α̣ὐτοῦ γυ(ναικὶ) καὶ Αὐρ(ηλίω) [— — — — —]ω· ἄλλω δὲ οὐδενὶ ἐξ̣έσται ἐπιθάψ[αι],

ἐ̣πὶ ὁ πειράσας ἐκτίσι τῶ εἱερωτάτω ταμίω (δην.) δισχίλια̣ [— — — — — — — —].

δὲ μετὰ τοῦτο οὐκ ἐξέσται ἀνῦ-

ξε ἢ ’πικηδεῦσαί ἐπικηδεῦσαι τινα, ἐπεὶ ἐκτί-

σει Διὶ Σολυμεῖ (δην.) ͵α.

ἄλλον δ’ οὐκ ἐθέλω δέχθαι νέκυν ἀλλ’ ἀΐοιτε· λώβην ἡμετέρων ῥεθέων ἀποτύμβιον ἴσχειν.

εἰ δέ τις οὐκ ἀλέγοι τεθνηότος, ὧδ’ ἀλιτήμων, ζώει τοι νεκύων, ζώει τειμήορος Ἄτη.

δυὼ μέν τε Στράβωνε κατὰ χθονὸς ἠδὲ Νανηλις, ἤμασι μυριδίοις Ἀπολλώνιος ἠδέ τε Κίλλη.

Αρμαστα, οἰκέτις Μ(άρκου) Αὐρ(ηλίου) Μαξίμου Μενέου, τὴν σω̣μ[α]τ[οθήκ]ην ἑαυτ[ῆ καὶ ἀνδρὶ (?) ․․․․], ο[ἰκέτ]η̣

〚․․․․․〛 καὶ τοῖς τέκνοις αὐτῆς μόνον· ἄλλω δὲ οὐδενὶ ἐξέσται ἐπιθάψε [τινά], ἐπεὶ ὁ πειράσας τι

Αρμαστα Κορκαινου, ὐκαίτισσα Αὐρ(ηλίας) Ματρώνης, τὴν σωματοθήκην

ἑαυτῆ καὶ τῦς προενειμένυς καὶ τῶ ἀνδρὶ αὐτῆς Γοργονίω καὶ τῦς ἐξ

Ἀρχιέρεια [Α]ρμαστα Οτανειτος τὴν θήκην

ἑαυτῆ μόνῃ· ἐὰν δέ τις ἄλλος πειράσει ἐν αὐτῆ θά-

ψαι τινά, ἔν̣ο̣χος ἔσται τῆ εἰς τοὺς κατοιχομένους

πιθάψαι τινά· ἐὰν δέ

τις ἐπιθάψη, ὑποκεισ-

θήσεται Διὶ Σολυμεῖ (δην.) ͵α.

εἶνε ἐπιθάψε τινά,

ἐπὶ ὁ πειράσας ἐκτί-

σι τῶ ἱε[ρ]ωτάτ̣ω τα-

μείω (δην.) ͵α.

Σιμωνίδη Ἀπολ(λωνίου) Θό(αντος)· ἄλλω δὲ μηδενὶ ἐξεῖναι ἀνῦ̣[ξαι ἢ ἐπιθάψ]α̣ι ἕτερόν τινα ἢ εἶναι ὑπεύθοινον

τῶ τε φίσκω καὶ τῆ κρατί̣σ̣[τη βο]υ̣λῆ (δην.) ͵ε.

Ποσειδωνίω καὶ Αρμαστη, τοῖς Χαριδήμου καὶ αὐτῆς τέκνοις, καὶ Αρμαστη, τῆ ἐκγόνη αὐτῆς, τὸ

ἡρῶον καθωσιῶσθαι· ἐὰν δέ τις πειράση, ἐκτείσει τῶ δήμω τῶ Τερμησσέων (δην.) μ(ύρια) καὶ ἔσται αὐτῶ καὶ πρὸς

τοὺς κατοιχομένους.

καὶ τοῖς ἐξ ἐμοῦ τέκνοις· ἄλλω δὲ μηδενὶ ἐξέστε

ἐπιθάψαι. εἰ δέ τις τολμήσει, δώσει τῶ ἱερωτάτω ταμίω

(δην.) φ̣ʹ.

αὐτῆς γονεῦσιν Ἑρμαίω καὶ Οα καὶ τῶ προμοίρω αὐτῆς

ἀδελφῶ Οπλη τὸ ἡρῶον κατεσκευάσθαι· ἐὰν δέ̣ τις πειρά-

ση̣, ἐκτείσει τῶ τε δήμω τῶ Τερμησσέων καὶ τῶ ἱερω-

Αὐρ(ηλία) Χαρι[τ]ίνη· ἐὰν

δέ τις παρὰ ταῦτα

πειράση, ἐκτείσει

Τρο(κονδου) Κενδεου Μολεσιος

[— —]λαισβου, τῆ γ̣υ(ναικὶ) αὐτοῦ, καὶ τοῖς ἐξ αὑτῶν τέκνοις· ἐὰν δέ τις ἕτε-

ρος ἐπενταφῆ,

ἀνῦξαι μήτε θάψαι, ἐπεί, ἐάν

τις τούτων τι ποιήση, ἔνοχος

ἔσσται τοῖς ἐν τῆ διαθήκη μου

τέκνοις αὐτῶν, μό-

νον· ἐὰν δέ τις ἕτε-

ρος τολμήση ἀνῦ-

μόνοις· ἐὰν δέ

τις ἐπενθ̣άψη,

ἐκτείσει Διὶ

Ἑλένη, οἰκέτις Αὐρ(ηλίου) Ὀρεστιαιανοῦ Ὀρεστιανοῦ Περικλέους, τὴν σωματοθήκην

ἑαυτῆ κὲ τῶ προενόντι αὐτῆς ἀνδρὶ Αὐρ(ηλίω) Συριάρχη κὲ τῶ υἱῶ αὐτῆς

θάψε τινά, ἐπεὶ

ὁ πιράσας ἐκτίσει·

[τῶ ἱερωτά]τω ταμίω

Μ(ᾶρκος) Αὐρ(ήλιος) Ἑρμαῖο δὶς Κευη τὴν σωματοθ̣ή̣κην τῆ θυγατρὶ αὐτοῦ Αὐρ(ηλία) Αρτεμει

Ἰουδέα μόνη· ἄλλω δὲ μηδενὶ ἐξὸν εἶναι ἐπειθάψε τινά, ἐπὶ ὁ πειράσας ἐκτίσ[ει]

τῶ ἱερωτάτω̣ τ̣αμίω (δην.) μύρια

τῆ γυνεκὶ αὐτοῦ, μόνοις·

ἐὰν δέ τις ἐπικηδεύσει,

ἐκτείσει Διὶ Σολυμεῖ

Εὐκαρπία, οἰκέτις Αὐρ(ηλίας) Οπλητιανῆς Περικλείας, τὴν σωματοθήκην

ἑαυτῆ καὶ τῶ προμύρω αὐτῆς υἱῶ Σαμψυ τῶ καὶ Μεγεθίω καὶ τῆ θυ(γατρί)·

εἶναι ἐπιθάψαι τινά,

ἐπὶ ὁ πιράσας ἐκτί-

σι τῶ ἱερωτάτω τα-

μίω (δην.) [π]εντακιχίλια.

Εὐτραπέλη, οἰκέτις ἱερέως Μάρκου Αὐρηλίου Π̣ε̣ρ̣ι̣κ̣λ̣έους Ο[τ]αν̣[ο]υ, τὴν σω̣[ματο]-

θήκην ἑαυτῆ καὶ τῶ προενόντι αὐτῆς ἀνδρὶ Εὑρέτω καὶ τοῖς τέκνοις αὐτῆς Ζ̣ο̣σ̣ί̣[μω(?)]

γυνεκὶ αὐτοῦ Αὐρ(ηλία) Πασαγάθη καὶ τῦς ἐξ αὑτῶν τέκνυς· ἑτέρω δὲ

μηδενὶ ἐξὸν εἶναι ἐπιθάψε τινά, ἐπὶ ὁ πειράσας ἐκτίσει τῶ ἱερωτάτω

ταμείω (δην.) πεντακισχείλια.

ψαι τινά, ἐπε[ὶ ὁ]

πειράσας ἐ[κ]τί-

σει Διὶ Σολυμεῖ

(δην.) ͵α.

Αὐρ(ηλία) Καλλιτύχη τὴν σωματοθήκην τῶ προενιμένω αὐ(τῆς) ἀνδρὶ Αὐρ(ηλίω) Εὐδένονι καὶ ἑαυτῆ

μόνυς· μετὰ δὲ τὴν τελευτὴν ἑαυτῆς μηδενὶ ἐξὸν εἶναι ἐπιθάψε τινά, ἐπὶ ὁ πιράσας ἐκτίσι

τῶ ἱερωτάτω ταμίω (δην.) μύρια, παντὸς ἔχοντος ἐξουσίαν ἐγδικῖν ἐπὶ τῶ ἡμίσι.

Καστο̣ρ[ί]ς, ὐκέτις Αὐρ(ηλίας) Περικλείης, θυγατρὸς Παραμουριανοῦ Κόνωνος, τὴν σωμα-

τοθήκην ἑαυτῆ τε καὶ τ̣ῶ̣ προενειμένω αὐτῆς ἀνδρὶ Δαδούχω καὶ τῶ̣ ἐξ αὑτῶν

δώρου ἐνθάδε κεῖμαι. ὁ τάφος συγ̣ενίης·

εἰ δέ τις ἄλ-

λος ἀνύξ̣ει,

νοις διείλητται.

ἐὰν δὲ μὴ εὐστυχήση τις, ἔστα[ι ἔ]νοχος

τῶ κυριακῶ ταμείω (δην.) ͵ε.

τα Ἐντείμου καὶ ἑαυτῆ καὶ τοῖς ἐκγόνοις αὐτῆς Εὐτύχη, Μακα-

ρία Εὐφιλήτω μόνοις· ἐὰν δέ τις παρὰ τούτους ἕτερόν τινα ἐπεν-

βάλη, ἐκτείσει

Μαμαστις, Μαμωτασιος τρὶς Μοτασουργιος

θυ(γάτηρ), χή(ρα), τὴν σωματοθήκην ἑαυτῆ· οὐκ ἐξέσται

[Μαμαστις], Μαμωτασιος δὶς [Μοτασουργιος]

[θυ(γάτηρ), τὸ ἔργον] τοῦ ἡρώου καὶ τῆ[ς κρηπῖδος]

τῆς ἀνήρ, διετάξατο.

ἐὰν δέ τις πειράση, 〚․․․․〛 ὑποκ̣ε̣ισθήσετα̣[ι — — — —].

καὶ τῶ φίσκω (δην.) ͵ε.

μνηστὸν ἐπεσσομένοισι, σαοφροσύνησιν ἀρίστη.

τῆς δέ τις ὀψιγόνων μεμνήσεται ἠδὲ Μαρείνου.

καί ῥ’ ἡ μὲν πείσυράς τε καὶ ἑξήκοντ’ ἐνιαυτοὺς

ἔχοντος ἐξουσίαν καταθέσθαι εἰς αὐτὴν ἕτερον σκῆνος ἢ ἀνῦξαι ἢ ἐπιχειρῆσαί τι εἰς τὸ

διηνεκές· ἐὰν δέ τις παρενχειρήση τι ἢ μετὰ τοῦτο ἀνύξη ἢ καταθῆταί τινος πτῶμα ἢ μὴ

φυλάξη τὴν γνώμην αὐτοῦ τρόπω ὡδήποτε οὖν, ὑπόδικος ἔστω ἀδικήματι τυμβωρυ-

[αὐτῆς· ἑτέ]ρω δὲ οὐδενί, ἐπὶ ὁ πι-

[ράσας τίσι] τῶ ταμίω (δην.) ͵α.

κί μο̣υ Αὐρ(ηλία) Νείκη καὶ τῆ πενθερᾶ μου Αὐρ(ηλία) Ἀρτεμεισία καὶ τοῖς ἐξ ἐμοῦ τέκνοις·

ἄλλω δὲ̣ μεδενὶ ἐξέστε ἐπιθάψαι· εἰ δέ τις τολμήσει, δώσει τῶ ἱερωτάτω ταμίω (δην.) ͵ε.

μόνον, ἐὰν βου-

ληθῶσι· ἐὰν δέ τις ἄλλος παρὰ ταῦτα ἐνχειρήσει, ἐκτείσει

τῆ πόλει (δην.) ͵β.

θάψε τινά, ἐπὶ

ὁ πιράσας ἐκτί-

σι τῆ ἱερᾶ βουλῆ

καὶ δήμω (δην.)

αὐτοῦ Π̣α̣ύλ̣η(?) Νεικηράτου Σω̣σίου κα̣ὶ τῆ πενθερ̣ᾶ αὐτοῦ Μουσωνία· ἑτέρω δὲ οὐδενὶ ἐξέσ-

ται· εἰ δ̣έ τ̣[ι]ς θ̣άψει τ̣ινὰ̣ ἢ

ἀ̣νο̣ίξ̣ει,

μόνοις· παρ’ οὓς ἐ-

ὰν ἕτερόν τις ἐ-

πενβάλη, ἐκτείσει

σωματοθήκην ἢ̣ πτῶμ̣α̣ ἐπιθεῖ-

ναι ἕ[τ]ερ̣ον· ἐὰν δέ τις̣ πειράση, τῆ

τυ̣[μ]βωρυ̣[χ]εία̣ ὑπόκειτ̣α̣ι κ̣[α]ὶ ἐκτεί-

νον ἐθέλω τρίτατον

ἐνιβῆναι· οὐδέ τις ἄλλ[ος]

ἐμῶ τύμβω τούτω ἐνο[χλήσι]

αὐτοῖς τινα, ἐπεὶ

ὁ πειράσας ἐκτί-

σει Διὶ Σολυμεῖ

προστείμου (δην.) ͵α,

μόνυς· μετὰ δὲ τὴν τελευτὴν αὐτῶν οὐδενὶ ἐξ̣ὸν ἀ̣ν̣ῦξ̣ε ἢ ἐπιθά-

ψαι τινά, ἐ̣πὶ ὁ πειρά̣σας ἐκτίσι τῶ ἱερωτά̣τω τα̣μ̣ε̣ίω (δην.) ͵ι.

τοῖς εἰδίοις·

εἴ τις δὲ ἐπι-

θά̣ψη, ἐκτί-

σι τῶ εἱερω-

τάτω τα̣μείω

σεν, καὶ ἀνδριάντας ἔστησεν καὶ τὸν σύνπαντα περὶ τὸν οἶκον τοῦ ἡρώου κόσ-

μον ἐξήρτισεν· καὶ πρόρησιν ποιεῖται, ὅτι οὐ βούλεται πειρᾶσαί τινα

οὔτε ἐν ταῖς σωματοθήκαις οὔτε ἐν τῶ οἴκω οὔτε ἐν τῶ προστόω οὔτε

ἐν τῶ προκειμένω τοῦ οἴκου αἰθρίω οὔτε ἐν τῶ ὄπιθεν ἑπομένω ἀποθέσθαι

τινὰ ἢ λείψανόν τινος πλὴν αὐτῆς μόνης· ἐὰν δέ τις ἐπιχειρήση, ἀποτείσει τῶ ἱερω-

τάτω ταμείω δηνάρ̣[ι]α̣ δ̣ισμύρια καὶ Διὶ Σολυμεῖ δηνάρια μύρια καὶ ἔσται αὐ-

μόνυς· μετὰ δὲ τὴν τελευτὴν αὐτῶν μηδενὶ ἐξὸν εἶναι ἐπιθάψε τινά,

ἐπεὶ ὁ πιράσας ἐκτί-

σι τῶ ἱερωτάτω ταμίω

(δην.) μύρια καὶ ἀχθή̣σε-

νά, ἐπεὶ ὁ πειρά-

σας ἐκτίσει Διὶ

Σολυμεῖ (δην.) ͵αφ̣ʹ, παν-

τω ταμείω (δην.) ͵αφʹ.

εἰ δέ τις κὲ τούτου καταφρονήσει, σχήσει ἀτεκνία.

Πυθιὰς Ἰκάρου, οἰκέτις Τιβερίας Οπλητιανῆς Ναννηλιδος,

τὴν σωματοθήκην ἑαυτῆ μόνη· ἄλλω δὲ οὐδενὶ ἐξέσται ἀνῦξαι

Οὐαλέριος Πύρρος, ὁ κράτιστος,

κατέστησεν τὴν σωματοθήκην ἑαυτῶ καὶ τῆ γυναικὶ αὐτοῦ

κὲ τῆ συνβίω αὐτοῦ τῆ προενειμένη Αὐρ(ηλία) Αρτεμει Ὀρεστία κὲ τῆ προενειμένη θυγατρὶ ․․․․․․․․․․․

μου κὲ οὐδενὶ ἔξεστι ἑτέρω ἐπιθάψε τινά, ἐπὶ ὁ πιράσας ἐκτίσι Διὶ Σολυμε̣ῖ τῆ τε γλυκυτάτη

μου πατρίδι (δην.) κὲ τῶ ἱερωτάτω ταμίω (δην.) ͵ε, παντὸς ἔχοντος ἐξουσίαν ἐκδι-

Αὐρ(ήλιος) Σωκράτης Κόνωνος Σωκ̣ράτους Κενδ̣[εο]υ δὶς Σατου τὴν σωμα-

τοθήκην ἑαυτῶ καὶ τῆ γυνεκὶ αὐτοῦ Αὐρ(ηλία) Κορκαινα· ἐὰν δέ τις ἐπιθάψη τινά,

ἐνσχεθήσετε τυμβωρυχίας ἐνκλήματι.

προενειμένυς αὐ(τοῦ) γο(νεῦσι) καὶ τῶ υἱῶ αὐτοῦ Α[ὐ]ρ(ηλίω) Τρο(κονδα) μόνυς· ἄλλω δὲ

μὴ ἐξὸν εἶναι ἐπιθάψε τινά, ἐπὶ ὁ πιρά[σα]ς ἐκτίσι τῶ ἱερωτάτω

ταμίω (δην.) ὀκτακιχίλια — — —

ξαι ἢ ἐπιθάψαι τινί,

ἐπεὶ ἐκτίσε̣ι τῶ ἱερω-

τάτω ταμείω (δην.) ͵α̣φʹ.

Τροκονδου Ἑρμαίου Τροκονδου Αττεους.

ἐάν τις ἀνύξη ἢ ἐπεισενένκη πτῶμα,

ἔσται ὑπεύθυνος τυμβωρυχία.

Τύχη, οἰκαίτις Αὐρ(ηλίας) Δόμνης Ἀπολλωνίου βʹ, τὴν̣ [σωμα]-

τοθήκην ἑαυτῆ καὶ τῶ προενόντι αὐτῆς ἀνδρὶ̣ Εὐπ̣όλι καὶ τῶ υἱ[ῶ]

δέ τινα ἄλλην·

ἢν δέ τις εὔτολμ̣[ο]ς

μερόπων πα̣ρὰ̣ τα̣ῦ-

αὐ[τ]οῦ πατρὶ Ἀρτέμωνι μόνω· ἑ̣[τ]έρω δὲ οὐδενὶ ἐξὸν εἶναι

ἐπ[ι]θάψε τινά, ἐπεὶ ὁ πειράσας ἐκτίσι Διὶ Σολυμεῖ (δην.) ͵αφʹ.

Μολπᾶ δὶς̣ αὑτῦς τὴν σωματοθήκην κατέστησαν μόν[υς]·

ἄλλω δὲ οὐδενὶ ἐξὸν εἶναι ἐπιθάψε τινά, ἐπὶ ὁ πιράσας ἐκτίσι τῶ ἱερω-

τάτω ταμίω (δην.) δισχίλια φʹ.

χαίροις, [ὦ] παροδεῖτα,

μαθὼν δέ, τίς εἰμι, πο-

ρεύου. [— — — — — — —]

κην ἑαυτῶ μό-

νω· ἐὰν δέ τις

ἐπιχειρήση κα-

[— — — — — — — — — — — — — ἐπε]ιδὰν ἐντεθῆ τὸ πτῶ-

[μα, — — — — — — — — — — —]α̣· ἐὰν δέ τις παρὰ ταῦ̣-

[τα — — — — — — — — — — — —].

εὐτύχι, Βεσα Αρ(τειμου) Τρ(οκονδου),

ὁ κτίστης

τῆς πόλεως.

Maximiano,

invictis Augg(ustis), et Fla-

vio Valerio Constantio

[βο]υ[λ]ῆς καὶ ὁ ναὸς ἀπηρ̣-

[τί]σθη ἐξ ὑπαρχόν-

[τ]ων Ἀττικοῦ Δείου

πον Ἀρνείου ἄνδ[ρα]

κτίστην καὶ φιλό[πα]-

τριν, δικαιοσύνῃ [τε]

[․․]σενε[․] Τρωίλου Τροκόνδου Ἑρμαίου, δημι-

ουργήσαντας καὶ κτίσαντας καὶ τὰς λοιπὰς

πάσας ἀρχὰς καὶ λειτουργίας τελέσαντας

ἀρχιερεὺς τῶν Σεβαστῶν Διότειμος

Σάμου ἄρχουσι τῆς κρατίστης, Ἀριασσέ-

ων πόλεως, τῆς γλυκυτάτης πατρίδος

τι πρεσβευτῇ καὶ

ἀντιστρατήγῳ Κρή-

της καὶ Λιβύας.

τῶν τρι[ῶν αὐ]τῶν. εἰ δέ

τις ἕτερος

ἐπιχ[ειρ]ήσει

λιν (δην.) ͵α. vac. ❦ [ὅσ]-

τις ἂν ἕτερος τῷ μνη-

μείῳ κακόν τι ποιήσει,

[μόρφῳ] καὶ τῆς(!) γυνεκὶ αὐτοῦ Αὐρ. Νιάρνῃ Μάρνῃ? Μενά-

[νδρου] κὲ τοῖς τέκνοις αὐτῶν. τίς ἂν δὲ θ[ήσει ἄλλον, ἀπο]-

[δώσει] τῷ ἱερωτάτῳ ταμίῳ (δην.) ͵ρ ͵β̣?.

Τ[ειμ]όθεος [υἱὸς Γαίου Ἰούστου φιλό]πατρις φιλότεκνος

κτίστης [ὁ] πατὴρ αὐτοῦ.

του, φιλόπατριν,

φιλότειμον, κτίσ-

την, ἀγωνοθέτην

καὶ τε͂ς ταῖς τέ[κνοις αὐτῆς]

ἐάν τις ἐπε[ισενέγκῃ ἕτερον]

— — —

Τατὶς Τατίδος ἡ καὶ Ζωσίμη ἐποίησεν τὸ μνημῖον.

ἀδελφοῖς αὐτοῦ Μενεκράτει καὶ Καρικῷ·

εἰ δέ τις ἕτερον κηδεύσει, θήσει εἰς τὰ

τα[μεῖα (δην.) —ʹ].

ος Οὖμβε̣ρ πρεσβευτὴς

καὶ ἀντιστράτηγος Νέρω-

ν̣ος Κλαυδί[ο]υ Καί̣σαρος̣

☩ τοῦ ἁγίου Κοσταντίνου ☩

κὲ τῖς ἁγίας Ἑλένις.

εὐχὶ Φιλίπ(π)ου πο[λιτε]υομένου.

gustator et

a secretis Aug(usti)

VIIir sevir Aug(ustalis) c(oloniae) C(aesariae)

quotannis facien-

dum diebus festis

Lunae

Κύν̣τις Μηνὶ εὐχὴν

ἁμ̣α̣ρτάν̣ων τεκμο-

Κοΐντος Λοῦτις

μετὰ γυναικὸς

σωτηρίας Ἀνίας Αὐρηλ-

ίας Παυστρίνης Φαυστίνης τῆς κ[ρα]τ-

ίστης ἐπὶ ἐπιτρόπου

[․․․․․]ος κὲ πραγματευ-

— — —

[— — — — — — — — —]ΔΟΣΤΙΣΟΙΕ[—]

[— — —. VII δ]δδαα, ❦ ιδʹ, ❦ Ἀγ[αθοῦ]

[ρὸς, καθ]εύδεις δὲ σὺ, μὴ κενὰ

[πράξῃς, / μη]δ’ ὡς τίς τε λέων τυφλὴν [ἐ]-

[κύησε λοχ]είην· / ἥσυχα βουλεύου κα[ί]

ἀνθίσταται, ἀλλ’ ὑπόμ[ε]ινον, / μη-

[δ]’ ὡς τίς τε κύων τυφλὴν ἐκύησ[ε]

λοχείην· / ἥσυχα βουλεύου, καί σο[ι]

ἀγαθῇ τύχῃ. vac. ἔτους δ[ξτ]ʹ(?)·

τῶν κρατίστων τέ-

κνων τοῦ λανπροτάτου ὑπατικοῦ

ὑπὲρ μνήμης καὶ ἀναπαύσεως Παύλου ἐπίκ(λην) Δίου ἀνέ-

κτισεν τὸν ναὸν τῶν ἀρχανγέλων ἰνδ(ικτιῶνος) ι̣εʹ.

cor(ona) mur(ali), cor(ona) vall(ari), cor(ona)

aur(ea), hast(is) pur(is) trib(us), ve-

xill(is) trib(us), curat(ori) colo-

culo suo opti-

mo et amantis-

simo ob meri-

[τὴν κρατίστην Σε]-

[ρ]γ̣ίαν(?) Λουκίο̣[υ θυ]-

〚τ̣ι̣α̣ν̣ο̣ῦ̣〛 Σεβαστο[ῦ]

ἀντιστρατήγου Λυκί-

ας καὶ Παμφυλίας.

ar[chiatro]

sancti[ssimi]

domini n(ostri)

Asiarc(hae) templ(orum) splend(idissimae)

civit(atis) Ephes(iorum) ex libe-

ra(litate) sua, elect(o) ago-

arch(ae) templ(orum) splend(idissimae)

civit(atis) Ephes(iorum) ex libe-

ral(itate) sua, elect(o) ago-

A[s]iar(chae) tempḷ(orum) sp[le]nd(idissimae)

civit(atis) Ephes(iorum) ex [l]ibeṛ(alitate)

sua, [ele]c̣t(o) aconot(hetae) agonothetae

nostrorum

V[a]l(erius) Diogenes, v(ir) p(erfectissimus),

[praes]es provin(ciae) Pisid(iae).

[— — — p]ropitia maiestate d(ominorum) n(ostrorum) Se[— — —]

[— — — a] fundamento Diogenes v(ir) p(erfectissimus) praeses provinciae Pisidiae].

victo [Aug(usto) — — — Di]-

ogen[es v(ir) p(erfectissimus) praeses provinciae Pisidiae].

εἰ δέ τις τὸν τόπον ἢ λάρνακα τήνδε ἀδικήσει, ὀρφανὰ

τέκνα λίποι, [χῆρον βίον, οἶκον] ἔρημον, ἐν πυρὶ π[άντα]

Cl(audio) Constanti[no — — —]

victorib(us) semp(er) [A]ugg(ustis).

[a]b Antiochia.

pontif(ici) max(imo), trib(uniciae)

pot(estatis) XIII, co(n)s(uli) III,

p(atri) p(atriae).

ὁ δῆμος Ἐτεννέων ἀνέσ-

τησεν Σέλευκον τὸν κτίστην.

〚[ ]〛