[— Αἰμι]λίαν Δημητρίαν

[ἐὰν δέ τις θελήσῃ —]εσθαι ἢ σκυβαλίσαι τι τῶν ἐνόντων,

[δώσει τῷ φίσκῳ 𐆖 —]

[τοῦτο τὸ μνημεῖον μόνον ἐστὶν Ἀλεξάν]δρας Ἀλεξά[νδρου —]

[— ἐὰν δέ τις ἕτερο]ν σῶμα θά[ψῃ, δώσει —]

γραμμένοι· εἰ

δέ τις τολμήσει

πτῶμα βάλαι ἢ

[τοῦτο τὸ μνημεῖ]ον μενεῖ ἄπρατον

[εἰς ἀεί· — εἰ] δ̣έ τ[ι]ς τολμήσει

[ἀποδοῦναι ἢ ἀπα]λλοτριῶσαι

αὐτοῦ Βερεν[είκης καὶ τέκνων]

εἰ δέ τις το[λμήσει —]

Ε̣ὐ̣όδου βουλευτοῦ καὶ Αὐρηλίας Τατίας τῆς γυναικὸς αὐτοῦ καὶ τέκνων αὐτῶν·

εἰ δέ τις τολμήσει ἕτερον πτῶμα θάψαι ἢ

γράμμα ἐκκόψαι, δώσει τῷ ταμείῳ

αὕτη ἡ σορός ἐστιν Αὐρ(ηλίου) Νείκωνος ἀρτοκόπου καὶ γυναικὸς αὐτοῦ Αὐρ(ηλίας) Ἐπικρατείης· ἐν ᾗ σορῷ οὐδενὶ

ἔξεστι βληθῆναι, εἰ μὴ μόνοις τοῖς προγεγραμμένοις· εἰ δέ τις θελήσει πτῶμα ἐπιβάλαι ἢ γράμματα ἐκκόψαι,

δώσει τῇ φιλοπλίᾳ Φιλοβηδίων 𐆖 μ(υ)ρ(ίας) ῥωμανηιτὰς? καὶ τῇ φιλοπλίᾳ ἱεροῦ μακέλου τὰς αὐτὰς 𐆖 μ(υ)ρ(ίας) ῥωμανηστάς?·

πελευθέρων αὐτοῦ· εἰ δέ

τις θελήσει του ἐκκόψαι̣ τὰ

γράματα τὰ πρ̣ογεγραμένα

Αὐρ(ηλίου) Ῥούφου καὶ τε καὶ τέκνων αὐτῶν·

[ἐὰν δέ τις θελήσῃ ἐκ]κόψαι τὰ γράμματα ἢ πωλῆσαι, δώσει τῷ

[․․․․․c.15․․․․․․ καὶ τῷ τα]μείῳ 𐆖 φʹ· ζῶσιν.

[ἀ]πελευθέρων· τούτου τὸ [ἀντίγραφον ἀπετέθη]

[ἰ]ς τὸ ἀρχῖον· εἰ δέ τις τολ[μήσει ἐκκό]-

ψαι ἢ ἐξαλλοτριῶσαι, δώ[σει τῷ φίσκῳ δηνάρια]

[αὕτη ἡ σορός ἐστιν —] βουλευτοῦ καὶ γυνεκὸς αὐτοῦ Ε̣ὐγαμίας Ἐφεσίας τῆς καὶ Διαφερο̣ύ̣[σης —]

[— ἐὰν δέ] τις θελήσει ἕτερος τὰ ὄστεα μεταβάλε ἢ γράμμα ἐκκόψε, δώσει [—]

ρονόμου [μ]ου· ζῶσ[ιν·]

εἰ δέ τις τολμή[σει γράμ]-

μα ἐκκόψαι ἢ με[τεπιγρά]-

νον Ἰουλίᾳ Σατορνείλῃ καὶ ἐκ τοῦ γέ-

νους αὐτῆς· εἰ δέ τις τολμήσι, δώσι εἰς τὸ ἱερώ-

τατον ταμῆον 𐆖̣ ͵ε̣.

καὶ τέκνων αὐτῶν· εἰ

δέ τις ἐπιχειρήσει γράμα

ἐκκόψαι ἢ βάλαι τινά, δώσει

αὐτοῦ. τοῦτο τὸ μνημῆον

ἐάν τις πωλήσῃ, ἀποτείσει

τῇ γερουσίᾳ 𐆖 ͵ε.

[κα]ὶ [ἀπ]ελευ[θέ]ροις μετοχὴν καὶ ἐγγόνοις αὐτῶν

ἐκ[τ]ὸς τῆς σοροῦ· ἐὰν δέ τις τὴν σορὸν ἀνοίξει ἐμοῦ

[τ]εθείσης, ἀποτεισέτω τῇ γερουσίᾳ δηνάρια μύρια.

[C(aio) Iulio Thrasoni Alexandro — curatori rerum publicarum] Nucerinorum Apulorum et Spoletinorum, praef[ecto —]um, leg(ato) Au[g(usti) pr(o) pr(aetore) prov(inciae) —, pr(aetori), quaestori prov(inciae) Asiae?, trib(uno) mil(itum) leg(ionis) IV Scythicae, donis militaribus donato a divo Hadriano? —]

vexillo, hastis puris duabus, III(trium)viro capitali ․c.4․ C(aius) I[ulius Thraso Al]e[xa]nd[er — filius —]

[— πωλῆσαι] ἢ ἀπαλλοτριῶσαι κατὰ

[μηδένα τρόπον· εἰ δέ τις το]λμήσει πωλῆσαι, ἀποτεισάτω

[εἰς τὸ — δηνάρια δι]σχείλια πεντακόσια· ταύτης

[․]ίμου καὶ τέκνων κα[ὶ ἐκγόνων?]

αὐτῶν, ζῶσιν. ἐὰν δέ τ[ις τολμήσῃ?]

ἕτερον θάψαι μετὰ τοὺ[ς προγεγραμμέ]-

αὕτη ἡ σορός ἐστιν Κλαυ(δίου) Ἀντιστίου Ἀντιόχου

Ἐφεσίου γερουσ(ιαστοῦ) καὶ γυναικὸς αὐτοῦ

σορὸν ἐκ[είνην πλὴν Με]-

λτίνης· [εἰ δέ τις τολμήσῃ]

παρὰ ταῦ[τά τι ποιεῖν —]

dis manibus

T(ito) Valerio T(iti) f(ilio) Secundo militis (sic) coh-

ortis VII

praetoriae centuriae Severi.

T(itus) Valerius T(iti) filius Secundus miles

cohortis VII praetoriae, cen-

turiae Severi, domo Liguriae

[αικὸς αὐτοῦ — κ]αὶ Οὐηδίου Τατιανοῦ τοῦ καὶ Ἑρμοῦ φιλοσεβάσ-

[του — καὶ τ]έκνων Κύρου καὶ Τατιανοῦ· εἰ δέι τις τ̣ολ̣μή̣-

[σει — εἰς] τὸ ἀρχεῖον· ζῶσιν

v(ivus) T(itus) Flavius L(ucii) f(ilius) Qui(rina) Vibianus

Auctus sibi et Antistiae

C(aii) f(iliae) Marcellae uxori et

Τατιανοῦ αὐτῆς· ζῶ(σιν·)

εἴ τις ἐξαλλοτριώ-

σει, δώσει τῷ φίσκῳ

καὶ Οὐλπίας Νείκης γυναικὸς αὐτοῦ· ζῇ·

εἰς τὴν ἑτέρῳ οὐδενὶ ἐξέσται βληθῆναι· ἐὰν δέ τις ἕτερον βάλῃ πτῶμα,

ἢ γράμμα ἐκκόψῃ, ἢ πωλήσῃ, μὴ ἐνπλήσθοιτο μήτε βίου μήτε τέκ-

Fabia Marcellino

Roma tri(buno) coh(ortis) pri(mae)

Liguri (sic) vixit annos

[τῇ γενεθλίῳ ἡμέρᾳ]

τοῦ Συμφόρου, ἥτις

ἐστὶν μ(ηνὸς) ὀγδόου ὀ-

[—]ίου∙ ἡ δὲ ἐν ἀρισ-

[τερ—].∙ εἰ δέ τις ἐκκόψει

[—] δόσει τῷ εἱερωτά-

libertis libert[abus]

ἐὰν δέ τις παρὰ τοὺς

γεγραμμένους δεσπό̣-

εἶναι βληθῆναι·

ἐὰν δέ τις βάλῃ,

δώσι τῇ βουλῇ

[—]ου· εἰ δέ τις [παρὰ ταῦτα ποιήσῃ,]

[δώ]σει ε̣[ἰς —]

εἴ τις τοῦτον τὸν βω-

μὸν ἢ τὸ μνημεῖον

[καὶ — τοῦτ]ο̣ τὸ ὑ̣π̣[ό]μνημα κληρονόμοις εἰς ἔκπρα-

[σιν οὐκ ἀκολουθήσει· ἐὰν δὲ βάσκ]α̣νος̣ [ἐπ]έλθῃ ἢ ἕτερός τις τολμήσῃ κατ[α]-

[θέσθαι? ἕτερον πτῶμα ἐν τῷ μετὰ] τ̣οῦτ̣[ο χ]ρόνωι, ἰσοίσει τῶι ἱερωτάτῳ ταμίῳ [𐆖]

καὶ δούλων κα[ὶ ἀπελευθέρων, ἑτέρῳ οὐδε]-

νὶ δὲ μὴ ἦν προ[γεγραμμένον· εἴ τις]

[θ]ελήσει δ̣ὲ θε[ῖναι ἕτερον πτῶμα —]

[— καὶ τέκ]ν̣ων· εἰ δέ τις θελήσει ἕτ[ερον πτῶμα θάψαι —]

[εἰ δέ τις τολμήσει — ἀπαλλο]τριῶσαι τὴν σορόν, ἀποτείσει —]

[—]υ̣ τὴν

[— εἰ δέ τις] πωλή-

[σῃ —]ν πλὴν̣

ω̣τικῆς [—]

ἄ̣ν τις ἕτ[ερον σῶμα θάψῃ, δώσει εἰς]

τὴν ἱερὰ[ν θήκην — τῆς Ἀρτέμι]-

εἰ δέ [τις, ἀποτεί]-

σει δηνάρια πεν-

[— εἴ] τις δὲ

[— δώσει λ]ίτραν μίαν

ε̣ἴ

τις ἂν ὧδε

οὐρήσι, ἡ Ἑκά-

Ἥρακλ Θέτις Πιλεού[ς] Ἥφαι̣σ̣τ̣ος Θέτις

Caesares vacat [—]

fidem rebus gestis [—]

summam cleme[ntiam —]

quae recenti[—]

[․․․]entissi[m—]

e(xemplum) s(acrarum) l(itterarum).

habet hoc eximium spectatis ac devotis viris virtus innata, ut, cum

principis sui ac rei publicae secundis invigilat in augmentis gloriari,

vitae ipsius damna conpenset adque hoc sibi ad famam quaesisse videatur,

quod industriosi laboris opere imperatoris sui meritis cognoverit prospe-

rasse. quorum omnium, si quisquam oculis nostris ac mentebus inhae-

speciatim gloriam sibi deputans, si nobis serviret periculis suis? singula

eius enumerare non opus est, cuius aetatis nullus dies non officiis devotionis

honoratus inluxit. semper mihi magna cum Philippo, semper gloriosa per

alienus, hic gestorum prospere quasi quidam armiger, immo dux nostrae

felicitatis apparuit usque adeo, ut etiam nobis quoque silentibus egregia

facinora eius eluceant. quibus talis ac tantus enituit, ut invidiam amoris

[sple]ndere et idcirco labores corporis vincit solus omnium, qui imperi n[os]-

[t]ri commodis se probaverit natum. ergo qui tantis eius inlustribus meritis

[r]espondere nitimur, cum placemus et decet tanti viri in opimis urbibus

[mo]numenta devotionis extare, Marine carissime ac iucundissime,

statuas inauratas eidem locari decernimus. efficacia sinceritatis tuae,

[qui p]opulorum omnium diversarumque nationum ore celebratur,

ἐθεήθην σου σκυλῆναι πρός με καὶ τὸ πάθος, ὃ ἔχω, θεραπεῦσαι· ἤκουστέ μοι γά[ρ, ὅ]τι οἱ Ἰουδε͂οι καταγογγύζουσίν σου καὶ βούλονται κακῶσέ σαι· πόλις δέ μ[οί]

ἐστιν μικροτάτη καὶ σεμνή, ἥτις ἐξαρκεῖ ἀμφοτέροις.

τὰ ἀντιγραφέντα παρὰ τοῦ δεσπότου διὰ Ἀνανίου ταχοδρόμου.

πιστεύσουσιν καὶ ζήσον[τ]ε". περὶ δὲ οὗ ἔγραψάς μοι ἐλθῖν πρός σε, δέον ἐ[στὶ]ν πάντα, δι’ ἃ ἀπεστάλην, πληρῶσαι τὰ πάντα καὶ μετὰ τὸ πληρῶ[σαι]

τὰ πάντα ἀναλημφθῆναι πρὸς τὸν ἀποστίλαντά με· καὶ ἐπιδὰν ἀναλημφθῶ, ἀποστέλλω τινὰ τῶν μαθητῶν μου, ὅστις εἰάσεταί σου

τὸ πάθος καὶ ζωήν σοι παράσχῃ καὶ τοῖς σὺν σοὶ πᾶσιν καὶ τῇ πόλι τῇ σῇ πρὸς τὸ μηδένα τῶν ἐχθρῶν τῶν σῶν ἐξουσίαν ταύτης ἔχιν ἢ σχῖν ποτέ.

πάντα ἡμῖν τοῖς ταπεινοῖς ὁμοιωθεὶς "χωρὶς

ἁμαρτίας." εἴ τις οὖν ἐπιμελησείη τὴν ὁσίαν

ταύτην θεραπείαν τε καὶ τιμὴν ἐπὶ τοῖς

ὡς μηδενὶ περιληφθῆναι φιλαργυρίας Ἰου-

δαϊκῆς πρόφασιν· καὶ εἴ τις ἀπὸ τοῦ νῦν

ὑπὲρ ἐκκομιδῆς τι λάβοι παρά τινος λαβοι

[ddd(omini) nnn(ostri)] Auggg(usti) Valentiniaṇ[us, Valens,] Grati[a]ṇus. ḥab(e), Εutropi car(issime) nobis.

[quod ex red]itibus fundorum iuris re[i ․․c.8․․․, quo]s intra Αsiam diversis quibusque civitatibus ad instaurand[a mo]enium facị[em ․․․c.10․․․ pr]o certis

[partibu]s habita aestimatione concensimus, capere quidem urbẹs singulas beneficii nostri uberem fructum et pro [temporum r]efers felicit[ate n]os[tro]ṛum a foedo

[recenti]um squalore ruinarum in antiquam sui faciem nova reparatione consurgere, verum non integram graṭ[iam con]cessi ad urbes singulas beneficii

[perv]enire, siquidem, dum pro partibus praestitis reditus civitatibus potius q[ua]m ipsi cum reditibus fundi fuerint restitu[end]i et ministrandi, idem reditus ab acto[ri]bus

[pr]ibatae rei nostrae et diu miserabiliterque poscantur et vix aegraeque aegreque tribuantur, adque id, quod amplius e[x i]sdem fundis super statutum canonem

[c]essa cum eo fundo, quem Leucem nomine nostra iam liberalitate detentat, tradi centum iuga promulgata sanctione mandavimus, ut eius exemplo, quid adhoc

ista in reparandis moenibus profecerit, intuentis, an reliquis praestandum sit similia, decernamus. hanc sane quia rationẹ plenissima, quod intra Αsiam rei publicae

iug̣a esse videantur cuiusque qualitatis quantumve annua praestatione dependant, mansuetudo nostra instructa [c]ognovit, offerendam experientiae tu[ae]

credidimus optionem, ut, si omnem hanc iugationem, quae est per omnem diffusam provinciam, id est sex milia septingenta trigenta sex semis opim[a]

adque idonea iuga, quae praeter VIII solidorum ad fixum semel canonem trea milia extrinsicus solidorum annua praestare referuntur, sed et septingenta tr[ia]

etiam defecta ac sterilia iuga, quae per illa, quae idonea diximus, sustinentur, suscipere propria praestatione non abnuvis, petitis maiestas nostra consen[tiat,]

scilicet u[t] arbitrio tuo per curias singulas omni iugatione dispersa, retracto eo redituum modo, quem unicuique civitatum propria largitione concen[simus,]

[ant, qua rat]ịone possideant et quantum per iuga singula rei privatae nostrae annua praestatione dependant, qui etiam opimi adque utiles fundi

[fis]co gr[ati si]ngulis quibusque potentissimis fuerint elocati et qui contra infecundi ac steriles in damnum rei nostrae paenes actores

f̣uerint d[erelicti,] scilicet ut omni per idoneos ratione discussa ac confectis quam diligentissime brevibus mansuetudini nostrae veri

fidem nunties, uṭ [inst]ructi super omnibus amplissimum efficacis industriae praestantiae tuae testimonium deferamus.

[dd]d(omini) nnn(ostri) Auggg(usti) Valentinianus, Valens, Gratianus. [hab(e),] Feste [car(issime) n]ob(is).

honorem Αsiae ac totius provinci[a]e dignitatem, quae ex iudicantis pendebat arbitrio, [exe]mplo Illyri[c]i a[d]que Italarum urbium recte perspexi[mus]

esse firmatum. nec enim utile videbatur, uṭ [po]npa conventus publici unius arbitrio gereretur, qu[a]m consuet[u]dinis instaurata deberet solemnitas

exhibere. ex sententia denique factum est, quod divisis officiis per quattuor civitates, quae metropolis apu[d] Asiam nominantur, lustralis cernitur edi[tio]

constituta, ut, dum a singulis ex[h]ịbitio postulatur, non desit provinciae coronatus nec gravis cuiquam erogatio sit futura, cum servatis vicibis qu[in]-

to anno civitas praebeat editorem. nam et iḷ[lu]d quoque libenter admisimus, quod in minoribus mụnicipiis generatis, quos popularis animi gloria maior

attollit, facultatem tribui edendi mun[er]is postulasti, videlicet ut in metropoli Εfesena a[lia] e civitate asiarchae sive alytarchae procedant ạc̣ s[ic]

officiis melioribus nobilitate contend[an]t. unde qui desideriis sub seculi nostri felicitate ferv[entib]us gaudiorum debeamus f[om]enṭa [p]raesṭare, c[ele]-

brandae edịṭionis dedimus potestat[e]m, adversum id solum voluntatem contrariam re[feren]tes, ne suae civitatis obliti eịus, in qua edideriṇ[t]

munera, cu[ria]e socientur, Feste karịssime ac iucundissime. laudata ergo experientia tua n[os]ṭri potius praecepta sequatur arbitrii, ut omn[es,]

qui ad hos h[on]ores transire festinant, c[u]nctas primitus civitatis suae restituant functiones, u[t p]eractis curiae muneribus a[d h]onorem totiu[s]

provinciae debiti fabore festinent pẹṛcepturi postmodum, si tamen voluerint senato[r]iam dignitatem, ita tamen, ut satisfacienṭẹs legi in locis s[uis]

alteros deserant substitutos. ceterum nequaquam ad commodum credimus esse iustitiae, ut expensis rebus suis laboribusque transactis

veluti novus tiro ad curiam transeat alienam, cum rectius honoribus fultus in sua debeat vivere civitate.

μητροπόλεις ἐν Ἀσίᾳ ψηφίζονται, ὡς τὴν τῆς πενταετηρίδος ἔκδοσιν τοιαύτην ἔχειν τὴν κατάστασιν καὶ μηδεπώποτε δύνασθαι λείπε̣ιν

τὸν κοσμούμενον ὑπὸ τοῦ τῆς Ἀσίας στεφάνου. ἀλλ’ οὔτε ἐπιφορτίζεσθαί τις δύναται ὑπὸ τοῦ δαπανήματος, ἐπὰν μάλιστα ἀμοιβαδὸν τρεχόντων

τῶν χρόνων ἑκάστῃ τῶν μητροπόλεων μετὰ πενταετῆ τὸν χρόνον δίδωσι τὸν λιτουργή[σ]οντα. καίτοι ἡδέως προσηκάμεθα, ἐπίπερ τοὺς τε-

πολιτεύματος· σοφ-

ὸς δὲ ὡ νομοθέτις

καλῶς κ̣(αὶ) τὰ περὶ τού-

ἔκτισε Μ(αρί)α.

☩ ἔστη ἡ σύνταξις τῶν περιθύρων καὶ ἐκτίσθη ἡ πᾶσα πρό-

οψις τοῦ σηκρήτου ἐπὶ Ἰωάννου τοῦ ἁγιωτάτου ἀρχιεπισκόποου

☩

κὲ τῖς μιτρὸς αὐτοῦ.

ῦ κόσμον κρυφιμαίας, ἥ-

τις ἔλαβεν γεννητῆρος τὸν

φόβον.

piis felicibus in-

victis Augustis et

dd(ominis) nn(ostris) Fl(avio) Val(erio) Crisp(o) et

v(ir) cl(arissimus) et Iụ[lius Iulianus]

v(ir) em(inentissimus) prae[f(ecti) praet(orio) nu[⁵¹—]⁵¹-

mini eius[⁵¹—]⁵¹ sempe[r dica]-

tissi[mi.]

[qu]am bene caelatis

tam bene

[—] κ̣αὶ τίς ἐμοὶ το[—]

χαῖρε ἐν κυρί(ῳ) Νεικότυχε μετὰ τῆς

συμβίου σου Ἀφροδισίας· εἰ δέ τις

τολμήσαι μετὰ τὴν ἡμετέρ[αν]

ἐτελιόθι ἱ δ(ού)λ(η) τοῦ θ(ε)οῦ Νίκι Ἀπρ(ι)λί(ου) τρ(ιακά)δ(ι) ἰ(ν)δ(ικτιῶνος) ιδʹ

πενταετὶς κ(αὶ) ὁ βίος δέον ἐπῖλθέν μυ

κ(αὶ) ἐχόρισέν με ἐκ τῶν ἐμῶν γονέον ☩.

Caca(los) C(aii) Titi Ne(potis).

Γλαο͂κος Καϋστρίο

[Ὑ]βλήσιος Ἀντισθένεος

Ἰ̣ωνικὸς Πυθέου

κτίστα.

[— ἀ]ντισ[τράτηγον —]

[— sacra]tissim[i —]

[— A]ug(ust—) III[—]

[Μ(άρκου) Σ]καπο[ύλα,]

[ἀ]ντιστρ[ατήγου δὲ]

[—] ἀντισήμῳ

[— γρά]μματα τοῖς

[— κ]αὶ δυνατ[—]

[—]ητις τοῦ π[—]

εἶπεν· ἐπειδὴ Λαμπὰ̣[ς]

Λεοντίσκου Σελε̣υ̣-

κεὺς πᾶσαν εὔνοι[αγ]

[—]․α̣σμένων καὶ τὰς συνεγμεμισθωμένας αὐτοῖς προσόδους ἀνεξαλλ[άκτας —]

[—] ψ̣ηφισθὲν χρηματισθὲν ἔστω παραχρῆμα ἄκυρον, κατὰ δὲ τοῦ ποιησαμ̣[ένου —]

(vac.)

φθόνου κεκρυμμένου φιλοσκωμμορίᾳ γλῶτταν ἐγείροντος ὅς καὶ μέ[μφεται]

εἰ τύχοι τις παρὰ τηλικαύτης πόλεως ἥστινος οὖν ἀμοιβῆς, εἰς λόγον τοῦ τοιούτου γέρως

ψόγου καθαρεύειν οὐκ ἐᾶι τὸ γινόμενον· ἔπειθ’ ὅτι μέγα μοι συνάγεται τ[ῶν χ]ρεῶν τὸ

ἁθρόαν ὑπὸ τῆς περὶ τοὺς χρήστας εὐγνωμοσύνης ἑλκόμενοι καὶ τὸ χρέως ἀδυνατοῦν-

τες ἐκτῖσαι· καὶ τρίτον ὅτι λόγους ἐξ αὐτοσχεδίου παιχθέντας διὰ τὴν ἀνάγκην τῆς τοῦ

νόμου τιμῆς ἵνα τὸ τῆς σιωπῆς ἀκίνδυνον φύγωμεν, γέρας ἐγγράφειν ἀξιοῦτε τὸν

Μοδέστης πραγμα-

τευτὴς χρηματισ-

θεὶς ὑπὸ τοῦ θεοῦ

σωτῆρι

καὶ κτίσ-

τῃ

Ἄρτεμιν εὐφαρέτρειαν ἐμῆς γενεῆς γεγαυῖαν·

πάσης γὰρ πόλιος προκαθηγέτις ἐστὶ γενέθλης

μαῖα καὶ αὐξήτειρα βροτῶν καρπῶν τε δότειρα·

εἰ δέ τε μὴ τελέοιτε πυρὸς τότε τείσετε ποινάς.

χρηματισθεὶς ὑπὸ τοῦ Ἀπόλλωνος

Fl. Elpidi

castisime(!)

feminae

[—] ε̣ἰ̣ς̣ διαδοχὴν τῶν ἐκγόνων ἢ αυ-

[—· ἐάν δέ τις ἄλλ]ος ἢ πτῶμα καταθῆται ἢ γράμμα

[ἐκκόψῃ —]․ρος τόπος παρὰ τῷ κήπῳ ὀστοθη-

[—] εἰ δέ τις τ[ολμήσει —]

[— ἀποτείσ]ει τῷ ἱερωτάτ[ῳ ταμείῳ (δην.) —]

[C]aca(—)

[C(aii)] Titi Ne(potis)

[—]ν̣αι αὐτῶν τα[—]

[— χ]ρηματι̣σ̣[τ—]

Διονυσιανὸς Εἰρηναίου, Εὐτύχης Εὐτύχους,

Κορ. Ἔτυμος, Κορ. Θεόδωρος, Φλά. Δομέτις,

Τειμολέων Ζωσίμου, παρθένοι· Λάκαινα

γων καὶ πράσσων τὰ κρά-

τιστα διατετέλεκεν·

πολλοῖς δὲ τῶν ἐπὶ τὸν

μένων ἐν τοῖς δημοσίοις

χρηματιστηρίοις ἐπίση-

μον πεποιηκότος τὴν ἀπὸ

μὸν ἐπετέλεσεν καὶ τοὺς

μὲν πολίτας ἠρίστισεν

διαμερίζων σὺν τοῖς λοιποῖς

ἑαυτὸν τοῖς προειρημένοις εὐθὺς ἐγ νέου παρέσ-

χετο πρεσβεύων τε καὶ συμβουλεύων τὰ κράτισ-

τα καὶ φιλοτιμίας οὐθενὸς λειπόμενος τῶν πο-

λεμον ἐξυπηρέτησε τοῖς ἡγουμένοις, τὰ κρά-

τιστα συμβουλεύων τε καὶ ψηφιζόμενος ἀεί,

χρημάτων τε πλῆθος οὐκ ὀλίον περιεποίησε[ν]

κτος Εὐήνου παραφυλάξας εἰρηνικῶς

ἐπότισε τὴν πόλιν.

Μοντᾶνος Βλάστου τοῦ Μητρᾶ

παραφυλάξας εἰρηνικῶς ἐπότισε

τὴν πόλιν.

Αἴλιος Νείκων παραφυλάξας καὶ

ποτίσας τὴν πόλιν καὶ τὴν χώραν

εἰρηνικῶς καὶ φιλοτείμως.

ἐπὶ πρυτάνεως Ἀπόλλωνος τὸ πεʹ. Πό(πλιος) Ῥουτείλιος

Πρόκλος νέος παραφυλάξας καὶ ποτίσας τὴν

[πόλ]ιν καὶ τὴν χώραν εἰρηνικῶς καὶ φιλοτείμως.

[ἐπὶ πρυτάνεως Ἀπόλ]λωνος τὸ πζʹ

[ὁ δεῖνα ․․․․․․․]ς ἐπότισεν

[τὴν πόλιν εἰρηνικῶς κ(αὶ) φ]ιλοτείμως

Διονύσιος βʹ, ἱερεὺς Πολιο[ύ]-

χου Ἀκ. τις Μαρσύου,

Μαρσύας Καλλικλέους,

αντες τες τὼν Κλάριον Ἀπόλλωνα· Γλύκων Μοσχᾶ, Ἕρμιππο-

ς Τρύφωνος, Χαρμίδης Χαρμίδου, Ἀντισθένης, Ἡρακλέων ὑ Ἡρ|ακλέοντος,

Ἕρμιππος Ἑρμίππου, Παπίας Ἑρμίππου, Κράτερος Μενάνδρου,

προφήτου Πανταγνώτου βʹ, θεσπιῳδοῦντος Μάγνου τοῦ Ἑρμογένους, γραμματέων Κάρπου Ἀττάλου (καὶ Ἀπολλωνίου βʹ)·

θεοπρόπος Μ. Ἰούνιος Πρόκλος· ἠΐθεοι Ἄδραστος καὶ Σέλευκος οἱ Σελεύκου τοῦ Ἡρακλέοντος, Ἀντισθένης γʹ,

Ἀπελλᾶς καὶ Θεόδωρος οἱ Ἀπελλᾶ τοῦ Σωσ[ι]νείκου, Χαρμίδης Ἀττάλου Λευκανός, Ἀπολλώνιος δʹ, Ἀπολλώνιος Ἀρτεμᾶ,

Ἀπολλόδοτος Διογενιανοῦ ἱερε[ὺς]

παίδων, Τ(ίτος) Στατίλιος Ἀντισθένης, [Τ(ίτος)]

Στατίλιος Ἑρμογένης, Τατιανὸς Νεικ[ό]-

νέτω δὲ ὁ βουλόμενος ἐπὶ τῶι ἡμίσει

πρὸς τοὺς νομοφύλακας· ἐὰν δέ τις ἀδι-

κηθῆι τῶν ἰδιωτῶν ὑπό τινος τῶν τε-

τῶν πολιτῶν ἀποτίνῃ τέλη παρὰ τὸ δίκαιον, δεδόχθαι τῆι

βουλῆι καὶ τῶι δήμωι· ἐάν τις δίκην τελωνικὴν [ἐπι]-

δικάζηταί τινος Κολοφωνίων τῶν κατοικούντων

[— — — — — — — — — — — — — — ὑ]π̣ῆρχε χρ̣[ησμός(?) —]

["τρὶς μάκαρες κεῖνοι καὶ τε]τράκις αὖτ[ις ἔσονται],

[οἱ Πάγον οἰκήσουσι πέρην] ἰεροῖο Μέλητ[ος." —]

πειρᾶταί τε δολοφρονέων ωνε[— — —]

οὔ οἱ σωοσύνῃ βιοτῆς μελάνωτις ὁμ̣[αρτεῖ].

ἀλλ’ ἔμπης καὶ τῇδ’, Ἱερὴ πόλι, πευθο[μένῃ μευ]

Ἀ̣ν̣ε̣ικ[ήτ]ου̣ κ̣ατὰ τὸ τῆς

κ̣[ρα]τ[ίστης] βουλῆς

[δόγ]μ̣α.

[Ἄρ]τεμιν εὐφαρέτρειαν ἐμῆς γενεῆς γεγαυῖαν·

[π]άσης γὰρ πόλιος προκαθηγέτις ἐστὶ γενέθλης

μαῖα καὶ αὐξήτειρα βροτῶν καρπῶν τε δότειρα·

εἰ δέ τε μὴ τελέοιτε, πυρὸς τότε τείσετε ποινάς.

vac. χρηματισθεὶς ὑπὸ τοῦ Ἀπόλλωνος.

ἢ σεύοντες ἢ ἐν δεσμοῖς ἀλύτοις πε[δ]όω[ντες],

μηδ’ ὄκνῳ δόμεναι ληϊστήρων τίσ[ι]ν αἰν[ήν]·

οὕτω γὰρ μάλα πᾶσαν ὑπεγδύσε[σθε κ]όλο[υσιν].

ὁ δοθεὶς ὑπὲρ τοῦ μένιν ἱερέα

τοῦ κτιστοῦ Δημήτριον

Ἀρκεσιλάου.

ἄγρει τοῦτον ἔπ’ ὄρσο θοῇ χερὶ

τὸν βολετισμόν, /

τευτάσσων· δώσει γὰρ ἐπήτρι-