νὶρ Συνπλικίας κ(αὶ) αὐ-

τῖς μακαριο-

τάτις. τελευτ[ᾷ]

ἰ̣ν̣(δικτιῶνος)(?) ι̣[․․

ν τοῦ Διὸς τοῦ Πρατομυσίου πάν-

δαμον ἀπὸ τῶν κτισάντων

ἐν συνκρίσ[ει ․․]φορον ὡς δια

Mollicia M(arci) l(iberta) Olympias

uxor M(arci) Mollicii Macestis

salve.

beneficio divi Claudi,

praef(ecto) coh(ortis) III sagittar(iorum),

adlecto inter praetor(ios)

καὶ τοῖς πᾶσιν ἡμῶν.

εἰ δέ τις ἕτερον νέ-

κυν ἐνθάδε θάψῃ,

[κ]αὶ Μυσόν, μεγάλας κάτθανον ἀμφ’ ἀρετᾶς·

τ̣ῶι τις ἐπαινήσειε θοὸν Βιοήριος υἷα

Βιθυνὸν Μηνᾶν, ἔξοχον ἡγεμόνα.

ἄλλο·

[δ]άκρυα μὲν δειλοῖς τις ἰὼν ἐπὶ τυμβία χε̣ύοι

[ν]ώνυμον ἐγ νούσων δεξαμένοις θάνατον·

δυσμενέων πολλοὺς πρόσθε δαϊξάμενον·

Βιθυνὸν τῶι τις Βιοήριος υἱέα Μηνᾶν

αἰνήσαι με, ἀρετᾶς φέγγος ἀμειψάμενον.

κατατεθῆναι ἡμᾶς τοὺς προγεγραμμένους καὶ

τὰς γυναῖκας ἡμῶν καὶ τὰ τέκνα ἡμῶν εἴ τις

δὲ αἵτερον ἕτερον θελήσει πτῶμα αἰπενθᾶψαι ἐπενθᾶψαι,

μης χάριν. χάροις χαίροις παροδεῖτα·

εἴ τις δὲ ἂν ξένος ἐπανύξει ἐπανοίξει, δώ-

σει τῇ πόλι δηναρία μύρια. Αὐρ. Τ-

λφὺ ἀδελφοὶ α[ὐ]τῶ αὐτοῦ Τελισφόρι-

ς κὲ Λεόντις κὲ Δηο-

μήδις· κὲ Τρώφιμος ὁ πρ-

ελφὸς περηλιφθὴς περιλειφθείς [ἀν]-

έσστισεν ἀνέστησεν ὑπὲρ ἑ̣αυτ̣-

ῶ κὲ τῶν ἀδερφήων ἀδελφίων

ἀνθύπατος, τὰ τείχη τῇ λαμπροτάτῃ Νεικαίᾳ, ἐπὶ Οὐελλ(είου) Μακρείνου τοῦ λαμπρ(οτάτου)

ὑπατικοῦ, πρεσβ(ευτοῦ) καὶ ἀντιστρατήγου τοῦ Σεβ(αστοῦ), καὶ Σαλλίου Ἀντωνίνου τοῦ λαμπρ(οτάτου) λογιστοῦ.

καὶ ἀρίστη Νεικαιέων πόλις τὸ τεῖχος ἐπὶ τοῦ λαμπρ(οτάτου)

ὑπατικοῦ Οὐελλείου Μακρείνου, πρεσβευτοῦ καὶ ἀντιστρατήγου τοῦ Σεβ(αστοῦ) καὶ Σαλλίου Ἀντωνίνου τοῦ λαμπρ(οτάτου) λογιστοῦ.

[λεγ]ιῶνος κʹ Οὐαλε[ρίας Νικηφόρου, στρατηγόν(?)],

πρεσβευτὴν καὶ ἀντι[στράτηγον ἐπαρχείας]

Κρήτης καὶ Κυρή[νης, ἀγορανόμον(?), ταμίαν]

[— — — ἡ ἱερ]ὰ γερουσία τοὺς ἀνδρίαντ[α]ς [— — —]

[— — — Λ]ογγεινιανοῦ τοῦ κρατίστ[ου — — —]

[— — —] τοῦ ὑπερβαλομένου Ι̣[— — —]

C̣. Vaḷ(eri—) Dioclẹ[tian— — —]

%⁸⁰%⁸⁰ indulgen[tissim— — —]

[— — —]ẠP̣Ọ[— — —]

(ἄλλο·)

οὐράνιον τὸ μνᾶμα καὶ ἁ χρυσήλατος ἀκτὶς

ἀνδρὸς ἴσον βιότῳ καὶ τάφον εὑραμένου

— — —

[— — —]ς θυγατρὶ Σέκτᾳ Κίνκτᾳ Τυραννίδ[ι· ἐὰν δέ τις — — —]

αὐτ[ὴ]ν [σκ]υλῇ, ἀποδώσει προ[στείμου] τῷ ταμε[ίῳ (δην.) —ʹ].

[— — — κρα]τίστη Αὐγουσ̣[τ— — —]

[— — —]ελ̣σου δὲ κρι̣[— — —]

θαι τὸν γενό[μενον αὐτῆς] ἄ̣νδρα Αὐρ. [Ἀσ]κληπιόδο[το]ν καὶ· μηδένα ἐξὸν εἶναι κατατεθῆναι·

εἴ τις δὲ ἂν σκυ[λῇ, δώσει τῷ ἱερ]ωτ[άτῳ ταμείῳ (δην.) ͵α κα]ὶ τ[ῇ πό]λει (δην.) ͵α.

P. Servịḷio [Q]uịrinaḷị f(ilio)

cum ux̣ọṛẹ ẹṭ ṇạṭis eius.

Π. Σερουιλίῳ [Κ]ο̣υι̣ρινάλει υἱῷ

[ἡμᾶς μηδένα ἕτ]ερον σκῦλαι τὴν

[σκάφην· εἰ δέ τ]ις σκυλῇ, δώσει

[τῷ φίσκῳ (δην.) ͵β]φʹ καὶ τῇ πόλει (δην.) ͵β.

[— — — Δο]μίτι[ος — — —]

βατί-

σας βαδίσας

μγ(?).

[— — —· εἰ δέ τις σκυλῇ]

μὴ προσήκων, δώσι τῇ πόλι (δην.) ͵β.

σὺν ταῖς [εἴ]κοσι [ἀκαίναις ταῖς περὶ αὐτὸ]

εἰς τὸ εἶναι ἀνεξοδ[ίαστον· ἐὰν δέ τις αὐτὸ]

καταλύ[σ]ῃ, [δ]ώ[σει πρ]ο[στείμου εἰς τὴν πόλιν (δην.) —ʹ]

[σκυ]λῇ δὲ μηδεὶς ξένος ὑπάρχων τὸν νέκυν·

[τὶς] γὰρ θελήσῃ σῶμά μου σκυλᾶν τέκνου,

[δώσ]ει ταμείῳ ἀττικὰς δισχιλίας·

[ἢν δ]ή τις ἆρα γνησίων ἀφ’ αἵματος

[θάπ]τειν θελήσῃ, τοῦτο συγχωρεῖ νόμος.

σήκουσί μοι·

εἰ δέ τις μὴ πρ-

οσήκων σκυ-

[ἐνθάπτ]ειν, εἰ μὴ ἐπείξ̣[ει τέκνοις ἡμῶν· εἰ δέ]

[τις τολμήσῃ, δώσει π]ροστείμου [τῇ ἱεροτάτῃ Νει]-

[καιέων βο]υλ[ῇ (δην.) —ʹ — — —].

— — —

[εἰ δέ τις παρὰ ταῦτα ποιήσει],

[δώσει προστείμου]

τῷ ἱερωτάτῳ ταμείῳ (δην.) ․․ʹ

καὶ τῇ κρατίστῃ γερουσία (δην.) ․․ʹ.

ἐγώ σε καὶ δέσποινα(ν) οἶδα κτισμάτων

καὶ τῶν ἐμῶν ἀρχηγὸν ἐνθυμημάτων,

☩ ὁ τῆς μον̣ῖς τοῦ με̣γά-

λου τρήτις μερήδος

φύ̣λακος(?).

Monogramm: Ὑακίνθου φιλοκτίστου.

ροι ἐξήρ-

τισαν

τὴν σκά-

τοῖς τέκνοις.

εἴ τις δὲ ἕτε-

ρος σκυλῇ τὸ

ὑπὸ Αὐρ. ΑΓ̣ΕΛΙΟΥ·

εἴ τις δὲ σκυλῇ τὸ

κοιμητήριν, ὁ

σκυλτον, εἰ μὴ τέκνον

ἡμῶν τι πάθῃ· εἰ δέ τις

ἕτερος σκυλῇ, δώσει λό-

μετὰ τὸ κατατεθῆναι ἡμᾶς

ἀμφοτέρους. τίς ἂν σκυλῇ τὸ

κοιμητήριον, δώσει λόγον θεῷ.

θῆναι ἡμᾶς μηδινὶ μηδενὶ ἐξὸν εἶναι σκῦ-

λαι· εἰ [δ]έ τις τολμήσει, δώσι προσ-

τε[ί]μου τῷ ταμείῳ δηναρίων

αριοσύνι-

ν τῖς ἐνβ-

άσεος τα-

ἐμαυ[τῷ καὶ τῇ γυ]-

νηκεί· ἐ[άν τις δ]-

ὲ σκυλῇ, δ[ώσει λό]-

λφὺ α[ὐ]τῶ Τελισφόρι-

ς κὲ Λεόντις κὲ Δηο-

μήδις· κὲ Τρώφημος Τρόφιμος ὁ πρ-

ελφὸς περηλιφθὴς [ἀν]-

έσστισεν ὑπὲρ ἑ̣αυτ̣-

ῶ κὲ τῶν ἀδερφή̣ων ἀδελφίων

[κ]αὶ Μυσόν, μεγάλας κάτθανον ἀμφ’ ἀρετᾶς·

τ̣ῶι τις ἐπαινήσειε θοὸν Βιοήριος υἷα

Βιθυνὸν Μηνᾶν, ἔξοχον ἡγέμονα.

ἄλλο·

[δ]άκρυα μὲν δειλοῖς τις ἰὼν ἐπιτύμβια χεύοι

[ν]ώνυμον ἐγ νούσων δεξαμένοις θάνατον·

δυσμενέων πολλοὺς πρόσθε δαϊξάμενον·

Βιθυνὸν τῶι τις Βιοήριος υἱέα Μηνᾶν

αἰνήσαι με, ἀρετᾶς φέγγος ἀμειψάμενον.

κατατεθῆναι ἡμᾶς τοὺς προγεγραμένους καὶ

τὰς γυναῖκας ἡμῶν καὶ τὰ τέκνα ἡμῶν εἴ τις

δὲ αἵτερον ἕτερον θελήσει πτῶμα α̣ἰπ̣ενθᾶψαι,

μης χάριν. χάροις παροδεῖτα·

εἴ τις δὲ ἂν ξένος ἐπανύξει, δώ-

σει τῇ πόλι δηνάρια μύρια. Αὐρ. Τ-

Dacicus Parthicus, pontifex ma-

ximus, trib(uniciae) poṭẹṣṭ(atis) XVIIII, imp(erator)

XI, co(n)s(ul) VI, p(ater) p(atriae) viam vetustate cor-

x̣ịmus, [ponti]fex maximus, tri-

bunici[ae potes]ta(ti)s VI, impera-

[tor] XI, co[nsul] II, pater patriae,

[M.] Aurelius Antoninus Augus-

tus tribuniciae potesta(ti)s II

[e]t [P.] Septimius 〚G̣[e]ṭạ〛 Caesar

[κα]τ̣έ̣σ̣τ̣η̣[σαν δι]ὰ Κ. Τινείου Σακέρδοτος

[πρ]ε̣σ̣β̣ευτο̣[ῦ κα]ὶ ἀντισστρατήγου τῶν

[Σε]βαστῶν. ἀπὸ Νικέας λIIʹ(!).

pp(iis) f̣f(elicibus) s(e)mper

Au[gg](ustis).

[pp(iis) ff(elicibus)(?) s]ẹmpeṛ

[A]ug̣g̣(ustis).

pontifici maximo,

tribunici(ae) pot(estatis).

a Nicaea mil(ia) LXIIII

p̣p̣(iis) f̣f̣(elicibus) semper

[Au]g̣g̣(ustis).

pp(iis) ff(elicibus) semper

Augg(ustis).

— — —

Valenti [pp(iis) ff(elicibus)]

semper Augg(ustis).

πτος, Ἀννίας Ἀσ-

τίλλης τῆς κρατίσ-

της οἰκονόμος

μνασιάρχης καὶ γραμματεὺς καὶ ἐπι-

μελητὴς της τοῦ νεοκτίστου ναοῦ,

κατὰ χρηματισμὸν ὀνίρου τὸν αἰετὸν

σὺν τῷ βωμῷ ἀνέθηκα.

Εὐπάτορος τοῦ

κρατίστου Κλαύ-

διος Εὔοδος.

loco quo et natus est.

Διὶ Κρατίστῳ Μεγίστῳ

Φροντιστῇ Τίτος Μάρκιος

Γάμος εὐχὴν ἀπέδωκεν

Δορύφορον τῆς κρα-

τίστης Κ[λ](αυδίας) Εἰάδος

δ οἰ̣κονόμον ταλα-

[π]ρεσβευτῇ v καὶ

ἀντιστρατήγῳ

Λ. Κατιλλίῳ Σεουήρῳ Ἰουλιανῷ.

Ἰουλιανῷ πρεσβευ-

τῇ καὶ ἀντιστρατήγῳ.

[— — — d(ominae)]

n(ostrae) dulcenṭịssima[e] indulgentissimae

Augustae

ἐστὶ δ’ ἀριθμὸς πένθ’ ἑκατοντάδες ἠδὲ δὶς

ἑπτά. / ταῦτ’ οὖν ζητήσας καὶ γνούς, ὅστις περ ὁ γρά-

ψας, / γνωστὸς ἔσῃ Μούσαις καὶ σοφίης μέ-

[καὶ βούλομαι μετὰ τὸ κατατ]εθῆναι ἡμας ἀμφ[οτέρους μηδένα ἕτερον τεθῆναι]·

[εἴ τις δὲ ἂν σκυλῇ, δώσει π]ροστείμου εἰς [τὸ ταμεῖον (δην.) —ʹ καὶ τὴν πόλιν (δην.) —ʹ]

[— — —] ἔχουσα / μητρ[— — —]

[— — —]του συνβίῳ ζησάσῃ ἔ̣[τη — — —]·

[εἰ δέ τις σκυλῇ, δώσε]ι προστείμου τῇ [π]ό̣[λει (δην.) —ʹ — — —]

κατατεθῆνα[ι ἐμὲ καὶ τὴν] γυναῖκά μου εἶνα̣ι̣ α̣ὐ̣τ̣ὰ̣

ἄσκυλτα κα[ὶ ἀνεξοδίαστα· ε]ἴ τις δὲ ἂν σκυλῇ ἢ ἀπαλ-

[λο]τ̣ριώ̣[σῃ, ἀποδώσει τῷ ἱερωτάτ]ῳ ταμείῳ

ὥστε με κυμηθέντα τεθέντα σὺν τῇ φιλάνδρῳ·

εἴ τις ἔτι σκύλῃ, λυμῷ γε[․․․]τ[․․] δὲ ἐξαπόλοιτο.

Π[οπ]λία Μαρκέλλ[α] Γαίου·

[ἀ]νεξοδίαστον· ἐὰν [δέ τις]

[με]τὰ τὸ κατατεθ[ῆναι ἡμᾶς σκυλῇ],

φροσύνη̣ τ̣’ ἐρατινή, / ᾗ Νέσ-

τωρ πολύφρων γέρας ἔκτ[ι]-

σεν ἔνθα φιλάνδρῳ / σή[μα]-

τι καὶ βωμῷ, / Νεστορέαις [χά]-

μηδὶς λυπίσθω θανάτου τέ-

λος ἀνταποτίσας v εἰσενὶ

τοῦτ’ ἐδόθημεν, ἐπὶ τόδε Μοῖ-

πεντακειχείλεια· καὶ κίνου γε-

νεὴ ․ΥΙ̣ΙΙ ἐξαπολεῖτε, εἴ τεις τις

δὲ ἕτερ̣ος εἰσ̣κ̣[υλῇ· Α]ὐρ. Διοφάν(ης) ζήσας

φιλίοισιν τέκνυς·

εἰ δέ τις εἰσκυλῇς

τῷ μὴ προσήκοντι,

[— — —] χώραν οὐδαμου

[— — —]εναντισα[— — —]

εἶνε τῶν κλη-

μετὰ δὲ ταῦτα εἴ

τις τολμήσει σκῦ-

λαι, δώσι τῦς κληρονό-

κλας πη-

στῖς· γυνὴ

Φωτήνου.

τῶν ἰδίων μνήμης χά-

ριν· εἰ δέ τις ἂν σκυλῇ μὴ

προσήκων, ἀποδώσει τῷ

pontifex maximus, [tri]-

buniciae potestatis

VI, imperator XI, có(n)s(ul) II, p(ater) p(atriae), pro-

Aug∙(ustus) tribuniciae potesta-

tis II et P∙(ublius) Septimius 〚G[eta]〛

Caesar restituerunt ∙ per

πρεσβευτὴν Σεβαστοῦ ἀν-

τιστράτηγον Βειθυνίας

καὶ Πόντου.

κατὰ τὸ δόγμα τῆς

κρατίστης βουλῆς

καὶ τοῦ λαμπροτά-

οἱ περὶ Λεωνίδην Ἑρμησιλάου ἱερέα

μύσται καὶ δεκατισταί.

Ἁγίας Ἑρμησιλάου

ΤΗΝΦΘΕΝΕΟΥ δω-

δεχέτις ΕΤ̣ΡΦ[

ΓΑΓ

Ἀπολλωνίου τὸ ἐντάφιο̣ν κα-

τεσκεύασα· ἐὰν δέ τις ἕτερον̣

ἐνθάψῃ ἢ τῶ̣[ν] προγεγρ̣α-

καὶ Ἄντωνι Ἑρμογένῃ·

εἰ δέ τις ἕτερον βάλῃ,

δώσι τῷ φίσκῳ (δην.) ͵ανʹ.

[ ] ἀνεξ̣οδία̣σ̣τ̣ον σ̣[ὺν] τ̣[ῷ]

περικήπῳ. ἐὰν δέ τις θ[ε]-

λ̣ή̣σει, δώσει τῇ πόλει π̣ροσ-

κεύασα καὶ τῇ συνβίῳ μου Χρήστῃ καὶ τῷ

ὑῷ μου Δίωνι· εἴ τις δὲ σῶμα ἕτερον βάλητε τιν[ά],

δώσι εἰς τὸν φίσκον [(δην.)] ͵α.

Ἐπιθέρσῃ τῷ θεοσε-

βῇ καὶ Θεοκτίστῳ

τὰ τέκνα Μαρκιανὸς

Gem(inae) L(ucia) Censorin[a]

marito piintissi-

%⁸¹mo posuit.

litavit an[nos — — — fra]-

tri amạ[ntissimo

[․2-3․]ρ̣α̣τισι̣[—

[․2-3․]πο[—

τὶ̣ς̣ ἂν τῶ̣ν ἐνθάδε γεγλυμμένων ἀφανίσῃ ἢ τ̣ύ̣μβου

ἀπ̣ο[— —]ν̣ῃ ἢ λίθον ἄρῃ, ἐξώλη εἴη κεῖνος κείνου

τε π̣α̣ῖδες καὶ δόμος αὐτοῦ. ∙ εἰ δὲ τὶ̣ς̣ [ —]ΝΕ

[ ἀν]αθ̣ε̣ῖναι(?) συνγένεα τύμβον̣ [ —]ΙΝ

τίς ἂν τῶν ἐνθάδε γεγλυμμένων ἀφανίσῃ ἢ τ̣ύ̣μβου

ἀπολέσας ἢ πᾶν ἢ λίθον ἄρῃ, ἐξώλης ἴη κεῖνος κείνου

τε παῖδες καὶ δόμος αὐτοῦ. εἰ δὲ τίσις, μῆ φῆτε

ὡρ̣α̣ί̣ο̣υ̣(?) εἵνεκα θεῖναι ἔριν πενίᾳ τύμβον, ἵνα συλῆι

τις, ἐγὼ μὴ δε̣[ι]νὰ τῶνδε καταρῶ, ἔστω πιθήσωνται.

Λα̣σίου Σαίου.

— — — — — —

ἐὰν δέ τις ἕτερον

ἐνθάψῃ, δώσει προσ-

κατε]σσκεύασα τὸ μνημεῖον̣ [

ἐάν τις] δ’ ἕτερον βάλῃ, δώσει προστ[είμου]

—]ΙΝ (δην.) ψνʹ καὶ ὁ λιθουργ[ὸς

ε]ἴ̣ τις δὲ ἕτερος θελ[ήσει

☩ ΕΙΚΑ[—

Θεοκτίστῳ [

φιλοχρήστοις [

Σατρουνῖν-

ον· ἤ τις δὲ ἕ-

τερον βάλῃ,

[— — ζ]ῶν ἔθηκα ἑαυτῷ τὴν σκάφ[ην — —]

[— —]ιη· εἴ τις δ’ ἄν ἕτ̣ερον ἔνθα ΧΕ̣[— —]

[— —] καὶ τῇ πόλει (δην.) ͵α v καὶ ὁ ἀνύξ[ας — —]

Adiabenicus, Parthicus, pontifex

maximus, tribuniciae potestatis

VI, imperator XI, có(n)s(ul) II, p(ater) p(atriae), prócónsul

et imp(erator) Caesar M. Aurelius Antoninus

Aug(ustus) tribuniciae potestatis

〚et imp(erator)〛 P. Septimius 〚Geta〛

pontifex maximus,

tribuniciae potestatis,

consul, p(ater) p(atriae),

fortissimus felicissimus

restituit.

an(nos) nat(o) XIIII prin[c(ipi)]

[iuventutis].

τοῦ λαμπροτάτου ὑπατικοῦ,

πρεσβευτοῦ καὶ ἀντιστρατήγου

τῶν Σεβαστῶν,

λογιστεύοντος Καισερνίου

Στατιανοῦ τοῦ κρατίστου.

invicto Aug.

Iul. Antoninus v(ir) p(erfectissimus) rat(ionalis) d(evotus) n(umini) m(aiestati)que eius.

[f]ortissimo principi

[et] super om[nes r]et[r]o

αὐτοῦ τὸ μνημεῖον ἀνέστη-

σα μνείας χάριν· εἰ δέ τις

τὸν βωμὸν τολμήσει κα-