κηφόρος κ(αὶ) Ἀγρίππα δοῦ-

λοι Τρόφιμον καὶ Σατορ-

νεῖναν τοὺς ἑαυτῶν

ἔτους σκαʹ, μη(νὸς) Ἀπελλαίου λʹ.

Αλτηρ Φιλιπικοῦ καὶ

Ἀμιὰς Σεκούνδου

Φιλίπην τὴν ἑατῶν

θυγατέρα ἐτέμησαν ἐτίμησαν.

[θέντες ἐν] εὐώνοις λήθετον, ὡς ἔνιοι.

[ἀλλά σε γου]νοῦμαι, κάσι φίλτατε, μὴ γονέεσσι

[πλοῦτο]ν ὀνειδίσσῃς ὡς ἄδικον φθιμένῃ,

[ἧς θυγατρ]ὸς τόδε σῆμα πρὸς ἠέρα πυραμίδωσεν

[ζῶσα] πατρὸς φιλίη καὶ μέχρις Ἀίδεω·

[ὅς τε ἔτε]κεν, φθιμένῃ μοι ἐμὴν κτεάνων ἀπέδωκε

[μοῖραν, ἀ]ποιχομένης δ’ οὐδὲν ἐνοσφίσατο.

[βλέψας δὴ] φιλότεκνον ἐνὶ σστήλλῃ στήλλῃ τόδε γράμμα

[πᾶς τις πα]ισὶν ἄπαις τὰν χάριν ἀντιδίδοι.

ἱερεὺς Ἀπο[— — —]-

δης φιλανδ[ρίας ἕ]-

νεκε[ν].

ἔτους ρνθʹ, μ(ηνὸς) Δαισίου

ηιʹ, Φιλόκα̣λος ὁ πατὴρ

καὶ Λεσβία ἡ μήτηρ

των Τατιας ἐτείμησεν τὴν ἑαυτοῦ

γυναῖκα Αμμιαν φιλανδρίας καὶ σε-

μνότητος χάριν.

[Θε]ῶι v Ὑψίστωι εὐ-

[χ]ὴ̣ν Ἄπφιον Νέωνος

[ὑ]πὲρ αὑτῆς καὶ

Απφιον Ἀπολλωνίου,

γυνὴ δὲ Μηνοδώ-

ἔτους σζʹ, μη(νὸς) Δύστρου ηʹ,

Μητρᾶς Ζηνᾶ καὶ Απφιας

Ἀρχελάου Ἀπολλωνίδην

φοί, καὶ Αμμιας ἡ γυνή, καὶ Απ-

φιας ἡ θυγάτηρ ἐτείμησαν·

vacat

Ἀμφίστρατος

Ἀρτεμιδώρο[υ]

τὸν υἱὸν καὶ Ἀπολλώνιος

ὁ πάππος καὶ Ἀπφία ἡ μάμ-

μη καὶ Ἐπικράτης, Ἑρμογέ-

καὶ Τατία καὶ Τατία αἱ νύμ-

φαι καὶ Αἰλιανὸς ὁ φίλος.

τὰς ἡαυτῶν θυγατέρας

Ἄφιον καὶ Τελέσιρα καὶ οἱ

ἀδελφοὶ τὰς ἀδελφὰς

κων καὶ Στρατονεικιανὸς καὶ

ἡ σύνβιος αὐτοῦ Μηνοφίλα

μνείας χάριν. εἴ τις θελήσει

ἔτους σξηʹ, μη(νὸς) Περειτί-

ου ζιʹ. Ἄφφιον Λούκιον τὸν

[ἄ]ν̣δρα

[τ]έρα ἐτίμησαν. altera manu: τελευ-

[τ]ᾷ δὲ ἡ Ἄπφιον ἔτους σ-

ϟζʹ, μη(νὸς) Δύστρου ϛιʹ.

Δαμοκράτης βʹ καὶ Ἀπ-

φία Ἀλεξάνδρου οἱ γονεῖς

καὶ Πισίδης ὁ ἀδελφὸς

τάρτου μέρους. ἔσται δὲ καὶ Ε[— — — εἰση]-

γησάμενος ἢ ψηφισάμενος [— — —]

ΑΡΧϹΜΙΛΙ ἄρχων ἢ ἀγωνοθ[έτης — — —]

ἥτις ἀρχὴν ἕξει τὴν πλαγίαν [— — — —γρα(?)]-

φίας ἢ τῶν ἀρχόντων ἐπαναΙ[— — —]

ΝΩΙ πᾶσαν τὴν πρόσοδον Ε[— — —]

Aug(ust—) ∙ [— — —] consuetudo [sanxit(?) — — —]

adiecit ∙ itq(ue) ∙ decreto suo [confirmavit — — —]

[— — —]tecta ∙ Hier[ocaesarienses — — —]

tin[eb]ant mensura[s — — —]

perductus ∙ a Thyatiren[is(?) finis(?) — — —]

Azaphyta ∙ per ipsam [— — — septem]-

ἐκ τῶν περισσῶν τῆς ἀρχῆς

Παμφίλου τοῦ ΥΠΑ

ΤΟΥΜΗΝΟΦΑΝΤΟΥ ΑΝ

[— — —] Ṿịṭalia f[ili]ạ(?)

marmore stravit

[Imp(erator) Caesa]r, divi Vespa-

[siani f(ilius), 〚[Domitianu]〛s Aug(ustus)

[Germanic(us), p]ontife(x) max(imus),

σεν τὰς ὁδοὺς ἐπὶ

ἀνθυπάτου Αὐφι-

δίου Μαρκέλλου.

τη καὶ μεγίστη Θυατειρηνῶ̣[ν]

πόλις ψηφισαμένης τ[ῆς]

[κρα]τίστης βουλῆς ἐπὶ τῶ[ν]

Βαίβιον Φοῦσκον

ἐπιεικῶς καὶ φι-

λανθρώπως πα-

Βουλὴν φιλοσέβαστον

οἱ νέοι εὐχαριστίας ἕνεκα

ἀ[γα]θῇ [τ]ύχῃ.

ἡ φιλοσέβαστος καὶ πάντα

ἀρίστη βουλὴ Πόπλιον Αἴλιον Αἰ-

λιανὸν διὰ τὰς εἰς αὑτὴν καὶ

τὴν πατρίδα φιλοτειμίας ἐπι-

μελησαμένου τῆς τειμῆς Τ.

Κλ. Κυρηνίου Κέλσου τοῦ φίλου.

[ν]αρίου Στρατονεικιανοῦ

[τ]οῦ φιλοπάτριδος.

[ἀρετῆς καὶ] τῆς εἰς τὴν πατρί[δα]

[φιλοτειμία]ς ἔνεκα.

․. Ἀννιανόν, φιλοσ[έ]-

βαστον ἀσιάρχην δίς,

νῆ, υἱὸν καὶ ἔκγονον ἀρχιερέων Ἀσίας,

ἀδελφιδοῦν Ἀλφ(ήνου) Ἀπολλιναρίου ἐπὶ κῆν-

σον τοῦ Σεβ(αστοῦ), νεωκόρον τῆς λαμπροτά-

πολειτικῶν χρημάτων,

ἀγορανομήσαντα φιλοτί-

μως καὶ εἰς τὸν ἐπευωνι-

ἀγαθῆι τύχηι.

ἡ κρατίστη καὶ φιλοσέ-

βαστος βουλὴ καὶ ὁ λαμ-

ὀξέσιν ἐν ἑκατέραις ταῖς πό-

λεσιν, φιλοτιμησάμενον

ἐνδόξως καὶ μεγαλοφρόνως,

[ἡ κρ]ατίστη καὶ̣ [φι]-

λοσέβαστος βου̣[λὴ]

δος καὶ διὰ βίου βουλάρχου, τὴν

σώφρονα καὶ φίλανδρον καὶ

φιλόπατριν.

ἀναστάσει Αὐρ. Πολύθαλλον, υἱὸν

Αὐρ. Μηνοφιλιανοῦ Φρόντωνος

Πολυθάλλου, ἀνδρὸς ἐν πά-

Αὐρ. Πολύθαλλος

Μηνοφιλιανοῦ

Φρόντωνος Πο-

Αἰλιανοῦ εἰς τὴν πατρίδα

φιλοτειμίας.

χρυσῷ στεφάνῳ,

ἄνδρα φιλότειμον.

corona

νηγύρεως εὐσεβῶς καὶ μεγαλο-

φρόνως πάντα φιλοτειμηθέντα

τῇ πατρίδι τά τε τῶν ἀγωνισμά-

ἀγα[θ]ῆ̣ι̣ τ̣ύ̣[χ]η̣ι̣.

Μοσχιανοῦ φίλον υἱὸ[ν]

ἀγωνοθέτης ὁ Σεκ̣[οῦν]-

δος | ἀρχιατροῦ τ[ιμᾷ πολ]-

λάκις Ἑρμόφι[λον, | ἀρχια]-

τρῶν πατέρος Ι[․․c.7․․] τ̣[ε πατρὸς]?

δὶς στεφανηφόρον

καὶ ἐκ παιδὸς φιλόδο-

ξον.

νων κοσμοῦντα καὶ γένει καὶ

ἔργοις καὶ φιλοτειμίαις ἐν παν-

τὶ καιρῷ καὶ οἰκιστὴν τῆς πό-

ἐπιμεληθέντος τοῦ ἀνδριάν-

τος Λεσβίου Φιλώτου καὶ ἀ-

ναστήσαντος τὸν βωμὸν ἐκ τῶν

ἀγαθῆι τύχηι.

ἡ φιλοσέβαστος βουλὴ

Λ. Ἰούλ. Νικόμαχον δεκα-

[Τι. Κλαύδι]ον Γλύκωνος

[υἱὸν Ἀμφίμαχ]ον τὸν

[τῆς αὑτοῦ γν]ησ̣ί̣α̣ς πατρίδο[ς]

[γίαις πά]σαις λαμπρῶς ἀναστρα-

φέντα, ὥστε αὐτοῦ τὸ φιλότειμο[ν]

περὶ τὴν πόλιν τῆς περὶ τὴν Ἀσίαν

βείαν ὑπὲρ τῆς Ἀσίας τελεσθεῖσαν̣

πρὸς τὸν αὐτοκράτορα ψηφίσμα-

τι τῷ ὑπογεγραμμένῳ. ἔδοξε

μη Τι. Κλαυδίου Λούππου ἀρχιερ-

έως. ἐπεὶ Κλαύδιος Ἀμφίμαχος ἀ[εὶ]

βίον ἐζηκὼς ἀνεπίληπτον καὶ ἐν ἅ̣[πα]-

πεμφθῆναι δὲ καὶ πρὸς Θυατειρη-

νούς τοῦδε τοῦ ψηφίσματος τὸ

ἀντίγραφον, ἵνα γεινώσχῃ ἡ πόλις,

[Τιβέριον Κλαύδιον Ἀμ]-

φίμαχον ΚΡΑΤΕΙ[․4-7․․]

․․․․ΣΤΟΝ στεφανηφόρον

ἀγαθῆι τύχηι.

ἡ κρατίστη καὶ φιλοσέβαστος τῆς λαμ-

προτάτης καὶ διασημοτάτης καὶ ἱερᾶς

μενον ἔν τε πρεσβείαις καὶ χορηγίαις καὶ

ἔργων κατασκευαῖς καὶ πάσαις φιλοτιμίαις

καὶ πᾶσι καιροῖς τοῖς ἐπείγουσιν ἐπιδεικνύ-

ἔργων τε ἀναθήμασιν̣

καὶ φιλοτειμίαις παντο-

δαπαῖς ἀπὸ παιδὸς κοσ̣-

μήσαντα τὴν πατρίδ[α]

καὶ ἐκ προγόνων φιλό-

δοξον ἐν παντί τε κ[αι]-

[ά]σιν Λαιβιανὸν Καλλισστ[ρά]-

[τ]ου Καλλιστράτου, ἄνδρα ἀγαθὸν καὶ φιλό̣-

[π]ατριν, τριτεύσαντα κα[ὶ]

[νο]μαῖς καὶ ἐπιδόσεσιν ταῖς πρὸς

[τὴ]ν βουλὴν ἀναστραφέντα φιλο-

[τ]είμως καὶ μεγαλοπρεπῶς, καὶ

καὶ ὑπηρεσίαις ὑπακούοντος τῇ

πατρίδι φιλοτείμως ἡ βουλὴ ἐκ τῶν

[ἰ]δίων μαρτυροῦσα ἀνέστησεν

κτίστην καὶ εὐεργέτην τῆς

πατρίδος, φίλον τοῦ Σε[β](αστοῦ) Γ. Περ.

[Α]ὐρ. Ἀλέξανδρος ἀρχιερε[ὺ]ς

Μ. Γναῖον Λικίνιον

Ῥουφῖνον, τὸν λαμπρότατον

ὑπατικόν, φίλον τοῦ

Σεβαστοῦ, κτίστην

— — —

Λικίννιον Ῥουφῖ-

νον συγκλητικόν,

υἱὸν Λικιννίου Ῥου-

φίνου, οἱ περὶ τὸν

Ἡρακλέα τῶν πρώτων

Γναῖ[ον Λ]ι̣κί̣[νιον]

Ῥουφῖνον νέον, τὸν

κράτιστον

[Μ]ακεδόνος ἄνδρα κα-

λὸν καὶ ἀγαθὸν καὶ φιλόπα-

τριν, εἰρηναρχήσαντα ἐπ[ι]-

σήμως καὶ ἀγορανομήσαν-

τα λαμπρῶς καὶ φιλοδόξως

μῆνας ἓξ καὶ στρατηγή-

ἐν πάσαις ταῖς λοιπαῖς τῆς

πόλεως χρείαις φιλοτείμως

πάντα παρεσχημένον, ἀνα-

ἀγαθῆι τύχηι.

ἡ φιλοσέβαστος βουλὴ

καὶ ὁ ἱερώτατος δῆμος

καὶ κατὰ τὰ δόξαντα καὶ ψη-

φισθέντα ὑπὸ τοῦ λαμπροτά-

του τῆς Ἀσίας ἔθνους Θυατει-

[Μ]ᾶρκον Μενάνδρου, [ἄν]-

δρα φιλότειμον καὶ λε[ι]-

τ̣ουργόν, ἐπιμεληθέν-

μησεν Μενέλαον Ἀπολ-

λωνίου ἥρωα φιλότειμον

γενόμενον περὶ τὴν πα-

ου αὐτῶν ἐκ τῶν ἰδίων τὰ εἰς

τὰς φιλοδοξίας αὐτῶν ἀνα-

λώματα ποιήσαντος.

[Μ]οσχιαν̣ὸν̣ Ἀλεξάνδρ̣ο̣υ̣

τὸν φ̣ι̣λ̣όπατρ̣ιν.

Θυατειρηνὸ[ν — — —ν]-

τα ἐνδόξω[ς καὶ φιλο]-

τ̣είμ̣ω[ς τὴν πανή]-

[υἱὸν] Γ. Σαλλουστίου στεφ[α]-

[νηφόρου καὶ] στρατη[γ]οῦ καὶ φ[ι]-

[λοτί]μου ἐν πᾶσιν γεγονότος̣

[․․․] Σαλλουστίου Ἑρμωνια-

[νοῦ ἀ]μφιθαλέων· ἐπιμελ[η]-

[θέν]τος τοῦ ἀνδριάντος Λ.

[ναις] ἰδίαις, ἱερασάμενον τῆς Ἀρ-

[τέμ]ιδος εὐσεβῶς καὶ φιλοτείμως

[ὑπὲ]ρ Φλαβίας Ἀλεξάνδρας καὶ

χαῖς δοκίμο[ις, πρεσβεύσαντα γʹ ἐν]

τῇ πόλει βασιλε[ίδι εὐτυχῶς καὶ φιλοτί]-

μως, κουρατορεύσ[αντα κονβέντου Ῥω]-

Κλ. Πεισωνεῖ[νος]

Διφίλου Αὐρ. Κα̣[λό]-

καιρον Μυτυλη̣[ναῖ]-

ἐνδόξως παλαίσαντα

καὶ ἀνφιθαλεύσαντα

τὰ μεγάλα Ἀσκλήπεια

ἡ φ̣[ιλοσ]έ̣βαστος καὶ

εὐδοκιμωτάτηι Θυατει-

[․․․] στεφανηφορήσασαν κατ’ ἀξί-

[αν πρ]ογόνων φιλοδόξως καὶ πολ-

[λοῖς] κ̣αὶ μεγάλοις ἔργοις καὶ ἀνα-

δεκαπρωτεύσαντα καὶ ἐ-

φηβαρχήσαντα καὶ ἀμφι-

θαλέα γενόμενον τῶν

νῶν ἐτ̣ί̣μ̣η̣[σεν ταῖς μεγίσταις τι]-

μαῖς ἀρετῆς ἕνεκεν κα[ὶ φιλα]-

[γ]α̣θίας καὶ τῆς διὰ πατέρων ὑ-

[— — — ἀξιολ]ογώτα-

[τον, φι]λόπατριν καὶ ἴδιον

[ε]ὐεργέτην τὸ πλῆθος

[— κα]θὼς ἐψηφίσαντο καὶ ἡ [ἱερὰ θυ]-

[μελικ]ὴ περιπολιστικὴ Ἀντων[είνη]

ΤΟΝΦΙΛΟΞΕΝ

ΕΥΓΕΝΙΑΣ

ήσει, ὑπο̣κείσεται τῷ ἱε-

ρωτάτῳ φίσκῳ (δην.) ͵βφʹ. τῆς ἐ-

πιγρα̣φῆ̣ς τὸ ἀντίγ[ραφον]

ζῶν

Ἀλέξανδρος Μηνοφίλου Θυατειρηνὸς τὴν σορὸν ἑαυτῷ.

οὐδενὶ δὲ ἑτέρῳ ἐξέσται θεῖναί τινα εἰς τὴν σορὸν οὐδὲ

κατεσκεύασεν τὸ μνη-

μεῖον ἑαυτῷ καὶ Ἀπφί-

ῳ τῇ συνβίῳ. ❦

ον ἑαυτῇ τε καὶ Αὐρ. Οὐ[αλερίῳ Διονυ(?)]-

σίῳ διὰ τὴν πρὸς αὐτὸν φ̣[ιλοστοργίαν]

καὶ τοῖς τέκνοις αὐτ[ῶν καὶ ταῖς]

Π̣[α]υ̣λ̣ε̣ί̣ν̣ῃ̣ τῇ ἀδερφῇ ἀδελφῇ

καὶ Αὐρ. Τρο[φ]ίμῳ τῷ ἑα-

τῆς ἀνδρὶ καὶ τέκνοις

ον Βάσσον ἄν-

δρα φιλόφιλον

ἀδιαλείπτως χρώ-

μενον εἰς αὑτοὺς

ἐν παντὶ καιρῷ φι-

λοτειμίᾳ. ❦

α̣ν ἕ[ξ]ει Γλύ̣[κων]

Μηνοφί[λου]

Εὐτυχια̣[νὸς]

τρεῖα· | πρὶν γαμετήν με

λαβεῖν πρὶν κὲ σπεῖρε φί-

λα τέκνα | ἥρπασε Μοῖρα κα-

γόρασεν παρὰ Κλ.

Φιλουμένου τὴν

ἐν τῷ τοίχῳ κα-

εἰς τοῦτον τὸν τάφον,

δώσει ἰς τὸν φίσκον (δην.) φʹ.

Μένιππον Μενίππου Ἀπφια[—7-8—]

Διοφάντου τὸν ἑαυτῆς ἄν[δρα ἐκ τῶν]

μνήμης ἕνεκεν. ἐὰν δέ τις μεταθῇ

αὐτό, ὑποκείσεται τῷ φίσκῳ (δην.) φʹ.

Εὐτυχίδης in scapo

Φιλήτῃ τῇ

ἰδίᾳ συνβίῳ

Φιλήτῳ in margine

Ἑρμῆς

Ἰουλία Φιλίππη Νεί-

κῳ τῷ τέκνῳ ἐ[μῷ]

τῆς τυμβωρυχίας νόμωι. ταύτης τῆς ἐπιγραφῆς ἐγράφη ἁπλᾶ δύω, ὧν τὸ ἕτερον ἐτέθη εἰς τὸ ἀρχεῖον. ἐγένετο ἐν τῆι λαμπροτάτῃ

Θυατειρηνῶν πόλει ἀνθυπάτωι Κατιλλίωι Σεβήρωι μηνὸς Αὐδναίου τρισκαιδεκάτηι ὑπὸ Μηνόφιλον Ἰουλιανοῦ δημόσιον. ramis, avis

[— — — — —][— — —]

[․․․․]ΝΝ τὸν δαέρα· Φίλητος κ[αὶ]

[Ἐπ]ίκτησις τὸν ἀ[δ]ελφὸν

ἔτους

͵ϛφιδʹ. ☩

ἐκυμήθ(η) ὡ δοῦλος

ὧν [πάντα τὰ ἔθ]νη τῆς ἁπάσης Ἑ[λλάδος εὐεργετεῖται, καὶ τὸ συνέδριον τὸ Πανελ]-

λήνι[ον ἐψηφίσα]το πάντα ἃ Μέττ[ιος — — — ὁ] τοῦ σ[υνεδρίου(?) — — — εἶπε(?) ἀνα]-

γράψα[ι Ἀθήνησι] ἐν ἀκροπόλει ἐ[ν τ]ὰς δωρεὰς ὡς [ἕκασται ἐδόθησαν ὑπὸ τοῦ]

Ὀλυμπί[ου Πανελλ]ηνίου Διός, ἐφ’ [ὅτου(?) τὸ τοι(?)]οῦτο ἔδοσεν· ἀγα[θῇ τύχῃ δεδόχθαι τῷ Θυα]-

τε[ι]ρην[ῶν — — —]τ̣ῳ δήμῳ τό[δε μὲν τὸ ψήφι]σμα ἐνχαράξαι λίθ[ῳ καὶ προσαναθεῖναι(?) — — —]

Σ[․․]Ε̣Ν[— — —] ἔκδηλον [ὑπάρχῃ τοῖς Ἕλ]λησι ἅπασιν ὅσων [εὐεργεσιῶν τ]έτ[ευχ]ε

Ε[— — —]ΘΗΙ[— — — — — — — —]ν̣ Εὐεργέτιν Καρπ[οφόρον διὰ τῶ]ν μυστηρίω[ν]

Ο[— — — — — — — — — — Πανε]λ̣λήνιον δι’ ὧν ἐψη̣[φισ— — — ὁ]μολογουν[— —]

[— — — — — — — — — — — — — ἰ]δίᾳ τά τε ἔθνη κ̣[αὶ — — — το]ύτου τοῦ τ[— —]

[— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]ην τὴν περὶ τόν πυρὸν ἀφθο-

[νίαν — — — — — — — — — — — — — τῆς τοῦ βασ]ιλέως φιλοδωρίας, ἀλλὰ καὶ τὴν

[— — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]ως αὐτὸς σχὼν πολλάκις, ἡνίκα

φαν[— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]

ψηφ[ισ— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]

Σακε[ρδωτιαν(?) — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]

[πάτρ]ης καὶ Λα[οδικηνὸς | καὶ Τριπο]-

λείτης καὶ Φιλ[αδελφεὺς ἱερονεί]-

κης, | πυρὶ χιὼ[ν τηχθεῖσα, τύχη]

Μητρὶ Λητῷ Τύραννος

Διοφάντου Φιλαδελφεὺς

ἀνέθηκεν εὐχήν.

[τ]έκνων ἐτείμησεν

Φιλόξενον τὸν ἑαυτῆ-

ς ἄνδρα· ❦ εἰ δέ τις προσ-

ἔτους σοϛʹ, μη(νὸς) Λῴου βιʹ· Ἄφφιον

Σατουρνείνου ἡ μήτηρ καὶ

Φιλόξενος καὶ Ἡγήτωρ καὶ Κλέ-

ων καὶ Ζώσιμος καὶ Φιλιππικὸς

οἱ ἀδελφοὶ ἐτείμησαν τὰς ἑ-

ἔτους σμʹ, μη(νὸς) Ὑπερβερταί-

ου βιʹ· Φιλόξενος ἐπιτρο-

πεύων ἐτείμησεν τὸν ἴ-

διον ἀδελφιδῆ Μηνογένην

ἐκ τῶν ἰδίων ζήσαντα ἔτη

οίας τῆς ἰς τὸν ἄνδραν α-

ὐτῆς ἀσύνκριτον φιλοστ-

οργίαν.

κοῦ ηʹ· Ἑρμογένης Ἀρτε-

μιδώρου καὶ Ἄπφιον Ἑρμο-

κράτην τὸν ἑαυτῶν υἱόν,

Ἄπφιον καὶ Τερτία καὶ Ἑρ-

μῆς καὶ Τρόφιμος τὸν ἑ-

αυτῶν ἀδελφὸν καὶ Τρόφι-

μος καὶ Μιννίων καὶ Ἑρμο-

γένης τὸν σύντροφον

καὶ ὁ ἀδελφιδῆς Ἑρμογέ-

νης ἐτείμησαν.

φόρος, Εὐπορία, Εὐπόριστος,

Εὐφημία, Τρόφιμος,

Ἐπίκτησις, Ἀλεξάνδρα, Νείκη,

ἔτους τβʹ· Ἀθηναίδα Φίλιππ[ος]

κὲ Τρυφῶσα οἱ γονεῖς κὲ Γάβιλλα

ἔτους σιʹ, μη(νὸς) Αὐδναίου κʹ·

Παννυχὶς Φιλιππικοῦ τὸν

ἑαυτῆς ἄνδρα Τελέσφο-