Μ. Αὐρήλ. Ἀλέξαν-

δρος καὶ Φλ. Πῶ-

γονα νήπια — — —

κὲ Ἀλέξανδρο[ς — — —]

ὁ δῆμος ὁ Θιουντέων ἐτείμησεν στήλλῃ στήλῃ κὲ στεφάνῳ φράτραν τὴν περὶ Θεόδοτον Διογενειανὸν καὶ Γλύκωνα Διοδώρου ἀγωνοθέτην.

Θεόδοτος Διογενειανός. Γλύκων Διοδώρου ἀγωνοθέτης. Ζεῦξις Διοδώρου Ἄππας ἀγοράσας τόπον στήλης. Μένανδρος Γλύκωνος. Ζώσιμος Κυρτός. Εὐτύχης Εὐάρου. Μενεκλῆς Ἀλεξάνδρου. Λυκώτας Ἀπολλωνίου.

Διόδωρος δʹ Γοργίων. Διόδωρος βʹ Χερύλου. Μένανδρος δὶς Κύρων. Ἀθηναγόρας Ἀππολλωνίου Σάβυς. Ἀ[πελ]λίδης Διοδώρου Θεόφιλ[ος]. Ἀπολλώνι(ο)ς Μικκήτου. Ζεῦξις [δὶς Ἀ]πη[νίω]ν(?). Ζεῦξις Κρυσίωνος.

Ζώσιμος Ἀλεξάνδρου. Εἰόλλας Ζεύξιδος. Μένανδρος Ἀφφειανοῦ Λεπτοπυοῦ Λεπτοποιοῦ. Διονύσις Τροφίμου. Ἀθηναγόρας Εἱλικίωνος. Διογένης Αὐξινίωνος. Τατιανὸς δὶς Διονυσίου. Ἀθηναγόρας Κερκυς.

καὶ ἤλιψαν ἡμέρας ηʹ

δένα καταφρονεῖν

τῷ Λαιρμηνῷ, ἐπεὶ ἕξει

τὴν ἐμὴν στήλλην στήλην ἔξενπλον.

[να καταφρ]ονεῖν τοῦ θε-

[οῦ, ἐπεὶ ἕξ]ει τὴν στήλην στην

ἐξενπλάριον.

εὐχαριστῷ Μητρὶ

Λητῷ ὅτι ἐξ ἀδυνά-

των δυνατὰ πυεῖ ποιεῖ.

εὐχαριστῶ Μητρὶ

Λητῷ, ὅτι ἐξ ἀδυνά-

των δυνατὰ πυεῖ ποιεῖ,

[ἐ]πιμελησαμένου Ἀπολλωνίδου τοῦ Ἀπολλονίδου το[ῦ ἱερέως(?)] Μηλ[ο]κωμήτου· Κα[— — —]υ Σαλουδ[έω]ν. Σαλουδεῖς. Σαλουδεῖς.

Ἀλέξανδρος Ἀπολλωνίδου Μηλοκωμή[της]. Ἀτταλίων Ἀρείδου Μηλοκωμήτης. Μηνόφιλος Μηνοφίλου. Πεσ[․]νεστης δʹ Μηλοκωμήτης. Ἀπελλίδης ΣαρβαλαΕΙ Σαλουδεύς. Φύρανδρος Φυ[ράνδ]ρου Σαλου[δεύς].

[Ἀπολ]λονίδης [Δο]υλιχίων [Σαλο]υδεύς. Ἀπολλών[ιος] Μακρυδίων Παπαδε[․․] Σαλουδεύς. Τρωίλος Γαίου Σαλουδεύς. — — —

Μελτίνη καὶ Γλύκων καὶ Ἐλεύθερος Μενάνδρῳ πατρὶ γλυκυτάτῳ μνείας χάριν·

εἰ δέ τις τὴν στήλην καθελεῖ ἢ μανίσει, ἕξει τοὺς θεοὺς ἐναντίους.

τῷ μνημείῳ Αὐρήλιος Π̣απίας βʹ ὁ καὶ Κόιντος· εἰς ὃ μνη-

μνημεῖον ἕτερος οὐ τεθήσεται, οὐδὲ συνγενὴς οὐδὲ ἐξω-

τικὸς, πλέον Παπίας ὁ ἐπιγράψας ἢ τέκνον αὐτοῦ.

ἐμ[βεβλῆσθαι κὲ] τοὺς ὧδε ἐνγεγραμμένους [ἐπ]ὶ τοῦ

βωμοῦ [ἐξουσία οὐκ] ἔσται ἕτερον βαλεῖν. εἰ δέ τις ἐπιχειρήσει

ἀνῦξαι ἢ ἕτερον ἐμβαλεῖ μὴ τῶν ὧδε ἐνγεγραμμένων ․ΠΑΡΕΑϹΗϹϹ․,

[πατ]ὴ[ρ κ]α[ὶ Ἀπολλό]-

δο[τ]ο[ς υἱὸς ἱερεῖς ἐξ]

ἱερέων [ἐποίησαν]

ἐπεὶ ἐπὶ ἱερέος Μήνιδος

Ἀλεξάνδρου Πονπωνίου·

Ἐριαναθίων Ἐριανθίων? Ἀγελάου

ἡρῷον· οὐδε[ν]ὶ

ἑτέρῳ ἐξουσία ἔστ[αι]

τεθῆναι πλὴν ἐμοῦ κ[αὶ]

taxiae coniu-

g(i) merenti fecit.

Ἶλος Γέμελος ἱπ-

ἡρῷον οὐδενὶ ἑτέ-

ρῳ ἐξέσται τεθῆνα[ι]·

εἴ τις δὲ ἐπιχειρή-

[ἔτους] σμηʹ, μη(νὸς) Ὑ[περβερταίου δʹ. Ἀλέξα]νδ[ρ]ος βʹ

[βουλευτὴς Εὐ]μενέων [κατεσκεύ]ασεν τὸ ἡρῷ[ον ἑαυτῷ καὶ τοῖς

γονεῖσιν αὐ[τοῦ ․․․․․․․․․] Ἀλεξάνδ[ρῳ Ἀρτε(?)]μέους

[καὶ ․․․․․․ Π(?)]λωτίᾳ [καὶ τῇ ἑαυτοῦ] γυνεκ[ί· εἰ δέ τις]

Ἀλέξανδρος Ἀλεξά[νδρου τ]οῦ Θεο-

γένους [ἐποί]ησεν ἐν τόπῳ ἰδίῳ ἐκ [τ]ῶν ἰδίων τὸ σύνκρουσ[τ]ον σὺν τῷ βωμῷ,

[Ἀλ]έξανδρος κα-

[τ]εσκεύασεν τὸ ἡ-

κὶ αὐτοῦ Ἀμμίᾳ καὶ

τοῖς τέκνοις αὐτοῦ· ἑτέρῳ δὲ οὐδενὶ ἐξὸν ἔσται τεθῆναι χωρὶ[ς] τῶν προγεγρα[μ]μένων· ὃς δὲ ἂν ἐπιχε[ι]ρήσει, θήσει ἰς τὴν ἱερωτάτην βουλὴν προστείμου (δην.) ͵ε.

Ἀλέξανδρος Γαίου(?) ΓΙΛ|ΟΥ τοῦ Ἀττάλου ἑαυτ[ῷ

κὲ τῇ γυ]ναικί μου Τ[ερ]τύλλῃ καὶ το[ῖς τέκνοις ὀλ]ωλ[όσιν] καὶ τῇ μητ[ρ]ὶ

ἔτους τδʹ, μη(νὸς) [․ʹ]·

Αὐρ(ήλιος) Ἀλέξανδρο[ς]

κὲ Ἀμμιὰς ἡ γ[υ]-

ωμάνῃ· ἑτέ[ρ]ῳ [δὲ]

οὐκ ἐ[ξέ]σται τε-

θῆναι· [εἰ] δὲ [μ]ὴ [—]

Ἄπφιον Πετρωνίου [․․․․․․]-

νῳ Ἀλεξάνδρου τῷ [ἀνδρὶ μνή]-

μ[ης] χάριν κατεσ[κεύα]-

[․․․c.9․․․ εἰς] ὃ μ[ηδενὶ]

[ἐξὸν ἔστ]ε̣ κη[δεῦσαί]

τι[να, εἰ μή] τι[νι αὐτὴ]

κλ[ει]διανῇ καὶ ταῖς θυγατράσιν [Γ]αιανῇ καὶ Ἡρακλειδιανῆ· ἑτέρῳ δὲ οὐδενὶ

ἐξὸν ἔσται τεθῆναι· εἴ τις δὲ ἐπιχειρήσει ἕτερον θεῖναί τινα, θήσει ἰς τὸν

φίσκον ͵η(?).

θ[εοῦ] θεράποντι

[— — — / καὶ μετὰ name of a second friend ]

[— — — νῦν δ’ αὖθις]

νέσας μετρίοις· /

ἐξ ὧν τοῖσι [φ]ίλοισιν ἐπή[ρ]-

κεον ὡς δύναμίς μοι, /

πρὸς Ἅιδαν ὁδοὶ /

ἀνεξόδευτοι δ’ εἰσὶν

ἐς φάος τρίβοι· /

νέσας μετρίοις, /

ἐξ ὧν τοῖσι [φ]ίλοισιν ἐπή[ρ]-

κεον ὡς δύναμίς μοι, /

πρὸς Ἀΐδαν ὁδοί· /

ἀνεξόδευτοι δ’ εἰσ[ὶν]

ἐς φάος τρίβοι· /

ἡρῷον καὶ τὸν ἐπ’ αὐτῷ βωμὸν ἑαυτῷ καὶ τῇ γυνηκὶ αὐτοῦ Κυπρογενίᾳ καὶ τῇ

κειμένῃ θυγατρὶ Νηρεείδι καὶ τοῖς λοιποῖς τέκνοις· ἑτέρῳ δὲ οὐδενὶ [ἔ]ξεστι

ἔξεσται τεθῆναι· ὃ[ς δ’] ἂ[ν ἐ]πιχειρήσει θεῖναι χωρὶς τῆς συνχωρήσεως,

θήσει εἰς τὴν ἱερωτάτην βουλὴν (δην.) φʹ.

καὶ τῇ κειμένῃ θυγατρὶ Νηρηΐδι καὶ τοῖς λοιποῖς τέκνοις·

ἑτέρῳ δὲ οὐδενὶ ἔξεστι τεθῆναι· ὃς δ’ ἂν ἐπιχειρήσῃ θεῖναι

χωρὶς τῆς συνχωρήσεως, θήσει εἰς τὴν ἱερωτάτην βουλὴν

καὶ τοῖς τέκνοις

Ζωτικῷ καὶ Ἀλε-

ξάνδρῳ καὶ τε͂ς ταῖς γ[υ]-

ναιξὶν αὐτῶν.

Καλλείστη Καλλείστῳ τῷ ἀνδρεὶ καὶ ἑαυτῇ μνήμης χάριν. οὐδενὶ δὲ ἑτέρῳ

ἐξέται ἐξέσται θεῖναί τινα ἢ τέκνοις αὐτῶν· εἰ δέ τις ἕτερον

ἐπι[χει]ρήσε ἐπιχειρήσει θῖναί τινα, θήσει τῷ τῶ[ν Κ]αισάρ[ων φίσκῳ (δην.) φʹ(?)]

φίᾳ· οὐδενὶ δὲ ἑτέρῳ

ἐξέσται τεθῆναι χω-

ρὶς εἰ μή τι πάθῃ ἡ θυγά-

ἑτέρῳ δὲ(!) οὐδε-

νὶ ἐξὸν ἔσται ξένῳ κη-

δευθῆναι· εἰ δὲ μήν μή, οἴσει θήσει BCH τὸ

ναικὶ Ἰουλίᾳ· οὐ-

δενὶ ἐξὸν ἔσται

ἄλλῳ τεθῆναι, εἰ μή τί μοι τέκνον ἢ ἔγγονον· εἴ τεις τις ἐπιχιρήσει ἕτερος,

κηδευθήσεται καὶ Εὐτύχης καὶ Μελίτων, καὶ εἴ τινα ἄλλον βουληθῇ κηδε[ῦσ]αι

ζῶσα ἡ Ἐλπίς· μετὰ δὲ τὴν τελευτὴν αὐτῆς οὐδενὶ ἐξέσται τεθῆ[ν]αι ἑτέρῳ

[χ]ωρὶς τῶν προ[γεγραμ]μένων· ὃς δὲ ἂν ἐπι[τηδεύσει, θήσει] ἰς [τ]ὸ ἱερ[ώτατον

Εἰσ[κ]ύμνος Σκύμνος Δημητρ[ί]ου ζῶν αὐτῷ καὶ τῇ γυ-

ναικὶ [Μαρ]κέλλῃ καὶ τῷ ὑ[ῷ· οὐ]δενὶ δὲ ἐξὸν ἔστα[ι ἄλλῳ] τεθῆναι ἄνευ σ[υν-

χωρήσεως](?), ἐπεὶ θήσι εἰς τὸν φ[ίσ]κον (δην.) σʹ.

μίᾳ τῇ ἀνεψιᾷ·

ἐξὸν ἐ[ν]τεθῆν[α]ι

τὸν ἄνδρα αὐτῆ-

[— —]ΔΙΑΤΑΣΙ[— —]ΙΟ[— — —] τοῦ Δημητρίου· οὐδε[νὶ δὲ]

[ἑτ]έρῳ ἐξέσται κηδ[εῦσα]ι ἐν τῇ σορῷ ταύτῃ, πλὴν Μελτίνη[ς]

[τῆς] γυναικὸς αὐτοῦ· ἐὰν δ[έ τις] παρὰ ταῦτα ἐπιχειρήσει, ἀποδέ[σει]

ρῳ δὲ οὐδε-

νὶ ἐξέσται

θεῖναί τινα

μητρὶ αὐ[τοῦ Τάτ(?)]ᾳ καὶ τῇ ἀ[δελφῇ] Εὐξενίᾳ [καὶ τῷ] γαμβρῷ Γ[αίῳ(?) ἑ]τέρῳ δὲ

ο[ὐδενὶ ἐ]ξέσται κη[δεῦσαί] τινα· ὡς ε[ἴ τις κτλ. ]

ῳ καὶ τῷ ἀδελφῷ μου

[Ἀσ]κλᾷ· ἑτέρῳ δὲ οὐδενὶ ἐ-

ξέσται τεθνῆναι τεθῆναι χωρὶς

τῶν προγ[εγρ]αμένων

[αικὶ] Τατίᾳ καὶ [τῷ]

[υἱῷ] μ̣ου Ἀλεξά[ν]-

[δρ]ῳ καὶ τῇ γυνα[ι]-

[κ]ρουστα· ἑτέρῳ δὲ οὐδε-

νὶ ἔσται ἐξὸν τεθῆ❦-

νεν. εἰ δ’ οὔ, ἔστε αὐτῷ

[Αὐ]ρ. Ἀλέξανδ[ρος βʹ]

[τ]οῦ Ἐπιγόνου [Εὐ]-

ήσει ζῶν ὁ υἱός μο[υ]

Αὐρ. Ἀλέξανδρος. εἴ

[τ]ις δ’ ἂν ἕτερος ἐπισ-

τὴν πάτραν Κυρίλλαν

καὶ τὴν ἐξαδέλφην

[μ]ου Παῦλαν· κηδευθή-

θεόν.

Prize-crowns in relief, with the names of cities.

Βρεντέσιν Brundisium.

καὶ Μερτίνῃ Μελτίνῃ τειθεῖδι τηθίδι· ἑτέρῳ

οὐδενὶ ἔξεστι τεθῆναι·

εἰ δέ τις ἐπιτηδεύσει ἕτε-

[χω]ρησει· οὐδενὶ δ[ὲ]

[ἀ]λλῷ ἐξὸν ἔσται

θεῖναι τινὰ· εἰ δέ τις

κί μου Τατίᾳ κὲ τῷ

ὑῷ μου Ἀλεξάνδρῳ·

εἴ τις δὲ ἐπιχειρή-

ἔτους τλγʹ, μη(νὸς) ιʹ, εʹ. Αὐρ(ήλιος)

Μοσχᾶς Ἀλεξάν-

δρου ἐπεσκεύασα

τὸ ἡ[ρῷο]ν Αὐρ(ηλίῳ) Ἀλε-

ξάνδρῳ Μενεκρά-

τους, καθὼς ἐνετ-

ἱππεὺς σαγιττάρις

δρακωνάρις ἐξ ὀφικ[ί]-

ου τοῦ λαμπροτάτου

[ιο]ν τῷ πα[τρὶ]

[Ἀλε]ξάνδρῳ [καὶ]

[τ]ῇ γυναικὶ Ἀ[μ]-

τοῦ ἡρῷ-

ον ἐξὸν εἶ-

[ν]αι τεθῆναι

ἄνδρας, ἐὰν τηρή[σ]-

[ω]σι τὸν θεόν, ἐξο[υ]-

σίαν ἐχόντων, μ[έχ]-

πεμβάλαι· ἑτέρ[ῳ]

δὲ οὐδενὶ ἐξέσται

τεθῆναι χωρὶς

ἐπὶ τοῦ ἀρχιδι-

ακόνου Ἀλε-

ξάνδρου.

τὸν θεόν.

Letters at foot undecipherable.

τὸ ἡρῷον· οὐκ ἔχοντος

ἐξουσίαν ἑτέρου ἐπισε-

νενκεῖν μετὰ τὴν τελευ-

ἑαυτοῦ τάφῳ· ἔστιν

δὲ ἐτῶν δέκα ἕξ· εἰ δέ

τις βουληθίη κακουρ-

Διονύσιος Νίγερος,

Δάδης Ἀλεξάνδρου,

Φίρμιος Πατροκλέους,

Δημητρείος Ἀππᾶ,

Ἀλέξανδρος Μελίτωνος Λονγεῖνος,

Διόδωρος Ξανθίππου Γεῖνος,

Μελίτων Μελίτωνος,

Ἀλέξανρος Τειμοθέου,

Διόδωρος Τίτου,

[Μ]ενεσθεὺς Θευδᾶ,

Ἀλέξανδρος Θευδᾶ,

Μηνόκριτος Ξάνθου,

Ἱππόνικος Ἀντιφῶντος,

Ἀλέξανδρος Μενάνδρου,

Γλύκων Ἀριστώνιδος,

[πτως, καὶ πρ]ὸς πάντας προσενηνε-

[γμένο]ν δεξιῶς, κ[α]ὶ προηγημέ-

νον [ἐν] τῇ πατρίδι [πά]ντοτε ἐν

Τραιανὸν Σεβαστὸν Ἁδρια-

νὸν δημαρχικῆς ἐξουσίας,

ἡ Τραιανοπολειτῶν πόλις

πόλις καὶ σύμμαχος

Ῥωμαίων καὶ δεξιαῖς

τετειμημένη πολλά-

ἔτους τμβʹ. Αὐ[ρ]. Ἀλέξανδ[ρος] Ἰουδαῖος ζ[ῶν] κατεσκεύ[ασε] τὸ μνη[μῖον.

Εὔπορος καὶ Ῥοῦφος Ἀλε[ξ]άνδ[ρῳ ἀδ]ελφῷ μνήμ(ης) χάρ[ιν].

[— — —] ἐτείμησεν Ἀρί-

ωνα Ἀλ[εξάνδ]ρου πάση̣[ς ἀρετ]-

ῆς ἕνε[κα ․․ ἐγ]ράφη τὸ [δόγμ]-

μοκλέος τε Μηνο[δώρου καὶ]

Ἀλεξάνδρου Με̣[νεκλέους καὶ]

Φιλίππου Ἀσκλ[ηπιάδου].

[τ]ὸ [Ἱ]ε[ροπ]ο[λιτῶν(?) κοινὸν(?) —]

Α[— — ἐξ(?)] ἐπιγρα[φ]ῆς(?) [— — —]

Ἀλέξανδρον Μακεδόνα

οἰκιστὴν τῆς πόλεως.

Ἀλέξα[νδρος — —]λτατος [— — — ἱ]ερωτάτης [— — —] ἡ πόλις.

Imp(eratori) Nervae Caes(ari) Aug(usto), pont(ifici) max(imo), trib(unicia) pot(estate), p(atri) p(atriae), III co(n)s(uli) civitas Stectoren(sium).

θέσιν. / οὔνομα

Ἀλέξανδρος Ἀντω-

νίου, μαθητὴς

θεοῦ.

Αὐρ. Ἀλέξανδρος

Μάρκου ὁ τῶν Ξά-

Εὐγενίῃ καὶ Μαρκέλ-

λῃ καὶ Ἀλεξάνδρῳ

κὲ Μακεδόνι κὲ Νόν-

Αὐρ. Ἀντώνιος ἑαυτῷ κὲ τῇ γλυ[κυ]τάτῃ συνβίῳ [μνή]μης χάριν.

[οὐκ] ἐξὸν εἶνε ἕ[τερό]ν τινα ἐπε[νβά]λε, ἐπὶ ἐπεὶ

αὐτ[ῷ ἔστα]ι [π]ρὸς τὸν [θεό]ν.

καὶ εὐξάμενη εὐξάμενοι τὴν εὐχὴ[ν]

[ἐξ]ετέλεσαν. ☩

[ὑμᾶς αὐτὸς] ἔθρεψα πρὸς γάμον [ἠδ’ ἀτίτηλα]·

[ὥρμησε]ν δὲ λῆλαψ κ’ ἐξεκό[μισσεν, ὅπως μὴ]

[ἄνδρεσ]σιν μερόπεσσι βίου τέλος [εἰσαφίκοισθε].

ἐτείμησεν Αὐρ.

Ἀλέξανδρον

[— — —]ου Γρίου [Ἀλεξάνδρ]ου [Τιε]ίου?

[καθὼς τὰ δοθέν]-

Αὐρ. Ἀλέξαν[δρον Ἀλεξά]-

[νδρ]ου δὶς

Αὐρ. [Ἀ]λέξαν-

[δ]ρος Μεννέ-

[— —]. pos ovit[um] post obitum

[me]moria feci[t]

— —A— —TAN— —

[Σ]έ[ξ]τος [Ο]ὐαλέριος Ζώσιμος

πρωτόγον[ος] τ[ῶν] τέκν[ω]ν, ἀπ’ Ἰτα-

ρίλλῃ κὲ Τατιανῇ, Θεοδώρῳ θρεπτῷ κὲ αὑτῇ ζῶσα.

Ἀλέξανδρος κὲ Τρόφιμος κὲ αἱ νύνφαι αὐτῶν Δό-

μνα κὲ Δόμνα κὲ Ἀλεξανδρία κὲ Μάγνα κὲ τὰ ἔγ-

γονα αὐτῶν πάντα μνήμης χάριν.

[γονεῖς ἐτίμη]σαν·

κὲ Ἀλέξανδρος κὲ Τρόφιμος

τὸν ἑαυτῶν πάτρω-

Ἀλέξανδρος κὲ Μόδεστος κὲ Αὐξάνων κὲ Τατια κὲ ․[— — —]

[— — —]Ϲ̣Ι̣Ι̣ΤΙ κὲ ․[— — —].

Βίων κὲ Ἀλεξάνδρα

Τατίᾳ κὲ Ἀλεξάνδρᾳ

τέκνοις γλυκυτάτοις

[τορι]· μηδενὸς ἔχον

[τος] ἐξουσίαν ἐμβα

[λεῖ]ν εἰς τὰ προδη

μοις οὐκ ἀκολουθήσει οὐδέ τινι

ἐξέσται ἐν αὐτῶι θά[ψ]αι τινὰ ἢ Σαλ-

ουίους Ἀρτεμίδωρον καὶ Σώφρονα ἀπε-

Περτίναξ Σε[βαστὸς Ἀραβικὸς Ἀδιαβηνικός, ἀρχιερεὺς]

μέγιστος, δη[μαρχικῆς ἐξουσίας τὸ γʹ, αὐτοκράτωρ τὸ ζʹ, ὕπα]-

τος τὸ βʹ, ἀνθ[ύπατος, Πρυμνησσέων τοῖς ἄρχουσι καὶ τῇ βου]-

— — —

οὐδε[νὶ δ]ὲ [ἔξεσται ἀνοῖξαι, ἢ ἀποτείσει]

τῷ φ[ί]σκῳ (δην.) ͵α.

καὶ ἐγγόνοις· ἐὰν δέ τις κακῶς

ποιήσει, ἕξει κατά̣ρα̣ν.

τὴν ἔπαρχ̣(ον)

ἐξ̣ο[υ]σ̣ίαν

δ̣ʹ.

Ἀλέξανδρος

λατύπος τὸ ἱ-

ὄφρα τεὸν φιλέουσα πόσ[ιν κλέος]

ἄφθιτον ἕξεις· | κιρναμέ̣[νη κάλ]-

λει σοφίην ἀρετήν τε τ̣[ελείαν(?)]. |

της· ἑτέρῳ δὲ οὐ-

δενὶ ἐξέσται τε-

θῆναι· ὃς δὲ ἂν ἐ-

τρίῳ καὶ τῷ ζῶντι Ἀ-

λεξάνδρῳ 〚π〛 Αφιῳ κ-

αὶ τῇ νύνφῃ· εἰ δέ τις ε

ἂν αὐτὸς συνχ̣ωρήσ[ει]·

ἑτέρῳ δὲ οὐκ ἐξέστα[ι]

[κηδεῦ]σαι. vac.

[κὶ Γ]αϊανῇ, ἑ[τέρου]

[οὐ]δενὸς ἐ[ξου]-

[σία]ν ἔχοντ[ος]

τῷ ζῶν καὶ τῇ γυναικὶ αὐτοῦ Αὐρ. ∙ Τατίᾳ ζώσῃ, ε[ἰ]ς ἣν

οὐδενὶ ἑτέρῳ ἐξέσται τεθῆναι· ὃς δὲ̣ [ἂν τολ]μή-

σῃ ἕτερον θεῖναι, εἰσοίσει προστείμο[υ εἰς] τὴν

κεκήδευται ὁ πατὴρ αὐτοῦ ∙ Αἴλ. ∙ Νόστος ∙ τῶν

δὲ συνκρούστων ἐξουσίαν ἕξουσιν οἱ υἱ-

οὶ τοῦ Παυλείνου ∙ Αἴλιοι Νόστος καὶ Παυλεῖνος.

τοῦ, ἰς ὃ ἑτέρῳ [οὐδενὶ]

ἐξέσται κηδ[ευθῆναι]

χωρὶς τῶν προ[γεγραμ]-

αὐτὸς τεθήσομαι,

ἐχόντων ἐξουσίαν

μοι καὶ τῶν τέκνων·

Αὐρ. Γαϊανῇ· ἑτέρῳ

δὲ οὐδενὶ ΟΥΔϹΝΙ [ἐ]ξὸν ἔστ-

ε κηδεῦσε εἰς τοῦ-

[Ἀ]λέξανδρος

Ἀλεκκᾶς εὐ-

κρήγυα φθενγόμεν[ε]

χρησμηγόρου ἐξ

ἀδύτοιο, ἐνθάδ’ ἐμοὶ

[Ἐπιμέλει]αν ποήσεται τοῦ Διὸς το[․․․]

[Νέαρχ]ος? Ἀλεξάνδρου [Κ]ώμαρχ[ος].