τοῦ ἀνδριάντος ἐκ

τῶν ἰδίων ποιησά-

μενον. ❦

κοφόροι οἱ ἀπὸ τῆς Κα-

λυμνίας ἐποίησαν ἐκ τῶν

ἰδίων.

πάχεων πέντε ἀρετᾶς ἕνεκα καὶ εὐνοίας τᾶς εἰς αὑτόν.

Ἰσοκράτης ἐποίει.

vacat

[ὁ δεῖνα] ἐποίησεν.

vacat

[․․․․c.12․․․․]ο̣ς ἐπ̣ο̣ίησε̣ν̣.

σιν ἁμέραις τὰν πατρί-

δα καὶ ἱεροποιήσαν-

τα ἐπιφανῶς, ἀρκε-

τοῦ ἀνδριάντος

ἐκ τῶν ἰδίων ποιη-

σάμενον. ❦

[καὶ τὰν] τοῦ ἀνδ[ριάντος]

[ἀνάστασι]ν ποιησάμ[ενον]

[δ]ι’ αὐτοῦ. ❦

[Ὄλυ]μπος Σόφωνος ἐ[ποίησε].

οἱ θρεπτοὶ καὶ αἱ θρεπταὶ καὶ

οἱ λοιποὶ οἱ ἴδιοι πάντες ἀγωνο-

θετήσαντα ἐπιφανέστατα καὶ

[— — τὴν το]ῦ ἀνδρ[ιάντος ἀνά]-

[στασιν ποι]ησαμ[ένης τῆς θυ]-

[γατρὸς] αὐτοῦ [— — — — — —]

Μενεγένης Ἄν̣[δ]ρωνος Κυρηναῖος

ἐπ[ο]ί̣ησε.

σάτω, ὧι δέ κα πλέους [․․]ΙΕΣ[․]Ε̣[— — —]

ἔστω ἀρχεύων, ὁ δὲ αἱρεθεὶς ποιεί[τω τὰν ὑπο]-

δοχὰν μηνὸς Ὑακινθίου ἕκται καὶ πέν̣[πται ἀπιόν]-

ποδάμος ἀπογραφόν-

τω τοὶ ἐπίτροποι, εἰ δὲ

μή, ἀπογραφέσθων αὐ-

μα πατριαστὶ ποτὶ τὸς

ναποίας, ἐξαγευμέ-

νος καὶ τὰν φυλὰν καὶ

δὲ μηθένα λάθῃ ἁ ἀπο-

γραφά, τοὶ ναποῖαι τοῖς

Ἡρακλείοις, ἐπεί κα μέλ-

καὶ ἐν τῶι συλλόγωι τὸ

αὐτὸ ποιεύντω· v κα-

τὰ ταὐτὰ δὲ καὶ ἐν

ἐκ τοῦ λευκώματος,

καὶ τοὶ ναποῖαι τὸς ἐπ[ι]-

παλλομένος ἐς τὰν ἱ̣ε̣-

τοῦς τᾶς Δαματρί-

ου, ὃν ἐποιήσατο πα-

ρὰ Ἀθηναγόρα τοῦ Φι̣-

τᾶς Ναυκλεῦς κατὰ θυ-

γατροποιίαν δὲ Αἰσχί-

να τοῦ Τιμοκλείδα.

δὲ Μενίσκης τᾶς Ἀσ-

τυνόμου, ὃν ἐποιήσα-

το παρὰ Τεισάρχου

μον εἰς τὸ ἀνάλωμα ὑπηρε̣τῆσαι· ἐλέσθαι δὲ καὶ πρεσβευτὴν εἰς Κῶν,

ὅστις τό τε ψήφισμα ἀποίσει καὶ ἀξιώσει τὸν δῆμον ψηφίσασθαι, ὅ-

π̣ως ἀναγραφὲν ἐν στήληι ἀνατεθῆι εἰς ἱερὸν οὗ ἂν ὁ δῆμος ψηφίσ[η]-

πρυτάνεις καὶ τὸν οἰκονόμον εἰς Κῶ τοῖς πρ[ο]ξ[ένοις τοῖς]

[ἀ]γαγοῦσι τὰ δικαστήρια καὶ ἀξιοῦν πο[ιῆ]σα̣[ι αὐτοὺς πάντα]

[κα]τὰ τὰ γεγραμμένα. vacat

πρεσβευτὴν ὅστις ἀποδοὺς Κώιοις [τόδε τὸ ψή]-

φισμα παρακαλέσει αὐτοὺς ἐπιμέλε[ιαν ποιήσασ]-

[θ]αι ὅπως αἱ δεδομέναι τιμαὶ τῶι τε δ[ήμωι καὶ τοῖς]

μωι τῶι Κώιων· οἱ δὲ στρατηγοὶ οἱ στρατ[ηγήσοντες]

τὴν δευτέραν τετράμηνον ἐπὶ ἱερ[οποιοῦ τοῦ]

μετὰ Ἑρμόδωρον ἐσομένου ἐν τῶ[ι περὶ τῆς]

τοῦ

μουσοποιοῦ

τὸν τάφον

δριάντος ἐκ τῶν ἰδίων

ποιησαμένου τοῦ ἀδελφοῦ ΑΔΕΛΦΟ (copy)

αὐτᾶς Κλαυδίου Νικαγόρα

[— — — — — — — — — — — — — — — — — — καὶ]

[Κα]λλιγένη[ς τοῦ δεῖνος Ἀλεξ]ανδρεὺς ἐποίουν.

Οὐλπίᾳ Οὐερηκούνδῃ Ἀγάθῃ

ἀπελευθέρᾳ ∙ καὶ συμβίῳ [ἐ]ποίησεν

Μ(ᾶρκος) Οὔλπιος Σεβαστοῦ ἀπελεύθερος

τες συνχωρήσουσιν· ἐὰν δέ

τις παρὰ ταῦτα ποιήσῃ ἀπο-

τεισεῖ Ἀρτέμιδι Κινδυά-

νου ἔν τε τοῖς πρότερον χρόνοις ἐ[πιμέλ]ειαν

ἐποιεῖτο τῶν πολιτᾶν κατὰ τὰν τέ[χ]ναν τὰν

ἰατρικὰν παρέχων αὐτοσαυ[τὸ]ν π[ρ]ό[θυμ]ον εἰς

γενομένας περὶ αὐτοὺς δ[ιὰ] τὰν ἐπιμέλειαν ἃν

[ἐ]ποιεῦ[ντο] τῶν καμνό[ντων], Ξενότιμος αὐτε-

[π]ά[γγελτος] ἀεὶ τοῖς δεομένοις παρείχετο τὰν

τ̣[οῦσι πᾶσι τὰν] ἄ̣κε̣[σι]ν, οὐδεμίαν δ̣[ὲ προτί]μασιν

πο[ιεύμενος], ἀλλ’ ὁμοίως περὶ πάντα[ς τὸ]ς πολί-

[τ]ας [σπουδ]άζων διέσωισε πολλούς, [δεδ]όχθαι

στεφανῶσαι χρυσῶι στεφάνωι εὐνοίας ἕνεκεν

καὶ ἐπιμελείας ἃμ ποιεύμενος διατελεῖ τῶν πο-

λιτᾶν, ὁ δὲ ἱεροκᾶρυξ τοῖς Διονυσίοις ἀναγγει-

[δ]ωρ[ε]ὰν δόμεν εὐνοίας ἕνεκεν καὶ ἐπιμελείας

[ἃν] ἐ̣π̣οιεῖ[το κ]ατ[ὰ τὰν ἰα]τρι[κὰ]ν τέχναν τῶν ἐν

[τᾶι π]ό[λει ․]Α̣Σ̣Ι̣[— —]Ο̣[— —]ων, ὅπως εἰδῶντι

τ[οις κατὰ τὸ ἀν]αγκα̣ῖον, οὐδεμίαν [δὲ προτί]μ̣ασιν

πο[ιεύμενος], ἀλλ’ ὁμοίως περὶ πάντα[ς τὸ]ς πολί-

τας [σπουδ]άζων διέσωισε πολλούς, [δεδ]όχθαι

[μα τοῖς προστάταις? καὶ ἐπ]ελθόντες ἐπὶ τὰν βουλὰν καὶ ἐ[πὶ]

[τὸν δᾶμον παρακαλεσάντω τ]ὸς πολίτας ποιήσασθαι τὰν ἀν[α]-

[γόρευσιν τῶν τιμῶν ἐν τοῖς κ]αθήκουσι καιροῖ[ς. ἄ]νδρες αἱρεθέν-

[ραμμέναι εἰσίν, ὅπως ἅπαντες εἰδῶσιν, ὅτι ὁ δῆμος ἐπίσταται χάρι]τας ἀποδιδόναι τοῖς καλο[ῖς καὶ ἀγαθοῖς ἀνδράσιν ․․․․]

[․․․․․․․․․․ ἐπικληρῶσαι δὲ αὐτὸν τοὺς νεωποίας εἰς φυλὴγ] καὶ χιλιαστύν.

[— — — — — — — — — — — — — — — ἐπειδὴ ὁ δεῖνα Ἀριστά]νδρ̣[ου Κῶ]ιος̣ [δι]ατρίβω[ν παρὰ — — — — — — — — — — — — —]

ἐτῶν δέκα· ἱερασ[εῖτ]αι δὲ [διὰ β]ίου· καταβολὰς

δὲ ποιησεῖται τοῦ εὑ[ρ]έματος [δ]ύο, τὰν μὲν

πράταν ἐν μηνὶ Βατρο[μί]ω[ι τῶι ἐ]πὶ τοῦ ἐν[εσ]-

vacat(?)

[— — — — — ἐν τῶ]ι̣ ἱερῶι ποιήσων τὰ ․[— — — — —]

[— — — — — — — — —]Σ ἐς κιβωτὸν ΙΑΤΑ[— — — —]

[άντος ἐξ ἀναλώμα]τ̣ος

[ἰδίου ποιήσαν]τ̣α.

ἀνδριάντος ἀνα-

στάσει, ποιησα-

μένης τὴν ἀνά-

[— — —]μαχος Πάρι[ος]

[ἐποίησεν].

τε οἴνων θέσεω̣ν καὶ διὰ ἐπιδόσε-

ο̣ς̣ ἀ̣ργυρί[ω]ν̣· ἀνιέρωσιν ἀ̣ργυρί[ο]υ, τ̣ὰν ἱέρωσιν? ποιή-

σαντος τοῦ θείου αὐτοῦ Αὐρ(ηλίου)

χρηστοὶ καὶ

ἄλυποι χαίρετε.

μή, [β]ούλομ[αι]

τὸν τοῦτο π̣ο[ι]-

ήσαντα ὑπεύ-

ἁ ἐπὶ τᾶι γᾶι καὶ τοὶ κᾶ-

ποι καὶ ταὶ οἰκίαι ταὶ

ἐπὶ τῶν κάπων Θεῶν

αἶγα ἀπὸ τοῦ ἴσου καὶ ΣΑΛΑΙΔΙΑΤ[— — — —]

διαγραφόντω δὲ τοὶ ναποῖαι τῶ[ι ἀεὶ πρι]-

αμένωι τὰν ἱερωσύναν ἐν τῶι μην[ὶ τῶι Δαλί?]-

[ἱ]ερεὺς Ἀπόλλωνος

καὶ ἱεροποιοί,

Ἱέρων Στρατίππο[υ],

έροις δαίμοσιν οὔτε πωλῆσαι οὔ̣[τε ὑποθεῖναι οὔτε]

[κ]ατὰ οὐδένα τρόπον ἐξαλλοτριῶσ[αι· ποιησάσθων]

δὲ τὴν ἐπιβάλλουσαν ὑπὲρ αὑτῶν [δαπάναν οἱ τὸ]

τῶν δαμοτᾶν τᾶι γινομέναι κατ’ ἐνιαυτὸν

[ὅ] τε ἱερεὺς καὶ τοὶ ἱεροποιοὶ συντελῶντι τὰ̣[ς]

θυσίας κατὰ τὰν ἱερὰν διαγραφάν, τοῖς τε [ἄλ]-

[ποτ]ὶ τὸς θεὸς εὐσεβείαι καὶ τᾶι ποτ’ αὐτὸς εὐνοίαι τε κα[ὶ]

[φιλ]οδοξίαι, τοί τε λοιποὶ τοὶ [μ]ετὰ ταῦτα αἱρεύμενοι [ἀρχ]-

εύοντες θεωρεῦντες τὰν παρὰ τῶν φυλετᾶν ἐπ[ισα]μα[σία]-

ἀναγραφὰν τεισάντω [τοὶ]

ναποῖαι ἀπὸ τῶν τοῦ

θεοῦ χρημάτων.

Ἑκαταῖος Ἑκατοδώρου

[κα]ὶ ἱεροποιο[ί],

[Ν]οσσύλος Πολυμνάστο[υ],

μόναρχος Ἑκατό[δωρος]

καὶ ἱεροποιοί,

Τιμόξενος Τιμοξένου,

παχέων πέντε ἀρετᾶς ἕνεκα καὶ εὐνοίας τᾶς εἰς αὑτόν.

Ἰσοκράτης ἐποίει.

κοφόροι οἱ ἀπὸ τῆς Κα-

λυμνίας ἐποίησαν ἐκ τῶν

ἰδίων.

[τοὺς τᾶι νόσ]ῳ πιεζευμένος σ[ώσας ἐκ τῶν ἐσχάτων]

κ̣[ιν]δ̣ύ̣ν̣ων, ἔν τε τοῖς λοιποῖς π[ᾶσι χρείας μὲν παρεῖ]-

χ̣ε̣ καὶ κοινᾶι καὶ ἰδίαι τοῖς ἐντυγχ[άνουσι· ὅπως οὖν]

ὧδε ἐπιδαμεῦντι, ποτὶ τοὺς ὁρκωτὰς τοὺς αἱρεθέντας

ὧδε, τοὶ δὲ λοιποὶ ποτὶ τοὺς εἰς Κάλυμναν ἀποστελλομέ-

νους· ὁρκιζόντω δὲ τοὶ ἄνδρες τὸν ὅρκον τόνδε· ἐμμενῶ

[κ]αὶ ἐπελθὼν ἐπ[ὶ τὰμ β]ουλὰν καὶ τὰν ἐκλησ[ίαν ἐκκλησίαν πα]-

[ρ]ακα[λείτ]ω τὸς πολίτας ἐπιμέλειαν ποιή̣[σασθαι]

[ὅ]πως ἀναγγελῆ ὁ στέφανος καὶ οὗ ἕνεκα [τετίμα]-

[Ὄλυ]μπος Σόφωνος ἐ[ποίησε].

λιτᾶν ἰατρὸν δαμοσία[ι διὰ τᾶς ψάφου ἐπαινεῦν]-

τι κατά τε τὰν τέχναν [καὶ τὰν ἐπιμέλειαν ἃν ποι]-

εῖται παρ’ αὐτοῖς· καὶ τ[ετιμάκαντι ἀρετᾶς ἕνεκα]

Ἰσμηνίου πέμψαντ[ες καὶ παρ’ ἁμῖν τὰν ἀναγ]-

γελίαν ποιήσασθα[ι ἐν τῶι χορικῶι ἀγῶνι τῶν Διονυ]-

σίων αἷς τετίματα[ι τιμαῖς Τ— — — — — — καὶ δόμεν]

λέγων καὶ πράτ[των ἀεὶ τὰ βέλτισ]-

τα καὶ ποιούμ[ενος — — — ἐν παντὶ]

καιρῶι τῆς [— — — — — — — — —]

ἔδοξε τῶι δάμ[ωι τῶι Ἁλασαρνιτᾶν· να]-

ποῖαι εἶπαν Πα[— ὁ δεῖνα τοῦ δεῖνος],

Δαμέας Ὀνασικ[λεῦς, ὁ δεῖνα τοῦ δεῖνος]

[μῶν] κ̣αὶ τοῦ ἀδελφοῦ γεγενημέ[νον καὶ πολλὰς καὶ μεγά]-

[λας πεπ]οιημένον ἀποδείξεις ἐ[μπειρίας τῆς κατὰ τὴν]

[τέχνην π]α̣ρά τε ἐκείνοις ὄντ[α ἐν μεγίστηι παραγωγῆι]

[ἐ]πιδαμεῦντας vac. τὸς δὲ πρ[οστάτας πομπεύειν]

[ἐ]κ τοῦ πρυτανείου μετά τε [τοῦ μονάρχου καὶ ἱαροπο]-

[ι]ῶν καὶ πάντων τῶν ἱαρέων [καὶ τῶν νενικακότων]

τ̣ὸς στεφανίτας [ἀγ]ῶν̣α̣[ς καὶ τῶν στραταγῶν καὶ τοῦ γυ]-

[τοῖς ἀγῶσι πᾶσι οἷ]ς ἡ πό[λις τίθησι· τὸν]

[δὲ ἀγωνοθέτην ἐπι]μελὲς [ποιήσασθαι]

[ὅπως ἀνανγελῆι ὁ σ]τέφαν[ος ᾧ τετίμη]-

[δοῦναι καὶ] π̣αρακαλεῖν α[ὐτοὺς — — — — — — —]

[τὰν ἀναγ]όρευσιν π̣[οιεῖσθαι — — — — — — — — —]

[— — — — τοῖ]ς Διονυσ[ίοις — — — — — — — — — —]

τὰ δὲ αὐτὰ ὑπάρ[χειν καὶ τοῖς ἐκγόνοις αὐτῶν· τῆς δὲ]

ἀναγγελίας τῶν [στεφάνων ἐπιμέλειαν ποιήσασθαι]

τὸν ἐνεστῶτα ἀ[γωνοθέτην ὅπως ἀναγορευθῶσιν]

ψήφισμα φιλ[οφρόνως ἀποδέξασθαι καὶ παρ’ αὐτοῖς]

[ἀν]αγγελία[ν ποιήσασθαι ἐν τῶι γυμνικῶι ἀγῶνι τῶι]

[συν]τελου[μένωι κατὰ πανήγυριν ὑπὸ τοῦ δήμου]

ἐπὶ μονάρχου Φιλίσκου, μηνὸς Πανάμου ὀγδᾶι

ἐξ εἰκάδος· ναποῖαι εἶπαν Νίκαρχος Τεισία, Ἀρίσ-

των Χαρμύλου, Φιλωνίδας Διδυμάρχου· ἐπειδὴ Ὀνά-

αὐτοῦ καιρὸν ἐδαμοσίευε παρ’ ἁμεῖν, συνὼν ἐκείνῳ

τάν τε ἀναστροφὰν ἐποι̣εῖτο ποτὶ πάντας ἄλυπον

τοῖς τε ποτιδεηθεῖσι τῶν δαμοτᾶν ἀπαράκλητος πα-

ρείχετο τὰν ἀπὸ τᾶς τέχνας χρείαν· κατασταθεὶς

δὲ καὶ ὑπηρέτας ἐφ’ ἔτη καὶ πλείονα ἀπόδειξιν ἐποι-

ήσατο πολλῶι μᾶλλον τᾶς τε κατὰ τὰν τέχναν

κεν λαμβάνειν καίτοι γ’ ἱκανὸν δυνάμενος ἀπὸ τῶν

τοιούτων περιποιήσασθαι διάφορον διὰ τὸ πολλὸς

τῶν χρωμένων αὐτῶι τῶν δαμοτᾶν καὶ ἐν ἀρρωστί-

πειρίαι· ἦμεν δὲ αὐτῶι καὶ μετουσίαν πάντων τῶν ἱερῶ[ν]

ὧν μέτεστι καὶ τοῖς δαμότας· τοὶ δὲ ναποῖαι [τελεσάντω]

ἔς τε τὰν στάλαν καὶ τὰν ἀναγραφὰν ἀπὸ τῶν ὑπαρχόντων

Ἀπόλλωνος παρὰ τὰν στάλαν τὰν Ἀντιπάτρου τοῦ διδασ-

κάλου αὐτοῦ· ψᾶφοι ταὶ κυροῦσαι τὰν γνώμαν τῶν ναποιᾶν

στερεαί· v διακόσιαι τεσσαράκοντα ὀκτώ· ἐναντία

[δρι]άντος [ἐκ τῶν ἰδίων]

[ποι]η̣σ[αμένου τοῦ ἀδελφοῦ]

[αὐτᾶς Τιβερίου Κλαυδίου]

[χων τισὶ φροντίσεται ὅπ]ως ἐπιτάξηι μίσθωσ[ιν, ὃ ἂν]

[καρπίζηται — — — — — —]ταί τέ τι, δοῦναι ἢ πο[ιεῖν αὐτὸς]

[μὴ ὀφειλέτω μήτε αὐτὸ]ν μεταπορεύεσθα[ι ἐξέστω μή]-

[— — — — ἕ]κ̣αστο[ς αὐτῶν στε]ρείσθω καὶ διὰ̣ γ̣ν̣[ώμην — —]

[— — — — — — κατὰ τόνδε τὸν] νόμον πο[ιείσθω — — — — —]

[— — — — — — — — — — — — —]․․․[— — — — — — — — — —]

[σίας] δημο[σίας — — — — — — — — — — — — — — — — — —]

[ἐὰ]ν̣ δὲ τῶι ν̣[όμωι ὑπεναντίον τι ποιῇ, ζημίας ὑπεύθυνος]

ἔ̣στω ὡς ἐν̣[— — — — — — — — — — — — — χρήματος ἑκάστ]-

κραχ ιω νιριφιοψυθαεραφσοχρα Σήθ, Ιακωνβιθ, κοχλ[οσηθ]-

βε, ποιήσατ(ε) Ἑρμίαν Πιθιάδος ἀγρυπνῖν, φαντάζεσθ(αι), ἐξε-

[κ]χρωβίζεσθ(αι), καταρεῦσεν, ἐφόσον τὸ σὸν εἴδωλον σὺν τοῖς

θω λόγε, αχωρ λό(γος)· τὰ ἅγια καὶ ἰσχυρὰ ὀνό(ματα) τοῦ ἰσχυροῦ Τυ(φῶνος)· ὥσπερ ἐν τῇ

ποιρᾷ ταύτῃ πυροῦσθ(αι) σὺν τῷ ἁγίῳ Τυ(φῶνι) Δ(αίμονε)ς, Ἑρμίαν τὸν υἱὸν Πιθιάδο[ς]

τὸν δινὸν κ(αὶ) ἄνομον καύσατε, πυρώσατ(ε), φλέξατ(ε), ἕως θανα-

διὰ τὸ καταγγέλλε[ιν μεθ’ ἡμῶν τὰ Νικηφόρια· καλῶς]

οὖν ποιήσετε πρῶ̣[τον μὲν διὰ τὴν θεόν, ἔπειτα δὲ]

καὶ δι’ ἡμᾶς τῶν ἀνδ[ρῶν τε φιλοφρόνως διακούσαν]-

[ν ἐνιαύτια ὡρ]α̣ῖ̣α̣(?) ἱ̣ερ̣ε̣ὺ̣ς̣ κ̣α̣ὶ̣ ἱ̣ε̣ρ̣ο̣φ̣ύ̣λα̣κ̣ε̣ς̣ κ̣α̣ὶ ἀρχε̣ύο̣[ντ]-

[ε]ς̣ [ἀ]π̣ο̣[καρ]υ̣σ̣σ̣ό̣ν̣τω, ἱεροποιοὶ δὲ καὶ τοὶ κάρυκες ἰόντω κ[α]-

[τ]ὰ χ[ι]λ̣[ιασ]τ̣ύας, β̣οῦς δὲ ἐ̣ν̣ν̣ῆ̣ [ἐ]λᾶ̣ν̣τ̣ι, β̣ο̣ῦν ἐξ ἐνάτας ἑκάστ̣[ας],

[γ]ο̣ν̣τ̣α̣ι̣· ὁ̣ δὲ ἱερεὺς̣ κ̣α̣θ̣ήσθω [παρὰ] τ̣[ὰ]ν̣ τ̣ράπεζαν ἔχων τὰ[ν σ]-

τ̣ο̣λ̣ὰ̣ν̣ τὰν ἱεράν, το̣ὶ̣ δ̣ὲ ἱερ̣[οποιοὶ ἑκατ]έρω τᾶς τραπέζας· Π̣[άμ]-

[φ]υ̣λ̣ο̣ι̣ δὲ ἐπελάντω βοῦ̣[ς τρεῖς τοὺ]ς καλλίσ̣τους, αἰ μ[έγ κα]

δ̣ὲ̣ γ̣ερεαφό̣ρος βασιλέων καὶ ἱερὰ παρέχει καὶ ἐπιθύει ἱερὰ ἐξ̣ [ἡ]-

μ̣ιέκτου· γέρη δὲ λαμβάνει τὸ δέρμα καὶ τὸ σκέλος, ἱεροπο̣ι̣[οὶ]

δ̣ὲ σ̣κέλος, τὰ δὲ ἄλλα κρέα τᾶς πόλιο̣ς· τὸν δὲ κριθέντα τ[ῶι]

[θ]ύ̣η καὶ το̣ὺ̣ς̣ φθόιας καὶ σπονδὰς [ἄκρατο]ν̣ καὶ κεκραμέναν καὶ στέ[μ]-

μ̣α· τουτῶ δὲ ἰόντω πὰρ τοὺς ἱαροπο̣ι̣ὸ̣ς̣ ἐ̣ς̣ τὸ οἴκημα τὸ δαμόσιον ἱα̣[ρ]-

ε̣ὺ̣ς καὶ κάρυκες, ἱαροποιοὶ δὲ ξενίζον̣τ̣ι̣ τ̣[ὸν] ἱερῆ καὶ τὸς κάρυκας τα̣[ύ]-

τ̣αν τὰν νύκτα· ἐπεὶ δέ κα σπονδὰς π̣[οιή]σ[ω]νται, αἱρέσθω ὁ ἱαρεὺς̣ [σ]-

[φ]α̣γ̣ῆ τῶν ἱαροποιῶν βοὸς τοῦ θυομένου τῶι Ζηνὶ τῶι Πολιῆι καὶ προα̣[γο]-

[ρ]ε̣υέτω̣ ἁ̣γνεύεσθαι γυναικὸς καὶ ἀν̣δ̣[ρὸ]ς ἀντὶ νυκτός· τοὶ δὲ κάρυ̣[κε]-

[κέ]λ̣ο̣ς̣ —— ἱερὰ ἱαρεὺς παρέχει —— 〚․ε〛 καὶ χέλυος ἥμισυ καὶ κοιλίας ἥμ[ι]-

[συ]· θυαφόρωι δὲ τοῦ σκέλεος τοῦ τῶν ἱεροποιῶν δίδοται ἀκρίσχιον, [κάρυ]-

[ξι ν]ώ̣τ̣ου δίκρεας, ὑπώμαια, αἱματίου ὀβελὸς τρικώλιος, Νεστορίδαι̣[ς]

[κάσ]τ̣ωι καὶ πίναξ ἑκάστωι· ταῦτα παρέχοντι τοὶ ἱα-

[ροποιοὶ] καὶ θύοντι τρίται ἀνομένου· Ἡρακλεῖ ἐς Κο-

[․․5․․]τ̣ο̣ν ἀρὴν καυτός ⋮ τᾶι αὐτᾶι ἁμέραι· Ἡρακλεῖ

[χει· γέρη δέρμα ἐν]άται πρὸ 〚ε〛 ἰκάδος· Χάρισσιν αἴξ·

[θύει δὲ ἱαρεὺς ὅ]γ κα κέλωνται τοὶ ἱαροποιοί· ταύτ-

[ας δὲ τὸ αἷμα ποτ]ιρραίνει ἁ ἱέρεα τρὶς μὲμ ποτὶ τὸ[ν]

[βωμόν, τὸ δὲ τέταρ]τον ποτὶ τὸλ λίθον τὸν ἐν ταῖς ἐλ̣-

[αίαις κείμενον· δαιν]ύοντι δὲ δύο θυώνας ποιήσαντε-

[ς, τῶν τε κρεῶν μίαν?] κ̣αὶ τῶν σπλάγχνων, καὶ τὰς θυ-

[θου· τὰ δὲ κρέα καὶ ταὶ σκε]λ̣ίδες(?) καὶ τὸ δέρμα ἁ̣γίζετ-

[αι· ἱερὰ ἱαροποιοὶ παρέ]χοντι 〚[ε]〛 ἰκάδι· Ἀπόλλωνι Καρ̣-

[νείωι καὶ Ἀρτάμιτι ὄι]ς̣ τέλεως καὶ τελέα· θύει ἱερ-

[ρτέροις ἥρωσιν ἐντάμνεται, μηδὲ ἐμ]π̣ατεῖν ἡρῶιον μηδὲ ἐς οἰκίαν

[ἐσέρπεν ἐν ὁποίαι κα ἄνθρωπος ἀποθά]ν̣η̣ι ἁμερᾶν πέντε ἀφ’ ἇς κα ἁμέ-

[ρας ὁ νεκρὸς ἐξενιχθῆι, μηδὲ ἐς οἰκίαν ἐ]σέρπεν ἐν ὁ̣π̣οίαι κα γυνὰ τέ-

[κηι ἁμερᾶν τριῶν ἀφ’ ἇς κα τέκηι, πέντε δέ], α̣ἴ κα ἐκτρῶι· αἰ δέ τί κα τούτ-

στρα ἁ πόλις πα[ρέχει· ὁ δὲ ἱαρεὺς ξενίζει τὸν μόναρχον καὶ τὸς ἱα]-

ροποιὸς καὶ κά[ρυκας. γέρη φέρει δέρμα καὶ σκέλος καὶ χέλυος ἥμισυ]

καὶ κοιλίας ἥμ[ισυ· θυαφόρωι δὲ τοῦ σκέλεος τοῦ τῶν ἱαροποιῶν δί]-

δοται ἀκρίσχ̣[ιον, κάρυξι νώτου δίκρεας, ὑπώμαια, αἱματίου ὀβελὸ]-

κα γυνὰ τέκηι ἢ ἐκτρῶι ἁμερᾶν τριῶν ἀφ’ ἇς [κα ἁμέρας τέκηι ἢ ἐκτρῶι, μηδὲ ἐς οἰ]-

κίαν ἐσέρπεν ἐν ὁποίαι κα ἄνθρωπος̣ [ἀποθάνηι ἁμερᾶν τριῶν ἀφ’ ἇς κα ἁμέρας]

ὁ νεκρὸς ἐξενιχθῆι, μηδὲ τῶν θνασ[ιδίων μηδενὸς ἅπτεσθαι μηδὲ τῶν ὠμοδαΐ]-

κτων μηδενὸς ἔσθεν· v τούτων τ[ῶμ μυσαρῶν αἴ τί κα τᾶι ἱερείαι συμβᾶι ποιεῖν]

ὥστε παραμαρτεῖν, v ὅ τι μέγ κα μ[υσαρὸν φάγηι, περιταμέσθω χοίρωι θηλείαι]

παντα χωρὶς ἢ ἃ γέγραπται τὰ̣[ν ἱέρειαν παρέχεν· ἁ δὲ ἱέρεια ξενίζει τὸν]

μόναρχον καὶ τὸς ἱεροποιὸς̣ [καὶ κάρυκας· τὰ δὲ ἐφέστια τᾶι Δάματρι ἐπι]-

θύει ἁ ἱέρεια. v ἁ ἱερωσύνα ταύτ̣[α ἔστω τριακάδος ․․․․12-14․․․․, πεντηκοσ]-

ἁμερᾶν τριῶν ἀφ’ ἇς κ̣[α ἁμέρας τέκηι ἢ ἐκτρῶι, μηδὲ ἐς οἰκίαν ἐσέρπεν ἐ]-

ν ὁποίαι κα ἄνθρωπος̣ [ἀποθάνηι ἁμερᾶν τριῶν ἀφ’ ἇς κα ἁμέρας ὁ νεκρὸς ἐξε]-

νιχθῆι, μηδὲ τῶν θνα[σιδίων μηδενὸς ἅπτεσθαι μηδὲ τῶν ὠμοδαΐκτων μηδενὸς]

[περόναν, ἐξενεικάτω καὶ τὸ ἱερὸν περιρα]ν̣άτω χρυσίωι καὶ προσπερμείαι·

[αἰ δέ κα ὁ σφαγεὺς ὁ φέρων τὸμ πέλυκυν ἢ τ]ὸ ξίφος τὸ ἱερὸν τούτων τι ποιήσηι,

[χρυσίωι καὶ προσπερμείαι περιρανάτ]ω̣.

[αἰ δέ τί κα ἄγαλμα καθιδρύηται] π̣οιησαμένα ἁ πόλις ἢ πριαμένα, καθαράτω

[αὐτὸ καὶ περιρανάτω χρυσίωι κ]α̣ὶ προσπερμείαι καὶ τελεσάτω ὀὶ τελέωι ἐπι-

[ρόν· κατακαλυπτέτω δὲ καὶ] ἐξαγέτω ἁ ἱέρεια Κοροτρόφον κατὰ τὰ νομι[ζ]ό-

[μενα ἐπὶ θάλασσαν καὶ θυέτω ὗ]ν ἢ ὄιν Κοροτρόφωι· ἐπεὶ δέ κα ταῦτα ποιήσων-

[τι, τὸν δᾶμον αὐταμερὸν καθαράντω κ]αὶ περιρανάντω ἀπὸ χρυσίου καὶ προσπερ-

[ἔωντι ἀγχιστεῖς ἢ κύριοι τοῦ ἀποθ]α̣νόντος ἢ ἐσελθόντος· αἰ δέ κα ἐόντες

[ἀγχιστεῖς ἢ κύριοι μὴ ποιήσωντι κατὰ] τὰ γεγραμμένα, τοὶ δαμόται ἐξενει-

[κάντω καὶ καθαράντω· τὸ δὲ ἀνάλωμα πραξάν]τ̣ων παρὰ τῶν ἀγχιστέων ἢ κυρίων,

[ταμὼν ἐξενεικάτω καὶ κατακαυσάτω καὶ τ]ὸ σχοινίον ὁ ἰδών· αἰ δέ κα ἱερεὺς ἴδηι,

[τὸμ παριόντα πράτιστον κελέσθω ταῦτα πο]ιεῖν.

[τὸν δὲ ἱαρήια παρέχοντα τᾶι πόλι ἢ ἰδιώται] θ̣ύοντι θεοῖς ἢ θεαῖς οἷσιν κυόεν-

καὶ τὰ οἰ̣κημάτια καὶ Λίβυν καὶ τὰ ἔγγο-

να αὐτοῦ· ἐόντω δὲ ἐλεύθερο̣[ι] ποιοῦντε-

ς̣ τὰ̣ συντεταγμένα· ἐπιμελέσθων δ̣ὲ α-

ἑκάστου σκέλος καὶ τὸ δέρμα̣·

ποιεῖν δὲ καὶ τὰν ἀποπυρίδα̣

κ̣ατὰ τὰ πάτρια· μὴ ἐξῆμεν [δὲ]

μ̣ηνὸς Πεταγειτνύου καὶ

τὸν ξενισμὸν ποιεῖν τῶ[ι]

Ἡ̣ρακλεῖ, τὰν δ’ ἀποπυρίδα

[δοκ]ῆι καλῶς ἔχειν ἐπὶ τὴν τράπεζ[αν τῶι]

[θεῶ]ι, τοῖς δὲ λοιποῖς πᾶσι, ὅσα ἐς ξε̣[νισμὸν]

[οἰκ]ε̣ίων, χράσθω ὁ τὸν γάμον ποιῶν· ἐ[φιέτω]

[δὲ] κ̣αὶ ὁ ἱερεὺς εἰς τοὺς γάμους τὰ γέρ[η τῶι]

[τὸ]ν γάμον ποιοῦντι λαβὼν ὀκτὼ δραχ[μὰς]

[ἐ]κ τῆς προσόδου, καὶ οἱ τὰς οἰκίας ἐκτ[η]-

[τοὺς πελανοὺς] κ̣αὶ αἵτινές κα ἀπ̣[αρχαὶ ἐμβάλλωνται τ]ῶι θεῶι, καὶ ὅσσα κα

[ἁ πόλις ἱερεῖα ἀ]γοράξηι τῶν το[ῦ θεοῦ ποιμνίων, τὰν ἀ]ξίαν τασσέτω ἁ

[ἐκκλησία, τὰν δὲ] τ̣ιμὰν ἀποφε[ρόντω τοὶ ἱεροποιοὶ π]αραχρῆμα ἐς τὸν θη-

[σαυρόν· ἀποφερόν]τω δὲ καὶ [τοὶ ἱεροφύλακες ὅσ]σα κα ποτέλθηι 〚[τῶι]〛

[τελῆται ἁ πανάγυρις ἀξίως τῶν θεῶν καὶ τᾶς πόλιος, τοὶ ταμίαι διδό]ντω ἐς τὰς θυσίας

[ὑπὲρ τᾶς πόλιος τοῖς ἱεροποιοῖς ἐμ μηνὶ ․․․․10․․․․? δραχμὰς χιλ]ίας πεντακοσίας,

[τοὶ δὲ ἱεροποιοὶ ὠνείσθων ἐς τὰν πομπὰν βοῦς δύο ὡς καλλίστος χρυσ]οκέρως, τῶι μὲν Ἀσ-

[κλαπιῶι μὴ ἐλάσσονος ἄξιον δραχμᾶν πεντακοσιᾶν, τῶι δὲ Ἀπόλλω]ν̣ι μὴ ἐλάσσονος ἄξι-

[σονος ἀξίαν δραχμᾶν τριακοσιᾶν· ἀνατιθέντω δὲ ἐς τὰν σπονδὰ]ν ὁ μόναρχο̣ς̣ καὶ τοὶ ἱε-

[ροποιοὶ καθ’ ἑκάσταν πανάγυριν τοῖς θεοῖς φιάλας δύο ἀργυρέα]ς, τὰν μὲν πόλις Ἀσκλα-

[πιῶι καὶ Ὑγιείαι καὶ Ἠπιόναι, τὰν δὲ ἱεροποιοὶ Ἀπόλλωνι] Κ̣υπαρισσίωι· ἀ̣γ̣έτω δὲ Ἀ-

[λεξανδρείας δραχμὰς ἑκατὸν ἑκατέρα· σπενδέτω δὲ ὁ ἱ]ερεύς· πενπέ̣τω δ̣ὲ̣ καὶ ὁ ἱε̣-

Νουμήνιος. ὁ ἀδελφὸς

ἐποίησε.

[․․c.8․․․ καὶ στεφανῶσαι τὸν γ]ρ̣α̣μ̣μ̣ατέα Διοφάνο̣υ

[․․․c.10․․․ τὴν ἐπιδ]η̣μίαν πεποιημένον εὐτάκτως

[πᾶσα]ν χρεί̣[α]ν̣ [παρ]ασχόμενον ὃν τρόπον ἐπέβαλλεν.

ξων ἐμ παντὶ καιρῶι· [ἵ]ν̣[α οὖν καὶ οἱ]

λοιποὶ ὁρῶντες το̣ὺ̣[ς — — — — — —]

[— —]․․ας̣ γινομ̣έ̣ν̣ους(?) [— — — —]

[— — — — — — — — — —]ομένου ἱερέως Υ[— — — —]

[— —] ναποῖαι αἰ μέν κα ὁμολογῶντι, ἀπο[— — — —]

[— —]ν κα ἕνοχοι ἕωντι· αἰ δέ κα ἀρνῶντα[ι — — —]

[— — — —] ἔδοξεν τῶι κοινῶι [— — — — — —]

[— — θυ]σ̣ίαν? ποιήσασθαι τ[οὺς Κώιους? — —]

[— — — — — τ]ο̣ῦ̣ κοινοῦ τῶ̣[ν — — — — — —]

Διοκλῆς Φιλίνου εἶπε· ἐπειδὴ τῶν βαρ-

βάρων στρατείαν ποιησαμένων ἐπὶ

τοὺς Ἕλλανας καὶ ἐπὶ τὸ ἱερὸν τὸ ἐν

θήσασι τῶν Ἑλλάνων τῶι ἱερῶι εὖ ἦμεν

ἐς τὸν ἀεὶ χρόνον. ποιήσασθαι δὲ θυσίαν

καὶ τοὺς προστάτας τῶι τε Ἀπόλλωνι

ἱερεῖον τέλευν· ἐν ἇι δέ κα ἁμέραι τὰν θυ-

σίαν ποιῶνται, ἱερὰν τὰν ἁμέραν ἦμεν καὶ

στεφαναφορεῖν τοὺς πολίτας καὶ τοὺς

ἣν ὁ δῆμος διὰ παντὸς τοῦ χρόνου διατε-

λεῖ ποιούμενος τῶν κατὰ τοὺς ἀγῶνας

ἐνδόξων, καὶ αὐτοὺς ἀκόλουθα πράξαν-

θόν̣[τες ἐπὶ τὰν βουλὰν καὶ τὸν δᾶμο]ν κα̣ὶ̣

ποιη̣[σάμενοι λόγους τάν τε φι]λίαν̣ ἐ-

νεφά̣[νιξαν καὶ ἀπελογίξαντο τὰ] δεδ̣ο-

[ἔδοξε τῶι δάμωι]

τῶι Ἁλ[ασ]αρ[νιτ]ᾶ[ν, ναποῖαι εἶπαν· Νίκαρχος Χαρμίππου, Τιμασικλῆς]

Ἡρακλείτου, Νοσσύ[λος Πολυμνάστου]· ἐπειδὴ [Θε]υ[κλῆς διατελεῖ]

νιτᾶν κρίνων καθῆκον ἦμεν ἐν τοῖς ἀναγκαιοτάτοις τῶγ καιρῶ[ν ἀ]-

ποδείξεις ποιεῖσθαι τᾶς αὐτοῦ αἱρέσιος ἔν τε τῶι Κρητικῶι πολέμ[ωι]

[ὁρ]ῶν τὸς ἐπικαιροτάτος τῶν τόπων ἀνωχύρος ἐόντας καὶ ποτιδέον[τας]

χρόνον ἄθικτον τὰν ὑποθήκαν τοῖς περιπολίοις ὑπάρχεν, πεπολίτευται

συνφέρουσαν καὶ δυνατὰν διοίκησιν ποιησάμενος κατὰ τῶν ἀπειθούν-

των τοῖς δόγμασιν τᾶς ἐκκλησίας· τῶν τε ὑπεναντίων ἐπιβαλομένων

δὲ τᾶι τῶν καιρῶν περιστάσει καθιστὰς φυλακὰν τᾶς πόλιος ἐφρόντιξεν

τὸν ἐκτενέστατον τρόπον καὶ τοῦ περιπολίου, ποτίθεσιν ποιησάμενος

τοῦ τε πλήθους τῶν φυλάκων καὶ τᾶς μισθοδοσίας· ἐμβολᾶν τε γινομενᾶν

τα καὶ Ῥόδωι ἀπὸ δραχμᾶν τριάκοντα. θυόντωι δὲ κατὰ ταὐτὰ καὶ ὅσσοι κα σκοπὰς μισθο-

ποιήσωνται ἢ ἔχωντι ἰδιωτικὰν μεμισθωμένοι Ποτειδᾶνι καὶ Κῷ οἶν ἀπὸ δραχμᾶν τριάκον-

τα καὶ Ῥόδωι ἀπὸ δραχμᾶν τριάκοντα ἐς ὅ κα ἦι συνεστηκυῖα ἁ σκοπά· θυόντωι δὲ κα[τὰ τ]-

․ε ἀκολούθ[ως αἷς εἶχον ἐντολαῖς τὴν ἐπαγ]-

γελίαν ἐποιή[σαντο τῆς τε θυσίας καὶ τῶν ἀγώ]-

νων τῆι διδασ[καλίαι χρώμενοι οὕτω καλῶς ὥστε]

πατρὸς προσγεγενημένης ἣν ἀπ[οπεφήν(?)]ατε

αὐτοῦ ἐκείνου ποιησαμένου· v εἰ [δὲ καὶ τῶν λοιπῶν]

τινες Ἑλλήνων ἀρχὴν φιλί[ας ποιούμενοι ταύτ]ην

πρῶτον προσηγόρευον ἡμ[ᾶς συγγενεῖς, εὐ]λόγως

καὶ τὴν συγγένειαν τὴν πρὸς Κώιους, καὶ τοὺς ταμί-

ας δοῦν[α]ι καθάπερ καὶ τοῖς λοιποῖς τοῖς τοὺς ἀγῶνας

τοὺς στ[ε]φανίτας ἐπαγγέλλουσιν τὸ διάταγμα τὸ

οῦ ἄσυλον κατὰ τὴν τοῦ βασιλέως βούλησιν· ἐπαινέσαι δὲ τὴμ πόλιν τῶν Κώιων,

διότι διατελεῖ πρόνοιαν ποιουμένη τῶν πρὸς τοὺς θεοὺς συντελουμένων

καλῶς καὶ ἐνδόξως καὶ τὴν ὑπάρχουσαν αὐτῆι εὔνοιαν διαφυλάσσει

δὲ ἔχον ἐστὶ τάν τε ἐπαγγελίαν παρ’ αὐτῶν δέχεσθαι κα[ὶ]

φανερὸν ποιῆσαι αὐτοῖς διότι μνάμαν ἔχοντες δια-

τελοῦμες τᾶς ὑπαρχούσας ποτ’ αὐτοὺς συγγενείας [ἔν]

Καμαριναίων καὶ τῶγ Κώιων δέξασθαι παρ’ αὐτῶν τάν

τε θυσίαν ἃμ ποιοῦνται τῶι Ἀσκλαπιῶι καὶ τοὺς ἀγῶ-

νας· καλεῖν δὲ καὶ ἐπὶ ξένια τοὺς θεωροὺς τούτους τε

[παγγελίαν παρ’ αὐ]τῶν δέχεσθαι καὶ φανερὸν

πο[ιῆσαι αὐτοῖς] διότι μνάμαν ἔχοντες διατε-

λοῦμ[ες τᾶς] ὑπαρχούσας ποτ’ αὐτὸς συγγενείας

καὶ ὁμονοίαι τοῦ δάμου τῶγ Γελώιων καὶ τῶν

Κώιων δέξασθαι παρ’ αὐτῶν τάν τε θυσίαν ἃμ ποιεῦν-

ται τῶ[ι Ἀ]σκλ[α]πιῶι καὶ τοὺς ἀγῶνας· v καλεῖν

[ἀποστέλλωνται κατὰ πᾶσαν πεν]ταετηρίδα ὅταν [τ]ὴν ἐπαγγελί[α]ν Ἀσ-

[κληπιείων ποιῶνται Κῶιοι, τοὺς τιμ]ουχοῦντας ἐν τῶι χρόνωι ἐν ὧ[ι ἂν] παρα-

[γένωνται οἱ θεωροὶ εἰσαγαγεῖν] περὶ τῆς ἀποδείξεως τ[οῦ] τε ἀρ[χιθε]ώ[ρου]

[ἑλέσθαι ἀρχιθέωρον καὶ θεωρο]ὺς δύο· τοὺς δὲ αἱρεθέντας ἀπο[δ]η̣μήσ̣αν̣-

[τας εἰς Κῶν τὰ ἱερὰ ποιῆσαι τῶι] Ἀσκληπιῶι καθότι νόμιμόν ἐστι· τὸ δὲ δο-

[θησόμενον ἐφόδιον εἰς τὴν ἀπο]στολὴν τοῦ τε ἀρχιθεώρου κα[ὶ] τῶν θεωρῶν

αντίλαμψιν τᾶς κατασκευᾶς τοῦ ναοῦ

μὴ μόνον ἁ πόλις φαίνηται πεποιημένα, ἀλλὰ

καὶ ὁ θεὸς ἀπὸ τῶν ὑπαρχόντων αὐτῶι χρη-

νέστερον τὰ κατὰ τὸ ἱερὸν ἐξάγηται, ἀγαθᾶι

τύχαι, δεδόχθαι τὸς μὲν νεωποίας τελέσαι τοῖς

αἱρεθεῖσιν ἀνδράσιν ἀπὸ τῶν τοῦ θεοῦ χρημάτων

μένος ἐς τὰν κατασκευὰν τοῦ ναοῦ ἕκαστον

μὴ ἐλάσσω δραχμᾶν τριάκοντα, ποιεύμενοι τὰν

μὲν ἐπαγγελίαν ἐν ἐνιαυτῶι ἐν ταῖς συνόδοις

δρες ἐφ’ ὧν κα πέτῃ ναπόαις τοῖς ἐν ἀρχᾶι εὖσιν· τοὶ δὲ

ναποῖαι διδόντω εἰς τὰς φυλὰς τοῖς ἐπιμηνίοις καθὰ

καὶ πρότερον ἐδίδουν εἰς τὰς δύο ἁμέρας· τὸ δὲ ψάφισ-

[μου, ἐπελ]θ̣ὼν παρ’ αὐτοῖς ἐπί τε τὰν βουλὰν

[καὶ τὰν ἐκκ]λησίαν καὶ ποιησάμενος τοὺς κατ̣ὰ̣

[μέρος λόγο]υς μετὰ πάσας φιλοτιμίας καὶ ἐκτε̣-

[πιστευομέν]ους παρ’ αὐτοῖς τάν τε ἄλλαν ἐπιδ[α]-

[μίαν ἐποιήσ]α̣το ἀξίως ἀμφοτέραν τᾶν πολίων, ὑ-

[πὲρ ὧν ἁπάν]τ̣ων διαμεμαρτυρήκαντι Ἀλινδεῖς δ[ι]-

[τὸς ἄνδρας] κ̣αὶ παραγενόμενος ἐς τὰν πόλιν πᾶ-

[σαν κακοπα]θ̣ίαν καὶ ἐπιμέλειαν πεποίηται προσκαρ̣-

[τερήσας καὶ] τῶι δικαστοφυλακίωι ἐκτενῶς κα̣ὶ̣ δ̣[ι]-

[ἐκ τῶν ἰδίων ἔς τε] τὰν παρουσίαν αὐτῶν καὶ ἐν̣

[ταῖς δαμοτελέσιν δ]ὲ ἑορταῖς ἀποστολὰς ποιεύ̣-

[μενος κατὰ τὸς ἁρμό]ζοντας ἀεὶ καιρὸς ἕνεκεν

καὶ τριακάδα καὶ πεντηκοστύν·

ὁποίας δέ κα λάχωντι φυλᾶ̣[ς],

εὔντω· τὸ δὲ ψάφισμ[α μισθω]-

ἔδοξε τῶι δάμωι τῶι Ἁλασα[ρνιτᾶν],

ναποῖαι εἶπαν· ἐπειδὴ Ἡρόδοτο[ς Ἡρα]-

κλείτου ἀρχεύσας παρ’ Ἡρακ[λεῖ τά τε]

[νος· τ]ὸ δὲ ἀν[άλωμα τὸ γενόμενον ἔς τε]

[τὰν το]ῦ στε[φάνου ποίησιν — — — — —]

[— — — —]Λ̣Ε̣Μ[— — — — — — — — — —]

vacat ἐν τῶι Ἀνθεστηριῶνι μηνὶ ἀναγγεῖλαι τὸν στέφα-

[νο]ν Διόννωι γινομένου ἀγῶνος ποιησαμένους vac.

[vacat(?) τὴν ἀ]ναγόρευσιν τήνδε· v ὁ δῆμος ὁ Σινωπέων σ̣-

[χρ]υ̣σέωι στεφάνωι ἐπιμελείας ἕ[νεκα]

καὶ δικαιοσύνας ἃμ πεποίηται κατὰ πᾶ[σαν]

τὰν ἀρχὰν ἀξίως τῶγ χειροτονησάν[των]

ἔδοξε τῶι δάμωι

vacat τῶι Ἁλασαρνιτᾶν, ναποῖαι εἶπαν Νίκαρχος Χαρμίππου, vacat

Τιμασικλῆς Ἡρακλείτου, Νοσσύλος Πολυμνάστου· v ἐπειδὴ Διοκλῆς

Λεωδάμαντος ἀκόλουθα πράσσων τᾶι παραδεδομέναι διὰ προγόνων κα[λο]-

κἀγαθίαι διατετέλεκε τὰν πᾶσαν σπουδὰν καὶ πρόνοιαν ποιεύμενος̣

ὑπὲρ [το]ῦ δάμου τοῦ Ἁλασαρνιτᾶν ἔν τε τοῖς πολέμοις ποτὶ τὸ δια[φυ]-

ατηρεῖν μέχρι ὅτου συνέβα τᾶς ἐπιβολᾶς ἀποσστᾶμεν τὸς ὑπεναντίο[ς]·

ὅπως τε καὶ ἐν τῶι ἐνεστακότι πολέμωι διατηρηθῆι πλείονας ἐπιβολὰς π[οι]-

ευμένων τῶν πολεμί[ων], καθ’ ὃν καιρὸν συνάχθησαν ἐς Ἀστυπάλαιαν̣

[ἐπιδιδοὺς ἑαυ]τὸν ποτὶ τὰν τῶν θεῶν ἐπικόσμησιν διατελεῖ, καθ’ ἰδίαν

[τε τοῖς ἐντυγχάνο]υ̣σι τῶν δαμοτᾶν βοαθεῖ φροντίδα ποιεύμενος, οὐ

[μόνον ὅπως ἐπιόντε]ς̣ τοῖς ἀρχήιοις ἐς μηθὲν δυσχερὲς ἐμπίπτωντ[ι]

[ἀλλὰ καὶ ὅπως μη]θ̣ενὸς καθυστερῶντι κατὰ δύναμιν τὰν αὐτοῦ· ὅ-

[πως οὖν ὁ δᾶμος] ὁ̣ Ἁλασαρνιτᾶν φαίνηται τὰ δίκαια ποιῶν τοῖς α̣ὑτὸ̣[ν]

[εὐεργετεῖν προαιρο]υμένοις, Διοκλῆς τε τιμαθεὶς πολὺ προθυμότερο[ν]

[στεφάνωι χρυσ]έωι ἀπὸ χρυσῶν Ἀλεξανδρείων vac. νʹ vac. τοὶ δὲ [να]-

[ποῖαι ἐγδόντω ἀν]αγράψαι τὸ ψάφισμα τόδε ἐστάλαν λιθίναν καὶ ἀ[να]-

[θέντω ἐν τῶι ἱερῶ]ι̣ τοῦ Ἀπόλλωνος ἐς τὸν ἐπιφανέστατον [τόπον].

[— — — — — — — — — — — — — — ἐπιμέλειαν ποι]-

[ή]σ̣α[σθαι ἵνα ἀναγγελῆι καὶ παρ’ αὐτοῖς ὁ στέφα]-

πόλιν πᾶσαν κακοπαθίαν καὶ ἐπιμ̣[έλειαν πε]-

ποίηται ποτικαρτερήσας καὶ τᾶι δικαστ̣[οφυ]-

λακίαι ἐκτενῶς καὶ δικαίως καὶ ἀκολούθως τ[ῶι]

σίαν αὐτῶν καὶ ἐν ταῖς δαμοτελέσιν δὲ ἑορταῖς ἀπ[ο]-

στολὰς ποιεύμενος κατὰ τὸς ἁρμόζοντας ἀε[ὶ] καιρ[ὸς]

[ἕ]νεκεν τοῦ κοινᾶι συμφέροντος· ὅπως οὖν καὶ ὁ δᾶ̣μ[ος]

τε τὰν βουλὰν καὶ τὰν ἐκκλησίαν καὶ

ποιησάμενος τὸς κατὰ μέρος λόγ[ος]

μετὰ πάσας φιλοτιμίας καὶ ἐκτενε[ίας]

καὶ ἀγαθοὺς καὶ πιστευομένους παρ’ αὐ-

τοῖς, τάν τε παρεπιδαμίαν ἐποιήσαντο ἐποιήσατο

ἀξίαν ἀμφοτέραν τᾶν πολίων, ὑπὲρ

γενόμενος ἐς τὰν πόλιν πᾶσαν κακοπα̣-

θίαν καὶ ἐπιμέλειαν πεποίηται ποτικαρτε-

ρήσας καὶ τᾶι δικαστοφυλακίαι ἐκτενῶς

ων ἔς τε τὰν παρουσίαν αὐτῶν καὶ ἐν ταῖς δα-

μοτελέσι ἑορταῖς ἀποστολὰς ποιούμενος

κατὰ τοὺς ἁρμόζοντας καιροὺς ἕνεκεν

[καὶ στεφανῶσαι χρυσῶι στεφάνωι ἀπὸ χρυσῶν π]εντήκοντα ἀρετᾶς

[ἕνεκα καὶ ἐπιμελείας ἃμ ποιεῖται τῶμ πολιτ]ᾶν, v ἀναγράψαι δὲ

[τόδε τὸ ψάφισμα ἐς στάλας λιθίνας δύο καὶ ἀ]ναθέμεν τὰν

καὶ τὰ τέκ[να — — — — — — — — — —]-

αν ἃν πεπ[οίηται — — — — — — — κα]-

θὰ παρακ[αλεῖ — — — — — — — — —]

δέξασθαι τά̣ς τε̣ ἐψηφισ̣μ̣έ̣[νας τῶι δήμωι τι]-

μὰς καὶ τοῖς δ̣[ι]κ̣α̣σ̣τ̣[α]ῖς καὶ πο[ιήσασθαι ἐπιμέ]-

λειαν, ὅπως ἂν̣ κ̣α̣ὶ πα[ρ’] α̣ὐ̣τ̣οῖς γ[ίνηται ἡ ἀναγ]-

[περιαίνετ]ον διαδεξάμεν[ος οἰκ]ίαν, ἀπὸ τᾶς πράτας ἁλι-

[κίας — — — — — — — — — — —]ωτα δὲ τοῖς ἄλλοις ἐποί-

[ησε — — — — — — — — — — —] εἰς τὰν πολιτήαν κα[—]

νὰν τᾶι ἱερείαι δραχμὰς δεκαπέντε καὶ ἐς τὸν θησαυρὸν δραχμάν·

ἀπαρχέσθων δὲ καὶ τοὶ λοιποὶ πάντες τοὶ θύοντες ἐς τὸν θησαυρὸν τᾶ[ι]

Ἀφροδίται ἐπὶ μὲν βοὶ δραχμὰς δύο ἐπὶ δὲ τοῖς ἄλλοις τῶν μὲν τε-

χωρὶ τῶν προδιατεταγμένων κατὰ τάνδε τὰν διαγραφάν· ἐξέσστ̣ω̣ ἐξέστω

δὲ τᾷ ἱερείᾳ καὶ ἀπομίσθωσιν ποιήσασθαι τούτων, ὁ δὲ ἀπομισθω-

σάμενος ἐχέτω τὰν ἐξουσίαν πράσσεσθαι καθὰ καὶ τὰν ἱέρειαν γέ-

ἀπαρχέσθων δὲ καὶ τοὶ ἐλευθερούμενοι ἐν ὧι κα ἐνιαυτῷ ἐλευθερω-

θῶντι σὺν τῶι πρότερον καταβαλλομένωι δραχμὰς πέντε ποιούμε-

νοι τὰν καταβολὰν ἐπὶ τὸς ταμίας· διδόντω δὲ ἐς ἀπαρχὰν καὶ τοὶ

τοις γεγραμμένα ἐπιτίμια· ἁ δὲ πρᾶξις ἔστω αὐτᾶι καθάπερ ἐγ δίκας·

κατὰ ταὐτὰ δὲ καὶ αἴ τινά κα ἁ ἱέρεια μὴ ποιῇ τῶν ποτιτεταγμένων α̣[ὐ]-

τᾶι κατὰ τὰν διαγραφάν, ἀποτεισάτω δραχμὰς χειλίας ἱερὰς Ἀφροδ[ί]-

λογιξάσθων μετὰ τᾶς ἄλλας δαπάνας· ἁ δὲ πριαμένα τὰν ἱερωσύναν

[ἱερά]σθω ἐπὶ βίου· καταβολὰς δὲ ποιησεῖται τρεῖς ἀ̣ργυ̣ρ̣ίου, τὰμ μὲν πράταν ἐμ μη-

νὶ Ἀλσείωι τῶι ἐπὶ μονάρχου Χαιρεδάμου, τὰν δὲ δευτέραν ἐμ μηνὶ Βατρο-

ὑικῶν ἱερείων καὶ Π[— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]

ἱερείωι τᾶι τριακάδι τ[οῦ μηνὸς — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — ποι]-

ησάσθω τῶν ἱερῶν το[— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]

[— — — — — — — — — — — — — β]ό̣σκηται αἰ δέ τ̣[ι]

[— — — — — — — — — — — — — — —]πο̣ικατα̣[— —]

[— — — — — — — — — — — — — — — — —]π̣ο̣[— —]