| 1 | Πλούταρχος τόδε̣ ἑαυ[τῷ ⏑ – – – ⏑ ⏑ – × – ⏑] μένης δ’ αἴας μῆκος ἐπΙΧΥΤΙ[— — — —] |
| λευκὸν ὅταν προλίπῃ φῶς τοῖς [⏕ – ⏑ ⏑ – × – ⏕ –]ντα νέων ψυχῆς ναοῖο καὶ α[ὐτῆς] | |
| οὐρανίας ψυχᾶς ναοῦ βρ[⏑ ⏑ – ⏑ ⏑ – × — — —]ΝΥΝ[․]ειο τεχνή<σ>ατο προσΙΧΝ[— —] | |
| [– ⏑ ⏑ – ⏑ ⏑ – ⏑]ον π[ρ]οθ[⏑ – ⏑ ⏑ – × –]ων Πλούταρχος· μνῆμ’ ἀρετῆ[ς ⏑ ⏑ ×]. |
IG VII
3227