1 | ἀγαθῆι folium τύχηι |
πυρφόρου Δήμητρος ὑπείροχον ἱερό- | |
φαντιν | |
πολλὸν ἐπ’ εὐσεβίῃ κῦδος ἀειραμένην | |
5 | Ἑλλάδος εὐρυχόρου πρῶτον γένος |
Ἀντολίης τε | |
ἔγγονον Εἰσαίου τοῦ σοφίας ὑπάτου, | |
ὃς δὴ καὶ βασιλῆος ἀμύμονος Ἁδριανοῖο | |
μουσάων ἀγαθὴν εἶχε διδασκαλίην· | |
10 | Εἰσαίου δὲ θύγατρα μεγαινήτοιο καὶ αὐτοῦ |
ἔξοχον ἔν τ’ ἀρεταῖς ἔν τε σαοφροσύναις, | |
ἣν καὶ ἀμειβομένη Δηὼ μακάρων ἐπὶ | |
νήσσους | |
ἤγαγε παντοίης ἐκτὸς ἐπωδυνίης· | |
15 | δῶκε δέ οἱ θάνατον γλυκερώτερον ἡδέο[ς] |
ὕπνου | |
πάγχυ καὶ Ἀργείων φέρτερον ἠιθέων․ | |
ἥ τε καὶ Ἀντωνῖνον ὁμοῦ Κομμόδῳ | |
βασιλῆας | |
20 | ἀρχομένη τελετῶν ἔστεφε μυστιπόλους. |
τὴν μὲν ἄρα ψήφῳ μὲν Ἄρηι φίλη θέτο | |
βουλή, | |
εἰκόνα δ’ ἠγαθέην ἐκτελέσαντο νέην | |
Εὐνίκη τε φίλη θυγάτηρ ὗές τε θυγατρός | |
25 | Ζωιλίδαι μητρὸς μητέρα θεσπεσίην |
Κάλλαισχρος καὶ Γλαῦκος ἐν εἰκόνι κυδαίνοντες, | |
ἣν καὶ Δημήτηρ ὤπασεν ἀθανάτοις. |
IG II²
3632