[Δ]άδα Χ̣ρήστου̣ [

—]λου, γυνὴ δὲ [

[δώσει τῷ ἱερ]ωτάτῳ τα-

μείῳ (δην.) μ(υριάδας) νʹ καὶ ὁ ἀνύ-

ξας λιθουργὸς (δην.) μ(υριάδας) κεʹ.

"[ἀντλήσετε] ὕδωρ̣ [μετ’ ε]ὐφροσύνει̣ς, ὅτι φων[ὴ Κυρίου ἐπὶ τῶν ὑδάτων]" Is. 12,3

ε]ὐχάν σοι π[αῖδας καὶ ?

π]αίδων παῖδ[ας

τριῶν ἔσπευσεν καὶ ἄλλα δύο ἔτη ἐπιδοθῆ-

ναι, βουλόμενος εἰς εὐδαιμονίαν καὶ ἐπίδο-

σιν καταστῆσαι τοὺς πολίτας, ἀκόλουθα πράσσων τ[ῆι]

α χυτή, τρὶς δεκέτη φθίμενον·

νηπιάχους παῖδας καὶ σύν-

βιον ἐνπρολίποντα Ἰουλίαν ἐ-

μὴν σεμνὴν γαμετὴν παῖδάς τε

ποθητοὺς Ἀρκεσίλαον ὁμο-

[— — — — — — — — — — —]․εισα καὶ τ̣ῶν ἐντοπι̣[— — —]

[— — — — — — — — τ]υ̣χαίως λείπω μητέρα δα[κρύουσαν(?) — — —]

[— — —]․․․ ἐν δόμοις πολυστένακτον ἄμφω στέρνο[ν — — —]

λείπω δ’ ἐν ζώ[οισι(?) — — — — — — — — — — —]

ΙΔΕΜΕΠΡΟ̣Σ[․․]ΛΛ[—]Ο̣[— — — — — — — — — —]Ν̣Η̣ΔΑΣ

τ̣ὸν νέον οὐχ̣ [ὁσίως(?) — — — — — — — —] χαῖ[ρε(?)].

σημείων δι-

δάσκαλος.

Περσέος καὶ γυνὴ αὐτοῦ

Δουδα Μηνίου.

vac. χαίρε̣[τε].

Τίθα Ἀπολωνίου

γυνὴ δὲ Δαμᾶ·

vac. χαῖρε.

〚fi(ilius), Nerva Traianus Optumus〛,

〚Aug(ustus), Germanicus, Dacicus〛,

〚Parthicus, pontifex maximus〛,

[Τ]ραϊανὸς [Ἄριστος, Σεβαστός],

[Γ]ερμανικός, [Δακικός], Παρ[θικός],

ἀρχιερ[εὺς μέγι]στος, δημα[ρ]χικῆς

vae fi(lius) Nerva Traianus Optu-

mus Aug(ustus), Germanicus, Daci-

cus, Parthicus, pontifex max-

[Τραϊανὸς Ἄριστος, Σεβαστός],

[Γερμανικός, Δακικός, Παρθικός],

[ἀρχιερεὺς μέγιστος, δημαρχικῆς]

ἔτους διʹ Ἁδριανοῦ Καίσαρος 130/131 ac, ἐπιμελητεύοντος

Ναρκίσσου Δαμοστράτας, ἐκδικοῦντος Ἀβασκά[ν]τ̣[ου]

Δαμοστράτας, γραμματεύοντος Ἀβασκάντου Δαμο-

στάτας φύσει Ναρκίσσου οἱ φιλοδοξήσαντες· Ζβαλην[οὶ]

τὸν ἴδιον πολίτην, τὸν καὶ Θηβαῖον καὶ Ἀθηναῖον καὶ Σμυρναῖον καὶ

Ἐφέσιον καὶ Περγαμηνὸν καὶ Αντιοχέα τῆς πρὸς Δάφνην,

Πυθικὸν καὶ κύκλιον αὐλητὴν παράδοξον, μόνον καὶ πρῶτον

Πυθαύλας, χοραύλας καὶ τὸν διὰ πάντων, καὶ ἄλλους πλείσ-

τους ἱερούς τε καὶ θεματικοὺς ἀγῶνας, φιλοπονήσαντα ὑπὸ διδασκάλῳ

καὶ μελοποιῷ τῷ ἰδίῳ πατρὶ Ῥούφῳ Φιλαδέλφου, [ἀρετῆς καὶ τῆς π]ερὶ τὴν

[— — — — — — — — — — — — — — -]ΡΕΑ— —

[— — — — — — — — — — — — — —]ΟΛΥΔΑ— —

[— — — — — — — — — — — —]ΕΡΑΙΣΛΥΣΙΝ

— — — — — — — — — — —ιν ἐπ’ αὐτῇ Ἀσκληπιῷ καὶ

[— — — — — — — — — — π]οιήσαντα ἐπιβωμίδα

— — — — — — — — — — —α τοὺς προγονικοὺς θεοὺς

πιταγὴν ὑπὲρ τῶν ζῴων

Βιαντίων καὶ Δαμᾶς

καὶ Βιαντίων καὶ Μουκιανὸς

Δημόφιλος

Δαμοσστράτου Δαμοστράτου

τὸν βωμὸν ἐφι-

Μητρ[ὶ] θεῶν

Εἶα Δαμᾶ κατ’ ἐ-

πιταγήν.

[μι]α, νῦν δὲ Νικομηδείας με

[γ]αῖα / πρὸς δάπεδον κατέχει με

μίτος καὶ νήματα Μοιρῶν. /

Ἀττίου Λιβιανοῦ

παῖδα κορ-

νοκλαρίου cornicularius

Αὐρηλ[ί]α Ἄβα Δαμᾷ Ἄπφου

〚— — — — — — — —〛ος.

Valerius Ursicinus protector,

de provincia Dacia vico DiΣΣena(?),

annis fecit stipendia XXIII,

quandiu vita fuit data, vixi

bene cognitus senper; /

ἐνθάδε κεῖται Δαμο-

στράτα ᾗ ἕνεκ’ αὐτῆς

λῶς παθών τις λήθην οὐκ ἔχει· /

τέχνην διδάξας τῆς πάσης μετ’ [ε]-

ὐνοίας / ἔδωκεν ἀφορμὴν τῆς [ζ]-

είτην παρὰ πᾶσιν φίλοις φίλον· /

ὅταν ἐξέθρεψε κὲ ἐδιδάξατο τέ-

χνην, / ἐλπίζων παρ’ ἐμοῦ χάριτ-

Θράσων Διογένους τήνδε ἀνέστησεν στυλ-

λείδαν υἱῶν βʹ, Δεξιφάνους ἐτῶν εʹ, Θράσωνος

ἐτῶν δʹ, Ἑρμῆ θρέψαντος αὐτῶν ἐτῶν κεʹ· ἐν τῇ συνπτώσι

δρᾳ τοῦ μν-

ημίου Δάδᾳ

τε Ἑρμογέν-

ους καὶ Δαμᾷ

Κοΐντου τῷ

Ἀρριανὸς

Δοιδαλσοῦ

ζήσας ἔτη

Ποπλία Αἰλία Εὐδεμονιανὴ Εὐδαιμονιανὴ

Ὀκταβία

[καὶ]

Δα[μοστρ]άτα

Ἀσκληπιο[δ]οτιανοῖς Ἀσκληπιοδότῳ καὶ — — — — — — —

Δαμόσ[τρατος— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]

Χρηστίωνος υἱὸς κ[αὶ — — — — — — — — — — — — — — — —]

— — — — βιώσας σὺν ἐμοὶ ἔτη θʹ λίψας καὶ

παῖδα ἀγκάλαις ἐμαῖς· καὶ μετὰ τὸ ἐμὲ

κατατεθῆναι μηδένα ἕτερον ἀνεῷξαι· [εἰ δέ τις]

υ․․Μ̣ενελ̣άου Ἱεροκλέους ἐντ[ίμου]

λιπόντος δισοὺς παῖδας νηπίους

ζήσαντος ἀριθμὸν [ὀ]κτὼ καὶ [τρι]ακ̣οστ[ὸν]

ἔθεντο κοινὸν ἐς τὸ τοῦ βίου [τέλος]

Στράτων Ἱέρωνος καὶ Ἰόλη τούτου δάμαρ

στοργὴν βεβαίαν κἀν φθιτοῖς αἱρούμενοι.

ἔστε δὲ τὸ [πρόρρημ’, ὃς ἄλλο]ν ἐνθάδε θάψει

δὶς δέκα χ[ειλιάδας δραχμῶν ἀρ]ιθμὸν εἰσοίσει.

ἴστε δὲ τὸ [πρόρρημα· τίς ἄλλον ἂ]ν ἐνθάδε θάψει,

δὶς δέκα χ[ειλιάδας δραχμῶν τὸν ἀρ]ιθμὸν εἰσοίσει.

[δώσει τῇ κώμῃ — — — —]ιτῶν (δην.) ͵ε καὶ τῷ τ[αμείῳ (δην.) —ʹ]

[— — — — — τ]όδε πᾶς ὁ δανιστὴς ἰστάτω̣ [— — — — — — — — —]

[— — — — — — πό]λιν. χαίραιται παροδε[ῖται].

κυτά[τ]ῳ μ[ου ἀνδρὶ — —]-

σρεινῳ Ἰο[υδαίῳ(?) — —]

[Τ]ερτύλλ[α — — — — ἐν]

[— — τ]ῶν περ[ικ]λεῶν Κασσ[ί]ων

[τ]ὴν [π]ύελ[ο]ν ταύτην [δ]απα[ν]ῇ

[τ]ῆς π[ό]λεως ἀνε[νε]ωσά[μην — — —]

ΠΕΡΙΧΑΡΑΞΕΙΣΛΙΜ— — —

ΠΡΟΛΙΜΝΙΔΑ— — — — —

ΗΚΟΙΝΩΝΩ— — — — — —

Ἀρρ[ια]νῷ Φλα[β]ίῳ [στρα]-

τοπ[εδάρ]χῃ Καπ[π]α[δο]κίας

ὑπά[τ]ῳ [κα]ὶ ἱερ[ε]ῖ [τ]ῶν

Kranz

[ἔδοξε τᾶι βουλᾶι καὶ] τῶι δάμωι· ἐπει-

[δὴ Ε․․․․․12․․․․․ Β]υζάντιος χρεία[ς]

[τοῖς ἐντυγχάνο]υσι τῶν πολιτᾶν·

[δεδόχθαι τῶι δά]μωι· ἐπαινέσαι Ε-

[․․․․10․․․․ Βυ]ζάντιον καὶ στεφα-

[ἕνεκα καὶ ε]ὐνοίας ἃν ἔχων

[διατελεῖ εἰς] τὸν δᾶμον· τὸν δὲ

[στέφανον ἀ]ν̣αγγεῖλαι τὸν ἀγωνο-

ικνουμένου[ς — — —· δε]-

δόχθαι τῶι δάμωι· [εἶναι αὐ]-

τὸν πρόξενον κα[ὶ εὐεργ]-

[τοῖς πρ]οξένοις οὕς οὕς κα ποήσηται

[ὁ δᾶ]μο[ς δεδ]όσθαι πολιτείαν καὶ ἰσο[τέ]-

[λει]α[ν καὶ] εἴσπλουν καὶ ἔκπλουν κ[αὶ πο]-

Τενεδίων.

[ἔδοξεν τ]ᾶι βόλλαι καὶ τῶι δάμωι, γνώμα τᾶς βόλλας· ἐπειδὴ Κα[λχαδό]-

[νιοι φίλ]οι ἔοντες κ[αὶ] οἴκειοι καὶ σύμμαχοι ἐκ παλαίων χρόνων τ[αῖς πόλι]-

[ὑπάρχ]ειν πάντεσσι ἀνθρώποις ἴραν καὶ ἄσουλον, καὶ παρκα[λείοισι]

[Καλχαδ]όνιοι τὸν δᾶμον συναύξησαι ταὶς τῶ θέω τίμαις καὶ ἀ[— — —]

[ἀπόδειξα]ι ταὶν πόλιν ταὶν Καλχαδονίων ἴραν καὶ ἄσουλον κὰτ [τοὶς τῶ]

[θέω χρήσ]μοις, [κα]ὶ ὁ παρέων πὰρ αὔτοις πρέσβευς ἐπέλθων ἐπ[ὶ ταὶν]

[βόλλαιν καὶ τὸν δ]ᾶμον διελέχθη ἀκολούθως τοῖς ἐν [τῶι ψαφίσματι]

[γεγραμμένοις], σπούδαις καὶ φιλοτιμίαις οὖθεν ἐ[λλείπων, ἀγάθαι τύχαι]

[καὶ ἐπὶ σωτηρίαι] δεδ[όχ]θαι τᾶι βόλ[λαι κ]αὶ̣ τῶ[ι δάμωι — — —]

— — —

Εὔφαμον Ἀντιλόχου Πολια(τήας)·

Τυνδάριχος Καλλία Δρο(—)

Ζωτᾶς Ἐπικράτεος Διάσ(πιδος)

Δαμοκράτης Ἀθαναίωνος Π[α]ρτε(—)

Ζωπυρίων Μεσσανίου Πολ(ιατήας)

Ἀπολλώνιος Θεομνάστου Ὀλιδν(ήας)(?)

[Δ]αμάτριος Ἀπολλοδώρου Ἡρα(κλήας(?)

[Ἄ]ντανδρος Μενεκράτ[ειος] Α[— — —]

Νικίας Μενίσκου Καλλιχορεατ(ήας),

Βυρίχος Αἰσχηΐδα Ἱππωνήας,

Ματρίκων Μηνίου Τριάσπιδος,

Θεάφιλος Διονυσίου Ἀσωποδω(ρήας),

Δαμᾶς Μηνοδότου.

γραμματεὺς βουλᾶς καὶ δάμου

Μέμνων Μενεκράτειος.

Ἀντιφίλου τοῦ Θεγείτου

Διονύσιος Ἀμυνάδα

Σωσιγένης Σωσιγένειος

— — —

[— — —] τὰν δαμοσιο[ργίαν — — —]

[ἑκάστωι] τῶν ἱερείων ἐν τῶ[ι αὐτῶι] χρόνωι· ἱερ[εῖ]

[οδώρου]. ἀφελέσθαι δὲ μηθενὶ ἐξεῖμεν τὰν ἱερωτείαν·

[ὃς δέ] κα εἴπῃ ἢ προαισιμνάσηι ἢ ἐν [β]ουλᾶι ἢ ἐν δάμωι, ὀ-

[φειλέτω] δραχμὰς Μ ἱερὰς τοῦ Ἡρακλεῖος, καὶ τὰ

[ἀνάλ]ω̣μα δωσεῖ ὁ πριάμενος τὰν ἱερωτείαν. γρά-

[ψαι δὲ κ]αὶ εἰς σανίδα κοῖλα γράμματα καὶ ε[ἰ]στάλαν

[καὶ στᾶσα]ι τὰν μὲν στάλαν πρὸ τοῦ ἱεροῦ, τὰν δὲ σα-

[νίδα εἰς] τὸ βουλεῖον. ἀρξεῖ δὲ αὐτῶι τᾶς ποθόδου

[ἀφ’ οὗ ὁ πρ]ότερον ἱερεὺς οὐκ ἐλάζετο.

[αν μηδ]ὲ τὰν πόθοδ[ον — — — ὃς δέ κα εἴ]-

[πῃ ἢ πρ]οαισιμνάσῃ ἢ ἐ[ν βουλᾶι ἢ ἐν δά]-

[μωι — — —] ἓ̣ξ̣ ἄμασιν ἐν [— — — τὰ μὲν ῥη]-

[․․]ι̣ον· στε[φ]ανα[φ]ορείτω δὲ τὰς ἐρ[ότιας πά]-

[σα]ς καὶ ἐπὶ τὰ δεῖπνα φοιτήτω τὰ δ[αμό]-

[σια]· χρηείσθω δὲ καὶ τῶι περὶ τὸ ἱερὸ[ν χώ]-

[ρωι] τῶι δαμοσίωι ὅτι κα θέληι, ὅτι κα [μὴ]

[ἁ πό]λις κατασκευάξηι. ὠνείσθω δὲ ὅς [κα ἦι]

[ὁλ]όκλαρος καὶ ὧι δαμοσιοργίας μ[έτε]-

[στι]· ἐξέστω δὲ καὶ [π]αιδὶ ὠνεῖσθαι, ἄ[λ]-

[αυτ]ῶι. ὃς δέ κ[α] εἴπηι ἢ προαισιμνάσηι [ἢ ἐν βου]-

[λᾶι] ἢ ἐν δάμωι ἢ ἄλλει χ’ ὁπειοῦν [ὡς δεῖ]

[ἀφε]λέσθαι τὸν πριάμενον τὰν ἱερω[τείαν],

[τῶν] δυώδεκα καὶ ποιούντω τὰν θυσίαν

[καὶ τὰν σπονδά]ν. αἰ δέ κα [μ]ὴ ποτάγ[ωντι — — —]

— — —

λου Τερε[ν]τίου Αὔλ̣ου υἱοῦ Οὐάρρωνος

πρεσβευτᾶ̣, ν̣α̣υαρχοῦντος Εὐδά-

μου το[ῦ — — — —], τριηραρχοῦντος Κλέ̣-

ἐπιβάται·

Δ̣αμόκριτος Ἐκφ̣αν̣τ̣ίδ̣α, Θρ̣ασύδαμος Θρασυμ̣[ά]-

χου, Νικο̣κλ̣ῆ̣ς̣ Κλ̣ε̣ιν̣[ία], Ἐ̣π̣ικρ̣[ά]τ̣η̣ς Τελεσικράτο[υς],

[λ]α, Ἀντίγονος Ἀ̣ν̣τά̣ν̣δρ̣ου, Κα̣λλικράτης Χαριστί̣[ου],

[Εὔ]α̣ινος Νικοκλεῦς, Πρ̣α̣ξ̣ί[α]ς Θευδάμ[ου, Ἀ]νδ̣ρότ̣[ιμος]

[Με]νεκλε̣ῦς, [— — —]

[λόμε]νον κατὰ τάδε· ἔδοξε βουλῆι

[καὶ δή]μωι· Κάνωβος Θρασυδάμαντο[ς]

[εἶπ]ε· εἶναι παντὸς χρυσίου ἐπισήμο

τοῦτον Ἰουστινιανὸς ἀγακλέα δείματο χῶρον

ὕδατι καὶ γαίῃ κάλλος ἐπικρεμάσας.

τίς κατὰ γᾶς; Ἑκαταίου ὁμώνυμος ὦ ξένε | πατρί

οὔπω ἐφειβήην θηκάμενος χλαμύδα,

τῶι σοφία μεμέλητο καὶ εὐμόχθων ἀπ’ ἀγώ|νων

αγγο․․․․․․․․․20․․․․․․․․․[․․․․]ω̣ναίου

νυμφιδ̣ι․․․․10․․․․[․․]․․ εἰς Ἀΐδαν

αὐτὰρ Ἀπολλω․․․․10․․․․[․․]․ ὁδοιπόρε πείθω

Ἀγγέλου.

Σαμιάδας

Πύρρου.

Ὀλυμπιάδας

Ἀνδροκλέος.

Ἑλίκιον γυνὰ

Θεοκλίδα χαῖρε.

Θεοκλίδας

Θεοκλίδα χαῖρε.

Rechts unter dem Relief:

Μήνιος Δαματρίου.

σικρατείᾳ τῇ καὶ Δυσκολίῳ· εἰ δὲ ἕτερός τις βουληθῇ

ἐνταφῆναι, δώσει τῷ ἱερωτάτῳ ταμίῳ (δην.) μ(υριάδα) αʹ μίαν

καὶ τῇ πόλι (δην.) ͵ε. χαίρετε παροδεῖτε.

Ἄτροπε Μοιράων, τί τὸν εὔτροπον ἥρπασας ἄνδρα,

ὃς φέρεν ἓξ μονάδας, τρεῖς δ’ ἐτέων δεκάδας;

Πέτρος δὲ γνωτὸς σταθερὴν πλάκα τήνδε χαράξας

ἐνδάδε κ-

ατάκιτε Δ-

Καπετωλίνου

ὅν ἔτεκε Δανάη,

ἡ καὶ Καλή,

Καπετωλίνου

ὅν ἔτεκε Δανάη,

ἡ καὶ Καλή.

καὶ ἔθνει Βιθυνίδος ἀρχῆς, /

πρῶτον ἐν Ἕλλησιν, κυδά-

λιμον βιότῳ /

μος Μάριος ὁ κ[αὶ — — —].

παῖς ἀδαὴς ἀκμὴ[ν — — — — — —]

ἀμαρτίας καὶ πατ[έρα ⏑ ⏑ – ἔλιπον]

ετής ἔθανον το[— — — φημὶ δ’]

ἐγώ· μὴ σ̣πένδετε δ̣[άκρυσι – ⏑ τοκῆες]

ἔστι γ̣έ̣ρ̣ας τοῦ παῖ[δος — — —]

collegio, patre Severiano duc(e).

qui tunc vixit, vite sue non defrauda-

vit. vale viator.

Ἀνδάναι.

συνγενεῖς ὁμολογοῦμε-

ν ἓν αὐτῷ, τοῦ δαίμονος

χαρισαμένου ἐντὸς̣

[ἠπιόφ]ρων, καθαρῇσι θεουδείας πραπίδεσσιν̣

[συνπ]άσας δεδαυῖα· λύρη νύ κεν ὧδ’ ἐρατεινάς

[ἁρμο]νίας κεράσαιτο λιγύθροος, ὡς σέο θείη

ος, ἠπιοθύμου· /

οὐκ αἰνῶ δακρύων στυγίην

χύσιν ἀλγεσίδωρον /

ἔνπεδος αἰεί· ❦ /

τὸν ναίοιμι, πρόσω νήδακρυ-

ς ἀντομένη. ❦ /

ἰατρῶν πρόμον, /

σπουδαῖον, εὐγενῆ τε

καὶ εὐσχήμονα /

Θεόδωρος ἀρχίατρος

ἐπιλείβων δάκρυ· /

γυνὴ δὲ Φιλοκράτ[εια]

ἐν δόμοις μ[ένει] /

τρέφουσα παῖδα̣

καὶ ποθοῦσα [κ]ατθανεῖν. /

Ἐπικράτης [— — —]․․θεος συνόμεμοι

βωμὸν ἀνέστησαν [φιλίῳ] πατρὶ δακρύσαντες·

τοὔνομα Ἐπικράτης, ἐπεὶ φίλος ἐγενήθη,

μνήμην δ’ εἰς γένος ․․σον ἐτεύξαμεν οἱ φιλάδελ[φ]οι

λύπῃ κὲ δακρύοις ὡς ἔφερεν γέναισις.

χέραιτε χαίρετε.

[ἦ μάλ]α̣ πενθαλεοῖσιν ὀδυρμοῖς ἀμφὶ γυναῖκα

[— —]μοκράτης στενάχων θάψεν Ὀλυμπιάδ̣[α].

προεν̣ε̣υ̣[— — — — — — — — — —]

παῖδα Θ̣Ε̣[— — — — — — — — —]

ἐποίησεν Ο[— — — — — — — —]

[— — —]νδεσ[— — —]

πᾶσαν κυδαλ[ίμην — — —]

ἣν ἔλιπες μελά[θροις — — —]

μης χάριν· ἀπολίπω

δὲ Δαδοκωμήταις εἰ-

ς ῥοδισμόν μου κατ’

Δρακω[☩]ναρίῳ.

☩ "φωνὴ Κ(υρίο)υ ἐπὶ τῶν ὑδάτων" Ps. 28.3.

α☩ω.

παρθένοι. Δηιδαμεί|α. Πύρρ̣ο|[ς].

[— — — — vo]luntatem testantis

[— — — i]am satis dandum esse respondi

[— — — —]viae satis fideicommissi

γονέων καὶ φίλων τὸ[ν θ(εὸ)ν ἱκε]-

τεύωμεν Ἰωάννης, Δαυ̣[ίδ, Κων]-

σταντῖνος, Θεόδορο[ς, Καλ]-

cuius fata et manes vitam peregerunt in

civitatem Prusiada. Val(erius) Titianus b(—) b(—) bb(iarchus)?, decanus

num(eri) scut(ariorum), natione Dalmata, vixit annos XXXXV,

militavit annos XXII. fecit memoria(m) Ursus

Ἀττίου Λιβια-

νοῦ παῖδα κορ-

νοκλαρίου /

ορα [θεῖ]ον / Παυ̣λ[εῖνον] /

καὶ πάντες [δάκ]ρυο̣[ν]

στρατιῆς

φον ἀνδρὸς ὁρᾷς, ξέ-

νε, καὶ με δάκρυσον /

ὅτι ῥᾶ οἲ θνῆσκον

παισὶ προσεῖπον· /

ἀλλά μέ τις δαίμων

ἤρπασεν εἰς Ἀΐδην. / εἰ

οὐ βαιούλου ψόφος ἔνθ’, οὐ βαλλίζων τις ὁρᾶται,

ἀλλὰ νέκυν με Δαφνοῦς κατέχει εἰς αἰώνιον οἶκον,

ἡ δ’ἀγαθὴ ψυχὴ εἰς οὐρανὸν αὐτὸν ἔδυνεν.

εἰ ἂν μέντοι γε τεθέντος ἐμοῦ ἔτερόν τινα θήσει,

Γάιος Μενάνδρου

τὴν πλινθεῖδα τῷ βωμῷ

ἐκ τῶν ἰδίων.

[τρίδος] καὶ ἐπὶ τῆς μητροπόλ[εως]

[κ]αὶ Βειθυν[ι]άρχην καὶ Ἑλλαδάρ[χην]

[κ]α̣ὶ σ[ε]βα̣στοφάντην

ἰδίοις τε καὶ προγονικοῖς

κοσμήσαντα τὴν πατρίδα καὶ

ἐργεπιστάτην καὶ φιλόπολιν,

Nerva Traianus Optumus [Aug(ustus)]

Germ(icus) Dac(icus), pontif(ex) max(imus), tr[ib(unicia)]

potest(ate) XVIII, imp(erator) VII, co(n)s(ul) Ṿ[I],

Μ. Αὐρήλιον Χρυσήνιον Δαμά-

τριον, ὑπαρξάμενον Βειθυνιαρ-

φιλόξενον, ἀληθῆ,

ἰσότειμον, σπουδαῖον,

πάσῃ ἀρετῇ

σκευὴν τῆς ἀγορᾶς ὑπὲρ τῆς

ἱερεωσύνης (δην.) μυριάδας πέντε

καὶ τὴν ἐπὶ τῇ προόδῳ διάδοσιν

ἐν πᾶσιν εὐν̣οίαν διαδειξάμενον

περὶ τὴν ἑαυτοῦ πατρίδα,

Δομίτιον Ἀστέρος

ὦ σοφίης πανάριστε

διδάσκαλε, ἐνθάδε

ἔτευξας / τύνβον καὶ στήλην·

Ἐπιτυνχάνῳ

παιδαγωγῷ

ζήσαντι ἔτη

ἅγ γ’ ὀλοὰ Μοῖρ’ ὤ̣λ̣ε̣σ̣’ ὁ̣ γ̣ὰ̣ρ̣ γ̣ά̣μου ἀνθ̣ʹ [ὑ]μ̣εναίου

νυμφίδιος Πευθῆς ἄγαγεν εἰς Ἀίδαν·

αὐτὰρ Ἀπολλώνιος γενέτας (σόφ’ ὁδοιπόρε, πείθω

[μ]ν̣η̣μ̣ε[ῖ]ον. ἦ κάσι[ος τόδε σῆ]-

μα βλέπων τοὐμὸν δάκν[ω κῆρ]. /

τὴν σεμνὴν πᾶσι[ν]

ἀληθέι παστῷ. /

χαῖρε, δάμαρ, τόσσον, ὅσσον ἐγὼ χαίρων /

τὴν σὴν ἀπολήψομαι εὐνήν. /

κείμενον [οὐχὶ δαμέντ’ ἐχθροῦ χερί, ἀλ]λ’ ὑπὸ μοίρης

μούνη δ’ ἐν [θαλάμοις πενθεῖ μ’ Ἀνθ]οῦσα e.g. σιωπῇ

δὶς δέκα χ[ειλιάδας φίσκῳ τὸν ἀρ]ιθμὸν εἰσοίσει.

[ἐνθάδ’ ὁρᾷς ⏑ ⏑ – φίλ]ον ἀστ[οῖς ἀλλοδαποῖς τε]

ἔν τε νόμοις μεγ’ ἔ[ρισ]μα καὶ ἐν γνώμαισιν ἄρισ[τον],