Funerary epigram for the mime Bassilla. Limestone stele;
a relief bust of a woman above the inscription.
[ ]
Italia (Venetia) — Aquileia — 222-235 AD — IG XIV 2342 — cf. SEG 47.1471; 50.1036; 52.947; 53.1068
See also:
| 1 | τὴν πολλοῖς ∙ δήμοισι |
| πάρος ∙ πολλαῖς δὲ ∙ πόλεσσι / | |
| δόξαν ∙ φωνάεσσαν ∙ ἐνὶ | |
| σκηναῖσι ∙ λαβοῦσαν / | |
| 5 | παντοίης ∙ ἀρετῆς ∙ ἐν μεί- |
| μοις ∙ εἶτα ∙ χοροῖσι #⁵⁶ / | |
| πολλάκις ∙ ἐν θυμέλαις ∙ ἀλ- | |
| λ’ οὐχ ∙ οὕτω δὲ ∙ θανούσῃ, / | |
| τῇ ∙ δεκάτῃ ∙ Μούσῃ ∙ τὸ λα- | |
| 10 | λεῖν ∙ σοφὸς ∙ Ἡρακλείδης / |
| μειμάδι ∙ Βασσίλλῃ ∙ στήλην | |
| θέτο ∙ βιολόγος ∙ φῶς #⁵⁶ / | |
| ἣ δὴ ∙ καὶ νέκυς ∙ οὖσα ∙ ἴσην | |
| βίου ∙ ἔλλαχε ∙ τειμήν, / | |
| 15 | μουσικὸν ∙ εἰς δάπεδον |
| σῶμ’ ∙ ἀναπαυσαμένη. | |
| ταῦτα | |
| οἱ σύσκηνοί σου ∙ λέγουσιν· | |
| “εὐψύχει ∙ Βάσσιλλα ∙ οὐδεὶς ∙ ἀθά- | |
| 20 | νατος.” |