ῖς τέκνοις αὐτοῦ· ε-

ἴ τις δὲ ἕτερος ἐπιχ-

ειρήσει θεῖνέ τινα,

[— —] μου μν[ήμης χά]-

[ριν· εἴ] τις δὲ [ἕτερόν]

[τινα θ]ή̣σι μετ[ὰ τὴν αὐ]-

[μ]νήμης χάριν· εἰ δαί δέ

[τι]ς βουληθῇ, θάψαι ἕ-

τερον ἰς αὐτὸ ἢ σκυ-

ρῶς Ανδιξεος ἀγλα-

ὸν αὖχος v ἥτις ἐπ’ ἀλ-

λοδαπῇ διέσωσε v

ρῶς Ἀνδίξεος ἀγλα-

ὸν αὖχος, / ἥτις ἐπ’ ἀλ-

λοδαπῇ διέσωσε

πτειν διὰ κτῆσιν ΔΑΘΕϹ[․․․]

[εἰ] δέ τις βα[ίν]ῃ ταῦτα ε[ἶ]-

[να]ι τῆς θιᾶς ἐ̣χ̣θρούς· ὀ[ρφα]-

ἐκ τῶν κτητόρων·

τὸν φιλοκτίστην κ[α]ὶ

φιλόπατριν ἡ πόλις

[τύμ]βους ο[— — —]

τι[ς τ]ούτου [— — —]

ΚΩϹ̣Ε̣[— — —]

κ̣ατακείτη

τίς τοῦτο σ̣ῆ̣μα δυσκόλως ἀτι-

[μ]άσει v κρίσιν πάθοιτο

[εἴ] τις κακῶς ποιήσει τούτ̣—

ῳ μνήματι, ἄωρα τέκνα

[ἐς] τάφον καταρτίσει

Βαβου ἐνθάδε κεῖντα[ι]·

τίς ἂν προσοίσει χεῖ[ρα]

τὴν βαρύ[φ]θονον Ἑκ[ά]-

Κυριακῆδος·

εἰ δέ τις ἀνύ-

[ξι Θε]ῷ λόγον δώσι.

[— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]

κούφην· αὐτὸς δέ τε χαίροις (δην.) τίς δ[ὲ ἂν βαρύφθονον]

χεῖρα προσοίσει πολλαῖς κακαῖς περιπέσ[οιτο συνφοραῖς]

προφήτισα

Νανας Ἑρμογένου

Ἀπόλλωνι Ἀρχηγέτῃ καὶ το[ῖς] θεοῖς [αὐτο]κράτορσι [— — — Name

— — — καλὸς κἀγαθὸς(?) ἄ]νθρωπος καὶ σωτὴρ ἀληθῶς καὶ κ[τίστης Τ[—

γενόμενος τῆς πόλεως(?) τὸ θέατρον] κατεσκεύασεν [ἐπὶ στρατηγῶν(?)]

[— — — Brit]annico pont(ifici) max(imo) trib(uniciae) pote(statis) [— — —]

[— — — Βρεττανικ]ῷ ἀρχιερεῖ μεγίστῳ δημαρ[χικ]ῆς ἐ[ξουσίας — — —]

Κυριακῆς ἐκ[․․]ωφόρησ[ε(?) τὸ]

κτίσμα τῆς ἁ̣[γ]ιοτ̣(άτης) ἐκκλ(ησίας) Χρ[ιστ(οῦ)]

[ἰν]δ(ικτιῶνος) ηʹ(?) — — —

Κυριακῆς ἐκα[ρπ]ωφόρησ[α τὸ]

κτίσμα τῆς [ἁγιω]τ(άτης) ἐκκλ(ησιας) Χρ(ιστοῦ)(?)

ἰνδ(ικτιῶνος) ηʹ. ☩

[— —]Υ[—]Ε— — —

τὸν κράτιστον

ἐπίτροπον τοῦ

μόνο[ς], ἄ[λλ]ῳ [δὲ] οὐδενὶ ἐξέσται, [εἰ μὴ] τῷ Διοκλεῖ [οὕτω δοκοίη(?)]

ἐὰν δέ τις παρὰ τὰ προ[γεγρ]α[μμέν]α ποι[ήσῃ], τείσει τῇ Ἱεραπολειτῶν

γερουσίᾳ προσ[τεί]μου [(δην.) ͵α]φʹ. ταύτης τῆς ἐπιγραφῆς τὸ ἀντίγραφον

ἐν ᾗ καὶ κηδ̣ευθήσεται ὁ̣ αὐτοῦ ὁ vac. πατὴρ Χρυσόγο-

νος vac. καὶ ἡ μήτηρ vac. μου Πείστις.

[κ]ηδευθήσεται δὲ καὶ ὁ Μένανδρος δὶς τοῦ Μενάνδρου. οὐδ[ε]νὶ δὲ ἑτέρῳ

[ἔξ]εστιν μετὰ τὴν ἐμὴν τελευτὴν πωλῆσαι· εἴ τις δὲ θελήσει, θήσει τῷ

ταμείῳ δηνάρια χείλια.

δὲ [οὐδ]ενὶ ἐ[ξ]ὸν ἔσται κηδεῦσαί τινα, εἰ δὲ μή, ὁ παρ[ὰ] ταῦ[τα]

[π]υ̣[ή]σ̣[ας ἀπο]τ̣ί̣σε̣ι̣ [τ]ῇ γερουσίᾳ (δην.) τριακόσια.

Παπίου, κηδευθήσοντε δὲ καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν· ἑτέρῳ δ[ὲ]

οὐκ ἐ[ξ]έσται κηδεύειν. εἰ δέ τις παρὰ τὴν ἐπειγραφὴν ἐπε-

ν[α]ντίον πυήσει, ἀποτίσει τῷ εἱερωτάτῳ ταμίῳ δηνάρια πεντακό-

σια. ταύτης τῆς ἐπειγραφῆς τὸ ἀντίγραφον κεῖτε ἐν τῷ ἀρχίῳ.

ἐξέσται κηδευθῆναι ἢ κηδεῦσαί τινα, εἰ μὴ ὁ Ἰουλια-

νὸς συνχωρήσει. εἰ δέ τις [τ]ῶν Ι προγεγρ[αμμένω]ν ἄλλο[τι]

ἐπιχειρήσει, ἀποδώσει τῷ [σ]εμνοτάτῳ συνεδρίωι γερουσίας

αὐτῶν· ἑτέρῳ δὲ οὐδενὶ [ἐξέσται κηδεῦσαι ἢ κηδευθῆναι].

εἴ τις δὲ παρὰ ταῦτα ὑπ[εναντίον ποιήσει, ἀποτίσει τῷ]

ἱερωτάτῳ ταμείῳ [(δην.) —ʹ — — —]

καὶ τέκνων αὐτοῦ. συνχωρῶ Ἀπολλωνίδι Ἀπολλωνίου τοῦ

Βά̣ρ̣β̣ου ΒΛΡΚ̣ΟΥ ‵τεθῆναι′ εἴ τις παρὰ τὴν διαταγὴν τὴν ἐμὴν ποιήσι, ἀποτίσι τῇ γερουσίαι

(δην.) φʹ καὶ τῷ ταμίᾳ (δην.) φʹ, κὲ προνοησαίτο προνοησαίτω (δην.) φʹ. τῆς ἐπιγραφῆς τὸ ἀντίγραφον

[κ]αὶ αὐτὸς κηδευθήσεται καὶ ὁ͂ ἂν δειαφέρει τῶν εἰδεί-

[ω]ν μου, ἐξὸν δὲ μηδενεὶ ἄλλῳ κηδευθῆνε. ἐὰν δέ τις

ἐπειχειρήσει θεῖναί τεινα, θήσει τῷ εἱειρωτάτῳ εἱερωτάτῳ φείσ[κῳ]

σεται αὐτὸς καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ Αἰλ[ία]

Τύχη καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν. εἴ [τ]ις δ[ὲ ἕτ]ε-

ρον κηδεύσει τινὰ, δώσει τῷ ταμιείῳ

θήσεται αὐτὸς καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ Γλυκωνὶς καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν, ἕτερος(!) δὲ

οὐδενὶ ἐξέσται κηδεῦσαί τινα. ἰ δέ τις ὑπενάντια ποιήσοι, ἀποτί-

σι τῷ εἱε[ρω]τάτῳ ταμίῳ προστίμου (δην.) ͵α.

σε[τ]αι δὲ καὶ ἡ Ἀμμί[α, ἄλλῷ δὲ οὐκ ἐξέ]σται. εἰ δὲ ΔΡ

μ[ή, ἀ]π̣οτίσ[ι] τῷ ταμείῳ (δην.) χείλια κα̣[ὶ(?) — — —]Ι̣ΡΟΥΤΟΥΚΤΑΠΑ̣

τοῦ ὑπατικοῦ τοῖς νεανίσκοις. ἀ[ντ]ί̣γραφον ἀπετέ-

σία καὶ τὰ τέκνα αὐτοῦ Αὐρήλιος Πάμφιλος καὶ Α[ὐρή]λιος Στ[ρ]ατό-

νικος τοῦ Πανφίλου [ὑ]οί· ἑ̣[τέρῳ(?)] Ε̣ΥΙΙL δὲ οὐ̣[δ]ενὴ [ἐξέσ]τα[ι. ἐὰ(?)]ν [δέ τ]ις(?) [π]οι[ήσει(?)]

ἢ ἀνύσει ἢ σκυβαλίσει, δώσει τῷ ἱερωτάτῳ ταμείῳ (δην.) μ(ύρια).

ται αὐτὸς καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ Αὐρ(ηλία) Πομπ[ηι]εία Τ[ρο]φωνια-

νοῦ καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν. εἰ δέ τις παρὰ τὴν ἐπιγραφὴν

πυῇ ἐναντίον, ἀποτείσι τῷ εἱερωτάτῳ ταμείῳ (δην.) ͵α καὶ τῇ σεμνο-

[ἑτέρῳ δὲ οὐδενὶ ἐξ]έστ̣α[ι κ]η̣δε̣υθῆναι ἐν τῇ σορῷ [ἢ] κηδεῦσα[ί τ]ινα· [εἰ δὲ] μή, ὁ πα-

[ρὰ ταῦτα ποιήσας δ]ώσε̣ι τ̣[ῇ κ]ρ̣α̣τίστῃ Ἱε̣ρ̣α̣π̣ολ̣ειτῶ[ν β]ουλ̣ῇ̣ (δην.) ͵β̣φ̣ʹ, ὁ̣μ̣ο[ίως κ]α[ὶ τ]ῇ σ̣[ε]μνο-

[τά]τ̣ῃ [γερουσ]ίᾳ τὰ αὐτὰ (δην.) ͵βφʹ καὶ τῷ ἐκδικοῦντι τὰ αὐτὰ (δην.) ͵βφʹ. ταύτης

Αὐρη(λίας) Μελτήνης Μελιτίνη ἱερείης τῆς

κρατίστης βουλῆς /////

///// τῆς γυναικὸς [α]ὐτοῦ

τοῖς τωις ἀποδ[εδειγμένοις. εἰ]

δέ τις παρὰ ταῦτα ποιήσο̣ι, ἀ̣-

ποτείσει τῷ συνεδρίῳ τῶν

[σο]ροὶ λευκόλιθοι τρεῖς καὶ αἱ παρακείμεναι σοροὶ πωρινοὶ τρεῖς

[Μ(άρκου)] Αὐρ(ηλίου) Διονυσίου Ἀρτεμωνιανοῦ τοῦ Κρατίστου ἀρχιερέων καὶ τῆς γυναι-

κὸς αὐτοῦ Τιβ(ερίας) Κλ(αυδίας) Ἀντωνίας Φιρμείνης ἀρχιερείης καὶ τῶν τέκνων αὐτῶν.

[ἑ]τέρ̣ῳ δὲ οὐδενὶ ἐξέ̣σται κηδευθῆναι, εἰ μὴ μόνῃ τῇ Ἀδρα̣-

στήλλ[ᾳ] —ια̣[ν]οῦ. ε[ἰ] δέ̣ τ̣ις ἕτερον κηδεύσει τινὰ, θήσει προσ-

τείμ[ου τῇ] Ἱεραπολειτῶν βουλῇ ἀργυρίου (δην.) ͵α καὶ τῷ κυριακῷ

ἡ Νείκη· ἑτέρῳ δὲ οὐκ ἐξέσται οὐδενὶ κηδευ-

θῆναι ἢ μόνῃ τῇ Νείκῃ. ἐὰν δέ τις ἕτερόν τινα κηδεύ-

σει, ἀποδώ[σε]ι τῷ ἱερωτάτῳ φίσκῳ (δην.) φʹ καὶ τῷ προσαγ-

ἑτέρῳ δὲ οὐδενὶ ἐξέσται κηδευ[θῆναι]

εἰ δέ τ[ις — — —]

ἡ Γαειαν[ὴ — — —]

Ι ἢ μεταβάλῃ, [ἀποτίσει] τῇ σεμνοτάτῃ γερουσίᾳ

(δην.) φʹ κὲ τῷ [ἱε]ρωτάτῳ ταμείῳ (δην.) φʹ. ταύτης δὲ τῆς

Αὐρ(ηλία) Ζωτικὴ καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν Νεικηφόρος καὶ Διονύσιος,

ἑτέρῳ δὲ οὐδενὶ ἐξέσται κηδευθῆναι. εἴ τις δὲ παρὰ ταῦτα

ὑπεναντίον ποιήσει, ἀποτείσει τῷ ἱερωτάτῳ ταμίῳ ἀττικὰς φʹ.

μὴ ἐξὸν εἶνε μήτε πέρα(?) αερα τοῦ βωμοῦ τινα συνχωρῆσε· εἰ δέ

τις παρὰ ταῦτά τι πυήσι ἤ εἰ τε τὴν ἐπικιμένην σορὸν τὴν Δοκιμη-

νὴν τοῦ τόπου μεταθήσι εἰς ἕτερον τόπον τοῦ βωμοῦ, ἰσύσι π[ρ]οσ-

[αὐτοῦ] Ἑρμιόνη καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν Ἑρμιόνη καὶ Τατιανός·

[ἄλλῳ δὲ] οὐδενὶ ἐξέσται κηδευθῆν(αι)· εἰ μ̣ή̣, ἀποτίσι τῷ ἱερωτάτῳ

[ταμίῳ (δην.) —ʹ]. τούτου ἀντίγραφον ἀπόκιται εἰς τὰ ἀρχῖα.

καὶ τὰ τοῦ Π[․․․․ ἄλλ]ῳ οὐκ ἐξέσται [τινὰ κ]ηδεῦσε. ὁ δὲ ὑπεναντ[ί]-

ον πυή[σας ἀποτίσει τῷ ἱερωτάτ]ῳ ταμ̣[ιείῳ (δην.) ͵α καὶ] τῇ γ̣[ερουσ]ίᾳ [(δην.)] ͵α καὶ τῷ μηνύσαντι

[τὸ αὐτὸ(?)]. ταύτης τῆς ἐπιγρα[φῆς] τὸ ἀντίγραφον ἀπ̣[ετέθ]η ἐν τῷ ἀρ[χεί]ῳ.

[γ]υν[α]ικὸς αὐτοῦ Αὐρηλίας Ἀμμέας, ἐν ᾗ κηδευθ[ήσεται αὐτὸς]

[καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ Ἀμμέα· εἰ] δὲ κηδεύσει ἕτερος, [τί]σει τῷ ἱερωτάτῳ

ταμείῳ (δην.) τʹ.

[— — — καὶ ἡ θυ]γάτηρ μου Ταραν[τῖνα Γαραν[— ἑτέρῳ δὲ οὐδενὶ ἐξέ]-

[σται κηδευθῆναι. οὐδὲ ἐξέσται(?)] πωλῆσαι τὴν σορόν. [εἰ δέ τις]

[τολμήσει, ἀποτίσει(?)] τῷ ἱεροτάτῳ φίσκῳ (δην.) —ʹ. το[ύ]ττου τὸ ἀν-

[τίγραφον ἀπε]τέθη εἰς τὰ ἀρχεῖα.

σεται αὐτῶν τὰ τεθραμμένα, ἑτέρῳ δὲ οὐδενὶ ἐξέσ-

ται κηδευθῆναι ἢ τοῖς προδηλουμένοις ἐάν τις ἕτε-

ρόν τινα κηδεύσῃ. ἀποτείσει τῷ κυριακῷ [φίσκῳ (δην.) —ʹ].

ὁ Θεογένης βουληθῇ. ὁ δὲ

[ὑπεναντί]ον ποιήσας ἀποτίσι τῷ ἱερωτάτῳ ταμίῳ (δην.) —ʹ κ[αὶ τῷ μηνύ(?)]σαντ[ι (δην.) —ʹ]

καὶ τῇ γερουσίᾳ (δην.) φʹ. ταύτης

καὶ Αὐρηλία Μαρκία ἡ γυνὴ αὐτοῦ τοῦ Καρποφόρου,

καθὼς προγέγραπται, καὶ τὰ παιδία τῆς Μαρκίας· ἐὰν δὲ ἕτερός τις

κηδευθῇ, δώσει τῷ ἱερωτάτῳ ταμείῳ (δην.) φʹ.

εἰ δὲ μή, ὁ παρὰ ταῦτα ποιήσα[ς ἀπ]οτίσει τῷ ἱεροτά-

τῳ ταμείῳ (δην.) πεντακόσια. τούτου ἀντίγραφον

τῶν παπων τῇ ἐθίμῳ ἡμέρᾳ

ἐκ τοῦ τόκου αὐτῶν· εἰ δέ τις ἀμελήσει

αὐτῶν τὸ μὴ ἀποκαῦσαι, γενέσθαι τὸ

[— — — οὐκ ἐξέστ]ε ἕτερον κηδεῦσαι· εἰ δὲ μή, ὁ κηδεύσ[ας]

[τινὰ — — — ἀποτίσ]ει τῷ ἱερωτάτῳ ταμείῳ προ[στίμου]

— — —

[— — —· ἑτέρῳ δὲ κηδευθῆναι οὐ]δενὶ ἐξ[έ]σται ἐν αὐτῇ, εἰ μὴ τῇ

[— — —]ΙΝ//ΛΙ εἰ δέ τις μὴ προσήκων [ἕ]τε-

[ρον κηδεύειν τολμήσ(?)]ει, ἀποτίσει τῇ βουλῇ (δην.) ͵α. τῆς ἐ-

[πιγραφῆς τὸ] ἀντίγ[ρ]αφον ἀπετέθη ἐν τοῖς ἀρχείο[ι]ς.

[— — —]ος ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ, κηδευθήσεται δὲ [καὶ αὐτὸς — — —]

[— — —]φι//, ἕτερος δὲ οὐδείς. εἰ δέ τις παρὰ ταῦτ[α ὑπεναντίον ποιήσει, ἀ]-

[ποτίσει τῷ κυριακ]ῷ φίσκῳ (δην.) ͵βφʹ. ταύτης τῆς ἐπιγρ[αφῆς τὸ ἀντίγραφον ἀπετέθη]

εἰς τὰ ἀρχ[εῖα]

[— — — — — —]

κ̣α̣ὶ̣(?) ἔγγονα α̣ὐ̣τῶν. ἐὰν δέ τις ἕτερον

κηδεύσει χωρὶς τῆς γνώμης τοῦ

[βουλη]θ̣ήσεται ἑ̣τ[έρ]ω̣ν· οὐδενὶ δὲ ἑτέρῳ ἐξέσται κηδευθῆναι.

εἰ δέ τις παρὰ ταῦτα ποιήσει, πραχθήσεται ὑπὸ τοῦ ἱερωτάτου ταμείου (δην.) φʹ.

τούτου ἀντίγραφον ἀπετέθη εἰς τὰ ἀρχεῖα.

τέρῳ δὲ οὐδενὶ [ἐξέσται· εἰ δὲ]

μ̣ή, ὁ κηδεύσας [ἀποτίσει τῷ φίσ]-

[κῳ(?) (δην.) δι]σχίλια π[εντακόσια].

ἄλλῳ ἐξέσται κηδευθῆναι· εἰ δὲ μή, ὁ κηδεύ-

σας τινὰ ἀποτίσει τῇ πόλι (δην.) ͵α.

[ἡ δεῖνα, κηδευθήσεται δὲ καὶ τὰ τέκνα ․․․․․․․․․ οὐδενὶ δὲ]

[ἄλλῳ ἐξέσται κη]δευθ[ῆ]ναι· [ἐὰν δέ] τις παρὰ ταῦτα ποιήσ[ῃ, δώσει]

[τῷ ἱερωτάτῳ ταμείῳ (δην.) —ʹ ἀργ]υρίου. [καὶ παρὰ τούτων τῶν προ]-

ος Ἀπολλωνίου τοῦ Μυρτίχου καὶ ἔγγονος αὐτῆς Ἀπολλώνιος·

ἐὰν δέ τις ἕτερος κηδεύσει, δώσει τῷ φίσκῳ (δην.) ͵α καὶ ἔσται

ἔνοχος τυμβωρυχίᾳ.

[ἀπὸ τ]οῦ τόκου αὐτῶν τοῖς ἐλθοῦσι καὶ στεφανώσασι τὸ γεινόμενον ἑκάστῳ αὐ-

τῶν μηνὸς ηʹ κʹ· ἐὰν δέ τις τῶν κα[τ’ ἔτ]ος γυμνασιαρχῶν τὸ στεφανωτικὸν μὴ δια-

νείμ[ῃ, ἔ]σται ὑπεύθοινος τῷ Ἀπόλωνι Ἀπόλλωνι (δην.) —ʹ, καθὼς ἡ ἀποχὴ περιέχι ἡ διὰ τῶν

[— — —]· εἰ δέ̣ τις ἄ̣[λλον κηδεύσει — — —]

[βουληθ]ήσε̣ται ἔτι περ[ι]ό[ν· ἐ]τέρο δαὶ οὐδ̣ενὶ ἐξέσται κηδεῦσαι.

[ἂν δέ τις παρὰ] ταῦτα [τολμή]σῃ [κη(?)]δ[ε]ῦσε, ἀποτίσ[ι] το͂ ἱερωτάτῳ

[ταμείῳ(?) (δην.) —ʹ. τ]αύτης τῆς ἐπιγραφῆς τὸ ἀντίγραφον

[βαθρικά(?) — — —] τοῦ Ζεύξιδος τοῦ Χρηστύλου Πραυλιαν[οῦ]

[καὶ τῶν] ἐκγόνων ἐν αἷς σοροῖς ἄν τις τολμήσῃ ω ἄ[λλο]-

ν τει[νὰ κηδεῦσαι ἢ ἐπιχειρ(?)]ήσῃ πωλῆσαι, ἀποτείσει τῷ ἱερωτάτῳ

δενὶ ἐξέσται κηδευθῆναι.

εἴ τις δὲ ὑπεναντίον ποιήσει,

ἀποτείσει τῷ ἱερωτάτῳ ταμείῳ (δην.) ͵α̣φʹ.

ρῷ κεκήδευται Κλ(αύδιος) [Ζη]νοδοτηανὸς καὶ Κλ(αυδία) Ἀθηναὶς, τέκνα Κλ(αυδίου) Θαλάμου, καὶ ἐν τῇ ἑταίρᾳ σορῷ κηδευθήσαιται κηδευθήσεται αὐτὸς ὁ Θάλαμος καὶ Διογένης ὁ ὑὸς

αὐτοῦ, ἕτερος δὲ οὐδείς. οὔτε εἰς τὴν τῶν τέκνω(ν) αὐτοῦ σορὸν ἐπενβληθήσαιτ[αί] ἐπενβληθήσεταί τις οὔτε εἰς τὴν αὐτοῦ Θαλάμου. ἐὰν δέ τις τολμήσει παρὰ ταῦτά τι ποιῆσαι, εἰσοί-

σει τῷ ἱερωτάτῳ φίσκῳ (δην.) ͵ε πεντακισχείλεια. τούτου ἀντίγραφον ἀπετέθη εἰς

[— — —] προνοησα-

μ̣έ̣ν̣ης τῆς σοροῦ τῶν τέκνων αὐτοῦ. εἴ τις

δὲ παρὰ τὰ γεγραμμένα τ[ι] π̣υήσι, θ[ή]σι τῷ [ἱ]ερ-

ς ἀποτείσει τῇ Ἱεραπολειτῶ[ν]

πόλει (δην.) ͵βψʹ β. οὐδ(ὲ) μετακ̣εινήσει τις ταύτην

τὴν σορὸν, οὐδὲ πωλήσει ΠΕ[— — —]

Μᾶρ(κος) Α[ὐρ](ήλιος) Τ[ρ]όφιμος καὶ ὃν ἂν αὐτὸς βουληθήσαιτε ἔτι περιών.

ἑτέρο [δὲ] οὐδενὶ ἐξέστε κηδεῦσαι. εἰ δέ τις παρὰ ταῦτά τι ποιήσῃ,

ἀποτείσι τῷ εἱερωτάτῳ ταμίο (δην.) φʹ. τούτου [δ]ὲ τὸ ἀντίγραφον ἀ-

δευθῆναι ἢ Ἰουνίᾳ Ποθ[ίν]ᾳ ΠΟΘΚΑ [τ]ῇ μητρὶ τοῦ

Γαίου καὶ Κλ(αυδίῳ) Ἀδράστῳ τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς. εἰ δέ τι[ς τολμήσει]

ἀποσκυβαλίσαι ἢ πωλῆσαι ἢ ἕτερον κηδεῦσαι, πρ̣ό[στειμον]

τὸν βωμόν. ο[ὐ]κ ἐξέσται δὲ οὐδενὶ ἔμπροσθεν τοῦ βωμοῦ κατασκευάσειν τι ὃ ἐπισκοτήσει τῷ βωμῷ ἢ τῇ ἐπικειμένῃ κατὰ αὐτοῦ σο[ρῷ]

[εἰ δ]ὲ μή, καὶ ὑπὲρ τούτου ἀποτίσει τῇ γερουσίᾳ πρόστε[ιμον] (δην.) πεντακισχείλια. ὃ[ς] δὲ ὑπεναντίον τι ποιήσει τοῖς προγεγραμμένοις, ἔστω μὲν

ὑπεύθυνος τοῖς προστ[είμ]οις· καὶ μήτε τέκνων [μ]ήτ[ε] β[ίου] ὄνησις εἴη, [μήτ]ε γῆ βατὴ μήτ[ε] ἡ θάλασσα πλωτή, ἀλλὰ ἄτεκνος καὶ ἄβιος καὶ πηρὸς ο

Μερτινιανὸς Μελιτινιανός? καὶ Ζώσιμος καὶ Τατιανός ΤΑΠΑΝΟΣ, ἑτέρῳ δὲ οὐδενὶ

ἐξέσται κηδευθῆναι ἢ κηδεῦσε· εἰ δὲ μὴ καί τις παρ’ αὐτὸ

π[οι]ήσει, ἀποδώσει τῷ ἱερῷ ταμείῳ (δην.) φʹ καὶ τῷ ἐγδικήσαντι

σται πωλῆσαι ἢ ἐξαλλοτριῶσαι καθ’ ὃν δήποτε

τρόπον· εἰ δέ τις παρὰ ταῦτα ποιήσει ἢ ἐξαλλο-

τριώσει τι τῶν προδηλουμένων, ἀποτείσει τῷ φίσκῳ

[δὲ ἄλλῳ ἐξέσται(?)] κηδευθῆναι [ἢ κηδεῦσαί]

[τινα· εἰ δέ] τις μετὰ ταῦ[τα κηδεύσει — — —]

ΕΙΟΛ[— — κρά]-

τιστ[ον(?) — —]

— — —

— — —ΕΙΟ̣

— — —ΤΙΣ

— — —ΙΣ

ἔκτισεν Ἡδύ-

%⁸¹χρους με

[— — —]i curavit [ — — | — —] beatissimo s|aeculo | d(ono) d(edit).

[μ]όνα Φρυγίας τε κὲ Κ[αρίας]

[πρ]εσβευτὴν κὲ ἀντιστρ[άτηγον]

τῶν Σεβαστῶν ὕπατον [ἀν]-

Ἀνίκιον Ἄσπρον τὸ[ν λαμ(πρότατον)]

ὑπατικὸν καὶ κτίστην [τῆς πόλεως]

ἀνθ’ ὧν εὐεργέτηται ἀνέθ[ηκεν].

vac. παθοῦσα, / vac.

ἥ̣τ̣[ις] ὑποδρήσσει̣ν̣

Ἀσίης δεδάηκ̣εν ❦

[Στ.(?)] Μαρκιανὸν

[τὸ]ν κράτιστο[ν]

[ἐπί]τροπον

Αἰλ(ίαν) Λαρκίαν Δ̣[— — —]

τὴν κρατίστη[ν γυναῖκα]

τοῦ κρατίστου Στα[τιλίου]

Κ̣ριτωνιανοῦ, Γ(άϊος) Ἰούλι[ος]

v στόμα φῶτος ἑκάστου. //

τίς τόδε καλὸν ἄγαλμα,

vv τίνος χάριν ἢ τίνι φωτῶν; /

μὸς ὅδ̣’ [αὐδᾶ· ἡ πρᾶξις κωλύματ’ ἔχει μὴ σπεῦδε, ἀλλ’ ἀνάμεινον]·

λυπηρά τ̣[ις ὁδὸς καὶ ἀμήχανος οὐδὲ προσικτή]·

ὠνεῖσθ[αι χαλεπὸν καὶ πωλεῖν τι βλάβος ἔσται].

καὶ τῇ γυναικὶ αὐτοῦ Αὐρηλίᾳ Φλαβίᾳ καὶ τοῖς οἰκείοις αὐ-

τοῦ ἀπελευθέροις· ἥτις Ἡλιοδώρα ἡ καὶ Πολυχρονία

ἀνέθηκεν τῇ Ἰάδι φυλῇ τῶν βουλευτῶν στεφα-

νῃ καὶ τοῖς τέκνοις

μου· εἰ δέ τις ἄλλος

ἐπιχειρήσει ἕτερον

κηδευθήσο[ν]-

ται· εἰ δέ τις ἕ-

τερον κηδεύσ-

[— — — τῇ] θυγατρὶ Μοσχίῳ Τι[— — —]

[— — — καὶ τῷ υἱ]ῷ Ἀπολλωνίδῃ Μοσ[χ— e.g. εἰ δέ τις ἀνοίξῃ]

[τὸ μ]νημεῖον ἢ τὴν σορὸν, [e.g. ἀποτείσει τῷ ἱερωτάτῳ]

κηδευῆναι τὸν Γλύκωνα μὴ ἐξέστω τινι ἄλῳ ἄλλῳ κηδευθῆναι.

εἰ δέ τις ἀνύξει καὶ κηδεύσει τινα ἢ ἐκχαράξει τὰ γεγραμμένα,

ΕΙΙ Σ̣Χ̣ΙΙ Λ̣ΥΤΩ τὰς ἀρὰς τὰς γεγραμμένας ἐν τῷ Δευτερο-

τελευτὴν ἀπε̣ι̣θ[ή]-

[σ]ει τις τῶν προγε-

γραμμένων δώσι

ἐξέσται [ταφῆναι ἢ ἀνοῖξ]α̣ι̣ τ̣ὸ̣ ἡ̣-

ρῷον· ἐὰν δέ τις ὑπε̣ν̣α̣ν̣τίον τι

ποιήσῃ, ἀποδώσει τῇ Λ̣αοδι-

[δοξο]τάτω / ἀδσηκ-

[ρήτις] a secretis κὲ βίας κωλυτοῦ,

[ὥστε / λ]υπὸν λοιπὸν ἐν ἐργολα-

rachana Arabica sive Damas-

cena vel alterius civitatis

tincta habita ratione pon-

μνήμης [χάριν].

τὶς ΤΙ ἂν ποσοίσει προσοίσει ποΕοίσει χτεῖρα χεῖρα

τὴν βαρύφθονον, οὕτως

[ο]ὕνεκ’ ἀνὰ πτόλιν ἦσθα

π̣ολείτης ἤπιος, ὥς τις /

παῖσι πατήρ, ἁγναῖσι θε-

τὸν κτίστην πόλεως,

Ἀκαμάντιον ὥς,

quia tot erga divina merita gratum esse difficile est nisi omnis

pietatis temptetur materia, vel squia IVEVNOVS propria VISOVE

laetitia ingressui honore ITIRATVRVS publicum videtur diem

— — — habebit utilitatem et

[— — — faus(?)]tissimo dierum ICAVTEME

— — —que Graecos DERICINVM

— — —NRIA LICAOS ARISTRAHENTIS

— — —HIC AESARANOSTN XXS

Δορύλαος Ἐ-

ρετριεὺς ὁ κτίσ-

της.