[— —] θείοι̣[σι] νομίσμασι̣ [πείσας?]

[— — —]αι τις δεινὸς ἀνὴρ [— — —]

[— —]τ̣ος ἀφειδῶς ∙ ἔσχ[εν?]

τ̣αύ̣τ̣ην, θρέ[πτ’, ἀπέ]-

∙τισας ∙ /

ψυ∙χὴν ∙ τὴν ∙ [ὁσίην ν]-

ΔΑΤΙϹΗϹΗΜΑΙΜΑΙ

ΖΟΝΟϹΑΝΤΥΡΙ

ἤμην, οὐκ εἰμί· τοσαῦτα· /

εἰ δέ τις ἄλλο ἐρέει, ψεύσεται·

οὐκ ἔσομαι. /

ἧς ζυγὸν οὐκ εἶδον τὸ γαμήλιον, οὐδ’ ὑμέ-

ναιον / ᾖσέ τις οἰνοχαρὴς πρόσθεν ἐμῶν

❦ θαλάμων. ❦

νῳ ∙ / Ἀβα-

σκαντὶς

γαμετὴ

μνῆμ’ ἀ❦ρετῆς ∙ Μοίρης ∙ τὸ τέλος ∙ φίλον οὔνομα Χρήστη ∙

σωφροσύνης ∙ἱ∙ερᾶς ∙ ἥτις μέγαν ἔσχεν ἔπαινον ∙

ἐνθάδε νῦν κατὰ γῆς σῶμ’ ἀνέπαυσε πόνων ∙

τῆς αὑτῆς ἠοῦς φέγγος ἀμει̣[ψαμένους].

εἴ τις δὲ τοὔνομ’ ἐκμαθε[ῖν βουλήσεται],

Χ̣ρυσηΐς, Ἐλπίνεικ̣[ος· Εὔτυχος πατήρ].

Γέντις ἔτευξεν ἄριστον ἀδέλφιον

εἰκόνι σεμνῇ.

εἰκόνες· ἃς θῆκεν Διονύσιος ὥς κεν ἁπάντων

κείνων μνημοσύνη τις ἐνὶ ζωοῖσι φέρηται.

Μαξίμου ∙ καίριον.

τίσιν ἂν λόγοις

χρήσαιτο Ζεὺς ∙

αὐτὸς ἐς οὐρανὸν ἠέρ-

ταζε ∙ / τίς ποταμῶν

οὐ πᾶσαν ἀνεξηραί-

ρος ἐς Δήμητρα κα-

ταίθετο, καί τις ἄπλα-

τον /

ἶδεν Ὄλυμπος· /

κόσμος ἐμὸς σὴ πίστις ἔφυ με-

γακυδέος ἔργου ∙ / οἰχέσθω τὰ

δ’ ἕξεις Ζηνὸς νόον· ἢν δ’ ἑτέ-

ρη τις ∙ /

λείπηται σέο

φροντὶς ἀταρβέ-

ος, ἵστορες αὐτοὶ /

ἀλλ’ ἔλιπεν λήθης ἄμμορον εὐεπίην.

οὔτις ἀδακρύτοισι τεὸν παρὰ τύμβον ἀμείβων

ὀφθαλμοῖς σχεδίου δέρξεται εὐστιχίην.

αἰμνήστῳ γλυκερὸν φῶς προλιπούσῃ, /

ἥτις ζόης ἔσχε μέτρον, ὡς ἐν Μοίραις προ-

έκειτο ν, ❦ / δύο καὶ τρειάκοντα ἔτη καὶ ἡ-

[– ⏑ ⏑ – ⏑ ⏑ πί]στιν ὁρᾷς Σατύροιο θανόντος·

[– ⏑ ⏑ –] πίστις σῆς κατέδυ πόλεως.

anaglyphum

τίς μου τὴν σειρῆνα κακός, κακὸς ἥρπασε δαίμων,

τίς μου τὴν γλυκερὴν ἥρπασε ἀηδονίδα,

νυκτὶ μιῇ ψυχραῖσιν ἄφαρ σταγόνεσσι λυθεῖσαν;

οὐδὲ χερῶν ἔτυ-

χες ∙ / εἰ δέ τίς ἐστι

τόπος θνητοῖς κάλλισ-

[ὦ π]α̣ῖ ∙ ἑπτα-

[έτις] γὰρ ἔφυς.

στήλλην ἐπιγράψας

ἰδίᾳ χερί, ὄφρα τις εἴπη· /

Σέμνος ὁ παῖς καὶ ταῖς

εὐψυχῶ Νικομήδης,

ὅστις οὐκ ἤμην καὶ ἐγενό-

μην, οὐκ εἰμὶ καὶ οὐ λυ-

τίς ἦν σε ὁ θρέψας ∶ ἦν Κίλιξ Ἀθήναιος ∶

χρηστὸν τὸ θρέμμα· τίς καλῆι ∶ Νουμήνιος.

πόσων δ’ ἔθνηισκες τῶν ἐτῶν ∶ δὶς εἴκοσιν.

[ἐν μέ]λιτι γλ[υκερῷ τίς σοὶ]

[τὸ μ]νῆμ’ ἀγ̣[ορεύει]· /

[— —]ΤΙΣ[— —]

[— — — — — —]

Μαρκέλλης τάφος εἰμί·

τίς αὕτη, γράμματα λέξει· /

ἀρτίγαμος κούρη, εἴκοσιν

τὴν πάσης ἀρετῆς κῦδος ἐνενκαμένην,

ἥτις ἐνὶ ζωοῖσιν ὅκως ἀνέτελλεν ἑῷος,

νῦν δύνει δ’ ὑπὸ γῆν ἕσπερος ἐν φθιμένοις.

rem ∙ / quam ∙ Pallas

cunctis ∙ artibus ∙ erudiít: /

nóndum ∙ bis ∙ dénos ∙ ae-

experiáre dólorem / et

faveant ∙ vótis ∙ numina

cuncta ∙ tuís, /

Ti(beri) ∙ Claudi

Eugenetis

vix(it) ∙ an(nis) ∙ XI ∙ d(iebus) ∙ IX

M(arcus) ∙ Antonius ∙ Encolpus ∙ fecit ∙ sibi ∙ et ∙ Antonio ∙ Athenaeo

liberto ∙ suo ∙ karissimo ∙ et ∙ libertis ∙ libertabusque ∙ eorum ∙

et ∙ posteris ∙ excepto ∙ M(arco) ∙ Antonio ∙ Athenione ∙ quem ∙ veto ∙

θανάτους δεισιδαίμων /

κοιμᾶται Καρακοῦττις

ἔχων μνήμην διὰ παντός, /

πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ ∙ / ἔ-

γνως, ὦ παροδεῖτα, τίς ἤμην·

οὐκ ἐγενήθην.

Θ(εοῖς) Κ(αταχθονίοις).

Ἠέλιον θνητόν, παίδων βέλτιστον̣

ἁπάντων ∙ / κάλλει τε γνώμῃ τε ∙ τρόπ̣οις

ὠκέος ❦ ἵππου. /

τίς δ’ ὄνομα; ∙ Εὐθύδικος.

τί κλέος; ∙ ἀθλοφόρος. /

ποσσάκις ἐστέφθης δρόμον;

πολλάκις. τίς δ’ ἔλαέν μιν; /

Κοίρανος ∙ ὦ τιμῆς

καλλέος, ἧς ἐπ̣ιγ̣είων / παρ-

θενικὴν ζώνην οὔτις

ἔλυσε βροτῶν ❦ / Ἐλπίδι

Λαοδίκει’· ἔθανον δ’ ὀκ[τω]-

καιδεκέτις.

ἄλγεσιν ἀμπεχόνην. / εἰ δὲ θέλεις

γνῶναι τίς καὶ πόθεν, οὔνομα τοὐ-

μὸν / Ἔκλεκτός τοι ἐγὼ κικλήσκομαι,

τίς βροτὸς οὐκ ἐδά-

κρυσε ὅτι τὸ σὸν κάλ-

γονέων Μοῖραι κα-

τ’ ἐπ̣εί̣παν ∙ / τίς ἔζη-

σεν ἔτη ∙ βʹ ∙ μῆ(νας) ∙ ιαʹ ∙ ἡ(μέρας) ∙ ιʹ.

ἑταῖροι / Πετροκόρακαν ἔκλῃζον· / οὐ ταχὺ βρ-

οτῶν τις τοίαν ἐκτήσατο γνώμην· / ἤσκι τὴ-

ν ἁπλότητα, φίλους ὑπὲρ ἁτὸν ἐτίμα· / διὰ τοῦτο

fratri et conliberto

merentissimo

[οὔ]νομα Μούσαις πιστοτάτης φιλίης ἐν βροτοῖς ἵνεκε μοῦνος

ἀντίτυπον ῥεύσει τοῖς δακρύοις χάριτα.

εἰ δέ τίς ἐστι νόος παρὰ Τάρτασιν ἢ παρὰ Λήθῃ,

ἧς ἔσχον σπουδῆς ἐπὶ σοὶ νῦν κατέχεις χάριτα.

τίς δ’ ἐτύπωσε τὰ γράμματα, εἰμὶ τὸ πρίν σου,

αἷμα σὸν ἐν ζῶσιν· λυπεῖς με τέλος κατέχουσα.

ἑστὼς διστάζεις, [τίς]

ὕπεστιν τῷδ’ ὑπὸ τύμ-

Ἀϊλίου με Ἀφροδᾶ Ι̣Λ̣[— —]

ἔκτισε θυγατρὸς ἔργα [— —]

εὐσεβίῃ τ’ ἔνθ̣α̣ [— — — —]

ταρχύθη, Μοιρῶν ὡς ἐπέκλωσε μίτος· /

ᾧ φθόνος ὡς ἄδικός τις ἀπέσβεσεν

ἀρχόμενον φῶς, /

[— —]Η̣Ϲ[— [—]Ν̣Ϲ[—] — —]

[— —] ἥτις ἔ[ζησεν — —]

[— θυ]γατρὶ Ι̣Ι̣

[— — —]ωτίς.

ἐποίη̣[σεν μνή]-

μης χάρ[ιν ἥτις]

ἔζησε[ν ἔτη — —]

[χαῖρ]ε τέκνον

[(nomen dedicantis)]κ̣ρις ὧδε

Λ̣Ι̣ΠΛ̣[— — —] ταῦτα γέγρ[αφα?].

Ὠτακιλλίᾳ Σεραπιάδι

Λουκρήτις Ἀκτια-

κὸς τῇ συμβίωι

Τύχη ∙ Εὐπρέπει

θρεπτῷ ∙ ὅστις

[ἐ]βίωσε ∙ ἔτη ∙ ε ∙

Σαλουίῳ

Ἀντισθήνῃ

υἱῷ ∙ γλυ-

Πρακτικῷ

Ἰουλία Πλουτὶς

συνγενῖ

π[ασῶν — — εὐε]ργε[σιῶν]

[ἕνεκεν (nomen dedicantis)].

et ∙ Ulpiae ∙ Geminae ∙ sorori

eius ∙ et ∙ sibi ∙ et ∙ lib(ertis) ∙ libertabus

posterisq(ue) ∙ eorum

[Ὀρτώ]ριος Ἥλεις καὶ Ὀρτωρία Εὐτυχὶς σύμβιος

[ἔκτ]ισαν ἰδίῳ τέκνῳ αἰώνιον νυμφῶνα

[καὶ ἑα]υτοῖς, θανάτου προσδοκίαν, τοῦτο τὸ

Ι̣[(nomen dedicantis)]

Λικι̣[νίᾳ Γα?]-

τε ∙ συνῆν δὲ καὶ Φλωρέντιος ἅμα Βερηκούνδῃ,

ἥτις τόνδε τὸν τόπον ἔδωκεν, καλῶν φίλων

αρεον καὶ εὐσεβὲς ἔργον ἀξίῳ μοι περιποιησά-

λογικῆς ἐναργοῦς

ἰατρικῆς κτίστηι ἐν

βιβλίοις ρνϛ δι’ ὧν

μνίας χάριν,

ἥτις συνεβίωσέ μοι

ἀπὸ ἐτῶν ∙ ιεʹ ∙

Ῥογάται

ἥτις ∙ ἔζησεν

ἔτ(η) ∙ ιζʹ ∙ μ(ῆνας) ∙ γʹ ∙ ἡ(μέρας) ∙ κδʹ

ανῷ θρεπτῷ γλυ-

κυτάτῳ ὅστις

ἔζησεν ἔτη ∙ ζʹ ∙

[τ]ι ∙ ἔτη ∙ ξε ∙ Θ[(nomen)]

[(dedicantis)].

τρὶ ἐποίησα

ἀξίᾳ ἥτις ἔζη̣-

σεν ἔτη ε μῆ-

ἐνθάδε κεῖμαι Εὐανγε-

λὶς γένει Γαλάτισσα βιώσα-

σα ἔτη λεʹ μῆνας γʹ.

Λούκις Ἐκγνάτις Ἥλις τρεπτῷ ἰδίῳ ἐνι(αυτοῦ) αʹ καὶ μηνῶν ϛʹ

εἰ μὲν ἦν

amantissimo

filio Theodulo

B. ∙ Fellica ∙ Glyconis

patri ∙ pientissimo

libertis ∙ libertabusque

p(osterisque) ∙ suis ∙ f(ecerunt).

Λ(ουκίου) ∙ θ(υγατρὶ) ∙ Ναρκισσια-

νῇ ∙ ἥτις ∙ ἔζη-

σεν ∙ ἔτη ∙ εʹ ∙ μῆ-

[γλυκ]υ̣τάτῃ συν-

[βίῳ ἥτ]ις ἔζησεν

[σὺν ἐ]μ̣οὶ ἀμέν-

fecit ∙ Fabiae ∙ Laetae

coiugi ∙ sanctissimae

feminae ∙ cupulam

θαῦμα μέγιστον ὁρῶ· τίς ὁ ξένος

ἐνθάδε τοῦ̣τ̣ο ἀνέθηκεν;

Ῥωμαίων τὸ κουβούκλιν

ἀπήρτισα.

τῇ ∙ συμβίῳ ∙ αὑτοῦ

ἥτις ∙ συνέζησέ

μοι ∙ ἔτη ∙ ηʹ,

ρὶ Πολυβίῳ ὅσ-

τις ἐπέζησε

ἡμέρας ∙ θʹ ∙ τῷ

Ἀντίσθεια Πίσ-

τη ∙ φηκιτ ∙ μα-

[τά]τῃ ∙ Ἀκοῦτος

[ὑό]ς ∙ ἥτις ∙ ἔζησε

[ἔτ]η̣ μεʹ.

Ἄλκηστις τοὔνομα

τῶιδ’ ἐπὶ τύμβωι κεῖ-

ἐκόσμησα, καὶ γέγονα Ἄλ-

κηστις ἐκείνη ἡ πάλαι φί-

λανδρος ἣν καὶ θεοὶ καὶ βρο̣-

Αἰλίᾳ Ματρώνῃ τῇ ἀμειμήτῳ συμβίῳ τὴν μουσόπλαστον λάρνακα

καὶ Κοκκηΐῳ Βεννιανῷ κρατίστῳ τῷ ποθεινοτάτῳ υἱῷ Κοκκήϊος

Ἰουλιανὸς Συνέσιος, κράτιστος δουκηνάριος, Ἀντιοχεὺς τῶν

πρὸς Δάφνην, τὴν διὰ παντὸς μνήμην ἐποιήσατο.

τὸ μνημῖον ἐξήρ̣-

τισα ἐκ τῶν ἰδί-

ων ζησάσῃ ἔτη

tum solio aramque sacra-

vit ∙ in hortis Alli Filetiani

carissimi amici ∙ curante

L(ucio) Aelio Coma patruo filio

innocentissimo

ἀνθρώπινα.

ἄπτωτος

ob fortitudinis merita et virtutis cu-

mulum hoc quod excellens artis ro-

bur exegit praecepto invictissimorum

principum d(ominorum) n(ostrorum) Fl(aviorum) Valenti-

διὰ βίου ∙ ξυστάρχου ∙ καὶ ∙ ἐπὶ

βαλανείων ∙ Σεβαστῶν ∙ κτίσ-

του τοῦ τεμένους ∙ καὶ

[— —]ΡΟ[— — — — — — — — —]

[— —] v ἐπ[ὶ (nomen archontis)]

[ἐν ἄ]στει [— — — — — — — — —]

συννάοις ∙ θεοῖς ∙ Στάτιος

Κοδρᾶτος ὁ κράτιστος,

νεωκόρος ∙ ἐκ μεγάλων

ἠδὲ Κυρίλλου ❦ |

εὐνέτις, ἡ μα-

κάρων μήπο-

infas palaestram protulit Cyllenius

Ἄττις τὸν Ἑρμῆν εἵσαθ’· Ἑρμῆς δ’ Ἀττίωι

[— — — — — — —]οι ∙ καὶ γένος φίλους θ’ ἅμα·

[— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]

αὐταῖς ∙ ταῖς ∙ ἡμέραις ∙ Γαίῳ τινὶ ∙ τυφλῷ ∙ ἐχρημάτισεν ∙ ἐλθεῖν ∙ ἐπ[ὶ τὸ] ἱε-

ρὸν ∙ βῆμα ∙ καὶ προσκυνῆσαι ∙ εἶτα ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ ἐλθεῖν ∙ ἐπὶ τὸ ἀριστερὸν

τοῦ Σεβαστοῦ ἡμῶν Ἀντωνείνου.

Λουκίῳ πλευρειτικῷ ∙ καὶ ἀφηλπισμένῳ ∙ ὑπὸ παντὸς ἀνθρώπου ἐχρησμάτι-

σεν ὁ θεὸς ἐλθεῖν καὶ ἐκ τοῦ τριβώμου ἆραι τέφραν καὶ μετ’ οἴνου ἀνα-

φυρᾶσαι καὶ ἐπιθεῖναι ἐπὶ τὸ πλευρόν· καὶ ἐσώθη καὶ δημοσίᾳ ηὐχαρίστησεν

αἷμα ἀναφέροντι Ἰουλιανῷ ἀφηλπισμένῳ ὑπὸ παντὸς ἀνθρώπου ἐχρησμά-

τισεν ὁ θεὸς ἐλθεῖν καὶ ἐκ τοῦ τριβώμου ἆραι κόκκους στροβίλου καὶ

φαγεῖν μετὰ μέλιτος ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας· καὶ ἐσώθη καὶ ἐλθὼν δημοσίᾳ

ηὐχαρίστησεν ἔμπροσθεν τοῦ δήμου.

Οὐαλερίῳ Ἄπρῳ στρατιώτῃ τυφλῷ ἐχρημάτισεν ὁ θεὸς ἐλθεῖν καὶ λαβεῖν αἷμα

ἐξ ἀλεκτρυῶνος λευκοῦ μετὰ μέλιτος καὶ κολλύριον συντρῖψαι καὶ ἐπὶ

iuge ∙ XVI ∙ kal(endas) ∙ Iu[lias] d∙d(ominis) ∙ nn(ostris) dominis nostris

Valentiniano et ∙ Val[en]te ∙ Augg(ustis) ∙ III co(n)ss(ulibus) consulibus

aram ∙ dic[a]vit.

νιστῶν τῇ πρ(ὸ) ∙ α ∙ νωνῶν

Μαίων, ἥτις ἐστὶν κατὰ

Ἀλεξανδρεῖς Παχὼν ιαʹ,

Φουλβίαν Σατουρνῖνα[ν]

τὴν κρατίστην τοῦ λαμπ̣[ροτάτου]

[— — — — — — — — — — — — —]

contemplatione ∙ vitae ∙ atque

eloquentiae ∙ eius ∙ ab invictissimis

principibus ∙ est ∙ delata

fidem dd(omini) nn(ostri) domini nostri duo Arcadius et Honorius

felicissimi ac doctissimi

imperatores senatu petente

ἐν Ἐφέσῳ

[(nomen dedicantis)]

[ἀνέθηκεν].

[populus — — — — — — — amicus s]ociusque su[is]

[legibus receptis dedit Iovi Capit]olino et Ro[mae]

[rex Metradates Pilopator et Pil]adelpus ∙ regus ∙ Metradati ∙ f(ilius)

[populum Romanum amicitiai e]t ∙ societatis ∙ ergo ∙ quae ∙ iam

[inter ipsum et Romanos? optin]et ∙ legati ∙ coiraverunt

[— — — — — — — — — — — — — — — — —]es

[— — — — — — virtutis et benef]ici ∙ ergo

[legati Pasicrates — — — — — —d]ori ∙ f(ilius)

[ab co]muni ∙ restitutei ∙ in ∙ maiorum leibert[atem]

[Lucei] Roma(m) Iovei Capitolino et poplo Romano v[irtutis]

benivolentiae beneficique causa erga Lucios ab comun[i].

φρήτορσιν Εὐμηλειδῶν

Τ(ίτος) ∙ Φλάουιος Πίος φροντιστὴς

ἀνέθηκεν

θους μοιηθεὶς ταύτης ἱεροσύνης, μυσ-

τηρίῳ ὁλοκλήρως τε καὶ τελείως ἀπερτισ-

μένος ἀνέθηκεν vacat σὺν

[τῷ δεῖνι — — — πρεσβε]υτῇ ἀντιστρατήγῳ ἐπαρχείας

[Μακε]δονίας, ἀνθυπάτῳ ἐπαρχείας

[— — — — — — — — — — — — — — — — — — —]νιανῶι

[πρεσβευτῆι Σεβ(αστοῦ) ἀντιστρατήγωι ἐν Π]αννονίαι

[— — — — — — — — — — — — — — — — — —] ταμιεύσαντι

Μούσης τῆς ἑαυτοῦ γυναικός. μὴ ἐξουσίαν δὲ ἐχέτω-

σαν ὁ φρήταρχος ἢ οἱ χαλκολόγοι ἢ ὁ φροντιστὴς ἢ οἱ διοι-

κηταὶ ἢ ἄλλος τις τῆς φρητρίας τῆς ∙ Ἀρισταίων τὴν θυσίαν

ἢ τὸ δεῖπνον ὑπερτίθεσθαι παρὰ τὰς τεταγμένας ἡμέρας

μὴ ἐξουσίαν ἐχέτω ὁ φρήταρχος ἢ οἱ χαλκολόγοι ἢ ὁ φρον-

τιστὴς ἢ οἱ διοικηταὶ ἢ ἄλλος τις τῆς φρητρίας τῆς Ἀρισταίων

φρήτορα ὑπὲρ τούτων τῶν ὀνομάτων λαμβάνειν, οὐ[δὲ]

τορα, ἐν ἀγάρρει εἰσδιδόσθω, καὶ ἐὰν δόξῃ τῇ ἀγάρρει,

καθὼς καὶ ὑπὲρ φρητάρχου καὶ χαλκολόγων δεδογμάτισ-

ται, τότε ἡ οἰκονομία ὑπὸ τῶν προγεγραμμένων γεινέσθ[ω].

π[τὸν τ]ὸ τεθὲν ἢ τὸ προσηλωθὲν ὀφειλέτωσαν ὁ φρήταρχος

ἢ οἱ χαλκολόγοι ἢ ὁ φροντιστὴς ἢ οἱ διοικηταὶ μετα[πα]ραδ[ι]-

δόναι τοῖς ἀεὶ ὑπὸ τῆς φρητρίας καθισταμένοις. ἐὰν δέ τι πα-

ρὰ ταῦτα τὰ ὑπεράνω γεγραμμένα ὁ φρήταρχος ἢ οἱ χαλκολ[ό]-

γοι ἢ ὁ φροντιστὴς ἢ οἱ διοικηταὶ ἢ οἱ δεδανισμένοι ἢ ἄλλος

τις ποιήσῃ ἀποτεισάτω ἱερὰ τῶν θεῶν τῶν φρητρίων ἀργυ-

[ρίου δεινάρια δι]ακόσια [․․․․․c.15․․․․․․ κ]αὶ ἡ ἔκπραξίς ἐστι [— —]

φιλοπάτριδος τετειμημένου· ἐπικυροῦντος ∙ τὸ ψήφισμα ∙ Κανεινίου

Ἡρακλείδου τοῦ φροντιστοῦ τῆς φρατρίας.

Μουνάτιος ∙ Ἱλαριανὸς ∙ Ἀρτεμεισίων ∙ φρήτορσι ∙ vacat χαίρειν.

salutem.

honores quos decrevistis mihi, item dona at re-

munerandum animum meum et pronam volun-

tatem grate accepi, non pro magnitudine eorum

quae ostendistis tribuentes mihi et filio meo

heroi vestro, set maxime propositi vestri gratia

qui decrevistis ∙ quod vos et bonos et iustos intel-

lexi ex his quae remuneratis. et quidem quinqua-

ginta choras quas mihi obtulistis excuso, quinde-

cim contentus, item de imaginibus quattuor et de

τειμῆς, ἡ μόνη παραμυθία τοῦ βίου τὴν ὑστά-

την ἡμέραν παρηγοροῦσα sc. ἐστι, μάλισθ’ ὅταν τις

μετὰ τῆς τῶν τρόπων ἐπεικείας καὶ τὴν ἐπὶ

εἰς τὸν ἀμείδητον Τάρταρον Ἀΐδεω;

μοῖρά τις ἀεικέλιος τὸν Ἀρίστων’ ἥρπασ’ ἀπ’ αὐγῆς

ἑπταέτηι· μέσσος δ’ ἐστὶν ὁ παῖς γενετῶν.