[δότῳ(?) — — — — — — —]ιν ἰδίοις· ἑτέρῳ δὲ μηδενὶ vac.

[ἐξέσται — — — — — ἕτερο]ν̣ εἰς τὸν οἶκον μητὲ ΕΣΩΜΙ

[— — — — — — — — — — — ἐπ]εὶ ἀποδώσει ὁ τολμήσας

Κ̣ά̣φοιβος —— διακατέχω

τὸν δέξιον σὺν τῷ

κάτω τὸν ἀριστερὸν

[κλιον καὶ τοὺς] περικειμένους

[τοίχους ἐ]ποίησεν· οὐκ ἐξέσ-

[ται δὲ οὐδεν]ὶ λῦσαί τι τῶν τοίχων

[τ]ὸν βωμὸν μνείας χάριν·

ἑτέρῳ δὲ οὐδενὶ ἔ̣ξ̣ον

ε̣ἶ̣ν̣α̣ι̣ ὑ̣π̣οθεῖναί τινα

[καὶ ἐὰν(?) βο]υλη̣θ̣ῇ ὁ Νεικοστεφὴς ἐπιβάλαι Ἀγόραστον ΤΟΝΟ̣Λ̣ΙΤΕΚ̣ΝΟΝ· ἑτέρῳ δὲ οὐδενὶ

[ἐξέσται ἐπι(?)]βάλαι ἐν τῇ σορῷ, ἐπεὶ ἀποδώσει τῇ κρατίστῃ β̣ο̣υλῇ 𐆖 ͵βφʹ.

vacat τούτου ἀντίγραφα β εἰς τὰ ἀρχεῖα ἀπετέθη.

καὶ τῷ γλυκυτάτῳ ἀνδρὶ Εὔνοι μνίας χάριν.

εἴ τινι ἡ Τύχη βουληθῇ, ἑτέρῳ δὲ οὐδενὶ ἔξον εἶνε ❦

θάψε τινα ἐν τῇ σορῷ· εἰ δέ τις παρὰ ταῦτα ποιήσει,

[τ]ον ὑποθήσι τινὰ ἢ μετ[α]-

[κηδ]ε̣ύ̣σ̣ε̣ι̣, ἕξει πάντες τοὺς

[θ]εοὺς κεχολωμένου̣ς̣.

ἑτέρῳ δὲ οὐδεν̣[ὶ] ἐξ̣έ̣σται θάψαι τινα ἐν τῇ σορῷ ἢ ὑπε-

ναντίον τι ποιῆσαι, ἐπὶ θήσει τῷ φίσκῳ 𐆖 ͵αφʹ ∙ τούτου

[— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —]

κα̣ὶ̣ ἑαυτῷ ζῶντι· ἑτέρῳ δὲ οὐδενὶ ἐξέσται βληθῆναι εἰς τὴν σορόν, εἰ μή τι ἂν

vacat ὁ Πυλάδης βουληθῇ· εἰ δέ τις βιάσηται vacat

[— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — e.g. ἑτέρῳ δὲ οὐδενὶ ἐξέσται τινὰ]

τεθῆναι, ἐπεὶ ἀποδώσει τῇ γερουσίᾳ 𐆖 τʹ· τούτου ἀντίγραφον ἐτέθη ἰς τὰ ἀ̣[ρ]χ̣εῖα.

τῶν προδηλουμένων [— — — —]

τρων οὐδενὶ ἐξέσ[ται — — ἀνο(?)]-

ρύσσειν· οὐδεν̣[ί — — — — — — —]

ΡΟΥΠΟ[— — —]

[․]ΑΝ ἐξέστιν

[․]ΕΙϹΠΕΥΔΕΙΕ

[— — — ἐξέστ]αι βληθ[ῆναι — — —]

ἰν(δικτιῶνος) ϛʹ. εὐτύχι τῷ Χρ(ιστῷ) Ὀν[ή]σιμος | καὶ Ἀλέξανδρος ὁ ποιήσας.

τὼ τὸ νικᾷ

καὶ τὴν ἔξοδο[ν].

[αὐτῶ]ν· ἑτέρῳ δὲ

μηδεν̣ὶ̣ ἐξὸν εἶ-

ν̣αι κηδε̣ῦ[σ]α̣ι̣ π̣τ̣ῶ̣-

τὸν φίλον καὶ πολέμιον, ὃν ἂν καὶ Ἀρυκ̣[ανδεῖς νομίζω]-

σι· ὕπαρξι δὲ καὶ τοῖς ἐξ αὐτῶν στρα[τιώταις τοῖς]

ἐν Συρίαι, ἐὰν ἐπανέλθωσιν, τὰ αὐτὰ [φιλάνθρω]-

[— — — — — — —]ι̣κ̣οι̣ς δὲ ἔστω καὶ τοῖς ἀδικ[ηθεῖσιν(?) — — —]

[ὁ δὲ πριάμενος κ]αταβαλεῖ τὸ ἐξεύ̣ρεμα πα̣[— — — — — — — —]

[— — — — — — —]νης καὶ ἐπρίατο Κ̣ο̣υαυα Ἑρμα[ίου(?) — — —]

ἀρχι̣[ερεὺς μ]έ̣γιστος, Γ̣[ερμανικὸς μέγιστος],

δημ̣αρχ̣[ικῆ]ς̣ ἐξουσίας τὸ [ϛʹ, ὕπατος τὸ δʹ, πα]-

τ̣ὴ̣ρ πατρίδος, ἀνθύπ(ατος) καὶ [Αὐτοκράτωρ Καῖ]-

σαρ Πούβ(λιος) Λικ(ίννιος) Γαλλιηνὸς Εὐ[σ(εβὴς) Εὐτ(υχὴς) Σεβ(αστός)],

ἀρχι̣ερεὺς μέγ(ιστος), Γερμανικὸς [μέγιστος, δημ(αρχικῆς) ἐξου]-

σίας τὸ ϛʹ, ὕπατος τὸ γʹ, π(ατὴρ) π(ατρίδος), ἀ̣ν[θ(ύπατος) καὶ Πούβ(λιος) Λικ(ίννιος)]

[tro religioso proposito pet]ere. iam nunc h[oc agatis ac postuletis, sine]

[ulla recrastinatione scili]cet impetraturi ea[m quae in omne aevum ves]-

[trae praestita civitati t]am nostram iuxta deos i[mmortales religiosam]

[pietatem atteste]tur quam vero condigna prae[mia vos instituti]

[vestri a nostra cl]ementia consecutos liberis ac n[epotibus in]-

[dicet vestris].

[ἀρ]χιερεῖ μεγίστῳ, δημα-

[ρχικῆς] ἐξουσίας τὸ ε, α[ὐ]-

[τοκρ]άτορι τὸ ια, πατρὶ π[α]-

νος̣ [ἀρχιερεὺς μέγισ]-

τος, δη[μαρχικῆς ἐξ]-

ουσίας [τὸ —ʹ (κτλ.)]

λ̣ε̣ι̣ τ̣ὰ̣ ὀ̣[φ]ε̣[ι]λ̣όμεν[α αὐτῷ σὺν καὶ τοῖς]

κλ̣η̣ρ̣ο̣ν̣ό̣μ̣οις ἐξ[αλείψαντα, ἱερέα τοῦ]

ἔθν̣ους κ̣αὶ πρυτα̣[νεύσαντα — — — —]

ἀργυρίου (δραχμὰς) ͵β καὶ [— — —]

καὶ ὑποδεξάμε[νον τὸ πλῆθος· ἱερα]-

τεύσαντα δὲ καὶ [τοῦ ἔθνους(?) καὶ ἐπαν]-

Ἀρυκανδίδα θυγατέ[ρα, ἐκγό]-

νην, ἐξεκγόνην, ἀπογό[νην καὶ]

ἀνεψιὰν λυκιαρχ̣ῶν, [γυναῖ]-

[— — — — — — — — — — —]

[— — — — ἐκγόνην, ἐξεκγό]-

νην, ἀπ[ογόνην, ἀνεψιὰν λυκι]-

αὐτῶν ἀνδράσιν· καὶ

μὴ ἐξουσία ἔστωι

μηθενὶ ἀδικῆσαι του

τῆι γυναικὶ αὐτοῦ Τεδιμ̣όνει· ὅταν δὲ οὗτοι τ̣ι̣θ̣ῶ̣σ̣ι̣ν̣ ε̣ἰς τὸν τά-

φον, μ̣ηκ̣έ̣τ̣ι ἐξέστω μηθενὶ ἀνοῖξαι μηδὲ ἐπεισενέγκαι ἄλλο

σῶμα· ἐὰν δέ τις ἀνοίξει ἢ ἐπεισενέγκῃ ἢ ἀδικήσηι τὸν τάφον

κὶ αὐτοῦ Παύᾳ Ἐμβρόμου β̣ʹ τοῦ Περικλέους Ἀρυκανδίδ̣ι̣

καὶ τέκνωι ἑαυτῶν καὶ τοῖς ἐξ αὐτῶν καὶ πατροθ̣ε̣-

ί̣ῳ αὐτοῦ Θεμιστοκλεῖ Ἀττικοῦ Ἀρυκανδεῖ καὶ [τέκνῳ(?)]

[(?)Κιλλόρ]της Πίγρητος τοῦ Κιλλόρ̣[τ]ου Ἀρισταινέτῃ Κρα[τ]έρου̣ τοῦ Κιλλόρτου τῇ γλυκυτάτῃ γυναικὶ κα[ὶ] ἐξαδέλφῳ

[ὁ δεῖνα] πατέρα καὶ μητέρα τὸ μ̣νημεῖον καθὼς ἐνετείλα̣τ̣ο ἡ Ἀ̣ρισταινέτη διὰ τῆς διαθήκης. ❦

Παύας· ἑτέρῳ δὲ οὐδε-

νὶ ενι ἐξέστω ταφῆναι,

ἢ ὀφειλέσει Ἀρυκανδέ-

καὶ Ἱερατικῷ Πίγρητος φίλῳ, ἄλλῳ δὲ

οὐδενὶ ἐξέστω, οὐδὲ τοῖς προγε-

γραμμένοις τέκνοις μου συνχω-

νοις, ἑτέρῳ δὲ οὐδε-

νὶ ἔξεστι ταφῆνε ἔν-

θα, ἐπὶ δώσι τῷ ἱερωτά-

Ζωσίμης ἑαυτῇ

[κ]αὶ τοῖς ἐξ αὐτῆς.

[— — — — — — — — — —]ια Σαρπήδονος ἑατοῖς·

[ἄλλῳ δὲ οὐδενὶ ἐξὸν ἔσ]τω θάψαι τινά· ἢ ἁμαρτωλὸς

[θεοῖς πᾶσι καὶ πάσαις ἔσ]τ̣ω̣ καὶ ὀφειλήσει ἱερὰς θεοῦ

χμωνὶς ἡ καὶ Ουαυα Αἴχμωνος Ἀρυ(κανδὶς)

ἑαυτῇ καὶ τοῖς ἐξ αὐτῆς καὶ τῷ ἀνα-

τραφέντι καὶ ὑπ’ ἐμοῦ Δημητρίῳ Ἰά-

συνχώρῳ ἐνταφῆναι· ∙Αὐρ(ηλίᾳ) ∙ Ἀπολλωνίαι̣

Δαμᾶτος Ἀλεξίππου καὶ ἀνδρὶ αὐτῆς

Εὐνοῦτι καὶ Παρησιαστικῷ Ἐμβρόμου

καὶ γυναικὶ αὐτοῦ Παραμυθίᾳ καὶ Ζωσί-

μῳ δὶς καὶ τοῖς ἐξ αὐτῶν, δι’ ἣν ἔχω πρὸς

[α]ὐτ̣οῖς φιλίαν τε καὶ συνγ̣ένειαν· ἑτέρῳ

δὲ οὐδενὶ ἐξέσται ἐνθάψαι τινά, ἢ ὀφει-

λέσει τῷ δήμῳ 𐆖 ͵α.

τ̣ινι ἐγὼ ζῶν συνχωρή̣[σω ταφῆναι, ἄλλῳ]

δὲ οὐδενὶ ἐξὸν ἔστω θά̣[ψαι τινὰ ἢ ὀ]-

φειλέσει τῇ πόλει 𐆖 φʹ. vac.?

τουσ[— — — — — — — — — —]

δόλω[— — ἑτέρῳ δὲ οὐδενὶ ἐ]-

ξέστω· [ἐπεὶ ὁ τολμήσας ὀ]φει-

λέσει τῷ [ἱερωτάτῳ φίσκ]ῳ̣ προ-

δυβ̣ερι Ι․․․ μου, ἑτέρ[ῳ δὲ]

μὴ ἐ[ξ]ὸ[ν ε]ἶν[α]ι ἐν̣ [σ]ωμ[ατο]-

θή[κ]ῃ θ̣ά̣ψα̣ι̣, [ἐκ]τ̣ὸ̣ς ἂν μ̣ὴ

[ὁ δεῖνα — — — —]υος Δοκίμου ἑαυτ[ῷ καὶ]

[τῇ γυναικὶ (?) Ἐλ]πίδι καὶ τοῖς ἐξ αὐ[τῶν]

[— — — — — — — — — — — — — — — —]

[γα]μετὴ Ἀπολλωνί̣[ο]υ ἑαυτῇ [καὶ ἀνδρὶ καὶ]

[το]ῖς ἐξ αὐτῆς τέκνο[ι]ς· ἑ̣τ̣έ̣[ρῳ δὲ οὐδενὶ]

[ἐ]ξέσται θάψαι τινὰ [— — — — — — — —],

ἢ ὀφειλήσει τῷ φί[σκῳ 𐆖 ․․ʹ].

[— — — — — — — — — — — — — — —]

[ἑτέρῳ δὲ οὐδ]ενὶ ἐξ[έστω ἐνταφῆναι],

[εἰ μή τινι ἐγ]ὼ συνχ[ωρήσω, ἢ ὀφειλέσει]

ἑτέρῳ δ[ὲ οὐδενὶ]

ἐξὸν ἐ[νθάψαι, ἢ]

[ὁ τ]ολμ[ή]σ̣[ας]

δούλας μου Μελιτινὴν

καὶ Εὐνοίαν, τὰς ἐξ Ἀρ-

τεμεῖτος προικαίας

[ἄ]λλῳ δὲ μη-

δενὶ ἐξεῖνα[ι]

τ̣αφῆναι.

[— — — — — — — — — — — — — — — —]․․ναια ἡμῶν Δη․

[— — — — — — — — — — — — ἑτέρῳ δὲ] μηδενὶ ἐξὸν ἐντ[ε]-

[θῆναι· εἰ δέ τις — — —, δώσει τῷ τα]μείῳ 𐆖 ͵αφʹ.

[— — — — — —]Ι̣ΗΝϹ[— — — — — —]

[— — — — —] Ἀλεξανδ[ρ— — — — —]

[— — — — —]Ι̣ΝΕΜΕΤΟ[— — — — —]

[— —]ωνε[— — — ἄλλῳ δὲ οὐδενὶ]

[ἐξέσ]ται ἐ[νταφῆναι ἕτερον, ἢ ἔσ]-

τ̣αι ὑπεύθ̣[υνος τῇ τυμβωρυ]-

[— — — — — — —]ΤΟΣ̣․․Ι̣Ε̣Φ̣Ι̣

[— — — — — — — — —]Ε̣Ξ̣Π̣

[— — — — — — —]Λ̣[—]Ι̣Ι̣Ρ̣Ο̣․․

[— — ?Κενδ]α̣βορας [— —]

[— — κ]αὶ τοῖς ἐξ [αὐτῶν]

[?τέκν]ο[ι]ς̣· ἄ̣λ̣λ̣ῳ̣ δ̣[ὲ οὐ]-

[δενὶ ἐξέσται ἐνθάψαι, —]

[— — — — — — — — — —]

Μητρὶ Ζιζιμηνῇ εὐχ[ὴν]

Ἀλέξανδρος

Ἀλεξάνδρου

Δοκιμεὺς ὁ

M. Arruntio M.

fil(io) Serg(ia) Frugi praef(ecto)

coh(ortis) III Ulp(iae) Petraeor(um),

trib(uno) mil(itum) leg(ionis) XIII Gem(inae),

praef(ecto) alae Parthor(um)

sagit(tariorum), proc(uratori) Aug(usti) provin(ciae)

μενος, δὶς ἄρ-

ξας, ἑξάκ’(ις) πορ-

εύσας, παγαρχή(σας),

Αὐρ. Ἀλέξανδρος ζῶν καὶ

φρονῶν ἑαυτῷ καὶ Αἰλίᾳ

ζεύ[γ]εσι καὶ δούλοις ἀγαλ[λό]μενος τ’ ἐπὶ [α]ὐτοῖς

ἐξάγαγ[ε]ν ⏑⏑ –⏑⏑ –⏑⏑ –⏑ πόληος

ὃν πάν[τ]ες ἐφίλησαν, ὅσοι τ[ο]ί[ου]ς ἀγάπησαν

ζεύγεσι καὶ δούλοις Ἀγαλας Μη̣νός τ’ ἐπὶ λ̣ύτ[ρ]οις

ἐξαγαγὼ̣ν φ̣αιόλευκον ἀλέκ̣τ̣ορ[α], δῶ̣[ρα] πόληος,

ὃν πάντ̣ες ἐφίλησαν ὅσοι τε [φ]ιλῶ̣ς ἀγάπησαν

θυγατράσι. οὐδενὶ ἑτ-

έρῳ ἐξέσται ἐπεισενενκεῖ-

ν, ἐπ̣εὶ ὑποκείσ[εται] (δην.) ͵αφʹ.

Κόϊντος Φού-

λβιος Ἀλέξ̣α[ν]-

δρο[ς ζ]ῶν ἕ-

Δάης Ἀλεξάν-

δρου Ταταδῃ Ταταδι γυνα-

κὲ Σίσινος διάκων

κὲ Ἀλέξανδρος

ἀνεστήσαμεν τὸ-

ἀνδρ[ὶ — — —]

Ἀλεξά[νδρῳ — —]

συμ[βίῳ — — —]

ἀπελεύθερος

Ἀλεξάνδρῳ

καὶ Διογενίδι

[ὁ δεῖνα —]ε[․] ἐκόσμη[σε τὴν δεῖνα τὴ]ν̣ ἐξαδέλφην αὐ-

τοῦ.

[Α]ὐρ. Κοδρᾶτο[ς Ἀλε]-

ξάνδρου Διὶ

Ζημρουτηνῷ

κυτάτῳ μου ἀν-

δρὶ Δημητρίῳ Ἀλε-

ξάνδρου ἀνεσ-

τήσαμεν ζῶν-

τῷ φίσκῳ [δηνάρια δισχίλια(?)]

πεντακόσ[ια καὶ ἕξει Μῆνα κε]-

χολωμένο[ν θεοὺς κε]χολώμενο[υς?].

P. Mestrius P. f. Maec[ianus], veteranus [leg(ionis) VII], M. Lollio

M. f., veterano leg(ionis) septumae septimae, amico [bene merenti](?) posuit.

[Σ]ελήνη Ἀ̣ν-

ικήτου Ἀλ[ε]-

ξάνδρου(!) ἀδρ[ὶ] ἀνδρὶ

αὐτῆς καὶ ὑῷ αὐ-

Sabinus, 7(centurio) leg(ionis) VI Vict(ricis),

patri suo fecit.

Τίτ[ωι Σ]εξτειλίωι

Τίτου υἱῶι [Φ]αβία

[Λ]ο̣ύκιος ἀνέστησε Τήλεφον καὶ Μάρκον καὶ Σέξτο[ν ․․․]

[καὶ] ἑαυτὸν ἀετὸν καὶ Αμμουκιν Βαβοου ❦ τὸν π[ατέρα]

καὶ Κοσεις καὶ

Ἀλέξανδρος

Οὐπραμουσιος

μέγιστον δημαρ-

χικῆς ἐξουσίας

πατέρα πατρίδος

[βῆ ἀρχιερέα] μέγιστον δημ-

[αρχικῆς ἐξου]σίας τὸ κʹ ὕπατο-

[ν τὸ δʹ π(ατέρα) π(ατρίδος) θεῶν ἐνφανέστατο-

αὶ ὁ [δ]ῆμος ἐπὶ Κορνηλίο-

[υ Δέξ]τ̣ρου πρεσβ(ευτοῦ) καὶ ἀντιστρα-

[τήγ(ου)] τοῦ Σε[β(αστοῦ)] καὶ ἐπὶ ἀρχόν-

am Westende, auf dem ersten noch aufrecht stehenden Bogen:

𐆠 τὸ κολ|λήγιν

auf dem rechten Keilstein des zweiten Bogens, auf dem Boden liegend zwischen erster und zweiter Saüle:

—ινω—

In der Mitte griechisches Kreuz in Kreis.

links davon

ρίου

rechts

Δο-

Σωκράτευς, ὅς πολλὰ βίῳ ἐν κήδε’ ἀνέτλη·

ἐγ δοίων ἀλόχων ἕξ θρέψας εὔτροπα τέκνα

πηρὰ ἐν ὠμοτάτῳ οἰκτρῷ μόρῳ ὤλεσα πάντας.

Unter dem rechten Arm eines grossen Kreuzes:

[— — —]-

ον καὶ τοὺς κατα-

χθονίους μὴ ἐξ[εῖ]-

ναί τινι πωλῆσαι

Lustra ❦

conse-

cravit

d(ecreto) d(ecurionum).

[I]saurica ux̣[or]

d(e) s(ua) p(ecunia) f(aciendum) c(uravit)

d(ecreto) d(ecurionum) et po(puli).

[se et suis l]iberis ❦

[de sua pec(unia) fe]c̣it.

[se et suis l]iberis ❦

[de sua pec(unia) fe]c̣it.

[A]nchare-

na Secun-

[d]ạ LAΛΛ

[—]um mun[i]-

[m]entum monumentum fecerun[t]

[pos]ito conmuniter

patri eorum

d(e) s(ua) p(ecunia) f(ecerunt) m(emoriae) c(ausa).

Lolliae Secundae

socrae amicissimae

ἐποίησ[αν τὸ] κοιμη[τήρι]-

ον ἐξ ἀν[αλ]ω[μάτων δύ]-

ο μὲν [μέ]ρη τ[οῦ Καπί]-

Ζηζις

Ἀλεξᾶι

τῷ ιδίῳ

im Mittelfeld, rechts ober dem Reiter Κάσσιος.

im rechten Feld Ἀντώνιος | Ναννιως.

im linken Feld Τας. Τατα.

εἰσοθέων [τ̣]οκέω[ν Τ]υ[δ̣ά̣]ρ̣[ρου καὶ ․․․․․]

οἴκτρ’ ὀλοφυρομένη τάδ’ ἔλεξ[ε ․․ παροδίταις]·

παρθένος οὖσα [κ]όρη φέρνην ἔλα[χον παρὰ πατρὸς]

εἰσοθέων τ̣οκέω[ν ε]ὐδ̣α̣ι̣[μοσύνην ἣ ὄλεσσεν],

οἴκτρ’ ὀλοφυρομένη τάδ’ ἔλεξ[ε Τατα τριτάλαινα]

παρθένος οὖσα [κ]όρη φέρνην ἔλα[χον παρὰ πατρὸς]

links uber der männlichen Figur ․․․ης.

über den zwei Frauen, links Γαα. rechts Γογγοα.

über der einzelnen Frau Τατα.

Die Beischriften stehen über den Figuren, links: Νης Πωπας. rechts: Μωμας Πωπας.

βωμὸν τόνδ’ ἱερεὺς ὁ θεο-

ῖς φίλος ἐξετέλεσσε /

ΧΕΥΤ Διονύσῳ ἔχων Πάρος πα[τ]ρὸς? οὔνομα.

per A. Caesennium Gallum

co(n)s(ularem), XVvir(um) quindecemvirum s(acris) f(aciundis), leg(atum) Aug(usti) pro pr(aetore)

straverunt

γάτηρ Κάστορος·

ἀνέστησεν Ἀλέ-

ξανδρος τρο-

φεὺς αὐτῆς

ἐνθάδε γῆ κατέχι Αὐρ. Πρίσκον εἰητρὸν ἰατρὸν

ἐόντα ἔξοχον ἡλικίης ἐπὶ ἔτεσι ἑξέκοντ[α]

ἀνέστησεν δὲ αὐτὸν Τιμόθεος υἱὸς

τησεν Εὐσέ-

βιν τὸν ἐξ-

άδελφον

ἀλλ’ ὁ Φθόνος κακός ἐστιν, ὃς ἔκπλαγον γεγαῶ[τα]

ἐξαπίνη[ς] ἐτάνυσσ’, ἔρνος [ἅ]τ’ ἠύκομον.

τοὔνεκ[α]καὶ φιλέουσα τὸν υἱέα πότνια μήτηρ