umani humani potentissi-

mo adque piissimo

vere victori omniumq(u)e

clementissimo

d(omino) n(ostro) G. Valerio ❦

Maximiano p(io) f(elici) Aug(usto)

Fl. Severianus v(ir) p(erfectissimus)

praes(es) Is(auriae) numi(ni) eius

ἐν ᾗ βούλεται τεθῆναι καὶ μηδένα αὑτῷ ἕτε-

ρον ἐπεντεθῆναι· εἰ δέ τις ἕτερος ἐπεντεθῇ, δώσει τῷ

φίσκῳ

[— — — διὰ τὴν φιλοτ]ειμίαν(?) καὶ πολ[— — —]

[— — — π]ρεσβ(ευτοῦ) Σεβ(αστοῦ) ἀντισ[τρατήγου — — —].

ἐπιμιγῆναι, ἑτέρῳ δὲ

μηδενί· εἰ δέ τις ἄλλος

ἐπιχειρήσῃ, δώσει τῷ

[r]alis. praefect(us)

[coh]ortiss I. Breu-

[cor]um. hic si-

μεῖν μὴ ἐπιβλη-

θῆναι, ἢ ἐάν τις ἐπι-

χιρίση τοῦ ἐνβαλέσ-

maximi(s) victorib(us)

semper aug(ustis)

m. [p.] C.

․․․․․ praef. kastrorum leg XI(?) ․․․․․

․․․․․ui ∙ iustissimum et integri[tate ․․․․]

․․․․․ simum ․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․

κὲ Θεοδώρα καὶ Κυρίλλα ταῖς

συντρ[ό]φ[ο]ι[ς]. ἐὰν δέ τις μεθ’ [ἡ]-

μᾶς [ἀ]νοίξη, δώση τῶ ταμεί-

ἐξὸν ἐπιτηδεῦσ[ε·]

εἰ δέ τις ἐπιτηδεύση, [δ]ω-

σει προστείμου

δενὶ ἑτέρω ἐξῆν βλη-

θῆναι· εἰ δέ τις ἐπιτηδεύσι,

δώσει τῶ ταμείω δη(νάρια) χαʹ.

☩ μνῆμα διαφέρον

τοῦ ἀσκιτηρίου τῖς Θεο-

τόκου· ἔχι τὸ ἀνάθεμα,

ἴ τις δίχα τὸν κύριον

ἀνύγι ἀνοίγει αὐτό ☩.

θεοῦ Καταιβάτου καὶ Φερσεφόνης τέ[μεν]ο[ς(?) — — —]

Δ ἐφεστᾶσιν ∙ Ἀάτη καὶ Φόβος καὶ Μοῖρα [— — —· ἐάν δέ τις ἐμὲ](?)

ἐντεῦθεν ἐγβάλῃ ∙ ἢ ταφῇ ἢ μετακεινήσῃ [τι τῶν παρόντων ἢ σα]-

πάντων ἀνθρῶπων αὐτός τε καὶ ἔγγ[ον]οι [αὐτοῦ ἐξώλεις καὶ πανώλεις](?)

ἐ[πὶ γῆ]ς εἶεν καὶ θαλάσσης καὶ θάνο[ιεν οἰκτίστῳ θανάτῳ — — —]

Η[— — — — — —] vac. ΕΓΛ̣Υ̣Π̣Ο̣Ι̣․Ν̣— — —

τεθῆ-

ναι· ἐὰν δέ τις

[θεῖν]αι ἐνχειρή-

τοῦ πατέρα[ν κ]αὶ τὴν γυναῖκα

καὶ τὰ ἑαυτῶν [π]αιδία· ἄν τις ἀδικήση τοὺς

ἀνδριάντες, ἀνενε[ν]κάτ[ω] εἰς τὸν Δία δρα[χμὰ]ς χιλί[α]ς.

ναῖκα καὶ Κο[ύ]ουν τὴν μητέρα καὶ ․ου․ειν τὴν τρο-

φόν· ἐὰν δέ τις παραβαίνη τὰ γεγραμμένα, ἔστα[ι]

ἠσεβηκὼς εἴς τε τὸν Δία καὶ τὸν Ἥλιον καὶ τὴ-

ου καὶ Τατᾶτος τῆς γυναι-

κὸς αὐτοῦ· ἐὰν δέ τις πα[ρ]-

αβῆ τοῖς προγεγραμμένοις

βουληθῆ θήσει, μετὰ δὲ τὸν θάνατον αὐτοῦ

τεθήσεται ἡ θυγάτηρ αὐτοῦ μόνη· ἐ[ὰν] δέ τις

θήσει τινά, δώσει τῶ φίσκω δηνάρια [τρ]ιακόσια

[τὴς] καὶ νεοκόρος κα-

τήρτισα ἑαυτῶ μάκρ-

αν καὶ τῆ συνβίω μου

Πωλλᾶτι· ἂν δέ τις

ἐπιχιρήση ἢ τολμήση

ἐνθάδε κεῖται Ἀλέξανδρος Ἀνεμουριεὺς

Ἰουδαῖος σὺν τῆ συνβίω αὐτοῦ. ἐὰν οὖν τις

παρενοχλήσει ἡμεῖν, δώσει τῶ ἱερωτάτω

τῆς Ἀετίου.

ΟΥΑΣΙΣΤΟΝΑΝΔΡΑΤΟΝΑΥΤΗΣΚΑ․ΟΥΙΟΣΑΥΤΟΥΡΩΣΓΗΤΙΣ

ΜΩΝΡΩΣΓΗΤΙΟΣ.

Μόνεμις Νεναόρ[μιο]ς

Ῥώσγητις [Ζᾶτ]ος

Κνίδας Νεναόρμιος

Ζηνοφάνης Ἰαζάρμα

Ῥώσγητις Ἀρτέμωνος

Τβερασήτας Τόκριος

Γίαλις Τεδιάριος

Ῥώσγητις Μῶτος

Ῥωνδβίης Ἀπολλωνίου β

ρα Τιβέριον θεοῦ ὑ[ιὸν]

τὸν κτίστην καὶ

σωτῆρα.

ἀφιε[ρώσαντος Ἀ]ντωνίο[υ ․․․․]λίου [πρε]σβ[ευτοῦ]

ἀντι[στρατήγου τοῦ] λα[μπ]ροτάτο[υ ἡγεμόνος. (?)]

ἀνδράσιν ἠδὲ γυναιξὶν καὶ ἠϊθέοις ἐρατεινοῖς

καὶ πινυτὴ Ἀμμὰς σώφρων καλὴ τοῦδε ἄκοιτις·

τῶν ἕνεκεν χαίροιτε καὶ εἰν Ἀίδαο δόμοισιν.

μηδενὶ ἐξὸν ἔστω ἕτερον σῶμα [ἐ]νθεῖναι, ἢ ἐὰν

τολμήση τις ὑπεύθυνος ἔσται προστείμοις τοῖς

περὶ σκυλεύσεως τάφου καθὰ καὶ διεθέμην.

Παπᾶς Λίλου κατεσκεύ-

ασαν θήκην· ἐὰν δέ τις

ἐπεσ(β)άλη ἀποδώσι

Αὐρ. Ταττὶς Ἰανβίου

ἑαυτῆ καὶ Νέωνι Παύ-

ταττὶς Ὀρόντου

ἐπόισε Εἰανβία τῶ

ὁμωνύμων αὐτῶν· ἐ-

ὰν δέ τις ἐπενβάλει,

δώσι τῶ φίσκω δηνάρια, γ καὶ

ἄλλω δὲ μὴ ἐξὸν εἶ[ν]ε·

ἐὰν δέ τις ἐπενβάλη, ἀπο-

δώσι τῶ φίσκω δηνάρια φʹ.

[κ]αὶ πάτραις καὶ ὧ ἂν ζῶν ἐ[πι]-

τρέψω· εἰ δέ τις ἕτερος β[ιά]ση-

ται, δώσι τῶ ἱερωτάτω ταμίω

Αὐρ. Μόλητος θ(υγάτ)ηρ Ἀρτέμεις ἑ[αυτῆ καὶ τῶ π]ατρὶ αὐ-

τῆς Μόλητι Ἀπολλωνίου μόνοις· εἰ δέ τις ἕτερον

ἀποθῆται πτῶμα, ἀποτείσει εἰς τὸ ἱερώτατον

ειανοπόλι Σελινοῦν-

τι καὶ τεκνώσας ἐξήρτι-

σα τὸ ἡρῶον σὺν τῶ περι-

[β]ό[λω].

ρονόμω αὐτῆ-

ς· ἐὰν δέ τις ἐπιγρ[άψη․․․]

Constantino clemen-

tissimo et victoriosissimo

Caesari Lucilius

Crispus, v(ir) p(erfectissimus), praeses

prov(inciae) Isauriae, d(evotus) n(umini) m(aiestati)q(ue)

〚[Gal(erio) Val(erio) Maximino]〛

clementissimo et

victoriosissimo Caes(ari)

Lucil(ius) Crispus, v(ir) p(erfectissimus), praeses

prov(inciae) Isauriae, d(evotus) n(umini) m(aiestati)q(ue)

cipi nostro be-

atissimo Aug(usto)

Fl. Constantinum(!) c.324 A.C. 〚[Val. Liciniano Licinio]〛

Aur(elius) Fortunatus, v(ir) p(erfectissimus),

pr(aeses) pr(ovinciae) Is(auriae), d(evotus) n(umini) m(ajestati)q(ue)

[τὸν δεῖνα πρεσβευτὴν Σ]ε̣β(αστοῦ) ἀντιστρ[άτηγον]

[— — —]ώνιος [— — —]

Σέκουνδος γραμματεύ[ς],

Γερόντις Ἡρκουλα̣ν̣[οῦ],

Τρεβέλλιος Μοντανο[ῦ],

θηρῶν κράτιστε καὶ

θεῶν μύστα λέων |

ἐς γένος μακρόν, |

τίς σῆς ὑπάρχει θνητὸς ὢν

τειμῆς φράσον. |

ἐ̣κ̣ό̣σ̣μ̣η̣σεν, λύ-

τρου τῶν ἑαυτῖς

ἁμαρτιῶν (καὶ) ἀνέ-

νου πλουμαρ-

ίου καὶ τῖς

συνβίου

ἅρμα τόδε πτηνὸν [․․․]-

οου ποτέ, τίς σφ’ vac. ἐπέδη-

σεν vac.

ἅρ̣μ̣α τ̣[όδε πτηνὸν ․․․οου] π̣οτέ. τίς σφ’ ἐπέδησεν

ἡνιόχων, ἵπποις κρινόμενος Ζεφύρῳ;

[․․]τα[․․]ε̣νους̣ ΥΔΑΡΑ

Τ̣Ι̣Ϲ̣Ϲ[․․․]Ϲ̣Ρ[․] υἱ̣ο̣ῦ Μεγάλο̣υ̣

[το]ῦ μακαριω̣τ̣ά̣του ϹΓϹΝ

ήμες μνήμης Μαρία· ἠτελε-

ύτισεν ἐτελεύτησεν ἐνδημία

πικρά.

Gordiano pio felici invi-

cto Aug(usto), optimo fortissi-

moque p[rincipi n]ọstro,

leg(atus) A[ug(usti), numini maie]stati-

que [eius dicatis]simus.

mil(es) cl(assis) pr(aetoriae)

Ravennat(is),

(pentere) Vict(oria), n(atione) Ger(manus),

[— — —]

ὅστις δ’ ἂν ἐπιχειρήσῃ τ̣ὸ̣ [μνῆμα τόδε ἀνοῖξαι, δώσει τῷ φίσκῳ (δην.) —ʹ]

καὶ τῇ Αἰγαίων πόλει (δην.) ͵ε. ❦ [οὐ γὰρ ἔξεστιν ἐκτὸς τῶν — — —]

ῶνος τετάρτης Σκυθικῆς ὁ πρότε-

ρον χρηματίσας Δημήτριος Δημη-

τρίου ὁ δημιουργὸς καὶ κτίστης καὶ

ἀρχιερεὺς τῶν θειοτάτων αὐτοκρα-

Crispo, mil(iti)

cohor(tis) VI Hisp(anorum)

7(centuria) Romani,

πατέρα πατρίδο̣[ς σω]-

τῆρα καὶ κτίστη[ν]

τῆς οἰκουμένη̣[ς]

Μ. Δομίτιον Οὐαλεριαν[ὸν]

πρεσβ(ευτὴν) Σεβ(αστοῦ) ἀντιστρά(τηγον), τὸν̣

κτίστην καὶ εὐεργέτη[ν]

τῆς πόλεως, ἡ βουλὴ

[ὁ δῆμος ὁ Ἱεροπολιτῶν — — —] Διογένους τὸν

[— — — — — — — — — — — — — —]Ιδικος τοῦ κτίστου

[τῆς πόλεως — — — — — — — —]ου Καίσαρος υἱοῦ, καὶ

Κνω καὶ τὰς γυναῖκας αὐτῶν καὶ τὰ τέκνα,

ἑτέρῳ δὲ μὴ ἐξὸν εἶναι τεθῆναι. ἐὰν δὲ τις ἀποξέη

ἢ ἀνοίξῃ, βαλέτω ἰς τὸν θησαυρὸν τοῦ Διὸς δ(ραχμὰς) ͵α καὶ ἰς τὴν Σε-

νον, ἄλλον δὲ ἢ ἄλλην μὴ ἐξεῖναι τεθῆν̣[αι]·

ἐὰν δέ τις παραβῇ ταῦτα ἢ ἀποξύσῃ τῶν ἐκῖσε

γεγραμμένων, ἔστω ἠσεβηκὼς εἴς τε τὸν Δία

ἔδοξεν. ἐάν τις

εὑρεθῇ Κιλικίῳ μέ-

ἔδοξε τοῖς ἑταίροις καὶ Σαββα-

τισταῖς θεοῦ [προν]οίαι Σαββατισ-

τοῦ συνηγμένοις· τὴν ἐπιγρα-

ρον ποιῆσαι· τῶι δὲ ποιήσαν-

τί ἐστωι ἁγνεία· ἐάν τις θέλῃ τι

ἀνάθεμα θεῖναι, τῶι θέλον-

λεῖψαι μήτε ἀχρεῶσαι μήτε μετᾶ-

ραι· ἐὰν δέ τις παρεγβὰς ποιήσῃ ἢ

[ἁ]μαρτῆι τὸ εἰς τὸν θεὸν τὸν Σαβ-

βαστιστὴν καὶ ἀποτεισάτωι εἰς

τὸν θεὸν τὸν Σαββατιστήν [∙  ∙ ρʹ]·

καὶ τοῖς Σαββατισταῖς ∙  ∙ ρʹ· καὶ τῆι πόλι

∙  ∙ ρʹ· καὶ δυνάστηι ∙  ∙ ρʹ· ἔστωι δ’ ἡ στήλη ἀ[π]-

ἡ ἑταιρέα τῶν Σαμβατι-

στῶν Αἰθειβήλῳ θεῷ [— —]-

ου συνεχώρησαν τὸν κ-

Ουασις τὸν ἄνδρα τὸν αὑτῆς, καὶ ὁ υἱὸς αὐτοῦ Ῥωσγητις,

Μων Ῥωσγητιος.

ἐπὶ Πετρωνίου Φαυ[στ]είνου τοῦ λαμπροτάτου ὑπατικοῦ καὶ κτίστου.

Παπία Καπετωλεί-

νου τοῦ κρατίστου.

τωνείνου Σεκούν-

δου τοῦ κρατίσ-

του.

[τὸν ἡγε]μόνα καὶ

[κτίστην] ἀρε[τῆς]

[ἕνεκα].

[et] Maximiano

invictis Augg(ustis),

et Maximino

ἔαν Μάγνα μόνη θελήσῃ ἡ σύ[ν]σκη[ν]ός

μου. ἣν καὶ ἔαν τις ἀδικήσῃ ἢ ἐμέ τις

βλάψῃ ἀδίκως κεχ[ο]λωμένοι αὐτο-

χ[ος(?) ἐβ]ουλήθη ΟΗΣΗΙ· μετὰ δὲ τὸν θάνατον αὐτοῦ

τεθήσεται ἡ θυγάτηρ αὐτοῦ μόνη· ε[ἰ δέ] τις

θήσει τινά, δώσει τῷ φίσκῳ δηνάρια [τριακ]ό[σ]ια

tifice maximo, tribuniciae pot[e]-

statis II, procons(ule), p(atre) p(atriae), viam [et]

pontes a Puḷis Pylis usque Aḷ[exan]-

Ἀντιόχου ΚολαβΑΟις ΚολαβϹις? μνίας χάριν.

❦ ἂν δέ τις κινήσι, ἀνύσι τῷ φίσκῳ ❦

δηνάρια χίλια καὶ τῷ δήμῳ δηνάρια

☩ ἀνάθεμα ἔ̣χη̣ σχῇ̣? [εἴ τις]

δίχα τ[ῶν κυρίων]

νον ἀνδραγαθίας, καὶ

ἐχρημάτισεν σύν-

τροφον.

Λουκᾶς καὶ̣ Εωρά-

τισα? το͂ν α(ὐτο)ῦ τέκνον. ☩

τόπος Φηλ[ο]μένου·

ἤ της εἴ τις ἐπενβ[άλ]ῃ, [αὐ]-

τῶν [τού]|των? ἡ ἀρὰ? [— —].

χύνις καταισχύνῃς με τὸν [δοῦλ(όν) σου].

☩ ἔχι πρὸς θ̣(εό)ν, [ἴ] τις θί-

σι ἐπάνο ἐπάνω μοῦ

[․․5․․]ν τούτου κιμένου κειμένου ἐν[— — — — —]

[— — — — — — —] ἐπιζητῖσ[αι? — — — — — —]

[ἀν]ιδρυσάμην. /

τὶς γὰρ ὅλην ἐπί σοι δακρύων

οὐκ ἔκχυε πηγὴν /

ἠὲ τίς οὐ στοναχεῖ σῶν γλυ-

κύτητα τρόπων; /

θίκι Ἀθανασί-

☩ου (καὶ) τῖς αὐτ(οῦ) ☩

γ(αμετῆς) Εὐφιμία Εὐφημία.

ἐνθάδε κεῖται Ἀλέξανδρος Ἀνεμουριεὺς

Ἰουδαῖος σὺν τῇ συνβίῳ αὐτοῦ. ἐὰν οὖν τις

παρενοχλήσει ἡμεῖν, δώσει τῷ ἱερωτάτῳ

κρίτου καὶ ἀημνήστου ἀειμνήστου, ἔνθα κῖτε ἡ αὐτὴ καὶ Φωτίων ὑονὸς Ματρώνης καὶ [Φωτί?]ου δουκηναρίου

Σελευκέων καὶ τῶν γλυκυτά[τω]ν τέκνων αὐτῶν. εἴ τις δὲ ἕτερος βουληθῇ θῖνε θεῖναι ἐνθάδ[ε],

δώσει τοῖς διαδόχοις τοῦ αὐτοῦ Εὐσανβατίου χρ̣υ̣σοῦ ο․․[․]․[․․]τ[․․]σι [․․6․․․ μὴ ἀθυ]μῆτε, οὐδὶς

κὲ αὐτῶν τέκνοις ἑτέρῳ δὲ μη-

δενὶ ἐξόν· ἐὰν δέ τις ἐπιχιρήσι ἐπιχειρήσῃ,

δώσει τῷ ταμίῳ 𐆖 ͵βφʹ.

☩ θίκι Βελισαρίου ὐ-

νιγοῦ οἰνηγοῦ (καὶ) τῖς αὐτοῦ

γ(αμετῆς) Μαροῦτος. ☩

☩ θήκη Γεωργίου Ἀντισ-

τρά(του)? καὶ τῆς αὐτοῦ γαμε-

μασι καὶ Θέκλ-

ας γαμετῖς αὐ-

τοῦ, θυγάτηρ Γε-

ωδώρου ἀ̣κωνι-

τοῦ ἀκονητοῦ καὶ τῖς αὐτοῦ

γαμετῖς Μαροῦτος.

☩ θήκη Θεοκτίστου

υἱοῦ Ὀλυμπίου ἐπαρχικοῦ.

☩ σοματοθίκι διαφέρον[τα]

Θωμᾶ χρυσωχοῦ καὶ τῖς

γυνεκὸς αὐτοῦ Ἑ̣λένις καὶ Ἀ-

τα Ἰακκόβου ἐρεωργοῦ

υἱοῦ Γεωργίου (καὶ) τῖς αὐτοῦ

γαμετῆς Στεφανήδος. ☩

ἐνθάδε κεῖτε Ἰούδας καὶ Ἀλεξᾶς

Νισαίου [υἱ]εῖς Ἰουδαῖοι. ἐὰν οὖν τις

παρενοχλήσῃ ἡμεῖν, δώσει τῷ ἱε-

ἀνάθεμα ὁ ἀνύγων αὐτὰ χωρὶς τῶν κυρῶν

Ἰωαννία κα(ὶ) Ἰωάννου· ἰ δέ τις αὐτοῦ

ἐπιτιδεύσι ἀνύξε αὐτά, ἔδοκε̣ν νο(μίσματα) ιθ.

ἤ εἴ τις ἀνύ-

ξῃ αὐτά,

Κόνονος μακελλαρίο̣[υ]

καὶ τῖς αὐτοῦ συνβίω

Φλορέννας. ☩

Ἰουλιανῆς· οἶκον δὲ τοῦτον ἐδωρήσατό μοι

πατὴρ Διονύσιος, βάσκανος δέ τις ἀφήρπασεν

ἐγ βροτῶν, [— —] δὲ πόνους πατρὶ οἷα κληρονό-

σωματοθήκη Παύλου

καπίλου (καὶ) τῖς αὐτοῦ γαμετῖς

Θεοδώρας Ἀντιόχου. ☩

α Πέτρου καλιγαρίου

κὲ τῖς αὐτοῦ γαμετῖ-

ς Θεοδόρας. ☩

monogramma: σωτή[ρ].

☩ ὅτι σὺ εἶ ὁ ὑπερασπιστίς μου κὲ

εἰς χῖρας χεῖρας σοῦ παραθήσομε

Κόνονος μαρ-

μαραρίου κ(αὶ) τῖς

αὐτοῦ συβίου συμβίου. ☩

βασΙΙωτου

καὶ τῖς

αὐτοῦ γυνε-

☩ σωματωθήκη Χα̣ρητίμης ☩

τοῦ πεδὼς αὐτῖς̣ Ἰωσιπίου. ☩

☩ σοματ(ο)θίκι μο-

νῆς τῖς Θεοτόκου.

☩ ἐπὶ το͂ν δοίο ἀρχούτον

Θεοκτίστου καὶ Τα-

ρασίου.

ζη̣τῖς, ὦ [π]α̣ρ̣οδῖτα, τίς

ἐνθά[δε κε]ύ[θε]τε τύμβῳ. |

καὶ αὐτονόμου

ὁ δῆμος τὸν κτίστην

καὶ πάτρωνα τῆς

principi iuv-

entutis domino

nostro Flavi[o]

bilissimo ac

baeatissimo

Caesari.