[ἄρχοντος Εὐκλέος, μηνὸς] Ποιτροπίου, βουλευόντων τ[ὰν πρώταν] ἑξά-

[μηνον Εὐδόκου τοῦ Πραξία, Ἀ]γησιλάου τοῦ Ταραντίνου, γραμματεύον-

[τριῶν καὶ τὰν τιμὰν ἔχει] πᾶσαν, καθὼς ἐπίστευσε Λυσὼ τῶι θεῶι τὰν ὠνὰν, ἐφ’ ὧιτε

[ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀν]έφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον, ποιέουσα ὅ κα θέλη καὶ ἀ-

[ποτρέχουσα οἷς κα θέλη. βεβ]αιωτὴρ κατὰ τὸν νόμον τᾶς πόλιος Ἀριστόδαμο[ς Σ]ωτάκ[ου].

[καὶ ἀνυπόδικοι πάσας δίκας κα]ὶ ζαμίας. παραμίνατω δὲ Λυσὼ παρὰ Ἀστίαν ἄχρι ο[ὗ κ]α ζώη Ἀστί-

[ας ποιέουσα τὸ ποτιτασσόμενο]ν πᾶν τὸ δυνατὸν ἀνεγκλήτως. εἰ δέ κα μὴ παρα[μέ]νοι ἢ μὴ ποιέοι

[τὸ ποτιτασσόμενον καθὰ γέ]γραπται, κύρ[ι]ος ἔστω [Ἀ]στίας ἐπιτιμέων τρόπ[ω]ι ὧι κα αὐ[τὸ]ς θέλη.

[ἀγωνοθετέοντος τῶν Λοκρῶν Ἀριστοφύλου τοῦ Κριτ]ολάου, μηνὸς Διονυσίου, ἐν Δελφοῖς δὲ ἄρχοντος

[Εὐκλέος τοῦ Καλλιστράτου, μηνὸς Ποιτροπί]ου, ἀπέδοτο Χα[ρί]δαμος Φυσκεύς, συνευδοκεουσᾶν τᾶς

[γυναικὸς — — — καὶ τᾶς θυγατρὸς Κο]ρωνίδος, τῶι [Ἀπ]όλλωνι τῶι Πυθίωι σῶμα ἀνδρῆον τεχνί-

[ἄρχοντος — — — — — — — — μη]νὸς Ποιτροπίου, ἀπέδοτο Ἀμυνέας Χαριξένου Δελφὸς σῶμα ἀνδρῆον

[ὧι ὄνομα Σκόπας τὸ γένος] ἐκ Τ̣ολφῶνος τῶι θεῶι τιμᾶς τριῶν μνᾶν καὶ τὰν τιμὰν ἔ-

[χει πᾶσαν, ἐφ’ ὧιτε ἐ]λεύθε̣ρον εἶμεν Σ[κ]όπαν καὶ ἀνέφαπτον ποι[έ]οντα ὅ κα θέ-

[λη· εἰ δέ κά τις ἅπτοιτο Σκόπα, κύριο]ς ἔσ[τ]ω [Σ]κόπας συλέων αὐσωτὸ[ν] ἐ[π’] ἐλευθερίαι καὶ πᾶ[ς]

[μ]ων Ξενοσ[τρ]άτ[ου, καθὼς ἐπίστευσε — — τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ὧιτε ἐλεύθερος εἶμεν]

[τ]ὸν πάντα βίον [καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων ποιέων ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέχων οἷς κα θέλη. εἰ]

[δ]ὲ τις ἐπι[λ]αμβάνοιτ[ο — — — — — ἐπὶ καταδουλισμῶι — — — — — κύριος ἔστω]

[ἐλ]ευθέρα εἶμε[ν] καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πά[ν]των τὸ[ν πάν]-

[τ]α βίο[ν] ποι[οῦσα ὅ κ]α θέ[λ]η κ̣αὶ ἀποτρέχ[ο]υ[σ]α ο̣[ἷς κα]

θέλη· βεβαιωτὴρ κ[α]τὰ τὸν νόμον τᾶς πόλιο[ς Σώ]-

ἄρ̣[χο]ν̣[τος Εὐκλέος, μηνὸς]

Ποιτρο[πίου, βουλευόντων τὰν πρώ]-

ταν ἑξάμηνο[ν Εὐδόκου τοῦ Πραξία, Ἀγη]-

ΥΤ[— — — — — — ἐφ’ ὧιτε ἐλεύθεροι εἶ]-

[μεν καὶ ἀνεφάπτοι ἀπ]ὸ πάντω[ν τὸν πάντα βίον, ποιέοντες ὅ κα θέλωντι]

[καὶ ἀποτρέχοντες οἷς κα] θέλωντι. [βεβαιωτὴρ κατὰ τον νόμον τᾶς πόλιος]

ὑπὸ μηδενὸς ἀδικῶνται κατὰ μηδενὰ τρόπον πράσσοντας(?)

ἅπα[ν]τα καὶ κοινᾶι καὶ ἰδίαι [κ]ατάξια ποιήσομεν τὰς ὑπὸ τῶν

προγόνων παρ[α]δεδομέναςἁμῖν συγγενείας. vac. ἔρρωσθε.

ὑπὸ μηδενὸς ἀδικέ̣ω̣νται κατὰ μηδένα τρόπον πράσσοντος·

ἃ πάντα καὶ κοινᾶι καὶ ἰδίαι κατάξια ποιήσομεν τᾶς ὑπὸ τῶν

προγόνων παραδεδομένας ἁμῖν συγγενείας. vvv ἔρρωσθε.

κτενὴς ἐκτενὴς καὶ εὔνους ὑπάρχει ποτὶ τὸ ἱερὸν καὶ τὰν πόλιν ἁμῶν καὶ περὶ πλείστου

ποιείμενος τὰν ποτὶ τοὺς θεοὺς εὐσέβειαν αὐτοσαυτὸν εὔχρηστον ἐμ παντὶ καιρῶι

παρασκευάζει καὶ κοινᾶι τᾶι πόλει καὶ καθ’ ἰδίαν ἀεὶ τοῖς ἐντυγχανόντοις τῶν πολειτᾶν

χρόνον τὰν τε ἐνδαμίαν καὶ ἀναστροφὰν καὶ διδασκαλίαν τῶν παίδων ἐ-

ποιήσατο ἀξίως τᾶς τε ἁμετέρας πόλιος καὶ τᾶς ἰδίας πατρίδος· ἐπαινέσ[αι]

Ἀνδρότιμον Δεξίωνος Καρυνῆ καὶ εἶμεν αὐτῶι καὶ ἐκγόνοις παρὰ τᾶς πόλι-

[τὶ] τὰν πόλιν ἁμῶν καὶ νῦν ἀποσταλείσας ποτὶ αὐτοὺ̣ς πρεσβείας ὑπὸ τᾶς πόλιος

[ὅπω]ς ἕλωντι δικασταὶ ἄνδρες οἵτινες παραγενόμενοι ποθ’ ἁμὲ ποιήσονται τὰς κρί-

[σεις] μετὰ παντὸς τοῦ δικαίου, τόν τε πρεσβευτὰν ποτεδέξαντο φιλανθρώπως καὶ π[ε]-

[ρὶ ὧν] παρεκάλει ὑπακούσαντες τᾶς τε ἐξ ἀρχᾶς ὑπαρχούσαντες αὐτοῖς ὑπαρχούσας αὐτοῖς ποτὶ τὰν πόλι[ν]

[αἱρ]έσιος ἀπολογισμὸν ἐποιήσαντο καὶ δικαστὰς ἀ[π]έστειλαν Σωσιγένη Πώλου, Ἀν[α]-

[ξί]δαμον Ἀναξιβίου, Πιθίαν Ἐρασιδάμου· παραγενόμενοι δὲ οὗτοι τάν τε ἐπιδαμίαν καὶ ἀ-

[ν]αστροφὰν ἐποιήσαντο ἀξίως τῶν τε ἐξαποστειλάντων αὐτοὺς καὶ τᾶς ἁμετέρας

[π]όλιος, καὶ τῶν ἐγκλημάτων εἱλκυσμένων ἐκ πλειόνων χρόνων τὰ μὲν ἔκριναν, τὰ δὲ

συνέλυσαν πλεῖστον λόγον ποιείμενοι τᾶς τε ποτὶ τοὺς θεοὺς εὐσεβείας καὶ τοῦ δικαί-

ου καὶ συνφέροντος πᾶσι Δελφοῖς· δεδόχθαι τᾶι πόλει ἐπαινέσαι μὲν τὰν πόλιν τῶν Με-

νοις καὶ εὐεργέταις τᾶς πόλιος ὑπάρχει· καλέσαι δὲ καὶ αὐτοὺς ἐπὶ ξένια ἐπὶ τὰν κοι-

νὰν ἑστίαν· ἐπιμέλει[α]ν δὲ ποιήσασθαι τοὺς ἄρχοντας ὅπως ἀναγραφῆ τὸ ψάφισμα

ἐν τῶι ἐπιφανεστάτωι τόπωι τοῦ ἱεροῦ.

ἐπειδή Ἀριστόθεος Ν̣ικ̣οθέου [Τρο]ζάνιος ἱστοριαγράφος παραγενόμενος [ἐ]ν τὰν

πόλιν τὰν τε ἀναστροφὰν ἐπ[οιή]σατο ἀξίως τοῦ τε ἱεροῦ καὶ τᾶς ἰδίας πατρίδος,

ἐποιήσατο δὲ καὶ ἀκροάσεις ἐπ[ὶ π]λείονας ἁμέρας τῶν πεπραγματευμένων

αὐτῶι, παρανέγνω [δὲ καὶ] ἐν̣[κώ]μια εἰς Ῥωμαίους τοὺς κοινοὺς τῶν Ἑλλάνων̣

πάντα βίον. βεβαιωτὴρ Ἐμμενίδας [․․․․․]ς̣. παραμινά-

τω δὲ Σωτηρίδας Εὐπορία ποιῶν [τὸ ἐπιτασσόμ]ε̣νον πᾶν.

εἰ δὲ μὴ παραμείναι ἢ μὴ ποιῆ πᾶν [τὸ ἐπιτασσόμενον, κ]υ̣ρί-

α ἔστω Εὐπορία διδεῖσα καὶ ψοφέο[υσα Σωτηρίδαν καὶ]

Μαιάνδρου, χοραύλης, ἐνδημήσας εἰς τὴν πόλιν ἡμῶν, τῶ τε θε-

ῶ ἀπήρξατο καὶ τὴν παρεπιδαμίαν ἐποιήσατο εὐσχήμονα καὶ ἀξίαν τειμῆς,

δεδόσθαι αὐτῷ προξενίαν καὶ ἐγγόνοις, στεφανῶσαι αὐτὸν τῶ τοῦ θεοῦ στε-

[ἀν]υπόδικο[ς] πάσας δίκας καὶ ζαμίας. παραμεινάτω δὲ Σαραπίων παρὰ Τιμο-

[κ]λ[ῆ] καὶ Νικαίαν ἄχρι οὗ κα ζόωντι Τιμοκλῆς καὶ Νικαία ποιῶν τὸ ποτιτασ-

[σόμενον] π[ᾶ]ν τὸ δυνατόν. εἰ δὲ μὴ παραμένοι Σαραπίων καθὼς γέγραπται, κύ-

[․․․․․]ου̣, ἐφ’ ὧιτε ἐλεύθερον εἶμεν Σωσίαν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πά-

[ντα χρόνον ποιέοντι ὅ κα θέ]λη καὶ ἀποτρέχοντι οἷς κα θέλη. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Σωσί[α] ἐπὶ κατ[α]-

[δουλισμῶι, βέβαιον παρεχόν]τω τῶι̣ θε̣ῶ̣ι̣ τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος καὶ ὁ βεβαιωτήρ· εἰ δὲ [μὴ παρέχοιν]

[σε — — — — — τῶι] θεῶι τὰν ὠν[ὰν] ἐφ’ ωἷτ[ε ἐλευθ]έραν [εἶμε]ν καὶ ἀ[νέ]φα[π]το[ν ἀπ]ὸ [πά]ντων τὸν πάν-

[τα βίον ποιέουσαν ὅ κα θέληι καὶ ἀ]ποτρέχουσαν οἷς κα θέλη[ι. βεβαιωτὴρ κ]ατὰ τὸν νόμον

[— — — — — — — εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο — — — — — ἐπὶ καταδου]λισ[μῶι, βέβαιον]

[θάπε]ρ̣ [γ]έγρα̣[πτ]α̣ι̣. παραμ̣[εινάτω δὲ] Εἰσιὰς παρὰ Πυρρίαν ἕως κ̣α ζῆ Πυρρίας κα[ὶ ․․․]

[— — — — — — — — — — — — — — ποιέου]σα τὸ ἐπιτασσόμενον [πᾶν] τὸ δυνατόν· [εἰ δὲ μ]ὴ παρ[α]μέ-

[ν]οι μηδ[ὲ] ποιοῖ̣ Εἰσ[ι]ὰς τὸ ἐπιτασσόμενον πᾶν ἀπὸ Πυρρία, κύριος ἔστω Πυρρίας ἐπιτιμέων [․․․․]

[․․]ωι τρόπ[ωι] ἀζάμιος ἐὼν καὶ ἀνυπόδικος ἀπὸ παντὸς πράγματος. μάρτυροι ὁ ἱε[ρ]ε[ὺ]ς τοῦ Ἀπόλλω-

καθὼς [ἐ]π[ί]στευσε[ν Εὐπορία] τὰν ὠνὰν τῶι θεῶι, ἐφ’ ὧιτε ἐλευθέραν

εἶμεν [καὶ ἀ]νέφ[απτον ἀπὸ πάν]των τὸν πάντα βίον, ποι[έου]σα ὅ κα θέλη[ι]

[καὶ ἀποτρέχουσα οἷς κα θέλ]η̣ι· [β]εβαιωτῆρε̣ς κ̣ατὰ τὸν νόμον τ̣[ᾶς πόλιος]

ἄρχοντος Εὐκλεί[δα], μηνὸς Ποιτροπίο[υ, βου]λευ[όν]-

[τω]ν τὰν πρώταν ἑξάμηνον [․․․․․․․]Τ[— — — —, γραμ]-

πα[ρα]μ[εινάτω] δὲ [Εὐπ]ορία παρὰ Σωσ[ιγ]έν[η καὶ]

[— — — — — — — — — —, ποιέου]σα τὸ ἐπιτασσόμενον πᾶν

τὸ δυνατὸ[ν] ἀν[ε]ν[κλή]τως. εἰ δὲ μὴ ποιέοι [τὸ ἐπιτασ]-

[σόμενον, κύριοι ὄντων κολά]ζοντε[ς] Σωσιγένης

ἄρχ[ον]τος Πάτρωνος τοῦ Ἀριστοβούλου μηνὸς [Ποιτ]ροπίου, βου-

λευόντων τὰν πρώταν ἑξάμηνον Ἄρχωνος, Ἀρίστωνος, γραμ[μα]-

παρὰ Στράτωνα καὶ Λυσίμαχον ἔτη ἓξ μετὰ τὰν Πάτρωνος ἀρχὰν

ποιῶν τὸ ἐπιτασσόμενον πᾶν τὸ δυνατὸν ἀνεγκλήτως. εἰ δὲ μὴ

ποιέοι ἢ μὴ παραμένοι, ἐξ[ο]υσίαν ἐχόντω Στράτων καὶ Λυσί[μ]αχο[ς]

ἐπιτιμέοντες Σωπόλει τρόπωι ὧι κα θέλωντι. ἐπεὶ δέ κα διέλθωντ[ι]

[ἄρχοντος Νικοδάμου, μην]ὸς Ποιτρο[πίου, βου]-

[λευόντων τὰν πρώταν] ἑξάμηνον [Δάμω]-

[εἶμεν Διονυσί]αν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάν[τω]ν

[τὸν πάντα] β[ί]ον πο[ι]έ̣ο̣υσαν ὅ κα θ[έληι κ]αὶ ἀ[ποτρέ]-

χου[σ]αν ο[ἷ]ς κα θέ[ληι. εἰ δέ τις ἐφά]πτοιτο Διο-

[νέφαπτο]ν [εἶμεν] τὸ[ν] πάν[τ]α [χρ]ό-

[νον ποιο]ῦσ[α]ν ὁ [κα] θέλη καὶ ἀποτρέχου-

[σαν οἷ]ς κα [θέλη]ι̣. [εἰ] δέ τις ἐφάπτοιτο

καὶ τὰν τιμὰν ἔχει πᾶσαν. βεβαιωτῆρες κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος Ἰώνιος [․․κ]ράτους καὶ Φιλόνικος Μενεδά̣μ̣ου, ἐφ’ ὧι-

[τε] ἐλευθέραν εἶμεν Ἀφροδισίαν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων ποιο[ῦσ]αν ὅ κα θέλ[η καὶ] ἀποτ[ρ]έχουσα οἷς [κα θ]έλη, ἐπ[εὶ]

[δέ κα] τελ[ευτά]σ[η Σ]τρατώ. εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Ἀφροδισίας ἐπὶ καταδουλισμῶι, β̣έ̣βαιον πα̣-

[οἱ] π[αρ]ατ[υχ]όντε[ς κ]ύ̣ρι̣οι ἐ[ό]ν[τ]ω συλέοντες Ἀφροδισίαν ὡς ἐλευθέραν οὖσαν. παραμεινάτ[ω δ]ὲ Ἀφροδισία π[αρ]ὰ

Στρατ[ὼ] ποιο[ῦ]σα τὸ ἐπιτασσόμενον. εἰ δὲ μὴ παραμένοι ἢ μὴ π[οι]έοι Ἀφροδισία τὸ [ἐπιτασσόμε]-

[νον, κυρία] ἔστω ἐπιτιμέουσα Ἀφροδισία καὶ ἄλλω ἐπι[τρέπ]ουσα τρόπωι ὧι κα θέληι πα̣ν̣τί, [․․․]ΟΝ[— — — — —]

ἄρχον[τ]ος Μνασιδάμου, μηνὸς Ποιτροπίου, βουλευόντων τὰν πρώταν ἑξάμηνον Ἁ[γ]ίωνος [τοῦ]

Πολυκλείτου, Ταραντ[ί]νο[υ] τοῦ Ξενοκρίτου, γραμμα[τ]εύοντος δὲ βουλᾶς Φ̣ιλοξ̣ένο[υ]

πᾶσαν, καθὼς ἐπίστευσε[ν] Ἀφρο[δισία τὰν ὠ]νὰν τῶι θεῶι, ἐφ’ [ὧι]τ[ε] ἐλε[υ]θέραν [εἶμεν καὶ ἀνέφα]-

πτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον π[οιο]ῦσα ὅ κα θέλη καὶ [ἀποτρέχουσα οἷς κα θέλη].

βεβαι[ωτὴ]ρ κατὰ [τ]ὸν ν[όμ]ον τᾶς π[όλι]ος Ξένων Ἀρίστων[ο]ς ΦΕ[․]. [εἰ δέ] τι[ς ἐφάπτοιτο]

[ἐπαινέσαι] Πόπλιον [Φ]αρσολήιον ΥΟΥΛΟΣ Ῥωμαῖον ἐπί τε τᾶι προαιρέσει καὶ ε[ὐ]-

[νοίαι ἃν ἔχει] ποτὶ τὰν πόλιν τῶν Δελφῶν καὶ ἐφ’ ἇι ποιεῖται ἐκτενείαι καὶ σπουδ[ᾶι]

[συμπράσσων φιλοτίμως τ]οῖς πρεσβευταῖς τοῖς ὑπὸ τᾶς πόλιος ἀποστελλομένοις [καὶ]

[․․․․․․․․․․․․․․․․․․․․]ῆσ̣αι περὶ ὧν οἴονται δεῖν οἱ Ἡρακλει-

[ῶται ․․․․․․․․․․․․․․․]α̣τ̣ω̣ν πολυωρεῖν ὡς ὄντων ἀποίκων

[․․․․․․․․․․․․․ καὶ ταῦ]τα ποιῶν εὐχαριστήσει τοῖς Αἰτω-

[λοῖς· ἀναγράψαι δὲ κ]αὶ τὸ ψάφισμα ἐν Δελφοῖς ἐν τῶι

[Ἀριστοδ]άμ[α Ἀμ]ύντα Ζμυρναί[α] ἀπ’ Ἰωνίας

[ἐπέωμ] ποιήτρι[α] πα̣ρα̣[γε]ν̣ο̣μ̣[έ]να ΠΛΕΙ

[․5-6․․]Π․․․․․ΑΙ․Ι․․․․․ΤΟΙ․․ΙΝ

[․․․․․12․․․․․]Α․․ καὶ τῶν προγόνων τῶν τᾶ[ς]

[πόλιος ἁμῶν] μν[άμ]αν ἐποιήσατο· ὅπως οὖν

[φαινώμεθα τι]μέοντες αὐτὰν κατὰ τὸ ποθῖκον,

[στεφάνωι τᾶ]ς παρὰ τοῦ θεοῦ καθὼς πάτριόν [ἐσ]τι

[Χαλειέοις· τὰ]ν δὲ ἀναγγελίαν ποιήσασθαι

[τὸν ἱεροκάρυκα] ἐν τ[ᾶ]ι παναγύρει τῶν Ποιτρο-

[πίων· πέμπε]σθαι δὲ αὐτᾶι καὶ ἀπὸ τᾶς

ποτὶ τὸ ἱερὸν ὅτι ἁ πόλις τῶν Χαλ[ειέων π]ερὶ πολλοῦ

ποιεῖται τὸ τιμῆν τοὺς λέγειν ἢ γρά[φειν] περὶ τοῦ θεοῦ

προαιρειμένους, τὸ ψάφισμα τόδε [ἀναγρ]άψαι τὸν

σ̣τὰς ἄνδρας τρεῖς οἵτινες παραγενόμενοι ποθ’ ἁ̣[μὲ]

ποιή̣σωνται τὰς κρίσεις μετὰ παντὸς τοῦ δικαίου,

τόν τε πρεσβευτὰν ποτεδέξαντο φιλανθρώπως καὶ

παρχούσας αὐτοῖς ποτὶ τὰν πόλιν αἱρέσιος ἀπολογισ-

μὸν ἐποιήσαντο καὶ δικαστὰς ἀπέστειλαν Σωσθέ-

νην Ἅρμωνος, Θάρσηνα Ἀρμένου, Αἰνήσωνα Βουλίκου κα[ὶ]

γραμματῆ Μενέσταν Πολεμάρχου· παραγενόμενοι

δὲ οὗτοι τάν τε ἐπιδαμίαν καὶ ἀναστροφὰν ἐποιή-

σαντο ἀξίως τῶν τε ἐξαποστειλάντων αὐτοὺς κα[ὶ]

τᾶς ἁμετέρας πόλιος καὶ τῶν ἐνκλημάτων τὰ μὲν ἔ-

[κ]ριναν, τὰ δὲ διέλυσαν, πλεῖστον λόγον ποιεύμενοι τᾶς

τε ποτὶ τοὺς θεοὺς εὐσεβείας καὶ τοῦ δικαίου καὶ συμ-

τί τε τὸ ἱερὸν [κ]αὶ τὰ[ν] πόλιν τῶν Δελφῶν καὶ π̣ε̣ρ[ὶ]

πλείστου ποιείμ[ε]νος τὰν̣ ποτὶ τοὺς θεοὺς

εὐσέβειαν αὐτοσ[αυ]τὸν εὔχρηστον [ἐ]μ παν̣τ̣ὶ̣

[ἔδοξε τᾶι πόλει τῶν Δελ]φῶν· ἐπειδὴ ․․․․ος Ἡρα[— — — — — — — διατελεῖ] τά τε ποτὶ [τὸν θεὸν καὶ ποὶ τὸ ἱερὸν εὐσε]-

[βέων καὶ τᾶι πόλει κοινᾶι] καὶ τοῖς ἐντυγχανόντοις ἀεὶ κ[αθ’ ἱδίαν Δελφῶν φιλανθρώπ]ως χρείμεν[ος, ἀναγράψαι ․․․․ον]

[ἔδοξε τᾶι πόλει τ]ῶν Δελφῶν· ἐπειδὴ Ἱεροκλῆς Ἱέρωνος Συρακ[όσιος διατελεῖ τά τε ποτὶ τὸν θεὸν καὶ ποὶ τὸ ἱερὸν] εὐσεβέων

[καὶ τᾶι πόλει κοινᾶι] καὶ τοῖς ἐντυγχανόντοις ἀεὶ καθ’ ἱδίαν Δελ[φῶν φιλανθρώπως χρείμενος, ἀναγράψαι Ἱεροκλῆ] εὐεργέ-

[ἔδοξε τᾶι πόλει τ]ῶ̣ν Δ̣[ελφῶν· ἐπειδὴ — — — — — — — — — — — — — — — — — διατελεῖ τά τε]

[ποτὶ τὸν θεὸν κ]αὶ ποὶ τ̣[ὸ ἱερὸν εὐσεβέων καὶ τᾶι πόλει κοινᾶι καὶ τοῖς ἐντυγχανόντοις ἀεὶ καθ’]

[ἱδίαν Δελφῶν φ]ιλανθρ[ώπως χρείμενος, ἀναγράψαι — — — — εὐεργέταν τοῦ ἱεροῦ καὶ τᾶς]

[ἔδοξε] τᾶι πόλει τῶν Δελφ[ῶν· ἐπειδὴ — — — — — — — — — — — — — — — — — διατε]-

[λεῖ τά τε] ποτὶ τὸν θεὸν καὶ ποὶ [τὸ ἱερὸν εὐσεβέων καὶ τᾶι πόλει κοινᾶι καὶ τοῖς ἐντυγχα]-

[νόντο]ις ἀεὶ καθ’ ἱδίαν Δελφῶ̣[ν φιλανθρώπως χρείμενος, ἀναγράψαι — — — — — εὐεργέ]-

[τ]ὴρ κατὰ [τοὺς νόμους τᾶς πόλιος· Δείνων Δαμοστράτου. παραμει]-

[νάτω δὲ Ὀνασίφορον Ἀγαθοκλέα καὶ Εὐγενέα ἕως κα ζώωντι ποιέου]-

σα τὸ ἐπιτασόμενον πᾶν τὸ δυνατόν. εἰ δὲ μὴ ποιέοι, ἐ[ξουσίαν]

ἐχέτωσ[α]ν ἐπιτιμέουσαι Ὀνασιφόρωι τρόπω ὧ[ι] κα θέ[λωντι]

[τᾶς πόλιος Εὔδωρος] Νικοστράτ[ου, καθὼς] ἐπίστευσε Ἀγαθοκλῆς τὰν ὠ[ν]ὰν τῶι θεῶι, ἐφ’ ὧτε ἐλεύ-

[θερος καὶ ἀνέφ]απτος ἔσται ἀπὸ πά[ντω]ν τὸν πάντα χρόνον, ποιῶν ὅ κα θέλη καὶ ἀποτρέχων οἷς κα θέ-

[λη. εἰ δέ τις ἐ]φάπτοιτο Ἀγαθοκλέος [ἐπὶ κ]αταδουλισμῶι, βέβαιον παρεχόντω τὰν ὠνὰν τῶ θεῶ ὅ τε

[ρο]ν ὄντα καὶ ἀνέφαπτ[ον] ἀπὸ πάντων, ἀ̣[ζά]μιοι ὄντες καὶ ἀνυπόδικοι οἱ συλέοντες πάσας δίκας καὶ ζαμίας.

παραμεινάτω δὲ Ἀγαθοκλῆς παρὰ Ἁβρ[ό]μαχον ἕως κα ζῆ Ἁβρόμαχος, ποιῶν τὸ ἐπιτασσόμενον πᾶν τὸ δυνα-

τὸν ἀνεγκλήτως· εἰ δὲ μὴ παραμένοι, κύ[ριο]ς ἔστω Ἁβρόμαχος καὶ πωλέων Ἀγαθοκλῆ καὶ ὑποτιθείς· εἰ δὲ

μὴ ποιέοι τὸ ἐπιτασσόμενον πᾶν τὸ δυν̣[α]τόν, κύριος ἔστω Ἁβρόμαχος ἐπιτιμέων τρόπω ὧ κα θέλη, πλὰν μή πωλέων.

μάρτυροι οἱ ἱερεῖς τοῦ Ἀπόλλωνος Καλλία[ς], Ξενοκράτης καὶ ὁ νεωκόρος Κλεόδαμος καὶ Βαβύλος Λαιάδα, Εὐκ[λ]είδας Ἡρα-

[ἐφ’ ᾧ]τε ἐλεύθερον εἶμε[ν καὶ ἀνέφαπτον]

[ἀπ]ὸ πάντων τὸν [π]ά[ντα χρόνον, ποιέοντα]

[ἅ κ]α θέλῃ καὶ ἀποτρέχο[ντα οἷς κα θέλῃ].

Νεικοπολείτης, τὸ ἀνάλημμα τό τε ἔσω τὸ ὑπὸ τοὺς

ἀνδριάντας καὶ τὸ ἔξωθεν ἐποίησαν ἐκ τῶν τοῦ Πυ-

θίου Ἀπόλλωνος τόκων καὶ προσόδων.

Ὁμάρου, Χηρία· Δελφῶν Λύσωνος, Ζακυνθίου· Φωκέων Νικάρχου, Τιμασικράτους· Βοιωτῶν Οἰνάδου, Ξενοφάνους· γρα[μματεύ]-

οντος Μελανθίου Αἰτωλοῦ· ἐπειδὴ καλῶς καὶ δικαίως Ἀγάθων ὁ ἀρχιτέκτων τοῦ ναοῦ τὴν ἐπιμέλειαν τῶν ἔργων ἐποιή[σατο τῶν]

ὑπὸ τοῦ θεοῦ καὶ τῶν Ἀμφικτιόνων, καὶ μετ’ ἐκεῖνον ὁ ὑὸς αὐτοῦ Ἀγασικράτης, καὶ νῦν Ἀγαθοκλῆς, ἐπεὶ διέπαυσε τὸμ̣ [βίον ὀ πατὴρ]

τας, ἐὰμ μή τις ἄγηι πρὸς ἴδιον συμβόλαιον ἐγκαλῶν τι αὐτῶι Δάμωνι· ἀναγράψαι δ̣ὲ̣ [τ]ὸ ψ[ήφισμα τόδε — — — — — — — — — τὸν γραμματέα?]

τῶν ναοποιῶν ἐν τῶι ἱερῶι τοῦ Ἀπόλλωνος.

Κνίδιος καὶ Ἀλεξεινίδης Φιλωνίδου Ἠλεῖος ἐν Αἰτωλίαι οἰκῶν ἐμήνυσαν

ἱερὰ χρήματα τῶι θεῶι καὶ κρίναντες ἐπὶ τῶν ἱερομνημόνων φανερὰ ἐποίησαν

τὰ χρήματα καὶ ἐνέβαλον εἰς τὸ κιβώτιον κατάδικον μυρίων στατήρων Ζήνωνα

τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ὅτωι ἐλεύθερον εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος

ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον ποιῶν ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχων

οἷς κα θέλῃ ἐλεύθερος ἐών. βεβαιωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος

δύο ἀπὸ μηνὸς Ἡρακλείου ἀπὸ πεντεκαιδεκάτας τοῦ ἐπὶ Ἐμμενίδα

ἄρχοντος, ποιῶν τὸ ποτιτασόμενον πᾶν τὸ δυνατόν· εἰ δέ κα μὴ

παραμείναι Χρήσιμος τὸν γεγραμμένον χρόνον, ἀποτεισάτω Λυκί-

νωι ἀργυρίου μνᾶς δύο Χρήσιμος. εἰ δέ τί κα ἔνκλημα ποιήσῃ καθ’ ἰ[δ]ίαν

Χρήσιμος ἐν τοῖς δύο ἐτέοις, αὐτὸς ἐκτείσι Χρήσιμος. εἰ δὲ κακῶς ἴσχοι

τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ὧιτε ἐλευθέρα εἶμεν καὶ ἀνέφαπτος ἀπὸ πάντων τὸν πάν-

τα βίον, ποιέουσα ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσα οἷς κα θέλῃ. βεβαιωτὴρ κατὰ τὸν νό-

μον τᾶς πόλιος Ἄρχων Καλλία. εἰ δέ τις ἅπτοιτο ἐπὶ καταδουλισμῷ Ἀγαθοκλείας,

ἄρχοντος Ἐμμενίδ[α το]ῦ Κα[λλία], μην[ὸς Ἐ]νδ[υσπο]ιτροπίου, ἀπέδοτο Ἀ[ντι]χά-

ρης Ἀζαράτου τῶι Ἀπολλωνι τῶι Πυθίῳ σῶμα γυναικεῖον ἇι ὄνομα Σωσίχα,

τιμᾶς ἀργυρίου μνᾶν 𐅖𐅖𐅖𐅖 4 mn., καὶ τὰν τι[μ]ὰν ἔχει, καθὼς ἐπίστευσε Σωσίχα τὰν

ὠνὰν τῶι θεῷ ἐφ’ ὅτῳ ἐλευθέραν εἶμεν τὸν πάντα χρόνον ποιοῦσαν ὅ κα θέλῃ

καὶ ἀποτρέχουσαν ᾇ κα θέλῃ. εἰ δέ τις καταδουλίζοιτο Σωσίχαν, κύριος ἔσ-

[κὴν] εἰς το[ὺς Ἀμφικτύονας], ἀκόλουθα διαπραττόμενοι τοῖς προυπάρχου[σιν]

[αὐτο]ῖς οἰκ̣[είοις καὶ φιλανθ]ρώποις πρὸς τὴν πόλιν· ὅπως οὖν καὶ ὁ δῆμος [φαί]-

[νηται] Ἕλλη̣[σιν ἀξίως τ]ιμῶν τοὺς ἑαυτὸν εὐεργετεῖν προαιρουμένο[υς]·

παρακαλεῖσθαι αὐτοὺς ε[ἰ]ς προεδρίαν ἐμ πᾶσι τοῖς ἀγῶσιν οἷς ἂ[ν ἡ πόλις]

[π]οιῆι, καὶ νῦν δὲ οἱ θεωροὶ κ̣αὶ οἱ πρέσβεις παραγενόμενοι ἀνήν[γειλ]-

[αν] τῶι δήμωι τήν τε ἄλλην̣ εὔνοιαν ἣν εἶχε τὸ κοινὸν τῶν Αἰτωλῶν [πρὸς τὴ]-

εἰς το[ὺς] Ἀμφικτύονας, [ἀ]κόλουθα διαπραττόμενοι τοῖς προϋπάρχου[σιν αὐτ]-

[ο]ῖς οἰκ[εί]οις καὶ φιλανθρώποις πρὸς τὴν πόλιν· ὅπως οὖν καὶ ὁ δῆμος [πᾶσι το]-

[ῖς] Ἕλλη[σι] φανερὸς ἦι [τ]ιμῶν τοὺς ἑαυτὸν εὐεργετεῖν προαιρουμένο[υς, ἀγα]-

... γίνεσ[θαι δὲ εἰς τὸ λοιπὸν]

τὴν ἀπόδειξιν τῶν θεωρῶν καθ’ ἑκάστην πενταετηρίδα, ὅταν καὶ [Αἰτωλοὶ τὴν ἐπαγγελίαν ποι]-

ῶνται ...

... ὅταν καὶ [Αἰτωλοὶ τὴν ἐπαγγελίαν ποι]-

ῶνται

των Ἐρασίππου, Κα̣λ̣[․․․․․c.14․․․․․, ἐπει]-

δὴ Ἄμφικλος Καλ̣[λιστράτου Χῖος, ποιητὰς]

ἐπῶν, ἀποστα[λεὶς ἱερομνάμων ․c.6․․ Ἀμ]-

τά τε κατὰ τὰς θυσ[ίας συνετέλεσε λαμπρῶς καὶ] φιλοτίμως, πλείσσταν ἐπιμέλει-

αν ποιούμενος τ[ᾶς εἰς τὸ δαιμόνιον εὐσεβείας, τά]ς τε δίκας μετὰ τῶν συνιερο-

μναμόνων τὰς μ[ὲν διέλυσε, τὰς δε διέκρινε δικαί]ως καὶ κατὰ τοὺς νόμους, τῶν τε

[ω]ν ἀξίως τ̣ᾶ̣[ς τοῦ θεοῦ τιμᾶς καὶ τᾶς πόλιος τᾶς Χίων καὶ δι]ετέλει χρείας παρεχό-

[μενος πάντοις τοῖς ἀφικνουμένοις εἰς τὰμ πόλιν ἀπόδειξιν] π̣ο̣ι̣ο̣ύ̣μενος τᾶς εὐνοί-

[ας ἃν ἔχει ποτὶ τὸ ἔθνος τῶν Αἰτωλῶν καὶ τοὺς ἄλλους Ἀμφικτύονας, ἔν τε τᾶι λοι]-

[— Χῖος, ἀποσταλεὶς ἱερομνάμων ὑπὸ τᾶς πόλιος τᾶ]ς Χίων, τά τε κατὰ τὰς θυ[σίας]

[καλῶς καὶ λαμπρῶς συνετέλεσεν, πλείσταν ἐ]πιμέλειαν ποιούμενος τ[ᾶς]

[ἐν τὸ δαιμόνιον εὐσεβείας, τάς τε δίκας μετὰ] τῶν συνιερομναμόνων τὰ[ς]

[μᾶς καὶ τᾶς πόλιος τᾶς Χίων, καὶ διετέλει χρείας παρ]εχόμενος πάντοις τοῖς ἀφικν[ου]-

[μένοις εἰς τὰν πόλιν, ἀπόδειξιν ποιούμενος τ]ᾶς εὐνοίας ἃν ἔχει ποτὶ τὸ κ[οι]-

[νὸν τῶν Αἰτωλῶν καὶ ποτὶ τοὺς ἄλλους Ἀμφικτί]ονας, ἔν τε τᾶι λοιπᾶι ἀρχᾶι δ̣[ια]-

συνετέλεσεν, οὐδεμίαν ὑπερβολὴν καταλείπων φιλοτιμί-

ας τὰν πᾶσάν τε σπουδὰν ποιούμενος τᾶς εἰς τὸ δαιμόνιον

εὐσεβείας, ἐπεμελήθη δὲ τᾶς θεραπείας τῶν ἀναθημάτ-

δὲ καὶ χρείας παρεχόμενος πάντοις τοῖς ἀφικνουμένοις εἰς τὰ-

μ πόλιν, ἀπόδειξιν ποιούμενος τᾶς εὐνοίας ἃν ἔχει [ποτὶ τὸ ἔ]θν[ος]

τῶν Αἰτωλῶν καὶ τοὺς ἄλλους Ἀμφικτίονας, ἔν [τε τᾶι ἄλλαι ἀρ]-

[τέλεσεν, οὐ]δεμίαν ὑπερβολὴν καταλείπων

[φιλοτιμίας τ]ὰν πᾶσάν τε σπουδὰν ποι[ού]με-

[νος τᾶς εἰς τ]ὸ δαιμόνιον εὐσεβείας, ἐπεμε-

[τ]ο[ις τοῖς ἀφικ]νουμένοις ἐν τὰν πόλ[ι]ν,

ἀπόδ[ειξιν ποι]ούμενος τᾶς εὐνοίας [ἃ]ν ἔ-

χει π[οτὶ τὸ ἔθνο]ς τῶν Αἰτωλῶν καὶ τοὺ-

ἐνδόξως κ[— — — — — — — — — —, διετέλει δὲ καὶ χρείας παρεχόμενος πάντοις τοῖς ἀφικνουμέ]-

νοις ἐν τὰν [πόλιν, ἀπόδειξιν ποιούμενον τᾶς τε ποτὶ τὸν θεὸν εὐσεβείας καὶ τᾶς εὐνοί]-

ας ἃν ἔχει π̣[οτὶ τὸ ἔθνος τῶν Αἰτωλῶν καὶ τοὺς ἄλλους Ἀμφικτίονας, ἔν τε τᾶι ἄλλαι ἀρχᾶι διατε]-

[κὰτ τὰ πάτρια λαμπρῶς καὶ φιλοτίμως καὶ τὸν κρατῆρα ἐ]κέρασε τὸν ἀργύρεον τοῖς Θεοξενίοις καὶ ὕ-

[μνον γέγραφε τῶι θεῶι καὶ τὰν ἐπιδαμίαν ἐποιήσατο ἀ]ξίως τοῦ τε ἱεροῦ καὶ τῶν ἀποστειλάντων

[αὐτὸν καὶ ἐπελθὼν ποτὶ τὰν ἐκκλησίαν τὰν οἰκειότ]ατα τὰν ὑπάρχουσαν ἀπὸ Ἴωνος ἀπελογίξατο

φικτιόνων ἀξίως τᾶς [τοῦ θεοῦ τιμᾶς καὶ τᾶς πόλιος τᾶς Χίων καὶ διετέλει χρείας παρεχόμενος]

πάντοις τοῖς ἀφικνουμ[ένοις ἐν τὰν πόλιν ἀπόδειξιν ποιούμενος τᾶς εὐνοίας ἃν ἔχει πο]-

τὶ τὸ ἔθνος τῶν Αἰτωλῶ[ν καὶ τοὺς ἄλλους Ἀμφικτίονας, ἔν τε τᾶι ἄλλαι ἀρχᾶι διατετέλε]-

[— — — — — — — — — —][— — — — — — — — — — —]

[ἀπόδειξιν ποιούμε]νος τᾶ[ς εὐνοία]ς̣ ἃ̣[ν ἔχων]

[διατελεῖ ποτί τε τ]ὸ ἔθνος τῶν Αἰτωλῶν [καὶ] π̣[ο]-

[Δ]ελφοὶ Π. Αἴλιον Σωκράτη

[β]ο̣υλευτὴν ἐποίησαν.

[πιό]δωρον πολίτην

ἐποίησαν.

[․․c.7․․]βιον Ἁρποκρατίωνα Δελφ[οὶ Δελφὸν καὶ]

[βουλευτὴν ἐ]ποίησαν καὶ τἄλλα τείμια̣ [ἔδωκαν]

[ὅσα τοῖς καλ]οῖς καὶ ἀγαθοῖς ἀνδρά[σι δίδοται].

τὰς Πραξίαν Εὐδόκου, Καλλίαν Ἐμμ[ε]νίδα ὑ[π]έρ τε σιτωνίας τᾶι πόλει καὶ ὑπὲρ τᾶς εὐκοσμ[ίας τοῦ ἱε]-

ροῦ, ὑπακούσας τὰ ἀξιούμενα ἐπαγγείλατο ποιήσειν καὶ τοῖς τε πρεσβευταῖς ἐνε[τείλατο]

ἀναγγέλλειν διότι πρόκειται αὐτῶι ἐπι[τ]ελεῖν τὰ παρακαλείμενα ὑπὸ τᾶς πόλιος κ[αὶ ἔγραψεν]

[λαιῶν χρόνων ε]ὔνοιαν ἐμ παντὶ καιρῶι φανερὸς γίνεται συναύξων καὶ πολλὰς καὶ μεγάλας ἀποδείξε[ις]

[πεποίηται τ]ᾶς ἐν τὸ ἔθνος εὐνοίας καὶ τοὺς ἄλλους Ἕλλανας, ἀεὶ τὰ συμφέροντα διαπρασσόμενο[ς],

[σπουδᾶς καὶ] φιλοτιμίας οὐθὲν ἐνλείπων, γεγονότων τε αὐτοῖ πολλῶν καὶ μεγάλων εὐαμερημά[των]

[συντελεῖν] ἀγῶνας καὶ θυσίας τᾶι Ἀθάναι τᾶι Νικαφόρωι μετὰ τῶν ἀδελφῶν καὶ τοῦ δάμου τῶν

[Περγαμηνῶ]ν, περὶ πλείστου ποιούμενος τὰν ποτὶ τοὺς θεοὺς εὐσέβειαν, παρακαλεῖ [δ]ὲ καὶ το[ὺς]

[Αἰτωλοὺς ἐ]ξαπ[ε]σταλκὼς θεωροὺς Πέρσαν, Θεόλυτον, Κτήσιππον ἀποδέξασθαι τοὺς ἀγῶνας

[τοὺς ν]όμους καταχωρισθῇ ἅ τε ἀποδοχὰ τῶν ἀγώνων καὶ τοῦ ἱεροῦ ἁ ἀσυλία καὶ ἁ τῶν θ[ε]ωροδόκων

[κατάστ]ασις καὶ τὰ ἄλλα τὰ ἐν τῶι ψαφίσματι κατακεχωρισμένα, ἐπιμέλειαν ποιήσασθαι τὸν στραταγὸν

[Πρόξενον] καὶ τοὺς ἄλλους ἄρχοντας· ἐπαινέσαι δὲ καὶ τοὺς θεωροὺς Πέρσαν Δ[ιο]νυσίου Συρακόσιον,

[․․․․․c.15․․․․․․· ἐπ]α[ινέσα]ι δὲ καὶ τοὺς πρεσβευτὰς Σώστρατον Σωστράτου, Ἀπολλωνίδην Ἀσκλη[πι]-

[άδου ἀρετᾶς ἕνεκεν κ]αὶ εὐσεβείας καὶ δ[ιότι] τὰν [ἀν]αστροφὰν ἐποιήσαντο ἀξίω[ς] τε τῶν ἐξαποστε[ι]-

[λάντων αὐτοὺς καὶ τᾶς πόλιος ἁμῶν· εἶμεν δὲ κ]αὶ αὐτοῖς καὶ ἐκ[γ]όνοις προξενίαν, ἀσυλίαν, ἀτέλειαν καὶ γᾶς κα[ὶ]

τῶι τοῦ θεοῦ στεφάνωι δάφναι ὧι πάτρι[όν ἐστι Δελ]-

φοῖς· τὰς δὲ ἀναγορεύσεις ποιήσασθαι τοῦ [στεφάνου]

τοὺς Σαρδιανῶν ἄρχοντας ἐν τοῖς ἀγομένο[ις παρ’ αὐτοῖς]

βευτὰς Ἐπίκουρον Ἐπικούρου, Διονύσιον Κλεάν[δρου ἐπὶ]

τᾶι ἐνδαμίαι ἇι ἐποιήσαντο καλῶς καὶ εὐσχη[μόνως]

καὶ ἀξίως τοῦ τ’ ἐξαποστείλαντος αὐτοὺς [δάμου]

Δελφῶν πολείτην κ̣αὶ βο[υλευτὴν]

ἐποίησαν, τειμήσαντες π̣[ροξενίᾳ],

[πρ]ο̣μα̣ντε̣[ία̣ καὶ] ε̣ἰκόν[ι — — —].

Δελφῶν πολείτην κ̣αὶ βο[υ]λευτὴν

ἐποίησαν, τειμήσαντες πρ̣οεδρίᾳ,

[πρ]ο̣μαντε[ίᾳ καὶ] ε̣ἰκόνι χαλκῇ.

θιον̣ Δελφο[ὶ Δελφὸν ἐ]-

ποίησα[ν καὶ τὰ ἄλλα] π[άν]-

τα ἔδωκ[αν ὅσα] τοῖς κ[α]-

φιον Δελφοὶ Δελφὸ̣[ν]

ἐποίησαν καὶ τὰ ἄλ-

λα πάντα ἔδωκαν

ἐν τὰν πόλιν ἁμῶν μετὰ τᾶς ἀνεψίας Πολυγνώτας τάν τε ἀναστροφὰν καὶ παρ[ε]-

πιδαμίαν ἐποιήσατο ἀξίως τοῦ τε ἰδίου δάμου καὶ τᾶς πόλιος ἁμῶν· δε-

δόχθαι τᾶι πόλει ἐπαινέσαι Λυκῖνον Δωροθέου Θηβαῖον καὶ ὑπάρχειν αὐτ[ῶι καὶ]

Πωλλιανὸν Πωλλίωνος Ὀπούντιον Δε̣[λ]-

φοὶ Δελφὸν ἐποίησαν καὶ βουλευτὴν καὶ τἄ̣[λ]-

λ[α] πάντα ἔδωκαν ὅσα τοῖς καλοῖς καὶ ἀγαθοῖς

τήν τε εἰς τὴ̣[ν πόλιν εὔνοιαν] ἐνεδείξατ[ο] καὶ τὴν πρὸς τὸν θε̣-

ὸν εὐσέβειαν [․․․c.11․․․․ π]αιδείας ποικ[ιλ]ωτάτης οὔσης ἐ-

ναργεστέρ[αν ․5-6․․ τὴν] τῶν ἠθῶν [ἀρ]ετὴν παρασχών·

ΛΙΝ[․][․․]ΟΣ Λαοδικεὺ̣[ς ․․․․14-15․․․․․]ΟΣ πα[ρ]επ[ι]δαμήσ[ας ἐν] τὰν π̣ό̣λ̣ι̣ν ἁμῶν [․]Ι[․]ΟΛ[․]Ε

Τ̣[․] ἐποιήσατο. vac.?

[τῶν Νικηφορίων οὓς συντελεῖ βασιλεὺς Εὐμένης, καὶ εἶνα]ι καὶ τ[αῖς τιμαῖς καὶ τοῖς]

[λοιποῖς πᾶσι τοῖς ἐν τοῖς νόμοις γεγραμμένοις τὸμ μὲν μ]ουσικὸν ἰσ[οπύθιον, τὸν δὲ]

[γυμνικὸ]ν καὶ ἱππικὸν ἰσ[ολύμπιον· ἀναγράψαι δὲ τὸ ψήφ]ισμα ἐν Δ[ελφοῖς εἰς τὴν]

[πάντα χρόνον. π]αραμεινάτω δὲ [Κλεὼ Ἀγησιπόλει τᾷ τίτθᾳ τ]ᾷ γενηθείσᾳ Διοδώρου

[καὶ Ἀριστο]κλέα ποιοῦσα τὸ ἐπ[ιτασόμενον πᾶν τὸ δυνατὸν ἀνεπικ]ωλύτως. εἰ δὲ μὴ παραμεῖν[αι]

[ἢ μὴ ποι]έοι τὸ ἐπιτασόμε[νον πᾶν τὸ δυνατὸν ἀνεγκλήτως, ἐ]ξουσίαν ἐχέτω Ἁγη̣-

σ[ίπολ]ις ἁ τίτθα ἐπιτιμέ[ουσα τρόπωι ὧι κα θέλῃ παντὶ] Κλεοῖ. εἴ κα θέλῃ δόμεν

καθὼς ἐπίσ[τ]αυσε ἐπίστευσε Μηνόδ[ωρος τῷ] θεῷ τὰν ὠνὰν ἐφ’ ᾧτε ἐ[λεύθερον]

εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάν[των τὸ]ν πάντα χρόνον ποιοῦν[τα ὃ κα θέλῃ]

[κ]αὶ ἀποτρέχοντα οἷς κα θέλῃ· εἰ [δέ τις ἐ]φάπτοιτο ἐπὶ καταδουλισ[μῶι Μη]-

[θέ]ραν εἶμεν καὶ ἀνέφα[πτον ἀπὸ π]άντων τὸν π[άντα χρόνον],

ποιοῦσαν ὅ κα θέλῃ κα[ὶ ἀποτρέχ]ουσαν οἷς κα θ[έλῃ. βεβαιωτὴρ]

[κ]ατὰ τοὺς νόμους τᾶς πό[λιος Διο]νύσιος Ἀστοξ[ένου· εἰ δέ τις]

[δοσίᾳ] τᾷ γυναικὶ Κλε[ο]δάμου ἕως κα ζῶντι

[Κλεόδ]αμος καὶ Θεο[δο]σία, ποιοῦσα πᾶν

[ἀνεγκ]λήτως. εἰ δὲ [μὴ] ποέοι, κύριος ἔστω

ἄρχ[οντος] Ἡρακλείδα μηνὸς Ποι[τροπίου, βουλευόν]-

[τ]ων [Φιλον]είκου, Ἀθανίωνος, Στρά[τωνος, Ἐμμενίδα],

[Φαρνάκης] τῶι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ὧιτε ἐλεύθερ[ον εἶμεν]

κ[αὶ ἀνέφ]απτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον, ποιοῦ[ντα ὅ κα θέ]-

λ[ῃ καὶ ἀπ]ο̣τρέχοντα οἷς κα θέλῃ. εἰ [δ]έ τις ἐφάπτ[οιτο]

θέου, Ἀρχίδαμος Νικοβούλου. παραμεινάτω [δὲ] Θεόδ[ωρος κα]ὶ Ἀφροδισία Σωστράτῳ καὶ Νικοστράτᾳ

[ἕ]ως κα ζώωντι, ποιοῦντες πᾶν τὸ ἐπιτασσόμενον ἀν[εγκλ]ήτως. εἰ δὲ μὴ ποιέοισαν, ἐξουσίαν

[ἐχέ]τωσαν ἐπιτιμέοντες τρόπῳ ᾧ κα θέλωντι. ἐπε[ὶ δέ] κα τι πάθωντι Σώστρατος καὶ Νικο-

ἐλευθέραν εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρόνον,

ποιοῦσαν ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσαν ᾇ κα θέλῃ. εἰ δέ τις ἐφάπτοι-

το Εἰσιάδος ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχόντωι τῷ θεῶι τὰν

[․2-3․]ΩΛ[․][— — — — — — — — — — — — — — —. εἰ δὲ μὴ πειθαρχέοισαν]

ἢ μὴ ποιέοισαν τὸ [ἐπιτασσόμενον, ἐξουσίαν ἐχέτωσαν Ἡρακλείδας καὶ]

Ξενοτίμα ἐπιτιμέ[οντες τρόπῳ ᾧ κα θέλωντι. ἐπεὶ δέ κα τὸν βιὸν μεταλ]-

[σα]ς δίκας καὶ ζαμίας. παραμεινάτω δὲ Σωτηρίχα Τρυφέροι καὶ Σμ[ύ]-

ρ̣[ν]ᾳ τὸν τᾶς ζωᾶς αὐτᾶν χρόνον πᾶν ποιοῦσα τὸ ἐπιτασσόμενο[ν]

πᾶν τὸ δυνατόν. εἰ δὲ μὴ παραμένοι ἢ μὴ ποιέοι τὸ ἐπιτασσόμενον,

ἐξουσίαν ἐχέτωσαν Τρύφερον καὶ Σμύρνα ἐπιτιμέουσαι Σωτη[ρί]-

ἄρχοντος Ἀ[ντ]ι[γ]ένεος τοῦ Ἀρχία, μηνὸς Ποιτροπίου, βουλευόντων Φι[λ]-

λέα τοῦ Λα̣μ̣ένεος, [Ἀ]θανίωνος [τ]οῦ Κλεοξενίδα, ἐπὶ τοῖσδε ἀπέδοτο

τὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος Μελισίων Διονυσίου. παραμινάτω δὲ Θεό[ξενος]

[Ἐ]ράτωνι ἕως κα ζῇ Ἐράτων, ποιῶν τὸ ἐπιτασόμενον πᾶν ἀνενκλήτω[ς].

[εἰ δ]ὲ [μ]ὴ πειθαρχέοι Θεόξενος ἢ μὴ ποιέοι τὸ ἐπιτασόμενον, ἐξουσίαν ἐχ[έ]-

[τω Ἐρ]άτων ἐπιτειμέων τρόπῳ ᾧ κα θέλῃ. ἐπεὶ δέ κά τι γένηται περὶ Ἐράτω-

[ν]α, ἀπὸ τήνου τοῦ χρόνου ἐλεύθερος ἔστω Θεόξενος καὶ μηθενὶ ποθείκω[ν]

μηθὲν, καὶ ἐξουσίαν ἐχέτω ποιῶν ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχων ᾇ κα θέλῃ. εἰ δέ τις ἐ-

φάπτοιτο Θεοξένου ἐπὶ καταδουλισμῷ, βέβαιον παρεχέτω τῷ θεῶι τὰν ὠνὰν ὅ τ[ε]

ρομάχου, καθὼς ἐπίστευσ[αν τ]ῷ θεῷ τὰν ὠνὰν Θεόξενος καὶ ὁ ἀπελευθερισθεὶς Στέφανος, ἐφ’ ᾧτε ἐλε[ύ]-

[θε]ρος εἶμ̣[ε]ν καὶ ἀνέφαπτο[ς ἀπὸ π]άντων̣ τ̣ὸν πάντα χρόνον, ποιῶν [ὃ κ]α [θέ]λῃ. εἰ δέ τις ἐφ[ά]πτ[ο]ι̣[τ]ο Στεφά-

νου ἐπὶ [κατ]αδουλισμῷ, βέβαιον παρεχ[όν]τω τῷ θεῷ τὰν ὠνὰν ὅ τε ἀποδόμενος καὶ ὁ βεβαιω[τήρ]· ὡσαύτως δὲ κα[ὶ ὁ]

[καθὼς ἐπίστευσε Ὠφελίων τῷ θ]ε̣ῷ [τὰν ὠνάν, ἐφ’ ᾧτε ἐλεύθ]ερον εἶμεν καὶ ἀνε-

[φαπτον ἀπὸ πάντων τὸν πάντ]α βίον π[οιοῦντα ὅ κα θέλῃ κ]αὶ ἀποτρέχοντα ᾇ κα

[θέλῃ. παραμεινάτω δὲ Ὠφελίω]ν Ζωίλῳ [καὶ Ἄκρῳ(?) καὶ Μ]αίῳ(?) ἕως κα ζῶντι ποιῶν τὸ

[ἐπιτασσόμενον. εἰ δέ κα μὴ] π̣οῇ καθὼ[ς γ]έ̣γ̣[ραπται], κ̣ύριος ἔστω Ζωίλος καὶ Ἄκρος(?)

ἔχει πᾶσαν. βεβαιωτὴρ [κ]ατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος Νικίας Φιλονίκου. παραμι-

νάτω δὲ Εὐαμερὶς Ἀθηναΐδι ἕως κα ζῆ, ποιοῦσα τὸ ἐπιτασσόμενον πᾶν ἀνενκλή-

τως τὸ δυνατόν. εἰ δὲ μὴ ποιέοι, ἐξουσίαν ἐχέτω Ἀθηναῒς ἐπιτειμέουσα τρόπῳ ᾧ κα

θέλῃ. ἐπεὶ δέ κά τι ἀνθρώπινον γένηται περὶ Ἀθηναΐδα, ἐλευθέρα ἔστω Εὐαμε-

μερὶν ἐπ’ ἐλευθερίᾳ, ἀζάμιος ὢν καὶ ἀνυπόδικος πάσας δίκας καὶ ζαμίας. εἰ δέ τι

ἀνθρώπινον γένητ[αι π]ερὶ Ἀθηναΐδα, ποισάτωσαν τὰ ποτὶ γᾶν πάντα κοινῶς Εὐαμε-

ρὶς καὶ Ὀνασίφορον. μάρτυροι οἵ τε ἱερεῖς τοῦ Ἀπόλλωνος Καλλίστρατος, Ἁβρόμαχος,

ἐπὶ δὲ ἄρχοντος Μέντορος τοῦ [Λαιά]δα, μηνὸς Ἰλαίου, ἀπέλυσε τᾶς παραμονᾶς Ἀθηναῒς Εὐαμερὶν ὥστε ἐλευθέραν

εἶμεν καὶ μηθενὶ μη[θὲν π]οθίκουσαν μηδὲ καθ’ ὁποῖον τρόπον. μάρτυροι οἵ τε ἱερεῖς τοῦ Ἀπόλλωνος τοῦ

Πυθίου Καλλίσστρατος Καλλίστρατος Αἰ[ακί]δα, Ἁβρόμαχος Ξεναγόρα· Διόδωρος Δωροθέου, Ἀριστοκλέας Φιλονίκου.

φός, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέρους εἶμεν καὶ ἀνεφά[πτου]ς ἀπὸ πάντων τὸν πάντα χρό-

νον ποιοῦν[τ]ες ὅ κα θέλωντι καὶ ὑπάγοντες [ᾇ κα] θέλωντι. εἰ δέ τις ἐφάπτοι[το]

τῶν προγε[γρ]αμμένων σωμάτων ἐπὶ κατ[αδου]λισμῷ, βέβαιον [π]αρεχέτωσα[ν]

ος, καθὼς ἐπίστευσε Ἀφροδίσιος τῶι θεῶι τ[ὰν ὠ]νάν, ἐφ’ ᾧτ-

ε̣ ἐλεύθερον εἶμεν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν [π]άντα βίον ποι-

[έο]ντα ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχοντα ᾇ κα θέληι. εἰ δέ τις [ἐφ]άπτοιτο Ἀ-

τος. παραμινάτω δὲ

Ἀφροδισία Ἀφροδισίᾳ ποι-

οῦσα τὸ ἐπιτασόμενο[ν].

[μους τᾶς πόλιος Ε]ὐκλείδας Αἰακίδα, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέραν εἶμεν Βώταν καὶ ἀνέφαπτον ἀπὸ πάντων τὸν

[πάντα χρόνον, πο]ιοῦσαν ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσαν ᾇ κα θέλῃ· εἰ δέ τις ἐφάπτοιτο Βώτας ἐπὶ [κατα]δουλισ-

[μῶι, κύριος ἔστ]ω ὁ παρατυχὼν συλέων Βώταν ὡς ἐλευθέραν οὖσαν ἀζάμιος ὢν καὶ ἀνυπόδικ[ος πά]-

[ἀρ]γυρίου ἕκαστον αὐτῶν μνᾶν τριῶν καὶ [τὰν] τιμὰν ἀπέ[χει πᾶσ]αν καθὼς ἐπίστ[ευ]σαν Πολύνι[κ]ο[ς]

καὶ Ἐπίνικος τ[ῶ]ι θεῶι τὰν ὠνάν, ἐφ’ ὧιτε ἐλ[ευθέρ]ους εἶ[μεν καὶ ἀνεφάπτους τὸν πάντα χρόνον [ποιοῦντ]ες ὅ κα

[θέ]λωντι καὶ ἀποτρέχοντες [ᾇ] κα θέλωντι. βεβαιωτὴρ κα[τὰ τοὺς νόμ]ους τᾶς πόλιος Νικίας Φ[ιλ]ο[νίκ]ου. παραμεινά-

[τωσ]αν δὲ Πολύνικος κ[αὶ] Ἐπίνικος Εἰράνᾳ ποιοῦ[ντ]ες τὸ ἐπιτασσόμενον πᾶν ἀνεν[κλήτως. εἰ δὲ μὴ ποι]έο[ισ]αν τὸ

[ἐπιτ]ασσόμενον π[ᾶν ἀνεν]κλήτως, κυρία ἔστω Εἰράνα ἐπιτιμ[έουσα τρόπωι ὧι κα θέ]λῃ. εἰ δέ τι[ς ἐφά]πτοιτο Πο-

[ρίο]υ μνᾶν δέκα καὶ τὰν τιμὰν ἀπέχει πᾶσαν. β[εβα]ιωιτὴρ κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος Φιλόνικος Διοδώρου, καθὼς ἐπίστευσα[ν]

[Β]ώτα, Σωκράτεια, Σωσίας τῶι θεῷ τὰν ὠνὰ[ν] ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέρους εἷμεν καὶ ἀνεφάπτους ἀπὸ πάντων τὸν πάντα βίον ποιοῦντα[ς] ὅ

κα θέλωντι καὶ ἀποτρέχοντας ᾇ κα θέλωντι· εἰ δέ [τι]ς ἐφάπτοιτο Βώτας ἢ Σω[κρατ]είας ἢ Σωσία ἐπὶ καταδουλισμῶι βέβαιον παρε-

θένα, Διονυσία, Νικίας, Σωκράτης πάντα τὸν χρόνον ἕως κ[α ζῇ Στράταγ]ος δουλ̣[εύ]-

οντες καὶ ποιοῦντες πᾶν τὸ ἐπιτασσόμενον ἀνεγκλήτως. ε[ἰ] δὲ μὴ παραμείναιε[ν]

ἢ μὴ ποιέοντι τὸ ἐπιτασσόμενον, ἐξουσίαν ἐχέτω Στράταγος ἐπιτιμέων τρόπωι ὧι

κα θέλῃ ἀζάμιος ὢν καὶ ἀνυπόδικος πάσας δίκας καὶ ζαμίας. ἐπεὶ δέ κα τι πάθῃ ἀνθρώ-

λιος Πάσων Πολεμάρχου. παραμ[ε]ινάτω δὲ Ξενοκράτεα Σωτηρεῖ τὸν τὰς ζωᾶς αὐ[τᾶς]

χρόνον, ποιοῦσα τὸ ἐπιτασσόμενον ἀνενκλήτως τὸ δυνατόν. εἰ δὲ μὴ ποιέοι, ἐξουσ[ίαν]

ἐχέτω Σωτηρὶς ἐπιτειμέουσα Ξενοκράτεαν τρόπῳ ᾧ κα θέλῃ. εἰ δέ τι ἀν[θρ]ώπινον γ[ένοι]-

[․․5․․]ΟΣ Λέωνος, Θεό[ξε]νος, Δάμων Πολεμάρχου vac. [ἐπὶ δὲ ἄρχοντος — — —]

μηνὸ[ς] Ἐνδυσποιτρ[οπίο]υ, ἀπέλυσε Σωτηρὶς τᾶς πα[ραμονᾶς Ξενοκράτεαν, λαβοῦσα τὸ ἐν τᾷ ὠνᾷ]

[κ]αταγεγραμμένο[ν χρῆμ]α, ἐφ’ ᾧτε ἐλευθέρα [— — — —]

[τὸν — — —]ο, διδόντος τὰς δόσεις ἐν τοῖς αὐτοῖς χρόνοις, τὰν μὲν πρώταν

[— — — —] καὶ [μη]νὸ[ς] Ποιτροπίου etc. ...

θεός. [τύ]χ(α) ἀ[γαθά].

Δελφοὶ Δελφὸν ἐποίησαν

καὶ ἔδωκαν Μ. Αὐρ. Διονυσιανῷ

[θε]οί. τύχα̣ ἀγαθά.

Δελφοὶ Δελφὸν ἐποίη-

σαν Κλαύδιον Καλλικράτην

ωτὴρ κατὰ τοὺς νόμους τᾶς πόλιος Θεόξενος Φιλαιτώλου. παραμεινάτω δὲ Φιλτάτη Εὐκλ-

έᾳ τὸν τᾶς ζωᾶς χρόνον, πᾶν ποιοῦσα τὸ ἐπιτασόμενον ἀνενκλήτως. εἰ δὲ μὴ ποιέοι, ἐ-

ξουσίαν ἐχέτω ἐπιτειμέουσα Εὔκλεα τρόπῳ ᾧ κα θέλῃ. εἰ δέ τι ἀνθρώπινον γένηται περὶ Ε[ὔ]-

Εὔκλεα Διονυσίου Φιλτάτην τᾶς παραμονᾶς, [ἐ]φ’ ᾧτε ἐλευθέραν εἶμεν καὶ μη-

δενὶ ποθήκουσαν μηδὲν κατὰ μηδένα τρόπον, ποιοῦσα ὅ κα θέλῃ καὶ ἀποτρέχουσα

ᾇ κα θέλῃ. μάρτυρες οἵ τε ἱερεῖς το[ῦ Ἀ]πόλλωνος Διόδωρος Φιλονίκου, Διονύσι[ο]ς Ἀ̣σ̣τοξένου,