Ζωτίχου, θεσπιωδοῦντος Γν(αίου) Ἰου(λίου) Ῥηγείνου

Ἀλεξάνδρου, γραμματεύοντος Σέξ(του) Ἰου(λίου) Διο-

γνήτου θεοπρόπος Βαιβιανὸς Ἰσοχρύσου.

Καίσαρος Ἁδρ[ιανοῦ]

Ἀλεξάνδρου θε

νος, Πα(ῖ)τος βʹ κ(αὶ) Τ(ίτος) Λαίλ[ιος]

ἐπὶ πρυτάνεως Αὐτοκράτορος Καίσαρος Ἁδριανοῦ, ἱερατεύοντος Μ. Οὐλπίου

Ἀρτεμιδώρου, προφητεύοντος Ἀλεξάνδρου, θεσπιῳδοῦντος Τι. Κλ.Ἀσκληπίδου,

[— — — — — — Αὐλη]νὸς Παῖτος βʹ κ(αὶ) Τ. Λαίλ[ιος — — —]

τὸ οϛʹ, ἱερέως Τιβ. Κλ. Ῥούφου, θεσπιωδοῦντος

Γναίου Ἰούλ. Ῥηγίνου Ἀλεξάνδρου, προφήτου Μητροδώρου

Ποτάμωνος, γραμματεύοντος(!) Τιβ. Κλ. Κριτολάου νέου

Ταβηνῶν. ἐπὶ πρυτάνεως Ἀπόλλων[ος] τὸ παʹ, ἱε(ρέ)ως Κλ. Ῥούφου, θεσπιῳδοῦντ(ο)ς Γναί. Ἰουλ. Ῥη(γείνου)

Ἀλεξάνδρου, (προ)φρήτου Σέξτου Ἰουλίου Δ(ε)ιογνήτου, γραμματεύοντος Διογνήτου Ἄνδρωνος·

θεοπρόπος Θεοφίλητος Μαρσύου · Καλλικράτης Σόλωνος Ἰατροκλέους, ἱερεὺς Μαρσύας Θεοφιλήτου,

ἱερέως Γ. Ἰου. Ζωτίχου, θεσπιωδοῦντος Γν. Ἰου(λίου)

Ῥηγί(νου) Ἀλεξάνδρου, προφήτου Ἀλεξάνδρου βʹ τοῦ Μη-

νοφίλου· θεοπρόπος Νειρεὺς δʹ· ἠΐθεοι ἱερεὺς

Ταβηνῶν. ἐπὶ πρυτάνεως Ἰουλ(ίας) Ἀμμίου, ἱερέως Γ. Ἰου. Ζωτίχου, προφήτου Ἀπολλωνίου Εὐτυχίωνος, θεσπιω-

δοῦντος Γν. Ἰουλ. Ῥηγείνου Ἀλεξάνδρου, γραμματευόντων Σεξ(του) Ἰουλ. Διογνήτου καὶ Ἀπολλωνίου βʹ · θεοπρόπος Σαμος Ἀρτεμιδώ-

ρου· ἱερεὺς Τήλεφος γʹ, Ἀπολλώνιος Σαμου, Παπίας βʹ Ἀρτέμωνος, Βασιλικὸς κ(αὶ) Ἑρμέρως οἱ Ἑρμέρωτος, Σέλευκος βʹ, Εὐτύχης βʹ.

Κλ. Δημήτριος, ἱερεὺς Μαρσύας βʹ Ἀλεξάνδρου,

Δημήτριος Σαμου, Νικόμαχος καὶ Μαρ-

[ως Κλ. Ῥούφου, θεσπιῳδοῦντο]ς Γν[(αίου) Ἰου(λίου)]

[Ῥηγίνου Ἀλεξάνδρου, προφ]ήτου

[Γν. Ἰου. Καπετωλείνου, γραμμα]τεύον-

Ἡρακλεωτῶν ἀπὸ Σαλβάκης. ἐπὶ πρυτάνεος Ἀπόλλωνος τὸ οʹ, ἱερέως Γ. Ἰουλίου Ζωτίχου,

θεσπιῳδοῦντος Μάγνου τοῦ Ἑρμογένους, προφήτου Ἀττάλου· θεοπρόπος Σέξστος Βετίνα Τυχικός·

ἠΐθεοι Σέξ(τος) Βετ(ίνα) Σέξ(του) Βετ(ίνα) Ἱππαρχιανοῦ υἱὸς Κυρείνα Ἱππαρχιανὸς ἱερεὺς παίδων, Ἀπολλώνιος καὶ Γλύκων

καὶ Διονύσιος Στατιλίου Γλυκωνιανοῦ Ἀπολλειναρίου, Καλλίας καὶ Διονύσιος οἱ Καλλίου βʹ τοῦ Διονυσίου,

ἱερέως Κλ. Ῥούφου, θεσπιῳδοῦντος

Γναίου Ἰουλίου Ῥηγείνου Ἀλεξάνδρου,

προφήτου Κλ. Κριτολάου, γρ(α)μματεύον-

τὸ πʹ, ἱερέως Κλ(αυδίου) Ῥούφου, θεσπι-

ῳδοῦντος Γναί(ου) Ἰου(λίου) Ῥηγί(νου) Ἀλε-

ξάνδρου, προφητεύοντος

Κάρπου τοῦ Ἀττάλου, γραμματεύ-

οντος Ἀλεξάνδρου τοῦ Μηνοφίλου·

οἱ ὑμνήσαντες τὸν θεὸν

ας οἱ Ἀνδρέου, Μενεκλῆς Καλλικλέο[υς]·

θεοπρόποι Θεαγένης Διονυσίου καὶ Ἀλ[έ]-

ξανδρος Θεαγένους· διδάσκαλος Τ(ίτος) Φλ(άβιος)

Σωτᾶς ❦ παράδοξος. ❦

[ως Γ(αίου) Ἰουλίου Ζ]ω̣τ̣ίχου, θεσπιῳδοῦντος

[Γν(αίου) Ἰου̣]λίου Ῥηγείνου Ἀλεξάνδρου, προφή-

του Τι(βερίου) Κλ(αυδίου) Ἄρδυος · οἵδε παρεγένοντο θεο-

ἱερέως Κλ(α)υ(δίου) Κριτολάου, θε[σπιῳδοῦντος]

Γνέ(ου) Ἰου(λίου) Ῥηγ(είνου) Ἀλεξάνδρου, προφήτ[ου Κλ(αυδίου)]

Ῥούφου, γραμματεύοντος [Τι(βερίου) Ἰου(λίου)]

χου, θεσπιῳδοῦντος Γν(αίου) Ἰουλ(ίου)

Ῥηγείνου Ἀλεξάνδρου, προφήτου

Τι(βερίου) Ἰουλ(ίου) Ῥουφείνου, γραμματεύοντος

— — —

Ἀλε̣[ξά]νδρ̣[ου, προφητεύοντος]

Γ. [Ἰουλί]ου Π[ολύβου(?), γραμμα]-

χώραι παρὰ τὸ δίκαιον· δεδόχθαι τῆι βο̣[υ]-

λῆι καὶ τῶι δήμωι· μὴ ἐξεῖναι τῶν πολι-

τῶν μηθενὶ μήτε τῶν οἰκοῦντων ἐν τῆι

ἢ ἐκ Κολοφῶνος τῆς ἐπὶ θαλάττηι· ὃς δ[ὲ]

ἀγοράσηι ἢ μετάσχηι ἢ αὐλῆι δέξηται

τούτων τινά, ὀφειλέτω ἕκαστος δρ-

Μείρου Μεγάλης· θεοπρόποι Ἀνδρόνικος Ἀλεξάνδρου καὶ Νικίας Διομήδου ἀπὸ Φρυγίας, ἐπὶ πρυτάνεως Ἀπόλλωνος τὸ οβʹ, ἱερέως

Γ(αίου) Ἰουλίου Ζωτίχου, θεσπιῳδοῦντος Μάγνου τοῦ Ἑρμογένους, προφήτου Κλ(αυδίου) Κριτολάου.

τοῦ μαντείου διά τε τὴν πρὸ[ς θεοὺς εὐσέβει]-

αν καὶ τὴν πρὸς ἀνθρώπους ὁσιό[τητα, adjective]

μὲν καὶ πρέπουσαν τῆι διωνομα[σμένηι παρ’ ἀν]-

[Ἀπ]όλλωνος εἰσελθόντων τὸ τρίπυλον ἐν-

[δέξια] πρὸς τῆι παραστάδι. vac. διεψηφίσθη ἐν

[τῶι] δήμωι κατὰ τὸν νόμον. vac. οἱ ψηφίσαν-

Timonax, son of Theodorou, consecrated me to Artemis, τὸ πρῶτον ἱρεύσας.

L'intitulé d'un mémorial avec l. 1 [κ]οινοῦ Μακεδόν[ω]ν et une με[ρίς(?)]

L. 2, l'année 328, le mois Pereitios

Τηλεφίδαις, οἳ Ζηνὶ πλέον Κρονίδηι βασιλῆϊ

ἐξ ἄλλων τιεσκόμενοι Τευθραντίδα γαῖαν

ναίουσιν καὶ Ζηνὸς ἐρισμαράγοιο γενέθληι

ἐς μέγαρον τετράγυιον ἅμ’ εὐόδμοις θυέεσσιν

ῥέξαντες πυρὶ δαίσατ’, ἐπὴν δέ μιν ἐξανύσῃ φλόξ,

λοιβῇσίν τε μελικρήτοις χθονί τ’ ἀμφιχέασθε

πασσυδίῃ· μετέπειτά τ’ ἀδαίετον Αἰθέρ[ι —]ον

ῥέξατ’ ἐπουρανίοις τε θεοῖς, τεθυωμένα πάντα.

Δηοῖ δ’ ὡς ἔθος ὔμμιν ἐνερτερίοις τε θεοῖσιν

οὔτινος ἐκ δημοῖο λάχον μενοεικέο̣ς̣ α̣ἶ̣σ̣α̣ν̣·

χρὴ δ’ εὖ ῥεξάντων μηδ’ ἀνδρῶν λήσμονας εἶναι.

ἢν ἔρδηθ’ ὅσ’ ἔοικε θεουδέσιν ἀνδράσι τεύχειν,

κραταιὸν πῆμα προσθρώσκει πέ-

δῳ, / λοιμὸς δυσεξάλυκτος, ᾗ

μὲν ἀμπαφῶν / ποιναῖον ἆορ

ἀλλ’ ὦ κραταιόχειρες οἰκηταὶ πέδου,

εἰ δή νύ περ μήδεσθε ἄχο̣υ̣ς λε̣ύσειν ὑπεξ̣άλυξ̣ιν,

ἔρδειν ὑπουδαίοις θεοῖς, εὖ̣ [ἴ]σθ’ ἕκ̣αστα, λοιβάς,

νίου διὰ̣ ἐ̣π̣ιμελητοῦ Τίτου

Φλα̣ουίου Ἀ̣ν̣εικήτου διαδε-

[ξ]α̣μ̣έν̣ου τ̣[ὴ]ν̣ ἐπι̣μ̣έλειαν

τῶν [ἔργω]ν παρὰ τοῦ πα-

κὲ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ Ἄντ[υλ]-

λος κὲ Ἀλέξανδρος [κὲ]

Σύμμαχος κατὰ χ[ρησ]-

diis deabusque se-

cundum interpre-

tationem oracu-

d(iis) deabusque

secundum inter-

petrationem interpretationem Cla-

dis deabusq(ue)

s[e]cundum

interpreta-

dis deabusque

secundum interpre-

tationem oraculi

dis deabusque

secundum interpreta-

tionem oraculi Clari

[dis deabusque secundum interpretationem] oraculi C[larii Apollinis].

Suivent quatre noms avec patronymes, qui sont les mêmes que ci-dessus, ils sont suivis de Ἀρτεμᾶς Ἀρτεμᾶ, Γλύκων Ἀπολλωνίου.

A droite, les noms des κόραι.

γραμματέως Καπετωλείνου, ἱερέως δὲ τῆς Πόλεως — Οὐλ(πίου) Τρύφωνος τὸ κγʹ, παρεγένοντο

παῖδες καὶ π[α]ρθένοι καὶ ὕμνησαν τὸν θεὸν Σέξτος Ὀκράτιος

Πουπλικιανὸς προφήτης Ἀπόλλωνος ὁ καὶ χοραγός, θεοπρόπος Σέξτος Ὀκράτιος Σακέρδως ὁ

πατὴρ αὐτοῦ κτλ.

τόν γ̣ε̣ χιτῶνα· v ἔτρεχε γ’ ἡ μήτηρ καὶ ἵστα-

το ἥγ̣ε̣ τυπη̣τόν. v κεὐθὺς Ἀλεξάνδρῳ πρὸς

γούνατα πρόσπεσε νάννη, v κοὐκ ἔτ’ ἔμελ-

λεν ἰδών, ἐνπήδα δ’ εἰς φρέαρ εὐθύς. v

ὡς εὗρέν με κάτω βεβυθισμένον ἐξ̣ήνεν-

[κ]ε̣ν ἐν κοφίνῳ· v κεὐθὺς δὴ νάννη με διάβρο-

ἐκπάγλως δείξας ἐρατὴν φύσιν, ἃν ὁ βίαιος

δαίμων ἐξ ζωῶν ἥρπασεν αἰφνιδίως,

ματρὶ λιπὼν στυγερὸν λύπας ἄχος, ᾇ περὶ παιδὸς̣

[νου] Τιβερ[ίου]

[Κλ. Ἀλ]εξάν[δρου]

[τοῦ π]ρ̣ώτο[υ ἄρ]-

μέγας Μεὶς ἐξ Ἀρ-

τεμιδώρου Ἀξιοττα

Πλουτίωνος̣ [— — —]

Ἀλεξανδ[ρ— — —]

vacat?

μαι ἀναστανομένης τῆς στήλλην μου,

ᾗ ἡμέρᾳ ὥρισα· ἀνύξαις τὴν φυλακήν, ἐξαφίω

τὸν κατάδικον διὰ ἐνιαυτοῦ κὲ μηνῶν ιʹ περι-

Τροφίμη μετὰ τῶν τέκνω[ν]

Ἀλέξανδρον τὸν ἄνδρα μν[ί]-

vας χάριν.

[— — — κατεσκε]ύ̣ασεν ἡ πόλις ἐξ ἀπολε̣[ίψεως τοῦ δεῖνος — — —].

τίοις καὶ Αὐρ. Ἐλπίδι τῇ ἑαυτοῦ γυ-

ναικί· ἑτέρῳ δὲ οὐδενὶ ἐξὸν ἔσται

πτῶμα θεῖναι ἔξωθεν τοῦ γένους

μου· ἐπεὶ ὁ παρὰ ταῦτα ποιήσας δώ-

το ἔκτισε Γεννά-

διος Ἠλίου ἐξ ὧν

αὐτῷ ὁ θεὸς ἔδω-

βασιλέοντος Ἀρταξέσσε-

ω· ἐξσατραπεύοντος Ἰδριέ-

ως· ὅσα ἐψηφίσαντο Τραλ-

μηδὲ ἀδικούμενον περιορᾷν·

εἰ δὲ μή, ἐξώλη εἶναι καὶ αὐτὸν

καὶ τὸ γένος αὐτοῦ.

ωνος, κρίσι δὲ Μ[ε]-

νεδήμου, καὶ Ἀλέ-

ξαρχος Στρατίππου

καὶ Παυσανίας Παυ-

[․] καθαρὸς εἰς τ-

ὸν τόπον, ἕξει πη-

γῆς ἀενάου χρῆσε[ιν]

καὶ πυρὸς ἀλείπτου· [εἰ]

δέ τις ἄλος, ἕξει [․․]

[․]ΑΛΙΟΝ πηγὴν κὲ Π̣[—]

[․3․]α καταφρονουμέ-

[νη] ἐξεχώρησα αὐτὰ

[Μ]ηνὶ Ἀξιοττηνῷ, ἅτι-

ἔτους ρπα, ∙ μη(νὸς) Περειτίο[υ]

θι ∙ Ἀλέξανδρος Μενάν-

δρου, Ὀνήσιμος Ἰουλίου Λε-

νεκράτου, Ἡρακλείδης Μηνογᾶ,

Ἀλέξανδρος Ἀλεξάνδρου, Φί-

λων Δημοσθένου, Διοκλῆς Ἀσ-

τῷ γλυκυτάτῳ ἀδελφῷ

Πραϋλίῳ· εἰ δὲ ἔξωθέν

τις τοῦ γένους θελήσει ἕτερον

καταθέσθαι ἢ ἀπαλλοτριῶσαί τι

ἐξ αὐτῶν, δώσει εἰς τὸ ταμεῖον

𐆖 μύ(ρια) αʹ.

Αὐρ(ηλία) Τρύφαινα Ὀνησίμῳ κὲ Ἀ-

λεξάνδρᾳ τοῖς ἑαυτῆς τέ-

[κ]ν̣οις μνείας χάριν.

λφιδαίων Στρατονίκου

καὶ Ἀλεξάνδρου ἐτίμησαν

τὸν ἴδιον πατέραν Ἀμμιαν-

Ἀλέξαν-

δρε χαῖρε·

[π]ο̣ιῆσαι τὸ σύνολον κατὰ μηδένα τρόπον· Ο[— — — —]

[— —]ΝΑ ποήσας ἕξι θεοὺς κεχολωμένου[ς — — — — —]

Ἐλπιδηφόρῳ· καὶ μηδέ-

να ἐξὸν εἶναι τεθῆναι

χωρὶς ὧν προγέγραφα.

Ἀλεξ̣[— — — — — — —]

του Ἀμμ[ι— — — — — —]

καὶ ἔχειν ἅπαξ ἐν τῷ ἐνιαυτῷ

ἡμέραις ἐφεξῆς ἑπτὰ ἀπὸ

τῆς πρὸ ∙ ιβʹ ∙ καλ(ανδῶν) ∙ Ὀκτωβρίων

μέχρι τῆς πρὸ ἓξ καλ(ανδῶν) ∙ τῶν

αὐτῶν, περὶ οὗ εἴ τις τῇ αἰτή-

ας ἧς ποτε τυχόντες μέγα ἐφ[ρό]-

νησαν καὶ θεοί ∙ ἐξεβόησαν

∙ ἄξιος ∙

ώρισται ὑπὸ πά[ντων ὅτι μὴ]

ἐξεῖναι ἀπὸ [τῆς λεωφόρου]

ἀποχωρεῖν [— — — — — —]

[μ]αρτήσει τῷ ἡρῴ[ῳ, κεχολωμένο]-

ν ἕξει τὸν θεὸν [— — — — — — —]

[— —]ΑΙΑΤΑΡΚΝΑΤΕ[— — — — —]

ἔτ(ους) κ καὶ η τοῦ δὲ αὐτοῦ π

καὶ β, μη(νὸς) δ· Ἀλέξανδρος

Μενίππου ἐτῶν οδ.

Τατεις Διοδώρου τοῦ Πρωτομά-

χου γυνὴ δὲ Ἀλεξάνδρου τοῦ Ἀλεξάν-

δρου ἐτ(ῶν) λθ.

[oἱ ἐ]ξ̣ Οδου κα[ὶ κά[τοικοι] — —]

χάριν· εἴ τις δέ τις (sic) προ-

σαμαρτήσετε, ἕξι τοὺ-

ς θεοὺς κεχολω̣μένο̣υ̣[ς]

[Τ]ιβέρ̣[ιος Καῖσαρ, Θεοῦ Σεβαστοῦ υἱός, Θεοῦ Ἰουλίου υἱωνός, Σεβαστός, ἀρχιερεύς],

δημ[αρχικῆς ἐξουσίας λϛʹ, αὐτοκράτωρ ηʹ, ὕπατος εʹ, — — — — — — — — — — —]

Μενεκράτης Ἀπολλωνίου, Ἀπολλώνιος Μενεκρά-

του, Ἀπολλώνιος Μητροδώρου, Ἀλέξων Ἑρμογένου,

Ἀπολλώνιος Ἑρμογένου, Γλαυκίας Ἀπολλωνίου,

ρον ∙ / εἴκοσι καὶ δύ’ ἔτη

ζωῆς βίον ἐξανύσαν-

τα, ∙ / σωφροσύνην αἰεὶ

ἔτους  ρπγ  μη(νὸς)  Περειτίου

ιηʹ  Μεὶς ἐξ Ἀττάλου κολά%⁸⁰%⁸⁰-

σας 〚ΑΣ〛 τοὺς ἰδίους περὶ τῶν ἰ-

δίων ὑπαρχόντων· ἵνα μηδεν̣[ὶ]

ἐξὸν εἶναι μήτε πωλεῖν μή-

τε ὑποθήκην τίθειν, ἀλλὰ ὑπὸ

[εἰ με]νῶ ἐν τῷ τό-

[πῳ κ]αὶ ἕξω τὴν πίσ-

[τιν σ]τηλλογραφῆ-

[μέγιστος, δημαρχικῆς]

[ἐξουσίας τὸ ιαʹ, αὐτοκρά]-

[τωρ τὸ κβʹ, ὕπατος τὸ ιϛʹ],

ἀρχιερεὺς μέγιστος,

δημαρχικῆς ἐξιουσίας,

πατὴρ πατρίδος,

λήσῃ πωλήσῃ ἢ ἀγο-

❦ράσῃ, ἕ-

ξουσιν κ[ε]-

❦χολομέ-

[— — τ]ῶι αὑτῆς ἀνδρὶ Ἑρμαΐσ[κωι? — — — — — — — — — — —]

[— — κα]ὶ ἐκγόνοις, μηδενὸ[ς ἑτέρου ἔχοντος ἐξουσίαν — — —]

[δώσει πρ]οστείμου τῆι λαμπ[ροτάτηι Ἱεροκαισαρέων πόλει 𐆖 —ʹ]

[— — — — — — — — — — — — — — — — — μηδενὸς] ἑτέρου ἔ-

[χοντος ἐξουσίαν — — — — — — — — — — — — — —]ΕΝ καὶ ΝΕ

[— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — τὸ] ἀντί-

μύντου, Μουσαῖος Καλλιμάχου, Διο-

γᾶς Μιθ[ρ]ήους, Ἀλέξανδρος Διογ[έ]-

νου, Πόπλιος Πακτομήϊος, Καλλιγ[έ]-

ἔτους - σ-ναʹ - μη(νὸς) Περειτίου

δ· Ἀλέξανδρος καὶ Πόπλιος

καὶ Δαμιανὴ Θεότειμον τὸν

ἔτους - τιδʹ

Φλ(άουιος) ∙ Ἀλέ-

ξανδρος

Βικτωρεί-

ἔτους σκεʹ, μη(νὸς) Ἀπελ-

λαίου βιʹ· Ἀλέξανδρος

Τειμεᾶδος καὶ Βρισα-

ῒς Ἀλέξανδρον τὸν υἱ-

ὸν καὶ Ἀμμιὰς ἡ μάμ-

ἔτ(ους) σνγʹ, μη(νὸς) Γορπιαίου·

Ἀλέξανδρον Ἀπολλω-

νίου τὸ ὁμότεχνον

ἔτ(ους) τκγ, μη(νὸς) Αὐδναί-

ου γιʹ· Ἀλεξάν-

δρωι λινουργῷ

ὑπὸ τῶν ἀρχόντων τῆς πόλεως ὡρισ-

μένα κὲ κεκριμένα ἐξ ἔθους 𐆖 χʹ εἴς

τε τὰς θυσίας κὲ σπονδὰς τοῦ θεοῦ

μαί σου τῆς τύχης κελεῦσαί σε τῷ ἄρ-

χοντι Αὐρ(ηλίῳ) Κτησίππῳ δοῦναι τὰ ἐξ ἔθους

διδόμενα 𐆖 χʹ πρὸς τὸ τὰς θυσίας τῷ θεῷ

ἐπίτροπος Αὐτοκράτορος Οὐεσπασιανοῦ

Σαρδιανῶν ἄρχουσι χαίρειν· τὰ ἐξ ἔθους

εἰς τὰ τοῦ Μηνὸς μυστήρια χορηγούμενα

ἔδικοι

Ἀσκληπίδης βʹ, Ἀλέξανδρος ∙ Ἀσκληπιάδο|υ

ἔτους ∙ σλϛ ∙ ἄρχοντες

ἀγορανόμοι

Ἀλέξανδρος Κρίτωνος, Ἀρτεμίδωρος Κρί[τωνος]

ἔκδικοι

ἔτους σλζ - ἄρχοντες

Ἀλέξανδρος Κρίτωνος, Ἀρτεμίδωρος Κρίτωνο[ς]

ἀγορανόμοι

ἔκδικοι

Ἀλέξανδρος Κρίτωνος ∙, Ἀρτεμίδωρος Κρίτωνο[ς]

ἔτους σλθ ∙ ἄρχοντες

[ανὸν αὐτ]ο%⁸⁰%⁸⁰κράτορα δημαρχι-❦-

[κῆς ἐξουσί]ας - τὸ - εʹ -, ὕπατον - τὸ ϛʹ, ἀρχι❦-

%⁸¹ερέα vacat

[Γ(άϊον) Περήλιον Αὐ]ρήλιον Ἀλέ[ξ]α[ν]-

[δρο]ν τὸν περίοδον πρεσβεύ-

ἔτους ∙ σνγʹ ∙, μη(νὸς) Δαι-

σίου ∙ βιʹ∙· ἐξ εὐειλα-

σίας ἐλυτρώσοντο

ἔτους ρπ, μηνὸς Δύστρου ιʹ ἀ(πιούσῃ) ἀ(πιόντος)· vv

Ἀλέξανδρος Ἀλεξάνδρου

ἐτίμησεν Ἀμμίαν τὴν

Μελτίνη ἡ τηθεὶς Ζηνόδο-

τον Ἀλεξάνδρου καὶ Απ-

[— c.6 —] ἐτείμησεν

Μητροφάνης ὁ ἀνὴρ κὲ Ἀ-

λέξανδρος κὲ Ἑρμογένης

κὲ Ἀρτεμᾶς οἱ ὑοὶ ἐτείμησαν

Ἰουλι|ανὸς

Ἀλεξάνδρου Λοξια-

νὸς ἐτείμησεν τὸν

πατέρα Αὐρ(ήλιον) Ἀλέξαν-

δρον Γαΐου vacat

Αὐρ(ήλιος) Ἀλέ-

ξ[αν]δρος ὁ

κα[ὶ Ἀν]ατόλι-

μῳδοῦ παραδόξου

Ἀλεξανδρέως, καὶ Ἄμμι-

ον τὴν μητέρα

ἑὴν γενεὴν στρατιῇ-

σιν ἀρίσταις, ∙ / ἔξοχα

τιμηθέντα ∙ κλυτοῖς

[τ]ήσι —τῇ στήλῃ ∙ ἢ τῷ ἡρῴῳ—,

ἕ̣ξ∙ξι τὸν Ἀξιτ∙τηνὸν ∙

κεχολωμένον.

[ἐξο]μοσία τ[ῶν] οἰκοδόμων κανο[νισθεῖσα ὑπὸ τοῦ ἐκδ(ίκου)] τῆ[ς]

λαμ(προτάτης) Σαρδ(ιανῶν) μητροπόλεως·

μητροπ(όλεως) τὰ ὑποτεταγμένα· κατηγορίας διαφόρους

δεξαμένη ἡ σὴ θαυμασιότης κατὰ διαφόρων τινῶν

[τὴ]ν ἡμετέρ[α]ν μετιόντων τέχνην ὡς ἐνχειριζο-

[ἀδικίαν] περὶ πολλοῦ π[οι]ουμένη ν ἐπεζήτησεν

[πρὸς ἡμ]ᾶς τὴ[ν] ὁμολογίαν τε καὶ ἐξομοσίαν

[τὴν ἑξ]ῆς· ὁ[μ]ολογοῦ[μεν] καὶ ἐξομ[ν]ύμεθα τὴν

[ἁγίαν καὶ ζω]οπ[ο]ιὸν Τ[ριάδα] καὶ τὴν σωτηρίαν καὶ

[δότην κωλύῃ, καταλιπ]ομένου, καθὼς ἔφημ[εν, τοῦ] ἔργου ἢ

[ὑπὸ τοῦ τὸν ἔργον ἐ]ξ ἀρχῆς δεξαμένου εἴτ[ε τοῦ ὑπὲ]ρ οἱου-

[δήποτε τεχν]ίτου ὑπεισιόντος, το[ι]αύτ[ης κωλύσεως]

[αὐτοῦ τε τοῦ] ἐργοδότου καὶ αὐτοῦ τοῦ τεχνίτου σύμφω-

[νον· τοῦ δὲ ἐργο]δότου ἀνεξικακοῦντος, ε[ἴ] π[οτ’] ἐ[φ’ ἑ]πτὰ ἡμέραι[ς]

[κωλύθῃ τοῦ ἔρ]γου, τῷ τεχνίτῃ ν τῷ ἐργολαβήσαντει τὸ

[χνίτην], εἴκ[οσι] ἡμέρας περιμένιν τὸν ἐργοδότ[ην], με[τ]ὰ δὲ

[τὴν ἀν]εξ[ικ]ακίαν τῶν εἴκοσι ἡμερῶν, εἰ μὲν ὑ[γι]άνῃ

[ἀμελῇ δὲ] το[ῦ] ἐργάζεσθαι ἐπὶ τὸ τ[η]ν[ι]καῦτα, ὑπεισιένα[ι] ἕτερον

[τοῦ ἐργολαβήσαντος, εἰ μ]ηδὲν κατὰ τὰ προγεγραμμένα εὑρεθίη

[μήτε πράττων μήτε ἐργαζ]όμενός τις ἐξ ἡμῶν, συν[τ]ιθέμεθα

[κα]ὶ ὁμολογοῦ[μεν ἐκτί]σιν λόγῳ προστίμου εἰς ἔργα τῆς πόλεως·

πάντα ἐπερωτηθέντες παρὰ τῆς σῆς θαυμασιότητος ὁμ-

[ολ]ο[γ]ήσαμε[ν τῇδε τῇ] ὁμολογίᾳ καὶ ἐξομοσίᾳ, ἡμέρᾳ

[καὶ ὑπατίᾳ τῇ] προγεγραμμένῃ.

ζή(σασαν) ἔτ(η) ∙δʹ∙· εἴ ε τις δὲ παρα∙αμαρ-

τήσι τῇ στήλῃ ∙ ἢ τῷ ἡρῴ∙ῳ, ἕξ-

ξ∙ει τὴν Οὐρανείαν Ἑκάτην

[θοὺς τῶν ἀνδρῶν τυγχάνειν ἀποδοχῆς καὶ ἐπι]σ[η]μασίας τῆς

[— — — — — — — καὶ εὐεργετημάτων τῶν γεγ]ονότων [(?)ἐ]ξ̣ [αὐ]-

[τῶν ἀξίας· ἀγαθῆι τύχηι· δεδόχθαι τῆι βουλῆι] καὶ τῶι δήμωι

σοι βοίθεαν ἔδωκα ὡς τέκνῳ·

σὺ δὲ ἐξέκλεισές με καὶ ᾐχμα-

λώτισάς με οὐχ ὡς πάτρως, ἀλλὰ

[πύκτης ἄλειπτος παράδοξος, Σαρδια]-

[νός, Ἀλεξανδρεύς, — — — — — — —]

[— — — — — — — — — — — — — — —]

[ρ․․ʹ] ὧν ἱεροὺς εἰσελαστικο[ὺς ξζʹ, Ἰταλίας],

Ἑλλάδος, ∙ Ἀσίας, ∙ Ἀλεξανδρεί[ας, τοὺς ὑ]-

πογεγραμμένους· ∙ Ὀλύμπια ἐ[ν Πείσῃ ․ʹ],

Πύθια ἐν Δελφοῖς ∙γ∙, Ἴσθμια ∙ε∙, [Νέμεα ․ʹ],

τὴν ἐξ Ἄργους ἀσπίδα ∙γ∙, Ῥώμη[ν Καπι]-

τώλια ∙β∙, Ποτιόλους ∙β∙, Νέαν Πόλ[ιν ․ʹ],

θ̣ινον ∙δ∙, Ἔφεσον ∙θ∙, Σμύρναν ∙ϛʹ∙, [Πέργα]-

μο̣ν Αὐγούστεια ∙γ∙, Ἀλεξανδρεί[αν ․ʹ· Ῥώ]-

μην Ἐπινείκια τῶν κυρίων αὐτοκρα[τόρων]

Ἁδριάνειον Φιλαδέλφειον

ἐν Ἀλεξανδρείᾳ·

τειμηθεὶς ὑπὸ θεοῦ Μάρκου

καὶ θεοῦ Κομμόδου πολει-

[τ]είᾳ μὲν Ἀλεξανδρέων ἰθ[α]-

[γ]ενεῖ, ∙ ξυσταρχίαις δὲ ταῖς

Μειλήτου Διδυμείων,

Ἀλεξανδρείας Ἁδριανείου

Φιλαδελφείου,

Ἀλεξανδρείας Σεβαστείου,

Ἀλεξανδρείας Σελευκείου,

Ἀντινόου πόλεως ∙ καὶ τῶν