Ἐπαφρόδειτος ἑαυτ[ῷ καὶ ․․․․․․]δη γυναικὶ ζώσῃ ἐπύ-

ησεν [μνήμης χ]άριν.

[ὁ δεῖνα καὶ ἡ δεῖνα(?) Καλ]ύδωνος Αὐφιδίᾳ θυγατρὶ

[καὶ ἑαυτ]ο̣ῖς τὸ μνημεῖον κατεσ[κεύασαν].

[ὁ δεῖνα ἑαυτῷ]

[καὶ] τ̣ῇ̣ σ̣υ̣ν̣-

[ἡ δεῖνα τῷ δεῖνι] ἀνδρεὶ καὶ ἑαυτῇ ἐπύησ[εν]

[μνήμης χ]άριν.

τιττετικμενος Αττι-

ε αδειτου.

ο̣ς̣ αν σ[εμουν(?) κακου]ν κ̣ν̣ο̣υ̣μ̣-

μανει δοκε[τ Αττ]ι αδειτου.

[ἀνέσ]τ̣ησεν

[Ἀφ]ρο̣[δε]ισίῳ τὸ

[τί]τλον τοῦτο-

πυρῆς ψυχρῶ ἐνὶ λέκτρω

κείμενος οἰκτρὰς ἰδεῖν

νύμφιος ἐφ[λεγ]όμην.

ου τῶ

εἰδεί-

ω πατ-

[ὁ δεῖνα]

Ὅπλωνος δʹ

[ὁ δεῖνα] Ἑρμογένη Θεα-

γένους ἀνέστ[ησ]-

καὶ μετ’ ἐπιστήμ̣η̣[ς]

ἔργ’ ἐπιδεικνυμένη

πέντε ἔτη δὲ συνοίκησε̣ν̣

διον φίλον ἄνδρα

ὀδειρόμενον κα-

ιτὰ κατὰ ἦμαρ. |

[ὁ δεῖνα] ἰ̣δ̣ί̣-

α γυνηκὶ Ματει καὶ τέκνυς ἀ-

pro cultis ante solebatis in-

ferre minime deinceps dependa-

tis. hoc igitur ad virum perfe-

[mam] indulgentiae concessae

vobis pecuniam deinceps pr[o]

supra dicta specie expeti a vo-

θέτην ἀπο-

δεδειγμέ-

νον, τῆς πα-

[ὁ δεῖνα — — — καθιερ]-

ώσας Διὶ Ἀγαθίῳ Βρον%⁸¹-

Ἀ̣πολλεινάριος̣

[Δ]ε̣ὶ ΜϹΙΓηνῷ

εὐχήν.

[ὁ δεῖνα τοῦ — —]α̣ν̣ί̣ο̣υ κωμ̣αρχῶν ἐκ τῶν ἰδίων ἀνέθηκε

[ὑπὲρ ἑαυτοῦ καὶ τ]ῆ̣ς κώμης σωτηρίας εὐξάμενος.

ν̣ὸς Δαισίου [—ʹ. Σε]-

κονδειανὸς

ὑπὲρ τῶν τέκνων

εἰκόνα καὶ μνήμης

δεῖγμα καὶ εὐσεβίης.

[ὁ δεῖνα τῇ δεῖνι γυναικ]ὶ̣ αὐτ[ο]ῦ

[ἐκ τῶ]ν̣ ἰδι̣ῶν αὐτοῦ

[Λ]ούκιος [τοῦ δεῖνος γλυκυτάτῃ]

[γ]υναικὶ Ἱλ[άρῳ μνήμης χά]-

❦ χαῖρε

❦ παροδεῖτα ❦

[ἔτ]ους τκεʹ [—c.4—]

[ὁ δεῖνα μετὰ τέ]-

κνων Ἀσκλη-

[ὁ δεῖνα ἑ]αυτῷ ζῶν καὶ Δόμ[νῃ γυναικὶ]

[καὶ(?) Μηνόφ]ιλος πάτηρ θ̣[υγατρὶ]

Μητρόδω̣[ρος τῷ δεῖνι]

μνήμης ἕν[εκεν ἕν[εκα?].

[ὁ δεῖνα — —] Ἀμιᾳ γυ[ναικὶ(?) κ]α̣ὶ̣ ἑαυ̣[τῷ(?) ζῶν].

[ὁ δεῖνα] Ε̣ὐ̣άνθῃ ὑῷ μνήμης χάριν.

[ὁ δεῖνα νεωκό]ρος ιʹ τοῦ Διὸς ἑαυτῷ ζῶν καὶ Ἑλένῃ θυγατρὶ ζώσῃ. ❦

[ὁ δεῖνα — —] ζῶν κ̣α̣ὶ Φλαο̣[υι— — —].

χαῖρε

παροδε-

ῖτα.

[ἔ]νθαδ-

[— — —]λον οἶκον τοῦτον ὑπ[— — —]

[— — —] ὃς ἐδείμα[το — — —]

[— — —]ο̣ι ἠδ’ ἀλόχῳ Θε̣[— — —]

Διόδοτος Μακεδονικο[ῦ κὲ Ἀλέξαν]δρος Ἀριστάρχου ἐποίησεν Δ̣ε[ίᾳ]

τῇ ἰδίᾳ πενθερᾷ. ιος νι σεμον [κνουμανι κ]ακουν αδα[κ̣]ετ αινιοι

κὲ ἡ πάτρα Ἰουλιανὴ κὲ ὁ ἀδελφι-

δὴς Δειογένης κὲ ἡ ἀδελφιδί-

σα ἡ Εὐγνωμονὶς κὲ οἱ λοιποὶ

κεχωλομένην. ταῦτα. χέρετέ

μοι, παροδεῖται.

[φέντ]ος παρὰ τοῦ βασιλέως προστάγματος

[περ]ὶ τοῦ ἀποδεδεῖχθαι τῆς βασιλίσσης

[ἀ]ρχιέρειαν τῶν ἐν τῆι σατραπείαι Βερενίκην

οὖν τοῖς ἐπεσταλμένοις συντέλει καθ’ ἃ

οἴεται δεῖν, ἵνα δὲ καὶ τὰ ἀντίγραφα ἀναγρα-

φέντα εἰς στήλην λιθίνην ἀνατεθῆι ἐν τῶι

[τ]ο[ρ]γίας ποιοῦντε[ς, κρ]ίνομεν δὲ καθάπερ

[ἡμ]ῶ̣ν [ἀπο]δείκ[ν]υν[ται] κατὰ τὴν βασιλεί-

[αν ἀρχ]ιερεῖς, καὶ ταύτης καθίστασθαι

[προγόν]ων καὶ ἡμῶν ἀρχιερεῖς· ἐπεὶ οὖν

ἀποδέδεικται ἐν τοῖς ὑπὸ σὲ τόποις

[Βερ]ενίκη ἡ Πτολεμαίου τοῦ Λυσιμάχου

[σσο]μένοις τῆς τε εὐκοσμίας ἐπεμελ̣[ήθη]

[κ]αὶ τῆς παιδείας τῶν ἐφήβων, ἔθηκε δ̣[ὲ]

καὶ ἄ[λ]ειμα ἄλειμμα παρ’ ἑαυτοῦ δι’ ὅλου τοῦ ἐν[ιαυ]-

Μηνὸς Δείου — — —

ος Δ̣ι․γκ[․ο]υ [ἱε]-

[ἔτους —ʹ. ὁ δεῖνα καταγράφει — — —]

[εἴ τις δὲ ἐπε]νκαλέσει [ἢ ἀδικήσει],

[ἔτους ․․]ζʹ, μη(νὸς) αʹ, ιηʹ. Ζη[νόδοτος]

[τοῦ δεῖνος κ]αὶ ἡ γυνή μο[υ τῷ]

[θεῷ καταγράφομ]εν τὸν ἑ[αυ]-

[ὁ δεῖνα Ἀπόλ]-

λωνι Λ[αιρβ]-

νίου ὁ ἱερε-

ὺς Δεῒ Διῒ Νω-

νουλεῖ εὐ-

συνσπούδασεν τῷ ἰδί-

ῳ αὐτοῦ ἀδελφιδεῖ

ἔτους τκαʹ

[ἐτίμησα]ν ΣαρβαλαΕΙΤΗΝ Σαλουδέα Νικαίου Ἀ[ρι]στίδου.

[ἐ]πιμελησαμένου Ἀπολλωνίδου τοῦ Ἀπολλονίδου το[ῦ ἱερέως(?)] Μηλ[ο]κωμήτου· Κα[— — —]υ Σαλουδ[έω]ν. Σαλουδεῖς. Σαλουδεῖς.

Ἀλέξανδρος Ἀπολλωνίδου Μηλοκωμή[της]. Ἀτταλίων Ἀρείδου Μηλοκωμήτης. Μηνόφιλος Μηνοφίλου. Πεσ[․]νεστης δʹ Μηλοκωμήτης. Ἀπελλίδης ΣαρβαλαΕΙ Σαλουδεύς. Φύρανδρος Φυ[ράνδ]ρου Σαλου[δεύς].

δηνῇ Τίτος Φλάβις

Ἐπαφρόδειτος εὐ-

ξάμενος ἀνέθηκα.

ἔτους σλϛʹ, μη-

νὸς Δείου ζʹ. Ἀμ-

μία Μηνοφίλου Ἀμ-

[χαίρετε] παροδεῖται παρὰ τοῦ ἡμ-

[ετέρ]ου Ἑρμίππου· οφʹ(?)·

τοφύλακα·

ἐν ᾧ οὐδεὶς

ἕτερος κη-

Μανηδος τέκνῳ Ἀπολ-

λωδει καὶ Πρωτίωνι

τῷ συντρόφῳ, καὶ Εια

ῳ (δην.) ͵βφʹ. ὑγιαίνιν δὲ λέγω

πᾶσι τοῖς παροδείταις.

θύρα.

ἄγει κραδίῃ. /

μηδεὶς δ’ οὖν πλούτῳ τυφλω-

θεὶς [κοῦ]φα φρονείτω, /

ἐς φάος τρίβοι· /

[ο]ἱ δὴ δ[είλ]αιοι πάντ[ες]

εἰς ἀ[νά]στασιν /

ἄγει κραδίῃ. /

μηδε̣ὶ̣ς δ’ ἐν πλούτῳ τυφ[ω]-

θεὶς γ̣α̣ῦ̣ρα(?) [φ]ρονείτω, /

εἰς ἀ[νά]στασιν /

[πρ]οδε[ικνύ]ουσι τ[․․]

τ[․․․c.9․․․] θ̣εός /

[πρ]οδε[ικνύ]ουσι(?) το̣[ῦ]-

το̣ δ̣υ̣ν̣α̣[μέων] θ̣εός /

χαίρετε, παρ-

οδεῖται.

[ὁ δεῖνα]

Ἀμιάντω καὶ

[ἡ δεῖνα ἐποίησεν τὸ ἡ]ρῷον ἑ[αυ]τῇ καὶ τῷ ἀνδρὶ κὲ [το]ῖς τέκνοις Ἀφφίᾳ καὶ

Τατίᾳ καὶ Γαί[ῳ] καὶ Αὐξανούσῃ· [ὃ]ς δὲ ἕτερος ἐπ[ιτ]ηδεύσει, θήσ[ει ἰς] τὸν

[ὁ δεῖνα Μη]νοφίλ[ου κατεσ]κεύασ[εν τὸ ἡ]ρῷον σ[ὺν τῷ βω]μῷ ἑαυ[τῷ καὶ τῇ]

μητρὶ αὐ[τοῦ Τάτ(?)]ᾳ καὶ τῇ ἀ[δελφῇ] Εὐξενίᾳ [καὶ τῷ] γαμβρῷ Γ[αίῳ(?) ἑ]τέρῳ δὲ

[ὁ δεῖναἈπελλ(?)]ᾶδος τὸ μνημ[εῖ]ον ἐποίησεν αὐτῷ ζῶν· ὃς δὲ ἐπιχειρήσει, θήσει

ἰς τὸν φί[σκον (δην.) —ʹ].

[— ὁ δεῖνα —]

[— ἑαυτῷ —] καὶ τῇ μητέρι

Αὐρ. Διονύσιος [δὶς τοῦ(?)] Λουκίου ἱερεὺ[ς Διὸς Σωτῆρο]ς [․․ δ]ειπνί[σας — — —].

[— — — τὸν γραμματέα τοῦ δή]-

[μ]ου ἀνα[γράψαι τῷ δεῖνι τὰ]

[δ]εδογμέ[να ε]ἰς [στήλην λευκοῦ]

ἔτους σιαʹ, [μ(ηνὸς)] Δε[ίου. ἡ κατ]οι-

κία Ἀπόλλωνι κα[ὶ Ἀρτέ]-

[ὁ δεῖνα Θεο(?)]δώρῳ μνήμης [χάριν].

[ὁ δεῖνα Γ]λύκωνος μετὰ τῆς σ[υμβί]ου Διονυσίῳ τῷ υἱῷ μνήμης χάριν.

Φιλάνθου Σωσθένους. ἔτους σδʹ,

μη(νὸς) Δείου βʹ.

[ὁ δεῖνα τέκνοις(?) — — —]

κα̣ὶ

[οἱ δεῖνες] σὺν τοῖς [θιασώταις(?)]

Ἰουβεντια[νῷ — — — Φιλ]-

ταῦτα

χαίρετε παροδεῖται.

[ἡ δεῖνα Αὐρ. Δού(?)]λῃ κα[ὶ]

[Α]ὐρ. Φιλίππῳ

εἰς Ῥώμην ὃς ἔπεμψεν ἐμὲν βασιλῆαν ἀθρῆσαι

καὶ βασίλισσαν ἰδεῖν χρυσόστολον χρυσοπέδιλον·

λαὸν δ’ εἶδον ἐκεῖ λαμπρὰν σφραγεῖδαν ἔχοντα·

ἐμὲν βασ[ι]λῆ[αν ἀθρῆσαι] /

καὶ βασίλισ[σαν ἰδεῖν χρυσόσ]-

τολον χρ[υσοπέδιλον] /

εἰς Ῥώμη[ν ὃς ἔπεμψεν] ἐμὲν βασ̣ι̣λ̣[ίδ’ ἀναθρῆσαι]

καὶ βασίλισσ̣[αν ἰδεῖν χρυσό]στολον χρυ̣[σοπέδιλον].

λαὸν δ’ εἶδον̣ ἐ̣[κεῖ λαμπρὰν] σφραγεῖδαν ἔ[χοντα]

[ὁ δεῖνα]

γυναικὶ [γλυκυ]-

τῷ δὲ διερχομέν[ῳ βίον εὖ, πενιχρόν περ ἐόντα],

[ἦ] μείμημα δίκη[ς ἀνθρώποις πᾶσι δέδεικται].

Δορόθεος πρεσβ. Ἀ[πφίῳ(?) καὶ Τατιανῇ(?)]

ου παιδίου αὐτοῦ κ[ὲ] ὑ[πὲ]-

ρ ἀδίας ἀδείας? καὶ

ἀναπαύσε-

χῃ. Εὐτύχη-

ς Δείου καὶ Δ-

όμνη συνβίῳ(!)

[ὁ δεῖνα καὶ — —]άρχα ἡ σύμβιος αὐτοῦ

[ ] ζῶντες ἑαυτοῖς.

σον, ζῆσον· ἀπο-

θανεῖν σε δεῖ. /

θεόν σοι, ὄρχησαι

μοσιν.

[ὁ δεῖνα καὶ ἡ δεῖνα ἑαυτοῖς ζῶντες]

κὲ τὰ τέκνα αὐτῶν Τελέσφορο̣[ς κὲ] Κύριλλ[α — — —].

μήτηρ δὲ ἡ βαρυπενθὰς ἐπὶ τέκνου ταχυμοίρου / ἐμαυτὴν ζῶσα συγκατέθηκα τάφῳ, /

εἵνεκον ἰστοργῆς δάκρυσι μυρομένα. / χαίροις, αἰσθλὲ ὁδεῖτα· σοφῷ νοῒ μάνυε τειμάν /

Πλούτωνος βασιλῆος ἐπιχθονίων ἀνθρώπων, / ᾧ χωρὶς μακάρων πάντες ὀφειλόμεθα. /

[ἡ δεῖνα—]ΗΙΑ ἐκ τῶν ἰδίων

[κατασκεύασεν — — — εἰς ὃ βούλομαι κηδευθῆναι — — —] Κλαυδίαν Δημητρίου θυ-

[ὁ δεῖνα κατεσκεύασε τὸ ἡρῷον ἑαυτῷ καὶ]

Δόμνῃ [— — —]

[ὁ δεῖνα—]ς Αἰρ(ηλίᾳ) ΚΑΝΙΚΑ γυναικὶ σεμνοτάτῃ μνήμης χά[ρι]ν

[ κ]ατεσκ[εύ]ασα. καὶ τέκνων φίλων ΦΙΛΙΗΝ ταῦτα.

[ὁ δείνα κατεσκεύασε τοῖς τέκνοις — — — κ]α̣ὶ Δόμνῳ ἀώροις μνήμης χά[ριν].

τῇ γλυκυ[τ]ά[τῃ μητρὶ]

[ὁ δεῖνα καὶ Γαμ]ικὸς

Τατᾶ σ[έβ]οντες κατεσκεύασεν

βοηθὸς ταβλαρί-

ων καὶ Ἐπαφρόδ-

ειτος οἱ ἀδελφοὶ

τὸ περίβολον ἐπ-

θεοῖς ἥρωσι ἱερ[όν].

[d]eis Manibu[s]

sacrum.

σῳ εὐχήν.

[ἱε]ρατεύ̣ο̣ντ̣[ος τοῦ δεῖνα]

[λ]ῶς εἰδὼς ὅτι ἀπ[ο]-

[θ]ανεῖν δεῖ.

[θ]ὼς εἰδὼς ὅτι ἀπ[ο]-

[θ]ανεῖν δεῖ.

[ὁ δεῖνα κατεσκεύα]-

[σεν τὸ σύν]κ[ρ]ο[υ]στον

ἔ̣τους τμβʹ, μ̣[η(νὸς) — — — ὁ δεῖνα]

πρευσβύτερος κατεσ-

ϝ̣ρεκυν ⋮ δειατιτεεδ ||

δαϝοιτμαν

ἱερεὺς Τρονβολιανὸς

καὶ Εἰοκωμῆται Δεὶ

Συρεανῷ εὐχήν.

δὲ βασιλέως Εὐμένου Σωτῆρος, μεθέστηκεν εἰς θεοὺς ἔνδο[ξον]

[κ]αὶ πρέπουσαν ἐν ἀνθρώποις ἀπόδειξιν τῆς ἰδίας ἀρετ[ῆ]ς π̣[ε]-

[π]οιημένη διὰ τὸ κεχρῆ[σθ]αι καὶ [θε]οῖς εὐσεβῶς καὶ γονεῦσιν ὁσίω[ς]

στρατηγὸν

ἀποδεδειγμένον̣,

τὸν ἁγνὸν κα[ὶ]

ΚΥΙ̣Μ̣— — —ΟΛ[— — — ἀποδε]-

δειγμένο[ν — — —]

— —ΤΟΝ— — —

ἡ γυνὴ αὐτοῦ Μαρία Ὄνησις καί, ἐὰν βουληθῇ, τὰ τέκνα αὐτοῦ Νάρ-

κισσος καὶ Ὄνησις, ἕτερος δὲ οὐδείς· εἰ δὲ μή, ἀποδώσει τῷ ἱερωτάτῳ

ταμείῳ δηνάρια δισχείλεια πεντακόσια καὶ τῆι ἱερωτάτῃ γερουσίᾳ δηνά-

[ἡ] σορὸς καὶ ὁ τόπος, ὅπου ἐπείκειται, Τιβερείου Κλαυδείου

Ἀ̣ρείου ἐν ᾗ κεκήδευται Ἀμειὰς ἡ γυνὴ αὐτοῦ· ἐν ᾗ δὲ

[κ]αὶ αὐτὸς κηδευθήσεται καὶ ὁ͂ ἂν δειαφέρει τῶν εἰδεί-

[ω]ν μου, ἐξὸν δὲ μηδενεὶ ἄλλῳ κηδευθῆνε. ἐὰν δέ τις

ἡ σορὸς καὶ ὁ τόπος μήκους πήχις σθʹ, πλάτους πήχις νʹ ΕΙΣΗΜ[— — —]

Ε Ἀδείας(?) Τ․ΤΙΗ, ἐν ᾗ καικήδευται αὐτής, κηδευθῇ δὲ καὶ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς Λού̣κ̣ι-

ος(?) κηδευθήσετε δὲ κ̣α[ὶ] ΕΙΣΚΗΟΙ̣Υ̣ΚΙΟΣ̣ ὘άλενς(?)· ἑτέρῳ δὲ ο[ὐ]κ αἰξέστε κηδεῦσαι ἢ

κηδευθῆναι. ὁ δὲ ὑπεναντείον πυήσας ἀποτείσι τῷ ἱεροτάτῳ ταμίῳ (δην.) φʹ

καὶ τῷ ἐκδεικήσαντει (δην.) τʹ. ταύτης ἐπιγραφῆς τὸ ἀντίγραφον ἀπόκειται ἐν [τοῖ]ς ἀρ-

χείοις τῦς πολειτηκ[ο]ις.