ἐμῆς τε θήκην τῇ μητρ[ὶ — — —]

καὶ ἑαυτῷ ἠσα[— — —· εἰ δέ τις]

μετὰ τὸ τεθῖνα[ι — — —]

μὴ ἐὰν βουληθῶ ζῶν τι-

να τεθῆναι· εἰ δέ τις παρὰ

ταῦτα ποιήσει, δώσει

[— — —]ρ̣ος

δο[— — —]τις

τα[— — —] ζήσας

λιν, κὲ ἂν κεῖτε νέκυς· / ὁ γὰρ κα-

λῶς παθών τις λήθην οὐκ ἔχει· /

τέχνην διδάξας τῆς πάσης μετ’ [ε]-

servo fidelissimo et sui

amantissimo

t(itulum) m(erenti) p(osuit).

ε․ειο[— — — — — — — — — — — — — — —· εἰ]

δέ τις ἕτερο[ν καταθέσθαι τολμήσει, δώσει]

τῷ ταμ[είῳ προστείμου (δην.) ․․ʹ. χαίρετε].

θῆναι μηδίνα μηδένα ἕτερον

βληθῆναι· ἐὰν δέ τις

παρὰ ταῦ[τα] ποιήσει,

ἕτερον μηδένα

τεθῆνε· εἴ τις δὲ

ἕτερον καταθῆνε τολμήσει,

μῶν Αὐρ. Σεουήρῳ·

ἐὰν δέ τις τολμήσε τολμήσῃ,

δώσει προστείμου

[— — — — — — — — — — — —]-

․τρατεί̣ης τῆς κρατίστη[ς]

ἔθηκα τὴν θήκην σὺν τ[ῷ]

δένα τεθῆναι, ἐὰν μὴ ἐπεί[ξῃ]

[τ]έκνῳ· ἐὰν δέ τις παρὰ [ταῦ]-

[τά] τι ποιήσει, δώσε[ι προσ]-

καὶ βούλομε μηδένα ἕτερον ἐνβληθῆνε μετὰ τὸ ἡμᾶς κατατεθῆνε,

εἰ μὴ ἂν ἐπείξι τέκνοις ἡμῶν· ἰ δέ τις παρὰ ταῦτα ποιήσι,

δώσι προστείμου τῷ ταμείῳ (δην.) μύ(ρια) καὶ τῇ κώμῃ Πρηπανῶν (δην.) ͵ε.

γραμμένους κατατεθῆνε μηδενὶ ἐξὸν [εἶ]ναι τὴν πύελον

ἀν[ο]ῖξαι· ἐὰν δέ τις παρὰ ταῦτα ποιῇ, [ἀποδ]ώσει τῇ πόλι

προστείμου (δην.) ͵βφʹ καὶ τοῖς κ[ατ]οικ[ο]ῦσι τὸν τόπον (δην.) ͵α.

τεθῆναί με μὴ ἐξὸν εἶναι — — — σῶμα ἄλλου τεθῆναι· ἂν μέν-

τοι τις παρὰ ταῦτα τολμήσῃ τι π[οιῆ]σαι, δώσει εἰς τὸ ταμεῖον

τῶν [κυ]ρίων Αὐτοκρατό[ρων] δην[άρια] δισχείλια πεντακόσια.

Ἀρισταίνετος

γερουσιαστὴς καὶ ἄρξας τῆς κρατίσ[τ]ης φυλῆς Πλωτεινιανῆς

ζῶν ἐμαυτῷ τὴν πύαιλον κατεσκεύασα σὺν τῷ τόπῳ καὶ τῇ γυναικὶ

καὶ βούλομαι μετὰ τὸ κατατεθῆναι ἡμᾶς ἕτερον μηδένα τεθῆνε,

εἰ μή τι ἐπ[ε]ίξῃ τέκνον· ἐὰν δέ τις παρὰ ταῦτα ποιήσῃ, δώσει

π[ρ]ο[στ]είμο[υ] τῷ ἱερωτάτῳ ταμείῳ (δην.) ͵β καὶ τῇ Ἀρ̣β̣ειλα̣νῶν κώ[μ]ῃ (δην.) ͵α.

προγεγραμμένους μηδένα ἕτερον ἐπεντεθῆναι·

εἰ δέ τις παρὰ ταῦτα ποιήσει, δώσει προστείμου τῷ

ἱερωτάτῳ ταμείῳ (δην.) ͵ε καὶ τῇ πόλει (δην.) ͵βφʹ.

ζησα — — — — — — — — — — — — — — — — — —

ἔτη [— — —· εἰ δέ τις παρὰ ταῦτα ποιήσει],

δώσει [προστείμου — — — — — — — — — — —].

προτελευτησάσῃ· καὶ μετὰ τὸ κατατεθῆναί με πρὸς αὐτὴν

μηδενὶ ἐξὸν ἔστω τεθῆναι εἰς ταύτην τὴν πύαιλον· εἰ δέ τις παρὰ

ταῦτα ποιήσῃ, δότω τῷ ταμείῳ (δην.) ͵ε καὶ τῇ κώμῃ Δησανῶν (δην.) ͵α.

— — — — — paucae litterarum reliquiae — — — — — —

[— — — — — — — — — — — — — — — εἰ δέ τις] παρὰ ταῦτα

[ποιήσει, δώσει προστεί]μου τῇ πόλει [ἀ]τ[ι]κὰ[ς —ʹ καὶ]

— — — — — — — — — — —ΩΝΕΩ Νικα[— — καὶ βούλομαι]

[μετὰ τὸ κατατεθῆναι ἡ]μᾶς μηδένα ἕτε[ρον — — —· εἰ δέ τις]

[τολμήσει, δώσει προσ]τείμου τῷ [ταμείῳ (δην.) —ʹ].

μηδέν’ ἕτερον ἀνεῷξε, εἰ μὴ ἐπίξε τέκνον ἡμῶν·

εἰ δέ τις παρὰ ταῦτα ποιήσι, δώσι τῷ ταμίῳ κὲ τῇ πόλι (δην.) [—ʹ κὲ τῇ] κώμῃ Ἀρβιλῶν (δην.) —ʹ.

[εἰ μὴ] ἐὰν ἐπίξῃ τέκνοις ἡμῶν καὶ ἐγγόνοις [․c.7-8․․]

[․c.4․]ιον· εἰ δέ τις ἕτερον νέκυν ἐπισενέγκ[ῃ, δ]ώσι [πρ]οσ-

[τεί]μου τῷ ἱερωτάτῳ ταμείῳ (δην.) ͵α καὶ τῇ Σωκανῶν κώμῃ φʹ.

[λο]με δὲ μετὰ [τεθῆνε — — — — — — — — — —]

[μ]ηδίνα ἕτερον [τεθῆνε· εἰ δέ τις τολμήσει]

[ἀ]νῦξε τὴν σο[ρόν, δώσει προστείμου τῇ πό]-

βούλομε μετὰ τ[ὸ κατατεθῆναι ἡμᾶς μηδένα ἕτερον]

τεθῆναι· εἴ τις [δὲ παρὰ ταῦτα ποιήσει, δώσει προσ]-

τείμου τῷ ταμ[είῳ — — — — — — — — — — — — — — — —]

καὶ βούλομε μετὰ [τὸ κατατεθῆναι ἡμᾶς — — — — — — — —]

ἀνοῖξε, ἐκτὸς ε[ἰ ἐπείξει τέκνον ἡμῶν· εἰ δέ τις παρὰ]

ταῦτα ποιήσει, δώ[σει προστείμου — — — — — — — — — —].

καὶ βού[λομαι] μετὰ τὸ [ἡμᾶς τεθ]ῆναι ἕτερον μηδέν-

α τεθῆν[αι· εἰ δ]έ τις π[αρὰ ταῦτα ποιήσ]ει, δώσει προστείμου

τῷ ἱερω[τ]άτῳ ταμ[είῳ — — — καὶ] τῇ πόλει (δην.) ͵βφʹ.

[Α]ὐρ. Παυλίνῃ

[καὶ ἂν ἐπεί]ξῃ τέκνον ἡμῶν· εἰ δέ τις βουλη-

[θῇ τινα ἕτερον θεῖναι, δώσει προστείμου]

μετὰ τὸ ἑμᾶς ἡμᾶς τεθῆναι τὸν Ἀριανὸν μηδενὶ ἑταί-

ρῳ ἀνῦξε· εἰ δέ τις τολμήσει, δώσει τῷ εἱε-

ρωτ[ά]τῳ ταμείῳ (δην.) ͵β καὶ πόλι (δην.) φʹ.

Αὐρ. Βερνικιανὸς Ἀπαμεὺς τῆς Συρίας, φυλαρχήσας

τῆς κρατίστης φυλῆς Ἱερᾶς ζῶν ἀνενεωσάμην τὴν χαρισθῖσάν

σαν μοι ποίελον ἐμαυτῷ καὶ τῇ γλυκυτάτῃ μου γυνεκὶ Αὐρ.

τὸ ἡμᾶς κατατεθῆνε μηδένα ἕτερον ἀνῦξε ταύτην τὴν

ποίελον· εἰ δέ τις παρὰ ταῦτα ποιήσι, δώσι προστίμου

τῷ ταμίῳ χρυσοῦ λίτρας δύω καὶ τῇ πόλι (δην.) μ(ύρια) ͵α καὶ τῇ φυλῇ

Αὐρ. Ἐάρινος, ἄρξας τῆς κρατίσ-

της φυλῆς Ποσειδωνιάδος,

ὰν ἐπείξῃ τέκνῳ ἡμῶν· ἐὰν δέ

τις παρὰ ταῦτα ποιήσει, δώσει

προστείμου τῷ ἱερωτάτῳ τα-

δένα ἕτερον ἀνοῖξαι, εἰ μὴ ἂν ἐπείξῃ Μουσονίῳ τῷ υἱῷ μου [καὶ ․․․․]

Σακέρδωτι νέῳ τραφέντι μου· εἰ δέ τις παρὰ ταῦτα ποιήσει, δώσει προσ-

τείμου τῷ ταμείῳ (δην.) ͵βφʹ καὶ τῇ Σαρακηλανῶν κώμῃ (δην.) ͵α.

καὶ βούλομε μετὰ τὸ κατ[ατ]εθῆνε ἐμὲ μηδένα ἕτερον τε-

θῆνε ἰς τὴν σορόν, εἰ μὴ ἂν ἐπί[ξ]ῃ τέκνοις ἡμῶν· εἰ δέ τις παρὰ

ταῦτα ποιήσι, δώσι προστίμου τῇ πόλι μ(ύρια) σʹ(?) καὶ τῇ κώμῃ

[— — — — — — — κ]αὶ Ἰουλιανῷ· καὶ βούλομαι μετὰ τὸ κατατε-

[θῆναι τοὺς προγεγρα]μμένους ἕτερον μηδένα [τε]θῆναι· εἰ δέ τις ἕτερος τολ-

[μήσει, δώσει] τῷ ἱερωτάτῳ ταμείῳ (δην.) ͵γ.

ονυσιάδι· βούλομε δὲ μετὰ τὸ κατατεθῆνε τοὺς προγεγραμμένους μηδίνα τεθῆνε·

εἰ δέ τις τολμήσει ἐπανῦξε τὴν σορόν, δώσει τῇ πόλι προσ-

τίμου (δην.) ͵αφʹ κὲ τῇ κώμῃ Κυπρινῶν (δην.) ͵α. χέρετε χαίρετε.

γονικήν μου πύελον ἑαυτῷ καὶ τῷ υἱειῷ μου Ν․․ΙΧΗΝΩ τῷ

καὶ κληρονόμῳ μου· καὶ βούλομε μηδένα ἕτερον ἐπιβαλῖν· εἰ δέ τις

τολμήσει, τῷ ταμείῳ (δην.) μ(ύρια) ․ʹ καὶ τῇ κώμῃ Ῥακηλανῶν ΕΧΕΔΗΛΩΔΕΙΚ

κατεθέμην τὸν υἱόν μου Αὐρ. Χρηστεινιανὸν [Τ]ει[μ]οκράτην

ζήσαντα ἔτη κγʹ· καὶ βούλομαι μηδένα ἕτερον τεθῆναι· εἰ δέ τις τολμήσῃ,

δώσει τῷ ταμείῳ (δην.) ͵β καὶ τῇ πόλει (δην.) ͵α καὶ Δωλανοῖς (δην.) φʹ.

[έχ]ει, ἀπὸ τῆς ῥούας ἕως τοῦ ἀ[ν]-

[δρι]άντος, εἴ τις προσέλθῃ ἀ-

[πὸ] δέκα πηχῶν τῆς φοιτῆς π[υ]-

Ἡρακλείου․․․․․ΤΟ․․Κ— — — — — — — — — — — — — — — — —

καὶ ἐάν τ[ις δὲ — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]

— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —

καὶ βούλομαι μετὰ τὸ ἡμᾶς ἐτεθῆναι τεθῆναι μηδένα ἕτερον βληθῆν[αι]·

εἰ δέ τις τολμήσει, δώσει [τῷ ταμείῳ (δην.) ͵β] καὶ τῇ πόλει (δην.) ͵α καὶ Δωλανο[ῖς (δην.) φʹ].

παῖδα ἀγκάλαις ἐμαῖς· καὶ μετὰ τὸ ἐμὲ

κατατεθῆναι μηδένα ἕτερον ἀνεῷξαι· [εἰ δέ τις]

ποιήσι, δώσι πρόστιμον τῷ ἱερωτάτῳ ταμείῳ [μ(ύρια) ․ʹ]

[ἡ]μῶν τεθῆναι Λ. Μουσσίαν Βαλερίαν κα[ὶ μετὰ]

[τὸ] τεθῆναι ἡμᾶς μηδένα ἄλλον τεθῆναι· [εἰ δέ τις]

[θή]σει, δώσει προστείμου τῷ φίσκῳ (δην.) μ(ύρια) εʹ.

με[τ]ὰ τὸ ἡμᾶς κατατε[θῆναι μηδένα ἕτερον κατατεθῆναι, εἰ μὴ ἂν ἐπείξῃ τέκνοις]

ἡμῶν· εἰ δέ τις ἕτερο[ν καταθεῖναι τολμήσει, δώσει προστείμου — — — (δην.) —ʹ]

— — —

πενθεράν μου μηδένα ἀ-

νοῖξαι· ἂν δέ τις ἀνοίξῃ, ἀ-

ποδότω προστείμου (δην.) ͵βφʹ

[ἐ]πείξῃ τέκνῳ Χρήσ[τῳ — — — — — — — — — — — — — — — —]

— — εἴ τις δὲ αἵτερος ἐνθ[άψαι τολμήσει — — — — — — — —]

— — —

— — —

[εἰ δέ τις παρὰ ταῦτα ποιήσε]ι, δώσει τῷ ταμεί[ῳ (δην.) —ʹ]

[καὶ τῇ — — — — — — — — — κώ]μ̣ῃ (δην.) ͵βφʹ.

— — — μνήμην ἀνδ[ρὶ(?) — — —]

— — —νην, εἴ τις δ[ὲ — — — —]

[— — ἕτερ]ος ἀνοῖξ[αι — — — — — —]

— — —

[— — — — — εἰ δέ τις — — — — — — — — — — — — — — —]

τολμήσει, δώσ[ει προστείμου τῷ ταμείῳ (δην.) — — —]

— — — — — —ΟΝΗΚΑΘΟΤΕΜ— — — — — —

— — —ε̣κοις μου· εἰ δέ τις — — — —

— — — — —εν, δώσει τῇ ἁγειωτ[άτῃ συναγωγῇ(?) — —]

μούνη δ’ ἐν [θαλάμοις μήτηρ ποθέ]ουσα σιωπῇ.

ἴστε δὲ τὸ [πρόρρημα· τίς ἄλλον ἂ]ν ἐνθάδε θάψει,

δὶς δέκα χ[ειλιάδας δραχμῶν τὸν ἀρ]ιθμὸν εἰσοίσει.

προτελευτέσαντι προτελευτήσαντι τ[— — — — — — — — — — — — — τῆς]

κρατίστης φυλῆς Δ[ίας — — — — — — — — — — — — — —]

ἔθεκα ἔθηκα ἐμαυτῷ καὶ τέκνοις ἡμ[ῶν — — —]

ἢ καὶ ἂν ἐπείξῃ τέκν[οις ἡμῶν — — —]

μηδένα ἕτερο[ν τεθῆναι· εἰ δέ τις παρὰ ταῦτα]

ποιήσει, δώσε[ι προστείμου τῇ πόλε]-

[μηδένα ἕτε]ρον ἀνοῖξαι τὴν πύ[ελον, — — —]

— — — — — —νηται τῇ μητρί μ[ο]υ· εἰ δέ [τις πα]-

[ρὰ ταῦτα πο]ιήσει, δώσει [π]ροστ[είμου — — —]

[— — — — — καὶ βου]λόμεθα μετὰ τὸ κ[ατατεθῆναι ἡμᾶς]

[μηδένα ἕτερον ἀνοῖξαι τὴ]ν ποίαλον· εἰ δέ τ]ις παρὰ ταῦτα ποιήσει],

[δώσει τῇ κώμῃ — — — —]ιτῶν (δην.) ͵ε καὶ τῷ τ[αμείῳ (δην.) —ʹ]

— — —

[— — — ἐὰν] δέ τις τολμήσα[ς]

[π]αρὰ τοῖς προγεγραμμένοις

[ἐμὲ] καὶ τὴν σύνβιόν μου μηδέ[να ἕτε]-

[ρον κ]ατατεθῆναι· εἰ δέ τις [παρὰ]

[ταῦτα π]οιήσ[ει], δώσει προσ[τείμου]

υκυτάτῃ μου συνβίῳ Αὐρ. Βασιλι[κ]ῇ ἅμα σὺν τοῖ—

ς φιλτάτοις μου ταίκνοις τέκνοις· εἴ τις δ’ ἂ[ν] ἄλλος ἄ☩λος βουλη-

θῆι τινα ἕταιρον ἕτερον καταθέσθαιν καταθέσθαι ἢ τι ἕταιρον λαίγη-

[τίς εἶ σύ, τήνδ’ ἔγκλ]ηρος ἐνναίων σορόν; ——

[δισσοὺς ὁμοῦ θαν]όντας ἄμπαυσεν πέτρα,

[θέσθαι τὰ τέκνα καὶ] τοὺς ἐκγόνους αὐτῶν προσ-

[καταθέσθαι αὐτοῖς· ἐ]ὰν δέ τις παρὰ ταῦτα ποιήσῃ,

[δώσει προστείμου τ]ῷ φίσκῳ (δην.) ͵γ καὶ τῇ πόλει (δην.) ͵β

[μηδένα ἕτερον κατατ]εθῆν[αι· ἐὰν]

[δέ τι]ς τολμήσῃ, δ[ώ]-

σει προστείμ[ου]

ΡΑΙΣΠΤΑΙΣ— — — — — —

ΗΦΡΟΗΤΙΣ— — — — — —

ΤΕΙΑΙΕΝΤ— — — — — —

ΑΚΑΤΕΧΟΝΤΑ․․ΠΡ— — —

ΝΩΝΩΗΦΡΟΝΤΙΣΤ— — — —

ΤΟΥΣΤΕΡΟΥΣΠΕ— —

οὔριον ἐκ πρύμνης τις ὁδηγητῆρα καλείτω

Ζῆνα κατὰ προτόνων ἱστίον ἐκπετάσας·

νῶτα θαλασσαίοις ἄλσεσι τηλεθάει·

ὡς σοφός, ὅστις ἔμιξε βυθὸν χθονί, φύκια κήποις,

Νηιάδων προχοαῖς χεύματα Νηρεΐδων.

χαῖρε.

τίς κατὰ γᾶς; Ἑκαταίου ὁμώνυμος ὦ ξένε | πατρί

οὔπω ἐφειβήην θηκάμενος χλαμύδα,

ἐς Φάρον, ἥδε δ’ ἐγὼ Κεκροπὶς εἰμὶ νέκυς·

εὐνέτις ἦν δὲ Χάρητος, ἔπλων δ’ ὅτε πλῶεν ἐκεῖνος

τῆιδε Φιλιππείων ἀντίπαλος σκαφέων·

Aurelio Satur-

nino mil(iti) coh(ortis)

II Lucensium

γλυκυτάτοις ἡμῶν τέκνοις Αὐρ. Εἱμερίῳ καὶ Αὐρ. Ὀνη-

σικρατείᾳ τῇ καὶ Δυσκολίῳ· εἰ δὲ ἕτερός τις βουληθῇ

ἐνταφῆναι, δώσει τῷ ἱερωτάτῳ ταμίῳ (δην.) μ(υριάδα) αʹ μίαν

〚— — —〛 τὴν σορὸν ἑαυτῷ ἐμαυτῷ καὶ τῇ

[γυ]ναικί μου Αὐρ. Κρατίστῃ καὶ τοῖς παιδίοις μου

κατεσκεύασα· εἰ δέ τις ἕτερόν τινα τολμήσει

καταθεῖναι, τυμβωρυχίου ἐνκλήματι ὑπεύθυνος ἔσται.

κατάκητε κατάκειται

Σανβάτις Σαμβάτι(ο)ς

ὑγὸς υἱὸς Γερω-

κ(αὶ) αἰπηστ-

άτις ἐπιστάτης το͂ν

παλεῶν παλαιῶν·

πιστότατος θεράπων μεγαλήτορος ἀρχιερῆος

Νικόλεω γεγαὼς πινυτόφρονος, ὅστις ἔτευξε

τόνδε νεὼν ὑψίστῳ ἐπουρανίῳ βασιλῆι. ☩

Αἰλία Διοτείμα

ἡ κρατίστη

τὸν πατέρα.

Λουκίᾳ Δ̣(ομιτίᾳ) Νείκῃ τῇ καὶ Ευνομίωι

τῇ κρ(ατίστῃ) παρθενικῇ γυναικὶ

ζησάσῃ ἔτη ληʹ

militavit in vexillatione eqq̣(uitum) equitum cat(afracatariorum))

clib(aniariorum) s(ub) c(ura) Valentis p(rae)p(ositi) qui vivo ṣẹ

iussit sibi titulum poni instante

[f]elici Augusto, pontif(ici) max(imo)

tribuniciae potest(atis) co(n)s(uli)

patri patriae proco(n)s(uli).

Τειμολέων

ὁ κρ(άτιστος) μυστάρχης

τὸν γλυκύτατον

[δόγματι τ]ῆς κρατίστης βουλῆς

[καὶ τοῦ λ]αμπροτάτου δήμου

[εὖ μὲ]ν ἀεξομένη ζαθέας φρένας, εὖ δὲ καὶ ἔργα,

[οἰκουρ]ὸς σαόφρων, πτολιοσσόος, ὀλβιοδῶτις,

[ἀνθρ]ώπων σώτειρα, δικαιοτάτη, γλυκύθυμος,

Τερτύλλα· τόσση μὴ μ’ ἔχοι ἀφροσύνη· /

τίς πόθος οἰχομένου ῥέθεος,

τό νυ καὶ παρεόν περ /

μης χάριν.

ε̣ἰ̣ ποθέεις̣ γνῶναι, τ̣ίς καὶ τίνος ἔκγ̣ονος ε̣ἰ̣μί

πάντα ατιμη[— — — — — — — — — —]φι σοὶ φράσε̣ι

[— — — — —] recognovi

[— — — — vo]luntatem testantis

[— — — i]am satis dandum esse respondi

[— — — —]viae satis fideicommissi

[— — — —]OI

☩ ἐνθάδε κατά-

κιτε ὁ τῖς μακα-

ρίας μνήμης Ἄνθι-

[— — — μηδένα ἕτ]ερον κατατεθῆναι

[— — — τῶν γεγραμ]μ̣ένων μοι εἴ [τις παραβήσεται(?), — — —]

[— — — π]ύαιλον βουλόμενος

[— — — ἀσά]λευτον. ἂν δέ τις παρὰ [ταῦτα ποιήσῃ],

[δώσει] τῷ ταμείῳ δηναρία τκʹ.

νόμοι οὐ ποιοῦσιν·

εἰ δέ τις ὑβρίσει ἢ̣

ἕτερον σῶμα κατα-

ρονόμον μου χωρὶς προκρίματο[ς — — — ἂ]ν δέ

τις παρὰ τὰ προγεγραμμένα [ποιήσῃ, δώσει τῷ] φίσκῳ (δην.) ͵α.

παισὶ προσεῖπον· /

ἀλλά μέ τις δαίμων

ἤρπασεν εἰς Ἀΐδην. / εἰ

δὲ θέλει[ς] γνῶναι

τὶς ἔφ[υν, ξέ]νε καὶ

τίν[ες εἷσαν / καλὸν]

οὐδὲν ἔχεις καθιδεῖν ἣ νύκτα μακρὰν μετὰ σειγῆς·

οὐ βαιούλου ψόφος ἔνθ’, οὐ βαλλίζων τις ὁρᾶται,

ἀλλὰ νέκυν με Δαφνοῦς κατέχει εἰς αἰώνιον οἶκον,

Ἀντωνῖνον

τὸν κράτιστον πρειμιπειλάριν

Τίτιος Οὔλπιος Αἰλιανὸς

ἀνθύπατον Σικελίας, πρεσβευ(τὴν)

καὶ ἀντιστρατηγὸν Σεβ(αστοῦ) καὶ ἡγεμόνα

Γαλατίας, πρεσβ(ευτὴν) καὶ ἀντιστρατηγὸν Σεβ(αστοῦ)

καὶ ἡγεμόνα Κιλικίας, πρεσβ(ευτὴν)

καὶ ἀντιστρατηγὸν Σεβ(αστοῦ) καὶ ἡγεμόνα

Ἀραβίας, ὕπατον, Μ. Δομίτιος

ἀ̣γαθῆι τύχηι·

[Διὶ] Ὀλυμπίω[ι καὶ κτί]-

[σ]τ̣ηι Αὐτο̣[κράτορι]

[Τ]ραιανῷ Ἁδ[ριανῷ]

[κρ]ίματι τῆς

[κ]ρατίστης

βουλῆς

κρίματι τ[ῆς]

κρατί[σ]της̣

βουλῆς

Ἀγρίππαν,

τὸν κράτιστον

ἀπὸ στρατειῶν ἱππικῶ̣ν

Ἀντωνεῖνον

τὸν κράτιστον

πρειμιπειλάριν

M. Aur. Val. Max[imiano]

pp(iis) ff(elicibus) invv(ictis) [Augg(ustis) et]

Flavio [Val. Constantio]

μὲ τὴν γυναῖκα αὐ-

τοῦ· εἰ δέ τις ἕτερον

ἐπεμβαλεῖ, δώσει

τοῖς κοινοῖς δὲ τέκνοις ἤτω τόπος ἔνθα πρὸς ἡμᾶς·

εἴ τις τολμήσει κερέαν ἢ γράμμα τὸ λοιπὸν

τούτων ἐκκόψαι ἢ τὴν καμάραν μου πρίασθαι

εἰσκῦλε τὸ μνημ[εῖον· εἰ δ]-

έ τις εἰσκυλῇ, δώ[σει τῷ]

εἱερωτάτῳ ταμεί[ῳ (δην.) ․․ʹ κ]-

κην ἢ μόνον Πωλλίωνα Γλ̣ύ-

κου τὸν ἄνδρα μου· ἐὰν δέ τις

ἀνοίξει, δώ[σει] προστείμου

έρᾳ πρότι ἐνδικτιῶ-

νος τρίτις· χέρετε

πάντες ὁ διωδε-

κατάκητ[ε]

Σανβάτις,

ὑγὸς Γερω-

κὲ αἰπηστ-

άτις το͂ν

παλεῶν·

ἔτεσιν αὐτῷ [ἐξο]υσιάζιν· ἰ δέ

τις ἕτερος [τολμήσει] ἐπιβουλεῦ-

σαι ταύτῃ τῇ τιμῇ, δοῦναι

καὶ τοῦτο ἔγραψα διὰ τῶν τινων

κακουργίας· ἴ τις δ’ ἂν τολμήσι,

μετελθῇ αὐτὸν ὁ θεός·

ρεσβευτοῦ καὶ ἀ-

ντιστρατήγου τ-

ῶν Σεβαστῶν, ἀ-

καὶ τὰς λοιπὰς πολειτείας πάσας πληρώσαντος,

ἡ κρατίστη φύλη

Σεβαστηνὴ

[․] ὑγιαίνετε̣.

[τί]ς δὲ ἄν τολμήσῃ

[ἕ]τερον σῶμα κατα-

[ἐ]ξ̣ώλης ἀπόλοιτο.

τίς δὲ ἂν παρὰ τὰ

προγεγραμμένα