[— — — — καθὼς ἐπίστευσε Π]αρρησία τῶι θεῶι τὰν ὠ[νὰν], ἐφ’ ὧι τε ἐλευθέρα εἶμεν καὶ ἀ[νέ]-

[φαπτος ἀπὸ πάντων τὸν πά]ντα βίον, ποιοῦσα ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσα οἷς κα θ[έλῃ]·

[εἰ δέ τις ἅπτοιτο Παρρη]σίας ἐπὶ καταδουλισμῶι, κύριος ἔστω ὁ παρατυχὼ[ν]

πᾶσαν· βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος Καλλίδαμος Σωσιξένου· παραμινάτω δὲ Ῥοδῶπις Ἀγ[οῖ ποιέουσα πᾶν τὸ ἐπιτασ]σόμενον ἀνεν-

[κλήτως· εἰ δὲ μὴ παρα]μένοι ἢ μὴ ποιῇ τὸ ἐπιτασσόμενον Ῥοδῶπις, ἐξουσίαν ἐχέτω Ἀγὼ ἐπιτιμέουσ[α καὶ ψοφέουσα καὶ διδέο]υσα τρόπῳ ᾧ κα θέλῃ

[— — — — εἰ δέ τι ἀνθρώπινον] γένηται περὶ Ἀγώ, ἐλευθέρα ἔστω Ῥοδῶπις καὶ ποιείτω ὅ κα̣ θέλῃ· εἰ δέ τ[ις ἐφάπτοιτο Ῥοδώπιδος ἐπὶ κα]ταδουλισμῷ

[κύριος ἔστω συλέων Ῥοδῶπιν ὁ πα]ρατυχὼν ὡς ἐλευθέραν, ἀζάμιος ὢν καὶ ἀν[υπό]δικος πάσας δίκ[ας καὶ ζαμίας καὶ] ὁ βεβαιωτὴρ

[οι τὸ ἐπιτασσόμενον, ἐξουσίαν] ἐχέτω [Φιλόκαλον]

[ἐπιτιμέουσα τρόπῳ ᾧ κα θ]έλῃ· ἐπε̣[ί κά τι πάθῃ]

[ἀνθρώπινον Φιλόκαλον, ἐλευθέρα ἔστ]ω Δαμαρ[χὶς]

εἰ δὲ μὴ ποιῇ, ἐξουσία[ν] ἐχέτ[ω Σ]ῶσος ἐπιτ[ιμέων τρόπῳ ᾧ]

κα θέλῃ· εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Σ[ώσο]υ ἐπὶ κατ[αδουλισμῷ, βέ]-

βαιον παρεχέτω τῷ θεῷ τὰν [ὠνὰν ὅ τε] ἀπο[δόμενος — — — συ]-

κατὰ τὸν νόμον Ξεναγόραν Ἁβρομάχου· ποίτω̣-

[σ]αν δὲ τὸ ἐπιτασσόμενον πᾶν ἀνεγκλήτω̣ς ὃ ἂν θέλῃ Λέων·

[εἰ δὲ] μὴ, ἐξέσστω πο[ιεῖν] ὃ ἂν θέλῃ Λέων· τιθέμεθα δὲ τῆς

[ὠνῆς] τὸ ἀντίγραφον ἐς τὰ τῆς πόλι̣ο̣ς γράμματα διὰ

[— — ποιέουσαι πᾶν τὸ ἐπιτασ]σόμενον· εἰ δὲ μὴ, ἐξουσίαν ἐχέτω Εὐαμερὶς

[ἐπιτιμέουσα] τοῖς προγεγρ[αμμέν]ο[ις σωμάτοι]ς τρόπῳ ᾧ κα θέλῃ

[πλὰν μὴ πολέουσα· ἄλλος δὲ μηθ]είς· εἰ δέ τι γένηται Εὐαμερεῖ τῶν κατ’ ἄνθρωπον, ἀπολε-

[— — — — — — — ποιέουσα πᾶ]ν τὸ ἐπιτασσόμενον· εἰ δὲ μή, [ἐξουσίαν ἐχέτω]

[— — — — — — — — — — — — —] ἐπιτιμέουσα τρόπῳ ᾧ κα θέλῃ [— — — — — — — —]

[— — — — — — — — — — — — —]ς, Ἐμμενίδας, Ξάνθος. vac.

ἑβδεμήκοντα.

Εὐτέλης δραχμὰς δύο.

Ἡγήμων ὀβολοὺς τρεῖς.

ἡμιωβέλιον· ἤνικαν

Ἐχετέλης, Φιλόλαος,

Ἄλκιμος, Ἀντιλέων.

χρυσίον Ἀβυδηνόν.

Εὐτέλης Ναυκρατίτας

ἀττικὰς

αἰγιναῖον δραχμά, δύο [ὀδελοί].

Θεοτέλης Κήιος ἀττι[κοῦ]

δραχμάν, τούτου αἰγ[ιναῖον]

Ἐτυμώνδας Δελφός, Σιμυλίων Δελφός, Πύθων Θεσπιεύς, Μνασίων Πλαται[εύς],

Πυθόδωρος Ἀθηναῖος, Ἐπιτέλης Ἀθηναῖος, Θεόφρων Ἀθηναῖος, Κ․․․․․․ Κορ[ίν]θ[ιος],

Διευχίδας Μεγαρεύς, Πολυκράτης Ἀργεῖος, Ὁρμασίλας Ἀργεῖος, Ν[ο]ίων Ἀργεῖος,

Κυλω[ι]άδας Λακεδαιμόνιος, Ἄντοχος Λοκρός, Εὐφάνης Τροζάνιος ․․․․․․․․․

Προεστάτευον ναοποιοὶ ὅκα ὁ λογισμὸς ἦς· Ἐτυμώνδας Δελφός, [Ἐπιτ]έλ[η]ς Ἀθ[ηναῖος],

Ὁ[ρ]μασίλας Ἀργεῖος· ἐπὶ τοῖς ζυγάστροις ἐφεστάκεον καὶ τὰ [ἔ]ρ[γ]α δ[ιεξεφ]α[ί]νοντο

Μεθωναῖος, Λεωδάμας Αἰ[νη]σι[δ]άμου Ὁμο[λιεύς· Αἰνι]-

[ά]νων Ε[ὔ]δα[μος ․․․․․․] Καφελεύς, Δαμωφ[έ]λ[ης ․․․․

․․․ Φυρρ[άγ]ιος· Μαλιέων Λύκιο[ς ․․․․․․․․ Λαμιεύς],

Εὐθυκράτης Εὐθυ[κράτους].

Ἐπιτέλης Σωινόμ[ου].

Λεόφρων Εὐθύφρον[ος].

[νος], ἐφ’ ᾧτε ἐλεύθερος εἶμεν καὶ ἀνέπαφος ἀπὸ πάντ[ων]

[τὸ]ν πάντα βίον, ποιῶν ὅ κα θέλῃ. καθέστακα δὲ καὶ

[βεβαι]ωτ[ῆ]ρα κατὰ τοὺς νόμους Σάτυρον Ζωΐλου.

ποιοῦντες τὸ ἐπιτασσόμενον πᾶν τὸ δυνατόν. εἰ δὲ μὴ ποιέοι[σ]αν, ἐξουσίαν ἐχέτω Διονύσιος ἐπι-

τειμέων τρόπῳ ᾧ κα θέλῃ, πλὰν μὴ πολέων. εἰ δέ τι πάθοι Διονύσιος τῶν κατ’ ἄνθρωπον ἀπο-

λιπὼν τέκνα γνήσια, δότωσαν οἱ ἐν τῇ παραμονῇ ἕκαστος δηνάρια ἑξήκοντα. Ζωπύρα δὲ ἐξουσίαν

ἐχέτω ποιεῖν ἅ κα θέλῃ, μηδενὶ μηδὲν προσήκουσα. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο τῶν προγεγραμμένων σωμ[ά]-

των ἐπὶ καταδουλισμῷ, βεβαίην παρεχόντω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν οἵ τε ἀποδόμενοι καὶ ὁ βεβαιω-

δοντο τῷ Ἀπόλλωνι τῷ Πυθίῳ ἐπ’ ἐλευθερίᾳ

σῶμα, ᾇ ὄνομα Ἀγέλη, τειμᾶς ἀργυρίου μνᾶν τεσ[σά]-

ρων, καὶ τὰν τειμὰν ἀπέχω πᾶσαν, καθὼς ἐπίστευ-

σεν Ἀγέλη τῷ θεῷ τὰν ὠνάν, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέρα εἶμεν καὶ ἀνέφ[α]-

πτος ἀπὸ πάντων τὸν ἅπαντα χρόνον, μηδενὶ μη-

κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος Σάτυρος Ζωΐλ[ου].

παραμεινάτω δὲ Ἀγέλη Εὐφροσύνᾳ πάντα τὸν [τᾶς]

ζωᾶς αὐτᾶς χρόνον, ποιοῦσα τὸ ἐπιτασσόμε-

[ἐ]ξουσίαν ἐχέτω Εὐφροσύνα ἐπιτειμέουσα τρ[ό]-

[π]ῳ ᾧ κα θέλῃ. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ἀγέλης ἐπὶ κα-

[τ]αδουλισμῷ, βέβαιον παρεχόντω τῷ θεῷ τὰν

δὲ καὶ ὁ παρατυχὼν κύριος ἔστω συλέων καὶ ἀ-

φαιρείμενος Ἀγέλην εἰς ἐλευθερίαν, ἀζάμιος

ὢν καὶ ἀ[ν]υπόδικος πάσας δίκας καὶ ζαμίας. τί[θε]-

τὰ δημόσια τᾶς πόλιος γράμματα. δότω δὲ

Ἀγέλη τοῖς τέκνοις μοῦ παιδίον. μάρ-

τυρες οἱ ἱερεῖς τοῦ Ἀπόλλωνος Δάμων Πολε-

[ἐπι]τασσόμενον ἀνεγκλήτω[ς]. εἰ δὲ μὴ παραμένοιεν ἢ μὴ ποιέοιεν, ἐξουσίαν ἐχέτω Εὔπορος

[ἐπι]τειμέων τρόπῳ ᾧ κα θέλῃ. καθέστακα δὲ καὶ βεβαιωτῆρα κατὰ τοὺς νόμους vac. τ[ᾶς] πό-

[λι]ος Σάτυρον Ζωΐλου. τίθεμαι τὰν ὠνὰν, τὰν μὲν ἐν τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνος

τως. εἰ δὲ μὴ ποιέοι μηδὲ πειθαρχέοι, ἐχουσίαν ἐχέτω Ζω[ΐλα ἐπιτιμ]έουσα τρόπῳ,

ᾧ κα θέλῃ. τὰν ὠνὰν τίθεμαι κατὰ τὸν νόμον, τὰν μὲν ἐν τὸ ἱερὸν τοῦ [Ἀ]πόλλω-

νος ἐνχαράξασα, ἃν δέ, χρήσαντός μοι χέρα, ἐπεὶ αὐτὰ γράμματα οὐκ εἴδειν, Σωσικλέ-

[ἐ]πίστευσε τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν Εὐφροσύνα ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέρα[ν εἶ]μεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν

πάντα βίον καὶ μένουσαν ὅπ’ ἂν προαιρῆται καὶ πορευομέναν ὅπ[ο]υ ἂν θέλῃ. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Εὐφρ[ο]-

σύνας ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχέτωσαν τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος καὶ ὁ βεβαιωτήρ.

ΑΓΑΛ․․․․․․․․․․ πάντα τὸν τᾶς ζ[ω]ᾶ[ς χρόνον ․․․․]

ουσα τρόπῳ ᾧ κα θέλῃ. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο [Τρυφέρας ἐπὶ καταδουλισμῷ ․․․․․․․]

δὲ καὶ ὁ παρατυχὼν κύριος ἔστω συλέων Τρυφέρα[ν ἐλευθέραν οὖσαν. τίθεμαι δὲ τὰν ὠνὰ]-

[κ]λεῖ πάντα τὸν τᾶς ζω[ᾶς χ]ρόνον αὐτοῦ, ποιοῦσα τὸ ἐπιτασσόμενον ἀνενκλήτως. εἰ δὲ

μὴ ποιέοι μηδὲ πεθιαρχέοι, ἐξουσίαν ἐχέτω Σωσικλῆ[ς] ἐπιτιμέων Καλλιόπῃ [τ]ρόπῳ ᾧ κα θέ-

λῃ. τίθεμαι τὴν ὠνὴν κατὰ τὸν ν[όμο]ν, τὴν μὲν εἰς τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνος ἐνχα[ρ]άξας,

τὴν δὲ τῇ ἰδίᾳ χειρὶ γράψας εἰς τὸ δημόσιον γ[ραμ]ματοφυλάκιον διὰ το[ῦ γ]ραμμ[ατ]έως Λυ-

νον ἀνενκ[λ]ήτως. εἰ δὲ μὴ ποιῇ μηδὲ πειθαρχῇ, ἐξουσίαν ἐχέτω Νίκων ἐπιτιμέων

τρόπῳ ᾧ κα θέλῃ. τὰν ὠνὰν τιθέμεθα κατὰ τὸν νόμον, τὴν μὲν ἐν τῷ ἱερῷ τοῦ Ἀπόλ-

λωνος ἐνχαράξαντες, τὴν δὲ Νίκων γράψας ἐν τὸ δαμόσιον γραμματοφυλάκι-

σόμενον, ἐξουσίαν ἐχέτω Σωτηρὶς ἐπιτειμέουσα τρόπῳ

ᾧ κα θέλῃ. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος Σάτυρος

Ζωΐλου. [τί]θεμαι τὴν ὠνὴν κατὰ τὸν νόμον εἰς τὸ ἱερὸν τοῦ Πυ-

ζωᾶς χρόνον ποιῶν πᾶ[ν τὸ] ἐπιτασσόμενον. εἰ δὲ μὴ ποιοῖ, ἐξου[σίαν] ἐχέτω Ἐπίκτησις ἐπιτε[ι]-

μέουσα τρόπῳ ᾧ κα θέ[λ]ῃ. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους Σω[σίπα]τρος Σωσιπά[τρ]ου. τίθεμαι

τὰν ὠνὰν κατὰ τὸν ν[όμον εἰς τὸ] ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνος ἐνχαράξα[σα], τὴν δὲ ἑτ[έρ]αν διὰ

παραμεινάτω δὲ Ὀνασίφορον Σωφρόνᾳ πάντα τὸν τοῦ ζῆν αὐτᾶς χρόνον, ποιοῦσα τὸ ἐπιτασ-

σόμενον ἀνενκλήτως. εἰ δὲ μὴ ποιέοι, ἐξουσίαν ἐχέτω Σωφρόνα ἐπιτιμέουσα τρόπῳ ᾧ κα θέ-

λῃ. δότω δὲ Ὀνασίφορον Σωσάνδρῳ βρέφος. τίθεται τὴν ὠνὴν κατὰ τὸν νόμον, τὴν μὲν εἰς τὸ

ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνος ἐνχαράξασα, τὴν δὲ ἑτέραν διὰ τοῦ γραμματέως Λυσιμάχου

σε [τῷ θ]εῷ τὰν ὠνὰν Ἀρκίσα, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθ[έρ]α ε[ἶμεν] καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον καὶ

[τρέ]χ[ουσα] ὅπα κα θέλῃ καὶ ποιοῦσα ὅ κα θέλῃ. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ἀρκίσας ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαι-

[ον παρεχ]όντω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν ἅ τε ἀποδομένα καὶ οἱ βεβαιωτῆρες. ὁμοίως δὲ καὶ ὁ παρατυχὼν κύριος

οῦντα τὸ ἐπιτασσόμενον πᾶν. εἰ δὲ μὴ ποιέοισαν, ἐξουσίαν ἐχέτω ἐπιτειμέ-

ουσα Εὐπορία τρόπῳ ᾧ κα θέλῃ. μετὰ δὲ τὰν [ἰδία]ν τελευτὰν δότω Ἐπαφρὼ

τῷ ἐγγόνῳ μου Γλαυκίᾳ Λύσωνος βρ[έ]φη διετῆ τρία. ἐὰν δὲ μὴ ἔχῃ τὰ βρέφη, δό-

Δω[ρόθε]ος Διο[δώρο]υ, ἐφ’ [ᾧ]τε ἐλ[εύθερον] εἶμεν

καὶ ἀ[νέφ]απτο[ν ἀπὸ πά]ντω[ν] τὸν [πὰντ]α βίο[ν ποιοῦν]τα [ὅ κ]α [θέλῃ].

εἰ δέ τις ἐφά[πτοιτο ․․․άτρου ἐπὶ κ]αταδουλισ[μῷ, βέβαιον]

[π]οιοῦσα τὸ ἐπιτασσόμενο[ν πᾶν ἀνενκλή]τως. εἰ δὲ μὴ ποιέοισαν [μη]δὲ πιθαρχέοισαν, ἐξουσίαν ἐχέτω Διονυσία

[ἐπιτιμέ]ουσα Γλ[υκ]έ[ρᾳ καὶ] Αὐγῇ [τρό]πῳ [ᾧ κα θ]έλῃ. παραστησάτ[ω] δ[ὲ ․․․․․] ΗΕΠΙ․․․․ [ταῖς ἀποδομέναις] ․․ΝΕΝ․․․

[․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․ εἰ δ]έ τις ἐφάπτοιτο Γλυκέρας ἢ Αὐγῆς

ποέουσα τὸ ἐπιτασσόμενο[ν] ἀνεγκλήτως· εἰ δὲ μὴ ποιέοισαν μηδὲ πιθαρχέοισαν, ἐξουσίαν ἐχέτω Διονυσία

ἐπ[ι]τιμέουσα Γλυκέρᾳ καὶ Αὐγῇ τρόπῳ ᾧ κα θέλῃ· παραστησάτω δὲ Αὐγὴ ἐπικτήσει παιδίον ἓν καὶ

[δηνάρι]α ὀγδοήκοντα, καὶ Νικοπόλει παιδία δύο ἢ δηνάρια ἑκατὸν ἑξήκοντα· εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Γλυκέρας ἢ Αὐγῆς

σε Σωσιπάτρ[α τῷ θεῷ τὰν ὠνάν, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον]

ἀπὸ πάντων τ[ὸν πάντα βίον ποιοῦσαν ὅ κα θέλῃ].

βεβαιωτὴρ κατὰ [τοὺς νόμους τᾶς πόλιος ․․․․․․․․ εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο]

σε Σωσιπάτρ[α τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ὧιτε ἐλευθέραν εἶμεν Σωσιπάτραν καὶ ἀνέφαπτον]

ἀπὸ πάντων τ[ὸν πάντα βίον, ποιοῦσαν ὃ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσαν οἷς κα θέλῃ]·

βεβαιω[τ]ὴρ κατὰ τ[οὺς νόμους τᾶς πόλιος — — —· εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο]

ἐπίστευσαν τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν [․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․]

καὶ ἀποτρέχ[οντα οἷς κα θέλῃ ․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․]

εἰ δέ τις ἐφάπτοι[το Εὐαμέρου ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχόντω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν οἵ τε ἀπο]-

καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον, ποιοῦσαν

ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσαν οἷς κα θέλῃ. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς

νόμους Νικόβουλος Ἀθανίωνος. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Σωσι-

τε ἐλευθέρα εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸν πάντα

βίον, ποιοῦσα ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσα οἷς κα θέλῃ. εἰ δέ τις

ἐφάπτοιτο Σωσίχας ἐπὶ καταδουλισμῶι, κύριος ἔστω ὁ παρα-

ἐφ’ vac. ᾧτε ἐλευθέραν εἶμεν [καὶ ἀνέφ]-

[α]πτον τὸν πάντα β%⁸¹ί%⁸¹ον, ποιοῦσαν ὅ κα θέ-

[λῃ καὶ ἀποτρέχουσαν οἷς κα θ]έλῃ. βεβαιωτῆρα κατὰ

[τὸν ν]όμον ․․․․․․․

[ἐφ’ ᾧ]τε [ἐλευθέρ]α[ν] ε[ἶ]μ[ε]ν Ἀγ̣αθόκλεαν καὶ ἀνέφα-

[πτον] ἀπὸ πά[ντ]ων [τ]ὸν πάντα [βί]ον, ποιοῦσαν ὃ κα θέ-

[λῃ καὶ] ἀποτρέχουσαν οἷς κα θέλῃ· βεβαιωτὴρ κατὰ

[τ]ὸν νόμο[ν] τᾶς πόλιος Μικκύλος Εὐδόκου Δελ-

ἔχει πᾶσαν. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον τᾶς πόλιος Ἁβρόμαχος Μαντία, καθὼς ἐπίστευσε Δαμῖνος τῷ θεῷ τὰν ὠ-

νάν, ἐφ’ ὧιτε ἐλεύθ[ε]ρος εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον, ποιῶν ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχων οἷς

κα θέλῃ. εἰ δέ τις ἐφάπτο[ιτο] Δαμίνου ἐπὶ καταδουλισμῶι, κύ[ριος] ἔστω ὁ παρατυχὼν συλέων Δαμῖνον

ὡς ἐλεύθερον ὄντα ἀζάμιος ἐὼν καὶ ἀνυπόδικος ὁ συλέων πάσας δίκας καὶ ζαμίας, καὶ ὁ βεβαιω-

[․․․․․․ ἐφ’ ᾧτε] ἐλεύθερον εἶμ[ε]ν [Εὐτυχίδαν καὶ]

[ἀνέφαπτον] ἀπὸ πάντων, ποιοῦντα ὅ κα θέλῃ καὶ ἀ[ποτρέχοντα]

[οἷς κα θ]έλῃ. εἰ δέ τις ἐφάπτ[οι]το Ε[ὐτ]υχίδ[α] ἐπὶ [κα]ταδου[λισ]-

μῶι, [κύ]ριος ἔστω [ὁ παρ]ατυχὼν συλέων Εὐτ[υ]χίδαν ὡς [ἐ]λ[ε]ύθερ[ον]

[κ]αὶ ἡμίμναιον, [καὶ τὰν τιμὰν] ἔχει πᾶσ[α]ν, καθὼς ἐπ[ίσ]τευσ[ε τὰν ὠνὰν Δαμ․․․]-

ς, [ἐφ’ ᾧ]τε [ἐλε]ύθ[ερ]ο[ν] εἶμεν [καὶ ἀνέφαπτο]ν ἀπὸ πά[ντ]ων, ποιέοντα ὅ κα θέλῃ.

[βε]βαιω[τὴ]ρ κατ[ὰ] τὸν [νό]μον [τᾶ]ς π[ό]λιος [Ἀ]ρχέλαος Πεισ[ιθέου]. εἰ δ[έ τις ἐφάπτοιτο Δαμ․․․․․υ ἐ]-

ὠνὰν τῶι θεῶι, ἐ[φ’] ὧιτε ἐλευθέρα εἶμεν καὶ ἀνέ[φαπ]τος ἀπὸ πάντω[ν]

τὸν πάντα β[ίον], ποι[οῦ]σα ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσα οἷς κα θέ[λῃ].

βεβαιωτὴρ κα[τὰ τοὺς] νόμους [τᾶ]ς πόλιος Ξενόκριτος Στησιμένεος.

Σωτηρὶς τῶι θεῶ[ι] τὰν ὠνάν, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέραν εἶμεν Σωτηρὶν

καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον, ποιοῦσαν ὅ κα θέλῃ

καὶ ἀποτ[ρ]έ[χ]ουσαν οἷς κα θέλῃ. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον

τᾶς πό[λιος] Πάτρων Ἀριστοβούλου. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Σωτηρίος

Ἄγωνι, ἕ[ω]ς [κ]α ζῇ, ποιοῦντες τὸ ἐπιτασσόμενον πᾶν ἀνενκλήτως. εἰ δὲ μὴ πιθαρχέοιν,

[κύ]ριο[ς] ἔστω Ἄγων ἐπιτιμέων τρόπωι ὧι κα θέλῃ. ἐπεί κα δέ τι [ἀ]νθρωπινὸν γένῃ περὶ Ἄ[γωνα],

[ἐλ]εύθεροι ἔστωσαν διοικήσαντε[ς] ἐλευ[θέρ]ως ΟΙΕ․․․ΟΓΕΝ․․․․․ΝΟΝ․․․ΑΝ․․․Α․․

Σωσικράτεια τὰν ὠ[νὰν τῶι θεῶι, ἐφ’ ὧιτε ἐλευθέρα] εἶμεν

καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων [τὸν πάντα βίον, ποιοῦσα] ὅ κ%⁸¹α vac. θέλῃ.

vac. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμ[ον ․․․․․․․․]ος Ἀμβρύσσιος.

τευσε Πίστα τὰν ὠνὰν τῷ θεῷ, ἐφ’ ὧτε ἐλευθέρα εἶμεν καὶ ἀνέφα-

πτο[ς] ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον, ποιοῦσα ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσα

οἷς κα θέλῃ. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον τᾶς πόλιος Π[άτρ]ων Ἀριστοβούλου.

εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Πίστας ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον παρεχόντω

θεῷ, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέρα εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸν

πάντα χρόνον, ποιοῦσα ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσα οἷς κα

θέλῃ. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον Κλέων Διονυσίου. εἰ δέ τις ἅπτοι-

το Ἀπολλων[ί]ας ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον παρεχόντω τὰν

μὴ παρέχοιν, πράκτιμοι ἐόντω μνᾶν τριάκοντα Σελεύκῳ

Σελεύκου, ἇ κα Σέλευκος θέλῃ. ὁμοίως δὲ καὶ ὁ παρατυ-

χὼν κύριος ἔστω συλέων Ἀπολλωνίαν ὡς ἐλευθέραν ἐοῦ-

τὰν ὠνὰν τῶι θεῶι, ἐφ’ ᾧτε ἐλεύθερος εἶμεν καὶ ἀνέφα-

πτος ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον, ποιῶν ὅ κα θέλῃ

καὶ ἀποτρέχων οἷς κα θέλῃ. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον τᾶς

πόλιος Πολύων Θεοξενίου. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Βακχίου

Κλέων Διονυσίου, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέραν εἶμεν Διονυσίαν

καὶ ἀνέφαπτον, ποιοῦσαν ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσαν οἷς κα

θέ[λ]ῃ. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Διονυσίας ἐπὶ καταδουλισμῶι,

[κύ]ριος ἔστω συλέων Διονυσίαν [ὁ] παρατ[υ]χὼν

ὠνά. εἰ δέ τι πάθοι Ἀ[ρ]ιστέας, [ἐ]λευθέρα ἔσ[τ]ω Εὐπορία

καὶ ἀπ[ο]τρεχέτω οἷς κα [θ]έλῃ, [κ]αὶ ποιείτω ὅ κα θέλῃ. [ε]ἰ δ[έ]

τις ἐφ[άπ]τοιτο Εὐπορίας ἐπὶ καταδουλισμῶι, κύριος ἔστω

τᾶς π[όλεως Ἀζάρατος] Ἀντιχάρεος, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέραν εἶμεν, Ἐπίκτησιν

καὶ ἀν[έφα]πτον ἀ[πὸ π]άντων τὸν πάντα βίον, ποιοῦσαν ὅ κα θέλῃ

κ[αὶ ἀ]πο[τρέ]χουσαν οἷς κα θέλῃ. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ἐπικτήσεος

[ἐ]πὶ κ[ατ]αδουλισμῶι, κύριος ἔστω συ[λ]έων Ἐπίκτ[η]σιν ὁ παρατυχὼν

ἐφ’ ὧι[τε ἐλευθέραν εἶμεν Ἡ]ρακλέαν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ

πάν[των, ποιοῦσαν ὅ κα θέλῃ κ]αὶ ἀποτρέχουσαν οἷς κα θέλῃ. εἰ δέ τις

ἐφά[πτοιτ]ο Ἡ[ρακλέας ἐπὶ κα]ταδουλισμῶι, κύριος ἔστω ὁ παρατυχὼν

φ’ ὧιτε ἐλεύθερος εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸμ

πάντα βίον, ποιῶν ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχων οἷς κα θέλῃ. βε-

βαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον τᾶς πόλιος Πολύων Θεοξένου. εἰ

ραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον, ποιοῦ-

σαν ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσαν οἷς κα θέλῃ. βεβαι[ω]τὴρ κατὰ

[τ]ὸν νόμον τᾶς πόλιος Νικάρετος [Ἀ]ντιχάρεος. εἰ δέ τις ἐφάπτοι-

Νικοστράταν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρό-

νον, ποιοῦσαν ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσαν οἷς κα θέλῃ. εἰ δέ

τις ἐφάπτοιτο Νικοστράτας ἐπὶ καταδουλισμῶι, κύριος ἔστω

τὰν τιμὰν ἔχει πᾶσαν, καθὼς ἐπίστευσε τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν Σωφρόνα, ἐφ’ ὧιτε

ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων, ποιοῦσαν ὅ κα θ%⁸¹έλῃ.

βεβαιωτῆρες κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος Πάσων Ὀρέστα, Δάμω̣ν Ἀγάθω-

καθὼς ἐπίστευσε Σάτυρος τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ᾧτε ἐλεύθερος εἶμεν

καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον, ποιῶν ὅ κα θέλῃ. βε-

βαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον Καλλιγένης Δαμοκράτεος. εἰ δέ τις ἅ-

τε[υ]σε Νῖκις τῶι θεῶι τὰ[ν ὠνάν, ἐφ’ ὧιτε ἐλ]ευθέ[ραν] εἶμε[ν] καὶ ἀνέ[φα]πτον ἀ[πὸ πάντ]-

ων τὸν ἅπαντα χ[ρ]όνον ζωᾶ[ς, π]οιοῦσ[α ὅ κα θέλῃ] καὶ ἀποτρέχουσ[α] οἷς κ[α] θέλῃ. βε[βαιωτ]-

ὴρ κατὰ τοὺς νόμους τ[ᾶ]ς πόλ[ιος Πολυτιμίδ]ας Μελισσίωνος. εἰ [δ]έ [τι]ς ἐ[φ]άπτ[οι]το [Νίκ]ι[ος]

σ[τέον]τος τοῦ πατρὸς α[ὐτ․․․․․․․․․]

[․․․] αὐτῶν ποιοῦντα ὅ κα [θέλῃ ․․․․․․․․․]

δουλισμῶι, κύριος ἔσ[τω ․․․․․․․․․․]

[․․․․ καθὼς ἐπίστευσε Π]αρρησία τῶι θεῶι τὰν ὠ[νάν, ἐφ’ ὧιτε ἐλευθέραν]

[εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον τὸν πά]ντα βίον, ποιοῦσα ὅ [κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσα]

[οἷς κα θέλῃ. εἰ δέ τις ἅπτοιτο Παρρ]ησίας ἐπὶ καταδου[λισμῶι, κύριος ἔστω ὁ παρα]-

[τυχὼν συλέων Παρρησίαν ὡς ἐλευ]θέραν οὖσαν, ἀζάμιο[ς ὢν καὶ ἀνυπόδικος πάσας]

ἐλεύθερ̣[ο]ν̣ [εἶμ]εν καὶ ἀνέφαπτον [ἀπὸ πάντων τὸν πάν]-

τα χρόνον, [ποιοῦν]τα ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτ[ρέχοντα οἷς κα θέλῃ].

βεβαιωτὴρ [κατὰ τ]ὸν νόμον τᾶς πόλ[ιος ․․․․․․․․․․․․]

λιτίνη ἐπιτιμέοντες τρόπῳ ᾧ κα θέλωντι. εἰ δέ τι τῶν ἀνθρωπίνων γένηται

περὶ τὸν ἕτερον γένηται καὶ μὴ θέλῃ παραμεῖναι Ἀλέξανδρος, ἀποτει-

σάτω δινάρια τριακόσια. καθέστακα δὲ καὶ βεβαιωτῆρα κατὰ τοὺς νό-

ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον,

ποιοῦσα ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσα

οἷς κα θέλῃ. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νό-

μ%⁸¹ους ․․․․Ο․․․․ΝΟΥ Χαλεύς. μάρ-

εἰ δέ κα μὴ ποιῇ τὸ ἐπιτασσόμενον, ἢ μὴ μένῃ παρὰ Φιλο-

μήλᾳ, κυρία ἔστω Φιλομήλα ἐπιτιμέουσα τρόπωι ὧι κα θέλῃ,

κύριος δὲ ἔστω καὶ ἄλλος ἐπιτιμέων, ὅν κα Φιλομήλα κε-

λεύσῃ, τρόπωι ὧι κα θέλῃ. εἰ δὲ κά τι περὶ Φιλομήλαν ἀνθρώπι-

νον γένηται, ἀποτρεχέτω Εὔπορος, ἐλεύθερος ἐὼν καὶ

θεῶι, ἐφ’ ᾧτε ἐλεύθερον εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον Θεοδόσιον ἀπὸ vac. πάντων τὸν πάν-

τα βίον, ποιέοντα ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχον[τ]α οἷς κα θέλῃ. εἰ δέ τις ἐ[φά]πτοιτο ἐπ[ὶ κ]ατ[α]-

δουλισμῶι Θεοδοσίου, βέβαιον παρεχόντω τὰν ὠνὰν τῶι θεῶι οἱ ἀποδόμε-

κλειτος Ἡρακλείτῳ τὸν τᾶς ζωᾶς χρόνον, ποιῶν τ[ὸ ἐπ]ιτασσόμενον. εἰ δὲ μὴ

ποιέοι, ἐξουσίαν ἐχέτω Ἡράκλειτος Ὀνασίμου ἐπιτιμέ[ω]ν τρόπῳ ᾧ κα θέλῃ. εἰ

[δ]έ τις ἐφάπτοιτο Ἡρακλείτου ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχόντω τῷ θεῷ τὰν ὠ-

δὲ Σεύθῃ τὸν τᾶς ζωᾶς χρόνον, ποιῶν τὰ ἐπιστασσόμενα. ὡς εἰ μὴ ποι-

[έοι] Εἰσιγένης, ἐξουσίαν ἔχοντος Σεύθου ἐπιτειμέοντος τρόπῳ ᾧ κα θέλῃ.

[κα]θέστακα δὲ καὶ βεβαιωτῆρα κατὰ τοὺς νόμους τᾶς Δελφῶν πόλεως Ἅβρ-

Πραξ[ι]%⁸⁰τέλ̣[η]ς [ἐ]πο[ίησ]ε.

[— —] τὸν τ[ριπόδα — —]

[— — Πρα]ξιτέλ[ης — —]

[Πρα]ξιτέλης ἐπ[οίησε].

σε Καλλικράτεια τὰν ὠνὰν τῶι θεῶι, ἐφ’ ὧιτε ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀ-

πὸ πάντων τὸν πάντα βίον ποιοῦσαν ὅ κα θέλη, τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶς, καὶ τὰν τιμὰν

ἔχει πᾶσαν. βεβαιωτῆρες κατὰ τὸ σύμβολον· Χαιρέδαμος Ἀριστομήδεος Ἀμφισσεὺς

ἔχει πᾶσαν, καθὼς ἐπίστευσε Ἁρμοδίκα τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ὧιτε ἐλευθέρα εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος

ἀπὸ πάντων τὸμ πάντα χρόνον ποιέουσα ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέχουσα οἷς κα θέλη. βεβαιωτῆρες κατὰ τὸν

νόμον τᾶς πόλιος· Ἀντιχάρης Ἀζαράτου, Φιλόδαμος Χάρητος. εἰ δέ τις ἅπτοιτο ἐπὶ καταδουλισσμῶι Ἁρ-

θὼς ἐπίστευσε Κασταλία τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ὧιτε ἐλευθέρα εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸν

πάντα χρόν[ο]ν ποιέουσα ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέχουσα οἷς κα θέλη. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πό-

λιος· Ἀστόξενος Διονυσίου. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Κασταλίας ἐπὶ καταδουλισσμῶι, βέβαιον παρεχόν-

δύο, καὶ τὰν τιμὰν ἔχει πᾶσαν, καθὼς ἐπίστευσε Ἀνθράκιον τὰν ὠνὰν τῶι θεῶι, ἐφ’ ὧιτε [ἐλευθέ]-

ραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον ποιοῦσαν ὅ κα θέλη καὶ ἀ[ποτρέχου]-

σαν οἷς κα θέ[λη]. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος· Διόδωρος [Ἡράκωνος]

Δελφός. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο ἐπὶ καταδ[ο]υ[λισμῶι]

μᾶς ἀργυρίου μνᾶν πέντε, ἐφ’ ὧιτε ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀ-

πὸ πάντων ποιοῦσαν ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέχουσα[ν] οἷς κα θέλη. βεβαιωτὴρ

κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος· Φιλόνικος Μεν[εδ]άμου. εἰ δέ τις ἐφάπτοι-

τὰν ὠνὰν τῶι θεῶι, ἐφ’ ὧιτε ἐλεύθερον εἶμεν Νύσαν καὶ ἀνέφαπτον

ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον, ποιέοντα ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέχοντα οἷς κα

θέλη. εἰ δέ τις ἐφ[άπτ]οιτο Νύσα, κ—ύριος κύριος ἔστω ὁ παρατυχὼν συλέων Νύ-

σαν ὡς ἐλεύθερο[ν] ἐόντα, καὶ ὁ βεβαιωτὴρ καὶ οἱ ἀποδόμενοι

σαν, καθῶς ἐπίστευσε Μάνης τὰν ὠνὰν τ[ῶι θε]ῶι, ἐφ’ ὅτωι ἐλεύθερος ἦται τὸν πάντα χρόνον,

ποιῶν ὅ κα θέλη. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Μάνε[ος ἐ]π[ὶ κ]αταδουλισμῶι, κύριος ἔστω Μάνης αὐ-

σωτὸν συλέων ὡς ἐλεύθερος ὤν. ὁμοίως δὲ κα[ὶ] εἴ τις ἄλλος συλέοι Μάνην ὡς ἐλεύθερον

μὰν ἔχει πᾶσαν, καθὼς ἐπίστευσε Σωτηρὶς τὰν ὠνὰν τῶι θεῶι, ἐφ’ ὧιτε ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀ-

νέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον, ποιοῦσα ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέχουσα οἷς κα θέλη. βεβαι-

ωτὴρ κατὰ τὸν νόμον τᾶς πόλιος· Κλέων Ἥρυος. εἰ δέ τις ἅπτοιτο ἐπὶ καταδουλισμῶι Σωτηρίος, βέ-

τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ὧτε ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον, ποιοῦ-

σα ἅ κα θέλη καὶ ἀποτρέχουσα οἷς κα θέλη. v βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον τᾶς πόλιος· Ἄγων Ἀρι-

στίωνος. εἰ δέ τις ἅπτοιτο ἐπὶ καταδουλισμῷ Εὐρώπας, βέβαιον παρεχέτω τῶι θεῶι τ[ὰ]ν ὠνὰν

κὶς τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ὧιτε ἐλευθέρα εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος τὸν πάντα χρόνον,

ποιοῦσα ὅ κα θέληι καὶ [ἀ]ποτρέχουσα οἷς κα θέληι· εἰ δέ τις κατ[α]δουλίζοιτο Δορ-

κίδα, κυρία ἔστω αὐσαυτὰν συλέουσα καὶ ἄλλος ὁ θέλων ὑπὲρ Δορκίδος καὶ ὁ

ἄχρι οὗ κα ζώη Ἀνδρόνικος ποιέοντες τὸ ποτιτασσόμενον πᾶν τὸ δυνατὸν ἀνεγκλή-

τως· εἰ δέ κα μὴ ποιέωντι τὸ ποτιτασσόμενον, κύριος ἔστω ἐπιτιμέων τρόπωι ὧι κα θέλη. ἐπεὶ δέ

κά τι πάθη Ἀνδρόνι[κος], [ἐλεύ]θεροι ἔστωσαν καὶ ἀνέφαπτοι ἀπὸ πάντων τὸμ πάντα χρόνον. βεβαιωτῆρες

ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων,

ποιοῦσαν ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέχουσαν

οἷς κα θέλη· εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο ἐπὶ κα-

ταδουλισμῶι Συνωρίδος, συλήτω ὁ πα-

ἀπὸ πάντων τὸμ πάντα χρόνον, ποιοῦ-

σα ὅ κα θέληι. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς

νόμους τᾶς πόλιος· Δρομοκλείδας. τρε-

θερον εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸμ πάντα βίο[ν],

ποέοντα ․․․ ὅ κα θέλη. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους τᾶς

πόλιος· Εὐάγγελος Πάτρωνος. μάρτυρες· οἱ ἱερεῖς τοῦ Ἀπόλλω-

θέρα εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον, ποιέου-

σα ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέχουσα οἷς κα θέλη. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νό-

μον τᾶς πόλιος· Ἄθαμβος Ἁβρομάχου. εἰ δέ τίς κα ἐνάπτηται Διοδώ-

καὶ τὰν τιμὰν ἔχει πᾶσαν, καθὼς ἐπίστευσε Εὐκολίνα τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ὧι-

τε ἐλευθέρα εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον, ποιέουσα ὅ κα θέλη καὶ

ἀποτρέχουσα οἷς κα θέλη. βεβαιωτ[ῆρε]ς κ[ατ]ὰ τὸν νόμον τᾶς πόλιος· Φιλοκράτης Ξέ-

νωνος, Τιμόκριτος Εὐκλείδα. εἰ δὲ μὴ παρέχοι βέβαιον τὰν ὠνὰν τῶι θεῶι ἅ τε ἀποδομέ-

ραν εἶ[μ]εν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα

χρόνον, ποιέουσαν ὅ κα θ[έ]ληι καὶ ἀποτρέχουσαν

οἷς κα θέληι. βεβαιωτῆρες κατὰ τὸν νόμον· Γλαῦκος

Ἡρακλε[ί]δα Δελφός, Διονύσιος Ἀρίστωνος Ἀντικυρεύς.

εἶμεν οἰκέουσαν [ἐ]ν Λιλαίαι αι καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸμ πάντα βίον, ποιοῦσαν ὅ κα

θέλη. βεβαιωτῆρες κατὰ τ[ὰ]ν συμβολάν· Διόδωρος Ἡράκωνος, Τιμοκλῆς Θρασέα Δελφοί. εἰ δέ τις

ἅπτοιτο Ἀσίας ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον παρεχόντω τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος Ἐπι-

πᾶν τὸ δυνατὸν ἀνεγκλήτως. εἰ δέ τί κα μὴ ποιήσῃ Νικὼ τῶν ποτιτασσομένων ὑπὸ Μνασιξένου, καθὼς

γέγραπται, δυνατὰ ἐοῦσα, ἐξέστω Μνασιξένω κολάζειν καθώς κα αὐτὸς θέλῃ καὶ ἄλλω ὑπὲρ Μνασίξε-

νον ὅν κα Μνασίξενος κελεύσῃ ἀζαμίοις ὄντοις καὶ ἀνυποδίκοις πάσας δίκας καὶ ζαμίας. εἰ δέ τί κα πάθῃ

Μνασίξενος, ἐλευθέρα ἔστω Νικὼ κυριεύουσα αὐτοσαυτᾶς καὶ ποιοῦσα ὅ κα θέληι καὶ ἀποτρέχουσα οἷς κα θέ-

ληι, καθὼς ἐπίστευσε τῶι θεῶι τὰν ὠνάν. εἰ δέ τίς κα ἅπτηται ἐπὶ καταδουλισμῶι Μνασιξένου τελευτάσαντος,

βέβαιον παρεχόντων οἱ βεβαιωτῆρες τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν κατὰ τὸν νόμον. ὁμοίως δὲ καὶ οἱ παρατυγχάνοντες

ρων, καὶ τὰν τιμὰν ἔχει πᾶσαν, καθὼς ἐπίστευσε Ἀλέξανδρος τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ὅτωι ἐλεύθερος ἔσται

καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον, ποιῶν ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέχων οἷς κα θέλη. βεβαιωτῆρες

κατὰ τοὺς νόμους· Ἄλεξις Δαμοτέλεος Δελφός, Ἀγέπολις Εὐετήρου Θεσσαλὸς ἐκ Γυρτῶνος. εἰ δέ

Φίλα τὰν ὠνάν, ἐφ’ ὧιτε αὐτὰν εἶμεν ἐλευθέραν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον, ποεούσαι ὅ κα

θέλη καὶ ἀποτρεχούσαι οἷς κα θέλη. βεβαιωτήρ· Κλέανδρος Τείσωνος. μάρτυροι· οἱ ἱερεῖς τοῦ Ἀπόλλωνος Ταραν-

τῖνος, Ἀμύντας· Καλλίερος, Πάτρων, Ξενοκράτης, Καλλίστρατος, Δαμοκράτης, [Β]ούλων, Σωσίας, Δαμοσθένης.

σα τὸ ποτιτασσόμενον πᾶν τὸ δυνατόν. εἰ δέ κα ἢ μὴ παραμένη ἢ μὴ ποῆ τὸ ποτιτασσόμενον Λυσὼ Μικκύλοι, κύριος ἔ-

στω κολάζων ὥς κα θέλη. εἰ δέ τί κα πάθη Μικκύλος, ἐλευθέρα ἔστω Λυσὼ καὶ ἀνέφαπτος τὸν πάντα χρόνον ἀπὸ

πάντων. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸ σύνβολον· Σωσίνεικος Εὐδόκου Δελφός. κύριος δὲ ἔστω καὶ ἄλλος ὁ παρατυνχάνων προιστά-

ἔχει πᾶσαν, καθὼς ἐπίστε[υ]σε Πρῶτος τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ὧιτε ἐλεύθερον εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον

ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον, ποιοῦντα ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέχοντα οἷ κα θέλη. βεβαιωτῆρες

κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος· Δαμένης Ὀρέστα Δελφός, Ἀρχιάδας Ἀριστέα Στίριος. βέ-

[τὰν ὠνὰν] Νικίας τῶι θεῶι, ὥστε ἐλεύθερος εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον

ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον καὶ οἰκεῖν ὅπει κα θέλη. βεβαιωτῆρες·

Νικοκλῆς Λιλα[ι]εύς, Εὐκράτης Δελφός.

ἀνεκκλήτως τὸ δυνατόν· εἰ δέ κα ἢ μὴ παραμένη ἢ μὴ ποῆ τὸ ποτι-

τασσόμενον Καλλικράτης Πάτρωνι, κύριος ἔστω κολάζων ὥς κα θέλη

καὶ ἄλλος ὅν κα Πάτρων κελεύση. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Καλλικράτεος, ἐπεί κά τι

νων ἐπ’ ἐλευθερίαι ἀζάμιοι ὄντες καὶ ἀνυπόδικοι πάσας δίκας [κ]αὶ ζα-

μίας. κύριος δὲ ἔστω Καλλικράτης ποιῶν ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέχων [ο]ἷς

κα θέλη. βεβαιωτῆρες κατὰ τὸν νόμον· Μικκύλος Λαδίκου Χαλειεύς, Πραξίας

Εὐδόκου Δελφός. μάρτυρες· οἱ ἱερεῖς τοῦ Ἀπόλλωνος Ταραντῖνος, Ἀμύντας,

ἐφ’ ὧιτε ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸμ πάντα βίον, ποιέουσαν

ὅ κα θέληι· εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ἀγαθοκλείας ἐπὶ καταδουλισμῶι, κύριος ἔστω ὁ πα-

ρατυχὼν συλέων Ἀγαθόκλειαν ἐλευθέραν οὖσαν κατὰ τὰν ὠνὰν τοῦ θεοῦ ἀ-

οῦ· εἰ δὲ μὴ ποιέοι τὸ ποτιτασσόμενον Εὐφρονίωι Κίντος ἢ μὴ τ[ρέ]φοι

Κίντος, κύριος ἔστω Εὐφρόνιος ποιέων ὅ κα θέλη Κίντον. μάρτυρε[ς· ο]ἱ ἱε-

ρεῖς τοῦ Ἀπόλλωνος Ταραντῖνος, Ἀμύντας καὶ οἱ ἄρχοντες

τὸ δυνατὸν ἀνενκλήτως. εἰ δέ τί κα πάθωντι Κάλλων καὶ Ἀγαθώ,

κυρία ἔστω Λύσιον ἀποτρέχουσα οἷς κα αὐτὰ θέλη καὶ ποιέουσα ὅ ις κα

θέλη. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον· Φίλων Δικαίας. εἰ δέ τις αὐτᾶς ἅπτοιτο

ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον παρεχόντων τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν οἵ τε ἀποδό-

τεσσάρων, καθὼς ἐπίστευσε Ῥόθος τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ὧιτε ἐλεύθερος εἶμεν καὶ ἀνέφα-

πτος ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον, ποιέων ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέχων οἷς κα θέλη. βεβαιω-

τῆρες κατὰ τὸν νόμον τᾶς πόλιος· Κλέων Δίωνος, Ἀστόξενος Διονυσίου. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ῥό-

ἀργυρίου μνᾶν τριῶν, καθὼς ἐπίστευσε Λύκων τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ὧιτε ἐλεύθερος εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος

ἀπὸ πάντων τὸμ πάντα χρόνον, ποιέων ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέχων οἷς κα θέλη. βεβαιωτῆρες κατὰ τὸν νόμον τᾶς πόλι-

ος· Δείνων Ἡρακλείδα Χαλλειεύς Χαλειεύς, Τιμόκριτος Εὐκλείδα Δελφός. εἰ δέ τίς κα ἐφάπτηται Λύκωνος ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέ-

Ἀμύντας, Ταραντῖνος καὶ οἱ ἄρχοντες Ἀριστίων, Ἄσανδρος, Ἀριστόμαχος καὶ ἰδιῶται Εὐάγγελος Πάτρωνος, Βούλων,

Εὐκλείδας, Νικέας Ἀγησάρχου, Εὔδωρος Δελφοί, Δαμοτέλης Τρειτεύς.

τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶν τριῶν, καὶ τὰν τιμὰν ἔχει, καθὼς ἐπίστευσε Λαδίκα τῶι θεῶι τὰν ὠνάν,

ἐφ’ ὧιτε ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸμ πάντα χρόνον, ποιέουσα ὅ κα θέληι

καὶ ἀποτρέχουσα οἷς κα θέληι. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον τᾶς πόλιος· Ἀστόξενος Διονυσίου.

εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Λαδίκας ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον παρεχόντων τῶι θεῶι τὰν ὠνὰ[ν]

πόλλωνι τῶι Πυθίωι σῶμα γυναικεῖον ἇι ὄνομα Μίκκα, τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶν τριῶν, καθὼς ἐπίστευσε

Μίκκα τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ὧι αὐτὰν ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον, ποιοῦσαν ὅ κα θέλη. βεβαιωτὴρ

κατὰ τὸν νόμον· Ξενόκριτος Ταραντίνου. μάρτυρες· οἱ ἱερεῖς Ἀμύντας, Ταραντῖνος, ἰδιῶται Ἀγησίλαος,