Two honorific epigrams. Doric column of Pentelic marble, broken at the top; in reuse as a base.
[ ]
Attica — Athens — Roman Agora — early 5th c. AD — IG II² 4008 — W. Peek, Att. Versinschriften (1980) 22, 18 — E. Sironen, Inscriptions (1997) 78, 21
See also:
I.1 | ἀγαθῇ τύχῃ. |
Λυσικλέης τόδ’ ἄγαλμα σὺν Υ[. . .]ΑΙ̣ΑΤΟ πέτρῳ | |
υἱέϊ Δεξίππῳ vac. νεύματι Κεκροπίης· | |
οὕνεκα [μυ]ρ̣ία καλὰ̣ ἐ̣πή̣σκ[ε]ε τῇδε πόληϊ | |
5 | ἄξια καὶ δολιχοὺς [vac. πάν]τ’ ἔμ̣εν ἔστε χρόνους. |
vacat 0,033 | |
II.6 | τοῦτον, ὃν εἰσοράᾳ̣ς παριών, ξένε, ἔστιν ἀληθῶς |
Κέκροπος ἐ[κ γεν]ετῆς καὶ φίλος ἀθανάτοις. | |
τὸν κρατεροὶ βασιλῆες ἐτίμησαν χάριν ἔργων, | |
ὧν ἔκαμεν θ̣υ̣μ[ῷ, vac.] ὧν πεποίηκαι καλῶν· | |
10 | τοῦτον Κεκροπίδαι θεο̣είκελοι Λυσικλέης τε |
Δέξιππός τ’ ἐρατὸς στῆσαν ἀγαλλόμενοι. |