να καὶ τοῦ βουλευτ̣ι[κοῦ τ]άγμα[τος, πατέ]ρα̣ Μο̣μ̣ψ̣ου

Κενδεου φι̣[λοπάτριδο]ς̣, [ἀνδρὸς εὐσχημονεστάτου] κ̣αὶ̣

φιλοτειμ[οτάτου κ]αὶ πρωτε̣ύ̣ον[τος τοῦ παρ’ ἡ]-

μεῖν τάγ[ματος τ]ῆς βουλ[ῆ]ς, ἀρχ[ι]ε[ρ]α[σαμέ]ν̣[ου]

τῶν Σεβασ̣[τῶ]ν̣ [ἁγνῶς, δημιουργ]ήσα[ντος φιλοτεί]-

μως, πρυτα[νεύσαντο]ς̣ τ̣[ρὶς(?) δημωφελῶς(?), ἀγορα]-

νὸν κα]ι̣|νὸν Rob. βαλανεῖον κατασκευαζόμενον ο[ἴ]-

κοθεν (δην.) ͵ακεʹ, καὶ ἄλλας δὲ μείζονας φιλο-

τειμίας πεποιημένος, δοὺς εἰς τὸ δημό-

τὸν δὲ ἀνδριάντα ἀνέστησεν Μομψος

Κενδεου φιλόπατρις.

[κοῦ τά]γ[ματ]ος, μητέρα

δὲ̣ Μομ̣ψου Κενδεου φι-

λοπάτριδος, ἀ̣ν̣δ̣ρ̣ὸ̣ς̣

φιλοτειμ[οτάτο]υ καὶ

πρωτεύ[ον]τ[ος τ]οῦ π̣α̣-

τῶν Σεβαστῶν̣ [κ]αὶ δη-

[μ]ι̣ουργήσαντ[ος φ]ιλο-

τ̣είμως καὶ τὰς λοιπὰς

δὲ ἀρχὰς καὶ φιλοτειμί-

ας ἀποπληρώσας sic

ἀνέστησεν Μομψος

Κενδεου φιλόπατρις.

Αὐτοκράτορος Νέρουα Τραιανοῦ Καίσαρος Σε-

βαστοῦ Γερμανικοῦ Δακικοῦ ἀφιέρωσεν.

θεᾶς Ῥώμης ἱερῆα,

στῆσε φίλη θυγάτηρ

χρηστότατον

γυμνασιαρχήσασαν

φιλο〚δόξ〛ως, τειμῆς ἕνεκεν.

τῶν Σεβαστῶν

φιλοδόξως

τειμῆς ἕνεκεν.

λειτουργίας

φιλοτειμίας,

φιλόπατρις,

πρεσβεύων ὑπὲρ τῆς̣

ὁ δῆμος ἐτείμησε

Τετιαν̣ Αροντου φιλοπάτριδος, τοῦ

βουλευτ[ικοῦ τάγματος(?)] νεανίαν φιλόλο-

γον, ζήσαντα καλῶς καὶ ἀμέμπτως, ἀρετῆς καὶ

ἀπὸ τόκων γυμνασιαρχικῶν ὧν ἐ-

φιλοτειμήσατο Ὀρόντης Μισι̣ο[ς]

τοῦ Μωτα.

γαθοῦ, πολλὰ

πεφιλοτειμημέ-

νου περὶ τὴν π̣α̣-

Μοσων Μισιος, ἄνδρα

ἀγαθὸν καὶ φιλότ̣ει̣μ̣ον,

ἀρχιερασάμενον τῶν Σε-

κοσμίως καὶ δημιουργήσαντα

τὸ δεύτερον(?) φιλοτείμως(?),

[εὐεργετήσαντα] ἀπὸ προγόνων τὴν

καὶ ἱερασάμενον Διὸς [Μ]εγάλου σεμνῶ̣ς

καὶ φιλοτείμως, ἀρετῆς ἕνεκεν καὶ εὐνοίας

τῆς εἰς αὐτόν.

ναῖκα, Δήμητρος [ἱερατεύσασαν(?)]

[φιλοτείμως(?) τε καὶ] κοσμίως, τὴν̣

εὐεργέτιν ἑαυτῆς.

[νας δέκα καὶ κριοὺς] δέκα καὶ τ[ράγ]ους δέκα καὶ χιλί-

[ας δραχμὰς καὶ εἰς τὸν φίσκον(?) δραχ]μὰς φεντήκοντ[α] πεντήκοντα.

Δου̣η̣μ̣ι̣ο̣ς̣(?) καὶ Γ̣ι̣σ̣ν̣η̣τ̣ο̣ς̣(?) Κ̣ο̣τ̣ε̣ους(?)

καὶ Κε̣ρ̣α̣ι̣ο̣υ̣(?) Ε̣Π̣Φ̣Ι̣Ϲ̣Ι̣Ο̣Ϲ̣(?) κοινὸν τὸ μνῆμ-

α. ἔδοξε μηδενὶ(?) ἐξὸν εἶναι τὸ μέρος — —

[πρώτου τά]γματος, ἐν

[ἁπάσαις τα]ῖς φιλοτειμί-

[αις τε καὶ] λειτουργίαις

[ἡ βουλὴ] καὶ ὁ δῆμος ἐτίμησ[αν]

Τουβων Κομδιος, τὸν φιλόπατ[ριν],

νεανίαν εὐσχήμονα καὶ ε[ὐγενῆ(?)].

ὁ δῆμο[ς]

Φιλοκράτη Πτο-

λεμαίου, ἥρωα φι-

[λ]όπατριν, τὸν πα-

τοὺς δὲ ἀνδριάντας τῷ[ν ἀνδρῶν ἀνέστησεν ὁ πατὴρ Π. Αἴλιος]

Τιτιανὸς τιμ[ῆς καὶ φιλοστοργίας χάριν].

καὶ πολλὰ περὶ τὴν [πα]-

τρίδα πεφιλοτειμη[μέ]-

νον ἀρετῆς ἕνεκεν

γονέων εὐσχημονεστά-

των καὶ φιλοτείμων, γυ-

ναῖκα δὲ Κόνωνος δὶς τοῦ

ξεως, ἀρετῆς ἕνεκεν καὶ

φιλανδρίας τῆς εἰς αὐτόν αὐτήν BM.

σεν ❦ Νινειν Κόνω-

νος, νεανίαν φιλόλο-

γον, τάγματος βου-

ων εὐσχημονεστά-

των καὶ φιλοτείμων,

ἀρετῆς ἕνεκεν καὶ εὐνοίας

Σεβαστῶν καὶ πολλὰ περὶ τὴν

πατ[ρ]ίδα ἐκ προγόνων πεφιλο-

τειμημέ[νον, ἀρετῆς] ἕνεκα καὶ

ἀγαθόν, ἐκ προγόνων

πεφιλοτειμημένον,

ἀρετῆς ἕνεκα καὶ εὐ-

ὁ δῆμος ἐτείμησεν Ινδουν Ουα-

ξανδοβηρου, ἄνδρα ἀγαθὸν καὶ φι-

λότειμον, γονέων ἀγαθῶν καὶ

καὶ πολλὰ περὶ τὴν πατρίδα

πεφιλοτειμημένον, ἀρε-

τῆς ἕνεκα καὶ εὐνοίας τῆς

καὶ πολλὰ ἐκ προγόνων πε-

ρὶ τὴν πατρίδα πεφιλοτειμη-

μένον, ἀρετῆς ἕνεκα καὶ

ερα[σαμέν]ου τῶν [Σεβαστῶν]

φιλο[τ]ε[ίμω]ς̣ τε καὶ ε[ὐσχημόνως]

καὶ δὶς δημιουργήσαντο[ς]

καὶ ἐν ἑτεροῖς δὲ ἱκανῶς πε-

φιλοτειμημένου, ἀρετῆς ἕνε-

κεν καὶ εὐνοίας τῆς εἰς αὐτόν.

[․․ κ]αὶ βου̣λ̣[ευτήν, ἄνδρα πε]-

[ρὶ] τὴν πατρίδ[α φιλότειμον]

vac. κα[ὶ ἀρχὰς vac.]

ρον ἐπεντεθῆναι· εἰ δέ τις ἕτερος ἐπεντεθῇ, δώσει τῷ

φίσκῳ

[— — —] [— — —] (δην.) ͵α.

[— — — διὰ τὴν φιλοτ]ειμίαν(?) καὶ πολ[— — —]

[— — — π]ρεσβ(ευτοῦ) Σεβ(αστοῦ) ἀντισ[τρατήγου — — —].

νος ἐποίησε τὸν θρόνον σὺν

τῷ κοφίνῳ καὶ ταῖς ἀναβάθραι[ς]

τῆς ἐνθάκ[η]ς μόν̣[ος] ἐκ τῶν ἰδίων.

τιώτης λεγεῶνος

ιϛʹ Φλ(αβίας) Φίρμης, θεοῖς κα-

ταχθονίοις καὶ τοῖς γονεῦ-

ἐπιχειρήσῃ, δώσει τῷ

φίσκῳ (δην.) ͵β ΛΒ καὶ λόγον

ὑφέξεται τῇ ἐξουσίᾳ.

․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․

[ἡ ψυχ]ὴ(?) τῶ αἰῶνι ζῆ. Φωσφόρος ὁ πάντων φίλος.

Μαρκέ[λ]λης τῆς μη-

κ[α]ὶ τοῖς γονεῦσιν αὐ-

τοῦ καὶ Φίλα Θεοδότο[υ]

κα[ὶ Θ]εογένει Ἡρακλεί-

δα ἑαυτοῖς καὶ τοῖς

τέκνοις καὶ Φιλίπ-

πω τῶ ἀδελφῶ

Ἀντιοχέων ὁ δῆμος

Ἡράκλειτον Ἀμφιλόχου

νικῶντα Νέμεα ἄνδρας

δημιουργ[ὸν ἄνδρα ἀγαθὸν]

γεγενημέ[νον καὶ φιλόπατριν],

προστάντα [τοῦ δήμου καλῶς]

Μαριοναδιος κουριδωτον

καὶ πάππον τὸν ἱερέα ἐπὶ φιλοδοξίας τῶν κυρίων

ἐν τῶ ω ΚΣΕΤΕΙΚΑΙΠΑΝΗΓΥΡΙΑΡΧΗΝ

κατὰ τὸ ἰν․․ καὶ ἱερέα διὰ βίου τοῦ καλλικάρπου

Διονύσου τὸν φιλοκέσαρα καὶ φιλόπατριν καὶ υἱὸν

τῆς ἀγαθῆς τύχης τῆς πόλεως καὶ πανάρετον.

[Φι]λοκλῆς Φι[λοκλέου]ς [το]ῦ

Ἰσχολάου ἀρχιτέκτων.

του Ζμύρνα Δημη-

τρίου καὶ Θεοφίλω

Δημητρίο[υ] τῶ καὶ

[․․․․․․ Μητερ(?)]είνην Μουσ[α]ίου

[μητέρα γενομένη]ν Φιλίππου τοῦ

․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․ου

․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․ καὶ

Φίλιππον δίς, ἱερασάμ[ενον]

[τοῦ] Διὸς καὶ τῆς Ἥρας κ[αὶ τῆς]

κοσμίως καὶ ἐπεικῶς

φιλοτειμηθέντος τοῦ

πατρὸς μνήμης χάριν.

σχο(λαστικοῦ) κ(αὶ) ἐπιμερίζο(ντος) το(ῦ) δημο(σίου). ὅρος

κα․․․․․․․․․․ανα τὸ Δ[ε]λφ[ί]ωνος(?)

κ(αὶ) τὸ Βαράχο[υ] χωρία.

Λάιον Ταρκο(ν)διμότου

[Φιλοπάτωρ καὶ]

Ἰουλί[α] οἱ Ταρκονδιμότου

Ἰσίδωρον Νικίου τὸν δημιουργὸν

καὶ τῶ[ν] πρώτω[ν καὶ] προ[τ]ιμωμένω[ν φ]ίλων

τοῦ [β]ασιλέως, [τὸ]ν στρ[ατ]ηγ[ὸν] τῆς πόλεως

[δημιουργό]ν, πολίτην ἀγαθὸν

γεγενημένο[ν καὶ φιλόπατρ]ιν,

[ἀρετῆς ἕν]εκεν καὶ εὐνοίας

οὐετράνωι

Γ. Ἰούλ. Φῖρμος

οὐετρᾶνος τῶι

φίλωι

μνήμης χάριν.

σει προστείμου

τῶ φίσκω (δην.) [βʹ] καὶ

τῶ μηνυτῆ (δην.) [(?)].

ση, ἀποδώσει

τῶ φίσκω δη-

νάρια χείλια πεν-

εἰς τὴν Δήμητρα καὶ τοὺς καταχθονίους θεοὺς καὶ ἀποτεισάτω ταῖς θεαῖς

(δην.) χείλια καὶ τῶ φίσκω χείλια

καὶ τῆ πόλει (δην.) χείλια.

μετ’ ἐμοῦ [τὴν μητ]έραν μόνην ․․․․․․․․․․․․․

μητέραν ἀποδώσει τῶ φίσκω δηνάρια χ[είλια καὶ τῆ]

Σεβαστηνῶν πόλει δηνάρι[α] χείλια.

παρευρέσει μηδεμιᾶ, μηδὲ ἀλλότριον ἐν-

ταφιάσαι· ἐνταφῆναι δὲ Λέαλιν τὴν Ἀππᾶτος γ[υ]-

ναῖκα καὶ Κο[ύ]ουν τὴν μητέρα καὶ ․ου․ειν τὴν τρο-

τεθήσεται ἡ θυγάτηρ αὐτοῦ μόνη· ἐ[ὰν] δέ τις

θήσει τινά, δώσει τῶ φίσκω δηνάρια [τρ]ιακόσια

καὶ τῆ πόλει τριακόσια· τεθήσεται δὲ

Ἀφία ἡ [γυ]-

νή μου.

άσε· εἰ δέ μή γε, δώσι τῶ

φίσκω δηνάρια φʹ.

ἐπεμβληθῆναι· εἰ δ’ οὖν, δώ-

σει τῶ μὲν φίσκω δηνάρια ͵α καὶ τῆ

πόλει δηνάρια ͵αφʹ.

βίων τ[ὸ]ν

ἑαυτοῦ φ[ίλ]ον

μνήμης χάριν.

☩ ἑαυτῶ τὸν τάφον ποιήσης ἀταφίαν

τοῦτον ἐννοῶν καὶ πρὶν φθάσης εὐσεβῶν·

ἠχήεις ὅθ’ Ἀῶος ἀφένγεσι ῥεύμασι φεύγει,

Πᾶνα καὶ Ἑρμείην ❦ Εὔπαφις εἱλασάμην.

Ζηνόφαν[τ]ος Ἑ[ρμο]φάντου

Διοσκουρίδης Ἑ(ρ)μοφίλου

Δηλίαρχος Τεύκρου β

ἐν[θάδε Μην]όδοτ[ος καὶ Τ]ηδ[ιανὸς ο[ἱ] φιλάδελφοι

Μηνοδότοιο δὲ[․․․․․․․]ος θυγάτηρ ἄλοχος μή-

ρίου Μ. Αὐρ. Ἑρμοῦ Ἑρ[μοῦ]

τοῦ Φιλοπάτορος [γυ]-

ναῖκα πανάρετον Μ. [Αὐρ.]

Ἑρμοῦς τρὶς ὁ κ[αὶ] Φιλο[πά]-

τωρ καὶ Αὐρ. Νᾶς ἡ καὶ Ἄβ[α]

[․․․․․ Γά]λλο[υ κ]αὶ Οὐ[․․․․․․․ Σατορνείνου(?)]

ἀφιε[ρώσαντος Ἀ]ντωνίο[υ ․․․․]λίου [πρε]σβ[ευτοῦ]

ἀντι[στρατήγου τοῦ] λα[μπ]ροτάτο[υ ἡγεμόνος. (?)]

Ἀντίγονος

Λουκίω τῶ φίλω

μνήμης χάριν.

[Α]ὐρ(ηλίαν) Ἀθηναίαν τὴν γλ[υ]-

κυτάτην γυναῖκα καὶ φι-

λότεκνον καὶ φιλοϊδίαν

τὴν φίλανδρον Σύνφορος

ὁ ἀνὴρ μνήμης χάριν.

Μελέαγρον Ἀπολλωνίου

φιλόσοφον στωικὸν ἀρετῆς

ἕνεκα καὶ ε[ὐ]νοίας τῆς εἰς τὴν

[Ἁ]στάλα τὸ μνᾶμα Διοκλέος, ὦ ξ[ένε, παιδὸς]

[Συν]φόρου, ὃν σοφίας ὁ γλυκὺς εἶχ[εν ἔρως·]

[ἐννε]ακαιδεκέτας δὲ διώλετο τᾶ[σδ’ ἀπὸ γαίας(?)]

ἄγγελοι τοὶ εἱρημένοι ποτὶ τὸν βασιλῆ Ἀντίοχον

ἀφικόμενοι καὶ ποτὶ Εὔδαμον παρακαλεῦντον αὐτὸ[ν]

συνεπιμεληθήμ[ε]ιν ὅ[π]ω[ς] ταὶ δωρ[εαὶ] ταὶ δεδομέναι

Καλχηδονίων. ἔδοξε τᾶι βουλᾶι καὶ τῶι δάμωι· ἐπ[ει]-

δὴ Εὔδαμος Νίκωνος Σελευκεὺς φίλος ἐὼν καὶ εὔ-

νους τῶι βασιλεῖ χρείας παρέχεται τᾶι πόλει· δεδόχθαι

δὲ αὐτὸν καὶ πρόξενον Κυζικηνῶν καὶ δεδόσθαι αὐ-

τῶι εἰσάφιξιν εἰς Κυζικὸν καὶ κατ[ὰ] γῆν καὶ κατὰ θά-

λασσ[α]ν ἀσυλεὶ καὶ ἀσπονδεὶ καὶ ἐμ πολέμωι καὶ ἐν

δενὶ ἐξὸν τεθῆνε ἢ ἀ-

ποδώσι τῶ φίσκω δηνάρια χίλια.

ὁ ἐπεμβαλὼν ἀπο-

δώση τῶ φίσκω

δηνάρια ͵αφʹ καὶ τῆ πόλι

βρῶ· ἄλλω δὲ μὴ ἐξὸν ἐπεν-

βαλῖν ἢ ἀποδώσι τῶ φίσκω

δηνάρια ͵βφʹ.

ἐπεντεθῆνε ἢ ἀποδώσι

τῶ φίσκω δηνάρια χίλια.

τρὶ κὲ Ἄβα τῆ ἀ-

δελφιδῆ κὲ τῶ

ἀνδρὶ τῶ πρω-

τοῖς ἐγγόνοις

ὅς ἂν δὲ ἄλ[λον ἐπεμβάλη] δώσ[ι τῶ]φίσκω․․․․

ὰν δέ τις ἐπενβάλει,

δώσι τῶ φίσκω δηνάρια, γ καὶ

τῆ πόλει ὁμοίως.

Ἀμελὴς, Νέων λέγι τοῖς φίλοις, ἕως ζῆς μεταλάμβανε πάντων.

Μ. Αὐρ. Νέων Νέωνος

ἐὰν δέ τις ἐπενβάλη, ἀπο-

δώσι τῶ φίσκω δηνάρια φʹ.

γυνεκὶ Κιλάβα

Φιλοπάτ[ορος].

Ἴνγαμιν Τροκοάρεως

τὸν φιλοτειμησάμενον

τὸ ἔργον τοῦ μακέλλου

Μενανδριανοῦ

Θεοφίλου.

θέμιδος τετραετ[η]ρικῆ[ς]

βʹ φιλοτειμη[θε]ίσης καὶ

ἐπιτελεσθείσης ὑπὸ

[μ]άτ[ων ἀγωνο]θετοῦν-

[τος α]ὐτοῦ [τοῦ] φιλο-

[τε]ί[μου].

[θέμιδος τετραετηρικῆς]

[(?) φιλοτειμηθείσης καὶ]

[ἐπιτελεσθε ίσης ὑπὸ]

μάτων ἀγ[ω]νοθετοῦν-

τος [α]ὐτοῦ τοῦ φιλοτεί-

μου.

[ὁ δεῖνα νεικήσας ․․․․]

[θέμιδος τετραετηρικῆς (?) φιλοτειμηθείσης]

καὶ ἐπιτελεσθείσης ὑπὸ Αὐρ. Ζωί[λου]

τίου ἆθλο[ν χαρι]σ[αμέν]η[ς] ἀγωνο-

θετοῦντος αὐτοῦ τοῦ φιλοτείμου

μου.

ὁ δεῖνα νεικήσας ․․․․․․

[θέμιδος κτλ.] φι[λο]τειμηθεί[σης καὶ]

[ἐπι]τελεσθείσης ὑπὸ Αὐρ. [Ζ]ω[ί]-

[ων χ]ρημάτ[ω]ν ἀγ[ων]οθε[τοῦν]-

[τος αὐτοῦ τοῦ φιλοτείμου(?)].

μιδος [Μ]ουσωνίου λʹ

[ἐκ] φιλοτειμίας Κ(οΐντου)

Τινείου Σακέρδω-

πειτῶν πόλει Τούης Ἰρδαουέξου

φιλόπατρις ἀρχιερασάμενος τῶν

[Σ]εβαστῶν τὸ τρίτον καὶ δημιουρ-

τὸ βʹ καὶ δι’ αἰῶνος γυμνασίαρχος

καὶ τὰς λοιπὰς φιλοτειμίας πάσας

ἀποπληρώσας τόν τε ναὸν καὶ

βιος τὸν δημιουρ-

γὸν, ἄνδρα φιλόπα-

τριν διὰ πάσης

ἐτείμησεν Ταριανὸ[ν Μου]-

σαίου τὸν φιλόπατριν

καὶ υἱὸν Αὐρηλίας Λου-

ὑπὲρ εὐτεκνίας

κα̣ὶ̣ φι̣λ̣α̣δελφίας

❦ τῶν ❦

πὲρ εὐτεκνί-

ας [καὶ φιλαδελ]-

[φίας] τῶν Σε-

βαστῶν. ❦

Χοιρίνης

Φιλίππο.

Φιλόκαλος

Φιλοξένο.

[Ἰουλίαν βα]σιλέως Ταρ̣κ̣[ονδιμότου]

[Φιλοπάτο]ρ̣ος θυγατέρα τὴν̣ [νεωτέραν]

vacat

τόπος Φίρμου π-

ρεσβυτέρου, τοπ

κηδεμόνας, λεύσει δ’ οὐδένα γηροκόμον·

ἀλλ’ ὁ μέν ἐν Δήλῳ θάνε Πάμφιλος, Ἀνδρόμαχος δὲ

νέρθε Ῥόδου, πάτρας δ’ ἔνδοθεν Ἑρμιόνη,

ἁ δέ πολυθρήνητος ἐπέφθιτο ματέρι κούρα

Παμφίλη ὡραίων οὐκ ἐπιβᾶσα γάμων·

οὐδὲ καταφθιμένων αὕτα κονίς, ἄλλα γὰρ ἄλλα

Γάϊον Μηνοφίλου τὸν ἱερέα τοῦ οἴκου τῶν Σεβαστῶν

καὶ Βουλῆς καὶ Βουλαίας Ἑστίας Σεβαστῆς διὰ βίου, κατα-

σκευάσαντα ἐκ τῶν ἰδίων τῇ πόλει τὴν κερκίδα, ἐτεί-

μησεν αὐτόν τε καὶ Ἀπφίαν Δαιμένους γυναῖκα

αὐτοῦ σωφροσύνης ἕνεκεν ἀνδριάσιν.

Μητερείνη σώφρων

καὶ φίλανδρος τὸ μνη-

μεῖον σὺν τῷ βωμῷ

ραρίων ἐχαρίσατο,

ἡ φιλότεκνος, προστατοῦ[ν]-

τος Ἡρακλίτ[ου]

ἡνιόχων, ἵπποις κρινόμενος Ζεφύρῳ;

Ἀμφιθάλασσος ἠδ’ Ἄλιπτος ἔσαν οἳ περὶ νίκης

δῆριν παρθεμένους ὤλεσαν ἀντιβίους·

[— — — — — — τ]ῆς καθ’ ἡμᾶς [— — —]

[— — — — — — —]α̣ι̣ τῷ φιλαν̣[θρώπῳ — — —]

[— — — — — — — —]τ̣α̣ξ̣[— — —]

δ̣ημιουργό̣[ν, πολίτην ἀγαθὸν]

γεγενημέν̣[ον καὶ φιλόπατριν],

προστάντα [τοῦ δήμου καλῶς]

[— — —]

ὅστις δ’ ἂν ἐπιχειρήσῃ τ̣ὸ̣ [μνῆμα τόδε ἀνοῖξαι, δώσει τῷ φίσκῳ (δην.) —ʹ]

καὶ τῇ Αἰγαίων πόλει (δην.) ͵ε. ❦ [οὐ γὰρ ἔξεστιν ἐκτὸς τῶν — — —]

Φιλοκλῆς Φιλοκλέους τοῦ

Ἰσχολάου ἀρχιτέκτ̣ω̣[ν]

ἱερᾶς καὶ ἐλευθέρας καὶ ἀσύ-

λου καὶ αὐτονόμου, φίλης

καὶ συμμάχου Ῥωμαίων.

νεκα τειμῆς |

θῆκε Δομητιανὸς παῖς ἐπὶ πατρὶ φίλῳ |

πάντα λαχὼν ἴσα πατρί, βίον, κλέος,

χουζίων γό(μος) κ(εράτια) γʹ

καρφίων γό(μος) κ(εράτιον) αʹ

σκόρδων γό(μος) κ(εράτια) γʹ