| 1 | Πραξιμένης εἶπε· ἐπειδὴ [Ξενότιμος Τι]μοξέ- |
| νου ἔν τε τοῖς πρότερον χρόνοις ἐ[πιμέλ]ειαν | |
| ἐποιεῖτο τῶν πολιτᾶν κατὰ τὰν τέ[χ]ναν τὰν | |
| ἰατρικὰν παρέχων αὐτοσαυ[τὸ]ν π[ρ]ό[θυμ]ον εἰς | |
| 5 | τὰν σωτηρίαν τῶν νοσεύντ[ων, κ]αὶ [νῦ]ν ἐνπ̣ετό[ν]- |
| των πολλῶν ἄγ[αν ὀλε]θ̣[ρί]ων ἀ̣[ρρω]στ[η]μάτων, | |
| καὶ τῶν ἰατρῶν τῶν [δαμ]οσ[ιευόν]των ἐν τᾶι πό- | |
| λει ἀρρωστησάντων [διὰ] τὰς [κ]α[κο]παθίας τὰς | |
| γενομένας περὶ αὐτοὺς δ[ιὰ] τὰν ἐπιμέλειαν ἃν | |
| 10 | [ἐ]ποιεῦ[ντο] τῶν καμνό[ντων], Ξενότιμος αὐτε- |
| [π]ά[γγελτος] ἀεὶ τοῖς δεομένοις παρείχετο τὰν | |
| βο[άθειαν] φ̣έ̣[ρ]ειν προαιρεύμεν[ος] τοῖς ἀρρωσ- | |
| τ̣[οῦσι πᾶσι τὰν] ἄ̣κε̣[σι]ν, οὐδεμίαν δ̣[ὲ προτί]<μ>ασιν | |
| πο[ιεύμενος], ἀλλ’ ὁμοίως περὶ πάντα[ς τὸ]ς πολί- | |
| 15 | [τ]ας [σπουδ]άζων διέσωισε πολλούς, [δεδ]όχθαι |
| τῶι δάμωι ἐπαινέσαι Ξενότιμον Τιμοξένου καὶ | |
| στεφανῶσαι χρυσῶι στεφάνωι εὐνοίας ἕνεκεν | |
| καὶ ἐπιμελείας ἃμ ποιεύμενος διατελεῖ τῶν πο- | |
| λιτᾶν, ὁ δὲ ἱεροκᾶρυξ τοῖς Διονυσίοις ἀναγγει- | |
| 20 | λάτ[ω], ὅτι ὁ δᾶμος στεφανοῖ Ξενότιμον Τιμοξέ- |
| νου ἀπὸ ἀργυρίου οὗ ἐκ τῶν νόμων πλείστου | |
| [κ]υρί[α] ἐστὶ ἁ ἐκκλησία χειροτονίαι μεγίσταν | |
| [δ]ωρ[ε]ὰν δόμεν εὐνοίας ἕνεκεν καὶ ἐπιμελείας | |
| [ἃν] ἐ̣π̣οιεῖ[το κ]ατ[ὰ τὰν ἰα]τρι[κὰ]ν τέχναν τῶν ἐν | |
| 25 | [τᾶι π]ό[λει ․]#⁷Α̣Σ̣Ι̣[— —]Ο̣[— —]ων, ὅπως εἰδῶντι |
| [πάντες ὅτι ὁ δᾶ]μ̣ος [το]ὺς χρησίμους ὄντας κα[ὶ] | |
| [εὔνους τῶν π]ο[λιτᾶν καταξίω]ς τ[— — — — —] |