1 | [— —] τοῖ ζέ κα θεοκόλοι θ[ά(ρ)ρο]ς ἔ<α> αὐτοῖ καὶ χρεˉμά̣τ̣οις, ὄτι [αὐ]- |
[τ]ο͂ γα εἴεˉ ποτ’ ἀλάθειαν̣· αἰ δ’ ἀλ̣λότρια ποιοῖτο, <πε>ντ̣ακ- | |
ατίας κα δαρχμ<ὰ>ς ἀποτίνοι κατὰ ϝέκαστον θεθ{τ}μ<ί>ον {²⁶θεθμίον}²⁶, | |
ὄτι ἀδίκοˉς ἔχοι καὶ ποι̣οῖτο ἀδίκοˉς γα· γνόˉμα δέ κ’ εἴεˉ τἰ- | |
5 | αρομάοˉ, τὰ̣ δὲ δί<κ>αια δίφυια. τὸ δίκαιον τόδε κα θεοκό- |
λος ἐπ’ ΟΠΟΙΑ#⁷ΟΙ δαμιοˉργία τὸν δᾶμ̣ον̣ | |
ἀποϝεˉλ̣έοι κ’ ἀπὸ μαντείας. τοῖ δὲ ΝΙΕΑΙΟΓΟΙ θά̣ρ(ρ)<ο>ς κ’ | |
εἴεˉ τοῖς χρεˉμάτοις τ̣οῖς̣ ἐν τα̣ῖ <ϝ>οικία̣ι καὶ {σε} μέˉλοις | |
καὶ τοῖς ὐπαδυγίοις τοῖς αὐτο͂. |
IvO
4