ[ν̣․․], ὅ̣σ̣τι[ς]

[μ̣]ῆκος ἔ[τ]ε̣ι[ν’ ἑκατὸν] πήχε[ας] ἑπτ[απ̣ό̣ρ̣ους].

[πατρ]ίδ’ ἐμὴν συνγνοὺς καὶ τίς τίνος εἰμὶ προσελθώ[ν],

[ξ]εῖνε, σὺν εὐτυχίηι στεῖχε δι’ ἀτραπιτοῦ

ἴχνος, ἀεὶ δ’ ὁμό̣νουν νεῦον ἐπισφυρίοις.

οἴμοι, σ̣ὴν φιλίην τίς ἐχώρισεν, ὦ φιλ’ ἀδελφέ,

ε̣ἰ μὴ κλωστήρων ἀκριτόφυλα γένη;

αὐτὸς ὁ πανδαμάτωρ ἥρπασεν εἰς Ἀΐδην.

ὦ χθὼν ἀμμοφανής, οἷον δέμας ἀμφικαλύπτις

Ἀβράμου ψυχῆς, τοῦ μακαριστοτάτου·

ἔγνων, ὦ Μοῖραι· πολυμήχανος ὤλετο τέχνη·

τίς τούτῳ ζώντων ἄλλος ὅμοιος ἀνήρ;

—— οὗτος ὁ κοσμήσας περιμήκεα τείχεα νηῶν,

οὓς ἀναδησάμενος πρῶτος παρέδωκε τέκεσσι.

τίς δ’ ὅδ’ ἀνήρ; φήσει τις ὁδειτάων παριόντων·

τίς μάκαρ οὕτως ἐστί, τίς ὄλβιος, ὅν τε σὺ κεύθεις;

τόνδε ἐγὼ σειγῇ τε καὶ οὐ λαλέουσα διδάξω·

γυναῖκα τεκεῖν. | ἀλλ’ ἐπὶ λώιονι μὲν

μοίρηι νύμφην τις ἄγοιτο |

τοιαύτηνδε, σαοῦν οἶκον ἐπισταμένην.

— — — — —ης πατρὶ λιποῦσα γόους.

— — — — — —ο τις αὔριον οὕνεκα τέκνω[ν]

[— — — — — εἶ]σι μέλαιναν ὁδόν.

πάτρην Ἡράκλειαν, ὁδοιπόροι,

ἤν τις ἵκηται, | εἰπεῖν· ὠδῖνες παῖ-

δα Πολυκράτεος | ἤγαγον εἰς Ἀί-

στάλα μανύτειρα. —— τίς ἐν

κυαναυγέϊ τύμβωι |

ἐσθλὴν δ’ ἄκοιτιν Σιμάλου ξυνάορον.

εἴ τις δ’ ἐμοῖς σπλανχνοῖσιν ἢ βίῳ ποτὲ

οἰκτρὰς Ἐρινῦς φαρμάκων ἐπήγαγεν,

(ἔτους) ιεʹ, Θὼθ α̣ʹ.

τίς θάνεν; —— Ἡρωΐς. —— πῶς καὶ πότε; —— γαστρὸς ἔχουσα

ὄγκον ἐν ὠδεῖσιν θηκαμένη τὸ βάρος·

οὐ γὰρ ἅπασιν ὁμῶς θάνατο[ς]

[β]αρύς, ἀλλ’ ὅτις ἐσθλός, |

[οὗ]τος καὶ θανάτου κοῦφον

ἄφθιτος, οὐ θνητή. —— θαυμ̣ά̣[ζω],

τίς δ’; —— Ἰσιδώρα. —— |

τίς πόλις; —— αἱ μεγάλαι Θῆ[βαι].

—— τίς ἀνήρ; —— Θεόδωρος. —— |

ὦ στήλη, μικρά γε, λέγεις δ’

πρίν σε λέγειν, ὦ τύμβε, τίς ἢ τίνος ἐνθάδε κεῖται,

ἡ στήλη βοάᾳ πᾶσι παρερχομένοις·

ὁ τύμβος οὐκ ἄσαμος, ἁ δέ τοι πέτρος

τὸν κατθανόντα σημανεῖ τίς καὶ τίνος

ἐς Ἀίδαν βέβακεν· ἀλλά μοι σχάσας

στῆθι φίλον παρὰ τύμβον, ὁδοιπόρε. —— τίς με κελεύει; ——

φρουρὸς ἐγώ σε λέων. —— αὐτὸς ὁ λαΐνεος; ——

αὐτός. —— φωνήεις πόθεν ἔπλεο; —— δαίμονος αὐδῆι

ἀνδρὸς ὑποχθονίου. —— τίς γὰρ ὅδ’ ἐστὶν ἀνὴρ

ἀθανάτοισι θεοῖσι τετιμένος, ὥστε δύνασθαι

λοις. | εἰ δὲ θέλε̣[ι]ς̣, γνῶναι δύνα-

σαι πόσση πίσ[τ]ις | ἠδὲ χάρις, καὶ

πῶς πάντες πάντας ὀδυρμὸς ἔχει. | δεῦ-

ρ’ ἴθι καὶ ἐρώτησον Σομόηλον

υἱὸν Δωρᾶτος | [τ]ίς, π̣ο̣ταπός.

Μυρτίλον ἀπὸ δίφρων κύμασιν φορούμενον;

οὐδ’ αὖ Θέτις τὸν στεναρὸν ἔστενεν παῖδα,

ὅτ’ ἐκ βελέμνων θνῆσκε τῶν Ἀπόλλωνος;

κείνην ἐλέσαν ἢ τὴν Ἀδώνιδος τελευτήν.

αὐτὴ δ’ Ἄλκηστις ἀρετὴν ἔσπευσ’ ․․․․․․․․

— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —

τρίσσους ἐνθάδε θάψε [⏑ –⏕ –⏕ –—]ΛΒΩ

ἰητήρ τις ἀνὴρ ΕΝ[—⏑⏑ –] φθιμένοις,

μητέρα καὶ ἑκυρὰν καὶ πενθεράν· μὴ γὰρ ἄμεινον

στηθί μοι, παροδῖτα, καὶ μάθε τίς πέφυκα σαφῶς·

Βησαρίωνος φίλος υἱὸς Κροκόδειλος τοὔνομα·

ὤλετο παρθενίη σειρὴν ἐμή· αἰαῖ ἐκείνην

Μοῖραν, ἰή, ἥτις ἐμοὶ νήματα πίκρ’ ἔβαλεν.

μαστοὶ μητρὸς ἐμῆς κ̣ε̣νεὸν γάλα τοί με ἐκόμησαν,

πα̣[τ]ρ̣ὸ[ς] ἐ̣μοῦ [μ]έλαθρ̣[ον] | ὡς ῥό-

δ[ο]ν [ἐ]ν κήπωι [ν]οτίσιν δροσεραῖσι

τεθ[η]λ̣ό̣ς̣ | [αἰ]φνιδίως με λαβὼ-

ἐπεί μ’ ἐρωτᾷς ὅστις εἰμὶ καὶ τίνων,

σαφῶς ἐρῶ σοι· Πώπλις εἰμὶ Ποπλίου,

The stele to the passer-by:

τί με τὴν ἀΰπνοις φροντίσιν εὕδουσαν ἐγείρων

σκύλλεις, ἀνερευνᾶν ἐθέλων, ὡς περίεργον

ἡ παῦλλα τῶν ἐμῶν πόνων κα̣ὶ πλινθίδος μέριμνα·

χὠσεί τις ἴδρις πολυπόνου φυτουργίης ὑπάρχων,

ἐντεῦθεν ἐκ πηγῆς ἄγων μελιρύτου τιν’ ὁρμὴν

ὄμμασιν φέρω φαντασίην· οὐ δύναται γὰρ

στοιχεῖά τις εὔγνωστα τιθεὶς μὴ οὐκ ἀποκρύψαι

χώρην, ἵνα τῶι θέλοντι καὶ πλάνην παράσχηι.

[τεῖν] ἐστι θεῶν [καὶ πάντα]

κατορθοῦν. | [εἴ τις ἔρο]-

ιτο βρότων τίς ἐν[έγλαψ]-

εν τάδε πέτρῃ, | ἠδ[ὲ τίς]

ἱδρώσας ἔργον τόσ[ον]

[π]αλαιοφύτους αὔας οὔσας ὑπε-

[ρ]ήμων | χώρων κτιστύ̣ι̣ νῦν

σ̣ῶσεν ἀφαυομένας.

εὐρὺν ἐν αἰθέρι καὶ νεφέλῃσιν· | γαῖα δ’ ἔτι ξυνὴ π[άντων καὶ μακρὸς Ὄλυμπος]. |

μηδὲν ἁμαρτεῖν ἐστι θεῶν καὶ πάντα κατορ[θοῦν. | εἴ τις ἔροιτο βρότων τίς]

ἐνέγλαψεν τάδε πέτρῃ, | ἠδὲ τίς ἱδρώσας ἔργ̣[ον τόσον ἐξεπόνησεν, | φράζε]

μάλ’ ἀτρεκέως μιν, ἴν’ ἄσβεστον κλέος εἴη, | [εὐσεβέα Πτολεμαῖον]

ΝΑΟΙϹ Νέστορα τὸν φιλόκαλον κτίστην.

γυῖα δὲ καὶ δέμας οἷα λέων, βασιλεὺς ὅ γε θηρῶν·

[δ]εινὸν μὲν τὸ θέαμα· ἀτρεκὲς δ’ εἴ τίς γε νοήσει

— — — — — — τὸ ἐπώνυμον Ἥφαιστον ΔΕ— — — —

Ἡρακλᾶς Ἁρυώτου ἐναργέα αὖτις — — —

ὄφρα θεοῖς βασ̣ίλειον ․․Ο̣․․Ο̣․— — — — —

ϹΑΗΤ̣Η̣ΙΝΟΝΤΙϹΥΙΙΥΙ․ΟΑ․Δ— — — — — — —

— — — — —ΠΕΜΤΗΠΔΕΤΕ— — — — — — — — —

Αἰῶνα παντοκράτορα· ὦ τῶν εὐτυχεστάτων λαῶν τῶν κατοικούντων,

ἣν ὁ ἥλιος Μανδοῦλις ἀγαπᾷ, τὴν ἱερὰν Τάλμιν, ἥτις ἐστὶν ὑπὸ

τὰ σκᾶ[πτρα τῆς εὐε]θείρας μυριωνύμου Ἴσιδος.

τὸν προκαθήγημα, Μανδοῦλι, καὶ προορο͂ν[τα(?) — — —]·

τὴν σὴν μαντοσύνην τίς δ’ ἂν κομίσαι ἐπινεύσαιτω;

ἵλαθί μοι, Μανδοῦλι, Διὸς τέκος, ἠδ’ ἠπίνευσον,

Ἑλίκωνι χλοῆς ἄνθεμον ἀπετίναξα κῶμον·

καὶ τότε μέ τις ὕπνου μυχὸς ἠρέθισε φέρεσθαι,

ὀλίγον ἐπίφοβον φαντασίης ὄναρ τραπῆναι·

γραπτὸν ἀπὸ σοφῆς ἔπνευσα ψυχῆς μου νόημα·

ῥάβδῳ δέ τις οἷα κατὰ μέλος δέμας δονηθ̣είς,

ἀρμογὴν μέλει συνεργὸν ἐπεκάλουν χαράττειν̣,

ἀνθρώποισι βίον τε καὶ εὐνομίην τε ἅπασι,

καὶ θεσμοὺς κατέδειξας, ἵν’ εὐδικίη τις ὑπάρχῃ,

καὶ τέχνας ἀνέδωκας, ἵν’ εὐσχήμων βίος εἴη,

σύνναος ναίει, πλουτοδότης ἀγαθός,

κτίστης καὶ γαίης τε καὶ οὐρανοῦ ἀστερόεντος

καὶ ποταμῶν πάντων κὠκυτάτων τε ῥοῶν,

λαμπρὸν καὶ λιπαρὸν καταλείποντες πολὺν ὄ[λβον]

υἱάσι θ’ υἱωνοῖσι καὶ ἀνδράσι τοῖσι μεταῦ[τις].

ὃν δέ κε φίλτατον ἔσκε ἀνάκτων ἡ βασίλε[ια],

τίς τόδε ἁγνὸν ἔδειμ’ ἱερὸν Ἑρμοῦθι μεγίστηι;

ποῖς θεὸς ἐμνήσθη πανιεροῦ μακάρων;

ἑρπετὰ καὶ πτηνῶν οὐρανίων τε γένη.

οὔνομα δ’ ἦν ποταπὸν τούτωι; καὶ τίς τόδ’ ἔθηκε

κοίρανος ἢ βασιλεὺς ἠὲ τίς ἀθανάτων;

ὁ θρέψας Σεσοῶσις, ὃς οὐρανοῦ ἕσπερ’ ἀφεῖκται,

Θεοδορων

νικα τις ποτε

οδεποτε

πυλον επωνυμον του θειοτατου βασιλεως ημων Ουαλεντος

εκ θεμελιων εκτισθη επι της αρχης του κυριου μου

λαμπροτατου επαρχου της Αιγυπτου Αιλιου

Παλλαδιου, λογιστευοντος και επικειμενου

το κτισθεντι τετραπυλω Φλαουιου

κυρου πολειτευομενου επ αγαθω.

εκοιμηθη

Θερμουτις

—ε"κν και?

ΠΑΛΛΕΥΤΙϹ

και Α̣φους(?)

ωνιος Κρου-

στις υπο Σ-

κορπιου ηρ-

συνεργος γενου τ[ω γραψαν]-

τι σμ(ι)λ̣(η) (και) τω κτιστι κ[αι Παυλ]-

ω τω δουλω σου πε̣[νη]-

ευλογητος σ ει, Κ(υρι)ε· διδαξον με τα δικαιωματα σ σου. ευλογητος σ ει, Κ(υρι)ε· [διδαξον με]

τα δικαιωματα σου ∶ ευλογητος σ ει, Κ(υρι)ε· συνετισον με τα δικαιωματα σου ∶ Κ(υρι)ε, [καταφυγη εγενηθης]

ημιν εν γεννεα γενεα και γεννεα γενεα. εγω ειπα "Κ(υρι)ε ελεησον με, ϊασε την ψυχην μου, οτ[ι ημαρτον σοι." Κ(υρι)ε, προς σε]

ιαʹ ινδικ(τιωνος).

𐆠 ουτις γαρ αθανα[τος].

λουθος εν τη σημε-

ρον ητις εστιν Φαρ-

μουθι κʹ, ινδ(ικτιωνος) ιαʹ.

τεσσ[α]ρακοντα[ε]-

τις ο μαρτυς.

[τιαν] οφ[λισκανητε τοις αδελφοις]·

οταν [γαρ τις υμας τους εν Χ(ριστ)ω πιστους θε]-

ωρη [κοινωνουντας τοις τοιουτοις η αυτοις συ]-

κτιστης

ευλογιου.

Ι(ησο)υ η μακαρια Ταδωρα εκοιμηθη εν τη σημερον

ημερα ητις εστιν Τυβι ϛʹ · της τριτης ινδικτιονος.

ινδ(ι)κ(τιωνος). μη λυπηθης· ου-

τις γαρ αθανατος εν

τω κοσμω τουτω. α-

πριν σε λεγειν, ω τυμβε, τις η τινος ενθαδε κειται,

η στηλη βοαα πασι παρερχομενοις·

ιϛʹ, της ιβʹ ινδικ(τιωνος). μη

λυπηθ̣ης· ουτις αθα-

νατος εν τω κοσμω

μη λ[υπηθης· ου]-

τις α[θαν]-

ατος ε[ν τω κοσμω].

μη λυπις· αθανα-

τον ουτις αθανα-

τον εις το κοσμον τ-

—]σινναμωνη. μη λη-

[πηθη]ς· ουτις α[θαν]α̣του

[ε]ν κο[σμω το]υ-

καρια Πιτρωνια εν τη [σ]η-

μερον ημερα ητις εστ[ι Π]α[χ]-

ων εʹ, ΤΗΝΗ απο Διοκλη-

ωθ ημερας κθʹ, της βʹ ινδικδι(ωνος). μη

ληπισε· ουτις αθωνατος ε-

ις του κοσμων τουτο. ιρη[νη].

πανευφημου δεκουριωνος και δουκος και αυγουσταλι-

ου της Θηβαιων χωρας το αʹ ανεκτισθη το τευχος τουτο

ευχαις των αγιων μαρτυρων και του οσιωτατου αββα Θεοδωρου

☩ τ[η] του δεσποτου ημων Χριστου φιλαν-

[θρω]πια μετασχημ̣α̣τισαμενος ο θεο-

[φιλ]εστατος απα Θεοδωρος επισκοπος

πιστις,

ελπις,

νατων καταργισας και

Αδην καταπατϊσας

και ζωη τω κοσμω

κ ουκ εστιν αν(θρωπ)ων ως ζησεται και

χ ουκ αμαρτισε· συ γαρ μονος

ο θ(εο)ς πασης αμαρτιας εκτος υπα-

γισας και τον Αδην κα-

ταπατισας και ζωην

τω κοσμω χαρισαμε-

απο των χειρον σου κ-

αι στισον αυτης εκ δε-

ξιας σου επι θρονο δικ-

ρισον · οτι ουκ εστιν ανθρωπος ος ζησεται κ(αι)

ουχ αμαρτισει · συ γαρ ει μονος θ(εο)ς · πα-

σης αμαρτιας εκτος συ · υπαρχεις κ(αι) η

οτι ουκ εστιν ος ζησετα[ι]

αν(θρωπ)ος (και) ουκ αμαρτισει· συ γαρ [μ]-

ονος θ(εο)ς η δ’ εμαρτιας εκ-

πηθ(ης)·

ουτις

γαρ

ἀγαθῇ τύχηι.

[ἀ]ν̣τίγραφον ὑπομνηματισ[μ]ῶ̣ν Μαρκίου Μοισια̣κοῦ τοῦ πρὸς τῷ

ἰ̣δ̣ί̣ω λόγῳ. (ἔτους) εʹ Ἁδριανοῦ Καίσαρο̣[ς τοῦ κ]υ̣ρίου, Θὼθ κζʹ· Οὐλπίου

Βησοδώρα ματρῶνα στολ[ά]τ̣α̣ ἡ̣

κρατίστη, τέκνα Αὐρηλί[ο]υ Διοσ̣-

κόρου γενομένου εὐθην̣[ι]άρ-