Δεξίθεος Καλλικράτεος

Καλλιγένης Λεσφίνα

συνέσται·

Διοκλῆς Νικοδίκου

Ἄνδρων Φιλήμονος

παῖδες·

Φόξος Σωτίωνος

Φίλων Σωτίωνος

Πράϋχος Πεισιθέου

[Φι]λόξεν[ος]

[Κλ]έωνο[ς],

Διὶ Ταφιάδας [ἀνέθηκε](?).

Φίλωνος.

Φ̣ιλωτίδος.

Φιλίνου̣.

Φιλίστας.

Φιλιστίος.

Φιλόμμα

Βουχέτιος.

Φιλοκράτης.

[ωλ]ῶν ἀποδεικνύμενον τὴν πρὸς τοὺς θεοὺς εὐσέβειαν

[ἐψ]ήφισται τὸν ἀγῶνα τὸν τῶν Σωτηρίων τιθέναι τῶι Δι-

[ὶ τ]ῶι Σωτῆρι καὶ τῶι Ἀπόλλωνι τῶι Πυθίωι ὑπόμνημα τῆ-

Μενάνδρου

Ἀμφισσαία,

Καλλιμάχου

ν̣ύμ̣[ου], Χαροπίδα̣ν Νικάνδρου, Γλαυκῖνον Διοφάντου Θυρρείους, Ἐπί-

στρατον Φιλίστου, Βιάνορα Θάλωνος Λευκαδίους, Μνασίθ̣ε̣-

ον Ἱππία, Χρέμαν Δράκοντος, Αἰσχίναν Τελέστα Μεδιωνίους, Ἀρισ̣[το]-

[νὸν τῶν Ἀκαρνά]νων τοῦς ἀγῶνας ἐπ’ Ἀκτίωι καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτόν, εἴ̣ κα μή τι

[διὰ πόλεμο]ν ἢ διὰ στρατόπεδον φίλιον ἀδύνατον γένηται· εἰ δέ τι συμβαίη τούτων

[ἢ καὶ] ἄ̣λλως πως μὴ δυνατὸν εἶμεν δοκοῖ βουλευομένοις τοῖς τε Ἀκαρνᾶσι καὶ

χρόνον εὐσεβῶς μὲν τὰ ποτὶ τοὺς θεοὺς διεξ̣ά̣γειν, καλῶς [δ]ὲ [κ]αὶ τῶμ προ̣γό-

νων καταξίως ποτὶ τοὺς συγγενεῖς καὶ φίλους πολιτεύειν̣· [ἃ δ]ὲ [ο]ἱ [Ἀ]κ̣αρν̣ᾶν̣[ε]ς̣ θε̣[ῖ]-

εν χρήματα εἰς τὰν ἐπανόρθωσιν τοῦ ἱεροῦ, μὴ καταναλίσκειν τοὺς ταμί-

ας μηδὲ τοὺς ἄρχοντας εἰς ἄλλο μηθὲν ἀλλ’ εἰς ἐπισκευὰν τοῦ ἱεροῦ καὶ ἀ-

ναθέματα τῶι θεῶι· ἀναγραφῆμεν δὲ καὶ εἰστάλας τό τε ψάφισμα καὶ τὰ κατακεχω-

ρισμένα ἐν αὐτῶι ὁμόλογα συνθεμένων τῶν αἱρεθ̣έντων παρὰ μὲν τῶν Ἀκαρ-

α δὲ εἶμεν τὰ κατακεχωρισμένα ἐν τᾶι στάλαι καὶ μήτε νόμωι μήτε ψ̣α-

φ[ί]σματι λύεσθαι τῶν ἀναγεγραμμένων μηθέν· εἰ δέ τις ψά̣φ̣ι̣σμά̣ τι ἢ [νό]-

μον γράψαι ἢ ἄλλως πως ἐπιχειροῖ διακόψαι τὰ συνκ̣είμενα, εἰ̣ μὲμ πόλις, ἀπο̣-

τεισάτω μνᾶς πεντακοσίας, εἰ δὲ ἔτας, ἀποθνασκέτω κριθεὶς ἐν τῶι

δ[ι]καστηρίωι καὶ ὁ νόμος καὶ τὸ ψάφισμα ἀτελὲς ἔστω· v τοὺς δὲ ἱε[ρο]ὺς

νόμους ἐξέστω διορθοῖν, ἐπεί κα νομοθ̣εσία καθίκῃ, μηθὲν ὑπεναντ̣ίον

τὸμ πάντα χρόνον, τοὺς νομο[γράφο]υ̣ς τᾶς πόλ[ιος καταχωρίξαι]

τόδε τὸ ψάφισμα ἐν τοὺς νόμους. θεαροδόκος ἁιρέ[θη Δαμόκριτος]

Στρατάγου. ἀναγραψάντω δὲ καὶ ἐν τὸ ἱερὸν τᾶς Ἀρτ[έμιτος Λαφρί]-

ας, ᾇ οἱ κτισταὶ τᾶς πόλιος, ἐπὶ τᾶς βάσιος, ἇι ἁ Ἄρτεμις — — — —.

κατὰ τὰ αὐτὰ δὲ ἐψηφίσαντο·

Πλευρώνιοι,

Ἀρσινοεῖς,

Ἀμφισσεῖς,

Πολιεῖς,

Ἀμβρακιῶται,

Ἀργεῖοι οἱ Ἀμφίλοχοι,

Στράτιοι,

[․․․ Ὑ]παταίου, Μικ̣κυλίωνος Φυσκέος· vv ἐπεὶ Σωσικλῆ[ς καὶ Ἀριστόδα]-

[μος οἱ] Διοκλείους Μάγνητες ἀπὸ Μαιάνδρου τὰν πᾶσα[ν σπουδὰν καὶ φι]-

[λοτιμί]αν παρεχόμενοι διατελέοντι κοινᾶι τε τῶι ἔθνει τῶ[ν Αἰτωλῶν καὶ]

[κατ’ ἰ]δίαν τοῖς ἀφικνειμένοις ἐν τὰν πόλιν αὐτῶν φανερ̣[ὰν ποιείμενοι]

[τὰν] ἰδίαν προαίρεσιν, καθὼς ἀπεμαρτυρεῖτο αὐτοῖς, vvv δε[δόχθαι τοῖς]

․c.4․ω̣ν καὶ τῶν ἀγωνοθετᾶν καὶ τῶν συνιερομναμόνων κ[αλῶς διώι]-

[κησεν]· ὅθεν καὶ οἱ σύνεδροι ἐτίμασαν αὐτὸν καὶ οἱ Ἀμφικ̣τ[ίονες καὶ ἁ]-

[μὲς ἐκρί]νομες ὑμῖν γράψαι περὶ αὐτοῦ. εὖ οὖν ποιήσετε [τ]όν [τε ἄνδρα]

ἐπεὶ Τήϊοι πρεσ[βευ]τὰς ἀποστείλαντες Πυθαγόραν καὶ Κλεῖτον τάν τε οἰκειότατα

καὶ τὰν φιλίαν ἀνενηοῦντο καὶ παρεκάλεον τοὺς Αἰτωλούς, ὅπως τάν τε πόλιν

αὐτῶν καὶ τὰν χώραν ἐπιχωρήσωντι ἱερὰν εἶμεν καὶ ἄσυλον τοῦ Διονύσου,

δεδόχθαι τοῖς Αἰτωλοῖς· ποτὶ τοὺς Τηΐους τὰν φιλίαν καὶ οἰκειότατα τὰν ὑπάρχουσαν

διαφυλάσσειν καὶ τὰ ψαφίσματα τὰ πρότερον γεγονότα αὐτοῖς περὶ πάντων τῶν φιλαν-

θρώπων κατάμονα εἶμεν. ὑπάρχειν δὲ αὐτοῖς παρὰ τῶν Αἰτωλῶν τᾶς τε πόλιος καὶ τᾶς

Αἰτωλῶν κελεύει. ὅπως δὲ καὶ εἰς τοὺς νόμους καταχωρισθῆι ἁ ἀνιέρωσις καὶ ἁ ἀσυλία,

τοὺς κατασταθέντας νομογράφους καταχωρίξαι, ἐπεί κα αἱ νομογραφίαι γίνωνται,

ἐν τοὺς νόμους.

τὰ ἀπὸ Στρατίων καὶ τῶν ἐν Στρατίωι κατοικεόντων. ὅπως δὲ ἁ π[ρο]-

[ξ]ενία ἀναγραφῇ καὶ τὸ ψάφισμα ἐν τῶι ἐμφανεῖ, καθ’ ὅν κα τρόπον [φαί]-

[ν]ηται ἐπιτάδειον εἶμεν, ἐπιμέλειαν ποιήσασθαι τοὺς ἐνάρχο[υς]

ἄρχοντας· δόμεν δὲ τοὺς ἄρχοντας καὶ τοῦ ψαφίσματος τ̣[ού]-

του ἀντίγραφον τοῖς δικασταῖς καὶ τὸν δᾶμον τὸν Μιλησίων ἀξ̣[ιωμέ]-

[τατ]ος τᾶς ὑπαρχούσας τοῖς Μάγνησιν ποτὶ τοὺς

[Ἀκ]αρνᾶνας, ἔτι δὲ καὶ τὰν φιλίαν ἀ[ν]ανεουμέ-

[ν]ων καὶ τὰς εὐεργεσίας ἀπολογιζομένων, ἃς πεποίην-

ται τὸ κοινὸν τῶν Μαγνήτων ἐς τοὺς Ἕλλανας, v ἀποδόντων

δὲ καὶ τὸ ψάφισμα, καθ’ ὃ παρεκάλουν δέχεσθαι τὰν ἐ-

κεχειρίαν χρήσαντος τοῦ θεοῦ τοῦ ἐν Δελφοῖς λώϊον

νὰν καὶ τὰν πόλιν αὐτῶν καὶ τὰν χώραν ἱερὰν καὶ ἄσυλον εἶ-

[μ]εν, διὸ καὶ τὸν δᾶμον ἐψαφίσθαι τᾶι εὐεργέτιδι τᾶς πόλιος

Ἀρτέμιδι Λευκοφρυηνᾶι διὰ πέντε ἐτέων θυσίας καὶ

δόντας χάριν τᾶι εὐεργέτιδι, παρακαλούντ[ων αὐ]-

τῶν, ὅπως οἱ οἰκεῖοί τε καὶ φίλοι μετέχοντι(!) τᾶν θυσιᾶν

τᾶν συντελουμενᾶν ὑπ’ αὐτῶν, καὶ ἐμφανιζόντων τὰν

ἀπαρχὰν τᾶι θεῶι εἰς τὰν θυσίαν ἀργυρίω δραχμὰς

ἑκατὸν πεντήκοντα· v ἀνανεώσασθαι δὲ καὶ τὰν φι-

[λία]ν καὶ τὰν οἰκειότατα, καθὼς παρεκάλουν· ὅπως

[ωνος].

κατὰ τὰ αὐτὰ δὲ ἐψηφίσαντο·

Θυρρεῖς Μεδιώνιο[ι]

ὧν ἕνεκεν Λευκὰς τὸν ἀεὶ σωτῆ[ρα πολιτᾶν]

εἰκόνι καὶ πίστει καὶ φιλίᾳ στεφανοῖ.

ὦ πόλι, γιγνώσκεις γὰρ ὅλᾳ χερὶ καὶ διανοίᾳ

πάντα τρόπον πεπολιτεῦσθαι

[καλῶς καὶ φιλοτίμως].

Μυρτίλος

Φιλονίκου.

Φιλικὰ χαῖρε.

Φίλων

χαῖρε.

Φιλιστὶς

Ἀριστομέδοντος,

Κέστις Ῥ̣ουφῖνος χαῖρε.

Σίμακε χαῖρε.

Φίλων χαῖρε.

ἡ πόλις ἡ Σαμαίων.

ψ(ηφίσματι) β(ουλῆς) ❦ κ(αὶ) δ(ήμου).

Φίλων Φίλωνος.

Διοπείθης,

Φιλίνθα,

Σιλανός,

Ξεννώ,

Φίλων,

— — —,

Κασσίς,

Φιλίς.

δέ τις ἀνύξει, δώσε-

ι τῷ φίσσκῳ δηνάρ-

ια δισχείλια πεν-

καὶ τῆς περὶ τὸν βίον

σωφροσύνης. ψ(ηφίσματι) β(ουλῆς).

Φιλώτας.

[ἀλλ’ ὀστοῖσι πατὴρ κόνιν εὐσεβ]έ̣ως ἐπέβαλλεν

[καὶ σὺν μητρὶ τάφους ἄμφε]πε σύν τε φίλοις.

[–⏔–⏔–⏔ ξεί]νοις καὶ πολιήταις

τήνω τοι τόδε σᾶμα τὸ λάϊνον, ὦ ξέν’, Εὐθυδάμ[ω],

ὅς ποκ’ ἐν ἀμφιάλωι πρᾶτος ἔγεντ’ Ἰθάκαι

καὶ βουλᾶι καὶ χερσὶν ἐς Ἄρεα. Τιμέαι δὲ παιδὶ

Φιλώτιος.

Λαιάνδρου,

Δαμοφίλου.

Ἐλαφί, Ἐλαφί,

Λαμίσκε χαίρετε.

[— — — — τοῖς ἑ]καστάκις προβούλοις καὶ προδίκοι[ς — — —]

— — —ν ἀμφίπολόν τε καθάπερ καὶ εἰς ἄλ[λα ἱερὰ — —]

[— — — κα]ὶ Σ εἰς Ἀλκίνουν καὶ Δαμοκρά[τη — — —]

πόλιος τῶγ Κορκυ-

ραίων Φιλιστίωνα

Θευδώρου Λοκρὸν αὐ-

γε̣[ν]όμενον ἀνάλωμα.

Φιλιστίωνα Θευ-

δώρου Λοκρόν.

[αστᾶ]ν, μναμονεύοντος Λυσάνο[ρος]

[τοῦ] Φιντύλου Ἀπολλωνιάτα κα[ὶ]

[συν]δικαστᾶν Ξενοφάντου τοῦ

— — — ἀγωγᾶς ∶ 4 dr.. Πολυ[μα]θίδαι χόου ἀγωγᾶς ∶ 3 dr.— — —

— — — Φιλογένει χόου ἀγωγᾶς ∶8 dr.∶ Σιμίαι πεδα— — —

[— — — το]ῖς ἑπομένοις ταῖς ἁμάξαις ∶ 25 dr. 1 ob. ∶ Μελανθίωι — — —

— — — Πολίται τοῦ ὄφιος ἐργασίας ∶ 101 dr. ∶ κασσιτέρου vac.

[— — — ἐς] τὸν ὄφιν χαλκοῦ τάλαντον ἡμιτάλαντον δέκα [μναῖ — — —]

— — —12 dr. ∶ μέταλλα ∶ 35 dr. ∶ χαλκοῦ ἐς τὸν ὄφιν ․․․․

— — —μα ∶ 1 dr. ∶ γόμφων χαλκέωγ Γλαύκωι μναῖ δεκαπέντε

Δαμουχίδας Ε[ὐ]κλείδα,

Πολυτίμωι [Φι]λωνίδας Αἰσχύλου.

τὰν ἐν Κνισι— — —

Λόφιός μ’ ἀνέθεˉκε.

Φιλόξενος Αἰσχρίωνος

[κ]αὶ σύναρχοι [Ἀρ]τάμιτι.

Ἀπολλόδωρος Ἀπολλοδότου π[ρυτα]-

νεύσας καὶ οἱ σύναρχοι Φιλώτας Ἰάκχου, Σ[——]-

κος Ἀγελάου, Νικάνωρ Νικοστράτου, θεοῖς.

Κορνήλιος Π(οπλίου) υἱὸς

Ἠπειρωτικὸς φιλόπατρις,

πρυτανεύσας,

ἐπὶ πρυτάνιος Κλεάνδρου

Λεύκιος Σαίνιος Φιλίππου υἱὸς

Πρέπων, ἱερατεύσας, τῶι κοινῶι

[ἡ πόλις] ἡ Κορκυραίων.

[ψ(ηφίσματι)] β(ουλῆς). vac.

Νυμφίον Νυμ-

φίου υἱὸν ἐφη-

βεύοντα Τι(βέριος)

τὸν υἱὸν τοῦ

φίλου, ψηφισα-

μένης τῆς βου-

[ἡ πόλις ἡ] Κορκυραίων Τίτον Φλάβιον Ἀριστο— —,

[φιλ]οκαίσαρα καὶ φιλόπατριν, ἀγωνοθε-

[τήσαντα κ]αὶ πρυτανεύσαντα καὶ πᾶσαν ἀρχὴν

[μεγαλοψύχω]ς φιλοτειμηθέντα, ἀρετῆς

[ἕνεκα καὶ] εὐνοίας τῆς εἰς αὑτήν, θεοῖς.

ἐπὶ Δαμοφίλου.

ἐπὶ Φ— — —.

ἐπὶ Φιλοξένου.

ἐπὶ Φιλωνίδα.

[ἐπὶ Φιλ]ωνίδα.

[ἐπὶ] Φιλωνίδα.

ἐπὶ Φιλων̣[ίδα].

ἐπὶ Φιλώτ[α].

Φιλίππου.

Οἰανθέος γενεάν. τόδε δ’ αὐτο͂ι δᾶμος ἐποίει· ⋮

ἐ͂ς γὰρ πρόξενϝος δάμου φίλος· ἀλλ’ ἐνὶ πόντοˉι

ὄˉλετο, δαμόσιον δὲ καϙὸ[ν πένθησαν ℎάπαντες]. ⋮

ἦ μάλα δὴ περὶ σεῖο λυγρὸμ πότμον ἔκλυε πάτρα,

Ἀλκήν, Ἀμφιλόχωγ γαῖα θρασυπτολέμων,

οὕνεκεν Ἰλλυριοῖσιν ὑφ’ ἱππομάχοισι δαμάσθης,

καὶ σοῦ ἀποφθιμένου πιστοὶ φίλοι οὐκ ἐλάθοντο,

Σίννα, φυλόπιδος δ’ ἐξέρυσαν στυγερᾶς

Ἀμφίλοχοι, θρασέων εὖ εἰδότες ἔργον ἀκόντων,

οἵ σε μέγ’ ἀχνύμενοι συγγενῆ ἐκτέρισαν.

Φιλίστιον [χαῖρε].

δοιαὶ μὲν δεκάδες σε τελειοτόκων ἐνιαυτῶν

ἤδη καὶ τριτάτου κύκλος ἐπεῖχεν ἔτευς,

μισγομέναν φθιμένοισι, Φιλίστιον, ἁνίκα πέ[νθος]

ματρὶ πολυθρήνωι κάλλιπες Ἁρπαλίδι·

τὸν αὐτὸν ἁ Πισᾶτις Ἀστεία τάφον

σὺν ἀνδρὶ ναίω, παῖς κλυτοῦ Φιλήτο[ρος].

ἓν μόνον εἰκοστῶι προσιδὼν ἐνιαυτῷ [⏑–⏓]

ἴδρις Ἀθηναίης εὐπαλάμου γ[ρ]α̣[φί]δος,

οὐ γενύων κεράσας ἱερὸν [θά]λ̣[ος], οὐχ ὑμεναίο[ις]

ἀλλά τις αἰνείτω τὸν ἀεὶ χρόνον ἀνέρα τοῦτον,

[ὅς] τ̣ε φίλου λάθαν μηδὲ θανόντος ἔ[τλα].

❦ ἥρως χαῖρε.

[εἰ, φίλε], πυνθάνεαι, τίς ἔφυν, ξένε, τίς δε ἐγενήθην,

[ὦ] παροδεῖτα, μάθε στὰς ὀλίγον πρὸ τάφων.

[–⏑⏑– τύμβῳ κεκ]αλυμμένος, αὐτὸς ἄνυνφος

[πᾶσι δ’ ἑταίροισιν γ]λυκερὸς φίλος, οὐδενὸς ἐ[χ]θρός·

[κοινὸν δ’ ἀστοῖσιν θῆ]κας φάος, ὦ μέγας ἥρως,

Ἆγις

Ἀμφιάλου.

Ἀνδρεία.

Λάμια Σοφίου. Σόφιος Σοφοκλεῦς.

Φιλῶτις

χαῖρε.

Φίλαινος. Διωνύσιε χαῖρε.

Λύκος

Φιλοχάριος

χαῖρε.

Φιλοξένα

Λυσιμά-

Μέμ(μιος)

Μέμφις

ἐτῶν ξʹ

[Μην]οφιλὶς

Μηνοφίλου

ἐτῶν δʹ

Δομίτιος

Φίλητος

ἐτῶν ❦ λʹ

ἐπὶ Φιλουμένῃ.

Τίμων Στράτωνος

Θε[ρσ]ίων Ἀμφισθένεος

Δα[μ]αίνετος Φιλανδρίδα

[․․․]άδας Ἀριστοκλέος

Φίλιννα.

μεγίστου, ἡ πόλις ἡ Σαμαίων.

ψ(ηφίσματι) β(ουλῆς) κ(αὶ) δ(ήμου).

πόλις ἡ Σαμαίων.

ψ(ηφίσματι) β(ουλῆς) κ(αὶ) δ(ήμου).

ἡ πόλις ἡ Σαμαίων.

ψ(ηφίσματι) β(ουλῆς) κ(αὶ) δ(ήμου).

Φιλοκράτης Ζωσίμου.

Στήσιππος Φιλίππου.

ἐπὶ ΟΙ Φιλωνίδα.

Ἀλεξιμάχου τοῦ Καρδαμίωνος Λι-

μναίου, Φιλιστίωνος τοῦ Δεξάν-

δρου Ματροπολίτα, μηνὸς Κουρο-

καὶ γᾶς καὶ οἰκίας ἔγκτησιν καὶ

τὰ ἄλλα τίμια καὶ φιλάνθρωπα πάν-

τα, ὅσα καὶ τοῖς ἄλλοις προξένοις

Φίλων.

rosa rosa

δέρκεο τόνδε, ξεῖνε, καταφθιμένοιο Φίλωνος

τύμβον, ὃς ἐμμούσοις γράμμασιν εὐξυνέτω[ς]

παιδείην ἤσκησεν, ἅπασι δὲ κοινὸν ἐν ἀστοῖς

ἦθος Λαρύμνης προσφιλέως ἔθετο.

τὸν καὶ ἔτ’ ἀκμαίην βίοτον λείποντα καθ’ ἥβην

[Φι]λοξένα.

rosa rosa

φιλίας.

[ἀγ]αθᾶι τύχαι· δάμο[υ καὶ βουλᾶς ψαφίσματι]·

[Ὀ]πούντιοι ἔδωκαν [— — — Κεφαλλᾶνι ἐκ Κρα]-

Ὀπούντιοι καὶ Λοχροὶ οἱ μετὰ Ὀπουντίων ἔδωκαν

Ἀντιφίλωι Θρασυμήδευς Αἰτωλῶι καὶ τοῖς

ἐκγόνοις αὐτοῦ προξενίαν, πολιτείαν, γᾶς

σίας τῶι Ἀπόλλωνι καὶ τῶι Ἑρμᾶι καὶ ταῖς Μούσαις· ὅθεν

διὰ πάντα τὰ προειρημένα φιλοφρόνως ἁ σύνοδος ἀποδε[χο]-

μένα τὰν [εὐεργεσίαν] Σωτέλεος καὶ Ξενόλας ἐκάλεσε[ν αὐ]-

[συα]γρίου λί(τρα) αʹ (δην.) ιϛʹ

ἐλα[φίο]υ λί(τρα) αʹ (δην.) ιβʹ

δορκ̣[ὸς ἤ]τοι αἰγαγρίου ἢ

φώρμη̣ς̣ πρ[ώτης Σκυτολιτανῶν — — —]

φισ— — — —

δάμοι καὶ πλ[α]-

[τί]οις κα[ὶ φίλοις].

Φί[λ]εια,

Καλλιβούλα,

Φιλίππου τετ-

ραρχίας ἔργον.

clypeus

Φιλοκράτης.