τ̣ὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος Λυσίμαχος Νικάνορος, Λέων Ξενοφ[ά]ν[του. π]α̣ραμινάτω[σ]αν δὲ τὰ προγεγραμ-

μένα σώματα Σωτηρεῖ τὸν τᾶς ζωᾶς χρόνον, π[ᾶν] ποιο[ῦν]τα τὸ ἐπιτ[α]σσόμενον· εἰ δὲ μὴ

ποιέοισαν, ἐξουσίαν ἐχεχέτω ἐχέτω Σωτηρὶς ἐπιτιμέουσα τοῖς προγεγραμ[μέ]νοις σωμάτοις τρόπωι

ᾧ κα θέλῃ, ἄλλος δὲ μηθείς. εἰ δέ τι γενναθείη ὑπ’ αὐτῶν ἐν τῷ τᾶς παραμονᾶς χρόνωι, ἔστωσαν ἐ-

[ἀπέχ]οντι πᾶσαν. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος Διόδωρος Ὀρέστα. παραμεινάτωσαν δὲ Ὡραῒς

[καὶ Ἀφ]ροδίσιος Ἀπολλωνίᾳ καὶ Ἑρμίᾳ ποιέοντες τὸ ἐπιτασόμενον πᾶν τὸ δυνατόν. ἐξουσίαν δὲ ἐχέ-

[τωσα]ν̣ ἐπιτιμέοντες τρόπ[ῳ] ᾧ κα θέλωντι πλὴν μὴ πωλέοντες. εἰ δέ [τ]ι πάθῃ Ἀπολλωνία ἢ Ἑρμία[ς],

στευσε Ῥόψεια τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν [ἐφ’ ᾧτε ἐλ]ευθέρα εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάν[των] τὸν πάντα χρόνον.

παραμινάτω δὲ [Ῥόψεια Νίκωνι τὸν τᾶς] ζωᾶς αὐτοῦ χρόνον πᾶν τὸ [ἐπιτασσόμενον ποι]οῦσα ἀν[εγκλήτως. εἰ]

δὲ μὴ παραμένοι ἢ μὴ ποιέοι [τ]ὸ [ἐπιτ]ασσόμενον, ἐξουσίαν ἐχέτω Νίκων ἐπιτιμέων [Ῥοψεί]ᾳ τρόπῳ ᾧ κα [θέλῃ].

εἰ δέ τινα γένοιτο ἐκ̣ Ῥοψε[ίας τέκ]να ἐν τῷ τᾶς παραμονᾶς χρόν[ῳ], ἔστωσαν ἐλεύθερα [καὶ] μηδενὶ μηδὲν [πο]θήκον-

ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον παρεχόντω τῷ θεῶι τὰν ὠνὰ[ν ὅ τε ἀποδό]-

μενος καὶ ὁ βεβαιωτήρ. παραμινάτω δὲ Σώστρατος Μενεκρά[τεα ποιῶν]

τὸ ἐπιτασόμενον πᾶν ἀνενκλὴτως. εἰ δέ τι ἀνθρώπινον γένοιτο [περὶ Μενε]-

[εἶμεν] αὐτὰν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν

[π]άντα βίον, ποιοῦσα ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσα ᾇ κα θέλῃ.

[πα]ραμεινάτω δὲ Σωτηρίχα Σωσικράτει καὶ Ζωσίμᾳ τὸν

[τᾶ]ς ζω[ᾶς] χρόνον, ποιοῦσα τὸ ἐπιτασόμενον αὐτοῖς πᾶν ἀ-

[ν]ενκλήτως. εἰ δέ τις χωρισσμὸς αὐτοῖς γένοιτο, παραμεινά-

τᾶς πόλιος Ὀρέστας Διοδώρου, ἐπὶ τοῖσδε ὥστε παρα[μένειν τὰ προ]γεγραμμένα σώματα [Κρ]ινο[ῖ πά]ν-

τα τὸν τοῦ ζῆν αὐτᾶς χρόνον, ποιοῦντα τὸ ἐπιτασσό[μενον πᾶν ἀνε]γκλήτως. εἰ δέ τις ἀπειθέοι [τῶν]

προγεγραμμένων, ἐξουσίαν ἐχέτω Κρινὼ ἐπιτειμέ[ουσα τῶ]ι ἀπειθέοντι τρόπῳ ᾧ [κα] θ[έλῃ. εἰ]

[τοὺς νόμ]ους τᾶς πόλιος Μελισσίων Διονυσίου, καθὼς ἐπίστευσαν τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν [Ξένων καὶ Παράμονος ἐφ’ ᾧτε ἐλεύ]-

[θεροι] εἶμεν καὶ ἀνέφαπτοι ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον ποιοῦντες ὅ κα θέλωντι. εἰ δέ τις ἐφάπ[τοιτο Ξέ]-

νωνος ἢ Παραμόνου ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχόντω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν οἵ τε ἀποδόμενοι καὶ ὁ βεβαι[ω]-

μιος ὢν καὶ ἀνυπόδικος πάσας δίκας καὶ ζαμίας vac. παραμεινάτω δὲ Παράμονος Σωτηρίδᾳ καὶ Ἀθανίχᾳ [τὸν]

τοῦ ζῆν αὐτῶν χρόνον πάντα, ποιῶν πᾶν τὸ ἐπιτασσόμενον καὶ δυνατὸν ἀνεγκλήτως. εἰ δὲ μὴ παραμένοι [ἢ μὴ]

ποιέοι τὸ ἐπιτασσόμενον, ἐξουσίαν ἐχέτω Σωτηρίδας καὶ Ἀθανίχα ἐπιτειμέοντες Παραμόνῳ καθ’ ὅ[ν]

κα προαιρέωνται τρόπον. μάρτυρες οἵ τε ἱερεῖς τοῦ Ἀπόλλωνος Φίλων Στρατάγου, Πολέμαρχος

[ἄρχο]ν̣τος Ἀντιφίλου τοῦ Γοργίλου, μηνὸς Ἐνδυσποιτροπίου, βουλευόντων Ἀριστοκλέα τοῦ Φιλονείκου, Δάμ[ω]-

[νο]ς τοῦ Πολεμάρχου, ἐπ[ὶ τ]οῖσδε ἀπέδοτο Εὐρυδίκα Ἀρχιδάμου τῷ Ἀπόλλωνι τῷ Πυθίῳ ἐπ’ ἐλευθερίᾳ σώματα δύο

σαν. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος Στράταγος Φίλωνος. παραμεινάτωσαν δὲ τὰ προγεγραμμένα σώμα-

τα Εὐρυδίκᾳ τὸν πάντα χρόνον, ἕως κα ζῇ Εὐρυδίκα καὶ ποιείτωσαν τὸ ἐπιτασσόμενον πᾶν ἀνενκλήτως. εἰ δέ τι ἓν ἢ καὶ ἀμ-

φότερα τὰ προγεγραμμένα σώματα μὴ πειθαρχέοιεν μηδὲ ποιέοι τὸ ἐπιτασσόμενον ὑπὸ Εὐρυδίκας, ἐξου-

σίαν ἐχέτω Εὐρυδίκα ἐπιτειμέουσα τρόπῳ ᾧ κα θέλῃ. ἐπεὶ δέ κά τι πάθῃ Εὐρυδίκα ἀνθρώπινον, ἔστωσαν

[․․, Εὐλογί]αν δὲ μνᾶν δύο, καὶ τὰν τιμὰν ἀπέχοντι πᾶσαν, καθὼς ἐπίστευσε Εὐαμερὶς καὶ [Εὐλογ]ία τῶι θεῷ τὰν ὠνάν, ἐφ’ ᾧτε ἐλ[ευθέρας εἶ]-

[μεν καὶ ἀνε]φάπτους τὸν πάντα χρόνον, ποιοῦσας ὅ κα θέλωντι καὶ ἀποτρεχούσας ᾇ κα θέλωντι. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους τ̣[ᾶς πόλιος]

[Βαβύλος Λ]αιάδα. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Εὐαμερίος ἢ Εὐλογίας ἐπὶ καταδουλισμῶι, βέβαιον παρεχόντω [τῶι] θεῶι τὰν ὠνὰν οἵ τ[ε] ἀπ[ο]δ̣ό[μενοι καὶ ὁ]

[ἄ]ρχοντος Διοδώρου τοῦ Δωροθέου,

[μ]ηνὸς Ἐνδυσποιτροπίου, βουλευόντων

[Κ]λέωνος τοῦ Νικία, Εὐκλέους τοῦ Ἄρχω-

ἄρχοντος Ἐπινίκου τοῦ Νικοστράτου, μηνὸς Ἐνδυσποιτροπίου, βουλ[ευ]-

όντων Διοδώρου τοῦ Φιλονίκου, Τιμολέωνος τοῦ Ἐμμενίδα, ἀπέδο-

τᾶς πόλιος Ἀριστοκλέας Φιλ[ο]νίκου. παραμινάτω δὲ Νικὼ Θεοφίλῳ τὸν τᾶ[ς ζω]-

ᾶς αὐτοῦ χρόνον, πᾶν τὸ ἐπιτασσόμενον ποιοῦσα αὐτῶι τὸ δ[υνα]-

τὸν ἀνεγκλήτως. εἰ δὲ μὴ παραμένοι ἢ μὴ ποιέοι τὸ ἐπιτασσόμεν[ον, ἐ]-

ξουσίαν ἐχέτω Θεόφιλος ἐπιτιμέων Νικοῖ τρόπωι ᾧ θέλο[ι]. εἰ δέ τι γένοι[το]

ἄρχοντος Ἀντιγένεος τοῦ Ἀρχία, μηνὸς Ἐν[δυσποι]τ̣ρ̣[οπίου, β]ουλευόντων Φιλλέα τοῦ Λαμένεος,

Ἀθανίωνος τοῦ Κλεοξενίδα, ἐπὶ τοῖσδε [ἀπέδοτο ․․c.8․․․] Δωροθέου σῶμα γυναικεῖον οἰκογ[ε]-

χωνος, Κλέωνος τοῦ Νικ[ία],

μηνὸς Ποιτροπίου, ἀπέδοτο [Δά]-

μων Νίκωνος τῷ Ἀπόλλωνι τ[ῷ]

[νον μηθενὶ μηθὲν ποθήκοντα κατὰ μ]ηδένα τ[ρόπον],

[ποιῶν ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχων οἷς κ]α θέλῃ. εἰ [δέ τις]

[ἐφάπτοιτο — — — — ἐπὶ καταδουλισ]μῷ, βέβ[αιον πα]-

βύλος Λαιάδα, Κλεόμαντις Δίνωνος, Σωτηρίδας Ξένωνος. παραμεινάτωσαν δὲ τὰ προγεγραμμένα

σώματα Εὐκλείδᾳ καὶ Μηνοδότᾳ τὸν τᾶς ζωᾶς αὐτῶν χρόνον, ποιοῦντα τὸ ἐπιτασσόμενον τὸ δυνα-

τὸν ἀνεγκλήτως. εἰ δὲ μὴ ποιέοισαν, ἐξουσίαν ἐχέτωσαν Εὐκλείδας καὶ Μηνοδότα ἐπιτειμέοντες αὐτοῖς τρό-

πῳ ᾧ κα θέλωντι. μάρτυρες οἱ αὐτοί.

[τὰ τοὺς νόμ]ους τᾶς πόλιος Αἰακίδας Εὐκλείδα. παραμεινάτω δὲ Εἰσιὰς [Κλε]ομάν[τει πάν]-

[τα τὸν τᾶς ζ]ωᾶς [χρ]όνον πᾶν ποιοῦσα τὸ ἐπιτασσόμενον πᾶν ὡς δούλα. εἰ δὲ μὴ παραμ[ένοι]

[Εἱσιὰς ἢ μὴ π]οιέοι [τὸ] ἐπιτασσόμεν[ον], ἐξουσίαν ἐχέτω Κλεόμαντις ἐπιτειμέων τρόπ[ῳ ᾧ]

[κα θέλῃ καὶ ψο]φέων καὶ διδέ[ων] καὶ πωλέων. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Εἰσιάδος ἐπὶ κατα[δου]-

Εἰσιὰς [․․c.7․․]Ο[․․․c.11․․․․ τὰ]

ποτὶ γᾶν πάντα ποιε[․․․․c.13․․․․․]

μάρτυρες οἵ τε ἱερεῖς [Φίλων Στρατάγου],

πόδικος πάσας δίκας καὶ ζαμίας. παραμεινάτω δὲ Τρύφαινα Φιλέ-

ρωτι καὶ τᾷ γυναικὶ αὐτοῦ Πραπίδι, ποιοῦσα τὸ ἐπιτασσόμενον

πᾶν τὸ δυνατόν. εἰ δὲ μὴ παραμίναι ἢ μὴ ποιέοι τὸ ἐπιτασσόμενον,

ἐξουσίαν ἐχέτω Φιλέρως καὶ Πραπὶς ἐπιτιμέοντες Τρυφαίνᾳ

ἔστωσ[αν] τὰ καταλιφθέντα ὑπ’ αὐτοῦ πάντα Σωσύλᾳ ἐν χρήσει. καὶ εἰ τί κα πάθῃ Σωσύλα, ἔστωσαν πάντα Εἰσιάδος καὶ Κλεομάντιος,

ἄλῳ δὲ μηδενὶ προσηκέτωσαν κατὰ μηδένα τρόπον· ποιησάτω δὲ Εἰσιὰς τὰ ποτὶ γᾶν πάντα, καθὼς καὶ οἱ λοιποὶ ἄνθρωποι.

μάρτυρες οἵ τε ἱαρεῖς τοῦ Ἀπόλλωνος Διόδωρος Φιλονίκου, Διονύσιος Ἀστοξένου, Δάμων Πολεμάρχου, καὶ οἱ [ἄρ]χ[ον]τες Λαιάδας

νησιν ἐν ἐλευθερίαν ἀζάμιος ὢν καὶ ἀνυπόδικος καθώς κα συλάσῃ. π̣[αραμινάτ]ω [δὲ Φρόνησις Ξεναγόρᾳ ἕως κα]

ζώῃ Ξεναγόρας ποιοῦσα πᾶν τὸ ἐπιτασσόμενον ἀνεγκλήτως. μάρτυρ[οι οἵ τ]ε ἱε[ρεῖς τοῦ Ἀπόλλωνος τοῦ Πυθίου Νικόστρα]-

τος Ἄρχωνος, Καλλίστρατος Αἰακίδα καὶ ἰδιῶται Κριτόλαος Σωτήρου, Ἀρι[— — — — — — —]

δε Ζώπυρος Μενεκρατείᾳ ἕως κα

ζῇ Μενεκράτεια ποιῶν τὸ ἐπιτασσό-

μενον πᾶν ἀνεγκλήτως. εἰ δὲ μὴ πει-

θαρχέοι Ζώπυρος ἢ μὴ ποιέοι τὸ ἐπι-

τασσόμενον, ἐξουσίαν ἐχέτω Μενε-

μηδὲ ἓν ποθήκων καὶ ἐξουσίαν ἐ[χέ]-

τω ποιῶν ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχων [ᾇ]

κα θέλῃ. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ζω[πύ]-

[ὀνόμ]ατα Σωτηρίχα, Σύμφορον, Τρυφέρα, τὸ γένος ἐνδογενῆ, τιμᾶς ἀργυρίου ἐν ἑνὶ πάντων μνᾶν δέκα. β[εβαιωτὴρ] Διόδωρος Δωρο[θέου. παραμινάτωσαν δὲ αὐτᾶι τὰ προγ]εγραμμένα σώματα Σ[ωτη]-

[ρίχα, Σ]ύμφορον, Τρυφέρα πάντα τὸν χρόνον ἕ[ως] κα ζῇ Μενεκράτεια, δουλεύοντα καὶ ποιοῦντα π[ᾶν τ]ὸ ἐπιτασσόμενο[ν πᾶν τὸ δυνατόν. εἰ δέ τι τῶν προγεγραμμέ]νων σωμάτων μὴ πειθαρχέ[οι]

[ἢ μὴ π]οιέοι τὸ ἐπι[τασσ]όμενον ὑπὸ Μενεκρατείας, ἐξουσίαν ἐχέτω Μενεκράτεια εἴτε κα θέλῃ πωλεῖν τῶν προγ[εγ]ραμμένων τι σωμάτων [πωλέουσα εἴτε κολάζουσα καὶ πλαγαῖ]ς καὶ [δ]εσμοῖς καθώς κα θέλῃ. εἰ δέ

[κα ἐν] τῶι ἀνάμεσον χρόνωι γένηται τ[έκνο]ν ἐγ Μενεκρατείας, [δ]ότωσαν Σωτηρίχα, Σύμφορον, Τρυφέρα ἑκάστα αὐτᾶν τῶι τέ[κνωι] τῶι ἐγ Μενεγρατείας ἀργυ[ρίου μνᾶν καὶ ἐλευθέρα ἔστω ἀπὸ πάν]των. ἐπεί δέ κα τι πάθῃ ἀνθρώπινον

Μενεκράτεια ἀγενὴς ὑπάρχουσα, ἔστωσαν τὰ προγεγραμμένα σώματα πάντα ἐλεύθερα μηθενὶ μηθὲν ἐκτείσαντα ΟΣ[․․․․]Μ̣ΕΙΝΩΝΤΙ ἐν τᾷ παραμονᾶ, [ἀλλὰ ἐξουσίαν ἐχέτωσαν ποιέοντ]α ὅ κα θέλωντι καὶ ἀποτρέχοντα ᾇ κα θέ-

λωντι. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο τῶν προγεγραμμένων σωμάτων ἐπὶ καταδουλισμῷ, κύριος ἔστω πᾶς ὁ παρατυχὼν σ[υλέω]ν καὶ ἀφαιρείμενος ἐν [ἐλευθερίαν ἀζάμιος ὢν καὶ ἀνυπόδικο]ς πάσας δίκας καὶ ζαμίας· καὶ οἱ ἱερεῖς

λος Μέντορος, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέραν εἶμεν Εὐφροσύναν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα

βίον, ποιοῦσαν ὃ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσαν οἷς κα θέλῃ, καθὼς ἐπίστευσε Εὐφροσύνα τῶι θεῶι τὰν

ὠνάν. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Εὐφροσύνας ἐπὶ καταδουλισμῶι Εὐφροσύνας ἐπὶ καταδουλισμῶι, οἵ

ἄρχοντος Ν[ικάνδ]ρου, μηνὸς Ποιτροπίου,

βουλευόντων [Νικί]α, Μέντορος, Ὀρθαίου,

[τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶν — — — καὶ τὰν τι]μὰν ἔχει πᾶσαν. βεβαιωτὴρ κατ[ὰ τοὺ]ς νό[μ]ου[ς] Δ[ω]ρόθεος Διοδ[ώρου Δελφ]ός, καθὼς ἐπίστευσε Εὐαμερὶς

[τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν ἐφ’ ᾧτε ἐλευ]θέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον. παραμειν[άτω δὲ Εὐ]αμερὶς Κλεονίκαι ποιοῦσα τὸ ἐπι-

[τασσόμενον πᾶν ἀνεγκλήτως] ἕως κα ζῇ Κλεονίκα. εἰ δὲ μὴ παραμε[ί]ναι ἢ μὴ ποέοι τὸ ἐπιτασσόμεν[ον, ἐξουσίαν ἐχέτω] Κλεονίκα ἐπιτιμέουσα τρόπωι

[ἄρχοντος Ἡρακλείδα τ]ο̣ῦ̣ Εὐκλείδα, μηνὸς Ἐνδυσποιτρο-

[πίου, βουλευ]όντων Ἀθανίωνος τοῦ Κλεοξενίδα, Φι-

δα, ἐφ’ ὧιτε ἐλευθέραν εἶμεν Παραμόναν καὶ ἀνέφαπτον

ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον, ποιοῦσαν ὅ κα θέλῃ, καὶ ἀπο-

τρέχουσαν οἷς κα θέλῃ. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Παραμό-

δὲ καὶ ἐν τὰν π[ό]λιν ἁμῶν, τάν τ’ ἐπιδαμίαν καὶ ἀναστρο-

[φὰ]ν ἐποιήσαντο εὐσχήμονα καὶ πρέπουσαν ἀξίως αὐτο-

[σ]αυτῶν τε καὶ τῶν προγόνων καὶ τᾶς ἁμετέρας πόλιος· ὅπως

ἀπέχει πᾶσαν. βεβαιωσὴρ κατὰ τὸν νόμον Σώστρα-

τος Σωτύλου. παραμεινάτω δὲ Σωτηρὶς Ἀσκληποῖ

ἕως κα ζώῃ Ἀσκληπὼ ποιοῦσα τὸ ἐπιτασσόμενον ὑ-

π’ αὐτᾶς πᾶν τὸ δυνατόν. εἰ δὲ μὴ ποιέοι ἢ μὴ παραμένοι καθὼς

γέγραπται, ἐξουσίαν ἐχέτω Ἀσκληπὼ μαστιγοῦσα Σωτηρὶν καὶ ἐπι-

τιμέουσα αὐτᾶι. εἰ δὲ πρότερον θέλοι χωρίζεσθαι Σωτη-

ρὶς ἀπὸ Ἀσκληποῦς, χωριζέσθω καταβαλοῦσα Ἀσκληποῖ ἀρ-

γυρίου μνᾶς τρεῖς, καθὼς ἐπίστευσε Σωτηρὶς τῶι θεῶι τὰν

[άς, τὸ γένος Βοι]ωτὰν, τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶν τριῶν, καὶ τὰν τιμὰν ἔχει πᾶσαν, καθὼς ἐπίστευσε Θεσπιὰς τὰν ὠνὰν τῶι θ[ε]-

[ῶι, ἐφ’ ᾧτε ἐλε]υθέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων, ποιοῦσαν ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσαν οἷς κα θέλῃ. βεβαιωτὴ[ρ]

[κατὰ τοὺς νό]μους τᾶς τας πόλιος Εὔδωρος Νικοστράτου. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο ἐπὶ καταδουλισμῶι Θεσπιάδος, βέβαι-

[άδα ὡς ἐλε]υθέραν οὖσαν, ἀζάμιος ὢν καὶ ἀνυπόδικος πάσας δίκας καὶ ζαμίας. παραμεινάτω δὲ Θεσπιὰς παρὰ Ἑλλάν[ικον],

[ποι]οῦσα πᾶν τὸ δυνατὸν καὶ ἐπιτασόμενον ἀνεγκλήτως. εἰ δὲ μὴ παραμένοι [ἢ] ποιέοι καθὼς προγέγρα[πται, κύριος]

[ἔστω Ἑ]λλάνικος ἐπιτιμέων Θεσπιάδι οἵῳ κα θέλῃ τρόπῳ, ἀζάμιος καὶ ἀνυπόδικος ὤν. ἐπεὶ δέ κά τι πάθῃ Ἑλλάνικ[ος, ἐλευθέρα]

[δρεῖον ᾧ] ὄνομ[α Κρί]των, τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶν τριῶν, καὶ τὰν τιμὰν ἔχει πᾶσαν, καθὼς ἐπίστευσε τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν Κρίτων, ἐφ’ ὧιτε ἐλ[εύ]-

[θερο]ν εἶμενι καὶ ἀνέφαπτον. βεβαιωτὴρ Λαιάδας Ἄγωνος. παραμεινάτω δὲ Κρίτων Μέντορι ἕως κα ζώῃ Μέντωρ, ποιῶν τὸ ἐπιτασσό[με]-

[νον πᾶ]ν ἀνενκλήτως τὸ δυνατόν· εἰ δὲ μὴ ποίῃ Κρίτων καθὼς γέγραπται, κύριος ἔστω ἐπιτιμέων τρόπῳ ᾧ κα θέλῃ Μέντωρ. ἐπεὶ δέ κά τι [ἀνθρώπι]-

[νον γέ]νηται περὶ Μέντορα, ἀποτρεχέτω Κρίτων ἐλεύθερος ᾇ κα θέλῃ. μάρτυροι οἵ τε ἱερεῖς Ἀπόλλωνος Ξενοκράτης, Α[ἰακίδας, καὶ ἰδιῶται Καλ]-

ἄρχοντος Ταραντίνου, μηνὸς Ἐν[δυσποιτροπίου],

βουλευόντων Φιλαιτώιλου, Κλεο[δάμου, Δάμω]-

ἐλευθέρα εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος [ἀπὸ πάντων],

ποιοῦσα ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσα [ᾇ κα θέλῃ]

Σωτηρίς. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους [— — — — —]

[ον. παρ]αμινάτω δὲ Μνῆς καὶ Εὐφροσύνα Ἀριστονίκῳ καὶ Ἀντιγόνᾳ τὸν τασσόμ[ενον] χρό-

[νον, πᾶ]ν ποιέοντες τὸ δυνατὸν ἀνενκλήτως. εἰ [δὲ] μὴ παραμίνοισαν ἢ μὴ ποιήοισαν τ[ὸ]

[ἐπιτασσ]όμενον, ἐξουσίαν ἐχέτω Ἀριστόνικος καὶ Ἀντιγόνα ἐπιτιμέοντες αὐτοῖς τρόπῳ ᾧ κα

Πατροφίλᾳ ἕως κα ζ[ῇ] Πατροφίλα [․․․]Σ̣Α̣ τὸ ἐπιτασ̣σ̣όμενον πᾶν [τὸ] δυνατὸν.

εἰ δέ μὴ παραμένοι ἢ μὴ ποιέοι τὸ ἐπιτασσόμενον, κυρία ἔστω [Πατρο]φίλα

ἐπιτιμέουσα Δαμοστράτᾳ τρόπωι ᾧ κα θέλῃ πλὰμ μὴ πωλέουσα. εἰ δὲ θέλοι

ρίου μνᾶς τρεῖς· ἄλλως δὲ μὴ ἐχέτω ἐξουσίαν ἀπελθεῖν ἀπὸ Πα-

τροφίλας. εἰ δέ τι πάθοι Πατροφίλα, ποιησάτω τὰ ποτὶ γᾶν πάντα

Δαμοστράτα Πατροφίλᾳ. μάρτυροι οἱ ἱερῖς Αἰακίδας, Ἐμμενίδας·

ἀνθρώπινον Εὐφροσύνα, [δότωσαν — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — τὰ ἐν]

τᾷ παραμονᾷ καὶ ἔστωσαν [τὰ προγεγραμμένα σώματα ἐλεύθερα, ποιοῦντα ἅ κα θέλωντι καὶ ἀποτρέ]-

χοντα ᾇ κα θέλωντι. εἰ δέ [τις ἐφάπτοιτο τῶν προγεγραμμένων σωμάτων ἐπὶ καταδουλισμῷ, κύρι]-

ὠνὰν ἐφ’ ᾧτε ἐλεύθερον εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ π[άν]-

[των π]οιοῦντα ὅ κα θέλῃ. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον τ[ᾶς]

[πόλιος Κλ]έων Ἥρυος. παραμινάτω δὲ Γρῖπος Εὐάνδρω[ι ἕως]

ῷ Πρόθυμος ἐφ’ ᾧτε ἐλεύθερος ἔσται καὶ ἀν[έφαπτος ἀπὸ] πάντων τὸν πάντα

χρόνον ποιῶν ὅ κα θέ[λῃ καὶ ἀποτρέχων οἷς κα θέλῃ. βεβαιωτ]ὴρ κατὰ τὸν νόμον τᾶς

πόλιος Εὔιος Νίκωνο[ς. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Προθύμου ἐπὶ κα]ταδουλισ[μ]ῷ, βέ-

[ἄρχ]οντος Μένητος τοῦ Δάμωνος, μηνὸς Ποιτροπίου, βουλευόντων Στρατάγου τοῦ Φίλωνος, Λέωνος τοῦ Ξενοφάντου, ἀπέδοντο Εὐαίνετος Ξενοχάρεος καὶ Σωσίχα

[․․․]μαίου Ἀμφισσεῖς τῷ Ἀπόλλωνι τῷ Πυθίῳ σῶμα ἀνδρεῖον οἰκογενὲς ᾧ ὄνομα Ἀφροδίσιος, τειμᾶς ἀργυρίου μνᾶν τεσσάρων, καὶ τὰν τειμὰν ἀπέχοντι πᾶσαν.

[βεβαι]ωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους Μένης Δάμωνος, ἐφ’ ᾧτε ἐλεύθερον εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον Ἀφροδείσιον, ποιοῦντα ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχοντα

[οἷς κα] θέλῃ. παραμεινάτω δὲ Ἀφροδείσιος Εὐαινέτῳ καὶ Σωσίχᾳ ποιῶν τὸ ἐπιτασσόμενον πᾶν τὸ δυνατόν· εἰ δὲ μὴ ποιέοι, ἐξουσίαν ἐχέτωσαν Εὐ-

αίνετος καὶ Σωσίχα ἐπιτιμέοντες τρόπῳ ᾧ κα θέλωντι πλὰν μὴ πωλέοντες. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ἀφροδεισίου ἐπὶ κα-

[καὶ τὰν τιμὰν ἀπέ]χει πᾶσαν καθὼς ἐπίστευσε Κτήσων τὰν ὠνὰν

[τῷ θεῷ ἐφ’ ᾧτε] ἐλ[εύ]θερον εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων π[οιέ]-

[οντα ὅ κα θέλῃ] καὶ ἀποτρέχοντα ᾇ κα θέλῃ Κτήσωνα. βεβαιωτὴρ

[— — — — — —]ΠΟΝ[— — — —]ΣΕΛ[— — — — — — —]ΛΙΙΕΣ

[․․5․․] πάντα τὸν τᾶς ζωᾶς χρόνον ποιοῦντας τὸ ἐπιτασ-

σόμενον πᾶν ἀνεγκλήτως. εἰ δέ τι πάθοι Νίκαρχος, ποιησά-

τωσαν οἱ προγεγραμμένοι τὰ ποτὶ γᾶν πάντα, καθὼς ἔ-

ἐπειδ[ὴ ὁ δᾶ]μος [ὁ Ῥ]οδίων [φί]λος ὢν καὶ εὔ[νους ἁμῖν ἔν τε τοῖς ἔμπροσθεν]

χρόνοι[ς πο]λλὰς ἀποδείξεις πεποίητα[ι τᾶς τε ποτὶ τὸν θεὸν εὐσεβείας]

καὶ τᾶς ποτὶ τὰμ πόλιν αἱρέσιος καὶ [εὐνοίας, καὶ νῦν ἐξαποστειλάντων]

[έ]πραξαν σπουδᾶς καὶ φιλοτιμία[ς οὐθὲν ἐ]λλείπον[τες ἐν τὸ ἐπι]-

[τυ]χεῖν ἁμῖν τὰ ἀμφιλλ[εγ]όμενα, τὰν [δ]ὲ ἐνδαμίαν ἐπ[οίησαν καλὰν]

[κα]ὶ ἀξίαν αὐτῶν καὶ τοῦ δάμου τοῦ ἐξαποστείλαντ[ος αὐτούς· εἶναι]

βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος Αἰακίδας Εὐκλίδα καθὼς ἐπίστευσε Δόξα τῷ θ[ε]ῷ τὰν ὠνὰν ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέραν ἶμεν καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ

πάντων τὸν πάντα χρόνον. παραμινάτω δὲ Δόξα Εὐρώπᾳ ποιοῦσα πᾶν τὸ ἐπιτασ[σόμε]νον, ἐξουσίαν δ’ ἐχέτω Εὐρώπα ἐπιτιμέουσα

[․․]τρόπῳ ᾧ κα θέλῃ. ἐπὶ δέ κά τι ἀνθρώπινον γένηται περὶ Εὐρώπαν, ἐλευ[θέρα ἔστ]ω Δόξα μηθενὶ μηθὲν ποθήκουσα κατὰ μηθέ-

ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντω[ν] τὸν πάντα χρόνον. παραμεινάτω δὲ Σωτηρὶς

Φιλωτέρᾳρα, ποιοῦσα πᾶν [τὸ] ἐπιτασσόμενον πᾶν τὸ δυνατόν. εἰ δὲ μὴ

παραμένοι μηδὲ ποιέοι τὸ [ἐπι]τασσόμενον, ἐξουσίαν ἐχέτω Φιλωτέρα ἐπι-

τειμέουσα τρόπωι [ᾧ κα θέ]λῃ. ἐπεὶ δέ κά τι ἀνθρώπινον γένηται περὶ Φιλωτέ-

[θ]εῶι Σωσίχα καὶ Φιλώτας ὥστε ἐλευ[θέρους εἶμεν καὶ ἀνεφάπτους ἀπὸ]

[π]άντων τὸν πάντα βίον ποιοῦντας [ὅ κα θέλωντι καὶ ἀποτρέχοντας ᾇ]

[κ]α θέλωντι. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Σωσίχ[ας ἢ Φιλώτα ἐπὶ καταδουλισμῶι, βε]-

[τιμᾶς ἀργυρίου — — — — — — — — καὶ τὰν τιμὰν ἀπέ]χοντι πᾶσαν. βεβαιωτὴρ κατὰ τ[οὺς νόμους τᾶς πόλιος — — — — —]

[— — — — — παραμεινάτω δὲ Σωτηρίχα Εὐκλείδᾳ καὶ Μηνοδότᾳ], ποι[ο]ῦσα τὸ ἐπιτασσομένον [πᾶν τὸ δυνατόν. εἰ δὲ μὴ ποιέοι],

[ἐξουσίαν ἐχέτωσαν Εὐκλείδας καὶ Μηνοδότα ἐπιτιμέοντες Σωτη]ρίχᾳ τρόπῳ ᾧ κα θέλωντι [— — — — — —]

μους τᾶς π[όλιος — — — — — — — — — — — — — καθώς ἐπίστευσε — — — — τῷ θεῷ τὰν ὠ]-

νάν, ἐφ’ ᾧτε ἐλ[ευθέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον, ποιέου]-

σα ὅ κα θέλῃ καὶ ἀπ[οτρέχουσα οἷς κα θέλῃ. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο — — — ἐπὶ κατα]-

χει πᾶσαν. βεβαιωτὴ[ρ κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος — — — — — — —. παραμεινάτω δὲ Ὀνα]-

σίφορον Διοκλέᾳ ἕω[ς κα ζῇ, πᾶν ποιοῦσα τὸ ἐπιτασσόμενον ἀνενκλήτως· εἰ δὲ μὴ, ἐξουσίαν ἐχέτω Διό]-

κλεα ἐπιτιμέουσ[α Ὀνασιφόρῳ τρόπῳ ᾧ κα θέλῃ. ἐπεὶ δέ κά τι ἀνθρώπινον γένηται περὶ Διόκλεαν, ἐλευ]-

των τὸν πά[ντα χρόνον ποιο]ῦσαν ὅ [κ]α θέλῃ καὶ ἀπο[τρέχ]ουσαν ᾇ κα θ[έλῃ. εἰ δέ]

τις ἐφάπτοιτο [Ἀ]γαθοκλέας ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον πα[ρεχόντω]

[ἐλεύθερον εἶμεν] Ἀντίοχον καὶ ἀνέφαπτον ἀπ[ὸ] πάντων τὸν πάν[τα]

[βίον, ποιῶν ὅ] κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχοντα ᾇ κα θέ[λ]ῃ. εἰ δέ τις ἐφάπτο[ιτο]

[Ἀντιόχου ἐπὶ κ]α[τ]αδουλισμῶι, βέβαιον παρεχόντωι τῶι θεῶ[ι τὰν]

[ἄρχον]τος Καλλιστράτου τοῦ Αἰακίδα, μηνὸς Ποιτροπίου, βουλευ-

[όντων Με]λισσίωνος τοῦ Διονυσίου, Κλέωνος τοῦ Δάμωνος, Σωτύλου

Τιμώ, συνευαρεστεόντων αὐτῶν καὶ τ[— — — — — — — —, ἐπ’ ἐλευ]-

θερίαι τῶι Ἀπόιλλωνι Ἀπόλλωνι τῶι Πυθίωι κοράσιο[ν οἰκογενὲς ᾇ ὄνομα Στρα]-

τώ, τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶν τριῶν καὶ τὰν τ[ιμὰν ἀπέχοντι πᾶσαν. βε]-

μεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν [πάντα βίον. παραμεινάτω]

δέ Στρατὼ Καλλιστράτωι καὶ Τιμοῖ ἕω[ς κα ζῶντι ποιοῦσα τὸ ἐπι]-

τασσόμενον πᾶν ἀνεπικωλύτως. [εἰ δὲ μὴ παραμένοι ἢ μὴ]

ποιέοι τὸ ἐπιτασσόμενον καθὼς [ἐπάνω γέγραπται, ἐξουσίαν]

ἐχέτω Καλλίστρατος καὶ Τιμὼ ἐπιτιμ[έοντες τρόπωι ὧι κα θέλων]-

χι πᾶσαν. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους τ[ᾶς πόλιος] Εὐκλίδας Ἡρα[κλίδα].

παραμινάτω δὲ Ἀντιγόνα Ἀφροδισίᾳ ἕ̣ως [κα ζῇ, πο]ιοῦσα τὸ ἐπ[ιτασ]-

σόμενον τὸ δυνατὸν. ἐὰν δὲ μὴ ποιῇ τὸ ἐπιτασσόμενον Ἀντιγό[να],

ἐξουσίαν ἐχέτω Ἀφροδισία ἐπιτιμέουσα τρόπῳ ᾧ κα θέλῃ. μάρτυρ[οι]

ἀπέλυσε Ἀφροδισία Μάρκου Βιβίου τᾶς παραμονᾶς Ἀντιγόναν

μηδενὶ μηδὲν ποθήκουσαν κατὰ μηδένα τρόπον, ποιοῦσα ὅ κα θέλῃ. μάρτυ-

ρες οἳ ἱερῖς τοῦ Ἀπόλλωνος Πολέμαρχος, Φίλων· ἰδιῶται Λέων, Νεικάνωρ, Λυσία[ς].

[δρεῖον ὧι ὄνομα Ζωΐλος τῶι Ἀπόλλωνι τ]ῶι Πυθίωι ἐπ’ ἐλευθερίᾳ τιμᾶς ἀργυρίο[υ] μνᾶν ἕξ, καὶ τὰν τιμὰν ἔχω πᾶσαν. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νομο[ὺς]

[τᾶς πόλιος Νικαῖος Νίκωνος. παραμεινάτ]ω δὲ Ζωΐλος Λαδίκωι πάντα τὸν [τ]ᾶς ζωᾶς αὐτοῦ χρόνον, ποιῶν τὸ ἐπιτασσόμενον πᾶν ἀνενκλήτως. εἰ δὲ μὴ παραμέν-

[οι ἢ μὴ ποέοι τὸ ἐπιτασσόμενον, κύριος ἔστω]ι Λάδικος Ζωΐλῳ ἐπιτιμέων, ἀζάμιος ὢν καὶ ἀνυπόδικος πάσας δίκας καὶ ζαμίας. ἐπει δέ κα τι ἀνθρώπινον γέ-

καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόν[ον. π]αραμινάτω δὲ Ἀριστο-

κράτης Ἀστοξένῳ καὶ Δαμοῖ, ποιῶν τὸ ἐπιτα[σσ]όμενον πᾶν τὸ δυνα-

τόν. εἰ δὲ μὴ παραμένοι ἢ μὴ ποιέοι τὸ ἐπιτασ[σό]μενον, ἐξουσίαν ἐχέ-

τωσαν Ἀστόξενος καὶ Δαμὼ ἐπιτιμέοντες τ[ρ]όπωι ᾧ κα θέλωντι. ἐπεὶ

[τὰν ὠνάν, ἐφ’ ᾧτε] ἐλεύθερον εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ [πάντων τὸν]

[πάντα βίον], ποιῶν ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχ[ων ᾇ κα θέλῃ, ποθήκων]

[μηθενὶ μ]ηθὲν μηδὲ καθ’ ὁποῖον τρόπο[ν. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο]

[Εὐφροσύνου] ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον π[αρεχόντ]ω [τῷ θεῷ]

[θέρας εἶμεν Ἀφροδισίαν καὶ — — — — καὶ ἀνεφάπτους ἀπὸ πάν]των τὸν

[πάντα χρόνον, ποιούσας ὅ κα θέλωντι καὶ ἀποτρεχούσας ᾇ κ]α θέλωντι.

[εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ἀφροδισίας ἢ — — — — ἐπὶ καταδουλισ]μῷ, βέβαιον πα-

[— —, ἐφ’] ᾧτε ἐλευθέρας εἶμεν κα[ὶ ἀνεφάπτους ἀπὸ πάντων τὸν πάν]-

[τα χρόνο]ν, ποιούσας ὅ κα θέλωντι κ[αὶ ἀποτρεχούσας οἷς κα θέ]-

[λωντι. ε]ἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Τρυφέ[ρου καὶ Σμύρνας ἐπὶ καταδουλισ]-

[Φι]λονίκου, ἐφ’ ᾧτε ἐλεύθερον εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον Ν[ουμήνιον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον. παρα]μινάτω

δὲ Νουμήνιος Εἰρανίωνι καὶ Τρυφέρῳ, ποιῶν τὸ ἐπιτασ[σόμενον πᾶν τὸ δυνατόν. εἰ δὲ μὴ, κύριοι ἔστωσα]ν Εἰρανί-

[ων κ]αὶ Τρύφερον ἐπιτιμέοντες τρόπῳ ᾧ κα θέλωντ[ι, πλὰν μὴ πωλέοντες. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Νουμηνίου ἐπὶ καταδο]υ-

[ἄρχοντος Βα]βύλου τ[οῦ] Αἰα[κίδα, μηνὸ]ς Πο[ιτροπίου, βουλευόντων Νικία, Μένητος, Κλεάνδρου, ἀπέδοτο]

[Ἀθανὶς — —]σια, συμπάροντο[ς καὶ] τοῦ ἀνδρὸ[ς αὐτᾶς — — —, τῷ Ἀπόλλωνι τῷ Πυθίῳ σῶμα ἀνδρεῖον οἰ]-

[βέ]βαιον παρεχέτω τ[ῷ θεῷ τ]ὰν ὠνάν. παραμεινάτω δ[ὲ Νίκαρχος Ἀθανεῖ καὶ — — — — —, καθὼς συνευδόκη]-

[σαν] αὐτός τε Νίκαρ[χος καὶ Ἀ]θ̣ανίς, ὥστε παραμεῖναι ἀμ[φοτέροις ἕως κα ζῶντι, ποιῶν τὸ ἐπιτασσόμενον]

[πᾶν]. εἰ δὲ μὴ ποέοι τ[ὸ ἐπιτασ]σόμενον ὑπό τε Ἀθανίος [καὶ — — — — —, ἐξουσία]ν [ἐχέτωσαν Ἀθανὶς καὶ]

πόλιος Ἐπίνικος Νικοσ[τράτου, Εὐκ]λείδας Ἡρακλείδα. παραμεινάτω [δὲ Ἰσάργυρον]

Εὐνομίᾳ ἕως κα ζῇ, ποι[έουσα τὸ ἐπιτ]ασσόμενον ὑπ’ αὐτᾶς πᾶν ἀν[εγκλήτως τὸ]

δυνατόν. εἰ δὲ μὴ ποιέο[ι, ἐξουσίαν] ἐχέτω Εὐνομία ἐπιτιμέου[σα τρόπῳ ᾧ κα]

θέλῃ. Λυκίσκος δὲ μὴ πα[ραμεινάτω Ε]ὐνομίᾳ, ἀλλὰ ἔστω ἐλεύθ[ερος μηθενὶ]

[μὰν ἀπέχει πᾶσαν. βεβαιωτὴρ] κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος Πολέμαρχος Δάμωνος. παραμι-

[νάτω δὲ Σωσικράτεα Θεοδότᾳ ἕως κ]α ζῇ, ποιοῦσα τὸ ἐπιτασσόμενον πᾶν ἀνεγκλήτως τὸ δυνα-

[τόν. εἰ δὲ μὴ ποέοι, ἐξουσίαν ἐχέτω Θ]εοδότα ἐπιτειμέουσα τρόπῳ ᾧ κα θέλῃ. ἐπεὶ δέ κα τι ἀνθρώπι-

[ἄρχοντος — — — —]ου, [μηνὸς Ἐ]νδυ[σπ]οιτρ[οπίου, β]ουλευ[όντων Ἁ]β[ρ]ομάχου, Μεγάρτα, ἀπέδ[ο]το Λαδίκα καὶ Πο-

[— — — — — — τῷ Ἀπόλλωνι σ]ῶμα γυναικῆον ᾇ ὄνομα Σωσώ, τιμᾶς ἀργυρίο[υ μ]νᾶν [τ]ριῶν, καὶ τὰν τιμὰν ἔ-

[χει πᾶσαν. βε]βαιωτ[ὴρ κ]ατὰ τοὺ[ς] ν[όμου]ς τᾶς πόλιος Μελισσίων Διονυσίου. παραμινάτω δὲ Σωσὼ Λαδίκᾳ ἕ-

[ως κα ζῇ, ποιοῦσα] τ[ὸ] ἐ[πι]τασσόμενον πᾶν· εἰ δὲ μὴ ποιέοι, ἐξουσίαν ἐχέτω Λαδίκα ἐπιτειμέουσα τρόπῳ ᾧ κα

[θέλῃ. εἰ δὲ θέλοι] Σωσὼ προαπελθεῖν ἀπὸ Λαδίκας, δότω Λαδίκᾳ ἀργυρίου μνᾶς τρεῖς· εἰ δέ τι ἀνθρώπινον γέ-

[βεβαιωτ]ὴρ κατὰ το[ὺς νόμους τᾶς πόλιος — — — — — — —] παρα[μεινάτω δὲ Βοία — — — — —]

[τὸν τᾶς] ζωᾶς χρόνον ποιοῦσα πᾶν τὸ ἐπιτασσόμ[ε]νο[ν πᾶν ἀνε]γκλήτως. [εἰ δὲ μὴ ποιέοι, ἐξουσίαν]

[ἐχέτω — —]καια ἐπιτιμέουσα Βοίᾳ τρόπῳ ᾧ κα θέλῃ. ἐπεὶ δέ κα τ[ι ἀνθρώπινον γέν[ηται περὶ — — καιαν, ἐλευ]-

την δὲ μνᾶν δέκα, καὶ τὰν τιμὰν ἀ[πέχε]ι πᾶσαν, καθὼς ἐπίστευσαν Ἀγάθων καὶ Φιλοκράτης τ[ῶι]

θεῶι τὰν ὠνάν ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέρ[ου]ς εἶμεν καὶ ἀνεφάπτους ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον, πο-

[ι]ο̣ῦντες ἅ κα θέλωντι, καὶ ἀποτ[ρ]έχοντες ᾇ κα θέλωντι. βεβαιωτήρες κατὰ τοὺς νόμους τ[ᾶ]-

[ς πόλ]ι̣ος Πολέμαρχος Δάμω̣νος, Εὐκλείδας Ἡρακλείδα. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ἀγάθ-

[νόμους τᾶς πόλιος Σω]τύλο[ς — — — —, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέρ]αν εἶμεν καὶ

[ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων], ποιοῦ[σα ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσα οἷς κα] θέλῃ. παρα-

[μινάτω δὲ Διαβούλιον Δ]α̣ντοῖ π[οιοῦσα τὸ ἐπιτασσόμενον πᾶν τὸ δυ]νατόν.

[εἰ δὲ μὴ ποέοι, ἐξουσία]ν ἐχέτ[ω Δαντὼ ἐφιτιμέουσα τρόπῳ ᾧ κα θέ]λῃ, πλὰν

Ἁβρόμαχος Ξεναγόρα, καθὼ[ς] ἐπίστευσε Σωσίβιος τῷ θεῷ τὰν [ὠνὰν ἐφ’ ᾧτε ἐ]-

λεύθερος εἶμεν καὶ ἀνέ[φα]πτος ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον, [ποιέων ὅ κα θέλῃ]

καὶ ἀποτρέχων ᾇ κα θέ[λῃ], ποθηκὼς μηθενὶ μηθὲν μηδὲ καθ’ ὁπ[οῖον τρόπον. εἰ]

δέ τις ἐφάπτοιτο Σω[σιβίου] ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχό[ντω τῷ θεῷ τὰν]

[ἐ]φ’ ᾧτε ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πά[ντα βίον. παραμεινά]-

τω δὲ Ἐρωτὶς Σόφωνι καὶ Διοκλέᾳ ἕως [κα ζῶντι, ποιοῦσα τὸ ἐπιτασσόμενον]

[πᾶν] τὸ δυνατὸν [— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]

[ἐφ’ ᾧτε ἐλεύθε]ρον εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα

[χρόνον. παρα]μεινάτω δὲ Φιλέρως Πολυκράτει καὶ Φιλοῖ ποιῶν

[τὸ ἐπιτασσόμ]ενον πᾶν τὸ δυνατόν. εἰ δὲ μὴ παραμένοι ἢ μὴ

[ποιέοι τὸ ἐ]πιτασσόμενον, ἐξουσίαν ἐχέτωσαν Πολυκράτης καὶ

[Φιλὼ ἐπιτι]μέοντες τρόπωι ᾧ κα θέλωντι. ἐπεὶ δέ κα τι ἀνθρώπινον

[αγγέλο]υ, βουλευόντων Διοδώρου τοῦ Δωροθέου, Σω-

[στράτο]υ τοῦ Διονυσίου, μηνὸς Ποιτροπίου, ἀπέδοτο

[Φιλ]λέας Ξενοκράτεος Ἀμβρόσσιος, συμπαρόντων

λεύθερον εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ π[ά]ντων [τὸν πάντα χρ]όνον. [πα]ραμεινά-

τω δὲ Νίκανδρος Παρμόνᾳ ποιῶν τὸ ἐπ[ι]τασ[σόμενον πᾶν τ]ὸ δυνατόν. εἰ δε μ[ὴ]

παραμείναι ἢ μὴ ποέοι τὸ ἐπιτασσόμε[ν]ον, ἐξου[σίαν ἐχέτ]ω Παρμόνα ἐπιτιμέου-

[καὶ τὰν τιμὰν ἔχοντι π]ᾶσαν. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος Ἀστόξενος Διονυ[σίου].

[παραμεινάτω δ]ὲ Σωτηρὶς Γλααυκίᾳ Γλαυκίᾳ ἕως κα ζῇ, ποιοῦσα τὸ ἐπιτασόμενον πᾶν τὸ δυνατόν. εἰ [δὲ]

[μὴ ποιέοι π]ᾶν [․]ιο τὸ ἐπιτασσόμενον, ἐξουσίαν ἐχέτω [Γλ]α[υκί]ας ἐπιτιμέων τρόπῳ ᾧ κα θέλῃ πλὰν [μὴ πω]-

[λέων. εἰ] δέ τις ἐφάπτοιτο Σωτηρίος ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχόντω τῶι θεῷ τὰν ὠνὰν οἵ τε ἀπο[δόμε]-

τᾶς πόλιος Δι[— — — — — — — — — — —, ἐφ’ ᾧτε ἐλεύθερον]

εἶμεν καὶ ἀνέφ[απτον ἀπὸ πάντων, ποιέοντα ὅ κα θέλῃ καὶ]

ἀποτρέχοντα [ᾇ κα θέλῃ. παραμεινάτω δὲ — — φων — — — — —]

καὶ Φιλιστοῖ π[οιῶν τὸ ἐπιτασσόμενον πᾶν τὸ δυνατόν].

εἰ δὲ μὴ ποιέοι, [ἐξουσίαν ἐχέτωσαν — — — καὶ Φιλιστὼ ἐπι]-

τιμέοντες Τ[— — — — — — — — — — — — — — — —. εἰ δέ]

[ἄρχοντος — — —]λου, μηνὸς Ποιτ[ρο]πίου, βουλευόντω[ν — — — — —, — — — — —, — — — — —, ἐπὶ τοῖσδε ἀπέδοτο]

[Θεόφιλο]ς̣ Ε̣ὐ̣αμέρου, συνευαρεσ[τ]έοντος καὶ τοῦ υἱοῦ Ε[ὐαμέρου, τῷ Ἀπόλλωνι τῷ Πυθίῳ σῶμα γυναικεῖον]

[ᾇ ὄνομ]α Θεοξένα, τιμᾶς ἀργυρίου μ[ν]ᾶν τριῶν καὶ τὰν τιμὰ[ν ἔχει πᾶσαν. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος]

[— — —]ος Διονυσίου. παραμινάτω [δ]ὲ Θεοξένα Θεοφίλῳ καὶ Ε[ὐαμέρῳ ἕως κα ζῶντι, ποιοῦσα τὸ ἐπιτασσόμενον]

[πᾶν τὸ δυ]νατ[όν]. εἰ δὲ μὴ ποιέοι, [ἐξου]σίαν ἐχέτωσαν Θεόφιλος [καὶ Εὐάμερος ἐπιτιμέοντες τρόπῳ ᾧ κα θέλωντι πλὰν]

[μὴ πωλέοντ]ες. εἰ δέ τι ἔγγονον [γέ]νοιτο ἐκ Θεοξένας ἐν τῷ τᾶ[ς παραμονᾶς χρόνῳ, ἐλεύθερον ἔστω καὶ μηθενὶ μηθὲν ποθῆ]-

[αὐτ]οῖς καὶ ἐκγόνοις, προξενί[αν, προμαντείαν, προεδρίαν, ἀσυλίαν],

[προδικίαν ποὶ Δελφούς, ἀτέλει[αν πάντων, ἐπιτιμὰν καθάπερ Δελφοῖς].

[ἄρχο]ντος Κλεοβούλου, βουλευό[ντων ․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․],

[αὐτ]οῖς καὶ ἐκγόνοις προξενί[αν, π]ρομαντείαν, θεαροδοκίαν,

[προδ]ικίαν ποὶ Δελφούς, ἀτέλει[αν] πάντων κὰτ τὸν νόμον,

[ἄρχο]ντος Κλεοβούλου, βουλευό[ντ]ων Διοσκουρίδα, Κλεοφάνεος,

[․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․ —— ὕ]πατος, ὃς ἂν πρῶτος γένητ[αι, γράμμ]ατα πρὸς τοὺς δήμους π[άντας, οἷς φιλία καὶ συμ]-

[μαχία ἐστὶ πρὸς τὸν δῆμον τὸν Ῥωμαίων, ἀποστειλάτω, ἐν οἷς αὐτοὺς ποιεῖν κελεύ]σει ὅπως πολῖται Ῥωμαίων σ[ύμμαχοί] τε ἐκ τῆς Ἰταλίας Λατῖνοι τά τ[ε ἑαυτῶν, ὅσων ἂν]

[χρεία ᾖ, κατὰ τὰς ἑῴας πόλεις καὶ νήσους πράσσωσιν ἀκίνδυνοι καὶ κατὰ θ]άλασσαν ἀσφαλῶς πλεῖν δύνω[νται], τήν τε Κιλικίαν διὰ ταύτας τὰς αἰτίας [αὐτὰς Μάαρ]-

δόγμα φροντισάτω ἵνα γένη[ται διεγνωσμένον, ἐπειδὰν τοὺς πρεσβευτάς, εἴτε νό]μος ἐστὶν εἴτε δήμου γνώμη ἐστίν, εἰσαγειοχὼς ᾖ· τοῦ[τ]ό τε ἀζ[ημίῳ αὐτῷ]

[ἐ]ξέστω ποιῆσαι. —— στρατ[ηγὸς ὕπατος ἢ ἀνθύπατος, ὃς ἂν πορεύηται ε]ἰς Ἀσίαν ἐπαρχείαν, Γαίωι Μαρίωι καὶ Λευκίωι Οὐαλερίωι [ὑπάτοις], ἐπειδὴ ἐν τῇ ἐπα[ρχ]είᾳ ἐ[γέ]-

νετο, γράμματα πρὸς τοὺς δήμο[υς φίλους καὶ συμμάχους ἀποστειλάτω καὶ πρὸς] τοὺς βασιλεῖς τοὺς ἐπάνω γεγραμμένους, ὁμοίω[ς δὲ πρὸς οὓς κ]αὶ ὁ ὕπατος κατ[ὰ]

τοῦτον τὸν νόμον γράφειν κα[θὼς ἂν αὐτῷ δοκῇ καλῶς ἔχειν ἀξιώσει. καὶ τούτου τοῦ ν]όμου ἀντίγραφον ἀποστειλάτω πρός τε τὰς πόλει[ς καὶ πολ]ιτείας πρὸς οὓς κατὰ

τοῦτον τὸν νόμον ἀποστέλλε[ιν δεῖ, φροντίζων καὶ ἐπιστροφὴν ποιούμενος, ὅσον ἂν ἐ]ν δυνατῷ ᾖ, ὅπως, ὅσ’ ἂν γράμματα κατὰ τοῦτον τ[ὸν νό]μον πρὸς οὓς ἂν ἀποστελεῖ, ὅ-

πως ἀποδοθῇ κατὰ τὸν νόμον τ[οῦτον· καί, ἀκολούθως τοῖς ἑκάστων ἐπιτηδε]ύμασιν, πρὸς οὓς ἂν κατὰ τοῦτον τὸν νόμον γράμ[ματα ἀπε]σταλμένα ᾖ, εἰς δ[έλ]τον χαλ-

[χρημ]άτων, καὶ ζημιούτω παρ[․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․]γ[․․․․․․․․․ ․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․]αι ὅτε ἦρχεν· οὗτός τε ἀνυ[πεύ]-

[θυνος] ἔστω ἕως ἂν εἰς Ῥώμην ε[ἰσέλθῃ ․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․]ν σ[υμβόλαια ․․․․․․․․․․․․․․․․․․ κα]τὰ τοῦτον τὸν νόμον δεῖ π[οι]-

[εῖν] ποείτω, μήτε τις ἄρχων [μήτε τις ἀντάρχων αὐτὸ]ν κα[τακωλυέτω, ὅπως, ἐν οἷς τα]ῦτα κατὰ τὸν νόμον τοῦ-

[ὅδ’ ἐ]ν ἡμέραις δέκα ταῖς ἔγγιστα, αἷς ἂν γν[ωρίσῃ τοῦτον τ]ὸν νόμον τ[ῶι δήμωι κεκυρῶσθαι ἐ]ν τῆι ἐκκλησίαι, ὀμνυέτω ὅτι ὅσ’

[ἂ]ν ἐν τούτωι τῶι νόμωι κελεύει ποιεῖν πάντα ποιείτω, οὔτε ὑπενα[ντίον τι τούτοις, ἄνευ δ]όλου πονηροῦ. —— ἄρχοντες, οἵτινες

[νῦ]ν εἰσιν ἐκτὸς τῶν δημάρχων καὶ ἐπάρχων, οὗτοι ἐν ἡμέραις πέντε [ταῖς ἔγγιστα αἷς ἂν] ὁ δῆμος τοῦτον τὸν νόμον κυρώσῃ, ὅσοι μετὰ

[ταῦτ]α ἀρχὴν ἕξουσι ἐκτὸς ἐπάρχων, οὗτοι ἐν ἡμέραις πέντε ταῖς ἔγγιστα [ὀμοσάτω, αἷς ἂ]ν εἰς τὴν ἀρχὴν εἴσεται, οἵτινές τε αὐτῶν ἐν Ῥώμ[ῃ]

[εἰσίν]· ὀμοσάτω τὸν Δία καὶ τοὺς θεοὺς τοὺς πατρώιους ποιήσειν ὅσα ἐν τούτωι τῶι νόμωι κατακεχώρισται πάντα ποιήσειν, καὶ φροντίσαι ὅπως γέ-

[νητα]ι, μήτε ὑπεναντίον τούτωι τῶι νόμωι ποιήσειν, μήτε ποιήσειν ὧι τις ἄλλος ποιήσῃ, μήτε ἄλλως ποιήσειν ἢ ἐν τούτῳ τῶι νόμωι ἐστὶν ὅπως γένη-

[ται]. —— ὑπεναντίον τούτῳ τῷ νόμῳ μή τις ποείτω ἄνευ δόλου πονηροῦ· ὅσα τέ τινας κατὰ τοῦτον τὸν νόμον δεῖ ποεῖν, ποεῖτε· μήτε τις ποείτω ᾧ ο[ὗ]-

[τ]ος ὁ νόμος κατὰ παρεύρεσιν ἀκυρωθῇ ἄνευ δόλου πονηροῦ, μήτε τις ποείτω μήτε ἐπικρινάτω ὧι ἔλασσον ὅσα δεῖ κατὰ τοῦτον τὸν νόμον γέν[η]ται· κα[ὶ]

οὓς δεῖ ποιεῖν, ὀμνύειν δεῖ, ποιείτωσαν καὶ ὀμνυέτωσαν ἢ ὧι ἔλασσον ἢ ἄλλως τι γένηται ἄλλως ἢ ἐν τούτωι τῶι νόμῳ γεγραμμένον ἐστίν· τῶι τε ὑ-

πεναντίον τούτωι τῶι νόμωι ποιοῦντι ἢ ἐπικρίναντι, ὅσα τε κατὰ τοῦτον τὸν νόμον μὴ ποήσῃ ἢ μὴ κατὰ τοῦτον τὸν νόμον ὀμόσῃ, ὅπως αὐτῶι

[ἀζ]ημίωι μὴ ἐξῇ εἶναι, μήτε ἔλασσον ἐάν τις αὐτὸν κρῖναι βούληται ἐξέστω. —— ἐάν τις ὑπεναντίον τῶι νόμωι τούτωι [τ]ι ποιήσῃ, εἴτε τι οὓς δεῖ κατ[ὰ]

[το]ῦτον τὸν νόμον τι ποιῆσαι ὀμόσαι μὴ ποιήσῃ ἢ μὴ ὀμόσῃ, ἐάν τε τις τούτωι τῶι νόμωι ἔλασσον ποιήσῃ, ἢ ἄλλως ὑπενα[ν]τί[ο]ν ποιήσῃ ἢ ἐν τούτωι τῷ ν[ό]-

[μω]ι γεγραμμένον ἐστίν, ποιήσῃ ἢ ἐπικρίνῃ ἢ παρανομήσῃ δόλωι πονηρῶι, οὗτος νόμων σηστερτίων μυριάδας εἴκο[σ]ι ζημιούσθω κ[αθ’] ἕκαστον εἶδος ὃ ἂν παρανομή-

σῃ· καὶ ἐάν τι μὴ ποιήσῃ ἄλλως ἢ ἐν τούτωι τῶι νόμωι γεγραμμένον ἐστί[ν], καὶ ὃ ἂν ἄ[λλ]ως ποιήσῃ ἢ ἐν τῶι νόμω[ι] τούτῳ κατ[α]κεχώρισται, τῶι δήμωι τοῦτ[ο]

τὸ χρῆμα ὀφειλέτω δοῦναι· ταῦτά τε τὰ χρήματα ὁ βουλόμενος, ὅστις ἐ[ν] ταύτηι τῆι πολιτείαι γ[ε]γενημένος ἐστὶν ἐλεύθερος, ὅσοις κατὰ τοῦτον τὸν νό-

μον χρήματα ἐναιτήσειν καὶ κρίνεσθαι ἐξῇ, οὗτοι ἀγέτωσαν καὶ κρινάτωσαν, τό τε ὄνομα καταφερέτωσαν πρὸς τὸν περὶ τούτων· μήτε τις ἄρχων μήτε [τις]

ἀντάρχων ποιείτω ὧι ἔλασσον κριθῇ, μήτε κωλυέτω ὧι ἔλασσον ταῦτα τὰ χρήματα εἰς ἀμφισβήτησιν γένηται καὶ ἀπαιτηθῇ, καὶ κριτήριον γένητ[αι, καὶ]

ἀποκατασταθῇ τὰ χρήματα . ὃς ἂν ὑπεναντίον τούτων τι ποιήσῃ ἢ κωλύσῃ ἢ ἐπικρίνῃ, ὁμοίως καὶ οὗτος καθ’ ἕκαστον εἶδος ζημιού[σθ]ω ὥ[σπερ]

εἰ ὑπεναντίον τούτωι τῶι νόμωι ἦι πεποιηκώς, ἢ ὥσπερ εἴ τι κατὰ τοῦτον τὸν νόμον ἔδει ποιεῖν καὶ οὐκ ᾖ πεποιηκώς· ὁμοίως καὶ οὗτος ζημιούσθω κ[α]-

θότι καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων γέγραπται. —— ὅσα χρήματα κατὰ τοῦτον τὸν νόμον ἀπαιτηθῇ, ἐὰν ταῦτα τὰ χρήματα, ὅταν ἀπαιτηθῇ, ὅθεν ἂν ἀπαιτηθῇ, μ[ὴ λυθῇ, ὁ αὐ]-

[— — —. —— ὕ]πατος, ὃς ἂν πρῶτος γένητ[αι, γράμμ]ατα πρὸς τοὺς δήμους π̣[άντας, οἷς φιλία καὶ συμ]-

[μαχία ἐστὶ πρὸς τὸν δῆμον τὸν Ῥωμαίων, ἀποστειλάτω, ἐν οἷς αὐτοὺς ποιεῖν κελεύ]σει, ὅπως πολῖται Ῥωμαίων σ[ύμμαχοί] τε ἐκ τῆς Ἰταλίας Λατῖνοι τά τ[ε ἑαυτῶν, ὅσων ἂν]

[χρεία ᾖ, κατὰ τὰς ἑῴας πόλεις καὶ νήσους πράσσωσιν ἀκίνδυνοι καὶ κατὰ θ]άλασσαν ἀσφαλῶς πλεῖν δύνω[νται], τήν τε Κιλικίαν διὰ ταύτας τὰς αἰτίας [καὶ μὴ διὰ φιλαρ]-

δόγμα, φροντισάτω, ἵνα γένητ̣[αι αὐθημερόν, ἐπειδὰν αὐτοὺς κατὰ τοῦτον τὸν νόμον, εἴτε νό]μος ἐστὶν εἴτε δήμου γνώμη ἐστίν, εἰσαγειοχὼς ᾖ· τοῦ[τ]ό τε ἀζ[ημίωι αὐτῶι]

[ἐ]ξέστω ποιῆσαι. —— στρατ[ηγὸς ὕπατος ἢ ἀνθύπατος, ὃς ἂν πορεύηται ε]ἰς Ἀσίαν ἐπαρχείαν Γαίωι Μαρίωι καὶ Λευκίωι Οὐαλερίωι ὑ̣[πάτοις, οἷς ἡ] ἐπαρ̣χεία ἐ̣[γέ]-

νετο, γράμματα πρὸς τοὺς δήμο[υς φίλους καὶ συμμάχους ἀποστειλάτω καὶ πρὸς] τοὺς βασιλεῖς τοὺς ἐπάνω γεγραμμένους, ὁμοίως [δὲ πρὸς οὓς] καὶ ὁ ὕπατος κατ[ὰ]

τοῦτον τὸν νόμον γράφειν, κα[θὼς ἂν αὐτῷ δοκῇ καλῶς ἔχειν, ἀξιώσει· καὶ τούτου τοῦ] ν̣όμου ἀντίγραφον ἀποστειλάτω πρός τε τὰς πόλει[ς καὶ πολ]ιτείας, πρὸς οὓς κατὰ

τοῦτον τὸν νόμον ἀποστέλλε[ιν δεῖ, φροντίζων καὶ ἐπιστροφὴν ποιούμενος, ὅσον ἂν ἐ]ν δυνατῷ ᾖ, ὅπως ὅσ’ ἂν γράμματα κατὰ τοῦτον τ[ὸν νό]μον πρὸς οὓς ἂν ἀποστελεῖ, ὅ-

πως ἀποδοθῇ κατὰ τὸν νόμον τ̣[οῦτον· καί, ἀκολούθως τοῖς ἑκάστων ἐπιτηδε]ύμασιν, πρὸς οὓς ἂν κατὰ τοῦτον τὸν νόμον γράμ[ματα ἀπ]ε̣σταλμένα ᾖ, εἰς δέ̣λ̣τον χαλ-

[χρημ]άτων, καὶ ζημιούτω παρ[αυτίκα? — — —]γ— — —αι, ὅτε ἦρχεν· οὗτός τε ἀνυ̣[πεύ]-

[θυνος?] ἔστω, ἕως ἂν εἰς Ῥώμην ε[ἰσέλθῃ ․․․․․․c.17․․․․․․․ ἐντεῦθ]ε̣ν? συ̣[μβόλαια, σὺν οἷς αὐτὸν κα]τὰ τοῦτον τὸν νόμον δεῖ π[οι]-

[εῖν], ποείτω, μήτε τις ἄρχων̣ μ̣[ήτε τις ἀντάρχων αὐτὸ]ν κα[τακωλυέτω, ὅπως, σὺν οἷς τα]ῦτα κατὰ τὸν νόμον τοῦ-

[τον] δεῖ γείνεσθαι, ἔλασον(!), ὅ ἐστιν [τεταγμένον, ποιῆ]ι. —— στρατ[ηγὸς ὕπατος ἢ ἀνθύπατος, ᾦ] ἢ Ἀσία ἢ Μακεδονία ἐπαρχεία ἐστίν,

[ὅδ’? ἐ]ν ἡμέραις δέκα ταῖς ἔγγιστα, αἷς ἂν γν[ωρίσῃ τοῦτον τ]ὸν νόμον τ[ῶι δήμωι κεκυρῶσθαι ἐ]ν τῆι ἐκκλησίαι, ὀμνυέτω, ὅτι, ὅσ’

[ἂ]ν ἐν τούτωι τῶι νόμωι κελεύει ποιεῖν, πάντα ποιήσει, καὶ οὔτε ἄλλως ἢ ἐν τούτωι τῶι νόμωι γεγραμμένον ἐστὶν ποιείτω, οὔτε ὑπενα[ντίον τι τούτοις, ἄνευ δ]όλου πονηροῦ. —— ἄρχοντες, οἵτινες

[νῦ]ν εἶσιν, ἐκτὸς τῶν δημάρχων καὶ ἐπάρχων, οὗτοι ἐν ἡμέραις πέντε [ταῖς ἔγγιστα αἷς ἂν] ὁ δῆμος τοῦτον τὸν νόμον κυρώσῃ, ὅσοι μετὰ

[ταῦτ]α ἀρχὴν ἕξουσι ἐκτὸς ἐπάρχων οὗτοι ἐν ἡμέραις πέντε ταῖς ἔγγιστα [ταύταις αἷς ἂ]ν εἰς τὴν ἀρχὴν εἴσεται, οἵτινές γε αὐτῶν ἐν Ῥώμ[ῃ

[ἔσται], ὁμοσάτω τὸν Δία καὶ τοὺς θεοὺς τοὺς πατρώιους ποιήσειν, ὅσα ἐν τούτωι τῶι νόμωι κατακεχώρισται, πάντα ποιήσειν καὶ φροντίσαι, ὅπως γέ-

[νητα]ι, μήτε ὑπεναντίον τούτωι τῶι νόμωι ποιήσειν, μήτε ποιήσειν, ὧι τις ἄλλος ποιήσῃ, μήτε ἄλλως ποιήσειν ἢ ἐν τούτῳ τῶι νόμωι ἐστίν, ὅπως γένη-

[τα]ι. —— ὑπεναντίον τούτῳ τῷ νόμῳ μή τις ποείτω ἄνευ δόλου πονηροῦ, ὅσα τέ τινας κατὰ τοῦτον τὸν νόμον δεῖ ποεῖν, ποεῖτε, μήτε τις ποείτω, ᾧ ο[ὗ]-

[τ]ος ὁ νόμος κατὰ παρεύρεσιν ἀκυρωθῇ, ἄνευ δόλου πονηροῦ, μήτε τις ποείτω μήτε ἐπικρινάτω, ὧι ἔλασσον ὅσα δεῖ κατὰ τοῦτον τὸν νόμον γέν[η]ται· κα[ὶ]

οὓς δεῖ ποιεῖν, ὀμνύειν δεῖ, ποιείτωσαν καὶ ὀμνυέτωσαν μὴ ἔλασσον ἢ ἄλλως ποιήσειν ἢ ἐν τούτῳ τῷ νόμῳ γεγραμμένον ἐστὶν ἢ ᾧι ἔλασσον ἢ ἄλλως τι γένηται ἄλλως ἢ ἐν τούτωι τῶι νόμῳ γεγραμμένον ἐστίν· τῶι τε ὑ-

πεναντίον τούτωι τῶι νόμωι ποιοῦντι ἢ ἐπικρίναντι, ὅσα τε κατὰ τοῦτον τὸν νόμον δεῖ ποιεῖν μὴ ποήσῃ ἢ μὴ κατὰ τοῦτον τὸν νόμον ὀμόση․, ὅπως αὐτῶι

[ἀζ]ημίωι μὴ ἐξῇ εἶναι, μήτε ἔλασσον ἐάν τις αὐτὸν κρῖναι βούληται, ἐξέστω. —— ἐάν τις ὑπεναντίον τῶι νόμωι τούτωι [τ]ι ποιήσῃ, εἴτε τι οὓς δεῖ κατ[ὰ]

[το]ῦτον τὸν νόμον τι ποιῆσαι ὀμόσαι, μὴ ποιήσῃ ἢ μὴ ὀμόσῃ, ἐάν τέ τις τούτωι τῶι νόμωι, ᾧ τις ἄλλος ἔλασσον ὀμόσῃ ποιήσῃ, ἢ ἄλλως ὑπενα[ν]τί[ο]ν ποιήσῃ ἢ ἐν τούτωι τῷ ν[ό]-

[μω]ι γεγραμμένον ἐστίν, ποιήσῃ ἢ ἐπικρίνῃ ἢ παρανομήσῃ δόλωι πονηρῶι, οὗτος νόμων σηστερτίων μυριάδας εἴκο[σ]ι κ[αθ’] ἕκαστον εἶδος, ὃ ἂν παρανομή-

σῃ, καὶ ἐάν τι μὴ ποιήσῃ ἄλλως ἢ ἐν τούτωι τῶι νόμωι γεγραμμένον ἐστί[ν], καὶ ὃ ἂν ἄ[λλ]ως ποιήσῃ ἢ ἐν τῶι νόμωι τούτῳ κατ[α]κεχώρισται, τῶι δήμωι μωι τοῦτ[ο]

τὸ χρῆμα ὀφειλέτω δοῦναι· ταῦτά τε τὰ χρήματα ὁ βουλόμενος, ὅστις ἐ[ν] ταύτηι τῆι πολιτείαι γ[ε]γενημένος ἐστὶν ἐλεύθερος, ὅσοις κατὰ τοῦτον τὸν νό-

μον χρήματα ἐν αἰτήσει ἔχειν καὶ κρίνεσθαι ἐξῇ, οὗτοι ἀγέτωσαν καὶ κρινάτωσαν τό τε ὄνομα καταφερέτωσαν πρὸς τὸν περὶ τούτων, μήτε τις ἄρχων μήτε [τις]

ἀντάρχων ποιείτω, ὧι ἔλασσον κριθῇ, μήτε κωλυέτω, ὧι ἔλασσον ταῦτα τὰ χρήματα εἰς ἀμφισβήτησιν γένηται καὶ ἀπαιτηθῇ, καὶ κριτήριον γένητ[αι, καὶ]

ἀποκατασταθῇ τὰ χρήματα. ὃς ἂν ὑπεναντίον τούτων τι ποιήσῃ ἢ κωλύσῃ ἢ ἐπικρίνῃ, ὁμοίως καὶ οὗτος καθ’ ἕκαστον εἶδος ζημιούσθω, ὥ[σπερ]

εἰ ὑπεναντίον τούτωι τῶι νόμωι ἦι πεποιηκώς, ἢ ὥσπερ εἴ τι κατὰ τοῦτον τὸν νόμον ἔδει ποιεῖν καὶ οὐκ ᾖ πεποιηκώς· ὁμοίως καὶ οὗτος ζημιούσθω κ[α]-

θότι καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων γέγραπται. —— ὃς ἂν χρήματα κατὰ τοῦτον τὸν νόμον ἀπαιτηθῇ, ἐὰν ταῦτα τὰ χρήματα, ὅταν ἀπαιτηθῇ, ὅθεν ἂν ἀπαιτηθῇ, μ[ὴ λύσῃ, ὁ αὐ]-

σθαι ὑπ’ ἐμοῦ, ἐπεί κα ἐμὶν καθήκῃ ἁ ἱερομναμοσύνα. τὺ δέ, πόλι Σκαρφέ-

ων, ἀντιποιεῖσαι κακοπραγμόνως κατασοφιζομένα, καὶ ἐξιδιάζεσθα[ι θέ]-

λεις ἀδίκως τὸ ἐμὶν ἐπιβάλλον μέρος τᾶς ἱερομναμοσύνας." —— ἁ πόλις τῶ[ν]

[πο]ταμοῦ κατὰ τό ὑποκάτω μ[έρος τᾶ]ς ὁδοῦ τᾶς δοχμά[δ]ος πλάτος πόδας πεντήκον-

[τα] σὺν τῶι [ἕρ]κει τῶι ἐν τὸ πο[τ’ ἀνατο]λὰν μέρος. —— μὴ ἀντιποιησάσθω δὲ τᾶς χώρας μηδε-

[τέ]ρα πόλις, ὑπερβᾶσα τοὺς πρ[ογεγρα]μμένους ὅρους, μηδὲ καθ’ ὁποῖον τρόπον μηδὲν

[σιν]έτω τοὺς προγεγραμμέ[νους ὅρο]υς, μηδὲ δικαξάζθω μηδετέρα πόλις ἐκ ταύτας

[εἰ]ς τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνος τοῦ Πυθίου, ἐπελθόντες ἐπὶ τὸ συνέδριον τῶν Ἀμφικτιόνων,

[λ]όγους ἐποιήσαντο κατὰ τῶν τὰ ἀδικήματα συντελειμένων Νικάτας Ἀ[λ]κίνου, Πολίτας

[Ἀ]σάνδρου, Δαμαίνετος Θρασυκλέος, Μικκύλος Εὐδόκου, Εὔδοκος Θρασυκλέος, Ἄγων Ἀριστί-

ἄρχοντος ἐν Δελφοῖς Τ. Φλαουίου Σω-

κλάρου, μηνὸς Ἐνδυσποιτροπίου ζ,

ἐν προσκλήτῳ ἐκκλησίᾳ, δόγμα βουλῆς

〚— — — — — — — — — — — — — —〛 καὶ εἰκόνι χαλκέαι ἐφ’ ἵππου, ἀρετᾶς ἕνεκεν καὶ εὐσεβείας ἇς ἔχων

δ[ιατελ]εῖ ἐν τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνος τοῦ Πυθίου καὶ τᾶς ἐν τὰν πόλιν εὐνοίας, καὶ ποιήσασθαι

[τὰν ἀναγόρ]ευσιν τᾶς εἰκόνος ἐν τῶι γυμνικῶι ἀγῶνι τῶν Πυθίων καὶ Σωτηρίων, ὁμοίως δὲ καὶ

ἔχων διατελεῖ ἐν τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλω[ν]ος τοῦ Πυθί[ου κα]ὶ τᾶς ἐν τὰν πόλ[ιν εὐ]νοί-

ας, καὶ ποιήσασθαι τὰν ἀναγόρευσιν τᾶ[ς εἰκόνος ἐ]ν τῶι [γυμ]νικῶι [ἀγῶνι τῶν Πυθίων]

καὶ Σωτηρίων, ὁμοίως [δὲ] καὶ ἐν Λαρίσ[αι ἐν τῶι] ἀγῶνι τῶν [Ἐ]λευθ[ερί]ων [ὧι τίθεντι]

πόλιν εὐνοίαι, καὶ στεφανῶσαι αὐτὸν τ[ῶ]ι τε τοῦ θεοῦ στεφάνωι, ὧι πάτριόν

ἐ[στι] Δελφοῖς, καὶ εἰκόνι χαλκέαι, καὶ τὰ[ν ἀ]ναγόρευσιν ποιήσ[ασθ]αι τοῦ στεφάνου

κ[αὶ τᾶς] εἰκόνος ἐν τῶι ἀγῶ[νι] τῶν Πυθίων, [ὁμ]οίως δὲ καὶ ἐν τῶι ἀγῶνι τῶν Σωτηρίων, ἀ-

καὶ εὔνους ὑπάρχει ποτί τε τὸ ἱερὸν καὶ τὰν πόλιν τῶν Δελφῶν καὶ [περὶ]

πλείστου ποιείμενος τὰν ποτὶ τοὺς θεοὺς εὐσέβειαν, αὑτὸν εὔχρη-

στον ἐν παντὶ καιρῶι παρασκ[ευ]άζων καὶ κοινᾶι τᾷ πόλει καὶ καθ’ ἱδίαν τοῖς ἐντυγχανόντοις τῶν

τί τε τὸ ἱερὸν καὶ τὰν πόλιν τῶν Δελφῶν καὶ περὶ πλε[ί]-

στου ποιείμενος τὰν ποτὶ τοὺς θεοὺς εὐσέβειαν, αὐ-

τοσαυτὸν εὔχρηστον ἐν παντὶ καιρῶι παρασκευάζων

ἐπεὶ Φιλώτας Νίκωνος Ἀμφισσεύς, ἰατρός, ἐπι[δ]ημῶν πλείονα χρόνον ἐν τῆι πόλει ἡμῶν, εὐσεβῶς μὲν διάκειται τὰ πρὸς τὸν θεὸν εὐνοϊκῶς δὲ καὶ πρὸς τὴν πόλιν

ἡμῶν, τήν τε ἀναστροφὴν εὐσχήμονα καὶ πρέπουσ[α]ν [καὶ παντὶ τρόπῳ ἀξίαν τῆ]ς τέχνης ποιεῖται, τοῖς τε δεομένοις αὐτοῦ καὶ χρήαν ἔχουσιν ἐν ταῖς νόσοις εὔφ[ρ]ον[α] ἀπροφασίσ[τως καὶ]

κάλλιστ[α παρέχεται ἑαυτὸν ․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․ ․․․․․․․․․․ ἀρρωστη]μάτων, ὁλοσχερῶς τε βουλόμενος ἄνοδο[ν] πεποιῆσθαι ἐς [τὴν πατρίδα]

[․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․ ․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․]ν․τιαν[․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․]θαι τ[․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․]

Τιβ. Κλαύδιον Κέ[λσον Νικοπολίτην, ἐπιμελητήν, Δελφοὶ Δελφὸν]

ἐποίησαν. ἄρχο[ντος ․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․, βουλευόντων ․․․․]

Ἰουλίο[υ ․․․․․․․․․․․․․ καὶ ․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․]

[ἀπ]ὸ πάντων. βεβαιωτῆρες κατὰ τὸν νόμον· Αἰακ[ίδα]ς Βαβύλου, Πισίστρατος Σ[ω․․․․․․],

Εὔδωρος [Ἀ]πολλο[․․․]ους. παρα[μ]ει[ν]άτωσαν δὲ Νικαγόρᾳ ἕως κα ζ[ῇ], ποιοῦντες [τὸ]

[ἐ]πι[τασσόμεν]ον πᾶν τὸ δυνατόν· εἰ δὲ μὴ ποι[έοι]ν τὸ ἐπιτασσόμενον ὑπὸ Νικαγ[ό]ρα,

[ἐξ]ουσίαν ἐχέτ[ω ἐπι]τι[μ]έ[ων τρόπ]ῳ ᾧ κα θέλῃ, πλὰν μὴ πωλέων. εἰ δέ τις ἐ[φάπτοιτο]

[ἀργυρίου μνᾶν ․․․․, καὶ τὰν] τιμὰν ἀπέχει πᾶσαν, ὥστε εἶμεν Σωτηρίχαν ἐλευθέραν ἀπὸ

[πάντων, μηδενὶ μηδὲν πο]θήκουσαν πάντα τὸν τᾶς ζωᾶς χρόνον, ποιοῦσαν Εἰσιδώρᾳ πᾶν [τὸ]

[ἐπιτασσόμενον ἀνεγκ]λήτως. εἰ δέ τι ἀπιθέοι Σωτηρίχα, ἐξουσίαν ἐχέτω Εἰσιδώρα ἐπιτι-

[μέουσα αὐτὰν τρόπῳ] ᾧ κα θέλῃ. εἰ δέ τι πάθοι Εἰσιδώρα, ποιησάτω Σωτηρίχα τὰ ποτὶ γᾶν

[πάντα, καθὼς ὁ νόμ]ος ἐστί. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Σωτηρίχας ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχόν-

[β]αλεν ἐκ τῆς βασιλείας· πρεσβε[υτὰς δὲ παρὰ Θηβαίων ἐσταλμένους]

[ε]ἰς Ῥώμην περὶ συμμαχίας τῶ[ι ναυαγίας δόλωι ἐκποδὼν ἐποιήσατο].

[π]λὴν εἰς τοῦτο ἦλθεν ἀπονοίας [ὥστε, μέγα τι ἡγούμενος παρὰ τοὺς ὅρ]-

[καὶ] διαφθείρων τοὺς προεστηκό[τας, χρεωκοπίας τε ἀλογίστως ἐπηγγέλλε]-

[το κ]αὶ νεωτερισμοὺς ἐποίει, καταδ[εικνὺς ἣν σχοίη ἀπέχθειαν πρὸς τοὺς βελ]-

[τίστ]ους· ἐξ ὧν συμβέβηκε[ν] τοὺς Πε[ρραιβοὺς καὶ Θεσσαλοὺς δειναῖς ἐμπε]-

όν ἐστι Δελφοῖς καὶ εἰκόνι χαλκέαι· ἀναγορεῦσαι δὲ τοὺς στ[εφάνους τὰν ἀρχὰν]

ἐν τῶι ἀγῶνι τῶν Πυθίων, κάρυγμα ποι[η]σαμέναν τόδε· "ἁ πόλις τῶν Δε[λφῶν στεφανοῖ βασιλέα Νικο]-

[μ]ήδη βασιλέος Νικομήδεος καὶ βασίλισσαν Λαοδίκαν βασιλέος Μιθριδάτου τῶι τοῦ θεοῦ στεφάνωι καὶ εἰκόνι χαλκέαι ἑ[κατέρους φιλανθρω]-

δαμος Εὐφροσ[ύν]ου, ἐφ’ ᾧ —— παραμεινάτω Πρεῖμος καὶ Ὀνασὼ Κλεοδάμῳ τὸν τᾶς ζω[ᾶ]ς χρόνον,

ποιοῦντες τὰ ἐπι[τ]ασσόμενα· ἐὰν δὲ μὴ ποιῶσι τὰ ἐπιτασσόμενα, ἐξουσίαν ἐχέτω Κ[λεό]δαμος

ἅν κα θέλῃ κατ’ αὐτῶν —— ἐλεύθερα εἶμεν καὶ ἀνέφαπτα τὸν πάντα βίον, μηδενὶ μηδὲν προσήκον-

[․․․․․․․․․․․․φ]ανῇ [ἐφ’ ․․․․․]

[․․․․․․․․․․․․․] πεποιημέν[․]

[․․․․․․․․․․․․․ τ]ῷ θεῷ ἀγαθ[ὰ π]οι-

[․․․․․․․․․․․] ἐψηφισάμεθα.

βουλευτὴν ἐ-

ποίησαν, καὶ

τἆλλα τίμια ἔδοσαν

[Γ.] Ἰούλιον Καπίτωνα Μακεδόνα Δελ-

φοὶ Δελφὸν ἐποίησαν, καὶ τὰ ἄλλα πάντα

ἔδω[κ]αν ὅσα τοῖς καλοῖς κἀγαθοῖς ἀν-

Μουτάτον Φιλέρωτος Ἀργεῖον Δελ-

φοὶ Δελφὸν ἐποίησαν, ἐτείμησάν τε

ταῖς μεγίσταις τειμαῖς ὡς καλὸν

[ον]α Νικοπολείτη[ν, κ]αὶ Τ[υα]νέα, Πατρέα,

Ἀργεῖον, [Δε]λφοὶ Δε[λφὸν ἐ]ποιήσαν-

το. ἀνατέθεικεν δὲ καὶ [τὰ] ἐν τῇ θυ-

Πό. Ἐγνάτιο[ν] Ῥησιανὸν Πεῖ[ον Νικ]οπ[ολίτην Δελφοὶ]

Δελφὸν ἐποίησαν καὶ βουλευτήν, ἔ[δοσάν τ]ε

αὐτῷ καὶ ἐκγόνοις αὐτοῦ ἃ τοῖς καλοῖς καὶ ἀγα-

Δελφοὶ Δελφὸν καὶ βουλευτὴν

ἐποίησαν, καὶ τὰ ἄλλα τείμια ἔδοσαν

ὅσα τοῖς καλοῖς καὶ ἀγαθοῖς ἀνδράσι

ονείκην, κατὰ τὸ [ἑξῆς —ʹ ν]εικήσα[ντα]

παρὰ τῷ Πυθίῳ, Δε[λφοὶ Δε]λφὸν ἐ[ποί]-

ησ[αν].