ριν Κῦρος καὶ

Φιλέταιρος οἱ

Κλάρου.

ϛ̣ʹ Σιδηρᾶς Ferrata τὸν

φιλότεκνον καὶ

Στρατονείκην

ἡ γυνὴ Αὐρ(ηλία) ❦

Θεοφίλα ❦

μνήμης

φορίῳ ἡο͂ υἱῷ

Θεοφίλη

Τ[․․․]ΓΥ[—]

δάσκει, | ὃς ῥα θα-

νὼν ἀκάχη[σ]ε φί-

λους, ἐσθλὸς γὰρ

Ἰοῦλλος

Θεοφίλῃ

σεμνοτάτῃ

Συντροφίων

ὅδε κεῖται ἐν

Γ. Στλάκκιος Πόσ-

τομος Ἀντ̣. Φιλαδε[λ]-

φίδι γυναικὶ ἰδίᾳ εὐχα-

ριστῶν μνήμης χάριν.

Ἀμάσῃ Δανά-

ης φιλάνδρῳ

Ἰούλιος Αὐ[․]-

Νέρων κὲ Γερμανὸς Γαίῳ πα-

τρὶ κὲ Βερενίκῃ μητρὶ φιλο-

τέκνοις μνήμης χάριν.

Μαρυλλεῖνα Πακωνία Φλ.(?)

Τιβερίῳ Διογένει ἀνδρὶ φίλῳ

μνήμης χάριν ἀνέστησα. ❦

[Ἰ]ουλ̣ίαν Ἀκ̣υιλ̣εῖναν τὰν ε[ὐγ]-

ενῆ καὶ φίλανδρον καὶ φιλό-

τειμον, ἀμφοτερᾶν τᾶν πολί-

καὶ ὧν προέδειξ̣εν ἐλπίδων

ἕνεκα, ψαφισαμένης τᾶς πατρί-

δος Ἀμάστριος ἐν τῷ προγο-

γραμματεύοντος

Θεοφίλου τοῦ Θεοφίλου.

[Ἰ]ου[λ]ίαν Ἀ[κ]υι[λ]εῖναν τὰν ε[ὐγ]-

ενῆ καὶ φίλανδρον καὶ φιλό-

τειμον ἀνφοτερᾶν τᾶν πολί-

καὶ ὧν προέδει[ξ]εν ἐλπίδων

ἕνεκα, ψαφισαμένας τᾶς πατρί-

δος Ἀμάστριος ἐν τῷ προγο-

Τίτον Ἰούλ[ιο]ν Ἀκύλαν

τὸν ἐκ προ[γ]όνων φιλότε[ι]-

[μ]ον καὶ ἀρ[χ]ιερέα τοῦ

[πρ]ῶτον ἀρ[ισ]τέα, ἐκ π[․․․]

[․․․]ΑΝΕΝ[․․․] φιλοτειμεῖσ-

θαι [τῇ] πατ[ρί]δι, οὗ καὶ ἡ μάμ[η]

[Pii Fel(icis) Aug(usti), divi]

[M.] Antonini f(ilii), divi

Pii nep(otis), divi Hadria-

λαιστείνης, Αἴλιος Αὐρήλιος Μαρκιανὸς ὁ πρῶτος ἄρχων

τὸν ἴ[δ]ιον εὐεργέτην ὁ φίλος. ἐν τῷ ξσʹ ἔτει.

Λ. Αἴλιος Λουκανὸς

τὸν ἑαυτοῦ φίλον

ὑπὲρ φυλῆς

[—]νὸς τὸν ἀδε[λ]-

φιδοῦν καὶ γα[μ]-

βρὸν ἀνέστησε

[ἐκ τῶν] ἰδίων τὸν

[ἑαυτ]ῶν φίλον.

αμονῆς καὶ νεί-

κης ἡ ἱερὰ καὶ φι-

λοσέβαστος

τίς τίνος ἀμφὶ π[έτ]ρῃ κέκ[λ]ι[σα]ι [τῇδ’, οὔ]νο[μα] φράζε·

Παυλεῖνα. τίνος, [ε]ἰπέ, [γ]υνή· Φιλομ[ήτ]ορος, ὅς με

λοιμῷ τῇδε πέτρῃ [θ]άψεν [ἀπ]οφθιμένην.

λήψομαι εἰς Ἀΐδαν δύσμορον, ἤν κε θάν[ω].

Ἰουλιανὸς φιλίαν ἄλοχον π[ά]λ[ιν] ἐν[θ’] ο[ἷ ἔπ]εμψα

κείσομαι ἐν τα[ὐ]τῷ [ἡδ]ό[μ]ενος γαμετῇ.

Γαλλίτα σωφροσύνῃ

καὶ φιλανδρίᾳ τὰς πωπο-

τε ὑπερβαλομένη γυναῖ-

Κασπερίου Δόμ[νης]

τε φίλος παῖς ἐν-

θάδε κεῖται /

bicini cohortis Camp(anorum), L. Alli-

di Magna Titi Atti filia uxor

eius.

Σέξ. Οὐείβιος Φίλων

Σέξ. Οὐειβίου Ἀκύλου

Αἰλία Πατερνιανὴι

γυνὴ Φίλωνος

ἐτῶν ιεʹ.

οἱ

φίλοι.

[Αὐρή(?)]λι[ος Φ]ιλοκύρι[ος κατέστησα(?)] τὴν

[πύ]ελο[ν ἑαυτῷ] κ[αὶ τῇ γυναικί] μου

τεθῆναι [ἡμᾶς ὃ]ς [ἂ]ν [ἀ]ν[οίξῃ] τὴν πύ-

[ε]λον, δώ[σε]ι τῷ φίσκ[ῳ] (δην.) [πεντ]άκις χείλια.

μ[ετ]ὰ τὸ τ[εθῆναι αὐτὸν — — — ὃς]

ἂ[ν] ἀνεώ[ξῃ τὴν πύελον, δώσει τῷ φίσ]-

κῳ (δην.) ͵β κ̣α̣ὶ̣(?) [— — —].

— — —

[ἀποτείσει τῷ φίσκῳ π]ροστείμου (δην.) ͵γ.

[— — —]ΝΤΕΛΟΥΚ[— — —]

[ὃς ἂν ἀνοίξῃ τὴν πύ]ελον, δόσε[ι δώσει τῷ φίσκῳ (δην.) —ʹ].

διαδοχὰς ΑΛ[— — —]-

σεις φίλων Α[— — —σ]-

τοργίας παντ[— — —]

[ἡ δεῖνα γυνὴ Φ]-

ιλοξένου Φιλο-

δεσπότου, θυ-

ἢ τὴν στήλην μετα-

θῇ, δώσει τῷ φίσκῳ

(δην.) ͵α.

ri suae Iuniae Thau-

maste fieri curavit.

τὸν ναὸν μετὰ παντὸς τοῦ κόσμου vac.

ἀφιέρωσεν vac. ἐν τῷ θοσʹ ἔτει. vac.

νος εὐσεβὴς νικητὴς τ[ροπαιοῦχος εὐτυχὴς ἀεὶ]

Σεβαστὸς Ἄγουστος Φιλο[— — —· ἐπειδή]-

περ καταγέλαστον μὲν [— — —]-

[τ]ὸν πάρος ἀφνειόν με

καὶ ἐκ γενεῆς φιλοτ[εί]-

μων / οὗτος Ἀρίστανδρο[ν],

[σ]αις / ἄμμιγα Πεισιθέῃ

[τ]εῖσε φίλῃ ἀλόχῳ. / ζήσας

[δ’] εὐκταίως καὶ γηρ[ά]σ[α]ς

Θεόφιλος [Κ]ω-

κάλου, τούτου

δρου ὑπὸ Κω-

κάλου, Θεοφί-

λου καὶ Ἀριστεί-

C. Numerius Maior

filius patri h(onoris) c(ausa).

Αὐρήλιοι Αὐ-

φιδιανὸς κὲ

Σίλων Αὐρ(ηλίῳ) Αὐ-

φιδιανῷ καὶ

Ἀρχελαΐδι τοῖς

ὴ ἀνέστησα τὴ-

ν στήλην νυνφ-

ιδίῳ Δομετια-

νῷ ἀνδρὶ φιλτά-

τῳ μνήμης χάριν.

ὃς δ’ ἂν βάλῃ, δώσει

τῷ φίσκῳ (δην.) ͵βφʹ.

δὲ αἰκαλούμην ἐκαλούμην· ἔνθα

κῖμαι ταφῖσα γλυκερῶν

ὑπὸ χιρῶν ἀνδρός.

Φ[ιλα]δ̣ε̣λ̣-

φὶς Σερβι-

λιανῶι

πρώτη νυμφίον εἶδεν ἐν

ἀγκαλίδῃσι γυναικὸς /

μαι δ’ ἐν γαίῃ αὐτοχθόνων· ἠδέ μ’ ἔ-

θαψεν / ἔνθα φίλος ἀγαθὸς εὐσε-

βίης ἕνεκεν. /

C. Iulio M(arci) f(ilio)

Serg(ia) Aeli-

σαυ, ὡς δέμων δαίμων ἀ[γ]αθὸς

Βαριχαα Κμῆφι, ὁ

βασιλεύων τῶν βασιλέ-

σον, ἀπέλασον ἀπὸ Ῥου-

φίνης τὴν ὑπόθεσιν·

καὶ εἴ τίς με ἀδικήσι, ἐπ’ ἐκῖνον

ἁγίων, ἡ πάντων

φίλη· ἀνεπαύσατο

[δ]ὲ ἰνδικ(τιῶνος) ιʹ μην(ὸς) Ἰανουα-

τὰ πέντη ἀδήλ-

φια ἐν τῇ τρισ-

κεδηκάτῃ. ☩

ἀνέθησεν ἑαυτὸν

Εὐγράφιος ἀποφυγὴν πάν-

των ὀδυνηρῶν τὸν πρὸς σὲ

θυγατέτερα θυγατέρα

Φιλοθέαν.

Ἑκατώνυμος Ἑκατωνύμου

τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα

Φιλοθέαν Ἡρακ[λ]είδου.

Ῥουφίων

Μαγνύλλῳ

σας σ[τ]ήλη[ν], ἀν[δ]ρὶ

κλυτ[ῷ] σοφίῃ, βιώ-

σαντι ἀμέμτως ἔν-

κυτάτῳ υεἱῷ

Φιλορωμέ-

ῳ ἔτη ζήσα-

ΓΟΠΟΝ τὸν πάν-

των φίλον.

Ὀφιλλία̣ Εἰ(ουλίῳ)(?) Θ. Ῥ[ού]-

φῳ τῷ κυρ-

υἱόν, τὸν ἑαυτῶν

φίλον καὶ εὐεργέτην

τειμῆς χάριν.

[ ὁ δεῖνα ]

Ἀντιφιλ[ίδο]υ

Βυζάντιον

καὶ μ̣εγαλόψυχον [ἀρ]χι[έ]ρ[ε]ιαν

θεοῦ Ἀντωνείνου κα[ὶ φιλότι]μον

βασίλισσαν καὶ Ἑστίαν τᾶς πόλιος

ἔργον ἀρετῇ ἧς ἐστὶν περιβόητος, ἀλλὰ

καὶ τῇ κατὰ τὴν εὔνοιαν σπουδῇ φιλοτειμό-

τατος ὑπάρχων, ὡς καὶ τοὺς καθ’ ἕνα τῶν ἡμε-

χάριτος ἀμ̣οιβὴν ἀποτίνειν ΤΡΙΑΝΩ ὑμ̣εῖν οὓς

φιλτάτους κέκρικεν αὐτῷ, ὁμολογοῦντες ε̣[ἰ]-

δέναι μὲν χάριν αὐτοῖς, συνηδόμ̣ενοι δὲ ὅτι

[πολι]στικῇ θ̣υμ̣ε[λ]ικῇ μεγάλῃ νεωκόρῳ ἐπὶ Ῥώ-

μης συνόδῳ ψήφισμα στ[— — —]τον[— — —]λμα․[—]-

ρα εἰκών[— — —] καὶ ἀ[ν]δριάντ[— — — —]

Ἰουλίου Πυθαγόρου

τοῦ φιλοσόφου θυ-

γατέρα τὴν ἐπώνυμο[ν]

Αὐρ(ηλία) Χαριλαμπιανὴ Ὀλυμπιὰς γυνὰ δαὶ δὲ Θ̣ρασυμηδιανοῦ Ἡρακλείδου

ἡ φίλανδρος καὶ σώφρων ἡ φιλόσοφος ζήσασα κοσμίως ἔτη —ʹ. χαῖρε.

μύλου ἐτῶν ξʹ, χαῖρε·

Ἑρμάφιλος Χρη-

σίμου ἐτῶν κεʹ,

Τροφίμη Τρύφω[νος θ]υγά̣-

τηρ ἐτῶν κεʹ, χαῖρε.

χαῖρε.

Θεωφίλου ἡ Φι[λ]-

ο̣νὶ̣ς χαῖ̣ρ̣ε. ἥ

δις

τ]ᾶς πρὸς τὰν πατρίδα φιλοστορ[γίας]

] δεκάπρωτον καὶ ἐν τᾷ ματροπόλ[ει

[— — —]δα․․․․λεονι τίνα Μουσῶν

[— — —]ς ἠδὲ γέλωτι φίλον

[— — —] ἐτητυμίης βιότοιο

[— — — — —]σομονος ρʹ εἰράνα εὐετηρία

εὐετηρία Φιλοκλῆς Φίλωνος

[— — —]μονος ὑγίεια πλοῦτος

Βο͂νος Εὐτρόπιος Ὀλύμπιος | Ἰωάνης σὺν θ(ε)ῷ σκρίβων τοῦ θίου | μεγάλου παλατίου τοῖς |

θεοφιλ(εστάτοις) μ(ε)γ(άλοις) κ(αὶ) λ(επτοῖς) | κτήτορ(σι) τοῖς τε νῦν οὖσιν (καὶ) με(τὰ) ταῦτα | ἐσομένοις ταύτης τῆς

Ἁδριανουπολ(ιτῶν) πόλ(εως) τῆς Ὁνορ(ιάδος) | ἐπαρχ(ίας)· ἐπιδήπερ ὁ θεοφύλ(ακτος) | (καὶ) καλλίνικος τῆς ὅλης οἰκουμ(ένης)

πανευδέμο(να) (καὶ) βασιλ(ίδα) πόλ(ιν), (καὶ) τούτους | παρασκευάσε τοῦ λοιποῦ τοῖς | ἰδίοις σχολάσε τόποις, προσ-

επὶ τούτοις δὲ ἀναψιλαφῖσε καὶ̣ | τοὺς πρὸ ὀλίγου τούτου χρό(νου) κτήτορ(ας) | τοὺς ἐξομοσαμ(ένους) ἐπὶ Φωκᾶ τοῦ̣

ἐνδοξοτ(άτου) τὸ τινικαῦτα γεναμέ(νου) | βίας κω̣[λ(υτοῦ) πλ]ίω τῶν (δέκα) ἀνδρ(ῶν) | μὴ ἐσχηκ(έναι) ἕκαστ(ον) αὐτῶ(ν) πρὸς

ἐν ἑκάστι πόλ(ει) ἐνομο(τον) ὁμολογ(ίαν) | ὡς πλίῳ [τῶν πέντ]ε̣ (καὶ) μόν(ον) ἄνδρ̣(ας) μὴ ἔχειν | (καὶ) αὐτ(οὺς) ἐπ’ ἐλευθερ(ικῷ) βιοῖν ΜΑΡ[․]

ἄνευ ὅπλ(ου) παντύου μὴ καβαλλι|κεύιν ἢ πα[․․․․]ε̣φιν, τὰ οὖν θι|οδῶς μοι ἐνκελευσθ(έντα) μ(ε)τ(ὰ) πάσ(ης)

σπουδ(ῆς) ἔργῳ παραδεδοκὼς | ἀπὸ τοῦ νῦν παρεγγυῶ διὰ | τοῦδέ μου τοῦ προθέματος

σωτὴρ φανεὶς, Στέφανε, ἀλγεινῶν πόνων

λαιοῦ γόνατος καὶ ποδὸς οἰκτρᾶς φίλης

θεῖον ναὸν δωροῦμαι κλεινῆι τῆι πόλει

αὐτῶι μένειν, σύσσημον ἀλήστου μνείας.

ΒΣ ΕΥΔ ΦΙΕ ΘΑΡΓ

κεύσαντα ἀρίστως, ὅν κόσμησε γ[υ]νὴ Συντρόφη ποθέουσα.

ὁ πρὸ ταφῆς δ’ ἦν κηδεστὴς κὲ̣ τί[μι]ος ἀνὴρ φιλίοις

πᾶσιν δ’ ἀνθρώποις, τοῦτο τέλος βιό-

ἑπτὰ μόνων μηνῶν δὲ

φίλον πόσιν εὐφράνασα /

παρθενικὸν λίπε φῶς

Κυρίλλης τόδε σῆμα νέας κατατεθνηκυίης / ἣ καὶ νηπιάχους κάλλι-

πα παῖδας ἑούς· / τοῦτο δὲ μοι τεῦξεν πόσις ὃς φίλος, οὔνομα δ’ αὐ-

τῷ / Θεόφιλος, σὺν παισὶ φίλοις εἵνεκεν εὐσεβίης· / κάθανα κάτθανα δ’ ἐνκύμων

ἡ δύσμορος, ὡς ἐπὶ τούτῳ / ἄχθος ἔχειν γοῶν̣τας ἐμοὺς οἰκῆας

καὶ κούρη θρήνοις

Ἰούλλα φίλον πατέρα /

Κύριλλός τε νέος καὶ

Ἰουλιανὴ πάνυ βαιοὶ /

σὺν φιλίῳ θείῳ

Ποντικῷ ἀχνύμενοι. /

Θεόφιλλος Θεόφιλος

καὶ Ἀφοῦς Κυρ-

μελέας τάφος ἣν ἐδάκρυσα /

Ἀπφοῦς, παῖδα φίλην·

καί με δὲ νῦν κατέχει /

❦ καὶ Ἀλεξάνδρου πινύτοιο /

❦ θυγατέρων τε δύο Θεοφίλης

❦ Κυριακῆς τε. /

[— — —]-

ΜΑ φιλτάτῳ τροφεῖ

τρεῖς Μενίωνος

θαψ’ ἄλοχος κεδνὴ

Ἰούλλα πόσιν φίλον, [ὃς] /

[τ]έ[σ]σαρας αὐτολιπὼν

ξάνδρῳ τόδε σῆμα / τεῦξ’ ἄ-

λοχος σεμνὴ κεδνή τε φί-

λη τε Κυρίλλα. /

ἥβης μέτρον ἱκέσθαι ἐπηράτου οὔτε γονεῦσιν

θρέπτρα φίλοις ἀποδοῦναι, οἳ ἐμὸν πότμον γοοῶντες

οὐδέποτ’ εὐφροσύνῃ τετραμμένον ἦτορ ἔχεσκον

ἀλλ’ αἰεὶ ἀλίαστον ὀδυρόμενοι κατὰ δῶμα

παῖδα φίλον ποθέεσκον· ὅδ’ αὖ προτιδέγμενος αἰεὶ

τῷδ’ ὑπὸ σήματι κεῖμαι καὶ ἐπὶ στήλῃ προγέγραμμαι.

Ἀντίπατρος ἅμα Κυρίλλῃ

φιλίῃ παρακοίτῃ vac.? /

σὺν δ’ ἀγαθοῖσι παίδεσι ἐρα-

[— — —]νατο [μυρό]μενος [— — —]

[— — —]ους ἀπογ[․․․]φισθεις

[λέ]κτρον ὀδ[υρ]όμενο[ς — — —]

[Δι]ονυσίου ἐσθλῇ ἀκο[ίτι — — —]

[—]α θάνε φιλό[θεος — — —]

Θεόφιλος κα[ὶ Ἀλέξαν]-

δρος τεύξαν [— — —]

[ἔ]τους ρνζʹ.

[ζ]ωγραφίας δ’ ἐποί-

ησ’ Ἐπιθέρσης φίλτατος

ἀνδρῶν. /

ἐνθάδε κεῖται ἀνὴρ, πολ-

λῶν φίλος ἠδ’ ὑπολήπτωρ /

ἀφνειός τ’ ἀγαθός τε καὶ εὐγνώ-

χαίροις —— χαιρόμενος μέγα, ξένε, δεῦρ’ ἀνάγνωθι·

Πρεῖσκος ἀνὴρ κεῖται, πολλῶν φίλος ἠδ’ ὑπολήπτωρ,

ὅς ποτ’ ἐνὶ στρατιῇ δοκ[ι]μὴν συνκλήτῳ ἔδωκεν

Ἐπικράτης Ναννα,

ἐτῶν οεʹ, καὶ Ἀφφια Ἡ-

λίου, ἐτῶν νʹ, τὸ μ-

Μ. Φίλιππος

Πάπος

Θεόφιλος κὲ Πόντιος

κὲ Ἀσσκλῆς οἱ Ἀλεξάνδρου

Κυρίττᾳ παῖδες

Κύριλλος, Κυρίνας, οἱ φί-

λτατοι αὐτῷ, γεωργῷ, ἀγα-

θῷ φίλῳ ἐνπόρῳ ἱματιώνῃ,

εἰς τέλος ἡδυβίῳ μνή-

τίς κατακεῖμε· / Ἀλέξανδρος

Φιλοπάτορος παῖς ἡδύβιος.

ΟΚΟΥΚΗΤ․․․ησεν· τίς ἀδελφῶν;

ἔθεσαν, μνήμης χάριν.

Εὐπάτωρ, Δήμαρχος, Φιλόπαππος, Εὐπάτρα.

ἔτους σμεʹ.

Δομιτιανὸς καὶ Ἀ-

λέξανδρος καὶ Φιλό-

παππος Φιλοπάτο-

ρι πατρὶ μνήμης

παίδας δ’ ὀρφανικοὺς πίσυρας λίπεν ἄνδρι φερίστῳ·

ΟΕ․ΩΝ δάκρυα χέων ἠδ’ ἀχθόμενος φιλότητι

στέψας λάεσι τύμβον Ἀλέξανδρος μέγ’ ἔτεισεν,

[Κομ]ανέων δῆμον καὶ τὸ[ν Νε]οκαισαρέων, υἱὸν Σκρε[ιβω]νίου Πίου, [ἀρ]χι-

ερέως [τοῦ] Πόντου, φιλ[ανθ]ρωπίας(?) [— — — κα]ὶ φιλανδρίας καὶ φιλο-

[τε]κνίας ὑπὲρ [— — —] ὁ Κομανέων δῆμος.

Θεοφίλη Ζα̣βδητος Φ(?)οσβίαντος Ζαραητος τοῦ Βίαντος?,

γυνὴ δὲ Φιλοχάρου Μαιφάτου,

χαῖρε.

[Aurelio Probo]

[p(io) f(elici) invicto Aug(usto), pont(ifici)]

max(imo), trib(unicia) pot(estate) IIII, p(atri) p(atriae),

λεγομένου Σταυροῦ

φιλοτιμηθέντες

παρὰ τῶν εὐσεββ(εστάτων) εὐσεβsβs εὐσεβεστάτων βασιλέων

τὸν πάσης σοφίης καὶ ἀ-

ρετῆς κεκοσμημένον

ἀνθ’ ὧν πτωχοὺς ἐνέ̣πλησα[ν]

ἀγαθῶν, φίλους τ’ ἐτίμη-

σαν, στοργῇ δὲ πολλῇ καὶ ἀ-

μιμήτῳ συνγενείην ἐφύλα-

ξαν καὶ πᾶσι βροτοῖς φιλο-

ξενίην ἀσμένως ἐπό-

[ομεν· τ]ὸν(?) ἐν πᾶσιν εὔ[στορ]-

[γο]ν καὶ γ̣νήσιον φίλον Ἰου̣[λι]-

ανὸς μνημονεύω.