relief [σαν(?). vac.]

ε̣ἰ δέ τις

[πο]σαμάρ-

ἐτείμησαν· vac.

εἴ τις δὲ τῷ μνημή-

ῳ προσαμαρτήσει,

ὸς αὐτῆς καὶ Παπίας ὁ δαὴρ

αὐτῆς· εἴ τις προσαμαρτήσ-

εται, κεχολωμένου τύχοι-

πολωνίδην μνίας χάριν. vac.

εἴ τις δὲ τῇ στήλλῃ ποσαμάρ-

τῃ, περιπέσοιτο ἀώρου συνφο-

Ἀριστοκράτης τὸν ἀδελφὸν

ἐτείμησαν.  τίς τούτῳ

ποσαμαρτήσεται, μηδέ-

βιος [οἱ] Ε[ὐτ]ύχο̣υ̣ οἱ ἀδελφοὶ καὶ Ἀπολλών[ιος(?) ἐ]-

τείμησαν ὁ μήτρως· εἰ δέ τις προ[σαμάρ]-

τῃ τῇ στήλλῃ, τὸν Ἀξιοττην[ὸν ἐν]

[— — —c.16— — — μηθ]ὲ̣[ν ἐξέστω μή]τ̣ε̣ ἐμοὶ μήτ̣ε̣ [τοῖς ἐμοῖς ἐκγόνοις μήτ]ε̣ [— —c.10— —]

μήτε ἄλλωι μηθενὶ μηκέτι ἀπολύσασθαι· καὶ ἐάν τις ἐμποιῆται ὑπέρ τινος τῶν κωμῶν ἢ τῶν κλήρων

ἢ ὑπὲρ τῶν ἄλλων τῶν ὧδε γεγραμμένων ἐγὼ καὶ οἱ ἐμοὶ ἔκγονοι βεβαιώσομεν καὶ τὸν ἀντιποιούμενον

[․․․․․ ἐὰν δέ τις Σαρδιανῶν βούληται] πολιτεύε̣σθαι ἐν [Ἐφέσωι],

[ἐπικληρῶσαι αὐτὸν τοὺς ἐσσῆνας ε]ἰς φυλὴν καὶ χιλιαστ̣[ὺν καὶ εἶ]-

[αὐτὸν ἴσα καὶ ὅμοια τοῖς ἄλλοις τοῖς τὴν] πόλιν οἰκοῦσιν· ὅ τ[ι δὲ ἂν δι]-

[άγηι τις διὰ Σάρδεων εἰς Ἔφεσον ἢ διὰ Ἐφέσο]υ̣ εἰς Σάρδεις δια[γωγὴν]

[τούτου εἶναι αὐτῶι ἀτελεῖ — — —]

καλὸς καὶ ἀγαθὸς καὶ πατρὸς ἐκ προγόνων τιμίου, ἀπὸ τῆς ἐκ παιδὸς ἡλικίας ἠγμένος εὐτάκτως [καὶ δικαί(?)]-

ως περί τε τὸ ἦθος καὶ τὴν λοιπὴν τοῦ βίου σώφρονα καταστολήν, γεγονὼς ἀνὴρ βέλτιστος ἐν [πᾶσιν καὶ]

τυνχάνων τῆς καθηκούσης ἀποδοχῆς, διά τε τῆς ἀρχῆς παρεσχημένος ἑαυτὸν σπουδαῖον καὶ ε[ὔνουν]

[si nec is praesens erit, iuridicus vel, si is non aderit, tu]m classis praetori-

[ae praefectus. Porro de exceptis ita observandum, ut praecipuu]ṃ mercedis gladi-

[ator sibi quisque paciscatur, liber vero eius pecu]ṇiae quae ob hanc

pretia cohibuisse, nos senos his ce[nsemus aureos pro damnato solvendos. certum]

genus digladiantium —trincos eos [nuncupant— iudicio nostro inhumanitatis conde]-

mnatur, verum uti aliut aput alios [sancitur, si quo sacro die aput Gallos sollemne est]

Δομιτίας, (ἑκατοντά)χ(ους) εʹ· κρήνη Ε̣[—Name —c.12—]·

κρήνη Ληναεῖτ(ις) πρὸς τοῖς [— —c.10— —]·

κρήνη μυστηρίῳ Ἄττει ἐνα̣[ντία ἀπόρρυ]-

[τοῦ ἐργολαβήσαντος, εἰ μ]ηδὲν κατὰ τὰ προγεγραμμένα εὑρεθίη

[μήτε πράττων μήτε ἐργαζ]όμενός τις ἐξ ἡμῶν, συν[τ]ιθέμεθα

[κα]ὶ ὁμολογοῦμ[εν ἐκτί]σ̣ιν λόγῳ προστίμου εἰς ἔργα τῆς πόλ[ε]ως,

κ[αὶ] παραυτ[ίκα εἰσπ]ραξόμενον χρυσᾶ νομίσματα ὀκτὼ

[διορισθεῖσιν] κ[αὶ] ὁ[μ]ολογηθεῖσιν παρ’ [ἡ]μῶν· καὶ ὑπεθέμεθα

[εἰς τὴν ἔκτισι]ν τοῦ π[ρ]οστίμο[υ], ἐνεχύρου λόγῳ τῷ γενικῷ

[καὶ ἰδικῷ], πάντα [ἡμῶ]ν̣ τὰ ὑπάρχοντα καὶ [ὑ]πάρξοντα

παρὰ τῷ θ(ε)ῷ κ(αὶ) τοῖς καλῶς κειμένοις νόμοις [ἐναν]-

τίος καθίσταται κ(αὶ) βασιλέα τὸν κράτιστον εἰς ὀργὴ[ν]

δικέαν διαφίστησι· πᾶς γὰρ ὁ πώσποτε βλάπτει[ν]

[τὸν ἑαυτῶ]ν σωτῆ-

[ρα καὶ κτίστη]ν Γάϊ-

[ον — — —]

Τιβ(έριον) Κλ(αύδιον) Ζώϊλον

[τ]ὸν κράτιστον

[ἐ]πίτροπον

Ἀμμιὰς Ματρῖδος ἔ-

κ̣τισσε ὡς κολασ̣θ̣[ῖ]-

[σα ἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς]

niche

κομψὰν̣ καὶ χαρίεσσα πέτρος δείκνυσι· τίς ἐντι

μουσῶν̣ μανύει γράμματα, Μηνοφίλαν.

[— — — εἴ τις] δ̣[έ τινα]

[τῶν προδηλου]μένων ἔξω βάλη,

[π]ρὸς τὸν Μηνόφιλον ἢ [μό]-

[ν]η τῇ Ξανθίππῃ· εἴ τις δ[ὲ]

[β]ιάσεται ἕτερόν τινα θε̣[ῖ]-

[σετ]αι ἢ ὁ Ἡρακλε[όδωρος]

[κ]αὶ ἡ Θέτις· εἰ δὲ [και]-

[ν]ὰ ἐνσόρια κα[τασκευ]-

να ἕτερον κηδε[υθῆναι]

ἐν αὐτῷ· εἰ δέ τις [παρὰ]

ταῦτα ποιήσει, ἔσ[ται]

τῷ κληρονόμῳ καὶ ἀπελευθέ-

ροις. εἴ τις δὲ σκυβλίσε τὸ πτ-

ῶμά μου ἢ ἔξω βάλη τὰ ὀσ-

ἀετὶς διαφέ-

ρων Εἰουλια-

[τὸν δεῖνα ταμίαν(?) κ]α̣ὶ ἀντιστράτ[ηγον]

[ἐτείμησεν ὁ δεῖνα] Μενάνδρο[υ].

Νόστ̣[ις(?)].

Θεοκτίστου.

ρος θεῖον καὶ τῆς

πόλεως κτίστης(!)

καὶ εὐεργέτην τοῦ

ἐκτίσθη ὁ ἔμβολος ἀπὸ τοῦ Ὑπεπηνοῦ ἐνβόλου ἄχρι τοῦ τετραπύλου

ἐκκοπίσης τῆς πίλης πύλης καὶ παντὸς τοῦ τόπου.

μνείας χάριν τῷ καλῶς

βιώσαντι· εἴ τις δὲ ἐκκόψει

τι, παλαμν̣αῖον μόρ̣ον̣ ἕξει.

κατεσκεύασεν ἐπὶ ἀνθυπάτου Τ․〚—c.11-12—〛, ἐπιτροπεύοντος τῆς Ἀσ[ία]ς Δι-

ονυσίου τ[οῦ κρατί]στου, λογιστεύ[ο]ντος τῆς πόλεως [— —c.13— —]

[․․․․ το]ῦ κρατ[ίσ]του ἀνθυπάτου Ἑλλάδος. vac.

ἐχρυσώθη δὲ τὸ ἔργον ὑπὸ τῆς πόλεως καὶ Ἀντωνί-

ας Σαβείνης ὑπατικῆς καὶ Φλαβίας Πωλλίττης ὑ[πατικῆς]

[λο]γιστεύοντος Ι. Ἀντ. Κοδράτου Ἀττάλου τοῦ κρατίστου. ❦

λεκτὶς διαφέρων e.g. [Π]ανίονος φαβρικησίου καὶ δουκηναρίου.

[ἐὰν δέ τις ἐπιχε]ιρήσι, ἀ̣[ποτεί]-

[σι ὁ τολμήσα]ς εἰς τὸν [τοῦ]

[videris no]vis seṇ[atus consul]-

[tum ignora]re qui si [cum peritis]

[contuler]is scies s[enatori p(opuli) R(omani)]

[ν]ῇ κὲ τῷ υ[ἱῷ] αὐτῆς Εὐτυχιανῷ.

εἰ δέ τις μετὰ ταῦτα ἐπανύξι ἢ ἕ-

τερόν τινα ἐπεισενένκι κηδεύ-

τη Ὀνησιφόρου τὸν υἱὸν ζήσαντα

ἔτη κεʹ ἐτείμησεν. εἴ τις δὲ πα-

ραμάρτῃ τῷ τάφῳ μετὰ τὸν θάνατόν

[βλέψας δὴ] φιλότεκνον ἐνὶ σστήλλῃ στήλλῃ τόδε γράμμα

[πᾶς τις πα]ισὶν ἄπαις τὰν χάριν ἀντιδίδοι.

vacat

ἴ τίς τι ταύτῃ προσαμάρτῃ τῇ, στήλλῃ,

κεχολωμένvων τύχοιτο τῶν δώδε-

ἡ σύνβιος αὐτοῦ Μηνοφίλα

μνείας χάριν. εἴ τις θελήσει

σκυβαλλίσαι τὸ μνῆμα τοῦτο, ἕ-

μενα, καὶ περὶ τούτου διδαχθεὶς

ὁ κράτιστος τοῦ ἔθνους ἡ-

γούμενος ἐπανορθώσεται

τῆς δε[δ]ομένης δωρεᾶς τῆς Τ[— — —]

ἥτις ἀρχὴν ἕξει τὴν πλαγίαν [— — — —γρα(?)]-

φίας ἢ τῶν ἀρχόντων ἐπαναΙ[— — —]

us quoq(ue) ∙ controve[rsiae — — —]

causa utriusq(ue) ∙ part[is cognita — — —]

suis ∙ ipse ∙ subiecisset [oculis — — —]

iussissetq(ue) ∙ in terminis [collocandis praeter formam perpe]-

tuam ∙ praesentis ∙ imp(eratoris) ∙ decr[etum(?) — — —]

Aug(ust—) ∙ [— — —] consuetudo [sanxit(?) — — —]

[— — —]VII ∙ ocul[is — — —]

T[— utr]iusq(ue) ∙ civitati[s — — —]

teṃ[po]ris regiis ∙ con[stitutionibus — — — quae con]-

[pont]if(ex) max(imus),

[trib(uniciae)] potestatis,

[p(ater) p(atriae)], co(n)s(ul) III.

〚Liciniano Lic〛ịṇio

pp(iis) piis ff(elicibus) felicibus inbicc(tis) invictis Augg(ustis) et Fl(avio) Val(erio)

Crispo et Val(erio) Constantino

πίῳ σωτῆρι καὶ

κτίστῃ rosa

❦

Ὀλυμπίωι σω-

τῆρι καὶ κτίσ[τηι].

καὶ τῆς πόλεως

κτίστην ὁ ἱερεὺς

τοῦ θεοῦ καὶ νε-

πόλις ψηφισαμένης τ[ῆς]

[κρα]τίστης βουλῆς ἐπὶ τῶ[ν]

[περ]ὶ Γάϊον Ἀρούντιον Ἀ̣[ν]-

Λεύκολλον τὸν ἀντι[ταμίαν Ἀσίας]

σωτῆρα καὶ εὐεργέτην καὶ κτ̣[ίστην]

τοῦ δήμου ἀρετῆς ἕνεκεν κα̣[ὶ]

[ὁ δῆμ]ος ἐτείμησε

[Γά]ϊον Ἀντίστιον τὸν Γα[ΐου]

[Ἀντι]στίου Οὐέτερος τοῦ ἀ[ν]-

[θυπ]άτου υἱὸν τὸν νεώτε[ρον].

[Τ.] Ἀντ(ώνιον) Κλ(αύδιον) Ἀλφ(ῆνον) Ἀρίγνωτον τόν

κράτιστον ἐπίτροπον τοῦ Σεβ(αστοῦ)

ἄρκης Λειβιανῆς, ἔπαρχον εἴλης

τήσαντα ἐμβόλου τῆς κρ[α]-

τίστης βουλῆς, ἐλεωνήσα[ν]-

τα, στρατηγήσαντα ἐνδόξ[ως]

ἀγαθῆι τύχηι.

ἡ κρατίστη καὶ φιλοσέ-

βαστος βουλὴ καὶ ὁ λαμ-

ἀγαθῆι τύχηι.

ἡ κρατίστη βουλὴ Μ.

Αὐρ. Διάδοχον Τρυφω-

[ἡ κρ]ατίστη καὶ̣ [φι]-

λοσέβαστος βου̣[λὴ]

Βάσσης νομὴν τῆι

κρατίστῃ βουλῇ ἐν

τῇ γενεθλίῳ αὐτοῦ

ἡμέρᾳ ἥτις ἐστὶν

μηνὸς Περειτίου γʹ.

∙ τύχηι ἀγαθῆι ∙

ἡ κρατίστη βουλὴ καὶ ὁ δια-

σημότατος δῆμος Γλύκιν-

[— — —]ανὸν τὸν κρά-

[τιστον, τὸ]ν ἀνδρεῖον

[καὶ ἁγνὸ]ν λογιστήν,

ἀγαθῆι τύχηι.

ἡ κρατίστη καὶ φιλοσέβαστος τῆς λαμ-

προτάτης καὶ διασημοτάτης καὶ ἱερᾶς

ἡ κρατίστη Θυατει-

ρηνῶν βουλὴ Κλώ-

[τ]ὸν λαμπρότατον ὑπατικόν̣,

κτίστην καὶ εὐεργέτην τῆς

πατρίδος, φίλον τοῦ Σε[β](αστοῦ) Γ. Περ.

ὑπατικόν, φίλον τοῦ

Σεβαστοῦ, κτίστην

κ(αὶ) εὐεργέτην τῆς

Ῥουφῖνον νέον, τὸν

κράτιστον

ἡ πάτρις.

vv. 1-3 in crepidine

[ἡ κρατίστη βουλὴ καὶ ὁ]

[δια]σημότατος δῆμος ἐτε[ί]-

ἑτέρῳ οὐδενί.

ἐ̣ὰν δέ τις [ἄ]λ̣λ̣[ον]

θήσι̣, ἐπο[— — —]

τέρῳ ἕτερον θά[ψ]αι νεκρόν·

εἰ δέ τις παρὰ ταῦτα ποι-

ήσει, ὑπο̣κείσεται τῷ ἱε-

χάριν.

εἴ τις δὲ θέλει τὸ ἀλη-

θὲς μαθεῖν παρὰ

ΠΩΝ μνεία-

ς χάριν. εἴ τις

θελήσει τεθ[ῆ]-

ᾧ ἂν ἔτι ζῶντε[ς] σ[υ]ν̣[χωρήσωσι μηδενὸς ἄλλου]

ἔχοντος ἐξουσίαν· εἰ δέ τις [ἄλλο πτῶμα]

ἐπενβάλῃ, δώσει τῇ [βου]λ[ῇ (δην.) ․․ʹ· ἀντί]-

συνβίῳ καὶ τέ[κνοις] ἀρ̣ρενικοῖς κα̣ὶ Αὐρ. Ελ̣[— — — μηδενὸς ἐξουσί]-

αν ἔχ̣ο̣ντος ἄλλο πτῶμα̣ ἐπεισ̣β̣α̣λεῖν· [ἐὰν δέ τις παρὰ ταῦτα ποιήσῃ, ἀποτείσει τῇ]

λαμπροτάτῃ Θυατειρηνῶν πόλει (δην.) [․․ʹ κα]ὶ τ̣[ῷ] πλή[θει βαφέων(?) (δην.) ․․ʹ· τούτου ἀν]-

α ἕτερον ἐπιβληθῆν[αι]·

εἴ τις δὲ θελήσει ἐπι-

βαλεῖν τινα, δώσε δώσει τῷ

Ἀσίαν τὰ μέγιστα καὶ κ̣α̣τ̣ὰ πά[ν]-

τα σωτῆρι καὶ εὐεργέτηι καὶ κτ[ί]-

[στη]ι̣ καὶ πατρὶ γεγονότι τῆς πα-

[τρί]δος, πρώτῳ Ἑλλήνων. κατ[ε]-

ρο[υ ἐ]ξ̣ουσίαν τεθῆναι [ε]ἰς [τὸ]

μ[νημεῖον· εἰ δέ τις παρ]ὰ τ[αῦ]-

τα ποιήσε[ι ἢ ἐ]ξ̣αλοτριώ[σει],

χάριν.

εἴ τις δὲ θελήσει ἕτ[ε]-

ρόν τινα θεῖναι νεκρὸν

τῷ τέκνῳ τῷ κατοιχο-

μένῳ. εἰ δέ τις τοῦτο τὸ

μνημεῖον ἢ πωλήσῃ

νων ἢ τῶν ἔσω τε-

θέντων ἔξω τις

βάλῃ, δώσει τὴν(!)

βωμὸν Μοσκιλιανῷ τῷ τέκνῳ

μνήμης ἕνεκεν. ἐὰν δέ τις μεταθῇ

αὐτό, ὑποκείσεται τῷ φίσκῳ (δην.) φʹ.

ὑῷ Ὀνησίμῳ.

[εἰ] δέ τις θελή-

[σει — — —]

θρέμμασιν καὶ ἀπελευ-

θέροις. ἐὰν δέ τις ἀπαλ-

λοτριώσει τὸ μνημεῖον

μης ἕνεκε. εἰ [δέ]

τις ἐξα[λ]οτριώ̣[σει],

caulis cum flore

οὐδ’ ἤμην τις οὐ-

δ’ ἔμελέ μοι, οὐ-

δ’ εἰμί τις οὐδὲ μέ-

λει μοι. χαίρετε

θεῖναί τινα οὐδὲ ἐξαλλοτριῶσαι οὐδὲ τὴν ἐπι-

γραφὴν ἐκκόψαι. εἰ δέ τις ἐναντίον ποιήσῃ τούτων,

τὸν κρε̣ίνοντα ζῶντας καὶ νεκροὺς θεὸν κεχολωμένον

[ἐκτίσθη ἐπὶ τοῦ κρ]αταιοῦ καὶ ἁγίου ἡμῶν βασ̣ι[λέ]-

[ως Μανουὴλ τοῦ Κ]ωμνηνοῦ παρὰ τοῦ δούλου αὐτοῦ

ἡ σορός ἐστιν Αἰλίου Χαριδήμου ἐν ᾗ κὲ ἐκήδευσεν τοὺς υἱοὺς τρεῖς,

ἐνκηδευθήσομαι δὲ καὶ αὐτός, [ἕ]τερον δὲ μηδένα· εἰ δέ τις παρὰ ταῦτα

θελήσι ποιῆσαι, θήσει τῷ ἱερω̣τ̣[ά]τῳ ταμίῳ δηνάρια δισχείλια πεντακόσια.

Φιλόξενον τὸν ἑαυτῆ-

ς ἄνδρα· ❦ εἰ δέ τις προσ-

αμάρτῃ τῷ μνημείῳ, τ-

ἐὰν δὲ τῇ στή[λ]ῃ προσαμάρ[τ]ῃ τις,

ἀώρων τέ̣κ̣νω̣ν σάρκας ἀνορύ[ξ]αι·

τηρίδι θήκατο τύμβου / ὅττι γλυκὺν βίοτον καὶ

ἀμεμφέα θῆκε σὺν αὐτῷ, / εἴτε τις ἀθανάτη ψυχῇ

χάρις εἴτε βρότοισιν, / εἴτε καὶ ἐμ’ φθιμένοισι

[καὶ γᾶς] καὶ οἰκίας ἔγκτησ[ιν καὶ]

[δίκαις] προδίκοις καὶ ὅττι [κέ τις πρί]-

[αται] παρὰ Πολυδεύκεος [καὶ name]

τίς τώνδ’ ἐπωίεˉ; Χσενωφο͂-

ν· καλο͂ς ἔχει· τίς γένως ἦν;

Πάριως. vacat

ἐν ἑκάστοισι τῶγ καιρῶν, καὶ νῦν συγκατασκευάσαι τᾷ πόλει καὶ τᾷ χώρᾳ τὰ πρὸς τὰν φυλακὰν

καὶ τὰν ἀσφάλειαν, συγχωρήσαντα τᾶγ γινομέναν πέλταν ἐπιχάλκ[ω]ν παρ’ ἑαυτῷ κατιστα-

μένω ἀναλώματος δόμεναι ὅπλα ἑξακόσια ἵνα εἰς ἑκάσταν φυλὰν κα[τ]αταχθέωσι πεντήκον-

πλέονας τῶμ π[ο]λιτᾶν κατοπλίσσαι καὶ περὶ τούτων ψαφισσαμένω καὶ πόρον εἰς ταῦτα προχειρισσαμένω

καὶ ἀποστείλαντος πρέσβεις Μενεκράτην Μένωνος, Ἀσκληπιόδωρον Ἀρτέμωνος, ἵνα δοθῇ τᾷ πόλει τῶ κατισ-

ταμένω ἀναλώματος ὅπλα ἑξακόσια, Φιλέταιρος θέλων διὰ παντὸς χαρίζεσθαι δέδωκε τῷ δάμῳ δωρεὰν πέλτα[ις]

πομπά· αἰ δὲ μή, πρασσ[άσ]θωσαν οἵ τε ταμί[αι] καὶ οἱ ἐξετα[σταὶ — — — — — — — — — — — — — — — — —]

καὶ ἐκ τῶ ἀργυρίω τούτ[ω ἀπο]κατιστάτωσαν τὰ ὅπλ[α] Τ[— — — — — — — — — — — — — — — — — — —]

αἴ δὲ μή, καὶ οὗτοι ὑπόδικοι [ἔ]στωσαν ἐλ λογιστηρίῳ [— — — — — — — — — — — — — — — — — οἱ ἐξερχό?]-

[․․․․․ ․․․․]Ν τοῖς θεοῖσι εὔδεκτα ἔμμεναι, δε̣δόχθαι τῷ δάμῳ· αἴ κέ

[τις τῶν ἀνδρ]ῶν, ὧν κε ὁ δᾶμος χε[ιρο]τ̣ονήσῃ ἐπὶ τὰς ἑαυτῶ στρατ[α]-

[γίας καὶ φυλα]κ̣ᾶς, μὴ παραδοῖ τὰν π̣[ό]λ̣ιν ἐλευθέραν καὶ δαμοκρατημέ-

[Ti. Caesar divi A|ug(usti) f., divi Iuli n(epos), Au|g(ustus), p(ontifex)] m(aximus), tr(ibunicia) p̣[ot(estate) XXXVI, | imp(erator) VIII, c]o(n)s(ul) V, con|ditor uno tem|[pore XII urbium | t]errae motu ve|[xatarum temp|lum restituit].

[Τιβέριος Καῖσαρ θεοῦ Σεβαστοῦ υἱός, θεοῦ] Ἰουλίο|υ ὑω[νός, Σεβαστός, ἀρχιερεὺς μέγιστος, δημαρχικῆς ἐξουσίας τὸ λϛʹ, αὐτοκράτωρ τὸ ηʹ, ὕπατος τὸ εʹ, κτίστης ἑνὶ καιρῷ δώδεκα πόλεων, — — —].

ου ἢ τὴν σορὸν κατὰ μηδε-

νὰ τρόπον. ∙ ἐὰν δέ τις παρὰ ταῦ-

τά τι τολμήσῃ ποιῆσαι ἀπο-

εν πᾶσιν τὰ ἑαυ-

τῶν· εἰ δέ τις τα-

ῦτα καταλύοι ἐ-

[κ]αὶ οἰκίας ἔγκτησιν καὶ δίκαις

προδίκοις· καὶ ὅττι κέ τ̣ι̣ς̣ [πρίαται]

[πὰρ Ἐλπινίκω καὶ Ἀθανοδ]ώρ[ω ἢ] π[ὰρ]

καὶ οἰκίας ἔγκτησιν καὶ δίκαις προδίκοις·

καὶ ὅττι κέ τις πρίαται παρὰ Φιλ[ίσκω τ]ῶ Φιλη-

ράτω ἢ τῶν ἐκγόνων τῶμ Φιλίσκω ἢ ἀποπε-

τιμᾶν μετέχην καὶ γᾶς κ[αὶ οἰκίας ἔγκτησιν καὶ δίκαις]

προδίκοις· καὶ ὅττι κέ τις πρίατ[αι πὰρ — — —]

ἢ Ἀναξιλάω ἢ τῶν ἐκγόνων τῶν τ[ούτων ἢ ἀποπεράσσει]

τέχην· καὶ γᾶς [καὶ οἰκίας ἔγκτησιν καὶ]

δίκαις προδίκο[ις· καὶ ὅττι κέ τις πρία]-

ται πὰρ τούτων [ἢ τῶν ἐκγόνων ἢ ἀποπε]-

γᾶς καὶ [οἰκ]ίας ἔγκτ[ησιν καὶ δίκαις προδί]-

κοις· καὶ ὅττι κέ τις π̣[ρίαται πὰρ — — —]

καὶ Δίκωνος ἢ τῶν ἐκ[γόνων ἢ ἀποπεράσ]-

τὸν ὄντα πατρὸς Ἀπολλωνίου Ἀντιοχέα ἀπὸ Δάφνης γενέσθαι πο[λίτην ἡμῶν]·

φροντίσαι δὲ καὶ περὶ ἑαυτῆς εἰς τὸ τῶν καθηκουσῶν ἀξιωθῆναι τ[ιμῶν· δο]-

θῆναι δὲ ἑαυτῇ καὶ ἀλειτουργησίαν καθότι παρακαλεῖ προφερομένῃ [τὴν περὶ]

σαν, καὶ μηθὲν ἧσσον ὁ βουλόμενος τὸν τούτ̣ων τ̣[ι] ποιοῦντα κωλυέτω ἀζήμιο[ς]·

ἐὰν δέ τις τῶν ἐν τῷ ψη̣[φί]σματι τούτῳ κατακεχω̣ρ̣ισμένων τι μὴ ποιήσῃ ἢ βλάψῃ

τὴν πόλιν ἢ ἀδικήσῃ ᾡτινιοῦν τ̣ρ̣όπῳ, εἶναι κατὰ τοῦ ἐναντίο̣ν̣ τι ποιήσαντος ἔ[ν]-

[tuit." sei] autem Lusia contradeicit quae Apollonides pos[cit]

[esse vadi]monium, ei satisdato, ubi ego ero. Lusiam prom[ere(?)]

[magi]s vac. probo. vac. ἐπὶ πρυτάνεως Φανίτου· vac.

[ο]ν̣ ἐν τῷ γυμνασίῳ κατείρων προαγρημμένω, ἐν ᾧ ταὶς τει-

μαὶς αὐτῶ κατιδρύσει, κτίσταν τε καὶ εὐεργέταν προσονυ-

μάσδεσθαι εἰκόνας τε χρυσίαις ὀντέθην, καθ’ ἃ τοῖς τὰ μέ-

μὲν ὑπερβαρέα καὶ θεοῖσι καὶ τοῖς ἰσσοθέοισι ἁρμόζοι-

σαν τᾶς τε τῶ ναύω κατειρώσιος τᾶς τε τῶ κτίστα

προσονυμασίας τειμὰν παρῃτήσατο, ἀρκέην νομί-

κῶ καὶ ὀνθέμεναι εἰς τὸ γυμνάσιον πὰρ ταὶς δεδο-

γματισμέναις αὐτῷ τειμαίς· vac. μηνὸς Φρατρίω δεκάτᾳ

ἀπιόντος ἐπὶ ἱερέος τᾶς Ῥώμας καὶ Αὐτοκράτορος

[Τιβέριος Καῖσαρ, θεοῦ Σεβαστοῦ υἱό]ς, θεοῦ Ἰου[λίου υἱωνός, — — —]

[δημαρχικῆς ἐξουσίας λ]γʹ, αὐτοκρά[τωρ ηʹ, ὕπατος εʹ, κτίστης ἑνὶ καιρῷ]

[δώδεκα πόλεων — — —].