[ὑπὲρ τῆς τῶν Σ]ε̣βαστῶν σωτηρίας

[ὁ δεῖνα τοῦ δεῖνος ἐξ] ὁ̣μολ̣ογίας

[— — — — — — ἀνέθ]η̣κ̣εν.

[— — — — — — —]ΑΣ δύω κλεινόν, ὁδεῖτα,

[— — — — — — —]ιανῷ συνομαίμῳ ❦

κεδόνει Μακεδόνι(ε)·

οὐδεὶς ἀ-

θάνατος.

θάρσει Φλῶρα·

οὐδεὶς ἀθάνα-

τος.

ὁ̣πόσα μογέοντα δαμείη / ἐνθάδε ῥιπτομένων ὀδμὴ διεγείρειρετο διεγείρετο λυγρή. / ☩ πολλάκι καὶ παριών τις ἑῆς ἐδράξατο ῥινὸς / καὶ πνοιῆς πό[θ]ον εἶρξε

κ̣ακοσμίην ἀλεείνων. / νῦν δὲ δι’ ἀμβροσίοιο πέδου περόωντες ὁδεῖται / δεξιτέρην παλάμην σφετέρῳ προσάγουσι μετώπῳ, / σταυροῦ τιμήεντο[ς ἐπὶ σφρ]ηγῖδα τελοῦντες. /

ε̣ἰ δ’ ἐθέλεις κ(αὶ) τοῦτο δαήμεναι, ὄφρ’ ἐὺ εἰδῇς, / Αἰνείας τόδε κάλλος ἐμοὶ πόρεν ἀξιέραστον / πάνσοφος εὐσεβίῃ μεμελημένος ἱεροφάντης. ☩

ἀ̣ν̣θρώποις οἳ τήνδε πόλιν καὶ γαῖαν ἔχουσιν,

οὕνεκεν οἶκον ἔδειμε μαθηταῖς πρωτοστάταις

Πέτρῳ καὶ Παύλῳ (τοῖς γὰρ σθένος ἄνθετο Σωτήρ)

[τὸ μνημῖον ἐποίησα ὁ δεῖνα ἐμαυτῷ καὶ τ]οῖς υἱοῖς· ἡ δὲ ἐμὴ κληρονόμ-

[ος οὐκ ἐξουσιάζει οὐ μεθέξει? τούτου τοῦ μ]νημίου· ἐὰν δέ τις ἀλλότριος

[— — — ἐνθάδε Αλ]αφος κεῖται. ὁ τόπος

[τοῦ δεῖνα. ἐτ]ελ̣έσθη ἤτους vac. ϛʹ, vac. Ἀρε%⁸⁰ίου ηʹ.

Σαδε-

ιλος

Ονε-

ὑπὲρ σωτηρίας Μάρ(κου) Αὐρη̣[λίου Ἀντωνείνου Σεβ(αστοῦ), προνοίᾳ τοῦ δεῖνα τοῦ]

καὶ Ἀλεξάνδρου Μονιμου αἱ — — — — — —

[ἔ]τους ιεʹ Ἁδρια[νοῦ Ἀντωνείνου ὁ δεῖνα Θ]εμου ἱερεύσ[αντ]-

ας ἱερουργ[ήσ]|ας C-G τοὺς υἱοὺς δ’ δʹ C-G ἀνέθετο [— — —]ΔΙΥΜΑ [ἵ]δρυμα C-G ἑρμοῦς ὑπὲρ σ[ω]-

ἔτ̣ους ιεʹ Ἁδρια[νοῦ Ἁδρια[νοῦ Ἀντωνείνου? Σεβαστοῦ ὁ δεῖνα τοῦ δεῖνος — — —]-

ας τοὺς υἱοὺς δʹ, ἀνέθετο [— — — ὑπὲρ σω]-

[ὁ δεῖνα Σ]οεμου, ἱερεὺς — — — — — —

[ἐποίησα τὸ ἵ]δρυμα Ἑρμοῦς ὑπὲρ σ[ωτηρίας — — —]

μνησθῇ· ἐκ

τῶν ἰδείων ἰδίων

οἰκοδόμησεν.

[— — — — —] θυγατρὸς φροντισάν[των(?)]

[— — — — —] Δειναίου Κανα̣θ̣η(νοῦ).

τόνδε νέον οἱ τύμβον ἀνὴρ ὥριστος ἔδειμε,

Τίρωνος ἀρτιεπὴς υἱωνός, φίλο̣ς ὄλβιός τε,

ἔπλετο Φοινίκω̣ν, Δαλμάτιος, ἄντα δόμοιο

αὐλῆς τε προπάροιθε ἐνεύδειν οἴῳ ἀπ’ ἄλλων

ὁππόταν αἶσα ἕλῃσιν ὁμοιίου θανάτοιο,

νοισιν· / ο[ὕτω κ]ὲ [μείναιμ]ι πολὺν χρόνον,

εἰ δ’ ἄρα κ̣ὲ δεῖ, / δ̣ε[ξαίμην ἐν ἐμο]ὶ τοὺς προτέρους

προτέρους. / κά̣λ̣λος ἐμὸν ἱεροῖσιν ἐπέτρε[ψε]

Ἰκαδίων Ἀναξάρχωι χαίρειν· σπεύδει

ὁ βασιλεὺς περὶ Ἰκάρου τῆς νήσου,

μετ[ά]γων[ται. καὶ ἐά]ν τινες τούτων βούλωντα[ι]

ἐξι[διάζεσ]θαι ἐν τῆι [ν]ήσω[ι] χώραν, παράδει-

[ξον αὐτοῖς γῆν ἣν] ἐξεργασάμενοι καὶ φυτεύ-

vacat

Ἰκα̣δίων Ἀναξάρχωι χαίρ̣ειν· σπεύδει

ὁ βασιλεὺς περὶ Ἰκάρου τῆς νήσου,

μετ̣[ά]γων[ται ․․․․]ν τινε̣ς τούτων βούλ̣ωντα[ι]

ἐξ[ασκεῖν τὴ]ν̣ ἐν τ̣ῆι νήσω[ι] χώραν, παραδείσ-

[ους μισθ]ωτ[οὺ]ς ἐξεργασάμενοι καὶ φυτεύ-

vacat

Ἰκαδίων Ἀναξάρχωι χαίρειν· σπεύδει

ὁ βασιλεὺς περὶ Ἰκάρου τῆς νήσου

μ̣ε̣τ̣[ά]γων̣[ται· καὶ ἐά]ν̣ τινες τούτων βούλωνται

ἐξ̣ι̣[διάζεσ]θ̣α̣ι̣ ἐν τῆι [ν]ήσω[ι] χώραν, παράδει-

[ξον αὐτοῖς γῆν ἣν] ἐξεργασάμενοι καὶ φυτεύ-

Σωτέλ[ης τοῦ δεῖνος]

Ἀθηναῖο[ς ἡγεμὼν]

[Ἀπόλλωνι, Ἀρτέμιδι, Λη]-

τοῖ [ὁ δεῖνα ἡγεμὼν καὶ]

οἱ ἐξ Ἰκ̣[άρου στρατιῶται] ἱδρύσαν[το]

[ου] θεοῦ νέου Διονύσου Φιλοπάτορ-

[ος καὶ] Φιλαδέλφου Ἴσιδει Ἐσενχύ-

[βει θε]ᾷ, μεγίσ[τ]ῃ καὶ Πνεφερώ[τ]ι κ-

[βασιλέας μαχαιροφ]ό̣ρων ρμη, ὧν προστάτης

[ὁ δεῖνα καὶ ἱερε]ὺς Ἡράκλειτος

․․․․․․․․․․․․Α τοῦτον κ[ο]σμητεύσαντα

ὑπὲρ βασιλέως Π[τολεμαίου θεοῦ νέου Διονύ]σου

Πετενεφιῆς [τοῦ δεῖνα — — — προ]φήτου

Σούχου θ̣[εοῦ μεγάλου μεγάλου θεῶι (?) Πρ]εαμαρρε[ῖ]

οἱ ἱερεῖς τοῦ Πνεφερῶι θεοῦ μεγάλου κρο-

κοδείλου τοῦ ὄντος ἐν Θεαδελφείαι τ̣[ῆς]

Θεμίστου μερίδος τοῦ Ἀρσινοίτου· τυγχά-

βασιλίσσηι Βερενίκηι [θ]εᾶι Ἐπιφανεῖ χαίρειν

οἱ ἱερεῖς τοῦ Πνεφερῶι θεοῦ μεγάλου κροκοδείλου

τ̣ο̣ῦ̣ ὄντος ἐν Θεαδελφείαι τῆς Θεμίστου

[βασιλίσσηι Βερενί]κηι θεᾶι Ἐπιφανεῖ χα[ίρειν]

[οἱ ἱερεῖς τοῦ Πνεφ]ερῶι θεοῦ μεγάλου [κροκοδεί]λου

[τοῦ ὄντος ἐν] Θεαδελφείαι τῆ[ς Θεμί]στου μερί-

διπνητήριον δειπνητήριον πρ-

εσβυτέρων γερ-

Ἴσιδι Σασύψι θεᾷ μεγίστῃ Ἀκουσίλαος

καὶ Δεῖος ἀνέθηκαν ἐπ’ ἀγαθῷ.

Θεμίστου μερίδος ἱερὸν Ψοσναῦτος καὶ Πνεφερῶτο(ς)

καὶ Σόξιτος, θεῶν κροκοδείλων, ἐν ὧι καὶ ἀνάκειντ̣[αι]

τῶν προγόνων ὑμῶν εἰκόνες εἰκόνας· τούτων δὲ χάριν,

Δείτιλος Ἀλήτορος Κρὴς ἥκ[ω].

Δείτιλος Κρὴς ἥκω.

Δεῖνις Τι-

μαγένους

Σωτίων εὗρε τὴν

ἀπόδειξιν τῆς

ἀναγλυφῆς.

Δεῖνις

Κρής.

[οὐ]ρανί[ο]ν τὴν αὐτοῦ Τύχην·

μηδ[ε]ὶς ἀπαλιψάτω τὸ προσκύνη-

μα.

τὸν κύριον Β[ησᾶν μηδε]ὶς

ἀ[πα]λιψάτω τ[ὸ] προσκύνημα.

νιον θεὸν [Βησᾶν]· μη-

δεὶς ἀ[π]αλι[ψάτ]ω

τὸ προσκύν[η]μα Ἡρακλεί-

[— — — — — — — — — — — — — —]ν̣ο[π̣ι̣ς̣ τ̣]ου δε̣[․․․․․․]

[— — — — — — — —]εν, ἀλλὰ [π̣]ᾶ[σ̣]αν ἐπιτ̣ηδ̣εί[αν ․․․]

[— — — — — — — —]ι[․] λ̣ε̣[ῖ]ο̣ν̣ π̣ε̣δ̣ί̣ο̣ν̣ ε̣[․]αρ[․․․․․]

τόρειον, ἔξωι τῶν ὀφειλόντων εἰς τὸν κυριακὸν λόγον. ἵνα δὲ μηιδαμόθεν βαρύνηι τὰς πρὸς ἀλλήλους συναλλαγὰς τὸ τῶν δημοσίων ὄνομα μηδὲ συνέχωσι τὴν κοινὴν πίστιν

οἱ τῆι πρωτοπραξίᾳ πρὸς ἃ μὴ δεῖ καταχρώμενοι, καὶ περὶ ταύτης ἀναγκαίως προέγραψα· ἐδηλώθηι γάρ μοι πολλάκις ὅτι ἤδηι τινὲς καὶ ὑποθήκας ἐπείρασαν ἀφελέσθαι νομίμως

γεγονυίας καὶ ἀποδεδομένα δάνεια παρὰ τῶν ἀπολαβόντων ἀναπράσσειν πρὸς βίαν καὶ ἀγορασμοὺς ἀναδάστους ποιεῖν ἀποσπῶντες τὰ κτήματα τῶν ὠνησαμένων ὡς

συμβεβληκότων τισὶν ἀναβολικὰ εἰληφόσ[ι] ἐκ τοῦ φίσκου ἢι στρατηγοῖς ἢι πραγματικοῖς ἢι ἄλλοις τῶν προσοφειλ̣ηκότων τῶι δημοσίωι λόγωι· v κελεύωι οὗν, ὅστιςς ἂν ἐνθάδε

ἐπίτροπος τοῦ κυρίου ἢι οἰκονόμος ὕποπτόν τινα ἔχηι τῶν ἐν τοῖς δημοσίοις πράγμασιν ὄντων, κατέχεσθαι αὐτοῦ τὸ ὄνο[μ̣]α ἢι προγράφειν, ἵν[α μηδ]εὶς τῶι τοιούτωι συνβάλληι, v

ἢι μέρηι τῶν ὑπαρχόντων αὐτοῦ κατέχειν ἐν τοῖς δημοσίοις γραμματοφυλακίοις πρὸς ὀφείλημα. ἐὰν δέ τις μήιτε ὀνόματος κατεσχημένου̣ μ̣ήτε τῶν ὑπαρχόντων κρατου-

μένων δανίσηι νομίμως λαβὼν ὑποθήκην, ἢι φθάσηι ἃ ἐδάνισεν κομίσασθαι ἢι καὶ ὠνήσηταί τι, μὴι κατεχομένου τοῦ ὀνόματος μηδὲ τοῦ ὑπάρχοντος, οὐδὲν πρᾶγμα ἕξει. vvv

τὰς μὲν γὰρ προῖκας ἀλλοτρίας οὔσας καὶ οὐ τῶν εἰληφότων ἀνδρῶν καὶ ὁ θεὸς Σεβαστὸς ἐκέλευσεν καὶ οἱ ἔπαρχοι ἐκ τοῦ φίσκου ταῖς γυναιξὶ ἀποδίδοσθαι, ὧν βεβαίαν δεῖ v

τὴν πρωτοπραξίαν φυλάσσειν· v ἐνετεύχθην δὲ καὶ περὶ τῶν ἀτελειῶν καὶ κουφοτελειῶν, ἐν αἷς ἐστιν καὶ τὰ προσοδικά, ἀξιούντων αὐτὰς φυλαχθῆναι, ὡς ὁ θεὸς Κλαύδιος vv

πλῆθος τῶν συκοφαντῶν καὶ πάσης οἰκίας συνταρασσομένης v ἀναγκαίως κελεύωι, ἐὰν μέν τις τῶν ἐν ἰδίωι λόγωι κατηγόρων ὡς ἑτέρωι συνηγορῶν εἰσάγηι ὑπόθεσιν, παρίστασθαι ὑπ’

αὐτοῦ τὸν προσαγγείλαντα, ἵνα μηδὲ ἐκεῖνος ἀκίνδυνος ἦι. ἐὰν δὲ ἰδίωι ὀνόματι κατενεγκὼν τρεῖς ὑποθέσεις μὴι ἀποδείξηι, μηκέτι ἐξεῖναι αὐτῶι κατηγορεῖν, ἀλλὰ τὸ ἥμισυ αὐτοῦ

τῆς οὐσίας ἀναλαμβάνεσθαι. ἀδικώτατον [γ̣ά̣]ρ ἐστιν πολλοῖς ἐπάγοντα κινδύνους ὑπὲρ οὐσιῶν καὶ τῆς ἐπ[ιτ̣]ιμίας αὐτὸν διὰ παντὸς ἀνεύθυνον εἶναι. v καὶ καθόλου δὲ

[κ]ε̣λ̣ε̣ύ̣σ̣ομαι τὸν γνώμονα τοῦ̣ ἰ̣[δ]ί̣ου λ̣ό̣γ̣ο̣υ̣ [κεῖσθ]αι, τὰ καινοποιηθέ̣ν̣τα παρὰ τὰς τῶν Σεβαστῶν χάριτας ἐ[π̣α̣]νο[ρ̣θ̣]ω̣σάμεν̣ο̣ς̣. προγράψω[ι δὲ φ̣ανερῶς ὅπως τοὺς ἤδηι ἐξ]-

ελεγχθέντα[ς̣] συκοφάντας ὡς ἔδει ἐτιμωρησάμην. οὐκ ἀγνοῶι δ’ ὅτι πολλὴν πρόνοιαν ποιεῖσθε καὶ τοῦ τὴν Αἴγυπτον ἐν̣ εὐσταθείᾳ [δ̣]ι̣α̣μ̣[ένειν̣], ἐξ ἧς̣ [μεγάλως βαρύνεσθε· ἃς μὲν οὖν]

χορηγίας ἔχετε, ὅσα οἷόν τε ἦν ἐπηνωρθωσάμην. ἐνέτυχον γάρ μοι πολλάκις οἱ καθ’ ὅλην τὴν χώραν γεωργοῦντες καὶ ἐδήλωσαν ὅτι πολλὰ καιν̣[ῶ̣]ς̣ κατεκρίθησα[ν, οὐ διὰ κακουργήματα]

ταρχυθέντι δόμους εἰς Ἀίδα κατίναι.

καὶ σύ, ὁδεῖθ’, ἅμα τοῖς χάριτας τείσασι τοκῆι

ἐσθλὰ ἐπευξάμενος ἕρπε δι’ ἀτραπιτοῦ.

—— Εὔβιος Ἀνδρομάχου παρ’ ἐ-

μοὶ κεῖτ’ ὦ παροδεῖτα.

—— ἐξορκίζω ἡμᾶς, σύσκηνοι

εἰμεὶ ἐγὼ Ἰησοῦς, ὁ φὺς δὲ Φα-

μεῖς, παροδεῖτα· |

ξʹ L ἑξήκοντα ἐτῶν ἦλθον δ’ εἰς Ἀείδαν· |

καὶ τέκνων ἀγαθῶν αὔξομεν γενεή.

ἀλλὰ σύ, ὦ παροδεῖτα, ἰδὼν ἀγαθοῦ τάφον ἀνδρὸς

ὅν τε κατευφημῶν τοῖα φράσας ἄπιθι.

στοργῆς μοι τριετοὺς εὐσεβίην θεμένης.

στῆσον ἴχνος, παροδεῖτα, καὶ ἄφθονον ἐνθάδε δάκρυ

σπείσας ἐκ βλεφάρων κλαῖε τὸν ἐν φθιμένοις

πολλοὺς ἀθλοσύνης ἐξεδίδαξα μ̣όγου̣ς̣.

ἀλλ’ οὐδεὶς μερόπων εὗρεν Θανάτοιο [⏑––⏕],

κεῖνος δὲ ῥήσσει πάντας, ὅπως ἐθέλει·

ὃς στεφάν̣ο̣υ̣ν π[ολλοὺς] κατ’ ἔτος [ν]ικῶ̣ν̣[τας] ἐφήβους.

ἀλλ’ οὐδεὶ[ς μερόπων(?) — — — — — — — — — —] δ̣ύν̣[αται].

τοὔνεκεν οὐ̣κ ἔ̣τ̣λ̣η̣ [μετ’] ἐμὸ[ν μ]όρον [εἰσέτι(?)] μ̣ήτηρ

—— ἀλλ’ οὐ θαυμάζω· κρατερώτερα νήματα Μοιρῶν,

πρὸς θάνατον δ’ οὐδεὶς μάγγανον εὗρε

σοφῶν.

[τ]ὸ̣ν̣ μόρ[ον(?)]

[ο]ὐδείς πω θνητῶν

[φύ]γε, τοῖς δ’ ἀγαθοῖσιν |

οὓς ἀναδησάμενος πρῶτος παρέδωκε τέκεσσι.

τίς δ’ ὅδ’ ἀνήρ; φήσει τις ὁδειτάων παριόντων·

τίς μάκαρ οὕτως ἐστί, τίς ὄλβιος, ὅν τε σὺ κεύθεις;

ἀμφ’ ἐμέο κραδίην στέλλεο γηθόσυνος·

καὶ γὰρ ἐνὶ φθιμένοισι θεουδείης γέρας ἔσχον,

ἡμιθέων ἀλόχων κῦδος ἐνεγκαμένη·

παῖδα Ῥοδίππωι, ξεῖνε, Λεόντιον ἣν τέκε μήτηρ,

ἀστὴν Ἡδεῖαν τύμβος ἐπέσχεν ὅδε,

τέσσαρας εἰς μῆνας λεύσσειμ φάος ἧι θέμις ἦγ καὶ

υμφοκόμει, | ἔζευξέν με Φαβεῖτι πα-

τήρ, ὠδεῖνι δὲ Μοῖρα | πρωτοτόκου

με τέκνου πρὸς τέλος ἦγε βίου. | καὶ

Ἀρσινόης ἐπικήδειος·

(ἔτους) κεʹ, Μεχεὶρ βʹ.

τίς θάνεν; —— Ἡρωΐς. —— πῶς καὶ πότε; —— γαστρὸς ἔχουσα

ὄγκον ἐν ὠδεῖσιν θηκαμένη τὸ βάρος·

μήτηρ δ’ ἦν πρὸς μικρόν. ἀπώλετο καὶ βρέφος εὐθύς.

χρόνον ὡς ἐτέτακτο. |

λοιπὸν νῦν, παροδεῖ-

τα, φίλον γενέτ[ην]

on margins, at left and right:

εὐμοίραι· οὐδεὶς

ἀθάναντος.

— — — — — — — — — — — — — — — —

με καὶ νῦν, | ὦ̣ [π]α̣ρ̣οδεῖτα· ὁ γεν-

νήσας γὰρ μ[έγ]α πενθεῖ | τηκό-

[π]έ̣νθους τιθηνόν, ὃς μάτην σε πημαίνει.

οὐδεὶς γὰρ ἐξήλυξε τὸν μίτον Μοιρῶν,

οὐ θνητός, οὐκ ἀθάνατος, οὐδ’ ὁ δεσμώτης,

σοὶ δὲ παραινετικῶς τοῦτο, πάτερ, προλέγω·

δεῖ γὰρ πάντας ὑπὸ φθιμένοις ζωοὺς καταβῆναι·

ἠ γοῦν μοι πείθη, καὶ σὺ μέτελθε γόων,

μὴ παρίῃς [πολὺ](?) [δ]ακρύμενον

τάφον, ὦ π[αρο]δεῖτα, |

ἂν δ’ εἰδ̣ῇς ἐλέγους, οἶκτον ἐμο[ὶ]

στηθί μοι, παροδῖτα, καὶ μάθε τίς πέφυκα σαφῶς·

Βησαρίωνος φίλος υἱὸς Κροκόδειλος τοὔνομα·

ἐβίωσα δ’ ἔτη δύο καὶ εἴκοσι τὰ πάντα.

ψυχὴ δέ μου εἰς αἰθέρα ἔμολεν παρὰ Λήθῃ.

πάντας δὲ δεῖ βροτοὺς κοινὸν Ἀείδαν̣ ο̣ἰ̣κ̣ῖ̣σ̣αι.

τοῦτο γὰρ ἐν φθειμένοις κἄν που νέκ̣υας παρῃ-

ἐπεκλώσθηι, |

τοῦτο φυγεῖν δ’ οὐδεὶς

θνητὸς ἐὼν δύναται.

τὸν Ἐπιμάχου με παῖδα μὴ παραδράμῃς,

ὁδεῖτα, σο̣ιγῇ· μεῖνον, οὐ δυσωδία

παρ’ ἐμοί σε λυπεῖ τῆς ἀηδοῦς κεδρίας·

ἀλλὰ σύ, δῖα θεά, τῶν ․ΟΙ χάριν Ω— — — — — —

σφίγγας κηώδει τῶιδε παρὰ πρ[οπύλωι].

χειραγωγίηι διάφορον, εἰδὼς ὅτι τοὺς μὲν

ἀγκύλην ἔχοντας διάνοιαν ἐπιμελῶς δεῖ

μισθὸν ἀμαθίης λαβόντας ὀψέ ποτε φρονῆσαι,

γυῖα δὲ καὶ δέμας οἷα λέων, βασιλεὺς ὅ γε θηρῶν·

[δ]εινὸν μὲν τὸ θέαμα· ἀτρεκὲς δ’ εἴ τίς γε νοήσει

— — — — — — τὸ ἐπώνυμον Ἥφαιστον ΔΕ— — — —

Τατιανὸς ἡγεμὼν Θηβαΐδος ἱστορήσας ἐθαύμασεν.

ὦ θαῦμα δεινὸν τῶν σοφῶν Αἰγυπτίων

καὶ τὴν μεγίστην [ἡμῖν] ἔκπληξιν φέρον.

Μαρῖνος εἶπεν· θαρσεῖτε, οὐδεὶς ἀθάνατος.

ἐπε[κοιμήθην] καὶ ἐνθεασάμενος ἀνέ[γνων].

Νεύω[ν γὰρ κατ]έδειξάς μοι σεαυτὸν ἐν τῷ

χρυσῷ [ῥοὶ τὸ σ]κάφος δι[απε]ρῶντα τὸν

οὐράνι[ον πό]λον· καὶ ϹΤΟΠΙ․Α̣․․Ν δέμματα

κατὰ δεινὸν νυκτιδρόμον ․․ΝΑΑ․ΠΙΑΤΟΝ ποιησάμενος

ΕΝΩ καὶ ἁγίῳ τῷ τῆς ἀθανασίας ὕδατι λουσάμενος

ᾠόμην δὲ σεμνὴν Μουσῶν Καλλιέπειαν

νυ̣[μ]φαῖς ἅμα πάσαις μέσσην κῶμον ἀείδειν·

Ἑλλάδος τι κἀγὼ βραχὺ λείψανον νομίζων,

σπείσω πάντοτ’ ἐγὼ τοῖς δυσὶ τῶν προκοπῶν.

ἰ δεῖ ἀναγνῶναι καὶ τοὔνομα τοῦ γράψαντος

δὶς̣ τὰς διακοσίας ψήφισον ἴκ̣ο̣σι μίαν.

αἰτέομαι τρισσῶν τέρμ’

ἐσιδεῖν ἀγα[θ]ῶ̣ν.

ἀνθρώποισι βίον τε καὶ εὐνομίην τε ἅπασι,

καὶ θεσμοὺς κατέδειξας, ἵν’ εὐδικίη τις ὑπάρχῃ,

καὶ τέχνας ἀνέδωκας, ἵν’ εὐσχήμων βίος εἴη,

καὶ Ἀγχόης ὁ σὸς υἱός, ὃς οὐρανοῦ αἰθέρα ναίε[ι],

ἥλιος ἀντέλλων ἐσθ’, ὃς ἔδειξε τὸ φῶς.

ὅσσοι δὴ ἐθέλουσι γονὴν παίδων τε ποιῆσαι,

τίς τόδε ἁγνὸν ἔδειμ’ ἱερὸν Ἑρμοῦθι μεγίστηι;

ποῖς θεὸς ἐμνήσθη πανιεροῦ μακάρων;

και Γρατιανου των αιωνιων αυγουστων

εν τη ευτυχεστατη αυτων δεκαετηριδει τετρα-

πυλον επωνυμον του θειοτατου βασιλεως ημων Ουαλεντος

ικτιονος

ϛʹ· ουδεις α-

θανατος.

ιεʹ, επι μηνος Φαωφι ιηʹ, ινδικ(τιωνος) δʹ.

ουδ[εις α]θανατος. ☧

ωσεν ετων μεʹ, Φαωφι ιεʹ,

θʹ ινδικ(τιωνος). μη λυπου· ουδεις

αθανατος. ☩

[σ]εν ετων ξγʹ, μη[νος

[․] ιαʹ, βʹ ινδικ(τιωνος). μη [λυπει· ουδεις]

[α]θανατος.

σεν ετων [

μη λυπου· ο[υδεις αθανατος].

Σολομων· εν τω [μηνι

ετων [․․ʹ]. μη λυπηθι[ις· ουδεις]

αθανατος εν

Παχων κγʹ, της αʹ ινδ(ικτιωνος).

μη λυπηθης· ουδεις

αθανατο(ς) εν τω κοσμ[ω].

τ(ιωνος). μη λυπηθης· ου-

δεις ου θανατος ε-

ν τω κοσμω τουτω.

ωθ αʹ, της ιζʹ. μη

λυπηθης· ουδε-

ις αθανατος

εν τω κοσμω

βʹ, της εκτης ινδικ(τιωνος).

μη λυπηθης· ουδεις

αθανατος.

κϛʹ. μη λυπηθης· και γ-

αρ ουδεις αθανατ-

ος εν τω κοσμω τουτ-

πηθ[ης]· ου-

δεις [αθ]ανα-

τος εν [τ]ω κοσμω [τ]ουτο. ☩ ☩

μνημειον Ωριων εγχειρισ-

της. μη λυπηθης· ουδεις α-

θανατος εν τω κοσμω

υμις Πετεχνουμις π διακ[ο]-

νος· ουδεις

αθαν[ατος].

λυπηθη-

ς· ουδεις αθανατος

εν τω κοσμω.

εχειρ ιʹ, της ζʹ ινδ-

[ι]κ(τιωνος). μη λυπηθεις· ουδεις κτλ.

ε̣τ̣η ιθʹ Παυνι κηʹ.

[μη] λυπηθης· ου[δε]ι̣ς̣

[γαρ] αθανατος εν

Τυβι ϊδʹ, της ιʹ ινδικ(τιωνος).

μη λυπηθης· ουδεις

αθανατος εν τω κοσμω

Τυβι ζʹ, της γʹ ινδικ(τιωνος). μη

λυπηθης· ουδεις αθα-

νατος εν τω κοσμω

𐆠 μνημειον της ☩

μακαριας Δειδους·

ετελευτησεν εν τω μηνι

Φαμενωθ ϊηʹ, της αʹ ινδικ(τιωνος).

μη λυπηθεις· ουδεις αθανατος.

Αβρααμ κ(αι) Ισαακ και

Ιακωβ εν παραδεισ-

ω της [τ]ρυφης, ενθα

Ιωαννης·

ουδεις αθ-

ανατος εν τω

ινδικ(τιωνος), ετων λϛʹ. μη λυπ-

ηθης· ουδεις αθανατος

εν τω κοσμω τουτω. ☩

ωθ, της βʹινδικ(τιωνος). μη λυ-

πηθης· ουδεις αθαν-

ατος εν τω κοσμω του

ινδικ(τιωνος). μη λυτηθης·

ουδεις αθανατ[ο]ς εν

τω κοσμω τουτο. ☩

νος Μεχειρ, της ιβ̣ʹ ινδικτι(ωνος). μη

λυπηθης· ουδεις αθανα-

τα εν τω κοσμω τουτο.