| 1 | — —ις χαλ— — |
| [M. Annio Vero II, Cn. A]rrio Augure co[s.] | |
| a Plotina Augusta. | |
| [quod studium meum] erga sectam Epicuri sit, optime scis, d[omi]ne. huius successioni a te succurendum | |
| 5 | [est. nunc quia n]on licet nisi ex civibus Romanis adsumi diad[o]chum, in angustum redigitur eligendi |
| [facultas. rogo er]go nomine Popilli Theotimi, qui est modo diado[c]hus Athenis, ut illi permittatur a te et Graece | |
| [t]estari circa hanc partem iudiciorum suorum quae ad diadoches ordinationem pertinet et peregrei- | |
| nae condicionis posse sub[s]tituere sibi successorum, s[i i]ta suaserit profectus personae; et quod Theotimo | |
| concesseris, ut eodem iure et deinceps utantur futuri diadochi sectae Epicuri, eo magis quod opservatur, | |
| 10 | quotiens erratum est a testatore circa electionem [di]adochi, ut communi consilio substituatur a studio- |
| sis eiusdem sec[t]ae qui optimus erit: quod facilius fiet, si e[x] compluribus eligatur. | |
| [I]mp. Caesar Traianus Hadrianus Aug. Popillio Theotimo: permitto Graece testari de eis quae pertinent ad diado- | |
| chen sectae Epicureae. set cum et facilius successorem e[l]ecturus sit, si ex peregrinis quoque substituendi facul- | |
| tatem abuerit, hoc etiam praesto e<t> deinceps ceteris [qui] diadochen habuerint: licebit vel im pe<re>greinum vel | |
| 15 | in civem Romanum ius hoc transferri. |
| Πλωτεῖνα Σεβαστὴ πᾶσι τοῖς φίλοις χαίρειν. [ἔ]χομεν οὗ τυχεῖν ἐσπεύδομεν· συνκεχώ- | |
| ρηται γὰρ τῶι διαδόχωι, ὃς ἂν μέλληι τῆς Ἐπικούρου διαδοχῆς ἀφηγεῖσθαι τῆς οὔσης ἐν | |
| Ἀθήναις, καὶ πᾶν τὸ πρὸς τὴν διαδοχὴν ἀν[ῆ]κον οἰκονόμημα Ἑλληνικῆι διαθήκηι δι- | |
| ατάσσεσθαι καὶ αἱρεῖσθαι εἴτε Ἕλληνα εἴτε Ῥωμαῖον βούλοιτο τὸν προστατήσοντα τῆς | |
| 20 | διαδοχῆς. καλῆς οὖν τῆς ἐξουσίας προσγ[εγ]ενημένης ἧς ἀξίαν χάριν ὀφείλομεν εἰδέ- |
| ναι τῶι ὡς ἀληθῶς εὐεργέτηι καὶ πάσης π[α]ιδείας κοσμητῆι ὄντι καὶ κατὰ τοῦτο σε[βα]σμιω- | |
| τάτωι αὐτοκράτορι, ἐμοὶ δὲ προσφιλεστάτω[ι] κατὰ πάντα καὶ ὡς διαφέροντι κυρίωι καὶ ὡ[ς ἀ]γαθῶι | |
| τέκνωι, κατάλληλον ὑπάρχει ἕκαστον τῶν πεπιστευμένων τὴν κρίσιν τῆς προστατείας τὸν ἄ- | |
| ριστον αἰεὶ ἐκ τῶν ὁμοδόξων πειρᾶσθαι ἀντικαθιστάνειν εἰς τὸν ἑαυτοῦ τόπον καὶ πλεῖον | |
| 25 | νέμειν τῆι τῶν ὅλων ὄψει ἢ τῆι ἰδίαι [πρ]ός τινας συνηθεί[αι]. ἐμοὶ μὲν οὖν ἤρεσκε μηδὲ [ἀγα]π[ᾶν τι]- |
| νας μάλλον τῶν διαφέρειν δοξάντων κατὰ τὴν δύναμιν τῶν λό[γ]ω[ν τ]ῶν [ἡμ]ετέρων καὶ κατὰ | |
| τὸ ἀκόλουθον ἐν τῆι κατὰ τὴν διάθεσ[ιν τ]ῶν [ἠθ]ῶν ὑπεροχῇ. εἰ δ’ ἄρα τοῦτο μὴ γείνοιτο, οὐ παρὰ | |
| τὴν ἰδίαν τοῦ πράγματος φύσιν, ἀλλὰ παρὰ τὴν ἡμῶν αὐτῶν ἀσθένειαν ἢ διά τινα ἄλλην τυχικὴν | |
| ἐμπόδισιν, τό γε τὸν ὑπὲρ τοῦ κοινοῦ θρησκεύματος βουλευόμενον καθήκειν οἴομαι [σ]το- | |
| 30 | χάζεσθαι τοῦ ἀρέσοντος [κοιν]ῆι πᾶσιν καὶ μὴ τοῦ ἰδίαι ἑαυτῶι. μὰ τὸν Δία δὲ οὐδὲ νομίζω |
| τὸν ἀντιλαβόμενον [τῆς] ὠφελίας τῆς ἐκ τῶν λόγων περιγεγενημένης αὐτῶι καὶ χά- | |
| [ριν ἔχ]οντα τῶι τοιο[ύτωι συ]ναισθήματι αὐτοῦ παρὰ τὸ ἐπιλογισμῶι χρῆσθαι τῶι μὴ ἐάσον- | |
| [τι αὐτὸν] παρεξεν[εγκεῖν τ]ὸ μέγεθος τῆς δωρεᾶς μὴ οὐχὶ οὕτως διατεθήσεσθαι ὥστε καὶ | |
| — — — — — — — — τὸ τοῦ σεμνώματος τήρημα τοῦ τόπου ἐκείνου, ὃς περιέχει τὰ | |
| 35 | — — — — — — — — καὶ τὴν γνώμην δὲ τὴν ὑπὲρ τῆς καθηγεμονίας τοῦ σωτῆρος ητ̣․ |
| [— — — — — — πρώτου?] κυρίου καθεσταμένου τῆς σχολῆς ὄντων κατ’ ἐκεῖνον [τὸν καιρὸν? ․․] | |
| [— — — — — — — Ἐπικ]ούρωι κατὰ τἆλλα ἰδιώματα οὐ κατὰ τὴν ὑπεροχὴ[ν — — — — — — — —] | |
| — — — — — — — — — — —μένου ἐτέρων τε πλειόνων κ— — — — |
IG II²
1099