κάλλει καὶ σ[θένεϊ ζηλοῦντά ποτ’ ἠδὲ καὶ] ἀλκῇ,

Ἑκτόριον π[αράδειγμα πόλει, κύδους ἰσ]όμοιρον,

τόν ποτε χα[λκοχίτων’ ἐφέποντ’ ἀλγειν]ὸν Ἄρηα,

[— — — — — τ]όδε πᾶς ὁ δανιστὴς ἰστάτω̣ [— — — — — — — — —]

[— — — — — — πό]λιν. χαίραιται παροδε[ῖται].

Τιβ[ε]ρ[ί]ῳ Αὐγ[ούσ]του

τῷ τ[ῶ]ν Κλαυ[δεί]ων

γό[νῳ] εὐνοί[α]ς κα[ὶ]

[λει]α[ν καὶ] εἴσπλουν καὶ ἔκπλουν κ[αὶ πο]-

[λέμου κα]ὶ εἰράνας ἀσυλεὶ καὶ ἀσπο[νδεί]·

[καὶ τ]ὸ[ν ἱερ]ομνάμον[α] τοὺς προξένου[ς]

[ἀνθρώποι]ς ἱερὰν καὶ ἄσυλον, καὶ π̣αρακαλοῦσιν ἡμᾶς συναυξῆσαι τ̣[ὰς τῶν]

[θεῶν τιμά]ς, καθότι καὶ ἐπιβάλλει ἡμῖν, καὶ ἀποδεῖξαι τὴμ πόλιν τὴν Καλχηδ[ονίων]

[ἱερὰν καὶ ἄ]συλον κατὰ τὰς τοῦ θεοῦ μαντείας· ἐπελθόντες δὲ καὶ οἱ πρεσβ[ευταὶ]

[λόμενος] συναύξειν τὰς τῶν θεῶν τιμὰς ἀποδέχεται τὴμ πόλιν αὐ[τῶν ἱε]-

[ρὰν καὶ] ἄσ[υ]λον καὶ ἀποδεικνύει κατὰ τὰς τοῦ θεοῦ μαντείας· τοὺ[ς δὲ]

[․․․7․․․]ους δοῦναι τοῖς πρεσβευταῖς ξένια τὰ ἐκ τοῦ νόμου.

[Καλχαδ]όνιοι τὸν δᾶμον συναύξησαι ταὶς τῶ θέω τίμαις καὶ ἀ[— — —]

[ἀπόδειξα]ι ταὶν πόλιν ταὶν Καλχαδονίων ἴραν καὶ ἄσουλον κὰτ [τοὶς τῶ]

[θέω χρήσ]μοις, [κα]ὶ ὁ παρέων πὰρ αὔτοις πρέσβευς ἐπέλθων ἐπ[ὶ ταὶν]

[․․]ι̣ον· στε[φ]ανα[φ]ορείτω δὲ τὰς ἐρ[ότιας πά]-

[σα]ς καὶ ἐπὶ τὰ δεῖπνα φοιτήτω τὰ δ[αμό]-

[σια]· χρηείσθω δὲ καὶ τῶι περὶ τὸ ἱερὸ[ν χώ]-

[αυτ]ῶι. ὃς δέ κ[α] εἴπηι ἢ προαισιμνάσηι [ἢ ἐν βου]-

[λᾶι] ἢ ἐν δάμωι ἢ ἄλλει χ’ ὁπειοῦν [ὡς δεῖ]

[ἀφε]λέσθαι τὸν πριάμενον τὰν ἱερω[τείαν],

τοῦτον Ἰουστινιανὸς ἀγακλέα δείματο χῶρον

ὕδατι καὶ γαίῃ κάλλος ἐπικρεμάσας.

ἢ τοῖς προγεγραμμέ-

νοις, εἰς ἣν οὐδεὶς

ἄλλος ἕξει ἐξου-

ἐνταφῆναι, δώσει τῷ ἱερωτάτῳ ταμίῳ (δην.) μ(υριάδα) αʹ μίαν

καὶ τῇ πόλι (δην.) ͵ε. χαίρετε παροδεῖτε.

καταθεῖναι, τυμβωρυχίου ἐνκλήματι ὑπεύθυνος ἔσται.

χαίρεται χαίρετε παροδεῖται.

Δῖος.

Βενδ(ίδειος).

Στρά(τειος).

Νεικαίης πάτρης με πο-

λεῖτιν ὁρᾶς παροδεῖτα /

Χρυσόπολιν, τὸ πάλαι πολ-

ἀγαθῇ τύχῃ·

Γν[α]ῖος̣ Δειφίλου

ἀσιονείκη[ς]

ιγμένος εἰς τὴν πόλιν

δείλαιος οὐδὲ τῆς ἐλπ-

ίδος ἀπολαύσας ἐπὶ

τῇ πόλει τελευτᾶν ἧς [ἐ]-

ράσθη μὲν δείλαιο̣ς [εἰς ἠ]-

χητὸν λόγων τῶν πε[ρὶ ἐπ]-

[αυμ]άσζεσθαι ἧς περὶ νεκ̣ρ̣-

[οῦ ἀ]ποδέδεικται τὸ γνώρι-

[μον] σπουδῆς ᾗ ἐκεῖνος δὲ

[ἀνθρ]ώπων σώτειρα, δικαιοτάτη, γλυκύθυμος,

[ἠπιόφ]ρων, καθαρῇσι θεουδείας πραπίδεσσιν̣

[συνπ]άσας δεδαυῖα· λύρη νύ κεν ὧδ’ ἐρατεινάς

πολὰ κοπωθέντι κὲ πᾶσι φίλοις ἀρέσαντι

τὴνδε γεωπονίην ὡς Ἡσίοδος κατέδειξεν.

Πάσι δ’ ἐπ’ ἀνφιβόλοισι δικασπόλος ἦεν ․․δ̣․κος·

τόσα ἔτη ζήσας θέλησεν Ε․․Μ̣ΕΜΑΙ․Ρ̣Ε̣Κ̣Ε̣Ι̣․․,

νῦν ἀμεριμνήσας εὔδει τὸν ἐώνιον ὕπνον

λυπήσας ἄλοχον Δομετιανήν, ἣ ἔτεκεν ἡμᾶς

[— — — οἱ κατα]λειπόμε[νοι(?) — — —].

χαῖρε, ὦ παροδεῖτ[α].

[— — — i]am satis dandum esse respondi

[— — — —]viae satis fideicommissi

[— — — —]OI

ἐπισήμ̣ω̣ς ἔ̣[τ]η κεʹ [ἐ]ν ἄλῃ τρίτηι Θρᾳκῶν Αὐγούστῃ σημεαφόρο[ς]

τὴν κ[αμ]άραν̣ [․]Ο[․]Α[․]Ο[․․] ἑαυτῶι κα[τεσκεύασε(?), καὶ τῷ δεῖνι(?)].

χαίρετε.

καὶ δὲ πολειτείας ἑτέρας πράξας ἀμερίμνως,

συμβιώσας δὲ φίλοις πλείστοις κείμενος, ὦ παροδεῖτα.

παῖξον καὶ γέλασον, ἐφ’ ὄσον ζῇς, ὧδε γὰρ ἐλθὼν

οὐδὲν ἔχεις καθιδεῖν ἣ νύκτα μακρὰν μετὰ σειγῆς·

οὐ βαιούλου ψόφος ἔνθ’, οὐ βαλλίζων τις ὁρᾶται,

τύχῃ τῇ ἀγαθῇ·

θεᾷ Ἀφροδείτῃ ἐπήκοῳ

Αἰλία Μαρκιανή.

ἵππῳ δημοσίῳ τετειμημένον

ἐξ ἰνκουισιτιῶνος ex inquisitione, παιδείᾳ καὶ ἀρετῇ

τῶν καθ’ ἑαυτὸν πρωτεύσαντα,

[ἄρ]ξαντα τὴν μεγίστην ἀρχήν,

[ἀπ]οδεδειγμένον πρῶτον

ἄ̣ρ̣χοντα καὶ ἱερέα καὶ ἀγωνοθέτην

[λ]ογιστὴν τῆς λαμπροτάτης

[μη]τροπόλεως Νεικομηδείας

[Τ]ιβ̣. Κλ. Πείσωνα

[— — — — — — — —]ως [ἐπι]μελησάμενον ἐν τῇ σει-

[τοδείᾳ, ἀρ]γυροταμίαν τῶν ἐλ[αιω]-

[νικῶν χρημάτων κ]αὶ τὰς λοιπὰς λειτου̣ρ̣γί̣-

Ἑλλήνων καὶ λογιστὴν τῆς ἱερᾶς

γερουσίας, ἀποδεδειγμένον εὐτυ-

χῶς πρῶτον ἄρχοντα καὶ ἱερέα καὶ

συνδικήσαντα πολλάκις,

ἐν πᾶσιν εὐν̣οίαν διαδειξάμενον

περὶ τὴν ἑαυτοῦ πατρίδα,

φυλῆς Ἀντωνιανῆς

Ἐπαφρόδειτος Συμφόρου

Γάιος Φίλωνος τοῦ Γαίου.

[— — —].

Μήδειος το[ῦ(?)]

Ἀπολλο[δότου].

Ἀπολλόδοτε

Μηδείου,

χαῖρε.

[Ἁ]δριαν[ὴ Σεουηριανὴ δὶς νεωκόρος Νει]-

[κ]ομήδ̣[εια ἱερὰ καὶ ἄσυλος, φίλη, πιστὴ]

[κ]αὶ σύμ̣[μαχος ἄνωθε τῷ δήμῳ τῷ]

δος, ὕπατο[ς τὸ ηʹ, ἀπο]δ̣ε̣-

δειγμέ[νος τὸ θʹ],

Αὐτοκρά[τωρ Καῖσαρ Τίτος Σ]ε-

βαστοῦ υ[ἱὸς, ὕπατος τὸ ϛʹ], ἀπο-

δεδειγμ[ένος τὸ ζʹ, Δομη]τια-

νὸς Καῖσαρ [Σεβαστοῦ υἱ]ὸς,

ὕπατος τ[ὸ εʹ, ἀποδεδει]γμένος

τὸ ϛʹ, ὁδο[ὺς ἐπεσκε]ύασαν

άκιται Νίκη ἡ καὶ [․․․]

θυγά̣τ̣η̣ρ̣ [τοῦ δεῖνος — — —]

μόνον καὶ πρῶτον μετὰ τὴν ἐν τῇ

μητροπόλει Νεικομηδείᾳ φιλοδοσ̣ίαν̣

ἀπό τῶν λειψάνων φιλοτειμησάμενον̣

δεκάπρωτον, ἀγορανομήσαντα

ἐν σειτο[δ]είᾳ, γραμματεύσαντα,

ἄρξαντα τὴν μεγίστην ἀρχήν, δόντα

Σεβαστηνὴ

καὶ ἐν τούτῳ τὴν μεγαλοψυχίαν ἐπιδειξαμ[έ]-

νου τοῦ Παπιανοῦ καὶ τὸν ἀνδριάντα

ἄρξαντα τὴν μεγίστην ἀρχὴν

καὶ νῦν ἀποδεδειγμένον

πρῶτον ἄρχοντα καὶ ἱερέα

οἱ τῆς ὁμονοίας εἰς τὴν ἀρχὴν

αὐτοῦ ἀποδεδειγμένοι φύλαρχοι

ἀντί τῶν εἰς αὐτοὺς εὐποιιῶν

[— — —]ε․ον, [κο]ινόβουλον

δ̣[ιά βίου], ἀ̣π̣ο̣δ̣ε̣δ̣[ειγ]μένον

[πρῶτον ἄρχ]ο[ν]τ̣[α, οἱ] τῆς ἀρχῆς

[ἐ]ν τῇ πατρίδι ἡμῶν

Π̣ρουσιάδει (δην.) φʹ.

γάλοις φιλοτειμήμασιν

ἔτι καὶ ἐν τῇ ἐνδείᾳ

σεῖτον, οἶνον, ἔλαιον, ἀρ-

Τ̣ι̣β̣. Κ̣[λ.] Εὐγένης

Μ. Αὐρ. Ἀφροδείσιος

φυλῆς Σαβεινιανῆς

τὸν ἀγαθὸν καὶ εὐγενῆ καὶ φιλόπατριν,

πρῶτον ἄρχοντα ἀποδεδειγμένον

εἰς τοὐπιὸν καὶ ἱερέα Διὸς Ὀλυμπίου

καὶ δὶς ἀγωνοθέτην, ἀγορανομήσαντα

ἐν ὑπερβαλλούσῃ σειτοδείᾳ καὶ προτειμή-

σαντα τὴν σωτηρίαν τῶν πολειτῶν δαπάνης

Αὐρηλ. Τρυφωνιανὸς

Ἀφροδείσιος

φυλῆς Μεγαρίδος

Ἀσκληπιόδοτον,

ἀποδεδειγμένον πρῶτον ἄρχοντα

καὶ ἱερέα καὶ ἀγωνοθέτην Διὸς

Ὀλυμπίου, οἱ τῆς ὁμονοίας εἰς τ[ὴν]

ἀρχὴν αὐτοῦ ἀποδεδειγμένοι φύλαρχο[ι]

φυλῆς Σεβαστηνῆς

— — —

[․․․]․ΔΕΙΤΗ[․]

[․]․ΛΗΣ τῆς

II vir(o) ∙ q ∙ q ∙ II ∙ vir(o) ∙ III ∙ paneguri curatori

annon(ae) ∙ sacerdoti Dei Mercuri

conditori ∙ patriae ∙ IIII ∙ misso legato

δρῶν ἡμέρᾳ μιᾷ ἀνδρῶν Πύθια ἐν Ἀντιο-

χείᾳ Νεικομήδειαν γʹ πρῶτος καὶ μό-

νος τῶν ἀπ’ αἰῶνος παίδων ἀγενείων ἀν-

ἀγαθῇ τύ[χῃ]

Δεὶ Ἡλίῳ Ναυ̣[․․]-

μηνῷ ἐπηκόῳ

ιν ἀνέθηκα· χαῖρε

❦ παροδεῖτα

ἐτῶν ξ̣ʹ·

χα̣ῖρε παροδ̣ε̣[ῖτα]

Ἀντωνία̣ Ϲαβεῖνα Γαίου γλύπτου γυνὴ ἐνθάδε κεῖμε

vac. ἐτῶν ❦ μζʹ· ❦ χαίροιϲ παροδεῖτα

Σαιουείνιος ὁπλότερος ὠνησάμην

τὴν πύελον ἐμαυτῷ καὶ οὐδεὶς ἕτερος ἀνοίξει

μετὰ τὸ ἐμὲ κατατεθῆναι ἐπεί τοι δώσει τῇ

χαίροιϲ

παροδεῖτα.

ὁ πολλὰ πλεύϲαϲ Καλλίνεικοϲ

[θε]ρίην Ἀμίϲοιο / vac.

[․․․]Α παιδείηϲ Α[— — —]

[— — —]ΚΙΗϹΤΕ / vac.?

χέροιϲ χαίροις παροδῖ-

%⁸¹τα παροδεῖτα.

ματικῷ δημαρχικῆς ἐξ[ουσίας τὸ βʹ(?) ὑπάτῳ καὶ]

τῷ δήμωι τῆς μητροπόλε[ως Ἀμασείας — ὁ δεῖνα —]

ἐπὶ Ἀρρίου Ἀντωνείν[ου — — —].

τῶι [δήμῳ τῆς] λαμπροτ(άτης) μητρ[οπ(όλεως) τὴν ἀφειδεσ]-

τάτη[ν αὑτοῦ μεγα]λοδωρίαν ἐ[πεδείξατο].

οὐκ ἤμην, οὐκ ᾔ-

δειν, ἐγενόμην,

οὐκ οἶδα, οὐκ εἰμί,

ἐν μ[α]κροῖσι χρόνοις Λούκιος ἡρμόσατο.

τοιγάρ, ὅσ[οι τ]ειμᾶτε τάφους νεκύων παροδεῖτ[αι],

Λούκιον [ε]ὐ[φ]ήμως τείετ’ ἀμειβόμενοι.

☩ θεοστιβοῦς γῆς ὧ-

δε πολλὰ δείγματα.

ων πολεῖτιν, πάσας ἀρετᾶς

καὶ ὧν προέδειξ̣εν ἐλπίδων

ἕνεκα, ψαφισαμένης τᾶς πατρί-

ων πολεῖτιν, πάσας ἀρετᾶς

καὶ ὧν προέδει[ξ]εν ἐλπίδων

ἕνεκα, ψαφισαμένας τᾶς πατρί-

[— — — Σέ]ξ. Οὐείβιος [— — —]

[— — —]ς ᾠδεῖον[— — —]

[— — — Ἀ]μασ[τρια— — —]

ἀγαθῆι [τύχηι]·

Διονύσω[ι ὁ δεῖνα?]

Ἀγαθοκ[λέους(?)]

ἐνθάδε τέθαπται Δαμόσστρα-

τος Δαμόστρατος Δειονυσείου Διονυσίου ἐτῶν ξʹ

καὶ Παρθαίνος Παρθένος Δαμοσστρά-

του γυνὴ ἐτῶν οʹ ἀπολι-

πόντες τὰ δει’ δι(ὰ) ὠδείνων ὠδίνων

καὶ μερειμνῶν μεριμνῶν γαιγεννη-

Ἱεραν-

φοδει-

τῶν Ἱεραμφοδειτῶν

Kranz:

ἔτους ζπ[σʹ(?), μη]-

νὸς Δείου [—ʹ, — —]

Δωμείτιος Λι[——]-

Σεραπίων Σεραπᾶ, ἐτῶν οʹ.

ἔτους γιρʹ, μηνὸς Δε[ίου],

Σεραπίων Σεραπίωνος, ἐ[τῶν —ʹ].

[ἡ δεῖνα γυνὴ Φ]-

ιλοξένου Φιλο-

Δύστρου κεʹ.

Ἀφροδείσιος Ἠλίου,

ἐτῶν νεʹ.

στος πραγματευτὴς

ἔτους θορʹ, μηνὸς Δείου

νεομηνίᾳ.

ἔνθαδε κεῖμαι.

χαίρετε παροδεῖται.

ριν ἀνέθηκα· χαῖρε

παροδεῖτα.

[εἰς Ἀ]ΐδην. ❦ /

χαίροις, παροδεῖτα.

ριν ἐποίησα.

τοῖς παροδείτε-

ς παροδείταις χαίριν χαίρειν.

θυγατρὸς

Ἡδείας τὴν

θυγατέτερα θυγατέρα

κατά τε

παιδεί[α]-

ν καὶ ἰα-

[ ὁ δεῖνα ]

Ἀντιφιλ[ίδο]υ

Τιβ(ερίαν) Κλαυδείαν

Αὐρηλιανὴν

] δεκάπρωτον καὶ ἐν τᾷ ματροπόλ[ει

[Νικομηδ]είᾳ κατὰ δόγμα τετιμαμένον ἀνδρι[άντος ἀναστάσει]

[— — —]

[στάδιον παίδων· ὁ δεῖνα τοῦ δεῖνα. ἐφήβων]

[νεωτέρων· Τρύ]φων Ἡρακλε[ίδου. πρεσ]-

[βυτέρων]· Ποντικὸς Τίτου. δί[αυλον ἐφήβων νεωτέρων· ὁ δεῖ]-

[να τοῦ δεῖνα. πρεσβυτέρων]· Δωρόθεος Λουκίου. πα[ίδων ὁ]

[δεῖνα τοῦ δεῖνα. δόλιχον] ἐφήβων νεωτέρων· Δημήτ[ριος τοῦ δεῖνα].

[πρεσβυτέ]ρων· Διοκλῆς Διονυσίου. πά[λην]

[ἐφήβων νεω]τέρων Λονγεῖνος Ὑψιγόνου κὲ [ὁ]

[δεῖνα τοῦ δεῖνα] κὲ Δωρόθεος Λουκίου. παρε[— —]

[— —] πανκράτιον ἐφήβων νεωτέρων· [ὁ δεῖνα τοῦ δεῖνα].

[πρεσβυτέ]ρων· Στρατωνίδης Ἀπολλο-

Μαρκιανῷ τῷ ἐκ τῆς ἐν

Πόντῳ Ἡρακλείας παιδείας

καὶ ἀρετῆς ἕνεκαν

[σ]είνου Velocassium.

χαῖρε παροδεῖτα.

ἐκνεύσας ἐσαθρῆσον ἐμὸν τάφον, ὦ παροδεῖτα·

κεῖμαι γὰρ Δήμαρχος ὁσίως ζήσας περὶ πάντα,

Γ. Ἰούλιον Σκάπλαν

[ὕπατ]ον ἀπ[οδεδειγμέ]νον,

πρεσβευτὴν καὶ ἀντιστράτη[γον]

τῶν ἰδίων κώμης Ἐν-

δείρων. ἔτους σαʹ.

ἐκ τῶν ἰδίων, εὐχῆς

χάριν· ἔτους ρϟηʹ, μηνὸς Δείου.

μὴ παρίδῃς, παροδεῖτα, θεοῖς ἐναλίνκιον ἤδη

κείμενον ἐν δαπέδῳ ἰδίῳ ἔξοχον ἄλλων,

Γ. Οὐειβίῳ Ἐπαφροδείτ[ῳ]

συνγάμβρῳ καὶ εὐερ-

τήνδ’ ἀρετῆς ἐπίσημον

ὅρα στήλην, παροδεῖτα· /

κεῖται γὰρ Δομιτίλλα κόρη

ἄρμενα πάντα ποιεῖν, ὅσα Ἡσίοδος περὶ γεωργοὺς

[ἐξα]μάειν καρποὺς μεγάλους ἐπεδείξατ’ ἀφεὶς τώς.

β[ρῖσε δ’ ὅ]λοις ἀγαθοῖσι πολὺν χρόνον ἰσπαταλήσας,

εἴ με θέλεις γνῶν[αι] παροδεῖτα,

τίς κατακεῖμε· / Ἀλέξανδρος

τέκνωσέ[ν τε]· καὶ νῦν,

ὅτ’ ἔδει χάριτάς γε

λαβεῖν καμάτων

[τα]μίαν τοῦ [Καίσαρ]-

[ος] ἀποδεδ[ειγμένον],

[τὸν] πάτρων[α καὶ — —]

χήροις ὦ παροδεῖτ’, ὅσσον δ’ ἐ-

σορᾷς φάος ἠοῦς, / εὔφραινν’ ἐν

τε παρο-

δεῖται.

νεκα καὶ εὐκοσμία[ς]

καὶ τῆς περὶ παιδείαν

φιλοτειμίας καὶ τῆς

[μακ]ροῖς αἰώνεσσιν, ἕως μένει [οὐρανὸς εὐρύς],

[λ]άμπει δ’ ἠέλιος φαέθων τροχ[οείδει φέγγει].

[ἡ δεῖνα — — — σήμα]-

[τι τῷ]δ’ ἔχε[ται ἣ τηλύ]-

φίλων πάντων καὶ ἐσθλῶ[ν]

παροδει[τ]ῶν.

ταλιπεῖν τῇ πατρ̣[ί]-

δει καθ̣’ ἃ̣ ἔδοξεν

τῇ βουλῇ καὶ τῷ δή-

ἀστυνόμου Πο[σι]δείου τοῦ Θεαρίωνος ΕΑΜωνος ed.pr..

ἀγαθῇ τύ[χῃ].

Δεὶ Ἡλίῳ Ναυ̣[δα(?)]-

μηνῷ ἐπηκόῳ̣

[ὁ δεῖνα ἀνέθηκε τοὺς κίονας εἰς τὸ περιστύλ]ιον, καὶ αὐτοὺς μετὰ τῶν σπειροκ[εφάλων λιθίνους κατεσκεύασεν — — —].

Σαιουείνιος Ὁπ̣λότ̣ερος ὠνησάμην

τὴν πύελον ἐμαυτῷ καὶ οὐδεὶς ἕτερος ἀνοίξει

μετὰ τὸ ἐμὲ κατατεθῆναι, ἐπεί τοι δώσει τῇ

[ρ]ίην Ἀμίσοιο /

[εἴνεκ]α παιδείης π̣[ινυτόφρονος]

[εὐδι]κίης τε̣ /