[ ]
Syria — Dmeir — 216 AD — Syria 23 (1942/43) 173, I — Festschrift Hans Lewald (1953) 81-91
col. I.1 | Sabino et Anulino cos. [VI] Kal. Iunias Antio[chiae, imp. caesar] M. Aurel(ius) |
Antoninus Pius Fel(ix) Aug(ustus) Par(thicus) max(imus) Brit(annicus) max(imus) Ge[rm(anicus)] max(imus), cum sal(utatus) a praef(ectis) praet(orio) | |
e(minentissimis) v(iris), item amicis et princ(ipibus) offic<i>or(um) sed(isset) in aud(itorio), admitti iussit Aur(elium) Carzeum Ser- | |
gi defen(sorem) Go[har(ienorum)] agentem adversus Avid(ium) Hadrianum mancipem, quam | |
5 | cognitionem dominus suscipere dignatus est, cum advocato Egnatio Iul- |
iano, Avid(io) Hadriano manc(ipe) cum advocato Lolliano Aristaeneto, | |
ex quibus Aristaenetus dixit: παραγράφομαι. Lollianus d(ixit): ταγῆναι ἐκέ- | |
λευσες τὴν διάγνωσιν. Aristaenetus d(ixit): αἱ ἔκκλητοι νόμῳ γείνονται· | |
ἢ λαμβάνει τὴν ἔκκλητον ὁ ἡγεμὼν καὶ εἰσέρχεταί σου εἰς τὸ δι- | |
10 | καστήριον, ἢ μὴ δεξαμένου τοῦ ἡγεμόνος πῶς εἰσαγώγιμός |
ἐστιν ἡ δίκη; μετὰ πολλὰς κρίσεις καὶ ἀποφάσεις σὺ ἐνετεύχθης ἐν [ταῖ]ς | |
ἀξιώσεσιν τῶν 〚ο〛 Γοα[ριην]ῶν. οὔτε σύνδικος οὔ<τε> πρεσβευτής, ἄνθρω- | |
[πος ἀντίδικος ἰδι]ωτικὸς ὢν εἰσήγ<αγ>εν ἔντευξιν ὥστε σὲ δικαστὴν | |
ἀντὶ ἡγεμόν[ος εἶναι]. σὺ [δὲ] ε[ἶπες αὐτ]ῷ "εἰ βούλεσθε ἀκοῦσαί με, ἀκούσομαι". | |
15 | [ἡμεῖς ἐξ ἀρχῆς τοῖσ]δε ἀ[ν]τιλέγοντ[ες], νῦν, ὁπότε εἰσήειμεν νόμῳ δικαστηρίου, |
[παραγραφόμεθα τὴν δίκη]ν, ὅτι οὔτε ἔκκλητον ἔχουσιν οὔτε ἔχειν δύνανται πρὸς | |
[τὸ δικαστήριόν σου. Lolli]anus d(ixit): γεωργοὶ οἵ σου μετὰ τῶν ἄλλων δεήσεων | |
[ἐνέτυχον καὶ ταύτην τὴν] ἱκεσίαν σοι προσήγαγον. Κάσσιος οὐ προσήκατο τὴν πα[ρα]- | |
[γραφὴν ὅτι οὐ πρότερο]ν κατεμέμψαντο. εἰσήγαγε [εἰς τὸ] θεῖον δικα- | |
20 | [στήριόν σου μετὰ] τῶν ἄλλων ἀξιώσεων ὥστε σ․․․․․12․․․․․αστη. |
— — — — — — — — — — κελευσας τοῦτο ἀναγν[ωσθῆναι ․․․․8․․․]Ε— — — | |
— — — — — — — — — — —κα. ουτε. ετουαν— — — — — — — — — — — — — — | |
— — — — — — — — — — —εει— — — — — — — —το— — — — — — — — — — — | |
— — — — — — — — — — —τε— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — | |
25 | |
col. II.25 | [Antoninus A]ug. d(ixit): λέγες οὖν ὅτι οὐκ ἐξεκαλέσατο; Aristaene- |
tus d(ixit): [οὐκ ἔχουσιν] ἔκκλητον, ὅτι οὐκ ἐξῆν. Antoninus Aug. d(ixit): | |
ἰδὲ οὖν, ἵνα ἐγὼ τῇ ἐμαυτοῦ γνώμῃ τι εἰπῶ καὶ ἐν τού- | |
τῳ τῷ [πρ]άγματι. οὔτε ἐξεκαλέσατο, οὔτε ἐμέμψατο, | |
οὔτε τὸ πρᾶγμα τοῦτο ἐλέχθη παρὰ τῷ ἡγουμένῳ· | |
30 | ἐπὶ τοῦ αὐτοκράτορος μέμφομαί σε, φησ[ί]ν; |
οὐ θέλις ἐμὲ ἀκοῦσαι τοῦ πράγματος; Aristaenetus d(ixit): | |
λέγω. Antoninus Aug. d(ixit): ἐγὼ ε̣ἰ ἔσπευδον ἐντεῦθεν | |
ἀναστῆν[αι], ἔλεγον "ἡ παραγραφὴ χώραν ἔχει". | |
ἐν τίσιν οὖν μέμφομαι; Lollianus d(ixit): λέγω ἐντὸς | |
35 | ἡμισείας. e[t sub]iunxit: ὁ μὲν ἀγὼν ὑπὲρ εὐσεβείας |
τοῖς [μὲν γ]εωργοῖς, σοὶ δὲ πρεσβύτερον εὐσεβείας οὐ- | |
δέν. τὦρα οὖν θαρρο[ῦ]σιν, ἐπὶ τοῦ παρόντος ἀγωνιζόμε- | |
νοι παρὰ εὐσεβεστάτῳ βασιλεῖ καὶ δικαστῇ. Διὸς ἱερὸν | |
ἐπιφανές ἐστιν παρ’ αὐτοῖς· ἀμέλει παρὰ τῶν περιχώρων | |
40 | ἁπάντων ω․ει․η θεωρεῖται· βαδίζουσιν αὐτόσσε καὶ πομ[π]ὰς |
πέμπονται. τοῦ ἀντιδίκου τοῦτο πρῶτον ἀδίκημα. | |
— — — — — — — καὶ ἀλιτουργίᾳ χρῆται καὶ στέφανον χρυσοῦν ἔχων | |
— — —ίᾳ χρῆται καὶ σκῆπτρον ἐν[κ]εχίρισται | |
καὶ ἱερέα τοῦ Διὸς ἑαυτὸν ἀνεκήρυσεν. ὅπως | |
45 | [ταύτης] ἠξίωται δωρεᾶς ἐπιδεικνύτω· ἐγὼ γὰρ αὐ[τοῦ] |
[κατεν]αντίον ὅτι μηδὲ ὁ τούτ[ου] πατὴρ ἀναγνώσομαι | |
Col. III.1 | {²Col. III missing.}² |