καὶ τὴν Ἰόλην ἕτερον βάλῃ τινά, δότω

προστείμου τῷ φίσκῳ καὶ τῇ πόλει (δην.) ͵α—ʹ.

[χαίρε]τ[ε].

Τρόφιμος Ἀσκλη-

πιοδότῃ θυγατρὶ

Φιλήτη ἡ καὶ Ματρώνα

ζῶσα ἐμαυτῇ τὴν πύαιλον ἔθηκα σὺν τῷ περιωρισμένῳ

Χρῆστος ἐγώ, φίλ[ε],

υἱὸς Χρυσίωνος.

τὸν Φρυγίη[ς προμαχοῦνθ’, ὃν ἐθαύμασε] θεῖος Ὅμηρος

κάλλει καὶ σ[οφίῃ ζηλοῦντα με θούριδι τ’] ἀλκῇ

Ἑκτόριον [κατέχει τάφος ὧδε θανόντα πρ]όμοιρον,

τόν ποτε χα[λκηρῆ τειμῶντα φίλοπλ]ον Ἄρηα

κείμενον [δ’ οὐκ ἐχθρῷ δεδμημένον, ἀλ]λ’ ὑπὸ Μοίρης·

[— — —]-

a mater filio carissimo

fecerunt, qui vixit mensibus X

— — —ΟΞΟΝΤΟΣ τὴν πύελον ἔθηκα [ἐμαυ]-

[τῷ] καὶ τροφίμῃ μου Αὐρηλίᾳ — —

— — —ίνᾳ καὶ τῇ γυναικί μου ΑΙΝΑ— —

υκυτάτῃ μου συνβίῳ Αὐρ. Βασιλι[κ]ῇ ἅμα σὺν τοῖ—

ς φιλτάτοις μου ταίκνοις τέκνοις· εἴ τις δ’ ἂ[ν] ἄλλος ἄ☩λος βουλη-

θῆι τινα ἕταιρον ἕτερον καταθέσθαιν καταθέσθαι ἢ τι ἕταιρον λαίγη-

[βίον λαχόντας ε]ὐκλεῆ, καλοῦντο δὲ

[υἱὸς φίλος τε] καὶ πατὴρ Μουκάπορις. piscis imago

[μετ’ αὐτοὺς δὲ ἐξέσ]τω ἰς τὴν πύαιλον κατα-

[καταθέσθαι αὐτοῖς· ἐ]ὰν δέ τις παρὰ ταῦτα ποιήσῃ,

[δώσει προστείμου τ]ῷ φίσκῳ (δην.) ͵γ καὶ τῇ πόλει (δην.) ͵β

[καὶ τῇ — — — — κώμῃ] (δην.) φ̣ʹ. [χαίρετε].

tarius sinator levavi sta-

tu(am) filio meo Octemo, vixit an-

nos V, dies XV, precisus a medico

—ανευσεν ἡ σὴ̣ μ— — —

— — τοῖς φιλ̣ο̣θ̣υ̣— — —

[— — —]-

ι τῶν πολε[ιτᾶν τοὺς ἀεὶ ἀφ]-

ικνουμένου[ς — — —· δε]-

δόχθαι τῶι δάμωι· [εἶναι αὐ]-

[Φωκαέων].

[ἔδοξεν τῆι βουλῆι καὶ τῶι δήμωι· ἐπειδὴ Καλχηδόνιοι φίλοι τε καὶ εὖνοι]

[διὰ προγόνων] τ̣ῆ̣ι̣ [πό]λει ἡμῶ̣[ν ὑπάρχοντες ἀπεστάλκασι ψήφισμα καὶ πρεσ]-

[βευτὰς] Ἀντικράτη καὶ Δημύλον̣ ․․6․․․υ̣σιμ̣[— — — ἐμφανίζοντες πε]-

[ἱερὰν καὶ ἄ]συλον κατὰ τὰς τοῦ θεοῦ μαντείας· ἐπελθόντες δὲ καὶ οἱ πρεσβ[ευταὶ]

[ἐπὶ τὴν βου]λὴν καὶ τὴν ἐκλησίαν διελέγησαν ἀκολούθως τοῖς ἐν τῶι ψηφίσ̣[ματι]

[γεγραμμέ]νοις, ἀγαθῆι τύχηι καὶ ἐπὶ σωτηρίαι τοῦ τε Φωκαέων δήμου καὶ τ̣[οῦ Καλ]-

[τι ὁ Φωκα]έων δῆμος διά τε τὴν ἐκ προγόνων ὑπαρχουσαν αὐτῶι εὐ[σέβει]-

[αν πρὸς τ]ὸ θεῖον καὶ διὰ τὴν πρὸς Καλ[χ]ηδονίους εὔνοι̣άν τε καὶ φιλίαν κ[αὶ βου]-

[λόμενος] συναύξειν τὰς τῶν θεῶν τιμὰς ἀποδέχεται τὴμ πόλιν αὐ[τῶν ἱε]-

[ἔδοξεν τ]ᾶι βόλλαι καὶ τῶι δάμωι, γνώμα τᾶς βόλλας· ἐπειδὴ Κα[λχαδό]-

[νιοι φίλ]οι ἔοντες κ[αὶ] οἴκειοι καὶ σύμμαχοι ἐκ παλαίων χρόνων τ[αῖς πόλι]-

[ος ταῖς Τ]ενεδίων ἀπεστάλκαισι ψάφισμα καὶ πρέσβεα Δήμ[υλον ἐμ]-

[φανίζ]οντες, διότι ὁ Ἀπόλλων πὰρ αὔτοις ἐξενηνόχει χρήσμο[ις, δι’]

[θέω χρήσ]μοις, [κα]ὶ ὁ παρέων πὰρ αὔτοις πρέσβευς ἐπέλθων ἐπ[ὶ ταὶν]

[βόλλαιν καὶ τὸν δ]ᾶμον διελέχθη ἀκολούθως τοῖς ἐν [τῶι ψαφίσματι]

[γεγραμμένοις], σπούδαις καὶ φιλοτιμίαις οὖθεν ἐ[λλείπων, ἀγάθαι τύχαι]

[καὶ ἐπὶ σωτηρίαι] δεδ[όχ]θαι τᾶι βόλ[λαι κ]αὶ̣ τῶ[ι δάμωι — — —]

Ἀθαναίων Ἀσκλαπιοδώρου,

Θεάφιλος Διονυσίου Ἀσωποδω(ρήας),

Δαμᾶς Μηνοδότου.

ἀνκριτῆρες τοὶ ἐπὶ βασιλεῖος

Ἀντιφίλου τοῦ Θεγείτου

Διονύσιος Ἀμυνάδα

ὧδε τὸν εὐάντητον ἀεὶ θεὸν Ἀντιπάτρου παῖς

στῆσε Φίλων, ἀγαθῆς σύμβολον εὐπλοΐης.

[ν]ος ὅσου ἂν πρίηται· πράξονται δὲ το[ὺς]

[πα]ρὰ τὸ ψήφισμά τι παρανομο͂ντας

οἳ ἂν τὴν ὠνὴν πρίωνται τῶν παρανο-

οὐκ ἀρὰς ἀνύσας εἰς Ἀχέροντα μόλεν·

οὐ μέλος ἀμφὶ χαρεῖσ’ ὑμενήϊον, ἀλλ’ ἀτελέστοις

Ἀχὼ ἐρημαία μύρεται ἐν θαλάμοις

οὔπω ἐφειβήην θηκάμενος χλαμύδα,

τῶι σοφία μεμέλητο καὶ εὐμόχθων ἀπ’ ἀγώ|νων

νίκη καὶ γλυκεροὶ Πιερίδων κάματο[ι]·

αγγο․․․․․․․․․20․․․․․․․․․[․․․․]ω̣ναίου

νυμφιδ̣ι․․․․10․․․․[․․]․․ εἰς Ἀΐδαν

αὐτὰρ Ἀπολλω․․․․10․․․․[․․]․ ὁδοιπόρε πείθω

εὐνέτις ἦν δὲ Χάρητος, ἔπλων δ’ ὅτε πλῶεν ἐκεῖνος

τῆιδε Φιλιππείων ἀντίπαλος σκαφέων·

Βοίδιον οὔνομα δ’ ἦεν ἐμοὶ τότε· νῦν δὲ χαραχθέν

Μενέμαχε Δι-

φίλου

χρηστὲ

Φίλων Ποσιδονί-

ου.

Ζωΐλος Φιλίσσκου Φιλίσκου χαῖρε.

Αὐρ. Δημόφιλος

Μουκιανοῦ· ζῇ.

μις Τρό-

φιμος.

☩ Γαήου

Τροφίμου.

[— — — Φι]λισ̣κ̣ίωνος [ζήσας]

[— — — ἔ]τη νʹ. γυνὴ Ἄκκα ζήσ[ασα ἔτη — — —]

[— — —] ἔτη μʹ. γυνὴ [— — —]

[— — — Ε]ὐφιμία ζήσ[ασα ἔτη — — —].

συνβίῳ Εὐσεβίᾳ

καὶ τῇ προσφιλεστά-

τῃ μου νεῷ νυῷ Παμ-

φίλῃ μνήμης χάριν.

C(aius) Pinnius C. f(ilius)

Fal(erna) Agrippa

Ῥ[ο]ῦφος

Φιλωνῖνος

Στατιλιανὸς

Εὐτύχης

Φιλωνῖν[ο]ς

Βάσσος

[— — — φιλοσέ]βαστον

[— — —] φυλή

❦ γνήσιον ἐν σοφίῃ βίοτον τελέσασα

ἅμα Παύλῳ ❦ / ἡ Λυκάρις ἕθανεν

τέλος καμάτοιο λιποῦσα, /

Περενως γεγαῶσα φίλου πατρός,

ὃς καινῇ βουλῇ / νεῖμεν τῇ πατρίδι

οὐκ ὀλίγας παροχάς· / νῦν δὲ

θανοῦσαν ἔθαψεν φίλος πόσις,

σῆμα δὲ τεῦξεν ❦ / μνημόσυνον

τὸν διαση[μότατον]

καὶ βασιλ[εῦσι φίλον]. /

Μ(ᾶρκος) Δ(ομίτιος) Φιλάδελφος

ὁ ἀξιολογώτατος δεκάπρωτος

θῆναι ἀμφοτέρους ἀνί-

ξ̣ῃ, ἀνοίξῃ, δώσει τῷ φίσκῳ δηνά-

ρια πεντακισχείλια.

Imp(eratori) Caeṣ(ari) divi Antonin[i] Pii

Ma[․](—) filio, di(vi) Severi nepoti

〚Marco Aurelio Antonino P〛io

[f]elici Augusto, pontif(ici) max(imo)

tribuniciae potest(atis) co(n)s(uli)

patri patriae proco(n)s(uli).

mil(ia) [—] ad fines.

a Bithynio Hadriana

ad fines

ζʹ.

ἀγαθῇ τύχῃ· Θεόφιλος

[— — —]ι[— — —]νος

ἀγαθῇ τύχῃ·

Γν[α]ῖος̣ Δειφίλου

ἀσιονείκη[ς]

Ἰούλιον Νεική-

την φιλόσο-

φον φιλοκαί-

σαρα καὶ φιλό-

πατριν

[Κλ]αυδίας [ε]ὐσε-

[βο]ῦς πιστῆς Claudiae piae fidelis

[ἀρετ]ῆς ἕνεκεν.

[στρα]τ̣ηγῶν προθέν-

[τω]ν· Μητρόδωρος Φι-

[λί]ππου εἶπεν· ἐπεὶ Θεό-

δωρος Ἀττάλου Ἀγριπ-

εὺς ἕνεκεν σχολῆς ἀφ-

ιγμένος εἰς τὴν πόλιν

δείλαιος οὐδὲ τῆς ἐλπ-

μῶν μαθητὴς τ[ῶν περὶ]

ἑτέρων ἀφικόμ[ενος μὴ ἀ]-

[π]ολαύει δοὺ̣ς̣ ․․[— — —]

[ς ἡ]μεῖν καὶ τειμιωτάτ-

[ης ο]ὔτε φιλοτειμιῶν ἁπ-

[τόμεν]ος αὐτοῦ λανπρύνε-

ἐπιλείβων δάκρυ· /

γυνὴ δὲ Φιλοκράτ[εια]

ἐν δόμοις μ[ένει] /

ε̣ἰ̣ ποθέεις̣ γνῶναι, τ̣ίς καὶ τίνος ἔκγ̣ονος ε̣ἰ̣μί

πάντα ατιμη[— — — — — — — — — —]φι σοὶ φράσε̣ι

Φ[—]ΟΙΜ[— —]ΟΘΝΟΙΟ ζ̣ήσαντι Μυρίννα

Ἐπικράτης [— — —]․․θεος συνόμεμοι

βωμὸν ἀνέστησαν [φιλίῳ] πατρὶ δακρύσαντες·

τοὔνομα Ἐπικράτης, ἐπεὶ φίλος ἐγενήθη,

πολὰ κοπωθέντι κὲ πᾶσι φίλοις ἀρέσαντι

τὴνδε γεωπονίην ὡς Ἡσίοδος κατέδειξεν.

Πάσι δ’ ἐπ’ ἀνφιβόλοισι δικασπόλος ἦεν ․․δ̣․κος·

ἄρξας δὶς ἐν πατρίδι Βειθυνέων Ἁδριανῇ

λυπήσας ἄλοχον Δομετιανήν, ἣ ἔτεκεν ἡμᾶς

μνήμην δ’ εἰς γένος ․․σον ἐτεύξαμεν οἱ φιλάδελ[φ]οι

λύπῃ κὲ δακρύοις ὡς ἔφερεν γέναισις.

[ἦ μάλ]α̣ πενθαλεοῖσιν ὀδυρμοῖς ἀμφὶ γυναῖκα

[— —]μοκράτης στενάχων θάψεν Ὀλυμπιάδ̣[α].

ἀνδρὶ ποθητῇ, /

σύν τε φίλοισι τοκεῦσι

❦ καὶ τέκνῳ αἰὲν ἐοῦσιν. /

ἕνεκεν στῆσα τόδε [σῆμα]

σύν φίλοις τέκνοις

[— — —]

Αἰλία

Φιρμεῖνα ἡ [θ]υγάτηρ

καὶ Ἰουλιανὸς κ̣α̣ὶ̣

Π. Αἴλιος Γαϊανὸς

Φίρμος Π. Αἰλίῳ

Διογένει υἱῷ

καὶ Εὐμένεια Μενάνδρου

Ἀφίᾳ θυγατρὶ ἐτῶν ιηʹ

καὶ Φίλωνι γανβρῷ γαμβρῷ

μνήμης χάριν.

Φ̣ί̣λ̣λ̣η̣ς̣ Ἀπφοῦ-

τι πατρὶ καὶ Ἀσ-

θερῷ καὶ Νιᾳ πενθερᾳ

καὶ Ἀφία ἡ θυγάτηρ αὐ-

[τῶν — — —]

μ̣ε̣ν̣τεῖνος Τ. Δο-

μιτίῳ Φιλουμενῷ

συντρόφῳ μνήμης

[μα]δίωνος καὶ

[Συ]ντροφίας,

[ζή]σαντι ἔτη δʹ.

[Φιλ]ή̣μων Χαιρήμονος

[Αἰλ]ίᾳ Ὀλυμπιανῇ

Δημοσθένης

Φιλήτου Φιλή-

τῳ Λυκομήδου

τὸς ἑαυτῷ καὶ Ἀ-

φίᾳ τῇ γυναικὶ κ[αὶ]

τὰ τ̣έκνα αὐτῶ̣[ν]

Σεύθης

καὶ Ἀφία

ἑαυτοῖς

[— — — — — —]

[— — — — — —]ΦΙ̣Ι̣Ι̣Σ̣

μνήμης χάριν

Ἐφεσίω ἀ[γα]θῷ

φίλῳ vac. Ἀλβι[—]ν[—]

καὶ Ἀντωνι̣α̣νὸ̣[ς]

[— — — i]am satis dandum esse respondi

[— — — —]viae satis fideicommissi

[— — — —]OI

δουκινάριο[ς καὶ — — — ὁ τῆς]

ὁσίας μνή[μης, θεοφιλέστα]-

τος ἐπίσκοπος.

ἐκ σπορᾶς ἐν μήτρᾳ μι̣ᾷ γλυ-

φέντες ἓξ πε͂δες σὺν ἀδελφῖ,

οἱ ἑπτὰ δι’ Χ(ριστο)ῦ τὸν στα[υρὸ]ν̣ ἐ̣[ν]

πρὸς θ(εὸ)ν ἀυλιζόμενο̣[ι, μετὰ]

γονέων καὶ φίλων τὸ[ν θ(εὸ)ν ἱκε]-

τεύωμεν Ἰωάννης, Δαυ̣[ίδ, Κων]-

Φιλουμενὸς Φιλουμε-

νῷ τῷ πατρὶ κὲ Τίτθᾳ

[φο]ν, ὃς ἂν ἀνεῴξει, δώ[σει ἰς τὴν]

π̣όλιν προστείμου [(δην.) φʹ καὶ τῷ φίσκῳ (δην.)]

φʹ. χαίρετε.

Τιβ. Κλαύδιος Φιλόξενος

Ἀθηναῖος, τραγῳδός,

ἡ καὶ Εἱμερίς,

ἡ σώφρων καὶ φίλανδρος

γυνὴ γενομένη Αὐρ.

ζήσασα κοσμίως

καὶ φιλάνδρως

ἔτη καʹ. χαῖρε.

ρονόμον μου χωρὶς προκρίματο[ς — — — ἂ]ν δέ

τις παρὰ τὰ προγεγραμμένα [ποιήσῃ, δώσει τῷ] φίσκῳ (δην.) ͵α.

μαθεῖν· γέλασον. /

τῆς φιλίης τάδε δῶρα πα[ρ’ ἡ]-

μῶν, ὥς γε φίλοισι. /

Ἔνβολος ὧδε τόπος τοὔ-

ὅτι ῥᾶ οἲ θνῆσκον

οὐδὲ λάλησα φί-

λοις, / οὐδ’ ἄλοχον προ-

σεεῖπα φίλην, οὐ

παισὶ προσεῖπον· /

Ἰουλιανὸς Παυλεῖνος [ἔτευξε] φ[ίλοις ․․․]

Αὐρηλίοις ζώοις σῆμα τ[όδ’] ἀμφοτεροῖς

[— — — — — — —]ΓΑΜΟΝΑΥ[․․] Αὐρηλ[— — —]

[— — — — — — — — φί]σκῳ δό[σει — — — —]

σεμνοτάτης φιλίας κῦδος μετὰ πᾶσι λαλητόν,

ἐκ δὲ κόπων πορίσαντα χρόνοις σεμνῶς καὶ ἀμέμπτως,

καὶ δὲ πολειτείας ἑτέρας πράξας ἀμερίμνως,

συμβιώσας δὲ φίλοις πλείστοις κείμενος, ὦ παροδεῖτα.

παῖξον καὶ γέλασον, ἐφ’ ὄσον ζῇς, ὧδε γὰρ ἐλθὼν

εἰ μὴ τέκνον ἐμὸν ὁμώνυμον ἔνθα Καπέλλαν,

τὴν ἀγαθὴν στοργὴν πρὸς φίλιον πατέρα,

ὃς δ’ ἄν μεθ’ ἡμᾶς ἔτερον ἐνθήσει νεκρόν,

καὶ Λ̣[— —]Τ

καὶ φ[ιλόπολιν(?)]

ΤΟΝ[— — —]

πέων ἴλης αʹ Θρᾳκῶν Ἡρακλειανῆς, χει-

λίαρχον λεγ(εῶνος) ιϛʹ Φλ. φίρμης Flavia firma, ἔπαρχον

σπείρης αʹ Γερμανῶν χειλιάνδρου,

Τι. Οὔλπιος Παπιανός, τὸν φίλον

καὶ εὐεργέτην.

Μ̣. Αὐρήλιον Αὐγιανὸν

Φιλητιανὸν

[τ]ὸν ἐκ προγόνων φιλότιμον

[κ]αὶ φιλόπολιν, ἄνδρα τέλειον

[καὶ] ἐ̣ν πάσαις πολειτείαις

[Αὐ]ρηλία Αὐγιανὴ Χρυσίον

[τὸ]ν φιλοστοργότατον ἄνδρα̣.

τὸν ἀληθῆ καὶ ἀ[γαθ]ὸν

ἄνδρα καὶ φιλ[ό]πα[τριν] καὶ

φιλότειμον, [δὶ]ς ἄρχοντα

καὶ πρῶτον ἄρχοντα καὶ

Μαρκιανὴ Αὐρηλίου Μάρκου

τὸν φιλοστοργότατον ἄνδρα.

[Τίτιος Οὔλ]πιος Παπιανὸς

τὸν φίλον

κοσμήσαντα τὴν πατρίδα καὶ

ἐργεπιστάτην καὶ φιλόπολιν,

Τ. Φλ. Δομιτιανὸς Νέστωρ

τὸν ἀγαθὸν καὶ

φιλοστοργότατον πατέρα.

τορι vac.. Πόπλι-

ος Ἄλφιος, στρα-

τιώτης ἀπολε-

ὁ δῆμος

ἐτείμησεν τὴν Βουλὴν φιλο[καί]-

σαρα κα̣ὶ̣ φιλορώμαιον καὶ δ[η]-

μοσωστικὴν. ἐκ τῶν ἰδίων ἀν[έσ]-

τὸν γλυκύτατον καὶ

φιλοστοργότατον

πατέρα.

τοῦ Σεβαστοῦ,

φιλόπατριν,

ἀνδρεῖον, κόσμιον,

φιλόξενον, ἀληθῆ,

ἰσότειμον, σπουδαῖον,

ἀγαθῆι τύχηι·

τὸν ἱερέα τῶν Σεβαστῶν καὶ φιλό-

πατριν καὶ φιλότιμον, δὶς ἄρξαντα

καὶ πρῶτον ἄρχοντα καὶ ἱερέα

εἰς κατασκευὴν τοῦ καινοῦ ὁλκοῦ,

καὶ τὰς λοιπὰς φιλοτειμίας

καὶ λειτουργίας μεγαλοπρεπῶς

[νικῶν χρημάτων κ]αὶ τὰς λοιπὰς λειτου̣ρ̣γί̣-

[ας καὶ φιλ]ο̣[τειμίας] πολειτευσάμενο[ν] ἀμέμ̣[πτως],

[ο]ἱ τῆς ἀρχῆς αὐτοῦ [ᾑρ]ημένοι

[ψαν]τ̣α τόν τε κύριον ἡμῶν Αὐτο-

[κράτ]ορα τὸν θεοφιλέστατον Μ.

[Αὐρ]ήλιον 〚Ἀντωνεῖνον〛 καὶ τοὺς

[— — — —ι]ανός

[․․]Ο[․․]ΤΟΥΦΙ̣ΛΛΥ

τὸ[ν ἐκ πρ]ο[γόν]ων φιλότειμον καὶ [φι]-

λόπ[ο]λιν κ̣αὶ προήγορον, δεκάπρωτο[ν]

Πωλλιανὸς Ἥδυς

Ἀγαθόπους Θεοφίλου

φυλῆς Θηβαίδος

ανὸς Μαρκιανός

Φιλάδελφος Χρυσιανοῦ

φυλῆς Ἁδριανῆς

[τὸν ἀγ]αθὸν ἄνδρα καὶ φιλόπολιν ἰς

[πάν]τα̣ καὶ̣ π̣ρῶτον ἄ̣ρ[χ]ο̣ντα καὶ ἱε̣[ρέα]

ἐκτελέσαντα τῇ πατρίδι ἐνδόξως

καὶ ἐπιφανῶς Μ. Αὐρήλιον Φιλιππιανὸ[ν]

Ἰάσωνα

[Σ]α̣νκτιανὸς Ἀσκληπιόδοτος

Φίλιππος Χρησίμου

[φ]υλῆς Γερμανικῆς

φυλῆς Σαβεινιανῆς

Μακρεῖνος Φιλίππου

Δίον Ἴω[ν]ος

Τελέσφορος

Θεόφιλος Δημητρίου

φυλῆς Ἁδριανῆς

φυλῆς Μεγαρίδος

Φίλιππος Βαρβάρου

Παπιανὸς Τειμοθέου

Ἐπαφρόδειτος Συμφόρου

Γάιος Φίλωνος τοῦ Γαίου.

συνβίῳ γλυκυτάτῳ

Δημοφίλῳ, μνήμης

χάριν.

ἡμιτελῆ θάλαμόν τε καὶ ἐγγύθι νυμφικὰ λέκτρα,

κοῦρε, λιπὼν ὀλοὴν οἶμον ἔβης Ἀίδου.

ἰφθίμωι τόδ’ ἐπ’ ἀνδρὶ φίλη πόλις ἤινεσ’ Ἀχαιῶι

γράμμα παρ’ εὐύδρου νάμασιν Ἀσκανίης·

Ἀλέξανδρος ὁ πᾶσι

προσφιλὴς κὲ v

τειμιώτατος v

ὦ σοφίης πανάριστε

διδάσκαλε, ἐνθάδε

ὁ πᾶσι φίλος καὶ τίμιος

Χρυσίων ἐνθάδε κεῖμε·

[γλυκ]υτάτοις v

[φ]ιλίοις. v

[Αὐρηλία] Ἀντωνια-

μηθέντι τὴν αὐτὴν τειμὴν τεμὴν

Ἰγνατίῳ Θεοφίλῳ καὶ τοῖς

παισίν μου μνήμης χάριν.