[ ]
Att. — stoich. 32 — 446/5 a.
1 | ἔδοχσεν τε͂[ι β]ολε͂ι καὶ το͂ι δέμοι, Ἀντιοχὶς ἐ[πρυτ]- |
άνευε, Δρακ[ον]τίδες ἐπεστάτε, Διόγνετος εἶπε· | |
κατὰ τάδε τὸν ℎόρκον ὀμόσαι Ἀθεναίον τ- | |
ὲν βολὲν καὶ τὸς δικαστάς· οὐκ ἐχσελο͂ Χα- | |
5 | λκιδέας ἐχ Χαλκίδος οὐδὲ τὲν πόλιν ἀνά- |
στατον ποέσο οὐδὲ ἰδιότεν οὐδένα ἀτιμ- | |
όσο οὐδὲ φυγε͂ι ζεμιόσο οὐδὲ χσυλλέφσο- | |
μαι οὐδὲ ἀποκτενο͂ οὐδὲ χρέματα ἀφαιρέ- | |
σομαι ἀκρ̣ίτο οὐδενὸς ἄνευ το͂ δέμο το͂ Ἀθ- | |
10 | εναίον, οὐδ ἐπιφσεφιο͂ κατὰ ἀπροσκλέτο |
οὔτε κατὰ το͂ κοινο͂ οὔτε κατὰ ἰδιότο οὐδ- | |
ὲ ἑνός, καὶ πρεσβείαν ἐλθο͂σαν προσάχσο | |
πρὸς βολὲν καὶ δε͂μον δέκα ἑμερο͂ν ℎόταν | |
πρυτανεύο κατὰ τὸ δυνατόν. ταῦτα δὲ ἐμπ̣- | |
15 | [ε]δόσο Χαλκιδεῦσιν πειθομένοις το͂ι δέ- |
[μ]οι το͂ι Ἀθεναίον. ℎορκο͂σαι δὲ πρεσβεία- | |
[ν] ἐλθο͂σαν ἐχ Χαλκίδος μετὰ το͂ν ℎορκοτο͂- | |
ν Ἀθεναίος καὶ ἀπογράφσαι τὸς ὀμόσαντ- | |
ας. ℎόπος δ ἂν [ὀ]μόσοσιν ℎάπαντες, ἐπιμελ- | |
20 | όσθον ℎοι στ[ρ]ατεγοί vacat |
κατὰ τάδε Χαλκιδέας ὀμόσαι· οὐκ ἀπο[σ]τέ- | |
σομαι ἀπὸ το͂ [δ]έμο το͂ Ἀθεναίον οὔτε τέ[χ]ν- | |
ει οὔτε μεχανε͂ι οὐδεμιᾶι οὐδ ἔπει οὐδὲ | |
ἔργοι οὐδὲ το͂ι ἀφισταμένοι πείσομαι, κ- | |
25 | αὶ ἐὰν ἀφιστε͂ι τις κατερο͂ Ἀθεναίοισι, κ- |
αὶ τὸν φόρον ὑποτελο͂ Ἀθεναίοισιν, ℎὸν | |
ἂν πείθο Ἀθεναίος, καὶ χσύμμαχος ἔσομα- | |
ι ℎοῖος ἂν δύνομαι ἄριστος καὶ δικαιότ- | |
ατος καὶ το͂ι δέμοι Ἀθεναίον βοεθέσ- | |
30 | ο καὶ ἀμυνο͂, ἐάν τις ἀδικε͂ι τὸν δε͂μον τὸν |
Ἀθεναίον, καὶ πείσομαι το͂ι δέμοι το͂ι Ἀθ- | |
εναίον. ὀμόσαι δὲ Χαλκιδέον τὸς ℎεβο͂ντ- | |
ας ℎάπαντας· ℎὸς δ ἂμ μὲ ὀμόσει, ἄτιμον αὐτ- | |
ὸν ἐ͂ναι καὶ τὰ χρέματα αὐτο͂ δεμόσια καὶ | |
35 | το͂ Διὸς το͂ Ὀλυμπίο τὸ ἐπιδέκατον ℎιερὸ- |
ν ἔστο το͂ν χρεμάτον. ℎορκο͂σαι δὲ πρεσβε- | |
ίαν Ἀθεναίον ἐλθο͂σαν ἐς Χαλκίδα μετὰ τ- | |
ο͂ν ℎορκοτο͂ν το͂ν ἐν Χαλκίδι καὶ ἀπογράφ- | |
σαι τὸς ὀμόσαντας Χαλκιδέον. | |
vacat | |
40 | Ἀντικλε͂ς εἶπε· ἀγαθε͂ι τύχει τε͂ι Ἀθεναί- |
ον ποε͂σθαι τὸν ℎόρκον Ἀθεναίος καὶ Χαλ- | |
κιδέας, καθάπερ Ἐρετριεῦσι ἐφσεφίσατ- | |
ο ℎο δε͂μος ℎο Ἀθεναίον· ℎόπος δ ἂν τάχιστ- | |
α γίγνεται, ἐπιμελόσθον ℎοι στρατεγοί. | |
45 | ℎοίτινες δὲ ἐχσορκόσοσι ἀφικόμενοι ἐ- |
ς Χαλκίδα, ἑλέσθαι τὸν δε͂μον πέντε ἄνδρ- | |
ας αὐτίκα μάλα. περὶ δὲ το͂ν ℎομέρον ἀποκ- | |
ρίνασθαι Χαλκιδεῦσιν, ℎότι νῦμ μὲν Ἀθε- | |
ναίοις δοκεῖ, ἐᾶν κατὰ τὰ ἐφσεφισμένα· ℎ- | |
50 | όταν δὲ δοκε͂ι, βολευσάμενοι ποέσοσι τὲ- |
ν διαλλα[γ]έν, καθότι ἂν δοκε͂ι ἐπιτέδ̣ειο- | |
ν ἐ͂ναι Ἀθεναίοις καὶ Χαλκιδεῦσιν. τὸς δ- | |
ὲ χσένος τὸς ἐν Χαλκίδι, ℎόσοι οἰκο͂ντες | |
μὲ τελο͂σιν Ἀθέναζε, καὶ εἴ τοι δέδοται ℎ- | |
55 | υπὸ το͂ δέμο το͂ Ἀθεναίον ἀτέλεια, τὸς δὲ ἄ- |
λλος τελε͂ν ἐς Χαλκίδα, καθάπερ ℎοι ἄλλο- | |
ι Χαλκιδέες. τὸ δὲ φσέφισμα τόδε καὶ τὸν | |
ℎόρκον ἀναγράφσαι Ἀθένεσι μὲν τὸν γρα- | |
μμ[α]τέα τε͂ς βολε͂ς ἐστέλει λιθίνει καὶ κ- | |
60 | αταθε͂ναι ἐς πόλιν τέλεσι τοῖς Χαλκιδέ- |
ον, ἐν δὲ Χαλκίδι ἐν το͂ι ℎιερο͂ι το͂ Διὸς το͂ | |
Ὀλυμπίο ℎε βολὲ Χαλκιδέον ἀναγράφσασ- | |
α καταθέτο. ταῦτα μὲν φσεφίσασθαι Χαλκ̣- | |
ιδεῦσιν. vvvv τὰ δὲ ℎιερὰ τὰ ἐκ το͂ν χρεσμ- | |
65 | ο͂ν ℎυπὲρ Εὐβοίας θῦσαι ὁς τάχιστα μετὰ |
ℎιεροκλέος τρε͂ς ἄνδρας, ℎὸς ἂν ἕλεται ℎ̣- | |
ε βολὲ σφο͂ν αὐτο͂ν· ℎόπος δ ἂν τάχιστα τυθ- | |
ε͂ι, ℎοι στρατεγοὶ συνεπιμελόσθον καὶ τ- | |
ὸ ἀργύριον ἐς ταῦτα [π]αρεχόντον vacat | |
70 | Ἀρχέστρατο[ς] εἶπε· τὰ μὲν ἄλλα καθάπερ Ἀ- |
ντικλε͂ς· τὰς δὲ εὐθύνας Χαλκιδεῦσι κατ- | |
ὰ σφο͂ν αὐτο͂ν ἐ͂ναι ἐν Χαλκίδι καθάπερ Ἀθ- | |
ένεσιν Ἀθεναίοις πλὲν φυγε͂ς καὶ θανάτ- | |
ο καὶ ἀτιμίας· περὶ δὲ τούτον ἔφεσιν ἐ͂να- | |
75 | ι Ἀθεναζε ἐς τὲν ἑλιαίαν τὲν το͂ν θεσμοθ- |
ετο͂ν κατὰ τὸ φσέφισμα το͂ δέμο· περὶ δὲ φυ- | |
λακε͂ς Εὐβοίας τὸς στρατηγὸς ἐπιμέλεσ- | |
θαι ℎος ἂν δύνονται ἄριστα, ℎόπος ἂν ἔχε- | |
ι ℎος βέλτιστα Ἀθεναίοις. | |
80 | ℎόρκος. |