Ἀρτείμας Νάννη̣[ς Ὀλυμπηνὸς]

τὸν τύμβον κατ[εσκεύασα ἑαυτῷ]

Αὐρήλιοι Ἀρτείμας Σωτείμου δὶς Μόλητος καὶ

Θεοδότη Φιλοκτήτορος δὶς Ὀλυμπηνοὶ κατε-

κα[τεσ]κεύασεν τὸν τύμβ[ον]

Ἀρτ̣εί̣μ̣ας [Λ]α̣μπροκλέους ἑαυτῷ̣ [καὶ]

γυναικὶ καὶ τέκνοις καὶ ἐγγόνοις κα̣ὶ

Ἀρτείμας Εὐβ̣ούλου̣ Ὀ̣λυν̣π̣ην̣ὸς ὠνήσατο

τὸν τύμβον ἑα̣υτῷ καὶ γυνα̣[ι]κ̣ὶ Νάριδι καὶ τέκνοις

Αὐρ(ήλιος) Ἀρτείμας Παύας Ὀλυμ-

πηνὸς κατεσκεύασα τὸν τύμ-

ως, κατεσκεύασεν ἑαυτῷ καὶ Τύχῃ Ὑγείας Ὀλυμπηνῇ

καὶ Χαιρούσῃ̣ καὶ Διονυσίῳ τέκνοις καὶ Ἀρτείμᾳ καὶ Ἀγαθόπο-

δι καὶ Ναυκληρικῷ τοῖς Ὑγείας Ὀλυμ(πηνοῖς)· ἑτέρῳ δὲ οὐδενὶ ἐξέ-

Αὐρ(ήλιος) Ἀρτείμας ὁ καὶ Ἱερώνυμος Ἀρτείμου τοῦ Διοτε̣ίμου Ὀλυμπηνὸς

κατέστησα τὸ σορίδιον ἄνγος ἑαυτῷ καὶ γυναικί μου Αὐρ(ηλίᾳ) Ἀπφίᾳ τῇ κα̣ὶ Τάτᾳ Γ̣α̣[ίου]

[․․5․․]ος Ὀλυμ(πηνῇ) κα[ὶ] τέκνοις μου Διοτείμῳ καὶ Ἀρτείμᾳ καὶ Μητροδώρ̣ῳ καὶ γυναικὶ τοῦ Διοτείμου Μ(αρκίᾳ) Αὐρ(ηλίᾳ) Ἀπφίᾳ τῇ καὶ Μα̣κε̣[δο]ν̣ίᾳ Μακεδόνος Ἀρυκανδίδι καὶ

Ὀλυμπηνῇ καὶ ἐγγ̣[όνοις] μου Μακεδόν[ι]

ε̣ἷ̣ς̣ χ̣ε̣ῖ̣ος̣, τρ̣εῖς̣ δ̣ὲ̣ ἑξε̣ῖτ̣α̣ι κα̣ὶ τέ̣σσα̣ρ̣’ ὁ π[έμπ]το̣[ς]·

Π̣α̣λ̣λ̣ά̣δ̣’ [Ἀ]θ̣ηνα̣ίην̣ τε̣[ί]μ̣α κα̣ὶ πά̣ν̣τα̣ σο̣ι ἔσ̣[τ]α̣ι,

[ὅ]σ̣σ̣α̣ θέ̣λεις, κ̣α̣ί̣ σ̣[ο]ι τὰ̣ δε̣δογμ̣έ̣ν̣α̣ π̣ά̣ντ̣α̣ τ̣ε̣λ̣ε̣[ῖ]τ̣[αι]·

Θόας Ἐπρίᾳ

Πρείμᾳ μνή-

μης ἕνεκεν

Τιτι̣ Φιλή[του(?)]

Πρείμᾳ τ̣[ῇ]

θυγατρί, φιλοσ-

Ἀρτείμας

Ἐμβρόμου.

Γλύκων καὶ Λωρετία

Πρείμᾳ μητρεὶ

μνήμης ἕνεκεν.

ὄντως σῆς ἀρετῆς, Αὐξέντιε, καὶ τόδε θαῦμα

δείμασθαι ποταμοῦ χειμερίοισι δρόμοις

ἄρρηκτον κρηπῖδα σιδηροθέτοισι θεμείλοις

ἐ[χε]τείμα Δημητρίου τοῦ Ἀθηνίωνος θυγάτηρ ζῶσα καὶ φρο[νο]ῦσα ἀρὰς τὰς

ὑπογεγραμμένας τῶδε τῶ μνημείω ἐθέμην· μηδενὶ ἐξεῖναι τῶν κληρονόμων

Ἀρτεμιδώρῳ Ἵλαρος

καὶ Θεοτείμα τῷ υἱῷ

μνήμης χάριν.

τετρήχει δὲ θάλασσα κυδοιμοτόκοισιν ἀήταις,

δείματί τε πλωτῆρες ἀνίαχον· "ἔγρεο, σῶτερ·

ὀλλυμένοις ἐπάμυνον." ἄναξ δὲ κέλευεν ἀναστὰς

[Τ]είμαρχος

καὶ Φαυστεῖ-

οὔκ ἐστι δ’ οὔ[δ]’ αὖ πολεμικωτέρα θεός·

αὐτὴ Γίγα[ντας] ὤλεσε, αὐτὴ δείματα.

ἀλλ’ οὔτε μείζω κόμπον ἐξοίσω λόγων

— — — πολεμικωτέρα θεός

— — — αὐτὴ γ․λ․․ κωλύσι αὐτὴ δείματα

ἀλλ’ οὔτε Μ․Ι․ω κόμπον ἐξοίσω λόγων

δαψιλέσ[ιν] πα[γ]αῖς σ[υν]εναγμένον, [ὃς νέο]ν ὕ[δωρ]

Γονδ[είσῳ νείμα]ς πλουσιόρουν ἔθετο.

ἀνθ’ ὧν μιν μεγάλης ἄκρας φρουροὶ ναετῆ[ρ]ες

ραν Μα-

ξείμας

ἧς ἔτε-

Βαράδατος

Διογένους ἐδ̣[εί]-

ματο̣ εἰς τάξ̣[ιν]

β̣ο̣τ̣ανῶ̣ν̣· [ὅθε]-

εἰκὸν ἐπουρανίοιο, θεοῦ Λόγε, μειλίχιον φῶς,

ὃς Χριστὸς τελέθεις, ὃς ἐδείμαο κόσμον ἀγητόν(?)

ὄλβον ἐμοὶ προίαλλε, τεὴν χάριν ἄφθιτον αἰεί.

τὸ μνημεῖον ἀνῳκοδόμησαν Βωλέης Μοκείμαιος Λίσαμσος Αἱράνης καὶ Βεέλαιος οἱ Οὐαβαίου τοῦ Βωλαζαίου ἐπὶ τοῖς γονεῦσι αὐτῶν εἴς τε ἑαυτοὺς καὶ υἱοὺς αὐτῶν καὶ ἐγγόνους μηνὶ Ξανδικῷ τοῦ ειυʹ ἔτους.

Texte palmyrénien.

[δόγματ]ος ὀρθοτόμου ταμίης καὶ ὑπέρμαχος ἐσθλός, / ἀρχιερεύς θεόπνευστος ἐδείματο κάλλος ἄμετρον /

[Ἀντίπατ]ρος κλυτόμητις ἀεθλοφόρους μετ’ ἀγῶνας, / κυδαίνων μεγάλως θεομήτορα παρθένον ἁγνὴν /

καρτερὸς ἐν στρατιῇ, πυκινὸς νόον, ἔξοχος ἀνδρῶν

μνῆμα τόδ’ ὡς ὁράᾳς δείματο θαυμαστόν.

τὴν ἔτι μηνὶ κύουσαν ἐν ὀ̣[γδοάτῳ κτάνε γαστήρ].

τῇ δὲ Κίνων φίλος υἱὸς ἐδείμ[ατο –⏑⏑ ––]

αἰεί μιν δόμος οὗτος ἐώνι[ος –⏑⏑ ––].

Ἰουλιανοῦ τόδε μνῆμα, μακ|ρῷ βεβαρημένου ὕπνῳ,

ᾧ Ἄγαθος δείματο πατὴρ κατὰ | δάκρυον εἴβων,

κοιμητηρίου παρὰ τέρμα κοι|νοῦ λαοῦ Χρειστοῦ

Μ(ᾶρκος) Κλ(αύδιος) Ἀρίστας

Αὐρ(ήλιος) Τείμαρχος

Αὐρ(ήλιος) Ἱππίας

[Αἰ]γλάνωρ

[Δ]είμ̣α̣ν̣τ̣ο̣ς̣,

Ἀ̣ρχεδάμας

[Ἐ]ξαινέτω,

[Τ]είμαρχος

[Ἀ]ρχεδάμω,

Τειμάρχω,

Τείμα[ρ]χο[ς]

Αἰ[γ]λάνορ[ος],

— —ς.

(ἔτους) βʹ. Μείμα[ς].

Ἀδείμαν[τος]

[Ἀ]ρισ[τ— —]

Ὀνέˉροˉν Ἐξά̣κεστος

Γ(?) Ἀδείμαντος

Μύχα

Κοίλης Συρίας τῆς πρὸς Δάφνην ἔμπορος

Τυχαίων ἐνθάδε [κείμ]α̣ι. ἠγᾶντο ἀνθρώ-

πινον, τὰ θ(ε)ῶν ἐνθάδ’ [ἐ]μέ. εὐψύχι οὐδὶς ἀ-

εἴ τινά μοι δοίης· τὰ δ’ ἐφ’ ἡμέραμ οὐ δὶς ἀᾶσιν,

ἄλλοις δ’ εἰσὶ τεχνῶν εὑ[ρ]είματα, καρποὶ ἅπασιν

μνημείων ὅσιοι, τιμαὶ καὶ ἅγεια σέβουσιν·

Πρείμας.

Ἀδείμαν[τος] Ἀδειμάν[του]

[Φ]ρίξ[ου].

Ὀνέˉροˉν Ἐξάκεστος

Ἀδείμαντος

Μύχα

λαδος

καὶ Χείμ-

αρ(ρ)ος

ἀνέθεˉκ-

Πρείμᾳ τῇ ἰδίᾳ γυναι-

κὶ Λεοντᾶς Τιβερίου

συνωρίδι ∙ πώ[λων]

Τείμανδρος ∙ Ἐπερχ[ομενοῦ — — —]

κέλητι ∙ πώλ[ων]

λαδος

καὶ Χείμ-

αρος

ἀνέθεˉκ-

[οὐρανῷ ἐ]νκατένασσε καὶ ἀστέρας αἰγλήεντας

[καὶ χορὸ]ν ὡράων —— ἀπὸ χείματος ἐς φίλον εἶαρ,

[ἐς θέρος] ἐξ ἔαρος, θέρεος δ’ ἐπὶ τέκμαρ ὀπώρης ——

[ἑκ]ατὸν ἥμασιν· /

βωμὸν δ’ ἐδείματ’

Ἀρρία Πλατωνικὴ /