Funerary epigram for Eustathia. White marble stele.
[ ]
Thessalia (Magnesia) — Demetrias — ca. 400 AD — Demetrias I (1976) 199-203
1 | ὦ ξίνε {²⁶ξένε}²⁶, μὴ θαύμαζε, τίς μερόπων ἐν- |
θάδε κῖτε. / | |
ἐστὶ γὰρ Εὐσταθία μου, ἣν | |
πᾶς βροτῶν οἶδε, τίς ἐστιν. / | |
5 | ἰ δὲ κὲ σὺ γνῶνε θέλις, τίς γένος |
ἢ πόθεν ἥδε· / | |
ἐστὶν ἐξ Ἐακίδου {²⁶Αἰακίδου}²⁶, οὗ γένος ἐστὶ | |
τὸ πρῶτον, / | |
ἥντινα μοίρῃ ἐμῇ παρέδωκα | |
10 | τῷδε τῷ τύμβῳ / |
Θηρολέτης ἐγὼ ἓξ ἔτεσι μίνας {²⁶μείνας}²⁶ | |
σὺν αὐτῇ. / | |
σπεύδω δὲ κἀγὼ πε͂δα τὸν κοινὸν | |
ἐξαναθρέψας / | |
15 | βένιν {²⁶βαίνειν}²⁶ πρὸς αὐτὴν ἐωνίῳ {²⁶αἰωνίῳ}²⁶ οἴκῳ |
συνκαταμίνας. / | |
ἡδύτερον γὰρ τούτου οὔκ ἐ- | |
στίν τι, ὡς αὐτὸς οἶδας, / | |
ἐωνίῳ οἴκῳ συνοικῆσε κὲ | |
20 | νικῆσε Μοίρην. |