πίῳ, σωτῆ-

ρι καὶ κτίσ-

τῃ.

πίῳ, σωτ̣[ῆ]-

ρι καὶ κτίσ-

❦τῃ.

δ̣ὲ̣ ἐ̣κ̣εῖνοι, οἷς ἂν ἐγὼ ἐν ᾗ π̣ο̣ι̣ή̣σ̣ο̣μα̣ι [δ]ιαθήκῃ συνχ̣ω̣[ρῶ. ὅσ]-

[τι]ς δ̣’ ἂ̣ν ἐπεισοίσει παρὰ̣ [τ]αῦτ[α] ἢ̣ ἕ̣τ̣ερόν τι παρ̣ὰ τὰ ὡ[ρισμένα]

[ὑπ’] ἐ̣μοῦ ποιήσῃ, Π̣Ρ̣[․]Ι̣Ε̣[․․․] μ[ὲ]ν̣ ἑ͂ξει θ̣εοὺς κεχολ[ωμένους],

[ὑπο(?)κ̣είσεται δὲ πρ̣οστείμῳ εἴ̣ς τ̣ε τὸν Καίσαρος φίσ̣[κον 𐆖 ͵αφʹ (?)]

[καὶ τ]ῇ̣ Καπολμέων κατοικίᾳ [𐆖] ͵αφʹ· καὶ εἴ τις παρ[․․․․․․]

[— — —]ατεύσεται, γενήσεται ἄκυρα ΔΙΑΤΟ̣[—]ΗΕ[․․․․․․․]

κὲ Ἐπαφροδείτου συντρόφου ἐάν

τις ἕτερος ἐπιχειρήσῃ καταθέσθαι

τινὰ τῷδ’ ἐνὶ τύμβῳ, θήσει προσ-

[— —]Ι̣ΕΝΤΑΙ̣[— — — — —]

[κ]αὶ εἴ τις τολμήσει [— —]

[—]τεθῆναι [— — — — — —]

[ἐὰν δέ τις] παρὰ ταῦτά

[τι ποιή(?)]σῃ βιασάμενος, ἀποδώσει

[ἔχοντος ἐ]ξουσίαν [— — — — — — —]

[— — — θε]ῖναι. εἰ [δέ τις — — — — —]

Εὐτροπίου.

εἴ τις δὲ [ἐ]-

πιβουλεύσι,

μην(ὸς) Ἀπριλίο ἰς τὰς ηʹ, κὲ ἱ θυ-

γάτερ αὐτῖς Ἄνα μην(ὸς) Ἠονα-

ρ̣ήο ἠς τὰς θʹ.

ἁρπαχθὶς τέκνων ἠδ’ ἀλόχου γλυκερῆς,

ἥτις ἐμοὶ μὲν ἔνειμε τάδ’ ἔξοχα δῶρα καμόντω̣ν̣,

στεψαμένη καμάτου οἶκον ἐναΐδιον,

χαίροις· καὶ παρ’ ἐμοῦ σύ·

τίς εἰμι δὲ καὶ τίς ὁ φύσας /

molding

ἠδὲ πάτρης ποίας, τύν-

βον ἔχευε δὲ τίς, /

μάνθαν’ ἐμῇ φωνῇ τοι-

βιος αὐτοῦ μνείας χάριν

ἐτείμησεν. ∙ εἰ δέ τις θε-

λήσει ἀνασκευάσαι τὸ μνῆ̣-

ἔτους ∙ υηʹ ∙, μη(νὸς) Δύστρου ιϛʹ·

ξεῖνε, θέλις παριὼν γνῶναι τὸ “τίς ἐνθάδε κεῖται;”;

κούρη κεῖται πολλοῖς καμάτοις βίον ἐξανύσασ[α],

εἱμένη ἐγ δήμου παρὰ ἱερὰ ῥεῖθρα τὰ Ἕρμου,

εὐγενέτις πατρίδος κώμης Ἀκροκαστωλλοῖ[ο]

ἐνθάδε Δαμιανῷ τοὐμῷ πατρὶ γαμηθεῖσα

[σαν — — — υἱ]ὸ̣ν βασιλέως [Ἀττάλου],

[τὸν κτίστη]ν καὶ εὐεργέτην, προνο[ήσαντα]

[τοῦ συν]ο̣ικισμοῦ τῆς πόλεως κ[αὶ συνεκ]-

[λ]ιτουργίας τῆι πατρίδι ἐκτελέσαντα,

[κ]αταλιπόντα τῆι κρατίστηι βουλῆι [Ἀ]-

[π]ολλωνείων ζῶντα διανομὴν κα[ὶ τῆι]

μνείας χάριν. εἰ δέ

τις τολμήσει ἀνε-

λέσθαι Τ[— — —]

ἐντευχθεὶς ἀπεφή-

νατο, ὡς ἐάν τις με-

ταψηφίσηται ἢ πα-

μῳ, τούτου γαμετῇ, δυσὶ παι-

σί. | εἰ δέ τις ἐνκαταθῆτ’ ἄλλον

τινὰ σήματι τῷδε, | ἰς πόλιν

θ̣ρεψάση βωμὸν θέτο

τόνδε, ἥτις με ἔλιπεν

πάνυ νηπίαν ἐν κόλ-

[φοὺς. ἀγ]απᾶτε ἀλίλους ἀλλήλους.

[εἴ τις ὑγια]ίνον το͂ σό-

[ματι ὀλιγορ]εῖ το͂ν προ-

[σευχο͂ν ἢ τ]ῖς ἐκμαθή-

[σεος το͂]ν ψαλμο͂ν προ-

[ς ἂφοριζ]έσθο ἑυδο-

[μάδα μ]ίαν· —— εἴ τις ὑ-

[βρίζει ἢ ἀ]ντιλέγι, ἐπι-

συνγενεῖς πάντες καὶ τὰ τεθραμ-

μένα τὸν σύντροφον. εἰ δέ τις ταύ-

την τὴν στήλλην ἄρῃ ἢ τῷ τάφῳ αὐ-

καὶ τῆς γυναικὸς ἰ̣[δίας].

εἴ τις δὲ τολμήσει θ[εῖ]-

ναι ἢ ἐξαλλοτριῶσεν, δ[ώ]-

κ(αὶ) γυναιξὶ αὐτῶ[ν κ(αὶ) τέκνοις]

κ(αὶ) ἐγγόνοις. εἴ τις δὲ ἐ[πιχειρή]-

σει μετὰ τοὺς προγεγραμ-

εἰς τοῦτο τὸ ἡρῷον ἐκτὸ[ς ἐὰν αὐτὸς]

βουληθῶ τεθῆναί τινα· εἰ [δέ τις τολμήσει]

θεῖναί τινα, εἰσοίσει εἰς τ[ὸ ἱερώτατον]

ἔτους σ․․ʹ, μ[η(νὸς)] Ἀ̣․δ̣οναίου ϛ̣ʹ.

complurium versuum reliquiae incertissimae

οίσει εἰ μή τι τῷ Εὐτύ-

χει. εἰ δέ τις ἕτερος βι-

άσεται, θήσει ἰς τὸ ἱε-

ἐτείμησεν Ἴσθμ-

ος Ἀντνδτιστίου Ἀντιστίου Πρ-

είσκου Ἁρμονίαν τ-

θρέψασαν, Φιλήτη τὴν ἐνάτε-

ρα, Αντις, Ἁλικωνὶς τὴν πατρ-

είαν, Ἀντιωχᾶς τὴν πατρε-

δεκάτῃ. στῆθι ποσίν, παρο-

δεῖτα, καὶ ἀνάγνοθι, τίς κα-

τάκειμε· | τὸν εἰκοσστὸν

[νος τοῦ ἀδελφοῦ]

[αὐτο]ῦ· ὅστ[ις ἕτερον]

[θήσει] τινά, [δώσει]

Σεου[ῆρον Σεβαστὸν — — —ι]-

κόν, τ[ὸν κτίστην καὶ σωτῆρα(?) εὐεργέτην?]

ἡ βου[λὴ καὶ ὁ δῆμος Ἱεροκαι]-

νιον Μάξιμον Παυλεῖ-

νον τὸν κράτιστον, υἱ-

ὸν [— — — — — — —]ι-

[μηδενὸς ἑτέρ]ου ἔχοντος ἐξουσίαν τοῦ

[ἐν αὐτῷ κηδεύεσ]θαι· ἂν δέ τις παρὰ ταῦ-

[τα ποιήσῃ, ἀποτείσει τῇ Ἱε]ροκαισαρέων

κνοις καὶ Τατίωι τῇ ἑαυ-

τοῦ γυναικί. εἰ δέ τις αὐτὴν̣

κωλύσῃ θαφθῆναι εἰς τὸ

partis infimae anaglyphi reliquiae incertae

[ὁ δῆμ]ος ἐτείμησεν

εἴ τις δὲ ἀγορά-

σῃ ἢ παρὰ ταῦ-

[— — — — — — — — — — — — — — — — — ἐ]ξουσίαν οὐδενὸς

[ἔχοντος — — — — — — — — — — — —· εἰ] δέ τις τολμήσει

[— — — — — — — — — —, δώσει εἰς τὸ ἱερ]ώτατον ταμεῖ-

[— — — — — — — — — — — — — — — — — — — εἰ δέ τις]

ἕτερ̣[ον νεκρὸν τολμήσει εἰσενενκεῖν εἰς τὴν — — —]

[ἑαυτῷ καὶ Αὐ]ρ̣η. Στρατονεικιανῇ τῇ γυνεκὶ αὐτοῦ οὔσῃ καὐτῇ [Χρειστια]-

[νῇ, μηδενὸ]ς ἑτέρου ἔχοντος ἐξουσίαν τεθῆνε τεθῆναι· εἰ δέ τις̣ ἀ̣[λλότριον]

[νεκρόν τ]ι̣να ἐπενβάλῃ, θήσει τῇ Χωριανῶν κατοικίᾳ (δην.) ͵αʹ.

[— — —] δίδωμι ὑποθήκην [— — —]

[— — —]Ο̣ΥΡΑ εἴτε τισὶν ἀλ[— — —]

[— — —]Α τοῦ φίσκου καὶ ΤΩ[— — —]

[Σεβαστόν, τ]ὸ̣[ν] τῆς οἰκουμένης

[πάσης καὶ ἑ]α̣υ[τ]ῆ̣ς κτίστην καὶ σ[ω]-

[τῆ]ρα καὶ εὐεργέτην ἡ Μακεδό-

[— — — — — — — —]ρ̣ῳ καὶ τοῖς ἰδίοις

[αὐτοῦ· ἐὰν δέ] τις ἐξωτικὸν νε-

[κρὸν θεῖναι ἐπιχειρήσῃ, δώσει — — —]

τέκνων [․․c.8․․․]ίνου [— — — εἰ]

[δέ τις εἰ]σ̣ενένκῃ ἄλλον̣ [νεκρόν, — — —]

—ΙΟΙΝ̣Ο—

[κ]ατ’ ἐνιαυτὸν βραβευτῶν, τοῦ δὲ ἄγεσθαι τὰς ἡμέρας τῶν κ[α]-

τ’ ἐνιαυτὸν ἱε̣ρ̣[ε]ιῶν. ἐὰν δέ τ[ι]ς παραβῇ τι τούτων, ἀποτεισ[ά]-

τ̣ωσαν τῇ κατοικίᾳ ἱερὰς ἀπαρα̣ι̣τήτους δραχμὰς φʹ καὶ ἡ ἐ̣[κδι]-

Μητρόδωρος, μήτηρ δ’ ἐκύησέ με

[Χ]ρυσείν, | ἥτις ἔθρεψεν, ἔθαψεν· Ἐπί-

[κ]τητος δὲ πατήρ μου· | οἷς χάριν οὐκ ἀ-

τὸν ΑΝ․․․Ε․ΝΑ ἀπηρ-

τισμένον ἐκ τῶν ἰδί-

ων ἐποίησεν.

γόνων ἱερέων πρῶτον Ἀρτέμι-

δος Ἀναείτις τῆς συνγενικῆς

θεοῦ σὺν καὶ Διονυσίῳ τῷ υἱῷ αὐτοῦ

— — —

[εἰ] δέ τις ποσα[μάρτῃ]

[ τ]ούτῳ τῷ μ[νημείῳ],

τὴν κυ[ρίαν(?) — — —]-

ξιν ἥτις [— — —]

ταξόμενος [— — —]

εἴ τις εὑρεθ[ῇ ὑβρίζων]

εἰς τὰς ἀνπέλους ἢ [․․․․․․]-

ου ποιήσι, ζημίαν δώσι [․․․]

τῷ παθόντι· κὲ πάλιν εἴ [τις]

εὑρεθῇ κλέπτων ἤτε ΙϹΕ(?)-

τέρα, Ἀ̣σ̣κληπιάδης τὴν γυναῖκα,

[Τ]ατις τὴν νυόν, Ἀνδρόνικος καὶ Κλέ-

[ω]ν τὴν ἀδελφήν, Ἄρτεμις τὴν ε̣ἰ̣αν[ά]-

ἔτους ρλβʹ, μη(νὸς) αʹ θιʹ.

in aedicula: anaglyphum pueri stantis

Μενεκράτης καὶ Τατεις

τυχος τὸν συνεξε-

λεύθερον, Ἀντιστρ̣άτ[ι]-

[ο]ς τὸν οἰκεῖον, Διόδοτος, Ὁσια̣ν̣-

[δ]ὲ τεθῆναι αὐ[τοὺς]

[ε]ἴ τις θελήσε[ι]

[ἀ]νύξας τὸν τ[άφον]

τρὶ κὲ οἱ λοιποὶ συνγενεῖς

ἐτείμησαν πάντες· εἴ τις δὲ

ἕτερος μὴ διαφέρων τῷ γένει

anaglyphum feminae in aedicula fornicata stantis.

[ἔ]τους σο̣δʹ, μ[η(νὸς)] Ξαν-

[— — —] ἔκτισα τὸ μαρτύριον τοῦ ἁγίου Γεωργ[ίου — — —].

[․․․․]ος Μαξιμιλ̣λιανὸς [ἀν]θ̣ύπατος

[Δομι]τ̣ίῳ Ῥούφῳ, ὑῷ ἀσιά[ρχο]υ κὲ κρα̣[τί]στου,

ἀσιάρχῃ χαίρε[ιν].

ἡμ[ῶν ․․․]υ̣ Μαξιμιλ[λια]νοῦ Δομι[τ]ίῳ Ῥού[φῳ], ὑῷ

ἀ[σιάρχ]ου καὶ [κρ(ατίστου), ἀσ]ιάρχῃ, ἔ[τους] ․․δʹ,

[μηνὸς] Γορπ[ιέου ․․]τῃ ἑσταμένῃ.

[βληθ]ῆναι· εἰ δὲ

[μή, ἀποτ]ίσει ἰς τὸ ἱε-

[ρώτα]τον ταμεῖον

[ἔτους —ʹ, μη(νὸς) — — —. Μηνὶ]

vestigia anaglyphi quattuor muli pedes ostendentis

[Ἀ]ξ̣ι̣οτ̣η̣νῷ̣ ἐξ̣ Ἐπικρ[ά]-

pars lunae crescentis?

Μηνὶ Ἀξιο[ττηνῷ]

pars equitis

Στρατον̣[— — —]

το]ὺς ἀδελφ[ούς

εἰ] δ̣έ τις̣ [

[ὁ κατ]ὰ̣ π̣όλιν̣ [

[φρ]οντισάτ[ω

[—]μενων [

duo puellae, puer, pater, mater, omnes levatis dextris adorantes

ἔτους σϟθʹ, μη(νὸς) Ὑπερβερταίου ηκʹ.

anaglyphum viri stantis et canis sedentis

ἔτους σκθʹ, μη(νὸς) Ἀπελλαί-

in naisco arcuato: femina, vir stantes manibus iunctis

[ἔ]τ̣ους τκθʹ, μη(νὸς) Ξανδικοῦ ․․ʹ.

luna

Μεγάλη Μήτηρ Ἀναεῖτις Ἄζι-

τα κατέχουσα καὶ Μεὶς Τιαμου

Μεγάλη Ἄρτεμις Ἀναεῖ-

τις καὶ Μεὶς Τιαμου. ἐπὶ

Ἰουκοῦνδος ἐγένετο ἐν

Μεγάλη Μήτηρ Ἀναεῖ-

τις. Ἀπολλώνιος Μηνο-

δώρου ὑπὲρ Διονυσί-

Μεγάλη Ἀναεῖτ-

ις, ἐπεὶ ἡμάρτη-

σεν Φοῖβος, ἐπε-

Μεγάλη Ἀναεῖτ-

ις, ἐπεὶ ἡμάρτ-

ησεν Στρατονίκη

τίς με τὸν ἐξ ἀγέλης πέ-

δων ἐξήγαγε κοῦρον; /

χάριν.

εἴ τις δὲ ἁμαρτήσει εἰς τὴν ἰκόνα [ταύ]-

την, ἔσται ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἀν[αθε]-

☩ ἐκτίσσθη τὸ ἔργον τοῦτο ἐπὶ Κ[— — —].

☩

κατὰ τὸ ψήφισμα τῆς κρα-

τίστης βουλῆς, προνοήσαντος

Γ. Μαρίου Ποπλίου ταμίου, πα-

[— — — — — — — — δι]αβάντα δὲ καὶ εἰς

[τὴν Ἀσίαν(?) — — —] ταμίαν καὶ ἀντι-

[στράτηγον].

ῶσαι αὐτὸ ἐκ τοῦ γένους μου·

ἐὰν δέ τις ἀπαλλοτριώσῃ, ὑ-

πεύθυνος ἔστω εἰς τὸν Καί-

[νείκῳ(?) τοῖς ἑαυτοῦ υἱοῖς καὶ τέκν]οις αὐτῶν. τούτου ἀντίγραφον ἀπόκειται

[ἐν τῷ ἀρχείῳ· ἐὰν δέ τις ἐπιχειρ]ήσῃ, ἀποτείσει εἰς τὸν φίσκον (δην.) ͵βʹ.

ἐκγόνοις [καὶ τέκνοις(?)] καὶ θρέμ[μασιν] καὶ ἀπε-

λευθέροις· ἐὰν δέ τις μὴ προσήκοντά τινα θῇ

ἢ τολμήσῃ πωλῆσαι αὐτό, τείσει εἰς τὸν φίσκον δη[να]-

πάντ[ες — — — — — — — — —]ς ἐξόλοιτο ΠΟ[— — —]

εἰ δέ̣ τ̣[ις — — — — — — —]ξ̣ιον μου πωλ̣[ῆσαι — — —]

τείσ̣[ει τῇ γερουσίᾳ τῇ τῶν Μαγ]ν̣ή̣των Α[— — —]

vestigia litterarum

[— — — — — — — — — ἐὰν δέ τις θάψ]αι ἢ ἀπαλλ[οτριῶσαι]

[παρὰ ταῦτα τολμήσῃ, ἀποτείσει τ]ῇ γερουσίᾳ [(δην.) —ʹ].

τῷ καὶ Ἀπφίᾳ τῇ γυναικὶ τὸ μ[νη]-

μεῖον ἐποίησεν· ἐφ’ ᾧ εἴ τις

ἄλλος εἰς τοῦτο τὸ μνημεῖ-

τῷ καὶ τῇ γυναικὶ αὐτοῦ Τατίῳ

καὶ τοῖς ἐκγόνοις αὐτοῦ. εἰ δέ τις

πωλήσῃ ἢ μεταθῇ τῶν κατὰ τὴν

[— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — εἰ μὴ]

τὸ κο[ιν]ὸ[ν] π̣άν̣των̣ [εὐτύχημα ἐπεγεννήθη Καῖσαρ· δι’ ὃ ἄν τις δι]-

καίως ὑπολάβοι τοῦτου ἁτῷ ἀρ̣χ̣[ὴν τοῦ βίου καὶ τῆς ζωῆς γεγονέ]-

[πᾶσι ἡμέραν γενέθλιο]ν ἀγάγοι[εν, ἐὰν προσγένηται αὐτοῖς καὶ]

[ἰδία τις διὰ ἀρχὴν ἡδ]ονή, δ[οκεῖ μοι — — —]

ἐκέλευσεν τηρεῖσθαι ἀ-

πὸ ἡμερῶν θʹ· εἴ τις δὲ τού-

των ἀπειθήσι, ἀναγνώσ-

anaglyphum hominis sacrificantis; supra aram serpens

Διὶ Σαβαζίῳ

χαίροις, πᾶς παροδεί̣τας,

νέμεσίς σοι, μή τίς μοι

τὴν στήλην ἀδι-

δένδρα θεῶν Διὸς Σαβαζίου καὶ

Ἀρτέμιδος Ἀναείτις, κολασ-

θεὶς εὐξάμενος εὐχαριστή-

[Φλάουι]ος Μαξιμ[ι]λλιανὸ[ς ἀν]θύπατος

[Δομι]τ̣ίῳ Ῥούφῳ, ὑῷ ἀσιάρ̣[χο]υ κὲ κρα[τί]σ̣του

[ἄρχοντος], ἀσιάρχῃ χαίρ[ειν]·

[Ἀτταλια]ν̣οῦ, τῆς Τ[ε]τραπυργ[ει]τ̣ῶν κ[ατ]οικίας,

[χρηματι]σάμενος δ̣ιὰ Ἀττα[λι]ανοῦ υ̣[ἱ]οῦ

[διὰ τὸ βρ]αδέως γρ[ά]φειν, ὑπο[γρ]άψας [τ]ε κὲ

ἡμ[ῶν Φλ.] Μαξιμιλ[λια]νοῦ Δομιτίῳ Ῥού[φῳ], ὑῷ

ἀ[σιάρχ]ου καὶ [κρ(ατίστου), ἀσι]άρχῃ, ἔ[τ]ους [σπ]δʹ,

[μηνὸς] Γορπ[ιέου ․․․]τῃ ἑσταμένῃ·

[ἡ κρατί]σ̣[τη]

βουλὴ καὶ ὁ

καὶ Ἀμμία ἡ ἀδελφὴ αὐτοῦ ἐτείμη-

σαν. εἰ δέ τις προσαμάρτῃ τῇ στήλ-

λῃ στήλῃ, μήτε αὐτῷ θάλασσα πλωτὴ μή-

σιλεύων. ἐπεὶ ἐπεστάθη σκῆ-

πτρον εἴ τις ἐκ τοῦ βαλανείου τι

κλέψι· κλαπέντος οὖν εἱματίου

ἡ μήτηρ καὶ ἐπηράσαν-

το μή τις αὐτοῦ τῷ μνη-

μείῳ προσαμάρτῃ διὰ τὸ

τεύχεσθαι τοὺς θεοὺς εὐειλά-

τους. εἰ δέ τις προσαμάρτῃ

ταῖς στήλλαις στήλαις, ἔσται τῶν δώ-

ἔτους σιγʹ, μη(νὸς) Δείου ιδʹ. Τελέσ-

φορος καὶ Φωτὶς μετὰ τῶν

ἰδίων ἐτείμησαν τὴν θυ-

καὶ Τρύφαινα ἡ θρεπτή.

ἵνα μή τις προσαμάρτῃ τῇ

στήλῃ ἢ τῷ μνημείῳ, σκῆ-

αὐτοῦ ἐτείμησαν. εἰ δέ

τις προσαμάρτῃ τῷ μνημεί-

ῳ, τεύξηται τοῦ Ἀξιοττη-

Ἀπφίαν τὴν μητέρα.

εἰ δέ τις ποσαμάρτῃ

τῇ στήλλῃ στήλῃ, τεύξεται

μέγας Ζεὺς ἐκ διδύμων

δρυῶν κατεκτισμένος καὶ

αἱ δυνάμις αὐτοῦ. ἐπεὶ

λω δέ, αὐτοῦ τὰς δυνάμις μή

τίς ποτε κατευτελήσι καὶ

κόψει δρῦν. ἔτους σοθʹ, μη(νὸς) Πα-

δίῳ ☧ τῷ κ-

τίσ[τ]ῃ τοῦ

χωρίου ❦