[ὑπόμνημα]

[τοῦ δεῖνος ὃ κατεσκεύασεν ἑαυτῷ]

ζῶν καὶ τῇ γλυκυτάτ[ῃ γυ]ναικὶ γαμετῇ καὶ τ[ῷ]

"καὶ σύ γε, ὦ παρο-

δεῖτα".

χαῖρε·

[κ]ὲ σύ [γ]ε, [ὦ] παροδεῖτα, χάροις ὅτ̣ι̣

τοῦτο τὸ σεμνὸν | εἶπας ἐμοὶ χάριν

[— — — — — — — — — σ]τ̣εφανηφορίαις

[— — — — — — — — ἀποδ]εδειγμένου, βίον τε

[— — — — — — — —] δημοκρατικώτατον

[— — — — — — — — —] τ̣αύτης ἄχθεται μὲν

[— — — — — — — — — π]ένθος, οἶται δὲ δεῖν

[— — — — — — — — — τ]οῦ ἀνδρὸς καὶ τῶν τέκνων

καὶ ἄλλα ἀγάλμ̣[ατα, — — — — — — — —]

Ἀφροδείτης τῆς [— — — — — — — — —]

ἐν τῷ ναῷ τῆς Ἀρτ[έμιδος — — — — — —]

καὶ λαμπρῶν θαυμασιώτεροι εἰς τὴν ἡμετέραν παραγείνονται πόλιν Ῥοιμητάλκης καὶ Πολέμων, συνιερουργήσον-

τες καὶ συνεορτάσοντες τῆι μητρὶ, ἐπιτελούσῃ τοὺς τῆς θεᾶς νέας Ἀφροδείτης Δρουσίλλης ἀγῶνας, οὐχ ὡς

εἰς φίλην μόνον, ἀλλὰ καὶ ὡς εἰς γνησίαν πατρίδα, ὅτι καὶ ἡ βασιλέων μὲν θυγάτηρ, βασιλέων δὲ μήτηρ, ἡ μήτηρ

ξαντας τὰ τεμένη καὶ προσκοσμήσαντας τὰ ξόανα τῶν θεῶν, εὔξασθαι μὲν ὑπὲρ τῆς Γαίου Καίσαρος αἰωνίου δια-

μονῆς καὶ τῆς τούτων σωτηρίας· Κυζικηνοὺς δὲ πάντας ἐνδεικνυμένους τὴν εἰς αὐτοὺς εὔνοιαν, ὑπαντήσαντας

μετὰ τῶν ἀρχόντων καὶ τῶν στεφανηφόρων, ἀσπάσασθαί τε καὶ συνησθῆναι καὶ παρακαλεῖν αὐτοὺς ἰδίαν ἡγεῖσθαι πατρίδα τὴν

τῶι εἰσάφιξιν εἰς Κύζικον καὶ κατ[ὰ] γῆν καὶ κατὰ θα-

λασσ[α]ν ἀσυλεὶ καὶ ἀσπονδεὶ καὶ ἐμ πολέμωι καὶ ἐν

εἰ[ρ]ήνηι καὶ δίκας προδίκους καὶ ἀτέλειαν ὧν ἂν εἰσάγη-

[ἔδοξε]ν τῶι δήμωι· Ἀργαδεῖς ἐπρυτάνε[υεν]·

[Δημήτ]ριος Διονυσίο ἐπεστάτει· Θεμίστ[ιος]

[υτάνεων καὶ τῶν] ἀρχόντων [— — — —

[τὸν δεῖνα τοῦ δεῖνος] ἀναγρά[ψαι — —

τοῦ Θάλλου, ἐπειληχότος Ἱστίου

Στρατίου, ἀνεδείχθη Εὐτύχει ὁ τοῦ

Ἄμμωνος στέφανος ὑπὸ Κ(λ.) Εὐμένους

Κλ. Εὐμένης νεω.

Οὔλπιος Μήδειος

Μ. Κλ. Φοῖνιξ φιλ.

Ἀριστόμαχος Ἔρωτος, Ἀλέξανδρος βʹ Ἐρτεμᾶς,

Σύνφορος Ἐπαφροδείτου, Τι. Πλ. Τελέσφορος,

Γ. Κλ. Ἀβάσκαντος νε., Τι. Κλ. Πολύκαρπος,

[ — — —]ς Σοσσίου,

[ — — ] Ἐπαφροδείτου

[ἐ]πρυτάνευσαν μῆνα Ποσειδεῶνα κ(αὶ) [ἐκαλ]-

[λί]ασαν μῆνα Ληναιῶνα ἄρχοντος τοῦ Καλλ[ί](ου)

τὸ βʹ Ἀργαδεῖς κ(αὶ) Γελέοντες

[ — — —]ας γρα(μματεύς),

Εὐτυχίων Ῥούφου,

Ἐπαφρόδειτος Νοστίμου,

Ἰού(λιος) Ἀφροδείσιος,

Μ. Σενπρώ(νιος) Εὐτύχης,

[λί]ασαν μῆνα Ληναιῶνα ἄρχοντος τοῦ Καλλ[ί](ου)

τὸ βʹ Ἀργαδεῖς κ(αὶ) Γελέοντες

Αἰμί(λιος) Ἕσπερος ἱερομ(νή)μω[ν],

Βαλέριος Βικτωρεῖνος

Ἀργαδεῖς

Αὐρ. Φιλοδέσποτος

Αὐρ. Φαῦστος Νεικηφόρου

Ἰούλ. Αὐρ. Ἐπαφρόδειτος

Αὐρ. Τυχικὸς Ζωσᾶ

Ἀντίοχος Διοδώρου βασι(λεύς)

Γ. Ἰούλ(ιος) Ἐπαφρόδειτος

Λ. Ὀκτάβι(ος) Πωλλίων

οἵδε ἐπρυτάνευσαν μῆνα [Ληναιῶνα καὶ ἐκαλλίασαν]

μῆνα Ἀνθεστηριῶνα Ἀργαδεῖς καὶ Γελέοντες

Λόλλι(ος) Ἐρυκιανὸς προσο(δάρχων)

Νεικομήδης

Ἀφροδείσιος

vacat

ῶνα καὶ ἐκαλλίασαν [μῆνα — — — ]

Ἀργαδεῖς καὶ Γ[ελέοντες]

Τι. Κλ(αύδιος) Ἀκύλας γρα.

Ἀλέξανδρος βʹ,

Κλ. Ἐπαφρόδειτος,

Κλ. Ἑρμείας μυστάρ(χης),

[Π]εριγένης βʹ ὁ κ(αὶ) Σκοπάνης,

Ἐπαφρόδειτος Γαίου,

Αἴλ(ιος) Βαχχίς,

Διόφαντος βʹ φιλ., Ἀσκληπιόδοτος Λευ.

Ἀριστόμαχος Γάμου φιλ., Ἀλέξανδρος Δείου

Ἀρτέμων βʹ νε. φιλ.

Ἀρχέστρατος Ἀντιπάτρου φι., Τ. Φλ. Τέρτυλλος

Ἐπαφρόδειτος βʹ, Θείβας φι., [

Π. Αἰλ. Κορνηλιανὸς Διονύσιος φι., [— — —]μος̣

Σώστρατος Ὀλυνπιοδώρου

ἱερεὺς Ἀφροδείτης

Ἀσκληπιάδης Ἀπολλω[— — ],

Μήδειος Γαλε[ρίου],

Μ. Ἰού(λιος) Πωλλίω[ν],

Σύνφορος Ζωπύρου,

Ἐπαφρόδειτος Πολυκ(ράτους),

Μενεκρά(της) Εὐγνώμονος,

Λ. Ἄλβιος Πρεῖ(σκος) Ἀπολλών(ιος),

Πλώ(τιος) Ἐπαφρόδειτο[ς],

Ἰού(λιος) Πωλλίων Σωκράτης,

Τι. Κλ. Τελέσφορος,

Λ. Καιν․․ Ἐπαφρόδει[τος],

Τι. Κλ. Ζώσμος,

Τι. Κλ. Ῥοῦφ[ος]

Ἐπαφρόδ[ειτος — — — ]

Λούκιος Οὐα[— — —]

Φούλβιος Μένανδρος φιλ[οτ].,

Ἐπαφρόδειτος Ἀθηνάϊδος,

Πίος Φούλβιος Δωσο

Π. Πλώτιος Λογγεῖνος Κλαυδ(ιανὸς) μύ(στης),

Ἐπαφρόδειτος Μυρίνου μύστ(ης),

Μ. Περπέρνας Διδύμου βασ(ιλεὺς) κ(αὶ) ἱερ(ῶν) φι[λοτ.],

Ἀσκ]ληπιάδου

]ροδειτο[ς

Ἀ]μμών[ιος

[ἱππαρχοῦντος — — — γραμματέως τῆς βουλῆς]

[ — — — καλλιαρχοῦντος τοῦ δεῖνος ἀρχι]-

[ερέω]ς δὲ τῆς Ἀσίας ναοῦ τοῦ ἐν Κυζίκῳ

μυστάρχ(ης) καὶ γραμ[ματ(εὺς)] Μ. Τερέντιος Μοντανός,

Νείνιος Βάσσος φιλοτ., Λ. Δείδιος Κρίσπος,

Ἑώρτιος Καμεριανὸς Πωλλίων, Μ. Τυδίκιος Μάγνος,

]ς Ναύκληρος

[Ἐπαφ]ρόδειτος

[Λ]ονγεῖνος

[αθλ]ον, Ὀλύνπια ἐν Πείσῃ [πέντα]-

[θλον], Νεικομήδειαν πέ[ν]-

[ταθ]λον, Πέρινθον Πύθι[α δὶς κ]-

Ἐπαφρ-

oδείτ-

ου.

Δι[αδόχου καὶ]

Ἐπα[φροδείτου]

τῶ[ν ἀδελφῶν]

Διονύσιος Σωκράτου

Ποσειδῶνι καὶ Ἀφροδείτῃ Ποντίᾳ

χαριστήριον.

Ἀπολλώνιος Δειαπτιανὸς

κατὰ ἐπιταγή[ν].

— —]λον θεῷ Ἀνδειρίδι

Πέργαμου

[ἐπὶ — — — — — ἱππάρχε]ω̣, ἐπὶ βασιλέως δὲ ἐν Σα-

[μοθράκῃι τοῦ δεῖνος παρῆσα]ν οἱ στρατευσάμενοι

[μετὰ — — — — — στρα]τηγοῦ ἀνθυπάτου

[καὶ ναυάρχου τοῦ δεῖνος καὶ πρ]ω̣τάρχοντος Ἀνδρία καὶ Τρι-

[ηραρχοῦντος τοῖ δεῖνος μύστα]ι εὐσεβεῖς·

— — —ο̣ι

τῶν ἀδελφῶν ἐκ τῶν

εἰδείων μνήμης χάριν.

Ἐπαφρόδειτε

χαῖρε.

νηλεὲς ὦ δαῖμων, τί δέ μοι καὶ φέγγος ἔδειξας

εἰς ὀλίγων ἐτέων μέτρα μινυνθάδια;

ἦ ἵνα λυπήσῃς δι’ ἐμὴν βιότοιο τελευτήν

μητέρα δειλαίην δάκρυσι καὶ στοναχαῖς,

ἥ μ’ ἔτεχ’, ἥ μ’ ἀτίτηλε καὶ ἣ πολὺ μείζονα πατρός

φροντίδα παιδείης ἤνυσεν ἡμετέρης;

ὃς μὲν γὰρ τυτθόν τε καὶ ὀρφανὸν ἐν μεγάροισι

σῆμα ἐσορᾶς ἐπιτύμβιον, ὦ παροδεῖτα,

[εἱ]μαρτὸν πᾶσιν, οὐχὶ δ’ ἐμοὶ δὲ μόνον·

Ἑρμοκράτη χαῖρε· καὶ σύ γε, ὦ παρο-

δεῖτα.

ρος εὐοπλίης Χρυσάμπ[ε]-

λος, ὦ παροδεῖται· | βιʹ νε[ι]-

κήσ[ας․․․]Δ̣Ι̣ΚΩΣΕΟ̣[․․]

Σεβαστοῦ τὸ βʹ τρίτῃ ἀπιόντος Ἀρτεμεισιῶ[νος χρησμὸς κο]-

μισθεὶς Ἄμμωνος ποιουμένου τὴν ἀνάδειξ[ιν τοῦ στεφάνου]

τοῦ Ἄμωνος ὑπὸ Κλ. Οὐάρου Εὐμένους·

οὐκ ἂν δειμαίνουσα θεούς, ὦ Κύζικε, λυπῆς ἄταις, [δμηθείης κακοῦ οὕνε]|-

κεν ἐν θαλίαισιν, οὐδ’ ἂν, κευθόμενον Λίβυος στέ[γει ἢν θησαυρὸν] |

Ἐπίκτητος Βάσου

Ἐπαφρόδειτος Αρτεμιδώρου

Ἐπίκτητος Δομιτίου

Τρόφιμος Μενεκλέος

Τι. Κλ. Ἐπαφρόδειτος

Ὀνησίφορος Φορήτου

ἐν ὧι ἀξιοῦσι Δηλίους φίλους ὄντας τῆς

πόλεως αὐτῶν ἀποδεῖξαι τόπον ἐν τῶι

ἱερῶι τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν ὧι σταθήσεται

ἄθρησον Χαρίτων ὑπὸ παστάδι τᾷδε τριήρους

στυλίδα, τᾶς πρώτας τοῦθ’ ὑπόδειγμα τέχνας·

ταύταν γὰρ πρώταν ποτ’ ἐμήσατο Παλλὰς Ἀθάνα,

Κύζικος ἅδ’ ἱρᾷ πρῶτον ἐν Ἀσιάδι.

δεῖγμα δὲ καὶ πλίνθων χρυσήλατον ἤγαγεν ἄχθος

Δελφίδα γᾶν, Φοίβῳ τάνδ’ ἐνέπουσα χάριν.

[ὑπόμνημα τοῦ δεῖνος ὃ ἐποίησεν]

[ἑαυτῷ] ζ̣ῶν κ̣α̣ὶ̣ τ̣ῷ̣ [τέκνῳ — — —]

δώσει εἰς τὴν πόλιν (δην.) ρʹ·

χαίρετε παροδεῖται.

ὑπ[όμνημα τοῦ δεῖνος ὃ κατεσκεύασεν — —]

ησι[ος ἑαυτῷ καὶ τῇ γυναικὶ καὶ τῷ]

[ὑπό]μνημα

[— — —]ου τοῦ Ἐπαφροδ[είτου ὃ κατε]-

[σκεύα]σεν ἑαυτῷ [καὶ

Παπία Παπίου χαῖρε

καὶ σύ γε, ὦ παροδεῖτα.

οὕνεκεν ἀλλοδαπὰν Μαιανδρίη ἤλυθε γαῖαν,

ἀνδρὶ φιλοστόργους δεικνυμένα χάριτας·

ἀνθ’ ὧν μοι τὸ μνῆμα πόσις κτίσεν, οὕνεχ’ ἅμ’ αὐτῶι

χαῖρε παροδεῖτα·

Κορινθία Σκόρπῳ τῷ ἀν-

ναύκληρος

Ἐπαφρόδει-

τος Ἑρμιον-

[ὑπόμνημα]

[τοῦ δεῖνος ὃ κατε]σκεύασεν ἑαυτῷ καὶ τῇ γλυ[κυτάτῃ]

[γυναικὶ] Ματρώνῃ καὶ τοῖς κοινοῖς ἡμῶν τέ[κνοις]·

χαῖρε· [καὶ σύ γε, ὦ]

παροδ[εῖτα].

Μουσαίου κὲ Μηνοφάνης,

χαῖρε· κὲ σ̣ύ̣ γ̣ε̣, ὦ παροδεῖτα.

․․ ․․․ [ἡ πύλη αὕτη κεκλεισμένη ἔσται, οὐκ ἀνοιχθήσεται]

[καὶ ο]ὐδεῖς οὐδεὶς ο̣ὐ μὴ̣

δ̣ιέλθη δι’ αὐτῆς. Hesekiel 44,2

Ὀλύμπια ~ ἐν Β̣[

ας ~ ἐν Νεικο[μηδείᾳ

ἐν Περίνθῳ ~ [— — — ἱε]-

κἀγὼ δ’ οὐκ ἀσόφοισι μαθήμασι Πυθαγορείοις |

μάντις ἐὼν ᾔδειν τοῦδε τέλος θανάτου· |

ἔσσετ’ Ἀνεικήτοιο θάνοντος ἐμοῦ συνομαίμ[ου] |

]ῖται Αὐτοκράτορι Καίσαρι τὴν ἐξέδραν καὶ τὴν στοὰν καθιέροσαν, ἐπιμεληθέντων διοικητοῦ μὲν Γαΐου Ἰουλίου Γαΐου υἱοῦ Λονγίνου

]του δὲ Ποπλίου Σκανδειλίου Ποπλίου υἱοῦ Πρείσκου.

[— —]LΗL․․ΗΟΙΣ χαῖρε.

| καὶ σύ γ̣ε, ὦ παροδεῖτα, χάροις, ὅτι τοῦτο

τὸ κοινὸν | εἶπας ἐμοὶ "χαίρειν", ἕνεκεν

[Ἀ]σκληπᾶ Δημ[ητρίου]

[χ]αῖρε· καὶ σ[ύ] γε ὦ [παροδεῖτα]

[χ]άρῃς ὅτι τοῦ[το τὸ σεμνὸν]

δέρκεο πένθος ἄπαυστον ἐ[μ]ῶν τ̣ο̣κ̣έων, παροδεῖτα,

λαϊ̣νέαισι γλυφαῖς γυῖα τυπωσαμένων·

τηρ μνήμης χάριν.

μῇ σπεύσῃς παροδεῖτα

παρέλθειν, ἀλλὰ προσέλθε |

Relief

[— —]στ̣η̣ς Μηδείου.

Relief

Ἀπολλόδοτε

Μηδείου

χαῖρε.

Θεογένης Μηδείο[υ ὑπὲρ]

ἑαυτοῦ καὶ υἱῶ[ν αὐτοῦ]

Μηδεῖος καὶ Διόδωρος

οἱ Ἀδάμαντος Ἀπόλλωνι

Εὐγήρως Δείδας ζήσας ὁσίως ὑπὸ θρεπτοῦ |

Σαλβανα εὐσεβέως θάπτομαι ἐν παλάμαις·|

Ὀνησίμη τῇ θυγατρὶ Τρυφαίν-

ῃ καὶ τῷ ἀνδρὶ Ἐπαφροδείτ-

ῳ μνήμης χάριν·

δὲ Πτολεμαίου, χαῖρε.

χαῖρε παροδεῖτα· ἔγνωκας, ἔρ-

ρωσο, ὑγίαινε, εὐόδει.

Μηνώδωρος

Μειδείου χαῖρε.

[συν]βίῳ Αἰλ. Σερβ. Εὐτυχίᾳ κὲ τ[ῷ] υ[ἱῷ] Αὐρ. Αἰλ. Ὀνησίμῳ κὲ [τῇ συν]-

βίῳ αὐτοῦ Αὐρ. Ἀφροδεισίᾳ κὲ τῷ ἐκγόνῳ μου Αὐρ. Αἰλ. Ἀ[σκλη]-

πιάδῃ κὲ τοῖς θρεπτοῖς μου Ἀλυπιανῷ κὲ Εὐτυχιανῷ·

]uo (quattuor)viro IIIIviro viarum cur[andarum

]ς ἀποδεδειγμένος, Γ(άιος) Ἰο[ύλιος Σκάπλα(?) χιλίαρχος]

vac. πλατύσημο[ς] (λ)εγ(εῶνος) ζʹ.

τοῦτο] τὸ μνῆμα [κατεσκεύασεν ὁ δεῖνα

]ίου ταξι[άρχου

μὴ σειγῇ παρόδει, παροδεῖτα, ἰδ’ ἀνάγνο-

θι τίς τίνος ἶμι εἶμι· Ῥωμαίων τὸ γένιος γένος

άτερ μήδε σὺ μῆτερ· κοινὰ τὰ θ-

νητῶν· οὐδεὶς γὰρ προφυγεῖν

μοῖρα βροτῶν δύναται.

γλυκυτάτῃ θυγατρὶ μνήμης

χάριν· χαίροις παροδεῖτα.

Μήδειος Μειδίου καὶ γυνὴ Μαν̣ί̣α.

[φ]ιλίαν ἀγάπα.

π̣αιδείας ἔχου.

δ̣όξαν δίωκε.

[εσκο]ύσαις τιμαῖς, πένψαι δὲ καὶ πρεσβευτὰς τοὺς ἐπιτ-

[ελοῦντας ἐκε]ῖ πάντα τῶι δήμωι καὶ ὑποδείξοντας Μι-

[λησίοις τὰ δεδογμένα περὶ τῆς] π̣ρὸς αὐτοὺς εὐνοίας· ἀγα-

[ὑπόμνημα τοῦ δεῖνος]

[ὃ κατεσκεύασεν ἑαυτῷ καὶ τῇ γυναικὶ ]

εις γνῶναι τὸν ἐμὸν

β̣ίον, ὦ παροδεῖτα, | ἦν

μέν μοι τέχνη λαοξό-

σὺν γαμετῇ ἁγνῇ

Ἀφροδεισί[ᾳ]· ἆθλ[α]

[δ]ὲ τοῦδε πανκρατ[ί]-

[σ]ωφροσύνης ἀγανῆ[ς]

[μνῆμ’ Ἀ]φ̣ροδεισιάδο[ς]

[τὸ]ν βίον οἷος ὅδ’ ἐστὶ λογιζόμ[ε]-

[ν]οι, παροδεῖται.

[ἐπισταλ]εῖσ̣[ι]ν̣ συντελεῖν ὥσπερ οἴ-

[ε]ται δεῖν· [γ]ρʹ, Ἀρτεμισίου γʹ

vacat

[καὶ πίστε]ι̣ Τ[․]Ν[․․․9-11․․․] συντε-

[θρα]μμένον ἡμ̣ῖ̣ν [πεποι]ῆσθαι ἀποδεί-

[ξ]εις ἐκτεν̣ε̣ῖς [τ]ῆ̣ς̣ αὑτοῦ πίστε-

μ̣ένοντος δια[․․․․ ἐ]φ̣’ ἕτερα προσ[με]-

ρισθῆναι, ἀποδεδε[ίχα]μεν ἐν τῆι ἐ[πέ]-

κεινα τοῦ Ταύρου ὥσπερ αὐτὸς ἠ-

προαιρούμενοι αὔξειν ὥσπερ προσ-

ῆκόν ἐστιν· ὠιόμεθα δὲ δεῖν εἶναι αὐ-

τὸν καὶ ἐπὶ τῶν ἱερῶν καὶ τὰς προσό-

Τύχη σὺν τοῖς τέκνοις

Ἐπαφροδείτῳ καὶ [ ]η̣μ̣α̣

καὶ Ἀπφία Στεφάνῳ [ἀ]νδρί.

γνώσμασιν πάντας ἐθί[ζων]

ἐν ἁγείῳ τε τόπῳ εὕ[δει]

Χρειστοῦ ἀχράντο[υ — — πάν]-

δειλοὶ ἔθεσαν [ — — πα]-

ρ ἐλπίδας ἐς τέλ[ος —

ὑπὸ Ἰουνίου Κορνηλίου Λυσίου ἐπιστάτου κὲ λογιστοῦ Κεσαρέων πόλεως κὲ ἱερέω̣[ς]

διὰ βίου πατρίων θεῶν, δεκαπρώτου κὲ τιμητοῦ κατεσκευάσθη τὸ ὠδεῖον

κὲ τὰ ἐ[ν α]υ̣τ̣ῷ̣ ἀγάλματα καθειδρύθη.

ἐποίει

Ἀφροδεισεύς.

πρὸς αὐτόν.

χαῖρε παροδεῖτα κα[ὶ]

κώμασον καὶ βάλλι[ζε]

τὰ τοῦ ἀνδρὸς

[Ἀφ]ροδεισίου ἀνέ-

στησα τὸν βω-

[— — — — — — — — — — — —] τῶι συντάγματα ω

[— — — — — — — — — — — ἐν]δείξας τὸν πεπρα-

[γότα — — — — — — — — — —] παρὰ τὸ πρόγραμ-

[ἀμ]φοτέραις ἰσοπολιτεία. ἐὰν δὲ φαίν[η]ται

[Τη]μνίταις ἐπιτήδειον εἶναι συνθεῖναι περὶ τ[ο]ύ̣-

[του], τ̣οὺς ἀφεσταλμένους αὐτοκράτορας [εἶναι].

πατὴρ πατρίδος, ὕ[πα]-

τος τὸ ϛʹ, ἀποδεδε[ι]-

γμένος τὸ ζʹ, τειμη-

[καὶ ἄ]λλας ἐν τοῖς [ἀναγκα]ιο[τά]τοις κ[αιροῖς]

[τῆς] προαιρέσεως [ἀποδε]ίξεις πεπό[ηται],

[ὁμ]οίως δὲ καὶ ἐν τ[ῶι πολέ]μωι τῶι π[ρὸς]

τὰ μέγιστα ἔβλαψεν τοὺς συναθλητὰς

ἐκκόψασα τὸ κράτιστον ὑπόδειγμα καὶ κα-

τὰ σωφροσύνην καὶ κατὰ πρᾶξιν· δεδό-

ἀμεί̣μητον αὐτοῦ σωφροσύνην καὶ ἡμε-

ρότητα ἣν ἐπεδείξατο παρὰ πάντα τὸν τῆς

ἀθλήσεως χρόνον, ὃν ἔφθη προλαβών, καὶ

αὐτοῦ φ[ίλωι ․․․․]βε[․․․․․] καὶ ὑπερβάλ-

λουσαν ἐπιδεδειγ̣μ̣έ̣νωι ἐν παντὶ και-

ρῶι τὴν εἰς τὸν [φίλον εὔν]οιαν. vacat

ἡ βουλὴ καὶ ὁ δῆμος

δεῖβον Lat. divum Καίσαρα.

τύμβον μέν, Φ[ιλάδελφε, Γλύκων]

σοι δείμαθ’ ἑτα[ῖρος], |

ὅντε λίπες τῆς [σῆς ἄξιον]

πυγμῶν δεκαοκτώ·

χαίρετε παροδεῖτ[αι].

Βειθυνῶν πρώτη Νικομή-

δεια· κτεῖνε δ’ Ἀχιλλεύς· |

ταῦτα δὲ πάντα μίτοις Μοι̣-

[ τὸν δεῖνα ἐφηβαρχήσαντα? τὸν ἐπὶ]

τοῦ δεῖνος πρυ]τάνεως ἐνιαυτόν, γ̣υμνασ̣[ιαρχοῦντος

ο]υ Ποπλίου υἱοῦ Βάσσου, ὑπογυμ[νασιαρχοῦντος τοῦ δεῖνος]

τοῦ Πολέμωνο[ς]

Αὐρ(ήλιος) Ἐπαφρόδειτος Περ[γαμη]-

νὸς κατεσκεύασεν ἑαυτῷ [καὶ τῇ]

δρας, τὰς δὲ γυναῖκας τῶι πέμπτωι,

καὶ ἐξανίστασθαι ἐκ τῆς κηδείας

καὶ ἐκπορεύεσθαι τὰς γυναῖκας

[τ]ὸν ἱερῆ διὰ βίο[υ ]

ἐπιμεληθέ[ντος τοῦ δεῖνος ]

[Παλάμανδρος, Σκύμνος, Μητρόδωρος, Θεότιμος, Φί]λ̣ισκος,

[οἱ κατασταθέντες ἐφ’ ἱερέως τοῦ δεῖνος] σ̣τρα̣τ̣η̣γ̣οὶ φαίνοντα[ι]

[ἐν παντὶ καιρῶι καλῶς προεστηκότες] τ̣ῆς ἀρχῆς· τῶν τε γὰρ̣

μὴ ὀλιγωρεῖν τῶν οὕτως ἐπιστατούντων, ἵνα καὶ οἱ μετὰ ταῦτα

δεικνύμενοι πειρῶνται κατὰ τρόπον προίστασθαι τοῦ δήμου,

αὐτοί τε διεγνώκαμεν τοῖς Παναθηναίοις στεφανοῦν αὐτοὺς

καὶ πρὸς ὑμᾶς ὤιμεθα δεῖν γράψαι περὶ τούτων, ὅπως ἐν τῶι

μεταξὺ χρόνωι βουλευσάμενοι τιμήσητε αὐτοὺς καθότι ἂν

[— δείκν]υσιν οὖ̣[ν δ]όσις, ἀνθ’ ἧς [— — —]

[— — —] μισογύνην κάματον [— — — — —]