[Θ(εοῖς)] Κ(αταχθονίοις).

[․․ . ․․]ε̣ρία Ὡραία

[ἐπόησ]ε̣ν αἱαυτῇ καὶ

Διοδώρα

Ἀθηναία.

Ἀσίας ∙ ἐν Σάρδεσιν ∙ πενταετη[ρικόν, κοινὸν]

Βειθυνία[ς ἐ]ν Νεικαίᾳ ∙ πεντ̣[αετηρικόν],

κοινὸ[ν Γαλα]τίας ∙ ἐν Τα[ουίῳ πενταετηρι]-

ὡς τὰ γράμματα ἀποτίθεσθαι τὰ κοινά· καὶ εἰ τῶν διπλῶν τὴν

μεταποίησιν ∙ ἀνανκαίαν ∙ νομίζετε, τοῦτο ἐφ’ ὑμεῖν ἐστιν.

ἐπρέσβευεν Οὔλπιος ∙ Δομεστικός ∙ εὐτυχεῖτε.

μορφᾶς ἇι πρωτεῖον ἔχειν δωρήσατο Κύπρις,

ἔργα δ’ Ἀθαναία τερπνὰ σαοφροσύνας,

Μοῦσα δὲ καὶ σοφίαν καὶ πακτίδα τὰν φιλέραστον

Τρεινακρία γαία με λοχεύσατο, τοὔνομα Οὐήραν,

σωφροσύνης βιότῳ κῦδος ἐνεικαμένην.

183 tal., 3 sta., 13 lit., 4 unc.

καὶ ἀπὸ τᾶν ἀρχαίαν ὀφηλᾶν —— 610 tal.

7 tal., 11 1/2 lit., 2 unc., τοῦ τάδε ἀπέδωκαν χαλκῶ

ἐνθάδε κεῖτε Καιλία

Εὐοδοῦς ὁσία δεικέα δικαία

φιλόταικνος φιλότεκνος φιλαδε-

ἐνθάδε κῖτε Ι[— — — —]

Ἀχαΐας· ἐν ἰρή[νῃ — —]

χάριος πατὲρ συνα-

γωγῆς Ἐλαίας ἐτῶ-

ν ἕκατων δέκα φιλό-

εὐνοίας, στοργῆς,

ἴδεος ἀγλαΐαν· /

κούρη δὲ ἁβρὸν

Ἀθάναι

ἀποτροπαίαι

ex óraculo.

καθάπερ τᾶι ἐσκλήτωι καὶ τᾶι βουλᾶι· ἐπεὶ ὁ στραταγὸς τῶν Ῥωμαίων Γναῖος Αὐφίδιος Τίτου υἱὸς εὔνους ὑπάρχει τᾶι ἁμᾷ πόλει, ἄξιος φαινόμενος

τᾶς αὑτοῦ καλοκἀγαθίας, δεδόχθαι Γναῖον Αὐφίδιον Τίτου υἱὸν στραταγὸν Ῥωμαίων στεφανῶσαι ἐν τῷ ἀγῶνι τοῖς πρώτοις Ἀθανίοις ἐλαίας στεφά-

νῳ καὶ πρόξενον καὶ εὐεργέταν ποιῆσαι τοῦ δάμου τῶν Ῥηγίνων καὶ ἐγγόνους αὐτοῦ εὐνοίας ἕνεκεν ἇς ἔχων διατελεῖ εἰς τὸν δᾶμον τῶν Ῥηγί-

Διομέˉδεˉς.

Αἴας.

Γλαῦϙος Γλαῦκος.

ος(?) Ἀ[νθ]ίδος(?) Τερ[ι]-

ναίας.

[μάντιν], ἣν οἱ Ῥηνοπόται σέβουσιν

[μνῆμα] φρίσσοντες χρυσέης κερα[ίας],

[μαντικὴ]ν ἀργὴν ἵνα μὴ τρέφ[ηται],

[π]ὸτ τί δὴ ἐξερέεις Ἄϊδος σκότος ο[․․]έεντος;

εἶπον· "ὑὸς Γαίας τε καὶ Οὐρανοῦ ἀστερόεντος·

Ἀσιανᾷ Ἀσταίᾳ γυναικὶ Ἀσκαληπι-

όδοτος Ἀσκληπιόδοτος ...

Πλάτων ὁ τῆς ἀρχαίας

κωμῳδίας ποιητής·

θυγα̣τ̣ρὶ Βοι-

ω̣τ̣ῇ ∙ Θηβαίᾳ

ἐτῶν ∙ λγʹ ∙

ν Θεὸν Ση-

μαίαν

Αἴας.

ν καὶ πᾶν βάσκανον ὀφθαλμὸν καὶ πᾶσαν ἐπαπο-

στολὴν βιαίαν πνευμα[τικὴ]ν καὶ πᾶσαν φαρμα-

κείαν, μὴ ἅψασθαι τῆς φ[ορού]σης τὸν ὁρκισμὸν

κοντα ℎοκτὼ σχοῖνοι ℎημίσχοινον· ταύταν τὰν γᾶν κατεσώισα-

μες ἐγδικαξάμενοι δίκας τριακοσταίας τοῖς τὰν ℎιαρὰν γᾶν ϝι-

δίαν ποϊόντασσιν. ℎαύτα ἐμισθώθη ℎ̣α γ̣ᾶ κατὰ βίω, [ℎόσσα]ν ℎ[α]-

σχοίνως, ἐλαιᾶν δὲ φυτὰ ἐμβαλεῖ ἐς τὰν σχοῖνον ℎεκάσταν μὴ μεῖον ἢ τετόρα ἐς τὰν

δυνατὰν γᾶν ἐλαίας ἔχεν· αἰ δέ κα μὴ φᾶντι τοὶ μεμισθωμένοι δυνατὰν ἦμεν ἐλαίας ἔ-

χεν, τοὶ πολιανόμοι τοὶ ἀεὶ ἐπὶ τῶν ϝετέων ἔντες καὶ αἴ τινάς κα ἄλλως τοὶ πολιανόμοι ποθέ-

τεος ἢ Ἀριστίων ἐφορεύει. αἰ δέ κα μὴ πεφυτεύκωντι κὰτ τὰ γεγραμμένα, κατεδικάσθεν πὰρ μὲν τὰν

ἐλαίαν δέκα νόμως ἀργυρίω πὰρ τὸ φυτὸν ℎέκαστον, πὰρ δὲ τὰς ἀμπέλως δύο μνᾶς ἀργυρίω πὰρ τὰν

σχοῖνον ℎεκάσταν. τὼς δὲ πολιανόμως τὼς ἐπὶ τῶ ϝέτεος ποθελομένως μετ’ αὐτοσαυτῶν ἀπὸ τῶ

σχοίνων τὸν νῦν ℎυπάρχοντα, ϝίκατι τέτορας σχοίνως· αἰ δὲ μή, προκαδδεδικάσθω δύο μνᾶς ἀργυρίω

πὰρ τὰν σχοῖνον ℎεκάσταν. τὰς δὲ ἐλαίας καὶ τὰς συκίας καὶ τὰ ἄλλα δένδρεα τὰ ℎήμερα τὰ ℎυπάρχον-

τα πάντα ἐν τᾶι μερίδι ταύται περισκαψεῖ καὶ ποτισκαψεῖ καὶ περικοψεῖ τὰ δεόμενα, καὶ αἴ τινά κα γήραι ἢ

ἀνέμωι ἐκπέτωντι, ἀποκαταστασεῖ μὴ μείω τὸν ἀριθμὸν τῶν ℎυπαρχόντων. ποτιφυτευσεῖ δὲ καὶ ἐλαίας

ἐν τᾶι ψιλᾶι ℎομολόγως ποίων τοῖς ℎυπαρχόντασσι δενδρέοις καὶ τὸν ἀριθμὸν τὸν ℎίσον καθὼς καὶ ἐν τᾶι

τινες· καὶ τοὶ μὲν ἐρίξαντες ἀπέσταν, τοῖς δὲ ἐδικαξάμεθα δίκας

τριακοσταίας, καὶ ἀποκαταστάσαντες τᾶι θεῶι κὰτ τὰ ἀρχαῖα ταύ-

ταν τὰν γᾶν κατεδασσάμεθα καὶ ὄρως ἐπάξαμες ἐφ’ ἑκάστας τᾶς

[․․․․․․] Ἐλαγαβάλῳ καὶ Κύπ[ρι]-

[δι εὐ]χάρι Ναζαία καὶ [ἡ δεῖνα]

[κυρίᾳ Ἀ]θηνᾷ Ἀλλὰθ Ν[․․5․․]

Θεαῖς Νεμέσεσιν

Ζμυρναίαις

σεβασμιωτάταις

[Ἀ]θεναία.

[Ἀ]θεˉναία.

[ὀπαδ]ό̣ν, χειλίαρχος. τῇδε γὰρ χυ[τὴ κα]-

[λύπτει] ἑκὰς θανόντα Βειθυνῶν [ἀπὸ γαίας]

[ἐξαν]ύσαντ’ ὀκτωκαίδεκα ἐν̣[ιαυτούς].