Μ. Οὐ. Ἀχιλλῖ σπον-

δαύλῃ κὲ Μαρκίᾳ

Οὐ. Ἰουλιανῇ

ΑΑΔΑΜΟϹ․․ΤΩΝΖΩ․

ἔτους ζμρʹ, μη(νὸς) Ἀρτεμισίου γιʹ. Δαδη̣[ς]

Στεφανᾶς Δαδῃ τῷ πα-

τρὶ μνήμης ἕν-

ἔ̣τ̣ους ․․[—].

[Γάι(?)]ος καὶ Δα̣μᾶς Δ̣η̣μη[τρίῳ πατρὶ] μνήμης χ[άριν].

[— —(?)]ο̣[θε]μις Ἀρειδαί[ῳ τῷ π]α̣τρ̣ὶ μνής ἕ-

νεκεν

[ἔτο]υς αξρʹ, μη(νὸς) Δαισίου Σεβαστῇ. Ἀπολλώνιος

Ἄνθος Ἀμμίᾳ γυναικὶ μνήμης ἕν[εκ]εν.

ἔτους βξρʹ, μηνὸς Ὑπερβερταίου ηιʹ. Δαδης Βωλανῷ̣

τῷ υἱῷ μνήμης χάριν.

ἔτους εξρʹ, μηνὸς Περειτίου βʹ.

Δαδης Ἀπφίῳ τῇ γυναικὶ μνήμης χάριν.

Δαμᾶς Ἀνδρομάχῳ υἱῷ μνή[μης χάριν].

[— — — Γλ]ύ̣κωνι δαίερι μνήμης χάριν.

Δάδης Ἀσκληπιάδῃ ἀδελφῷ μνήμ[ης χ]ά-

ριν.

Φίλισκος ἑαυ[τ]ῷ ζῶν Ἀμιον Δαμά[λιδι(?)] κὲ̣ [․․] Ἀμιῳ̣ μνήμης χάριν.

[—c.7—]ῳ πατρὶ Κλαδαίῳ καὶ ἰδίᾳ μητρὶ Τροφίμῃ μνήμης χάριν.

Δαμόξενος παιδευτὴς ἑαυτῶι ζῶν.

☩φωνος ☩

Δαυδ-

ου.

Ιδαυδ-

ου.

Διόδοτος Μακεδονικο[ῦ κὲ Ἀλέξαν]δρος Ἀριστάρχου ἐποίησεν Δ̣ε[ίᾳ]

τῇ ἰδίᾳ πενθερᾷ. ιος νι σεμον [κνουμανι κ]ακουν αδα[κ̣]ετ αινιοι

θαλαμει δη διως ζεμελω [ετιτετι]κμενος ειτου.

[–⏑⏑ – ἐ]τ̣έων τέσσαρας

[❦ ὀ]γδοάδας ❦ /

[ἄν]ισον ἀμφότεροι χρό-

[νε, τῶν ἐ]τ̣έων τέσσαρας

[❦ ὀ]γδοάδας ❦ /

[ἠδ’] ἴσον ἀμφότεροι χρό-

[— — — — — — — — — — —]ΟΝΙ̣ΝΘ[․]ΩΙ[— — —]

[— — —]․[․]σι πολλοῖς ❦ ΔΕΔΑΛΙΟΝΙΧΑΤ[— — —]

[— — —]ΟΝΙϹ Εὐγενίου ❦ ἶχον δοίο δύο πε͂[δας παῖδας — —]

[— — — ο]ὐκ ἦν τὸ γένος ἶσον αὐτῶν ❦ ϹΚΥ[— — —]

γένος δὲ τὸ πρῶτον λαβὼν ΛΙΚΑΛΕϹΑΝ ἔτρεφον ἰς(?) γέρας

ἐλπίδας εὑρῖν κὲ οὔτε μίαν ἐ̣λπίδα εὗρον, ἄτεκνον ἔμινε

τὸ γῆρας. ἐκίνων τῶν δοίο πέδων τὰ λίψανα ἐνθάδε κῖντη.

σας τὰ ἔτη, ἅπερ θεὸς ὥρι-

σεν αὐτῷ, / ἐκτελέσαντα δά-

νος ὅπερ πᾶσι δάνιόν ἐστιν. /

ἔτους τνδʹ,

Δαισίου ηʹ.

Αὐρ. Διογενιανὸς Διογένους

κὲ Αὐρ. Σεκόνδας

υεἱὸς ἐκδημήσας

σαν καὶ οἱ ἀδελφοὶ τὴν Γλυκω-

νίδα Αὐρ. Ἰουλιανὴ καὶ Αὐρ. Τατια-

νὸς καὶ ὁ πάτρων Ἀγαθόπους

Εὐστέφιος παρέχων πατρίδι τῇ σφετέρῃ,

ἴχνεσι τοῖς ἰδίοις δ’ ἐδιδάξατο παῖδας ἕπεσθαι,

πάντα πολιτίης τῆς ἰδίης τελέσας,

χω[ν ἐν παιδὸς] ἡλικίαι ἀγωγῆς μεν ἐτύνχανεν τῆς βε[λτίσ]-

της διὰ τὴν τῶν γονέων περὶ τὰ σπουδαῖα τῶν ἐν τῶι βίωι κ[ρίσιν],

ζηλωτὴς δὲ γινόμενος τῶν ἀρίστων συνῳκείου τὸν μὲν [τρό]-

πλήρη τὰ δί[και]α, καὶ τὰς ἐξ αὐτοῦ γινομένας κατὰ τὸ συ[νεχὲς]

εἰς τὴν πατρ[ί]δ[α] εὐεργεσίας, ἔτι δὲ καὶ τὴν ἐν ταῖς ἀρχαῖ[ς]

πίστιν τε καὶ καθα[ριότητα] καὶ τὴν πρὸς ἕνα καὶ ἕκαστον [τῶν]

[․․] ἐ̣κτενῶς καὶ μεγαλομερῶς συνεστρ[ά]-

[φη], ἅτε καρτερῶν ἔν τε τοῖς διδασκάλοι[ς]

[καὶ] ἐν τῶι γυμνασίωι [τῇ](?) ἐπ[ὶ] τοῖς παισὶν [εὐ]-

Οὐαλερία δ’ ἅμα τῷ

μήτηρ δακρύων ἀ-

κόρεστος, / ὅφρα

διὰ τὰς εἰς τὴν πατρί-

δα εὐεργεσίας,

τὴν ἐπιμέλειαν τῆς

Ἀνδάνης θρεπτῖς.

Γάϊος κὲ Δάφνη Γαΐῳ τέκνῳ κὲ ἑαυτοῖς

ζῶντες καὶ Μηνόφιλ|ος τοὺς γονεῖς κὲ ἀδελφὸν

[Δα(?)]μιανὸς

[λ]ατύπο-

δύο παρθενικαῖσιν ἔτευ-

ξεν / Δάφνος καὶ μάτειρ μάτηρ

Σανδάλη Ἰουλία. /

ὦ δαῖμον φθονόλεθρε,

καλῶν ἐπιβάσκανε θνηταῖς, /

ὃς δύο παρθενικὰς ἥρπασας

εἰς Ἀΐδαν, / Ῥηγίλλαν πρώτην,

ἔτι παρθένον, εἶτα εἶτε Μεγίστην, /

ωνος.

Διόδωρος Ἀθηναγόρου Κολοκυνθιανὸς ἔδωκεν ἰς τὴν παννυχίδα (δην.) φνʹ. Ἀθηναγόρας Διοδώρου Γοργίωνος. Κάσμος γʹ τοῦ Παπίου παραφύλαξ. Ἀπολλώνιος βʹ Λαπισας. Θεόκριτος Θεοκρίτου Κορυδών. Ἀπολλωνίδης Ἀπολλωνίδου Λεχίτου. Τατιανὸς Παπίου Αἰγεών. Ἀπολλώνιος Διοδώρου Χαιρύλου.

Ζεύξιος βʹ Ἰόλλα. Ζεύξιος Διοδώρου Κορυδών. Εὐξενίων Ζωσίμου. Ἰόλλας Ἀπολλωνίου. Ζεύξιος Ἀπολλωνίου Μικκήτου. Ζεύξιος Μενάνδρου Ψαφαρου. Ἀπολλώνιος βʹ Κεννηνίων. Ἰοῦστος βʹ Ἑλλήνιος.

Θεόδωρος Μάσωνος. Ἀπολλώνιος Θεοφίλου Πιτυρᾶ. Ζεύξιος Ἀπελλίδου Μυρῆδος. Ἰόλλας Ἱκεσίου. Ζεύξιος γʹ Γαίου. Εὐτύχης Διδύμου. Μένανδρος Εὐξενίωνος. Γλύκων Εὐτύχου Μόνγος.

[ἐπ]ειδὴ ἐποίησαν παννυχίδα τῷ Διῒ ἡμέρας ηʹ καὶ ἤλιψαν ἡμέρας ηʹ.

τετράκεις Μοτελληνὸς

συνσπούδασεν τῷ ἰδί-

ῳ αὐτοῦ ἀδελφιδεῖ

καὶ φιλοτειμίας τῆς εἰς

τὴν πατρίδα, κόψας κα̣ὶ̣ ν̣[ο]-

[μ]ί̣σμα̣τ̣[α].

Μόνιμον Ἀρίστων[ος Ζηνόδο(?)]-

τον, λαμπαδάρχην, ἱ[ερέα Διὸς]

Σωτῆρος, καὶ Ἀπόλλ[ωνος, καὶ]

θεῶν Ἀνγδίστεω[ς καὶ Ἀγαθοῦ]

Δαίμονος, καὶ Εἴσε[ιδος Ἴσιδος, καὶ Σε]-

βαστῆς Εἰρήνης σ[τρατηγὸν]

λωδος Πλευρου

Μανηδι καὶ Χορδαδῃ

τοῖς ἀδελφοῖς καὶ

Ἀμμία ἑαυτῇ καὶ

τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς Δα-

μᾷ καὶ τοῖς τέκνοις

αυτῷ τὸ [ἡρ]ῷον

καὶ τῇ γ[υ]ναικὶ Δά[φν]-

ῃ καὶ τοῖς τέκνοις

αὐτοῦ Ἀπ[ί]ῳ καὶ [Ἱ]-

πποδα[μ]ε[ίᾳ κ]α̣ὶ [Ῥ]-

ωμάνῃ· ἑτέ[ρ]ῳ [δὲ]

θύραι μὲν ἔνθα καὶ

πρὸς Ἅιδαν ὁδοὶ /

ἀνεξόδευτοι δ’ εἰσὶν

θύραι μὲν ἔνθα κ[αὶ]

πρὸς Ἀΐδαν ὁδοί· /

ἀνεξόδευτοι δ’ εἰσ[ὶν]

Ἰουλία ἑαυτῇ

καὶ τῷ ἀνδρὶ Δα-

μᾷ καὶ Ἰουλια-

Μάρκελλος Μάρ-

κου Δαμᾷ τῷ ἀδελ-

φῷ καὶ Ἀπφίῳ Ἀπφίᾳ BCH τῇ

Αὐρ. Κυρίων Δαμ[άλου(?)] Φρόντων

ἐποίησα τὸ ἡρῷον ἐμαυτῷ καὶ τῇ

[τ]έκνοις αὐτοῦ̣· ε̣ἴ τις

δαὶ δὲ ἐπιχειρήσει ἰς τὰ

προδηλούμαινα προδηλούμενα σύ[ν]-

Δαμᾶς Διοτείμου κ[α]-

τεσκεύασεν τὸ ἡρῷ-

τὸν θεὸν ὅπου πάντες [τ]ὴν ἐλπίδαν ἔχομεν.

[μ]ὸν ἀνέστησε ἐκ τῶν ἰδίων σὺν

[π]άσῃ κατασκευῇ καὶ δαπάνῃ

ἔτους ρογʹ· vac. ἐπιμε-

Διονύσιος Νίγερος,

Δάδης Ἀλεξάνδρου,

Φίρμιος Πατροκλέους,

Γάϊος Καρβείλις Γαΐου υἱὸς

Φαβία Μιθραδάτης,

Δημητρείος Ἀππᾶ,

Διόδωρος Τίτου,

Γέμιος Γέλλιος? Δάδων,

Ἰουλία Τευθρα[ντὶς]

Πρόκλο[υ] θυγ[άτηρ],

Διόδωρος [Ἱπ]ποδάμου,

Διονύσιος Διονυσίου,

Ἀσκλᾶς Κέλσου,

Θευδᾶς Ἀριβάζου,

Μόσχας Μενεστράτου,

[Μ]ενεσθεὺς Θευδᾶ,

Ἀλέξανδρος Θευδᾶ,

Μηνόκριτος Ξάνθου,

Κράτης Ἱπ-

ποδάμου,

Νεικόμας Σόλωνος,

την Τευθραν-

τίδα ἀρχιέρει-

αν τῆς Ἀσίας

σὺν καὶ τῷ ὑῷ Σωκρά-

τει σπουδαίως καὶ

πιστῶς.

Ἱππόδαμος Τροφύμῳ Τροφίμῳ ὑειῷ ἐδίῳ μνήμης χάριν.

[Ῥωμαίων παρ’ ἄν]ακτας ἐπώνυμον, οἵ ῥα Σεβαστοί

[κικλήσκονται, ἄγαν] γ̣ὰρ ἐφείλατο ἐφίλατο πατρίδα γαῖαν

[ἡμείων, πεδίον τ’ εὖ κ]είμενον· ἦ γάρ, ὅτ’ ἀήρ

δρὸς καὶ τὰς περὶ ἑκα-

τέρας τὰς πατρίδας

αὐτοῦ εὐεργεσίας καὶ

ἔτους τμβʹ. Αὐ[ρ]. Ἀλέξανδ[ρος] Ἰουδαῖος ζ[ῶν] κατεσκεύ[ασε] τὸ μνη[μῖον.

ἑαυτοῖς καὶ τέκνοις μνήμης χάριν. ἐνορκιζόμεθα δὲ

τὸ μέγεθος τοῦ θεοῦ καὶ τοὺς καταχθονίους δαί-

μονας μηδένα ἀδικῆσαι τὸ μνημῖον, μηδὲ

ὀφθαλμοὺς ὃς ἔχει μεγάλους [καὶ πάνθ’] ὁρόωντας·

οὗτος γάρ μ’ ἐδίδαξε [․․․․․․․․] γράμματα πιστά,

εἰς Ῥώμην ὃς ἔπεμψεν ἐμὲν βασιλῆαν ἀθρῆσαι

καὶ βασίλισσαν ἰδεῖν χρυσόστολον χρυσοπέδιλον·

λαὸν δ’ εἶδον ἐκεῖ λαμπρὰν σφραγεῖδαν ἔχοντα·

καὶ Συρίης πέδον εἶδα καὶ ἄστεα πάντα, Νίσιβιν,

Εὐφράτην διαβάς· πάντη δ’ ἔσχον συνομήθεις,

λαὸν δ’ εἶδον ἐ̣[κεῖ λαμπρὰν]

σφραγεῖδαν ἔ[χοντα]· /

καὶ Συρίης πέ[δον εἶδα]

καὶ ἄστεα πά[ντα, Νίσιβιν],

οὗτος γάρ μ’ ἐδίδαξε[ν ἅπαντα τὰ] γράμματα πιστά,

[ὀφθαλμοὺς ὃς ἔχει μεγάλους πάντῃ καθορῶντας]·

[οὗτος γὰρ μ’ ἐδίδαξε — — γράμματα πιστά],

εἰς Ῥώμη[ν ὃς ἔπεμψεν] ἐμὲν βασ̣ι̣λ̣[ίδ’ ἀναθρῆσαι]

καὶ βασίλισσ̣[αν ἰδεῖν χρυσό]στολον χρυ̣[σοπέδιλον].

λαὸν δ’ εἶδον̣ ἐ̣[κεῖ λαμπρὰν] σφραγεῖδαν ἔ[χοντα]

καὶ Συρίης πέ[δον εἶδα] καὶ ἄστεα πάν[τα, Νισῖβιν]

Εὐφράτην διαβ̣[άς· πάν]τῃ δ’ ἔσχον συνο̣[μαίμους].

ὁ δ’ Εὐνόμειος καινίσας τὴν σύστασιν

ὡς σοφὸς ὑπάρχων ἰατρὸς καὶ γεννάδας

ἤγειρεν αὐτὸ προγονικῆς φήμης χάριν

νημοσύνο-

ν δακρύων.

μνήμης χάριν. ιος σεμου κνου-

μανε κακ[ον] αδδακετ, ετιτετεικμενος ειτο[υ].

νουσ[α — —]ΜΙΟΙ[— —] Τρ[ο]φίμῳ πατ[ρὶ]

[— — —] Δάφνῃ μητ[ρί].

τέρα, τλῆμον· / κ(αὶ) πᾶσά[ν σ’]

ἐδίδαξα διδασκαλίη[ν],

ταχύμοιρε· / ἀντὶ γάμων

δ’ ἀπελίφθην / ἀνδρός τ’ ἡδὲ̣

τέκνου οὐδὲν πλέον ἢ δά-

κρυ’ οὗσα. /

νης περιπέ-

σοιτο δα[ί]-

μοσιν.

Σεβαστοῦ Γερμανικοῦ

Δακικοῦ νείκης Διὶ Βεννίῳ

Μηνοφάνης Τειμολάου

ἀέναον τόδε σῆμα πατὴρ εἵδρυσε θυγατρί, / ἀθανάτην τειμήν, μνημόσυνον δακρύων. /

μήτηρ δὲ ἡ βαρυπενθὰς ἐπὶ τέκνου ταχυμοίρου / ἐμαυτὴν ζῶσα συγκατέθηκα τάφῳ, /

εἵνεκον ἰστοργῆς δάκρυσι μυρομένα. / χαίροις, αἰσθλὲ ὁδεῖτα· σοφῷ νοῒ μάνυε τειμάν /

Πλούτωνος βασιλῆος ἐπιχθονίων ἀνθρώπων, / ᾧ χωρὶς μακάρων πάντες ὀφειλόμεθα. /

ουίους Ἀρτεμίδωρον καὶ Σώφρονα ἀπε-

λευθέρους καὶ [Ε]ὐπλοίδα καὶ Σωζομέ-

νην τὰς [γυ]ναῖκας αὐτῶν ἐν τῆι σ[ο]-

[ιος νι σεμου]ν κνουμανι κακα[ν]

[ζειραν(?) αδδακ]εν δεος κε ζεμε̣[λω]

[— — —]ακεοι ειροια τι ετιττ[ε]-

μνήμης χάριν. ις κε σεμουν κουμινος [κακουν]

αδακεν, με διω[ς ζ]ομολω ετι τετικμενος

ητον.

[υἱὸς Γέτας ὕπατοι (?) λόγους ἐποιήσαν]το, περὶ τούτου πράγματος οὕ-

[τως ἔδοξεν· ὅσα βασιλεὺς Μιθραδάτη]ς ἔγραψεν ἢ ἔδωκέν τισιν ἢ ἀφεῖ-

[κεν, ἵνα ταῦτα κύρια μείνῃ οὕτω καθὼς] ἐδωρήσατο εἰς ἐσχάτην ἡμέραν,

[στρατηγὸς] λ̣όγους ἐποιήσατο, περὶ̣ [τούτου τοῦ πράγματος οὕτως ἔδοξεν· ὅσα Μιθρα]-

[δάτης περὶ] τ̣ῆ̣ς Ἀσίας v ἔγγραψεν ἢ ἔδω̣[κέν τισιν ἢ ἀφεῖκεν, ἵνα ταῦτα κύρια μένῃ οὕτω]

[καθὼς ἐδω]ρ̣ήσατο εἰς ἐσχάτην ἡμέ̣[ραν, περί τε τῶν λοιπῶν ἵνα κρίνωσιν οἱ δέκα (?)]

ἱερεὺς

Ἑρμᾶς Δαμᾶ-

δος σὺν ἀδελ-

εἰς τὴν πατρ[ί]-

δα εὐεργέτην

νέον ἥρωα.

Απφιον Δαμᾷ τῷ ἀν-

δρὶ v μνήμης χάριν.

Μαλαυ-

νδας

Τατιῳ

π̣ελευθέρᾳ Εὐτυχ[ίᾳ],

Ἱπποδαμίᾳ τῇ τε-

θρεμμήνῃ ἡμῶν,

τωνίᾳ καὶ Τρο-

φίμῳ Δαδων-

τος

ἡρῷον ἑαυτῷ καὶ

τῇ γυναικὶ ∙ Αὐρ. ∙ Δηδα-

μίῃ καὶ τοῖς τέκνοις

μοῦ Γερμανικῷ

[μ]νήμης χάριν· εἰ δαί δέ

[τι]ς βουληθῇ, θάψαι ἕ-

ατες αρκιαεϝαις ακενανολαϝος μιδαι λαϝαπταει ϝανακτει ⋮ εδαες.

βαβα μεμεϝαις προιταϝος ⋮ κφιζαναϝεζος ⋮ σικενεμαν ⋮ εδαες.

Μιδας

ςματεραν ματερα

ϝ̣ρεκυν ⋮ δειατιτεεδ ||

δαϝοιτμαν

κιαναϝεζος ⋮ ακαραλαζυν ||

εδαες

ϝρεκυν ⋮ τεδατοζ ⋮ ζοστυτ̣υ̣τ̣ρ̣․ι̣ αν̣ενοζ̣ ⋮ ακενανολαϝος || αεζ ||

ματεραν ⋮ αρεζαστιν βονοκ ⋮ ακενανολαϝος ||

ζοσεσαιτ ⋮ ματερες ⋮ εϝετεκσετιζ ⋮ οϝεϝιν ⋮ ονομαν ⋮ δαψετ ⋮ γα ||

κεδοκεζ ⋮ ϝεναϝτυν ⋮ αϝταζ ⋮ ματερες

ὸν αὖχος v ἥτις ἐπ’ ἀλ-

λοδαπῇ διέσωσε v

νέον Πυθό[— — —]

ὸν αὖχος, / ἥτις ἐπ’ ἀλ-

λοδαπῇ διέσωσε

νέον Πυθόχ[ρηστον]. /

[ισει․․․ ο]ὐκ ἐτέλεσεν

[— — —]ΤΗκε..η ενδα

[․]ΗΔΙΝΟϹ ἑτέρου α[․․․․]

πτειν διὰ κτῆσιν ΔΑΘΕϹ[․․․]

[εἰ] δέ τις βα[ίν]ῃ ταῦτα ε[ἶ]-

ΛΙΑ Τερτίου γόνος ἠὲ πρόοικος

πατρίδα τὴν ἰδίαν γλυκίοις

ἐ̣πέεσσι προτειμῶν v ἔσχεν

[— — —κ]αὶ τέκνοις καὶ [․]ΑΤΑΙ Νυνφηδώρῳ Ι[— — —]

[— — —]ιος αδακετ βασιοι βεκος μεβερετ[— — —]

ωτᾷ ὃν ἀνεθρείψαντο ἀ̣νθ’ υἱόν

[ι]ος νι σεμον κνουμανε κακον αδακ-

ε̣τ̣ αινι ατελμας με δεως τι ετιττετικμ-

της μελα̣ίνης περι[πέ]-

σοιτο δαίμ̣ο̣σιν.

Μητρόβιος

Ἀλεξάνδρου ἐπύησεν ἡ̣ρ̣ῷ̣ο̣ν δαπανήσα̣ς̣ μ̣[υ]ριάδας πεντήκοντα

ΠΑΡΗ[— — —]

Ε̣ὐδαίμω[ν ․․]ο̣υ

[․]ου περὶ τῶ[ν ἰ]δ̣ί̣-

προφερέστατον

οὖδας ἁπάντων /

χαίροις, χρυσόπο-

[— — — porta(?)]m et tu[rres faciundas curavit — — —]

[— — — τὴν πύλην(?)] κα[ὶ] τοὺς πύ[ργους κατεσκεύασεν — — —]

Im Kranze: Ἄ|κτι|α.

Darunter:

Λη|τιόεια Λητόεια. | Πύθι|α.

κ(αὶ) ἐνδόξου ἀποστόλου κ(αὶ) θεολόγου Φιλίππου.

Darunter in Siegelform: ΑΡΩ.