Funerary epigram for brothers Attikos, Rufus, and Artemon, with a funerary imprecation. Marble altar with molding.
[ ]
Lydia — Attaleia (Selçikli) — Alifakı — Rom. Imp. period — ZPE 174 (2010) 4, 2
| 1 | ἔνθα κασίγνητοι τρεῖς κεί- |
| μεθα, Ναυκόρου ὑοὶ ∙ / μητρό[ς] | |
| τ’ Ἀπφιάδος τῆς ταχὺ πενθα̣- | |
| λ̣έ̣ας, ∙ / ἥτις ἀωρομόρους ἡμᾶ[ς] | |
| 5 | θρ̣η̣νοῦσα τέτ̣ηκεν, ∙ / οὕνεκ’ ἐ- |
| πὶ ξενίης Ἀττικὸν εἷλ̣ε μό- | |
| ρος· ∙ / ἐς πατρίδαν δὲ νέκυν κό- | |
| μισαν μόλις ἄνδρες ἑταῖροι̣· / | |
| ἡλικία δ̣’ ἡμῶν ἀτελής· ὁ γὰρ | |
| 10 | εἷς δεκατρειῶν, / Ἀττικός, ὤλε- |
| τ’ ἐτῶν, Ῥοῦφος̣ ἐπ’ ἐνδεκάτῳ̣, / | |
| ὕστατος ἐννέ’ ἐτῶν Ἀρτέμω̣[ν] | |
| εἷλε μόρον· ∙ / ἴσ̣τε δὲ τοῦτο· θ[α]- | |
| ν̣ὼν οὐδὲν πλέον̣ ἢ κόνης ἐστίν· / | |
| 15 | εἴ τις τούτῳ τῷ μνημείῳ ἐπιβουλεύσει πο̣- |
| τέ, ἄωρα οὕτω θοῖτο, ἃ θρέψει· vv εὐόδει. |