1 | ἐπὶ Διονυσίου ἄρχ[οντ]ος· Ἐλαφηβολι- |
ῶνος δευτέραι μετ’ εἰκάδας· ἐκκλησί[α] | |
ἐμ Πειραιεῖ· Νικί[α]ς Πολυξένου Πόριος | |
εἶπεν· ἐπειδὴ Ἀλέξανδρος εὔχρηστον | |
5 | ἑαυτὸν παρασκευάζει καὶ κοινεῖ καὶ ἰδί- |
αι τοῖς ἐντυνχάνουσιν τῶν πολιτῶν, | |
ἀγαθεῖ τύχει δεδόχθαι τεῖ βουλεῖ τοὺς | |
λαχόντας προέδρους εἰς τὴν ἐπιοῦ- | |
σαν ἐκκλησίαν χρηματίσαι περὶ τού- | |
10 | των, γνώμην δὲ ξυνβάλλεσθαι τῆς |
[βο]υλῆς εἰς τὸν δῆμον, ὅτι δοκεῖ τεῖ βου- | |
λεῖ, ἐπαινέσαι Ἀλέξανδρον Καλλι- | |
στράτου Θετταλὸν καὶ στεφανῶσαι | |
θαλλοῦ στεφάνωι· δίδοσθαι δὲ αὐτῶι | |
15 | καὶ πολιτείαν δοκιμασθέντι ἐν τῶι |
δικαστηρίωι κατὰ τοὺς νόμους, τοὺς | |
δὲ θεσμοθέτας, ὅταν καὶ ὣς πληρῶσιν | |
δικαστήριον εἰς ἕνα καὶ πεντακοσίους | |
δικαστάς, εἰσαγαγεῖν τὴν δοκιμασίαν | |
20 | συννείμαντας καὶ [δ]οῦναι περὶ [αὐ]τοῦ |
τὴν ψῆφον καὶ μὴ π[αρόντος καὶ γράψασ]- | |
[θ]αι αὐτὸ[ν δοκιμασθέντα φυλῆς κτλ.] |
IG II²
850