Ἀπολλώνιος

Μηνοφίλου.

ἑαυτῷ καὶ τοῖς ἰδίοις π̣[ᾶσι· τῇ]

γυναικὶ Φ̣ίλᾳ Μητροδότο[υ καὶ Μη]-

τροδότῳ Διονυσίου τῷ [θέσει? Ἀ]-

Μηνόφιλος Ἀπολλωνί-

δου Ἀφφίᾳ τῇ γυναικί.

χαῖρε.

Μελιτίνη

Ἀπφίῳ τῇ θυ-

γατρὶ μνεί-

Ἀρτεμίδωρος

Μηνοφίλου τοῦ

Μητροδώρου καὶ

Ἀρτεμίδωρος (Ἀρτεμιδώρου)

τοῦ Μηνοφίλου καὶ

Ἀπολλωνίδης Ἀρ-

τεμιδώρου τοῦ Μη-

νοφίλου κατεσκεύ-

ασαν τὸ μνημεῖον

γόνοις καὶ τῷ κατοι-

χομένῳ Μηνοφί-

λῳ Μητροδώρου

τοῦ Μηνοφίλου Κα-

πνᾷ τῷ πάππῳ.

Σωσικράτου

τοῦ Ἀμφιλόχου.

Cn(aeus) ∙ Atellius ∙ Cn(aei) ∙ f(ilius) ∙ Paḷ(atina) [∙]

Ḷọṇg̣ụṣ ∙ ṿịṿọṣ [∙] ṣịḅ[i ∙]

ὁ δῆμος

Νύμφιν

Ἀρτεμιδώρου.

Αὐρ(ηλία) Φιλικίσσιμα ἀγοράσασα τοῦτο

τὸ ἡρῷον καὶ τὸ θωρακεῖον καὶ ἐφ’ αὑ-

τὰ τῆς γυναικὸς Ὁμοίας κὲ τέκνων αὐτῶν κὲ Παμ-

φίλου μόνου, ὠνησαμένη τὸ καινὸν ἀνγεῖον Προ-

κοννήσιον τὸ κατὰ τοῦ σωλαρίου· μηδενὸς ἔχον-

ὁ δῆμος Δημήτριον Μηνοφάνους τοῦ Εὐφιλήτου.

ὁ δῆμος Εὐφίλητον Μηνοφάνους τοῦ Ἀριστοκράτους.

ὁ δῆμος Μητροῦν Διοδώρου.

[Δ]ημοσθενίδι Γερ[μ]ανοῦ? [τῇ γυναικὶ? —]

ΡΟΥ καὶ τοῖς τέκνοις Αἰσχίνῃ καὶ Ἀπφίῳ κα-

ὶ τοῖς ἐκγόνοις· μηδενὸς ἑτέρου ἔχοντος

αὐτὸ ἢ ὑπεναντίον τι ποιήσῃ τῶν προγεγραμμέν-

ων, ὑπόδικος ἔστω εἰς τὸν τοῦ κυρίου φίσκον δηναρίοις χει-

λίοις πεντακοσίοις. τούτου τοῦ τίτλου ἀντίγραφον

Διόδοτος Κολοσηνὸς

φιλ̣όλογος· προνοοῦν-

τος τοῦ μνημείου Ἀττί-

μνημεῖον. ἐὰν δέ τις ἰσκομίσῃ ἢ ἀπαλλοτριώσῃ δί-

κεον τοῦ μνημίου, ἔσται ὑπεύθυνος̣ ἰς τὸν Καίσαρ̣ος φίσ-

κον 𐆖 ͵βφʹ. ἐπεγράφη ζῶντος Διονυσίου, ἐ̣πὶ στεφ(ανηφόρου) Κλ(αυδίας)

Φίλας Ἑρωΐδης, ἀνθ̣υ(πάτῳ) Πωλλίωνι, μ(ηνὸς) Ἀρτ̣ε̣μισίου κʹ.

Μ(άρκῳ) Δομιτίωι

Σαβεί[ν]ωι φιλο-

λόγωι, ζήσα-

ρίδου Καππάδ-

οκι φίλωι.

Ἡρακλείδην

Μηνοφίλου.

τὸ μνημεῖόν ἐστι Ἰκίου Ἰκίου τοῦ

Εὐημέρου, ἱεροῦ Σμυρναίων, καὶ Τροφίμης

Κύρου τοῦ Ἑρμογένους κατὰ τὴν γεγονυῖαν

T(itus) Iulius T(iti) f(ilius) Voltinia

Paternus evocatus

[ἡ πόλι]ς Γάϊον Ἰούλιον Ὑ[—]

[φιλο]πάτριδος υἱὸν [—]

[—]τον, ἔπαρχον τεχν[ιτῶν],

Μητροδώρου

τοῦ Φιλώτου.

Κεστία Ἑλένη,

[Λ(ούκιος)] Κέστιος Φιλόστοργο[ς]

[Λούκ]ειον̣ Κέστιον

ΚΛΩΣ Λυσιμάχην τὴν φίλανδρον

ὁ θρέψας Θηλυμίτρης.

ναι πωλῆσαι· ἐὰν δ̣[έ τις ἐξαλλοτρι]-

ώσει, δώσει τῷ φίσκῳ [𐆖 —ʹ· τούτου τὸ ἀν]-

τίγραφον ἰς τὸ ἀρχ[εῖον ἀπετέθη.]

ἀπαλλοτριῶσαι· εἰ δὲ μή, ἔσται

ὑπεύθυνος εἰ (sic) φίσκον 𐆖 ͵α. τῆς ἐπι-

γραφῆς ἐξφράγισμα ἀπόκειται εἰς

Τι(βέριος) Κλαύδιος Κέλσος τὴν σορὸν Τι(βερίῳ) Κλαυδίῳ Εὐτύχῳ καὶ Γ̣ρανί̣ᾳ Νυμφικῇ τοῖς κατοιχομένοις γονεῦσι σὺν τῷ ὀπίσω ἐνσορίῳ.

Τι(βέριε) Κλ(αύδιε)

Φίλητε,

χρηστὲ,

Φοῖβος Τιβερίωι

Κλαυδίωι Φιλόφρο-

νι τῶι ἀδελφῶι κα-

Φιλάδελφος

καὶ Παῦλος

ον ἐξαλλοτρ[ιῶσαι, ἀπο]-

δώσει εἰς τὸν [φίσκον 𐆖]

χίλ[ια].

Cornelia vacat [—]

L(ucio) Licinnio L(ucii) f(ilio) Ruf̣ọ, f̣(ilio) ṣụọ,

et sueis vacat viva fecit.

νων, ὑπε[ύθυνο]ς ἔστω ἀποτεῖσαι εἰς τὸν

φίσκον [𐆖 —ʹ. τ]αύτης τῆς ἐπιγραφῆς ἀντ[ί]-

γραφ[ον κεῖται] ἐν τῷ ἐν Ζμύρνῃ ἀρχείῳ τῷ

ἔτους σμγʹ·

Ἄπφιον κὲ τὰ τέ-

κνα αὐτῆς κὲ οἱ ἀ-

οἱ φιλαγρίππαι

συμβιωταὶ κατε-

Μηνοδότη[ν —],

Μηνοφίλου δ[ὲ γυναῖκα].

ὁ

μος.

Μηνοφίλαν Ἀττάλου.

[ὁ δῆμος]

Μηνοφίλαν

Διονυσίου,

ὁ δῆμος

Μηνόφιλον Διονυσίου.

Μηνόφιλος

Ἱέρωνος

Φιρμῆνα ❦

Μύρωνι τῷ ΚΑΛΑ

Νεοποίης Ἀμφικράτου

ἐτῶν νʹ, ἥρως.

ων ἑαυτῷ καὶ Κλαυδίᾳ

Φιλήτῃ τῇ συμβίῳ καὶ

καὶ τοῖς ἰδίοις καὶ

Οὔλπιος Ἰούλι(ος) Τρόφιμος

Σμυρναῖος βουλευτὴς καὶ εὐποσι-

Πάνφιλος vc.6 Ἀλέσξανδρος, χαίρετε.

νιος Ἀχαϊκὸς τειμη-

θεὶς ψηφίσμασιν καὶ

στεφανωθεὶς χρυσέ-

Σεκοῦνδα Φαύστῳ

ἰδίῳ ἀνδρὶ καὶ Φιλαι-

νίδι τέκνῳ ἰδίῳ

μος

Φίλαν Ἀπολλᾶδος.

μος

Φίλαν Μενεκράτου.

Φιλεῖνος Ἀθηναίου βʹ τὸ μνη-

μεῖον ἐποίησεν αὐτῷ καὶ τοῖς

ἰδίοις πᾶσιν καὶ ἀπελευθέροις

[⁵¹Φιβώλλῃ καὶ Ἀβιόλᾳ καὶ Ζω]⁵¹-

[⁵¹ίλῳ τοῖς κατοιχομέ̣]⁵¹-

Φιλέρωτος

Σαρδιανοῦ

μα, ὃ ἐποίη-

σεν Φιλέρως

ὁ πατὴρ αὐτοῦ.

σκεύασεν τῷ ἰδίῳ

υἱῷ Φιλίππῳ.

Φιλίσταν Μέμνονος.

Φιλοκλῆς

Ἀμμίου τρα-

Πρόκλα Φιλω-

νᾶδι μερμίλ-

ρηλίαν Μα-

καρίαν, φίλαν-

δρον γυναῖκα.

τῇ καὶ τῷ ἀνδρὶ Ἀσκληπιάδῃ Ἡρακλείδου

τοῦ Φιλοξένου καὶ ἀπελευθέροις καὶ θρέμ-

μασιν αὐτῆς καὶ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς· μηδενὸς

ὁ παρὰ ταῦτα ποιήσας ἀποτεί-

σει τῷ Καίσαρος φίσκῳ 𐆖 φʹ. ταύ-

της τῆς ἐπιγραφῆς ἀντίγραφον

Φιλήτη

Ῥουφίνῳ

εἰδείῳ τέ-

Σωσίθεον Σωπυρι-

κοῦ Φίλωνος.

Στλακκία Ἱλαρ̣ά,

λεʹ· Στλάκκι̣ο̣ς Μ̣ηνόφιλος, κ̣ηʹ

Σταλκία

Τροφίμη

χαῖρε.

ὁ δῆμος

Φίλαν

Δημητρίου.

ὰν δέ τις τολμήσει θάψαι

τινά, ἀποδώσει ἰς τὸν φίσ-

κον v2 𐆖 φʹ. v1 τότου ἀντίγ-

καὶ τοῖς ἐκγόνοις αὐτῶν· μὴ ἐχούσ-

ης ἐξουσίαν Ἀφίου τῆς θυγατρὸς αὐτ-

οῦ ἢ τῶν τέκνων αὐτῆς ἀντιποιήσασ-

Θεοφίλαν Ἀττάλου.

ρε

Θεόφιλε.

L(ucio) Titinio L(ucii) f(ilii) f(ilio) [⁵¹․c.2․]⁵¹ Fal(erna)

Μηνώφιλος Ἀπολλο[⁵¹σ]⁵¹-

νίδου Ἀπολλωνίδου κὲ Ἀπφιὰς

Ἀπολλωνίου

Τρυφαίνῃ τῇ θυγατρὶ

καὶ Μηνωφίλῳ το͂ υἱῷ

χε͂ρε.

τρ̣[όπον. ἐὰν δέ τις τολμήσῃ ποιῆσαι ὑπεναντί]ον τ̣ι̣ τοῖς προγεγραμμέ-

νο̣ι̣ς̣ [—, δώσει τῷ Καίσ]αρος φίσκῳ 𐆖 ͵ε καὶ τοῖς

νέοις 𐆖̣ [—ʹ.] ταύτης τῆς ἐπιγραφῆς τὸ ἀντίγραφον ἀπέθη ἰς τὸ ἐν

τριῶσαι. εἰ δέ τις ἀπαλλο-

τριώσῃ, δώσει τῷ φίσκῳ 𐆖 φʹ.

ταύτης τῆς ἐπιγραφῆς

[σει βαλεῖν?, ὀφει]λέτω τῷ

[ἱερωτάτῳ φί]σκῳ 𐆖 ͵βφʹ. ταύτης

[τῆς ἐπιγρα]φῆς τὸ ἀν-

[θεῖναι. ἐὰν δέ τις τ]ολμήσῃ [ἀπαλλοτριῶσαι]

[ἢ νεκρὸν θεῖναι, ἀποδώσει] εἰς τὸν φίσκ̣[ον 𐆖 —ʹ]

[καὶ οὐδὲν ἧσσον τυμβωρυ]χίᾳ ὑπεύθυνος

[— καὶ τὰ]ς σοροὺς

[— Τ]ρόφιμος

[—]ΣΤΩΝΑ

[ἀποτείσ]ει εἰς τὸν τῶν

[αὐτοκ]ρατόρων φίσ-

[κον 𐆖 —ʹ.] ταύτης τῆς

[— ἢ] μόνης τῆς Α

[— εἰς τ]ὸν φίσκον

[— κ]ήδονται οἱ τῆς ΟΥ

Γάϊος Πούφιος

Τέρτιος κήδομα-

ξοδίαστον· ὁ δὲ πωλήσας δώσει

τῷ φίσκῳ 𐆖 μύ(ρια) δισχείλια πετακόσια.

[—]ι̣φι

☩ ὁ τοῦ θεοῦ δοῦλος Φιδήλιος δομ(έστικος) ἐνθάδε

κεῖται τελειοθεὶς ἐν Χ(ριστ)ῷ Φευρουαρίου ηʹ ἰνδ(ικτιῶνος) ιβʹ

καὶ ἀναπαύσεως

Φιλίππου.

☩ Ἰωάννης Ῥουφίνου Σμυρναῖος

συμβολαιογρά(φος) ἐδωρησάμη(ν) τὸ κηπίον

☩ ἐνθάδε κατάκειται ἡ τοῦ θεοῦ δούλη Τιμοστράτη,

θυγάτηρ γενομένη τοῦ προκομηθέντος Φιδηλίου, τελευ-

τήσασα ἐν Χ(ριστ)ῷ, μη(νὶ) Ἰουνίῳ θʹ ἰνδ(ικτιῶνος) δʹ ὑπ(ατείας) Φλ(αουίου) Βασιλίου

φίλοι·

Δημοσθένης

Σέλευκος

φίλοι·

Νικίας

Ἀρτεμισία vacat φίλοι·

Ἀπολλᾶς

Σωτήριχος

Φιλόχαρις

Μᾶτρος

Σῶστρις

Μηνόδοτος vacat φίλοι.

[․c.3․]ΙΝΕΙΣΤ․․ΔΝ

ΨΑΗΙΙ τὸ ψήφ̣[ισμα —]

Ν Ἀρσινόεια̣? Ι․Ρ

ΝΤΕΙΑΣΑΝΑΙΡ[—]

ΑΝΕΝΕΙΔΙΦΙΩΝΕΣ[—]

ΙΣ καὶ τῶν αὐτῶν

[—]․[—]

[— φι?]λ̣αγα̣[θ—]

[—]ΑΙΑΡ[—]

[—]ΒΟΝΟΥΝ

[— ψ]ήφισμα

[—]ΑΔΙΟ

Pompeia Cn(aei) f(ilia)

Magna

Εὔτυχον, ὦ̣ παροδεῖται,

τὸν πολλοῖς ἀρέσαντα φί-

λοις ἰδίοισί τε πᾶσι,

εἰρύσαντο αὖθις ἐκ βίου γεωργὲ ἡδύμοχθε,

φιλόπονε, πολύνου, παντὶ δὲ εὔτακτος φύσει,

ἐμὲ τοῖς πόνοις κατέλιπες ἀπολιπὼν φάος.

ἡρῷον Φιλλῦ καὶ Φιλέρωτος καὶ Ἑρμίου καὶ Ποσιδωνίου τῶν Φιλέρωτος, φι-

λαδέλφων ἀνδρῶν ναυκλήρων ἀπλανήτων. ἐγένετο τὸ ἡρῷον ἐπὶ στεφανηφόρου Ἀθη-

Ποσιδώνιε Φιλέρωτος

χρηστὲ χαῖρε. Ἑρμία χρη-

ἐπεὶ Τήϊοι πρεσ[βευ]τὰς ἀποστείλαντες Πυθαγόραν καὶ Κλεῖτον, τάν τε οἰκειότατα

καὶ τὰν φιλίαν ἀνενηοῦντο καὶ παρεκάλεον τοὺς Αἰτωλούς, ὅπως τάν τε πόλιν

αὐτῶν καὶ τὰν χώραν ἐπιχωρήσωντι ἱερὰν εἶμεν καὶ ἄσυλον τοῦ Διονύσου· vacat

δεδόχθαι τοῖς Αἰτωλοῖς ποτὶ τοὺς Τηΐους τὰν φιλίαν καὶ οἰκειότατα τὰν ὑπάρχουσαν

διαφυλάσσειν, καὶ τὰ ψαφίσματα τὰ πρότερον γεγονότα αὐτοὶς περὶ πάντων τῶν φιλαν-

θρώπων κατάμονα εἶμεν. ὑπάρχειν δὲ αὐτοῖς παρὰ τῶν Αἰτωλῶν τᾶς τε πόλιος καὶ τᾶς

Αἰτωλῶν κελεύει. ὅπως δὲ καὶ εἰς τοὺς νόμους καταχωρισθῆι ἁ ἀνιέρωσις καὶ ἁ ἀσυλία

τοὺς κατασταθέντας νομογράφους καταχωρίξαι ἐπεί κα αἱ νομογραφίαι γίνωνται,

vacat ἐν τοὺς νόμους.

[ϊοι πρεσβευ]τὰς ἀποστείλαντες Πυθαγόραν Κλείτου κ[αὶ Κλεῖτον]

[Κ]λείτου τάν τε οἰκειότατα καὶ τὰν φιλίαν ἀνενεώσαν[το καὶ παρεκά]-

λεον τὰν πόλιν, ὅπως ἅ τε πόλις καὶ ἁ χώρα αὐτῶν ἐπιχ[ωρηθῆι ἱερὰ εἶ]-

μεν καὶ ἄσυλος τοῦ Διονύσου· δεδόχθαι τᾶι πόλει τάν τ[ε φιλίαν καὶ τὰν οἰ]-

κειότατα τάν ὑπάρχουσαν ποτὶ τοὺς Τηΐους διαφυλάσ[σειν καὶ ἐπὶ πλέ]-

τοῖς ἐν Τέωι κατοικεόντοις καθὼς καὶ τοῖς [διονυσιακοῖς]

τεχνίταις. ὅπως δὲ διαμένηι τόδε τὸ [ψάφισμα]

ἐν τὸμ πάντα τὸν χρόνον, ἀναγράψαι το[ὺς ἐνάρχους]

βουλευτὰς ἐν τῶι ἱερῶι, ἄρχοντος Μεγάρτ[α, βουλευόντων]

Μνασιθέου, Πρωτάρχου, Ἀθάμβου, Φιλί[νου, Νικοβούλου].

vacat Ἀλλαριωτᾶν vacat

ἐπειδὴ Τήϊοι φίλοι καὶ συγγενεῖς διὰ προ-

γόνων ὑπάρχοντες ψάφισμα καὶ πρεσβευ-

τὰς ἀπέστειλαν[⁵¹τες]⁵¹ παρ’ ἁμὲ Ἀπολλόδο-

τον καὶ Κωλώτην, οἳ καὶ ἐπελθόντες ἐπὶ

τὰν ἐκκλησίαν τάν τε φιλίαν καὶ οἰκειότα-

τα τὰν ὑπάρχωσαν ἁμῖν ποτ’ αὐτὸς ἀνενη-

τᾶς τε πόλιος καὶ τᾶς χώρας ἀκολούθως τοῖς

ἐν τῶι ψαφίσματι κατακεχωρισμένοις, καὶ ἀξί-

ων τάν τε φιλίαν καὶ τὰν εὔνοιαν διαφυλάσσοντας

ἀεί τινος ἀγαθῶ παραιτίως γίνεσθαι τῶι δάμωι

ως δὲ παρεκάλει καὶ Περδίκκας ὁ παρὰ τοῦ βασι-

λέως Φιλίππου πρεσβευτὰς οὐθὲν ἐλλείπων

σπουδᾶς καὶ φιλοτιμίας· vacat δεδόχθαι τοῖς κόσμοις

καὶ τᾶι πόλει τῶν Ἀλλαριωτᾶν ἀποκρίνασθαι

Τηΐοις φίλοις καὶ οἰκείοις ἐῶσιν, διότι τὸν Διόνυ-

σον καὶ αὐτοὶ σεβόμεθα, καὶ τὸν Τηΐων δᾶμον συγ-

ΐων ἀφελόμενοι καὶ ἀποδίδοντες [τοῖς ἀδικημέ]-

[ν]οις κύριοι ἔστων. ἐψήφιστ[αι ἐπὶ κόσμων τῶν μετὰ]

Βορθίω, μηνὸς Δ[ι]κτ[υ]νναίω [—]

ἔδοξεν Ἀρκάδων τοῖς κόσμοις καὶ τᾶι πόλει. ἐ-

πειδὴ Τήϊοι φίλοι καὶ συγγενεῖς ὑπάρχοντες

διὰ προγόνων τᾶι πόλει ψάφισμα καὶ πρειγευ-

τὰς ἀπέσταλκαν Ἀπολλόδοτον καὶ Κωλώ-

ταν, οἳ ἐπελθόντες ἐπὶ τὸ κοινὸν τῶν Ἀρκάδων

τό τε ψάφισμα ἀπέδωκαν καὶ αὐτοὶ διελέγεν

ἀκολούθως τοῖς γεγραμμένοις, τὰν ἐκτε-

νεστάταν σπουδὰν καὶ φιλοτιμίαν ποιούμε-

νοι περὶ τῶ γενέσθαι τὰν καθιέρωσιν τῶι

πάρχοντα αὐτοῖς ἔνδοξα καὶ τίμια διὰ τὸν

θεὸν ψαφιζομένος καὶ αὐτὸς συναύξεν καὶ

ἀεί τινος ἀγαθῶ παραιτίος γίνεσθαι τῶι δάμωι,

γέντος μετὰ πάσης [³¹σπευδῆς]³¹ καὶ τοῦ παρὰ τῶ

βασιλέως Φιλίππου πρεσβευτᾶ Περδίκκα· ἀ-

ποκρίνασθαι τοῖς πρειγευταῖς ὅτι ἁ πόλις δια-

κειμένα φιλικῶς καὶ εὐήθως ποτὶ τὸ πλῆθος [τὸ]

Τηΐων ἔν τε τοῖς ὑπεράνω χρόνοις οὐθενὸς ἀ-

vacat ϝαξίων vacat

ἔδοξεν ϝαξίων τοῖς κόσμοις καὶ τᾶι πόλει ψαφιξαμένοις

κατὰ τὸν νόμον· ἐπειδὴ Τήϊοι διὰ προγόνων φίλοι καὶ συγ-

γενεῖς ὑπάρχοντε[ς] τᾶς ἁμᾶς πόλεος ἀπέστειλαν ψά-

φισμα καὶ πρειγευτὰς Ἀπολλόδοτον καὶ Κωλώταν,

οἳ καὶ ἐπελθόντες ἐπὶ τὰν ἐκκλησίαν καὶ τὸ ψάφισμα

ἀποδόντες διελέγεν πεδὰ πάνσας σπουδᾶς καὶ φι-

λοτιμίας περὶ τῶι[⁵¹]⁵¹ γενέσθαι τὰν καθιέρωσιν τῶι Διονύ-

δὲ τῶν αὐτῶν διαλεγέντος καὶ Περδίκκα τῶ παρὰ τῶ βα-

σιλέως Φιλίππω πρειγευτᾶ· vacat δεδόχθαι ϝαυξίων τοῖς

κόσμοις καὶ τᾶι πόλει· ἐπαινέσαι μὲν τὸνς πρειγευτὰνς

vacat Ἐλευθερναίων. vacat

ἐπειδὴ Τήϊοι φίλοι καὶ συγγενεῖς διὰ προγόνων

ὑπάρχοντες ψάφισμά τε καὶ πρεσβευτὰς ἀπεστάλ-

καντι παρ’ ἁμὲ Ἀπολλόδοτόν τε καὶ Κωλώταν, οἵ-

τινες ἐπελθόντες ἐπὶ τὰν ἐσκλησίαν τὰν φι-

λίαν καὶ τὰν συγγένειαν τὰν ὑπάρχουσαν

λεως καὶ τᾶς χώρας, ἀκολούθως ἀπολο[γιζόμενοι]

τοῖς ἐν τῶι ψαφίσματι κατακεχωρισμένοις

τάν τε φιλίαν καὶ τὰν εὔνοιαν διαφυλάσσειν καί

τινος ἀγαθῶ παραιτίους γίνεσθαι καὶ τὰ π̣[αρακαλώ]-

διαλύσεις ἀποσταλείς, οὐθὲν ἐλλείπων σπου-

δᾶς καὶ φιλοτιμίας κατ’ οὐθένα τρόπον· ὡσαύτως δὲ

καὶ Περδίκκας ὁ παρὰ τῶ βασιλέως Φιλίππω πεμ-

φθείς· δεδόχθαι τοῖς κόσμοις καὶ τᾶι πόλει τῶν Ἐλευ-

θερναίων ἀποκρίνασθαι Τηΐοις φίλοις καὶ οἰκείοις

οὖσιν διότι τά τε περὶ τὸν Διόνυσον καὶ αὐτοὶ σεβό-

νατὸν ἦι οὐκ ἐπιτ[ρ]άψομεν οὐδενὶ ἀδικὲν ἐν τᾶι

ὑμᾶι χώραι, τάν τε [φι]λίαν ἁρμοστὰν ἐῶσαν δι-

ακαθεξίομεν νῦν τε καὶ εἰς τὸν λοιπὸν χρόνον

ἔδοξεν Ἰστρωνίων τοῖς κόσμοις καὶ τᾶι πόλει. ἐπει-

δὴ Τήϊοι φίλοι καὶ συγγενεῖς ὑπάρχοντες διὰ προ-

γόνων τᾶι πόλει ψάφισμα καὶ πρεσβευτὰς ἀπέ-

σταλκαν Ἀπολλόδοτον καὶ Κωλώταν, οἳ ἐπελθόν-

τες ἐπὶ τὸ κοινὸν τὸ Ἰστρωνίων τό τε ψάφισμα ἀπέ-

δωκαν καὶ αὐτοὶ διελέγην ἀκολούθως τοῖς γε-

γραμμένοις, τὰν ἐκτενεστάταν σπουδὰν καὶ

φιλοτιμίαν ποιούμενοι περὶ τοῦ γενέσθαι τὰν κα-

θιέρωσιν τῶι Διονύσωι τᾶς τε πόλιος καὶ τᾶς χώρας

τᾶς Τηΐων καὶ τὰν ἀσυλίαν, ἔτι δὲ καὶ τἄλλα τὰ ὑπάρ-

χοντα αὐτοῖς ἔνδοξα καὶ τίμια διὰ τὸν θεὸν ψαφισα-

μένους καὶ αὐτοὺς συναύξειν καὶ ἀεί τινος ἀγαθοῦ

περὶ δὲ τῶν αὐτῶν διαλεγέντος μετὰ πάσης σπου-

δᾶς καὶ προθυμίας καὶ [τοῦ παρὰ] τοῦ βασιλέως Φι-

λίππου πρεσβευτᾶ[⁵¹ι]⁵¹ Περδίκκα[⁵¹ι]⁵¹· ἀποκρίνασθαι τῶι

δάμωι τῶι Τηΐων, ὅτι πρότερόν τε ἁ πόλις διακει-

μένα φιλικῶς καὶ εὐνόως ποτὶ τὸ πλᾶθος τὸ

Τηΐων ἔν τε τοῖς ὑπεράνω χρόνοις οὐδενὸς