[εἰκόνα Φοίβου τήνδε, ἐν ἄγραι μ’ ὅτι δεινοῦ ἔσωισεν]

θηρός Ἀ[ριστομένης] στῆσα τόδε εἰς τέμενος,

[καὶ Ἕλλην]ες ἀνέστησαν

[τὸν ἀνδριάν]τα Ἰεδειβήλῳ

[Ἀζίζου Παλ]μυρηνῷ φ[υλῆς]

☩ ρ̣ρ̣ι̣ φ̣τ̣ φ̣ʹ [ἔτους]? νχσ̣ η̣ω̣ζ̣ β̣α̣η̣η̣ν̣χ̣ϟ̣π̣ο̣ι̣σ̣η̣ι̣ [ὁ δεῖνα] ․․ ἐποίσεν?.

Ἀ̣λδεῖος

ἄλυπε χαῖρε.

Δι̣ὶ̣ Μα̣δβάχῳ καὶ Σελ[α]μάνει, πατρῷοις, εὐχή̣ν·

Γάϊος Οὐαλέριος Πρόκλος καὶ Σύμαχος Σύμμαχος, τῶν Δει̣οκλοῦς,

ἅμα τῶν ὑῶν αὐτῶν οἰκοδομήσαντες ἐν τῷ ἀνατολικῷ

Διὶ Μα[δβ]άχῳ [καὶ Σελαμάνει, πατρῷοις θεοῖς(?) — — —]

ἔτους ηρξʹ. Διόδοτ[ος τοῦ δεῖνος οἰκοδομήσας ἐκ τῶν ἰδίων — — —]

[ἔτους] κʹ τῆς [Αὐ]τοκρά[τορος Νέρουα Τραιανοῦ Καίσαρος Σεβαστοῦ Γερμανικοῦ Δ]ακικοῦ Παρθικοῦ,

[ἔτους ηκ]υʹ, μηνὸς Δείου ακʹ, Νείκαν[δρος — — — — — — — κ]αὶ Γάϊος Νεικάνδρου

[καὶ Νέ]στωρ Βαράχου(?) ταγέντε̣ς̣ ε̣[ἰς e.g. οἰκοδομίαν τοῦ ναοῦ καὶ τῷ ἔργῳ ἐπιμε]ληθέντες ἀφιέρωσ[αν].

[ὁ δεῖνα ἐποί]-

[ησε]ν ἔτ[ο]υς αλ[σʹ(?)].

π̣ότων ἡμῶν

Δειοκ̣λη̣τιανο[ῦ]

[(καὶ)] Μαξιμιανοῦ

κυ[ρίο]ις Ἀλεξ̣ά̣[νδρῳ — — καὶ τῇ δεῖνι τοῖς γονεῦ]-

σιν(?) Ἀλέξανδρο[ς — — — — — — — — — — — μ]ετ-

ἔ̣κ̣τ̣ε̣σ̣ε̣ν̣(?) ἔκτισεν

[ὁ δεῖνα].

[εἷς θεὸς καὶ ὁ Χριστὸς αὐτοῦ καὶ τὸ] Ἅγι̣ο̣ν Πνεῦμα, [ὁ π]οιήσας τ̣ὰ [πάν]-

[τα ἐκ τοῦ μὴ ὄντος, βοήθει τῷ δεῖνα] τ̣ῷ̣ κ̣τ̣ί̣σαντι. ἐγένετο τοῦ ϛ̣νυʹ ἔτο[υς].

Ποσειδῶνι Ἀσφαλείῳ καὶ

Ἀφροδείτῃ Εὐπλοίᾳ.

καὶ τοῖς

[Αὐτοκρά]τωρ Καῖσαρ, θεοῦ Ἰουλίου υἱός, αὐτοκράτωρ τὸ τέταρτον, ὕπ[ατος]

[τὸ δεύτ]ερον καὶ τὸ τρίτον ἀποδεδειγμένος, Ῥωσέων τῆς ἱερᾶς καὶ ἀσύλου καὶ

[αὐτονόμ]ου ἄρχουσι, βουλῆι, δήμωι χαιρεῖν· καὶ αὐτὸς δὲ μετὰ τοῦ στρατεύματος

․․․․․․․․οις, ὄντων αὐτοκρατόρων ἡμῶν, πολλὰ καὶ μεγάλα περὶ ἡμῶν ἐκακοπά-

[θησεν ἐκιν]δύνευσέν τε, οὐδενὸς φεισάμενος τῶν πρὸς ὑπομονὴν δεινῶν,

[καὶ πᾶσαν] προαίρεσιν πίστιν τε παρέσχετο τοῖς δημοσίοις πράγμασιν, τούς τε

[πειν περὶ] τῶν ἰδίων πραγμάτω[ν τοῖς προγεγραμμένοις ἐξ]ουσίαν εἶναι [ἀρέ]σκει. ἥτις ἂν πολει-

[τεία ὅστις] τε ἄρχων ὅσα τ[ε κατὰ ταῦτα δεῖ, μὴ ποιήσηι ἢ ὑπενάντιον] τούτοις ποιήσηι ἢ ἐκ προαγωγῆς γνῶι

[ἢ ․․․․]οίηι ἢ ἐνεχυράσηι δόλωι τε πο[ν]η[ρ]ῶ[ι κωλύση]ι ὧι ἔλασσον οὗτοι οἱ προγεγραμμένοι τοῖς

[ἔτους ․․․ʹ], μηνὸς Δύστρου ιεʹ· Αὐτοκράτωρ Καῖσαρ, θεοῦ υἱός, αὐτοκράτωρ τὸ ἕκτον, ὕπατος

[τὸ τρί]τον, ἀποδεδειγμένος τὸ τέταρτον, Ῥωσέων τῆς ἱερᾶς καὶ ἀσύλου καὶ αὐτονόμου

[ἄρχουσι], βουλῆι, δήμωι χαίρειν · εἰ ἕρρωσθε, καλῶς ἂν ἔχοι καὶ αὐτὸς δὲ μετὰ τοῦ στρατεύ-

[πειράσομ]αί τε ἐπὶ τοὺς τόπους ἐλθὼν ἀγαθοῦ τινὸς ὑμεῖν γείνεσθαι παραίτιος καὶ συντηρῆσαι

[τὰ φιλάνθ]ρωπα τῆι πόλει, καὶ ταῦτα ἥδειον διὰ Σέλευκον τὸν ναυαρχόν μου ποιήσωι συνεστρατευμέ-

[νον μοι π]άντα τὸν τοῦ πολέμου χρόνον καὶ διὰ παντὸς ἡριστευκότα καὶ πᾶσαν ἀπόδειξιν εὐνοίας

[τε καὶ πίσ]τεως παρεσχημένον, ὃς οὐδένα καιρὸν παρελέλοιπεν ἐντυγχάνων ὑπὲρ ὑμῶν καὶ πᾶ-

[της καὶ ἔμ]ος ναύαρχος ἐμ πᾶσι τοῖς πολέμοις συνεστρατευσάμενός μοι καὶ π[ολλ]ὰς ἀπο-

[δείξεις κ]αὶ τῆς εὐνοίας καὶ τῆς πίστεως καὶ τῆς ἀνδρείας δεδωκώς, ὣς καθῆκο[ν ἦ]ν τοὺς

[συνστρατευ]σαμένους ἡμεῖν καὶ κατὰ πόλεμον ἀριστεύσαντας, κεκόσμηται φιλανθρώποις

[καὶ ἀνεισ]ορίαι καὶ πολειτείαι· τοῦτον οὖν ὑμεῖν συνίστημι· οἳ γὰρ τοιοῦτοι ἄνδρες καὶ τὴν πρὸς τὰς

[πατρίδας] εὐνοίαν προθυμοτέραν ποιοῦσιν· ὡς οὖν ἔμου πάντα δύνατα ποιήσοντος ὑμεῖν ἥδει-

ον διὰ Σέλ]ευκον, θαρροῦντες περὶ ὧν ἂν βούλησθε πρός με ἀποστέλλετε. ἔρρωσθε.

ὡ̣ρέ̣ω̣ν(?) ω̣γ̣ε̣ω̣ν, κ̣ακῶς δὲ καθνῄσκει ἄωρος. / τέκνα λίπουσα τρείει νήπια πατρὶ

φίλῳ. / κεῖται δ’ ἐνθάδ’, ὀδεῖτα· θεοὺς σχοίοις ἐπικούρους / εἰ Βεροῦ κούφην

γ̣ῆν ἐφέπειν σὺ λέγῃς. /

ἐ̣τ̣έ̣ων καὶ δὶ̣ς̣ δ̣έκα θνῄσκει ἄωρος, / τέκνα λιποῦσα τρία νήπια πατρὶ

φίλῳ. / κεῖται δ’ ἐνθάδ’, ὁδεῖτα· θεοὺς σχοίης ἐπικούρους, / εἰ Βεροῦ κούφην

γῆν ἐφέπειν σὺ λέγῃς. /

Βαράδατος

Διογένους ἐδ̣[εί]-

ματο̣ εἰς τάξ̣[ιν]

☩ χρόνῳ κλόνῳ τε πρὸς φθορὰν νενευκότα

ἄρδειν θ(εὸ)ς μέδων τετεύχει σὺν τάχει

σπουδῇ στρατοῦ μόγῳ τε τῶν παραλίας

[χαῖρ’ ὦ ζωῆς μοι γλυκίων] Τίμων φιλάδελφε,

[οὐδεὶς δ’ ἀνθρώπων], ἴσθι, ἄλυπος ἀί.

—μοναν—

[οὐδε]ὶς ἀθά[νατος]

— — —

Ἀλέξανδρε·

οὐδεὶς οὐδες ἀθάνατος.

[οἱ τοῦ δεῖνος υἱ]οί, Δίδων(?) φιλοπά-

[τωρ καὶ φιλά]δελφε, καὶ Εἰσίων

Πλόκαμον παιδοκ̣όμην πλόκαμον GVI; / ἣν μο[ύ]νην

ὠδεῖνες ἐτεκν[ώ]σα-

ντο τοκεῦσιν, / πα[ρθ]έ-

[ἐπὶ — — — τοῦ εὐλαβ(εστάτου)] διάκονου τοῦ ἀπὸ Ποσ̣ι̣-

[δείου(?) Ποσ̣ι̣|[δωνίας? — — — τὴν στο]ὰν(?) Αὐτοκράτ(ορος) τοῦ Πορφυ-

[ρίου(?) — — —] Θα[λ]άλης(?) Ἀντιόχου ἤτε Μα-

τῆς εἰς ἡμᾶς καὶ τὰ π̣ρ̣ά̣γμ̣α̣τ̣[α] α̣ἱ̣ρ̣έσεως π̣ολ̣-

λὰς καὶ μεγάλας ἀποδε[ίξ]εις π̣εποι̣η̣μέ̣νον

ἐκτενῶς, καὶ οὔτε τῆς ψυχῆς οὔτε τῶν ὑπαρ-

γονοι καὶ ἡμεῖς καὶ τῆ̣ς ἐξ ἡμῶν πρὸς τὸν θεῖον

εὐσεβείας, ἀποδεδ̣είχαμεν αὐτὸν ἀρχι̣-

ερέα τούτων, πεπε̣ισμέ̣νοι τὴν περὶ τὰ ἱερὰ̣

[— — —]νφει

[— — — οὐδεὶς ἀθ]άνατος.

ἔτους [— — —]

ἀπὸ τῆ[ς τοῦ δεῖνος]

ἡγεμον[ίας — — —]

ὁ δῆμ[ος τὸν δεῖνα]

Φλαουια[νὸν — — —]

Λαδει(?).

[Ζ]ηνόδωρος

χειν αὐτῶι παρ’ ἡμῖν πολιτείαν, τὸν δὲ εἰς τὴν διὰ τοῦ

προστάγματος δ[ιδ]ομένην εἰκόνα τόπον ἀποδεῖξαι

τὸν ἐπιστάτην καὶ τοὺς ἄρχοντας ἐν τῶι

ἡμῶν καὶ τῶι ἀδελφῶι καὶ ἡμῖν, καὶ ἐν τοῖς ἀναγκαι-

οτάτοις καίροις πεποιημένον ἀποδείξεις ἐκτε-

νεῖς τῆς πρὸς τὰ πράγματα αἱρέσεως, καὶ κατὰ τὰ

[ὁ δῆμος τῶν Λαοδικέων(?) ․․․]

[․․․․․․․․․․ τὸν δεῖνα]

[πρ]εσβευτὴν ἀν[τιστρά]τη[γον],

παίδων πυγμήν ἐν Καισαρείᾳ Ἰσάκτιον, παίδων πυγμήν

ἐν Τύρῳ Ἡράκλεια Κομμόδεια, παίδων πυγμήν· ἐν Τάρσῳ

Ἰσολύμπιον οἰκουμενικὸν Κομμόδειον, ἀγενείων πυγμήν·

ἐν Λαοδικείᾳ τῇ πατρίδι μου, Πυθιάδι πρώτῃ ἀχθείσῃ,

[αὐτ]ονομουμένων τῇ Τύχ[ῃ]

Ἀντίοχος ὁ καὶ Δείφιλος Μηνοδώρο[υ]

τὸν ναὸν ἐκ τῶν ἰδίων ἔκτισε

ξυʹ sc. ἔτους, Δείου αιʹ. Μαρ-

θοον, ἄλυπε,

Νάρκισος Νάρκισσος πηγάσιος πηγαῖος.

Εἰάσων Ἰάσων. Μήδ[εια].

— — — Διοιγέ[νους(?) Διογένους καὶ οἱ]

[ἐπιτή]δειοι αὐτ[οῦ]

τοῖς δέ γε εὐσεβῶς ζήσασιν

ἱεροῦ προπύλεα προπύλαια παραδίσσου παραδείσου·

ἄνευ γὰρ ταύτης ἐκίνης, οὐδὶς μέτοχος ἔσετε·

εὐχε͂ εὐχῇ ἀποστόλων ὑπὲρ τῶν Διαβόλου [μεθοδείαις(?)] κακουμένων καὶ [ἐξα]πατου[μένων].

εἰκὸν ἐπουρανίοιο, θεοῦ Λόγε, μειλίχιον φῶς,

ὃς Χριστὸς τελέθεις, ὃς ἐδείμαο κόσμον ἀγητόν(?)

ὄλβον ἐμοὶ προίαλλε, τεὴν χάριν ἄφθιτον αἰεί.

[ὁ δεῖνα] εὐξάμενος

[μετὰ τῶν ἰ]δίων ἐτέλε-

ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ ἕως τοῦ αἰῶ-

νος. ἀμήν. μηνὸς Δ(είου) εʹ, ἰνδ(ικτιῶνος) ιγʹ. ☩

ἐβλάβη ὅτι τάξαν(?) δι-

κῶν εἴσην διδεῖ[ν(?) e.g. ποινὴν οἱ — — —].

☩ ὑπὲρ εὐχῆς

[τοῦ δεῖνος] (καὶ) Θωμᾶ ὓς υἱὸς αὐ[τοῦ. ἔτους]

αϟωʹ. Θεόδ[— — —].

μη(νὸς) Αὐ(δυναίου), ἐπὶ

[τοῦ δεῖνος] πρ(εσβυτέρου).

ζνυʹ, μη-

νὸς Δείο-

[υ], ἡμέ-

[☩ ἔτους] θϡʹ, μην(ὸς) [— — —] ,

[ἐπὶ τοῦ δεῖνος] χο[ρ(επισκόπου)].

[ὁ δεῖνα — —]ου ἀπὸ κό[μης(?) — — —].

[Κύρι]ε(?) ὁ θ(εὸ)ς δο[ξα σοί].

[ἔτους —ʹ, μη(νὸς) — — —], εἰνδ(ικτιῶνος) γʹ, Σεργίου, Δημ-

[ητρίου(?) τοῦ δεῖνος κ]ώμ(ης) Ἄρδης(?) ἀνωτέρας ὑο͂ν, ἡ ἰκ[οδομή(?)].

σίπατρε,

οὐδεὶς ἀθά-

νατος.

κωλυθείη δυνάμει. ἐντέλλομαι δὴ καὶ σοὶ φρον̣τ̣ί[δα]

ποιήσασθαι ὅπως μηδεὶς ὑποζύγιον λάβῃ εἰ [μὴ]

ὁ ἐμὸν ἔχων δίπλωμα· ἀδικώτατον γάρ ἐστι[ν],

βιαζέσθω τις αὐτὰς παρὰ τὴν ἐμὴν βο[ύ]-

λησιν· ὁδηγόν τε μηδεὶς λαμβανέτω εἰ μ[ὴ]

ὁ ἐμὸν ἔχων δίπλωμα· ἐναποσπωμένω[ν]

— — —Λ

[ὁ δεῖνα ε]ὐξάμενως — — —

— — —ϹΤΙϹΑΤΑΛ— — —

[․․․․․․․βή]λῳ(?) Ἰαρεβώλῳ Ἀγλιβώλῳ κὲ Σεμ[έᾳ(?)]

[ὁ δεῖνα τοῦ δεῖνος] ὑπὲρ σωτηρίας αὐτοῦ κὲ τ[έκνων(?)].

[ἔ]του[ς ․]-

μυʹ, Δ-

[είο]υ(?) γʹ.

․․․θο․

—ΥΝ Δειοκλία(?) Λιο-

υία(?) ἄλυπ[ε χα]ῖρε.

[․․․] ὁ καὶ

[Δειό]σκορ-

[ος(?) ․․․]υνος

βκ[υʹ],

Δείο[υ],

Γ(άϊος) Λονγ[ίνι]-

ἔτους γ-

ουʹ, μη(νὸς) Δεί-

ῳ θʹ. Μα-

ἔτους εουʹ, μ[η(νὸς)] Δε[ί]-

ου δʹ. Μᾶρκος Δώ-

ἔτους

γπυʹ, Δ-

είου αʹ.

Μουσ-

[ε]ν ἔ[τ(ους) ․]-

υʹ Δ̣ε[ίου(?) ․ʹ. ἄ]-

λυπε

γίαν τοῦ κ(υρί)ου ․․․ΑΝΤ̣

πατριά[ρχου. ὁ δεῖνα]

ἀναγν[ώστης — — —]

ἔτους ζ-

ϟυʹ, Δείου

εʹ. Οὐαλέρι-

μας ἔλλαχεν ἁγνόν /

Ἀμμίας, ἣν ᾄδει πα-

τρὶς Σω[φρ]οσύνης

ηλυʹ,

Δείου

ιδʹ. Μαμ̣-

Λῴου βʹ, κάτοχοι ϹΡΒΟΛΛΟϹ

Ἀφροδείτης έν σπείρᾳ ἔθ[η]-

καν τοὺς πώγων[ας]

[e]x responso dei Conna[ri]

Baebius Aurelianus Dius

C(aio) Iul(io) Pacideio Fir-

mo hastato leg(ionis)

XIII Gem(inae) Pacideius

Firmus (centurio) leg(ionis) I Adiutri-

[ἡ δεῖνα — — —]ου γυν[ή, τοῦ δεῖνος] θυγάτηρ, Ζηνοδώρῳ Λυσ[ανίου τ]ετράρχου καὶ Λυσ[ανίᾳ(?) — — — καὶ τ]οῖς υἱοῖς

[καὶ] Λυσαν[ίᾳ — — — καὶ τ]οῖς υἱοῖς μν[ήμ]ης χάριν [εὐσεβῶς] ἀνέθηκεν.

․ sacerd(otes) ex reditu d-

ei anno suo feceru❦-

nt.

θάρσι ΚΑΡΛΙΚ-

ΟΥΠΕ· οὐδεὶς

ἀθάνατος.

a, virgo

dei

Ha-

ipsius

dei

v(otum) l(ibens) a(nimo) s(olvit).

ex usu et reditu obligato-

rum dei Mifseni et vici et cul-

toribus eius sub cura Haninae et

τῇ κυρίᾳ Κόρῃ Ἰουλία, σύ̣μ̣βιος [τοῦ δεῖνος — — —]

τὸ τρίτον μισθοῦ τῶν οἰκοδόμ[ων — — —].

βασιλεὺς Ἀντίοχος Εὐφήμῳ χαίρειν· ἐδόθη ὁ κατακεχωρισ-

μένος ὑπομνηματισμός· γενέσθω οὖν καθότι δεδήλωται περὶ ὧν δεῖ διὰ σοῦ

συντελεσθῆναι.

καὶ τῆς οἰκίας αὐτοῦ καὶ

μηδεὶς ἄλλος ποτὲ ἐστέθη

τῶν Η ἐγγων ἐαν [․․]

Ἄκκεον Νοαραίου τοῦ Ἀκκαέου

οἱ Γαδδειβώλιοι τειμῆς χάριν.

segue testo aramaico

[ τὸν δεῖνα τοῦ δεῖνος ]

[τοῦ Ἀ]λεξάνδ[ρου, ἄρχοντα]

εὐποΐας τεσσάρων ἀνδριάντων ἐν τῷ

τετραδείῳ τῆς πόλεως ἐπὶ κειόνων δημοσίοις

ἀναλώμασι κατηξιωμένον, καὶ ἄλλων

ἔτους ζ-

ϟυʹ Δείου

εʹ Οὐμέρι-

τῶν, θεῶι Φ̣[ιλοπάτορι]

Δορυμέν[ης τοῦ δεῖνος]

Αἰτωλὸς [τῶν περὶ Νικό]-

Εἰάσων. Μήδ[εια].

ἐ̣τ̣έ̣ων καὶ δὶ̣ς̣ δ̣έκα θνῄσκει ἄωρος, / τέκνα λιποῦσα τρία νήπια πατρὶ

φίλῳ. / κεῖται δ’ ἐνθάδ’, ὁδεῖτα· θεοὺς σχοίης ἐπικούρους, / εἰ Βεροῦ κούφην

γῆν ἐφέπειν σὺ λέγῃς.

[χαῖρ’, ὦ ζωῆς μοι γλυκίων] Τίμων φιλάδελφε,

[οὐδεὶς δ’ ἀνθρώπων], ἴσθι, ἄλυπος ἀί.

κωλυθείη δυνάμει. ἐντέλλομαι δὴ καὶ σοὶ φρον̣τ̣ί[δα]

ποιήσασθαι ὅπως μηδεὶς ὑποζύγιον λάβῃ εἰ [μὴ]

ὁ ἐμὸν ἔχων δίπλωμα· ἀδικώτατον γάρ ἐστι[ν],

βιαζέσθω τις αὐτὰς παρὰ τὴν ἐμὴν βο[ύ]-

λησιν· ὁδηγόν τε μηδεὶς λαμβανέτω εἰ μ̣[ὴ]

ὁ ἐμὸν ἔχων δίπλωμα· ἐναποσπωμένω[ν]

καὶ ἱερέα τοῦ Διὸς ἑαυτὸν ἀνεκήρυσεν. ὅπως

[ταύτης] ἠξίωται δωρεᾶς ἐπιδεικνύτω· ἐγὼ γὰρ αὐ[τοῦ]

[κατεν]αντίον ὅτι μηδὲ ὁ τούτ[ου] πατὴρ ἀναγνώσομαι

ἐκ δεξιῶν διοική-

σι ἄδ̣[ειαν (?) τῷ] λα-

ῷ (?) Σακαράνης (?)

[ἡ βουλὴ καὶ ὁ δῆμος τὸν δεῖνα τοῦ — —]

σου Ααβει τὸν ἄρχ[οντα — — —]ηνῶν, ἀρέσαντα

[ωργείης· νῦν δ’ οὐ]δενός εἰ[μι]

[τάφος· / — — — εἰ δ’ ἄρα] κὲ δεῖ, / δεξέμ[ιν]

[γηράσκοντας]. ἐτ(ῶν) πʹ.

ἐσθ[λ]ῆς ἐγ γεωργείης· νῦν δ’ οὐδενός εἰμι τάφος.

οὕτω καὶ μείνεμι πολὺν χρόνον· εἰ δ’ ἄρα κὲ δεῖ,

δεξέμιν γηράσκοντας, εὐδέμονας, τεκνώσαντας.

κʹ. θάρσει.

〚οὐδεὶς ἀθάνατος (?)〛

κλαπέντων τῶν ὄντων ὧδε,

ὅ τι οὐδεὶς οἶδεν ποιήσειν

εἰ μὴ μόνος θεὸς · καὶ μήτις

Μαρῶν. Πῶθος. Ἀφροδείτη and Χάρις.

ἔτου[ς β]σʹ Δεισ[ίου]

λʹ Ἀπο[λλ]ᾶς ὁ [αὐ]-

μηνὸς Δεί-

ου Βάσσω-

Εὐε[ργ]εσιαστῶν μ̣ῆ̣(κος) [πο(δῶν)] μεʹ

καὶ ἀπὸ πλινθ̣εί̣ο̣[υ ․․․․]πιδ-

ειου [․]εικρου θ[— — —c.12— — —]

ις καὶ ὀνόμ̣α̣τ̣α̣ [— — μῆ(κος) π]ο(δῶν)

Εὐμένης ἥρως παροδείταις χαίρειν.

τῆς Αἵω τὸ βʹ κ(αὶ) τοῦ ἁ[γιωτ(άτου) ἐπισκόπου]

τῆς Σελευκέων πόλ[εως τοῦ δεῖνα]

ἐκρατύνθη ὁ δοθὶς τύπ̣[ος τοῦ τῆς με]-

... ἐψιφόθι Δε(σίου) Δε(ίου)?; δὲ τοῦ Δε(σίου) ...

τρισσοὺς εὐώδεινος ἀφ’ Ἑρμιόνης λίπεν Ἄνδρων

κηδεμόνας, λεύσει δ’ οὐδένα γηροκόμον·

θάρσι, Κυρίλλα ∙

οὐδεὶς ἀθά-

νατος ∙ ταῦτα.